Poliflw

Tijdens de raadsvergadering op 30 juni 2020 is gesproken over het (ontwerp) jaarverslag 2019 en het (ontwerp) jaarplan 2021 van het Mobiliteitsfonds Zuid-Kennemerland. Vanaf 2013 zijn de gemeenten Haarlem, Heemstede, Bloemendaal en Zandvoort de 'Gemeenschappelijke Regeling Bereikbaarheid Zuid-Kennemerland' aangegaan. Doel van de regeling is vanuit een gemeenschappelijk visie regionale mobiliteitsvraagstukken aan te pakken. De financiering van de onderzoeken vindt plaats uit het mobiliteitsfonds: de gemeente draagt hierin bij op basis van inwonersaantallen. Al bij de behandeling tijdens de commissie Grondgebied op dinsdag 23 juni bracht de CDA-fractie bij monde van Geert Beusen enkele kritische opmerkingen naar voren. Het valt op dat er veel projecten in de onderzoeksfase blijven “hangen”. Wat dat betreft zal de slagvaardigheid wel wat beter uit de verf moeten komen. Toch realiseert het CDA zich dat het belangrijk is deel uit te maken van het grotere geheel en je dient er dus “bij te zijn”: verkeer houdt niet op bij de gemeentegrens. Een voorbeeld hiervan betreft de “Verkenning verbinding Zeeweg-Randweg”. Deze studie staat wederom vermeld in het jaarplan 2021 terwijl de gemeenteraad van Bloemendaal in een eerder stadium in meerderheid heeft aangegeven dat deze studie uit de projectenlijst geschrapt zou moeten worden. Het CDA steunde vorig jaar de motie die hieraan ten grondslag lag. Tijdens de raadsbehandeling op 30 juni jl. kwamen er zowel een amendement als motie over het stopzetten onderzoek Zeeweg-Randweg aan de orde.Het CDA liet bij monde van fractievoorzitter André Burger vóór het schrappen van de studie te zijn. Helaas haalden zowel het amendement als de motie het niet. Namens de CDA-fractie Bloemendaal; Geert Beusen,lid van de commissie Grondgebied van de gemeente Bloemendaal André Burger,raadslid van de gemeente Bloemendaal

CDA Bloemendaal aan 400 CDA fracties en besturen:roep regering op kwetsbare kinderen uit Griekse kampen ook in ons land te ontvangen Beste CDA'ers, Griekenland stuurde zeven maanden geleden een noodkreet naar de leden van de Europese Unie: neemt u alstublieft een groep van 2.500 kinderen over die zonder familie vastzitten in de overvolle vluchtelingenkampen. Elf Europese landen hebben hieraan gehoor gegeven. Maar de Nederlandse regering doet niet mee. Terwijl nog honderden kinderen vastzitten in de kampen. Ruim veertig Nederlandse gemeentes hebben zich bereid verklaard kinderen te ontvangen. Zonder een besluit van onze regering, waarin het CDA een sleutelpositie bekleedt, gebeurt er niets en blijven deze kinderen in hun levensbedreigende situatie, extra bedreigend in coronatijd. Daarom wordt verondersteld u een fractie en bestuur een oproep te doen aan onze partijtop. Dit kunt u doen: 1. Onderteken als bestuur en fractie een oproep met de volgende tekst: Wij roepen op de zorg voor kwetsbare kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen op ons te nemen en een deel van hen in ons land op te vangen. 2. Zend uw oproep aan onze voorzitter Rutger Ploum ( rutger.ploum@cda.nl ) , aan onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer Pieter Heerma ( P.Heerma@tweedekamer.nl ) en ook aan onze secretaris Marischa Kip ( marischa.kip @ cda.nl ) en ( cda@cda.nl ). 3. Vraag aandacht voor uw oproep in de (lokale) media en op sociale media. Wij, leden van het CDA, kunnen met deze oproep het leven van kinderen ten goede veranderen. Met vriendelijke groet, Bestuur CDA Bloemendaal Anne-Marie Soeteman-Wolf, voorzitter Jantien Westra, secretaris Fred Weijers, penningmeester Piet Hein van Aalst Atti Noordhof (tevens contactpersoon attinoordhof@gmail.com ) Wethouder CDA Bloemendaal- Susanne de Roy van Zuidewijn-Rive Fractie CDA Bloemendaal André Burger, fractievoorzitter / Ton Bruggeman / Bob van der Veldt / Geert Beusen

