Poliflw

Bart Cox, die sinds 2018 de fractie van de SP heeft geleid in de gemeenteraad van Horst aan de Maas, heeft per 8 juli zijn fractievoorzitterschap opgegeven. Een lastig besluit voor hem en voor de afdeling, maar wij hebben begrip voor de stap die hij gezet heeft. Zijn ideeën over de politiek en het werk dat daarbij komt kijken zijn veranderd. Dit in combinatie met de hoeveelheid tijd die het kost om een goed raadslid te zijn, hebben hem doen besluiten te stoppen (lees in de bijlage diens persoonlijke brief over diens besluit te stoppen als raadslid).

De functie van fractievoorzitter zal ingevuld gaan worden door Sonja van Giersbergen. Sonja maakt sinds 2017 deel uit van de fractie in de gemeenteraad en is al jaren actief lid binnen de afdeling. We hebben er alle vertrouwen in dat zij op haar plek zal zijn als nieuwe fractievoorzitter.

Foto: Wilma Kurvers / SP Horst aan de Maas

Bijlage: 

Persoonlijke brief Bart Cox over diens besluit te stoppen als raadslid.

Aniet Fonteyne, gemeenteraadslid in Horst aan de Maas en werkzaam in een verpleeghuis in Venlo, over de discussie over een betere beloning van de zorgmedewerkers.

"In eerste instantie werken met onvoldoende beschermingsmiddelen. Volgens het RIVM gewoon doorwerken bij klachten, behalve bij aanwezigheid van koorts. Vakantiedagen ingetrokken zodat er voldoende personeel aanwezig was. Extra diensten om goede zorg te kunnen garanderen, met soms diensten van wel 12 uur. Traumatische ervaringen waarbij je mensen ziet snakken naar lucht, machteloos toe moeten kijken hoe het virus om zich heen grijpt. Families moeten vertellen dat ze hun geliefden niet meer mogen bezoeken, daarbij dag en nacht klaarstaan om families te woord te staan bij zorgen en vragen. Gewoon doorwerken, zonder klagen.                          

Je zorgen maken om je eigen gezondheid en die van familie, bang om ze te besmetten.

Groot applaus in Nederland, waarbij zorgmedewerkers zich gesteund voelden door de samenleving. Ook voelden ze zich gesteund door de landelijke politiek die mee applaudisseerde. Er zou zelfs een bonus komen voor zorgmedewerkers. Maar hoe de uitvoering daarvan gaat plaatsvinden en wat de mogelijke financiële consequenties zijn is vooralsnog onduidelijk.

‘De zorg verdient meer dan alleen applaus’ was het antwoord. Structurele salarisverhoging en betere arbeidsvoorwaarden, werd door velen geopperd als een must. Totdat er gestemd moest worden in Den Haag, toen haakten ze af. Alle regeringspartijen (CDA, VVD, D’66 en CU) stemden tegen een structurele salarisverhoging.

Afgelopen week werd er opnieuw gestemd en weer hielden de regeringspartijen het tegen. Waar zelfs kandidaat-lijstrekker voor D66 Sigrid Kaag via de media nog zei ‘de lonen moeten omhoog’, stemden ze twee dagen later tegen een salarisverhoging.  Waar in Horst aan de Maas D66 hun beloftes pas ná de verkiezingen niet nakwamen, doen hun elitaire “linkse” vrienden in Den Haag dit al ruim vóór de verkiezingen.

Een klap in het gezicht voor zorgmedewerkers. Hopelijk herinnert de kiezer zich dit ook nog over een klein jaar tijdens de Tweede Kamerverkiezingen".

In Griekenland dreigt een humanitaire ramp. Vluchtelingen stranden in te krap bemeten vluchtelingenkampen en de (medische) zorg is ontoereikend, waardoor het risico op een coronauitbraak gigantisch is. Met name ook kinderen dreigen daar de dupe van te worden. Reden voor de Stichting Vluchteling, Vluchtelingenwerk en Defence for Children een oproep te doen aan Nederland om 500 minderjarige asielzoekers die in de Griekse kampen zitten over te nemen. Meerdere Nederlandse gemeenten hebben daar ook al gevolg aan gegeven. De SP in Horst aan de Maas riep de gemeenteraad via een motie van de hand van SP-woordvoerder Aniet Fonteyne (zie bijlage) op daar bij aan te sluiten en buurgemeenten daarbij te betrekken.

