Poliflw

Door Eppo Bruins op 5 februari 2020 om 19:58

Goed leven is meer dan economische groei

Vorige week schreef ik een blog met als titel ‘In wat voor land willen wij werken?’ Dat is de vraag die de commissie- Borstlap boven zijn rapport heeft gezet. Ik zou die vraag eigenlijk nog wat breder willen trekken: in wat voor land willen wij leven?

De ChristenUnie staat voor het goede leven, en dat goede leven bestaat niet alleen maar uit werk. Wij staan voor een samenleving waar ook ruimte is voor rust en onderlinge aandacht, waar altijd maar méér niet het hoogste doel is. Gisteravond was er een debat over een nieuw investeringsfonds voor Nederland, en juist dan wil ik dit verhaal uitdragen.

Want natuurlijk is met economische groei niets mis. Maar het moet niet een doel op zichzelf worden, waardoor we al het andere vergeten. Groei als doel is als een afgod. Een gouden kalf van groeicijfers en BNP waaromheen we dansen en juichen. Maar ondertussen zijn we onszelf voor de gek aan het houden. Want als wij groeien ten koste van de schepping en het welzijn van mensen, dan is dat niet houdbaar. Het ondermijnt onze samenleving en het goede leven. Dat hebben we bijvoorbeeld in Groningen gezien. De economische voorspoed die Nederland kent dankzij de gasvelden vertellen één kant van het verhaal, het andere wordt pijnlijk zichtbaar als we naar de gevolgen van gaswinning kijken in Groningen.

Als je voor het goede leven gaat, is economische groei geen doel maar een middel. Wij willen de mogelijkheid van aandacht en zorg voor elkaar behouden. Niet altijd maar werk, werk, werk maar ook rust op zijn tijd. Als we een investeringsfonds krijgen waarmee we investeren in de toekomst, laat het dan zijn voor een bloeiend Nederland voor onze kinderen. Voor mensen van alle opleidingen, achtergronden en regio’s. Dat betekent ook dat we niet alleen investeren in infrastructuur voor dichtbevolkte Randstad, maar willen gaan voor leefbaarheid in heel Nederland. Het betekent investeren in leerrechten voor iedereen. Dat we kiezen voor kosten die voor de baat uit gaan. Goed leven is waar mensen arbeid en zorg kunnen combineren, waar gezinnen ademruimte hebben, waar altijd maar méér werken niet het hoogste doel is. Daarom pleiten wij voorruimhartige verlofregelingen voor jonge ouders en voor mantelzorgers zijn, dat je als werknemer kunt kiezen voor ruimte en rust, aandacht voor naasten en geliefden.

Goed leven is zoveel meer dan economische groei!

Als groei tot hoogste doel wordt verheven, raken mensen in de knel. Groei is een middel om te komen tot een samenleving met meer rust en aandacht voor elkaar; waar ruimte is voor het gezin, voor vrijwilligerswerk en mantelzorg. Om het goede leven samen mogelijk te maken. pic.twitter.com/8jXH3bCmUI

— Eppo Bruins (@eppobruins) February 5, 2020

Door Eppo Bruins op 23 januari 2020 om 11:32

Lees voor

Werk is heel veel meer dan geld verdienen: je talenten inzetten, je verder ontwikkelen, je verbinden aan een missie samen met collega’s of als zelfstandige.

Maar in de afgelopen decennia zijn de verschillen tussen al die verschillende werkenden heel groot geworden. We zien dat met name bij jongeren de onzekerheid toeneemt, wat grote impact heeft op hun leven. Niet voor niets zetten we ons met Coalitie-Y in om jongeren nieuw perspectief te geven. En ook hier heeft de commissie-Borstlap oog voor.

Het is goed als we de kloven tussen zzp’er en werknemer en tussen vast en flex-contract kunnen verkleinen, om te voorkomen dat werkenden tegen elkaar worden uitgespeeld op loon en op zekerheid. We zijn ook positief over het advies van Borstlap voor het invoeren een arbeidsongeschiktheidsverzekering voor alle werkenden, zodat ook zelfstandigen beter beschermd zijn bij ziekte of een ongeval.

De ChristenUnie pleit al langer voor een systeem van leerrechten, die je je hele leven in kunt zetten om je verder te ontwikkelen. Met name voor vakmensen en middenkader, mensen die mee moeten kunnen ontwikkelen met de technologie, is dit een heel goede stap.

Werk is meer dan geld verdienen en een werknemer is geen verdienmodel. Het is nu aan het kabinet om vanuit dit langetermijnperspectief met concrete stappen te komen waarmee we meer balans, zekerheid en rust kunnen creëren op een oververhitte arbeidsmarkt, in een soms ook oververhitte samenleving.