CDA Bloemendaal aan 400 CDA fracties en besturen:roep regering op kwetsbare kinderen uit Griekse kampen ook in ons land te ontvangen Beste CDA'ers, Griekenland stuurde zeven maanden geleden een noodkreet naar de leden van de Europese Unie: neemt u alstublieft een groep van 2.500 kinderen over die zonder familie vastzitten in de overvolle vluchtelingenkampen. Elf Europese landen hebben hieraan gehoor gegeven. Maar de Nederlandse regering doet niet mee. Terwijl nog honderden kinderen vastzitten in de kampen. Ruim veertig Nederlandse gemeentes hebben zich bereid verklaard kinderen te ontvangen. Zonder een besluit van onze regering, waarin het CDA een sleutelpositie bekleedt, gebeurt er niets en blijven deze kinderen in hun levensbedreigende situatie, extra bedreigend in coronatijd. Daarom wordt verondersteld u een fractie en bestuur een oproep te doen aan onze partijtop. Dit kunt u doen: 1. Onderteken als bestuur en fractie een oproep met de volgende tekst: Wij roepen op de zorg voor kwetsbare kinderen uit de Griekse vluchtelingenkampen op ons te nemen en een deel van hen in ons land op te vangen. 2. Zend uw oproep aan onze voorzitter Rutger Ploum ( rutger.ploum@cda.nl ) , aan onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer Pieter Heerma ( P.Heerma@tweedekamer.nl ) en ook aan onze secretaris Marischa Kip ( marischa.kip @ cda.nl ) en ( cda@cda.nl ). 3. Vraag aandacht voor uw oproep in de (lokale) media en op sociale media. Wij, leden van het CDA, kunnen met deze oproep het leven van kinderen ten goede veranderen. Met vriendelijke groet, Bestuur CDA Bloemendaal Anne-Marie Soeteman-Wolf, voorzitter Jantien Westra, secretaris Fred Weijers, penningmeester Piet Hein van Aalst Atti Noordhof (tevens contactpersoon attinoordhof@gmail.com ) Wethouder CDA Bloemendaal- Susanne de Roy van Zuidewijn-Rive Fractie CDA Bloemendaal André Burger, fractievoorzitter / Ton Bruggeman / Bob van der Veldt / Geert Beusen

Aan het einde van de laatste raadsvergadering van 2019 heeft fractievoorzitter en raadsnestorAndré Burger, zoals elk jaar te doen gebruikelijk, zijn eindejaarstoespraak gehouden. Burger schonk in zijn toespraak onder meer aandacht aan "respect". De hele toespraak kunt uHIERlezen.

Op donderdag 7 november 2019 werd er tijdens de raadsvergadering gesproken over de begroting 2020. Deze begroting bevat weinig nieuwe beleidsvoornemens omdat er binnenkort een kerntakendiscussie zal starten. Alle taken van de gemeente zullen dan onder de loep worden genomen. Bij deze begroting werden maar liefst 26 nieuwe voorstellen gepresenteerd. De CDA-fractie liet zich hier bij monde van fractievoorzitter André Burger positief over uit. De CDA-fractie belichtte tijdens de Algemene Beschouwingen een aantal thema’s: Financiële situatie en kerntakendiscussie, Dorpskernenbeleid, Sociaal domein en Cultuur. Daarnaast werden er door het CDA twee moties ingediend: één met als onderwerp “Ontwikkelen dorpsvisie” en één met als onderwerp “Verhoging aantal betaaltermijnen gemeentelijke belastingen”. Tijdens het debat kreeg de CDA-fractie de toezegging dat het ontwikkelen van een dorpsvisie betrokken wordt bij het ontwikkelen van de omgevingsvisie en dat er overlegd zal worden met Heemstede en Zandvoort over het verhogen van het aantal betaaltermijnen. Daarop konden de moties worden ingetrokken. Na een debat van bijna 5 uur ging de raad vrijwel unaniem akkoord met de begroting voor het komend jaar.