Wethouder Bouten (PvdA) kon zich vinden in de oproep van de SP om te komen tot opvang  en omarmde de strekking van de motie dan ook. In welke vorm de ondersteuning praktisch geboden wordt, wil Bouten nog wel goed bekijken.

Essentie stelde dat het om een landelijk onderwerp ging en wilde geen uitspraak doen, terwijl het concreet ging over opvang in Horst aan de Maas. De VVD sloot zich bij Essentie aan. Beide partijen ontweken daarmee een inhoudelijke discussie. Dat geldt feitelijk ook voor het CDA, die stelde de inhoud onvoldoende te kennen en daarom de motie niet te steunen. De PvdA steunde de motie qua inhoud en strekking, was blij met de reactie van de wethouder en verleende dan ook ondersteuning aan de motie. En ook D66/Groen Links schaarde zich achter de motie. Zij benadrukten – met de SP – dat richting de regering druk uitgeoefend moet worden om de hand te reiken richting kindvluchtelingen in Griekenland.

Fonteyne stelt als reactie op de afwijzing van de motie door CDA, VVD en Essentie dat zij eerder wél vonden dat er iets gedaan moest worden aan de vluchtelingenproblematiek, maar nu er concreet iets gedaan kán worden, haken ze af. Na afloop van de raadsvergadering wees ze er op – daarnaar gevraagd – dat de drie partijen wél massaal arbeidsmigranten wil opnemen, terwijl we kampen met een enorm tekort aan woningen, maar het nu af laten weten. Aniet Fonteyne: “Waar ik gehoopt had dat er toch ook nog plek was voor een beetje gevoel van menswaardigheid en solidariteit bij CDA, VVD en Essentie, bleek tijdens de raadsvergadering dat gevoel toch bijna nihil te zijn”.

“Maar”, zo constateert Fonteyne tevreden: “Het doel van de motie – opvang bieden voor deze zeer kwetsbare groep kinderen en daar de regering op aan te spreken – is bereikt en daar gaat het uiteindelijk om!”

Lees ook de column van Wim Moorman over de motie.

Bijlage: 

de motie ten behoeve van het opnemen van kindvluchtelingen uit Griekenland

12 mei, de geboortedag van Florence Nightingale, de grondlegster van het verpleegkundige beroep, wordt jaarlijks gevierd als de Dag van de Verpleging. 200 jaar na haar geboorte inspireert zij nog steeds met haar basale voorwaarden voor goede verpleging namelijk aandacht, toewijding, eten, drinken, hygiëne en een schoon bed. Met de coronacrisis is het beroep van verpleging extra onder de aandacht gekomen. "Onze helden" hebben die aandacht zeker verdiend.

Foto: - / -

Begin maart 2020 stuurden het comité 't Zwembad mót Bliêve, de handbalclub, bewoners van de Lindweg en volkstuinders een brief aan de gemeenteraad en het college van B&W over de - naar de mening van de briefschrijvers - voorbarige acties van B&W met betrekking tot de inrichting van een nieuw zwembad nabij het Dendroncollege (lees hier het eerdere artikel over de brief op deze site), terwijl er nog geen besluit genomen is over de bouw van een nieuw zwembad. De brief was voor de SP-fractie reden om in de gemeenteraadsvergadering van 21 april vragen te stellen aan verantwoordelijk wethouder Rudy Tegels.

In de brief wijzen de briefschrijvers op acties als het uitzetten van een enquête onder recreanten in Zwembad de Berkel over de inrichting van een nieuw zwembad en de bespreking van de inrichting van de locatie Dendroncollege binnen Afslag 10 binnen een door het college opgezette Klankbordgroep, waarin bewoners van de Lindweg, de volkstuinders en de handbalclub vertegenwoordigd zijn.

Naar aanleiding van een nieuwsuitzending van Omroep Horst aan de Maas  op 6 maart 2020 stelde het College van B&W in een schriftelijke reactie aan de omroep, dat de door de briefschrijvers gehekelde acties van de gemeente louter bedoeld waren om  te komen tot een verdere invulling van de door de gemeenteraad gestelde voorwaarden aan de nieuwbouw.

