Poliflw

Lange adem nodig voor zon op dak en biodiversiteit op de grond.

Op woensdag 16 augustus fietsten we een mooie route via “d’n Hollen Weg”,’t Villeken,

’t Kommersveld en Olde Baoten naar de Tolhuisweg. Daar ontvouwt zich een bijzonder project. Op een drietal voormalige kippenschuren liggen in totaal 500 zonnepanelen, goed voor een opbrengst van 175 Mwh. Het energieverbruik van zo’n 50 huishoudens. De aanleiding was min of meer triest. Het bedrijf is zo’n 15 jaar geleden gestopt en de schuren werden gebruikt als opslag voor diverse materialen. Zo stond 1 schuur vol met antieke auto’s. Op een kwade dag vatte er één vlam. Weg schuur. De verzekering vergoedde de herbouw. Bij sloop niet. Dus werd midden in de corona-tijd herbouwd en de zonnepanelen geïnstalleerd. Dat ging niet zonder slag of stoot.

André Kaminski, de initiatiefnemer heeft uitgerekend dat hij gedurende het proces met 14 instanties te maken heeft gehad en 150-200 telefoontjes moest plegen. Het bontst van alles maakte Liander het. Er moest een nieuw verdeelstation komen. Nadat eerst gedacht was alleen de 80 meter kabel van schuren naar paneel te leggen, bleek dat er een soort lus via het verdeelstation te moeten worden aangelegd richting Bredevoort. Dus mee betalen aan het verdeelstation. De panelen lagen, het nieuwe huis was gebouwd, maar geen kabel van april tot oktober, dus geen opbrengst. Weer een tegenvaller. Vorig jaar kwam er een mooie opbrengst: 200 Mwh in plaats van de geplande 175 Mwh.

De “onbalans-korting”.

Maar de derde tegenvaller kwam dit jaar om de hoek kijken: de “onbalans”-korting: In de zomer wordt veel stroom geleverd, te veel soms; dus daarom berekent de stroomafnemer een onbalans korting. Natuurlijk is de SDE-subsidie er wel, maar de opbrengst is zodanig lager dat de terugverdientijd langer wordt.

We bespraken verschillende oplossingen; opslaan in batterijen, daken niet bedrijfsmatig maar via 40 particuliere deelnemers in een postcoderoosproject volleggen, rechtstreeks leveren aan oplaadpalen. Jammer dat bij dit soort initiatieven de bureaucratie zo veelomvattend is, tijdens het spel de regels veranderd worden. Overall conclusie: het is op dit moment niet de meest rendabele investering.

Prachtige plek voor buitenlui.

Het tweede deel van het bezoek klonk wat optimistischer. Naast de opslag- en panelenschuren kon met een verplaatst bouwrecht via de oude rood-voor-rood regeling een huis gebouwd worden (wel onder wat voorwaarden). Er werd gekookt Zweeds hout gebruikt, triple glas dus bijzonder geïsoleerd. Het perceel om het huis heen is één groot akkerrandenproject met veel leefruimte voor vlinders, insecten, nectarminnende bijen en vogels. De kwartel was die dag gehoord, puttertjes en patrijzen in de nieuwste akkerrand. Het verschil tussen ingezaaide percelen van 1, 2 en 4 jaar was mooi te zien. Je ziet ook wat wilde opslag van bomen verschijnen. Bijzonder is dat je de lijnen in het landschap van voor de ruilverkaveling kunt ontwaren. Kunst gaat worden om het water ook hier langer vast te houden. Een stuw in de “ruilverkavelingssloot” zou mooi zijn. Regenwater wordt opgevangen in een wadi.

Appelboom van 110 jaar.

Een mooi verhaal om te besluiten: Zo’n 70 jaar geleden kwam de grond om de schuren in andere handen. Er stond een mooie appelboom: Anatov-appels (wie kent ze niet). De verkopende partij wilde de appelboom nog gauw even tot stookhout stukzagen. De nieuwe eigenaar zei: “Hier heb je een mud kolen, dan laat je de boom maar staan”. Zo kwam het dat er daar nu een zeker 110 jaar oude appelboom staat. Ook hier is weer interessant of een dergelijke aanpak een bijdrage kan opleveren voor stoppende boeren, behoud van percelen, vergroting biodiversiteit. Daar komt meer aandacht voor (ook in kader van landschapstoerisme), maar de belangen in het buitengebied werden en worden traditioneel bepaald door boeren en land/bos-eigenaren. De partij die zich “buitenlui” noemt zit niet aan de overlegtafels. (tot 1,5-2 ha). Zou niet verkeerd zijn.

Woensdag 16 augustus “Zon op dak en biodiversiteit op de bodem”

Via een mooie route door Dale en Barlo fietsen we naar de Tolhuisweg in Bredevoort. Op no. 6a staat het volledig energie-neutraal huis van de fam. Kaminski.  We bekijken daar drie mooie duurzame initiatieven. 1. Het energie-neutrale huis, ook weer in houtbouw in het buitengebied.  2. Het “zon op dak”model: een verdienmodel voor ondernemers, maar ook een bijdrage aan duurzame energieopwekking. Goed voor de electriciteitsvoorziening van zo’n 50 gezinnen. 3. Een zeer uitgebreide “akkerrand”vol met bloemen, kruiden en grassen: een oase voor bijen en een bijdrage aan de biodiversiteit van dit stukje Aalten. Deze uitgestelde en dus vijfde fietstocht vindt plaats op woensdag 16 augustus, 19.00 uur, vertrek vanaf de Markt te Aalten. Opgeven is wel noodzakelijk bij: Gerrit Stronks: g.stronks@lijbrandt.nl  ,  mob. 06 11 85 84 97 of 0543-478658.