Vanavond zal tijdens de raadsvergadering door 6 partijen een initiatiefvoorstel worden ingediend. D66, VVD, VDB, PvdA, GroenLinks en CDA  trekken eensgezind op. Zij willen de voorzitter van de commissie bestuur en middelen, Marielys Roos, dumpen.  Dat is nog niet eerder vertoond in de geschiedenis van Bloemendaal. Het voorzitterschap is in Bloemendaal niet altijd eenvoudig, laten we dat vooropstellen. Een fragment van een vergadering in juni dit jaar laat zien hoe de gemoederen hoog oplopen als het gaat over gebruik van social media.

De bovengenoemde 6 partijen zijn in het geheim dus al enkele maanden aan het broeden  op een methode om Roos te wippen. Die hebben ze nu gevonden in het ‘initiatiefvoorstel’. Raadsleden kunnen een initiatiefvoorstel indienen. Dat is wettelijk geregeld. Het initiatiefvoorstel om van Roos af te raken is op dit moment uitsluitend bekend bij deze 6 fracties. De fracties van Liberaal Bloemendaal en Hart voor Bloemendaal zijn er volledig buiten gehouden.

Democratie? Dat zien wij anders. Dit heeft met gezonde politieke besluitvorming niets te maken. Integendeel, dit heeft alles weg van een persoonlijke vendetta.

We zijn zeer benieuwd naar de inhoud van dat voorstel vanavond. Terwijl Roos druk bezig was met haar strafproces de afgelopen weken, hadden de raadsleden van deze 6 fracties, waaronder de Nestor (raadsoudste) Andre Burger van het CDA, het op hun volstrekt eigen wijze druk met het verzinnen van een list om zich van Roos te ontdoen. Daarbij is ook de heer Mark Doorn nauw betrokken. Dit is de fractievoorzitter van de nieuwe lokale partij VDB. Harder en Doorn zijn zeg maar de ‘bedenkers’ van het plan.

Roos had gevraagd om een beoordeling van haar voorzitterschap in de commissievergadering op 12 september jl, maar de raadsleden wilden beslist geen openbaarheid en hoewel het op de agenda stond, werd het onderwerp er te elfder ure door de heer Burger (CDA)en de heer Harder (VVD) en de burgemeester weer vanaf gehaald. Het is de bekende werkwijze: alles wordt backstage geregeld.

Voor Roos is het dus volstrekt onduidelijk op welke gronden zij vanavond haar biezen moet pakken. Dit is immers stiekem achter haar rug om bekokstoofd. Tijdens de vergadering van het presidium afgelopen dinsdag werd duidelijk dat het voorstel vandaag zou worden aangeboden aan de raad. In die vergadering zitten de fractievoorzitters van de politieke partijen samen met de burgemeester.

Wat Roos er zelf van vindt, hebben we al in ons bericht van gisteren genoteerd. Het belooft een interessante avond te worden. Kijkt u mee?

Op 20 juni as dient het proces van Roos tegen de korpschef van de Politie eenheid Noord-Holland. Dit proces heeft te maken met het incident dat plaatsvond op 21 december 2017 tijdens de raadsvergadering in de gemeente Bloemendaal. Er was sprake van een opzetje. Tijdens de raadsvergadering gaf burgemeester Elbert Roest het woord aan de raad oudste, Andre Burger van het CDA. De heer Burger gebruikte het agendapunt ‘mededelingen’ om zijn afschuw uit te spreken over het feit dat Roos op haar eigen facebook pagina had gevraagd om meer hulp en ondersteuning van de kant van de toenmalig griffier (thans wethouder in de gemeente Almere voor GroenLinks). Deze griffier maakte Roos het werk als raadslid behoorlijk lastig. Zo was hij bijvoorbeeld verantwoordelijk voor toezicht op Roos toen zij op 14 december 2017 door Roest in de gelegenheid werd gesteld stukken in te zien afkomstig uit de back-up van Hoffman bedrijfsrecherche. U weet het misschien nog? Hoffman Bedrijfsrecherche was ingeschakeld om zo’n 400.000 verdwenen of gewiste e-mails uit de IT-systemen op te diepen. Een deel van die e-mails bevatte compromitterende informatie die Roos dringend nodig heeft om zich te kunnen verweren in haar strafzaak. Een strafzaak die begonnen is met een valse aangifte van oud-burgemeester Ruud Nederveen in december 2014. De griffier belette Roos om aantekeningen te maken van datgene wat zij aantrof in de back-up. Een gekozen volksvertegenwoordiger wordt dus aan banden gelegd door een griffier in opdracht van burgemeester Roest.