Aniet Fonteyne, woordvoerder van de SP-fractie, vroeg de CDA-wethouder in de raadsvergadering van 21 april naar zijn reactie op de vragen in de brief. Tegels antwoordde dat de enquête en de gesprekken in de klankbordgroep bedoeld waren om een zorgvuldige afweging te maken over een eventuele verhuizing van zwembad De Berkel in Horst. Als reactie gaf Fonteyne aan dat ze het vreemd blijft vinden dat er allerlei voorbereidingen al plaatsvinden voordat de raad een beslissing heeft genomen.

Aniet Fonteyne, gevraagd naar een verdere reactie op de uitspraak van de wethouder: "Het is wel wat vreemd om eenzijdig alleen informatie op te halen over de inrichting van een nieuw zwembad en de nieuwe locatie van dat zwembad als je alle aspecten wilt afwegen. We wachten af waar het college mee gaat komen als ze voorstellen gaan doen aan de raad. Maar wat de SP betreft is er absoluut geen prioriteit om nu - in een tijd dat de gemeente kampt met grote tekorten, mede als gevolg van het geld dat nodig is om de coronacrisis te bestrijden - veel geld te gaan steken in een prestigeobject van dit college".

Onder de slogan ‘Stop de Wooncrisis’ kwamen zaterdag 18 januari 2020 vertegenwoordigers van verschillende SP-afdelingen bij elkaar om geïnformeerd te worden over initiatieven uit binnen- en buitenland om de vermarkting en sloop van met name huurwoningen tegen te gaan en te pleiten voor méér betaalbare, duurzamere en veiligere huisvesting. Vanuit de SP Horst aan de Maas waren Wilma Kurvers en Sonja van Giersbergen vertegenwoordigd. Wilma Kurvers doet verslag.

"De initiatieven die aan bod kwamen op de conferentie hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal vanuit de bewonersgroepen ontstaan en doorgezet zijn. Op ‘grass-root level’ zoals dat tegenwoordig vaak wordt aangeduid. Of het nu om klein- of grootschalige acties gaat, het belang van gezamenlijk aanpakken is noodzakelijk wil je op de lange termijn succesvol zijn. Want dat het tijd en veel energie kost, bleek wel uit de verhalen die we hoorden.

Als eerste kregen we het inspirerende verhaal te horen van een bewoonster uit de wijk Granby in Liverpool. Zij vertelde hoe ongeveer 20 jaar geleden buurtbewoners in opstand kwamen tegen projectontwikkelaars die hun huizen wilden platgooien en er nieuwe huizen tegen hogere huren op wilden zetten die met name voor nieuwe huurders of kopers bedoeld waren. De wijk was vervallen en bood bewoners praktisch geen faciliteiten voor de leefbaarheid. De opstand en het uiteindelijke succes was een resultaat van zeer lange adem, blijven praten en de overheden ‘lastig vallen’. Ze kregen de hulp van een architectenbureau en een bedrijf dat zonder winstoogmerk bereid was te investeren in de woningen. In 2015 – dus 15 jaar later – kreeg de werkgroep die er de schouders onder had gezet een belangrijke kunstprijs en begon de wijk langzaamaan te lijken op de verbouwtekeningen. De huizen zijn allemaal gerenoveerd op een duurzame manier. Er is een winkel, een eethuisje, een kroeg en alles wordt gerund door bewoners. Eén van de huizen, in te slechte staat om te renoveren als woning, is veranderd in een wintertuin. In de workshop, in het pand ernaast, worden de spulletjes gemaakt die in de huizen gebruikt worden, zoals deurknoppen, behang, nep-schoorsteenmantels enzovoorts. Ook de gemeenschapszin heeft een metamorfose ondergaan, niet alleen door de bewoners meer verantwoordelijk te maken voor hun eigen leefomgeving maar door het organiseren van allerlei activiteiten waaronder een weekmarkt.

Daarna was het de beurt aan een vertegenwoordiger van Deutsche Wohnen & Co Enteignen uit Berlijn en een woordvoerder namens Die Linke die de actie ondersteunt. Grappig genoeg, respectievelijk een Amerikaanse en een Nederlandse Berliner. In Berlijn is 85 % van de woningen een huurwoning. De grootste eigenaar van deze huurwoningen is Pears Group, gevestigd in Londen, die met 76 (!) lege vennootschappen een enorme machtige vinger in de pap heeft. De DW&Co Enteignen is er met name vorig jaar in geslaagd om duizenden boze huurders op de been te krijgen en te protesteren tegen de huurcrisis in Berlijn. Ze hebben met succes gepleit voor een zogenaamde ‘Mietendeckel’, een bevriezing van de huren voor tenminste de komende vijf jaar in de stad.

