Poliflw

Benieuwd wat er speelt in de gemeente Sint-Michielsgestel vanuit de gemeenteraad en de fractie van DorpsGoed? Schrijf je dan in voor de DorpsGroet van DorpsGoed.

Op 21 december, net voor het kerstreces, behandelde de gemeenteraad het bestemmingsplan Laar – Nieuw Laar in Berlicum. In dit plan gaat het om een omgeving waarbij zich een aantal agrarische bedrijven hebben gevestigd. Een groot aantal hiervan stopt en ontvangt daarvoor Ruimte voor Ruimte titels. Twee agrarische bedrijven willen uitbreiden. Dit was in opvolging van de gebiedsvisie die in 2017 door de gemeenteraad werd vastgesteld. DorpsGoed stemde in 2017 al tegen deze gebiedsvisie omdat wij vonden dat er niet aannemelijk kon worden gemaakt dat de twee uitbreidende bedrijven dit op een verantwoorde manier konden doen. Maar het plan werd wel aangenomen door de meerderheid.

In aanloop tot de raadsvergadering van 21 december heeft de fractie diverse gesprekken gevoerd en vele stukken gelezen om opnieuw een beeld te vormen. Er kwam een extra complexiteit bij omdat er een deadline voor de besluitvorming bij was gekomen. Het bestemmingsplan moest vóór 1 januari 2024 worden vastgesteld omdat de stoppende bedrijven anders geen aanspraak meer konden maken op de Ruimte voor Ruimte titels. Er is door de gemeenteraad juridisch advies gevraagd of het mogelijk was om een splitsing te maken in het bestemmingsplan. Zodat er aparte keuzes konden worden gemaakt voor de stoppende en uitbreidende partijen. Daarop gaf de adviseur aan dat dit grote risico’s met zich mee zou brengen dat dit niet rechtsgeldig zou zijn.

De fractie van DorpsGoed heeft haar hoofd gebroken over dit duivelse dilemma. Er is oog voor de omwonenden met vragen en zorgen over gezondheid, geur, en handhaving bij de twee bedrijven die willen uitbreiden. Dit is ook door de provincie en in de milieueffectrapportage aangegeven. Er is oog voor de zes stoppende partijen die jaren wachten op duidelijkheid en tot de laatste minuut zo in spanning blijven. Zij zouden niet belemmerd moeten worden in hun plannen. Er is oog voor de uitbreidende bedrijven die overeenkomsten hebben gesloten met de gemeente en een betrouwbare overheid verwachten. De vraag is of de gemeente toen wel de juiste keuzes heeft gemaakt.

DorpsGoed heeft uiteindelijk gekozen om bij het standpunt te blijven van 2017. Er werd toen en ook nu weer door diverse partijen aangegeven dat het een lastige keuze is. Maar zij voelden niet de ruimte om hier anders in te stemmen. DorpsGoed wil niet wegblijven van deze lastige keuze en bij het oorspronkelijke standpunt blijven. Als stemverklaring is er aangegeven: “Met een steen in onze maag stemmen wij tegen. Niet om de stoppers te benadelen, maar om onze rug recht te houden tegen de uitbreiding.”

Uiteindelijk is het raadsvoorstel is toch aangenomen in de gemeenteraad. Met 4 stemmen tegen en 16 stemmen voor.

In een interview met DTV Nieuws is de besluitvorming besproken. Hierin deelt fractievoorzitter Miriam Cooijmans het standpunt van DorpsGoed.

Tijdens de raadsvergadering op 2 november zijn de begroting 2024, meerjarenbegroting en de najaarsnota 2023 vastgesteld. Dit is een hoogtepunt in het politieke jaar omdat deze vergadering de kans geeft om over het totale beleid te spreken. Die kans hebben wij natuurlijk met beide handen aangegrepen.

De begroting ziet er financieel netjes uit maar DorpsGoed vraagt zich af of we onszelf niet voor de gek houden. Er zijn een aantal grote ontwikkelingen voor onze gemeente die nog niet financieel meegenomen zijn in deze cijfers. Als reden wordt hiervoor gegeven dat er nog te veel onduidelijk is maar ondertussen wordt er ook geen extra geld voor gereserveerd. Dit geldt bijvoorbeeld voor het mobiliteitsplan, iets waar iedereen met smart op zit te wachten. Er is de afgelopen jaren aan inwoners gevraagd om verkeersknelpunten door te geven maar er is daarna ogenschijnlijk nog niets mee gebeurd. Daarvoor wachten we op het plan.  Wat we wel weten is dat voor de uitkomsten veel geld nodig is, maar hoeveel is nog niet bekend. Het is wel duidelijk dat dit een grote impact gaat hebben op de meerjarenbegroting.

Dit is niet alleen zichtbaar bij de grote zaken maar ook bij de kleinere ontwikkelingen. Meermaals wordt er genoemd dat het niet duidelijk is hoe groot de investeringen zijn. Dat er later om meer budget wordt gevraagd. Of worden er dure onderzoeken gedaan maar lijkt er nergens nagedacht te zijn over de fase na het onderzoek, die vast ook geld gaat kosten.

Op deze manier is het mogelijk om een sluitende meerjarenbegroting op te leveren die er netjes uit ziet. Maar wanneer je dieper kijkt rekenen we onszelf rijk.

De vraag is wanneer er duidelijkheid komt over deze kosten en de raad een integrale afweging kan maken. Op sommige raadsvoorstellen wordt al geruime tijd gewacht. Beleidstukken en visiedocumenten worden chronisch vooruitgeschoven. Er lijkt een onderschatting te zijn in hoelang zaken duren. Of er wordt te weinig doorgepakt. Het voelt soms als pappen en nathouden.

Gemeenten hebben nu als taak om de bibliotheekvoorziening te bevorderen. Vanaf januari 2025 komt er een wettelijke zorgplicht voor onze gemeente. We dienen dan te zorgen voor voldoende én volwaardige bibliotheken. Bibliotheken krijgen er een wettelijke taak bij om vijf maatschappelijke functies aan te bieden. De tijd is nu officieel voorbij dat we bij bibliotheken alleen kunnen denken aan het uitlenen van boeken. Er is de afgelopen jaren al flink ingezet op het voorlezen aan peuters, ontvangen van scholen, aanpakken van laaggeletterdheid, hulp bij digitale zelfredzaamheid en veel meer. De uitbreiding van het takenpakket kost natuurlijk geld.