Terwijl Burger van het CDA volledig losging op Roos tijdens die bewuste raadsvergadering van 21 december 2017 (een week na de inzage waarbij de griffier de laptop waarop Roos de stukken wilde inzien hardhandig dicht klapte), probeerde Roos in te grijpen door Roest te verzoeken het agendaonderdeel ‘mededelingen’ niet te gebruiken als middel om een collega raadslid met rotte eieren en tomaten te bekogelen. Dan zou er op zijn minst gelegenheid moeten zijn tot het geven van een weerwoord. Maar zo luiden de spelregels niet en Roest zette prompt de microfoon van Roos uit. Dat is een beetje een traditie aan het worden lijkt wel want ook tijdens de afgelopen twee raadsvergaderingen zat Roest dicht met zijn vinger bij de knop om bepaalde raadsleden het woord te ontnemen. Niet bepaald hoffelijk van deze voorzitter.

Na afloop van de raadsvergadering van december 2017 bleek dat er twee brigadiers in het gemeentehuis klaarstonden om Roos af te voeren. Het Haarlems Dagblad schreef dat het politiebusje al klaarstond. Roest ontkent dat overigens. Roos vroeg in 2018 om inzage in de politiegegevens. In september 2018 kwam vast te staan dat sprake was van een officiële mutatie. D.w.z.: na afloop van die raadsvergadering heeft de burgemeester een melding gedaan aan de politie. Deze melding is opgenomen in de politiesystemen. Maar Roos mag niet weten wat de burgemeester heeft verteld. De burgemeester beroept zich op zijn privacy. De politie zelf wil niks geven en beroept zich op het OM. De persoonlijke levenssfeer van de burgemeester zou in het geding zijn. Dat is natuurlijk absurd. De burgemeester is voorzitter van de gemeenteraad en handelt in het kader van zijn ambt als burgemeester en taak als voorzitter. Bovendien: hoe zit het dan met het recht op privacy van Roos? En haar persoonlijke levenssfeer dan?

De rechter heeft de stukken gelezen en niet vrijgegeven. d.w.z. dat de melding van Roest nog altijd in het systeem zit maar alleen bij politie, burgemeester en Justitie bekend is. Wat ons betreft is er geen belang om deze informatie achter te houden al denkt de korpschef daar heel anders over. Dit krijgt dus een vervolg op 20 juni as. De zaak dient bij de rechtbank in Haarlem.

Roos maakt zich geen illusie: ‘Het zal wel weer zo zijn kortgesloten binnen de driehoek van politie, justitie en burgemeester. Maar ik hoop dat ik me vergis. Vroeger dacht ik dat ons stelsel gebaseerd was op de scheiding der machten en ik was daar trots op. Dat is toch een van die pijlers waarop onze beschaving is gebaseerd. Maar ik merk dat het ietsjes anders in elkaar steekt. Als individu heb je geen rechten. Alleen plichten. De burgemeester heeft recht op privacy maar als individu kun je het schudden. Wat ik ook zo treurig vind is die vermenging van macht en functie. Het ergste vind ik het voor mensen die niet de middelen, de tijd en de kennis hebben om zich te verweren. Want zij leggen het finaal af tegen de overheid. Wie beschermt er nou eigenlijk onze burgers tegen de overheid? Dat vraag ik me regelmatig af. We zijn echt op een hellend vlak beland en niemand die zijn vinger opsteekt. Hoe eenvoudig is dit wel niet op te lossen: wees een vent en laat nou gewoon die melding zien. Dit is toch niet normaal?’

Een ander nieuwtje dat we brengen is het boek van Rob Slewe. Eerder schreef hij het boek ‘Niet ons soort mensen’. Het tweede boek is de volgende in een reeks over de bestuurscultuur in Bloemendaal. Is er iets nieuws te melden? Daar ziet het wel naar uit gelet op de titel van het boek. Wanneer kunt u het boek in de winkel zien liggen? Het wordt voor het eind van de zomer verwacht.