Donald Pols, directeur van Milieudefensie, ging met name in op de maatregelen ten aanzien van klimaat en duurzaamheid. Hij vindt dat klimaatbeleid gelinkt moet zijn aan maatschappelijke context. Het stomste dat je met je groene hart kunt doen, is geen rekening houden met de maatschappelijke verschillen tussen mensen. Bijvoorbeeld: mensen met lage inkomens consumeren minder en zouden dus meer recht hebben op groen. Dus bij investeren moet je onderaf beginnen. Maar nu is het zo dat het tegenovergestelde gebeurt, waardoor het budget vaak op is als de buurten met sociale huurwoningen aan de buurt zijn. Verder pleit hij voor aanpak van ‘veelvliegers’, mensen die een aantal keren per jaar vliegen. Vaak voor hun bedrijf op pad. Maar de mensen die lang moeten sparen voor een weekje Spanje of iets dergelijks moet je ook een vliegvakantie gunnen en niet extra ‘pakken’ met een vliegtax.

Lilian Marijnissen riep in haar toespraak 2020 uit tot het jaar waarin de wooncrisis stopt en er werk wordt gemaakt van klimaatmaatregelen.

Met iets minder rechtstreekse betrekking op huurwoningen maar daarom niet minder interessant of inspirerend was de presentatie van Michel Huisman over de realisatie van de aanpak van het Maankwartier in Heerlen. Ooit de lelijkste plek van Nederland genoemd en nu misschien op weg naar de titel van mooiste plek. Zelf inwoner van Heerlen zag hij hoe de wijk waar ooit statige panden stonden – zowel woningen als winkels – door de jaren heen verloederde en onveilig werd. Vooral het wegvallen van de mijnbouw zorgde voor veel armoede, werkeloosheid en verwaarlozing van de leefomgeving. Veel beton en kleurloos, zo zou je het gebied van toen kunnen noemen. Hij ging aan de slag, kreeg steun van de SP Heerlen, heeft zijn plannen wel een aantal keren moeten verdedigen maar intussen heeft met name de stationsomgeving een gigantische facelift gekregen. Rondom het station is een complex verschenen dat ruimte biedt aan woningen, winkels, horecagelegenheden en kantoren.

Paulus Janssen (directeur Woonbond en oud-Tweede Kamerlid voor de SP) zei nadrukkelijk dat er in Nederland ruimtelijk beleid nodig is. Ruimtelijke Ordening is versnipperd geraakt na afschaffing van VROM en integratie in Infrastructuur en Milieu. Ook vroeg hij aandacht voor eerlijke belasting. Nu dragen corporaties tweemaal zoveel af aan belasting dan bijvoorbeeld commerciële beleggers. Hij pleit ervoor dat woningcorporaties uitgesloten zouden moeten worden van ATAD (anti-belastingontwijkingsrichtlijn), net als de VNG enige tijd geleden ook al gedaan heeft.

De conferentie werd afgesloten met de verhalen uit verschillende steden – waaronder Groningen, Gouda, Arnhem en Rotterdam – van mensen die vaak met steun van de SP in opstand kwamen tegen wooncorporaties. Het ging bijvoorbeeld om acties tegen schimmelwoningen en de gevolgen voor de gezondheid van de bewoners en ongebreidelde huurverhogingen. Ze waren het allemaal met elkaar eens dat je als bewoner c.q. huurder alleen niet veel bereikt, maar dat je moet zorgen voor steun van je medebuurtbewoners. Het blijkt dan vaak dat je niet de enige bent met bepaalde klachten.

Zoals de bewoonster uit Granby, Liverpool, het zei: ‘Think big and don’t give up.'"

De locatie van de woonconferentie was het Zonnehuis aan het Zonneplein in Tuindorp, Oostzaan. Het is een rijksmonument in Amsterdam-Noord dat in 1932 gebouwd werd voor het gemeenschapsleven van (vooral) bewoners van Tuindorp Oostzaan, vanuit de filosofie dat een bloeiend verenigingsleven van belang is voor de opvoeding van de arbeidersklasse.