Op 2 augustus vindt de vierde fietsexcursie plaats

Fiets je op 2 augustus mee met PP ?

Altijd al eens willen weten hoe “zon op dak”werkt? Hoe je kunt zien hoeveel duurzame energie wordt opgewekt en welke infrastructuur nodig is?  Dan is dit je kans. Deze zomer organiseert de Progressieve Partij weer 5 educatieve fietstochten door het mooie buitengebied van onze gemeente.  Bestemd voor “alle gezindten”, eigen inwoners en vakantiegasten. Deelname en koffie gratis. Afstand plm. 20 km. Duur plm. 2,5 uur. Steeds met een leerzame en interessante bestemming. Woensdag 2 augustus gaat het o.a. naar een “zon op dak project” in Bredevoort.

Woensdag 2 augustus

Fiets-excursie  naar zon-op-dak-project in Bredevoort

Aan de Tolhuisweg te Bredevoort ligt een voormalige kippenschuur met daarop zonnepanelen goed voor het stroomverbruik van tientallen gezinnen. Wat is daar zo bijzonder aan? Eerst moest de schuur een andere bestemming, invulling en aanpassing krijgen. Vervolgens moest de infrastructuur aangepast worden. En toch is het voor initiatiefnemer André Kaminski een sluitende business-case. Wat zijn de do’s en don’ts bij zo’n project. Alles komt langs: investeringen en opbrengsten, netcongestie en duurzaamheid. Via een mooie route door Barlo en Dale fietsen we naar dit duurzaam energieproject. De ligging van schuren en woonhuis (duurzaam) is bijzonder: naast een uitgebreid ingezaaide akkerranden-project. Duurzaamheid en biodiversiteit wat de klok slaat deze tocht.

Opgeven noodzakelijk

Opgeven uiterlijk 1 augustus  bij : g.stronks@lijbrandt.nl , 06-11 85 84 97 of 0543-478658

Vertrek om 19.00 uur van de Markt te Aalten.

Enige tijd geleden plaatste ik hier een artikel over een thuisbatterij, ontworpen in Nederland, hier in de Achterhoek en die nu volop in productie is.

Nu een artikel over zonnepanelen, ook uit Nederland.

Alle zonnepanelen in de wereld komen uit China. Alle? Nee, in het dorpje Westknollendam maken ze 200.000 Nederlandse zonnepanelen per jaar. Een schijntje vergeleken met de 10 miljoen panelen die Nederland jaarlijks importeert en de 30 miljoen die via de Rotterdamse haven Europa binnen komen. Ook is de productie hier duurder dan in China. Maar sinds de coronacrisis de toeleveringsketen voor zo’n beetje alles in de war schopte, de politieke druk op China om mensenrechten te respecteren groter wordt en de oorlog in Oekraïne de prijzen tot recordhoogte drijft, willen steeds meer bedrijven hun productie uit Azië terughalen naar Europa.

De reden voor de verplaatsing van de productie naar Azië was de afgelopen decennia vooral van financiële aard. Europese producenten konden niet concurreren tegen de goedkope prijzen waarvoor zonnepanelen in China worden gemaakt.

Het  Nederlandse bedrijf Energyra maakt zonnepanelen met behulp van een door TNO gepatenteerde techniek. De zwarte IconIQ-panelen zijn zo’n 10 procent duurder dan standaard panelen, maar hebben  veel voordelen. De lichtste versies wegen slechts 3 kilo, terwijl een gangbaar paneel tussen de 20 en 25 kilo weegt. Ze zijn daardoor ook op kleine, moeilijk bereikbare ruimtes of mobiel toe te passen. Zelfs in koude gebieden als de Noordpool.

Ze hebben een vermogen van meer dan 350 wattpiek. Dat is meer dan vergelijkbare panelen. Die hoge opbrengst komt door het gebruik van verschillende innovatieve technologieën van partijen als TNO, het Duitse ISC Konstanz en DSM. Zo ontwikkelde TNO een technologie voor zogeheten achterzijde contact silicium cellen. Die leveren meer stroom op omdat de zonnecellen aan de achterkant met elkaar verbonden zijn. Bij traditionele panelen is dat aan de voorkant. Dit zogeheten backcontact levert meer werkbare ruimte op de zonnecellen op.

Die zijn hierdoor ook nog eens beter bestand tegen schade, breuk en hogere temperaturen. Daarom zit er dertig jaar garantie op de panelen. DSM ontwikkelde een speciale nano-coating waardoor de lichtinvalshoek verbetert als de zon opkomt of onder gaat, en dus de opbrengst. Bij de lancering spraken alle deelnemers dan ook van een ‘uniek Europees zonnepaneel’.

Een sterke troef is ook de duurzaamheid van de panelen. Nu de afvalberg van afgedankte panelen groeit, wordt de roep om betere recycling groter. Ook wordt steeds kritischer gekeken naar de gebruikte materialen in de panelen. Daarom benadrukt Energyra dat zijn panelen loodvrij, fluorvrij en PFAS-vrij zijn.  “Onze loden dakgoten en waterleidingen moeten we verwijderen, omdat het schadelijk is voor onze gezondheid. Maar tegelijkertijd komen er elk jaar 10 miljoen zonnepanelen met lood ons land binnen”.

Omdat de panelen in Nederland gemaakt worden is er geen transport uit China nodig, wat veel CO2 bespaart. Zelfs het glas voor de panelen komt niet uit China, maar van dichtbij uit Duitsland.  “Onze miljarden aan SDE-subsidie voor zonne-energie vormen nu eigenlijk één grote subsidiestroom naar China”. Dat geld kunnen we prima in Nederland zelf houden.