In de komende jaren zal waterbeheer steeds belangrijker worden. Neem als voorbeeld de droogte tijdens de afgelopen zomer. Op woensdag 20 maart 2019 zijn er naast verkiezingen voor de Provinciale Staten ook verkiezingen voor de waterschappen, zo ook voor Hoogheemraadschap Rijnland. Inwoners van de gemeenten Bloemendaal, Haarlem, Haarlemmermeer, Heemstede, Hillegom, Velsen, Zandvoort, Katwijk, Lisse, Noordwijk, Teylingen, Alphen aan den Rijn, Boskoop, Kaag en Braassem, Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest, Voorschoten, Zoeterwoude en het Rijnlandse deel van de gemeenten Amsterdam, Bodegraven - Reeuwijk, Gouda, Waddinxveen, Nieuwkoop, Wassenaar, Krimpenerwaard, Aalsmeer, Amstelveen, Leidschendam-Voorburg en Zoetermeer mogen dan hun stem uitbrengen voor een nieuw algemeen bestuur. Maar op wie dan? André Burger is een kandidaat met kennis over water en bestuurlijke ervaring: lijst 2 nummer 8. Zijn verkiezingspunten staan vermeld op zijn verkiezingskaart.

Januari: om te beginnen kwam mijn boek uit eind januari 2018. ‘Alles is hier geheim’ uitgeverij Balans. Dat was een hoogtepunt, niet alleen voor mij maar ook voor mijn man Peter die mij zo heeft gesteund tijdens het schrijfproces met zijn humor en geduld.

Februari: een ander opvallend moment was het gesprekje op 5 februari dat 8 minuten duurde op de eerste verdieping in het atrium. Ik was er eindelijk in was geslaagd een afspraak te maken met burgemeester Roest. Hij had een paar minuten tijd tussen twee afspraken door. Via zijn secretaresse kreeg ik te horen dat Roest mij niet op zijn kamer kon ontvangen.

We zouden elkaar spreken op de gang.

Kort tevoren had Roest tegen de vrouw van Rob Slewe gezegd dat ik serieuze integriteitsschendingen bij hem moest komen melden. ‘Als dat waar is dan moet Marielys naar mij toe komen. Want ik zit binnen en zij zit buiten.’ Het was knap lastig om hem te bereiken want hij was een man met een overvolle agenda. Tot die korte ontmoeting op de gang. Daar stonden we dan, mijn man, Rob Slewe en ik. We waren die dag toevallig in het gemeentehuis omdat we de formulieren voor de gemeenteraadsverkiezingen moesten inleveren. Ik wilde Roest ook vragen om voor mij ontlastend bewijs vrij te geven in verband met mijn strafzaak die intussen al vier jaar loopt. Maar toen ik hem vroeg dat bewijs vrij te geven, vluchtte hij zijn kamer in en liet mij op de gang staan. Mijn man zag de teleurstelling op mijn gezicht en riep Roest terug. Hij vond dat het geen pas gaf om zo maar weg te lopen. Zelf hield ik mijn adem in want het was me niet ontgaan dat Roest zich op dat moment merkwaardig gedroeg. Uiterst gespannen. Gelukkig had ik de tegenwoordigheid van geest de laatste vier minuten van dit ‘gesprek’ met Roest met mijn iPhone op te nemen. Enkele dagen later hing de verslaggeefster van de krant al aan de telefoon en vroeg mij op geheimzinnige toon wat ik in vredesnaam met burgemeester Roest had uitgespookt. Ik zou hem geslagen hebben. Het kwam dus goed uit dat ik over die bandopname beschikte. Wie weet wat voor broeierig verhaal er anders in de krant was verschenen. Want kijk, Roest is tenslotte wel de burgemeester. Het was zijn woord tegen het mijne. Probeer je daar maar eens uit te redden als je niet over een opname beschikt.