Het Zonnehuis is gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School naar ontwerp van J.H. Mulder. In tijden van financiële crisis zorgde de bouw voor banen en inkomens voor de vele werkeloze arbeiders in die periode. Dit was met name nadat de werven een voor een gesloten werden.

Tuindorp Oostzaan kent en kende een actief verenigingsleven. Het Zonnehuis speelde daarbij een belangrijke rol. Er zijn/waren voetbal-, atletiek-, toneel- en zangverenigingen en er waren verschillende harmonieën, waarvan er nu nog een actief is, en er werden ook bioscoopvoorstellingen gegeven. In de jaren 80 van de vorige eeuw werden er bokswedstrijden gehouden.

In 1993 werd het gebouw op het nippertje gered van de sloop. In 2002 kwam het in bezit van Stadsherstel Amsterdam. De prachtige interieurs waren nog grotendeels authentiek, maar casco was het in vervallen staat. Inmiddels is het gebouw een rijksmonument en gerestaureerd in oude staat.

(bron: Wikepedia)

De afgelopen maanden ging, ter kennismaking, onze nieuwe burgemeester op pad met raadsleden. Ieder raadslid was hierbij in de gelegenheid te laten zien en te vertellen wat hij of zij belangrijk vindt binnen onze gemeente. Eén van de plekken die SP-raadslid Aniet Fonteyne met de burgemeester bezocht, was zorgboerderij “Hoeve de Vonkel” in Broekhuizen, waar mensen – onder andere via de Wmo – terechtkunnen voor een zinvolle dagbesteding. Aniet doet verslag van dit bezoek.

"We spraken met de eigenaren die ons vertelden hoe het idee ontstaan was om een zorgboerderij te starten en hoe ze hier in de loop der jaren hard aan hebben gewerkt en nog steeds aan werken. Trots mogen ze zijn op wat ze hier tot nu toe hebben neergezet.

Verder spraken we met een aantal mensen die deelnemen aan de dagbesteding, ieder naar eigen mogelijkheden. Houtkappen, houtbewerking, dierenverzorging, de groentetuin. Het is een aantal van de werkzaamheden op deze zorgboerderij. Ze vertelden over hun persoonlijke situatie en over het werk dat ze deden op de zorgboerderij. Wat was het mooi om te zien hoe enthousiast deze mensen zijn. Waarbij ze ook vertelden hoe belangrijk het voor hen is om deel te nemen aan een zinvolle dagbesteding, de structuur in het dagelijks leven die voor hun heel belangrijk is en hoe het deze mensen het gevoel geeft iets te betekenen en “erbij” te horen. Ook reageerden ze verheugd op ons bezoek en hadden een heerlijke taart voor ons gebakken. In de gezellig ingerichte kantine hebben we hier, aan het einde van ons bezoek, heerlijk van genoten. Waarbij ze de burgemeester nog verrasten met een cadeau dat ze zelf van hout hadden gemaakt in de werkplaats.

Kortom een zinvol bezoek aan een zinvolle dagbesteding in een maatschappij waaraan we allemaal onze bijdrage leveren, ieder op zijn eigen manier".

De SP stelde tijdens de raadsvergadering van 10 december 2019 voor om in de verordening Maatschappelijke Ondersteuning vast te leggen dat de huishoudelijke hulp in het kader van de Wmo betaald wordt volgens de CAO Verzorgings-, Verpleeghuizen en Thuiszorg (VVT) (zie de bijlage). Volgens SP-woordvoerder Aniet Fonteyne is dat nodig om te voorkomen dat commerciële organisaties dit werk gaan uitvoeren, op basis van een andere cao, waarbij de huishoudelijke hulp aanzienlijk minder betaald krijgt. Wethouder Bouten en de andere fracties in de gemeenteraad begrepen de zorgen van de SP, maar dat vormde geen aanleiding om dit ook daadwerkelijk vast te leggen in de verordening.

Als gevolg van bezuinigingen in de zorg zijn er de afgelopen jaren meer dan 100.000 ontslagen gevallen in de zorg. Een groot aantal organisaties ging failliet of verkocht deze vorm van zorg aan een andere organisatie. Meestal aan commerciële organisaties – vaker zogenaamde ‘zorgcowboys’ – die de kans zagen een organisatie op te zetten waarbij winst maken belangrijker is dan het leveren van goede zorg. Winst voor de ondernemer dus, in de vorm van geld dat in feite besteed zou moeten worden aan zorg.

