Als er een gemeente is waar de economische recessie diepe wonden sloeg, is het Lansingerland wel. ‘Ze kwamen er bovenop. ‘Nu gaat het erom dat we alert blijven en niet terugvallen.’

In mei 2013 was er een tekort op de grondexploitaties van 71 miljoen euro. Later dat jaar blijkt het om meer dan 100 miljoen euro te gaan. Uiteindelijk wordt duidelijk dat de gemeente een schuld heeft van zo’n 300 miljoen euro, een negatieve algemene reserve van zo’n 30 miljoen euro en een verwacht structureel tekort op de begroting van rond de 5 miljoen euro. Eind 2013 staat Lansingerland onder preventief toezicht van de provincie. Twee jaar later komt er een einde aan het preventieve toezicht. ‘We hebben onszelf aan onze haren uit het moeras getrokken’, constateert wethouder Albert Abee tevreden.

Waarom ging het in Lansingerland zo enorm mis? Martijn de Quartel, die in december 2010 begon als concerncontroller, weet nog dat er eind 2010 al tekorten waren. ‘Je zag de eerste haarscheurtjes in de begroting. De rijksoverheid draaide de kraan dicht. Twee of drie jaar later kwamen de gevolgen van de economische crisis eroverheen. Dan zie je dat de cijfers niet meer zwart zijn, maar rood worden.’

Lansingerland, een landelijke gemeente tussen Zoetermeer en Rotterdam, bestond toen pas een paar jaar. De gemeente ontstond in 2007 uit een fusie van de drie gemeenten Berkel en Rodenrijs, Bergschenhoek en Bleiswijk. Het aantal inwoners steeg van nog geen 48.000 in 2007 naar meer dan 61.000 nu. Abee vertelt dat de provincie en de rijksoverheid lang voor de fusie een enorme druk legden op Bergschenhoek en Berkel en Rodenrijs om grond te kopen en woningbouwlocaties te ontwikkelen. ‘Voor zulke kleine gemeenten was dat een gigantische opgave. Het was organisatorisch te complex.’

Fusietraject

Vervolgens kwam de fusie. Als gemeenten fuseren, lekt alle energie weg naar het fusietraject, stelt Abee. ‘Andere onderwerpen krijgen minder aandacht................Lees meer