Maart: wat volgde was een interview op NPO1. Het radioprogramma van Jort Kelder op 3 maart. Meindert Fennema was te gast en sprak over burgemeesters die gevaar liepen en dat het vroeger de zigeuners waren die hun agressie botvierden op het gezag. Maar nu waren het een fiscaal jurist, een arts en een landgoedeigenaar. Wij hadden de burgemeester gegijzeld op zijn eigen kamer zei Fennema, prominent lid van GroenLinks. De burgemeester liep gevaar. Jort Kelder vond het uitermate grappig en proestte het uit.

Dit verhaal kwam meteen groot in het nieuws. Hoewel Roest het aanvankelijk tegenover mij glashard ontkende en er schande van sprak (‘dit is Bloemendaal onwaardig wat Fennema heeft gedaan en ik neem er afstand van’ of woorden van gelijke strekking) was hij naar de pers toe helemaal niet zo duidelijk. Waarom dat allemaal zo raar ging begrijp ik nog steeds niet. Want je kunt toch gewoon de waarheid spreken? Er waren natuurlijk wel politieke partijen die bij deze laster garen sponnen, zoals de VVD en GroenLinks. We zaten immers vlak voor de verkiezingen en het was alle ballen op Hart voor Bloemendaal. Ik kan me nog goed het gemekker van VVD-fractievoorzitter Martijn Bolkestein herinneren (het neefje van). Hij had teksten in de trant van ‘handen af van onze burgemeester’ etc etc. Terwijl die bandopname gewoon beschikbaar was en door iedereen kon worden beluisterd. Maar het was D-day, de lokale media schreven erover en deze bullshit heeft onze partij ongetwijfeld stemmen gekost.

Mijn advocaat deed aangifte tegen Fennema. We zijn nu 9 maanden verder en nog steeds geen teken van leven van het OM.  Ik ben benieuwd of hier werk van wordt gemaakt. In mijn eigen strafproces wordt het complete gerechtelijk apparaat al vier jaar lang bezig gehouden. Een kwestie van prioriteit vermoedelijk. Ik heb al 4 regiezittingen meegemaakt. Er wordt beweerd dat zoiets alleen bij zeer complexe en zware strafzaken gebeurt. In november 2017 werd oud-burgemeester Ruud Nederveen gehoord. Ruud wist zich amper nog iets meer te herinneren. Wat iedereen direct begrijpt: liegen is topsport. Over het algemeen gaan leugenaars de fout in tenzij je met een meesteroplichter te maken hebt en dat is Ruud zeker niet.

In 2018 had ik weer twee regiezittingen en beide keren werd er door het hof in Amsterdam geen enkel verzoek toegewezen. Ik denk dan wel: is dit efficiënt? Moet het apparaat op die manier bezig zijn? Is het niet vele malen beter  de echte boeven te vangen? Het is toch triest wanneer je bedenkt hoeveel kostbare tijd en geld er in mijn proces gaat zitten? Wat een verspilling…

Ja, en dan waren er verkiezingen. Hart voor Bloemendaal behaalde 2 van de 19 zetels.

We kregen 12 procent van de stemmen. Een mooi resultaat.

Ik zit er niet meer alleen. Rob Slewe werd raadslid en we hebben Christa Faas als duo-raadslid. Beiden zijn ze recht door zee, wars van zogenaamd politiek correct gedoe. We vormen een fijn team met elkaar.

Mei: het eerste dat we te horen kregen was dat onze fractie zich schuldig maakte aan belangenverstrengeling en dat inzage in dossiers ons werd verboden. Roest schakelde zelfs de landsadvocaat in om ons het recht op informatie te ontzeggen.

Juni: hoogleraar Voermans maakte gehakt van de theorie van de landsadvocaat. Voermans sprak over intimidatie van raadsleden. Raadsleden hebben gewoon recht op informatie. Geen smoezen. Punt. Dat was ons geluk. Dat iemand als Voermans zijn mond opendeed en het voor ons opnam. Althans, zo voelde dat. Roest stond met zijn mond vol tanden. In juli trok hij zijn raadsvoorstel om het inzagerecht voortaan aan banden te leggen in.