Politiek Den Haag heeft daarom In een Algemene Maatregel van Bestuur (AMvB) vastgelegd dat organisaties die huishoudelijke hulp leveren, conform de CAO VVT loon moeten betalen. Om te voorkomen dat medewerkers die als professional huishoudelijke taken uitvoeren (met een signalerende functie) na hun ontslag bij een reguliere zorginstelling in dienst van een ‘zorgcowboy’ huishoudelijke taken moeten uitvoeren voor minder loon en slechtere arbeidsvoorwaarden. Dit leidt in de praktijk tot lagere kwaliteit onder andere omdat de signalerende functie wegvalt en er niet meer preventief geadviseerd kan worden voor andere passende zorg. Kortom er ontstaat, zo stelt Aniet Fonteyne, een slechtere situatie voor zorgvrager en zorgmedewerker, terwijl de commerciële organisaties forse winst kunnen maken op het leveren van zorg. En wellicht kan dit helaas ook een aantrekkelijkere situatie voor gemeenten scheppen om zo goedkoop mogelijk zorg in te kopen.

De toezegging van wethouder Bouten dat hij zal waken over een “reële prijs” stelt Aniet Fonteyne niet gerust. Handhaving is – met de ingewikkelde constructies die de zorgcowboys vaak hanteren – heel moeilijk. Dat betekent dat er nog steeds onvoldoende garanties zijn dat loon betaald wordt conform de cao VVT. De SP blijft zich dan ook grote zorgen maken over de mogelijk dalende kwaliteit van zorg die onze inwoners in de toekomst nog zullen krijgen en beraadt zich op vervolgstappen om dat te voorkomen.

Bijlage: 

voorstel SP om in verordening vast te leggen dat CAO VVT aangehouden wordt

De NLW - de Sociale Werkvoorziening voor het westelijk deel van Noord-Limburg - is een belangrijk bedrijf voor mensen uit Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray. De NLW heeft als taak een veilige werkomgeving te bieden met passend werk voor mensen met een arbeidsbeperking. Bij NLW ging de afgelopen tijd een en ander mis. De ondernemersraad (OR) leefde geruime tijd in onmin met directeur Peter Fleuren. Uiteindelijk leidde dat tot diens ontslag.

De perikelen bij NLW waren reden voor Aniet Fonteyne en Sonja van Giesbergen, raadsleden voor de SP in Horst aan de Maas, een onderdeel van NLW te bezoeken (lees hier hun verslag). En Aniet Fonteyne bezocht op 21 oktober 2019 een bijeenkomst met de ondernemersraad die er toe leidde dat ze tijdens de gemeenteraadsvergadering van 29 oktober 2019 een motie indiende.

Tijdens die bijeenkomst met de ondernemingsraad werd het voor raadslid Fonteyne duidelijk dat de OR het werken op veel punten onmogelijk werd gemaakt. Dat pikte de OR niet en dat leidde tot een conflict met directeur Fleuren. De OR probeerde verhaal te halen bij het bestuur van NLW, dat gevormd wordt door wethouders van de aangesloten gemeenten. Voor Horst aan de Maas maakte wethouder Op de Laak (inmiddels burgemeester in Nederweert) deel uit van dat bestuur, naast de Venrayse wethouder Anne Thielen, die het bestuur voorzit. De OR kreeg echter ook geen gehoor bij het bestuur. Afspraken met de directeur en het bestuur werden niet nagekomen en waar het bestuur hun verantwoording had moeten nemen, werd niet adequaat gehandeld. Het bestuur reageerde niet op emails en verstrekte geen informatie waar dat wel gevraagd werd door de OR. De ondernemingsraad heeft daarop uitgesproken dat hun vertrouwen in directie en bestuur het nulpunt heeft bereikt.

Een en ander betekende uiteindelijk het ontslag van directeur Fleuren en de aanstelling van een tijdelijke directeur, die de organisatie op de schop zou moeten nemen. De OR sprak haar vertrouwen uit in deze nieuwe interim directeur en verklaarde zich bereid om samen met directie en bestuur stappen te gaan zetten voor een oplossing van de ontstane problemen.