Hosanna! Maar  we hadden buiten de waard gerekend. In de praktijk bleek de gemeentesecretaris zware bedenkingen te hebben tegen het pleidooi van hoogleraar Voermans. Wilma Atsma (bekend van het voorstel om baby’s te implanteren met chips) voelde niet zo gek veel voor openheid. Het kan te gek moet ze gedacht hebben. Ons geduld werd eindeloos op de proef gesteld en nog steeds heeft Rob Slewe geen inzage gekregen in het dossier ‘verkoop hoofdgebouw Park Brederode’. De reden om ons daarin te willen verdiepen is gelegen in een aantal verontrustende berichten over die verkoop. Berichten die ons via een coalitiepartij (D66) bereikten. Hoewel we nu dus al 9 maanden bezig zijn om de documenten in te mogen zien, is sprake van obstructie. Regelrechte tegenwerking. Wat ons doet vermoeden dat er misschien echt iets aan de hand is wat het daglicht niet kan verdragen.

Juli: dan iets over het onderzoek Elswoutshoek. Burgemeester Roest kondigde een extern onderzoek aan naar gebeurtenissen in dat dossier in het jaar 2014. Met als doel: verzoening. Kosten EUR 120.000. Wat ons betreft is dat weggegooid geld, want het rapport zelf zal niet openbaar worden gemaakt. Er zullen geen consequenties aan worden verbonden. Mensen worden niet onder ede gehoord. Ambtenaren die fout zijn geweest hebben niets te vrezen. Kortom: er wordt geen schoon schip gemaakt. Het onderzoek wordt uitgevoerd door Integis maar dat lost natuurlijk helemaal niets op. Voor Integis zelf is dit een mooie klus. Maar wat schieten onze inwoners hiermee op? Ik heb aanvankelijk wel ingestemd met een extern onderzoek omdat Roest mij stellig had beloofd mijn integriteitsmeldingen en vermoedens van strafbare feiten in het onderzoek te zullen betrekken. Die belofte blijkt een lege huls. Integis zal daar geen onderzoek naar doen. Zo raakt het schip met alle viezigheid aan boord steeds verder van de wal.

November: het hoofdstuk ‘nepnieuws’ of kiezersbedrog. Wat tegenwoordig door alle gevestigde partijen wordt gezegd is dat social media het ‘Kwaad’ zijn. Via social media worden valse berichten de wereld ingestuurd. Nepnieuws dus. Nou, daar kan ik nog wel iets tegenover stellen: wat dachten deze partijen van verkiezingsbeloften? Bloemendaal zou financieel tiptop in orde zijn. Niets blijkt minder waar. De schuld van Bloemendaal loopt sterk op. De positie is allesbehalve florissant. Zelfs zo slecht dat de OZB belasting 12% omhoog moet in 2019. Lasten stijgen significant. Hoewel wij met enkele oppositiepartijen een alternatieve begroting indienden met als motto “de tering naar de nering zetten”, werd geen enkel voorstel van onze kant door de coalitiepartijen omarmd. Het resultaat: de burger mag de rekening betalen voor slecht financieel beleid.

December: een andere belofte: in Bloemendaal zou het recht van inspreken tijdens commissievergaderingen weer in ere worden hersteld. Maar dat gebeurde niet. Wij vinden dat inwoners het recht hebben hun volksvertegenwoordigers tijdens een openbare vergadering aan te spreken. Dat hoort bij een vrije democratie. Zo niet in Bloemendaal. Ook hier geldt: we zijn 9 maanden verder en nog altijd is het recht op inspreken niet hersteld. Terwijl dat per direct mogelijk is.

Nog enkele bijzonderheden: het hoofdstuk integriteit. In aanwezigheid van mijn advocaat deed ik op 7 maart 2018 een officiele melding bij burgemeester Roest. Die melding betrof oa serieuze integriteitsschendingen en vermoedelijk strafbare feiten gepleegd door enkele oud-bestuurders. We zijn 9 maanden verder en er is niks mee gedaan.

Ongelijke behandeling: een jaar geleden ontdekte ik dat er een ambtelijk (officieel) advies was uitgebracht in oktober 2014. Hierin stond dat raadsleden (andere dan ik) strafbaar hadden gehandeld door geheime informatie door te spelen. Waarom deed de burgemeester geen aangifte tegen deze mensen? Waarom werd ik wel vervolgd en zij niet? De hoge juridische ambtenaar die onder meer verantwoordelijk was voor dit advies en inmiddels bij een andere gemeente werkt, weet zich opeens niets meer te herinneren. Ook weer zo’n gevalletje van selectief geheugenverlies. Maar de onderliggende correspondentie hierover krijg ik niet te zien. Als die er nog is. Want ik heb zo’n vermoeden dat diverse personen hier flink hun best hebben gedaan sporen te wissen.

Gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink werken wel op een zeer opmerkelijke manier samen. Op 12 april 2016, anderhalf jaar nadat Ruud Nederveen aangifte tegen mij deed bij Justitie omdat ik de geheimhouding zou hebben geschonden tekent dit duo een (geheim!) geheimhoudingsbesluit op basis waarvan ik inmiddels veroordeeld ben door de rechtbank in Haarlem. In het zogenaamde collegebesluit voegen zij een zinsnede toe waaruit de lezer moet opmaken dat het tweetal de feiten rond het opleggen van de geheimhouding in november 2014 heeft geverifieerd op waarheid. Hoewel ik diverse keren heb gevraagd, zowel mondeling als schriftelijk, hoe Atsma en Heijink dit hebben onderzocht is er precies nul reactie op gekomen. Sterker nog: ik kreeg van de burgemeester een contactverbod opgelegd. Een brief met daarin een instructie om de gemeentesecretaris niet meer te benaderen. Wat mij betreft is het duidelijk. Er is geen enkele logische of waarschijnlijke verklaring voor dit gedrag, behalve dat dit valsheid in geschrifte lijkt gepleegd door twee topbestuurders van onze fraaie gemeente.

Het jaar 2018 stond ook in het teken van bescherming van privacy en persoonsgegevens. Hoe staat het daarmee in #Bloemendaal? Dat blijkt een uitermate selectief uit te leggen begrip. Eind 2017 deed de burgemeester een melding bij politie. Dat heet een mutatie die in de politiesystemen wordt opgenomen. Ik zou mij tijdens een raadsvergadering hebben misdragen. Wat de burgemeester hier precies over mij heeft laten vastleggen, mag ik niet zien. Mag ik niet weten. Want daarmee zou de persoonlijke levenssfeer worden geschonden van burgemeester Roest. Ik vraag me af hoe dat kan. Wat ik bedoel te zeggen is: Roest deed die melding als voorzitter van de gemeenteraad. In de uitoefening van zijn ambt. Toch zeker niet als privé persoon? Bovendien: hoe zit dat met mijn persoonlijke levenssfeer? Heb ik geen recht op bescherming? Dat de burgemeester eind december 2017 een politiebusje liet voorrijden om mij af te voeren uit het gemeentehuis, vind ik absurd. Te meer daar dit van te voren was uitgedokterd. Een opzetje waarin oa de burgemeester en de raadoudste, de fractievoorzitter van het CDA, Andre Burger, betrokken waren. Omdat de burgemeester geen openheid wenst te geven, heb ik bezwaar aangetekend en voilà: de volgende juridische procedure. Volstrekt onnodig en onverstandig bovendien.

Politiek bedrijven doe je in de raadszaal. Niet bij politie of justitie. Ik zou zeggen: ga eens werk maken van transparant bestuur. Van open en eerlijk, burgemeester Roest. Ook Rob Slewe heeft wat dat betreft het nodige voor de kiezen gekregen. Vertrouwelijke correspondentie werd openbaar gemaakt. Dat het college zelf de regels schendt van de vertrouwelijkheid en dat afdoet als een gevalletje van miscommunicatie, is de zoveelste misser. Want als het onderwerp van de mailcorrespondentie ‘Vertrouwelijk’ luidt, dan kun je toch zeker niet spreken van een vergissinkje. Doet de burgemeester dan in zo’n geval aangifte bij Justitie? …

Dit is een retorische vraag.

Kortom, 2018 was weer een bewogen jaar vol geheimen en met weinig echte democratie.

Ik ben reuze benieuwd wat 2019 ons gaat brengen.

Aan het einde van de laatste raadsvergadering van 2018 heeft fractievoorzitter en raadsnestorAndré Burger, zoals elk jaar te doen gebruikelijk, zijn eindejaarstoespraak gehouden. Burger schonk in zijn toespraak onder meer aandacht aan "samenwerken". De hele toespraak kunt uHIER lezen.