In de gemeenteraadsvergadering van 29 oktober 2019 signaleerde SP-woordvoerder Fonteyne dat er nog wel het een en ander schortte aan de structuur van de organisatie. Zo bestaat in de huidige organisatiestructuur de Raad van Advies uit ambtenaren van de aangesloten gemeenten, ontbreekt er een onafhankelijke Raad van Toezicht en heeft het bestuur en de directie hetzelfde secretariaat. Daar moet volgens de SP verandering in komen. Het aanstellen van een onafhankelijke Raad van Toezicht is volgens haar een must, om de gewenste transparantie binnen de NLW te vergroten. "Met de Raad van Advies keurt de slager zijn eigen vlees", aldus Fonteyne. Om haar woorden kracht bij te zetten diende Fonteyne een motie in (zie bijlage), waarin ze om zulk een onafhankelijk Raad van Toezicht vroeg. Wethouder Bouten (opvolger van Op de Laak) was het niet eens met de SP. "We moeten eerst eens kijken waar we met de NLW naar toe willen...", aldus de PvdA-wethouder. Waarop Fonteyne wethouder Bouten vroeg hoe hij denkt het vertrouwen van de OR weer terug te winnen, wanneer ze bij de eerste vraag die ze gaat stellen (over het instellen van een Raad van Toezicht) meteen weer een negatieve reactie krijgt. Daarop bleef Bouten het antwoord schuldig. Desondanks volgde de meerderheid van de gemeenteraad zijn beleid in deze. De raad eiste wél van de wethouder dat hij de gemeenteraad vanaf nu iedere zes maanden nadrukkelijk informeert over de voortgang van de samenwerking binnen de NLW en de planvorming.

Bijlage: 

Motie om te komen tot het instellen van een onafhankelijke Raad van Toezicht

Onlangs brachten Aniet Fonteyne en Sonja van Giersbergen van de gemeenteraadsfractie van de SP een bezoek aan de NLW, het werkbedrijf voor sociaal-maatschappelijke werkgelegenheid in de regio Noord-Limburg West, locatie De Biesplanken. Aanleiding voor het bezoek zijn de perikelen tussen ondernemingsraad en directie, waardoor er een crisis in het bestuur is ontstaan én de geluiden van onrust op de werkvloer door medewerkers.

De Biesplanken - een onderdeel van de NLW - is recent verhuisd. Buiten is het nog niet helemaal af. Het binnengedeelte en de kantine hadden prioriteit en die zijn wel klaar. Een twaalftal mensen is binnen aan het stekken en oppotten. Iedereen is erg te spreken over de nieuwe werkplek.

De leeftijd van de werknemers varieert van 21 tot 64 jaar. Een enkeling werkt al 45 jaar bij de NLW  Er zijn mensen die aan een tafel zittend werken. Een klein aantal werkt in de kas waar de stekken opgetrokken worden tot plantjes. De aard van de werkzaamheden wordt bepaald aan de hand van mogelijkheden die mensen hebben, zowel lichamelijk als geestelijk. Een aantal mensen werkt hele dagen, een aantal part-time. Sommigen komen met eigen vervoer, anderen met taxivervoer.

Werknemers merken helemaal niets van de onrust aan de top van het  bedrijf. Buite de berichten in de krant. Leidinggevenden merken dat wel. Zij zijn blij met wat er overgebleven is van de sociale werkvoorzieing in Horst aan de Maas, Peel en Maas en Venray, zodat mensen een zinvolle dagbesteding hebben en het gevoel als werknemer mee te tellen.

Begeleiding is vaak nodig, soms door de voorwerker vanuit de groep zelf, maar soms ook door de begeleiding van de NLW. Voor alle mensen zou het vreselijk zijn om de structuur van de NLW te moeten missen. Met pensioen gaan is al vaak een probleem. Een dag zelf invullen en daar een structuur in vinden is voor veel mensen een te grote opgave met alle gevolgen van ziekte en ongelukkig voelen tot gevolg.

De sociale werkvoorziening staat als gevolg van kabinetsbeleid (zowel in de vorige regeerperiode van VVD en PvdA als nu met VVD, CDA, D66, en Christen Unie) sterk onder druk. Wat de SP betreft blijft de sociale werkvoorzieining echter van groot belang. De SP wil dan ook de taken van de sociale werkvoorziening zo veel mogelijk behouden en waar mogelijk terug brengen naar het eerdere niveau. Zodat mensen die daarvoor geïndiceerd zijn weer volledig deel kunnen nemen aan het arbeidsproces.