Poliflw

Ondanks dat enkele verbetervoorstellen van SP Breda door een unanieme raad werden aangenomen, hebben we vanwege een keiharde bezuiniging van € 550 duizend tegen het armoedebeleid van wethouder Boaz Adank (VVD) gestemd. Donderdagavond stond het stuk met een vertraging van 1,5 jaar dan eindelijk op de agenda van de gemeenteraad. De bezuinigingen van dit college op de allerarmsten worden behaald door de individuele inkomenstoeslag met 100 euro te verlagen en pas na 5 in plaats van 3 jaar uit te keren. Daarnaast zal er jaarlijks een drempelbedrag van 60 euro worden ingevoerd op de bijzondere bijstand. SP-raadslid Inge Verdaasdonk: “Deze beide aanpassingen in het armoedebeleid leiden tot een flinke achteruitgang voor de mensen die toch al het minst hebben. Daarom hebben we ook tegen het nieuwe beleid gestemd.”

Zelf heeft SP Breda nog twee verbetervoorstellen gedaan waar de gemeenteraad voor heeft gestemd. Als eerste een motie waardoor de individuele inkomenstoeslag voortaan automatisch jaarlijks uitgekeerd zal gaan worden bij mensen met een bijstandsuitkering die al langer bekend zijn bij de gemeente. Als tweede een motie over het beter benutten van de ruimte die de wet op de kostendelersnorm geeft. Er moeten volgens SP Breda meer uitzondering op de  kostendelersnorm – een korting op uitkeringen toeslagen als mensen samenwonen – worden gemaakt. Verdaasdonk: “Te rigide toepassing van de kostendelersnorm zorgt voor meer dak- en thuislozen, meer spookburgers en meer mantelzorgers die in de financiële problemen komen. Dat Breda nu gaat kijken welke morgelijkheden de wet biedt om dat zoveel mogelijk te voorkomen is positief.”

GroenLinks wil in het gemeentelijke armoede- en schuldenbeleid stappen vóóruit zetten, in plaats van stappen terug. Het vanuit het college voorliggende voorstel ‘Werken (aan geldzorgen) loont’ bevat enkele interessante elementen. Zoals een uitbreiding naar de doelgroep ‘werkende armen’ voor de Bredapas, en een schuldenafkoopfonds. Maar het geld voor deze dingen vindt dit voorstel bij de allerarmsten. Door bijvoorbeeld de bijzondere bijstand te versoberen. En de langdurigheidstoeslag uit te kleden. En sterker nog: in lijn met coalitieakkoord van VVD-D66-PvdA wordt met dit voorstel ieder jaar een paar ton aan het armoedebeleid onttrokken. Daarmee zakken we wat ons betreft door de bodem voor wat er nodig is voor de mensen in deze situatie. Wij willen geen herverdeling van armoede maar minder armoede! Lees daarom verder wat onze inbreng was.

Een groot deel van de groep mensen waar het om gaat, betreft mensen met een arbeidsbeperking of een veelheid aan problemen. Het is echt larie om te veronderstellen dat deze mensen nu niet in beweging zouden komen doordat ze te veel ondersteund worden - zie de titel “Werken (aan geldzorgen) loont” van het collegestuk.

Het nieuwe beleid bevat een aantal goede voorstellen, maar voor GroenLinks staan er te veel dingen in die de allerarmsten armer maken: als je bijvoorbeeld door een beperking niet in staat bent om volledige werkweken te maken, zit je altijd onder het minimumloon. In het voorstel van VVD-wethouder Boaz Adank staat dat iedereen een eigen bijdrage van € 60 per jaar moeten gaan betalen voor de Bijzondere Bijstand, en ze moeten langer wachten tot ze een inkomenstoeslag krijgen: die wachttijd gaat van 3 naar 5 jaar, en het bedrag wordt lager. Dit betekent dat mensen zaken als het kopen van een winterjas of wasmachine, maar ook bijvoorbeeld hulp zoeken bij een bewindvoerder om schuldenproblemen op te lossen, niet of pas later zullen doen. Het geld dat dit beleid oplevert, wordt vervolgens besteed aan het bevoordelen van andere groepen, zodat wat ons betreft het hier alleen maar gaat over herverdelen van armoede. Helaas hebben niet al onze voorstellen om het beleid te verbeteren het gehaald, maar we hebben er in ieder geval voor gezorgd dat de mensen met een (arbeids)beperking en veel problemen, niet een eigen bijdrage hoeven te betalen bij de Bijzondere Bijstand.

Hieronder de inbreng van Marike de Nobel, die voor ons het woord voerde.

“Werken loont, dat is het uitgangspunt van het nieuwe armoedebeleid. En daar is GroenLinks het mee eens, sterker nog: hoe kun je het daar niet mee eens zijn? Wat GroenLinks betreft heeft iedereen, naar vermogen, een baan die beloond wordt met een goed salaris. Maar wat als dat niet zo is. Als je, om wat voor een reden dan ook, onder het bestaansminimum uitkomt? Het college maakt hierin een aantal keuzes, waarbij sommige groepen bevoordeeld worden. Om dit te financieren echter, worden mensen die, bijvoorbeeld omdat ze een arbeidsbeperking hebben, niet in staat zijn tot zelfstandige inkomensverbetering, beroofd van een aantal zekerheden:

er komt een eigen bijdrage op de Bijzondere Bijstand de zogeheten referteperiode voor het in aanmerking komen voor De Individuele Inkomenstoeslag gaat van 3 naar 5 jaar (deze toeslag is ooit in het leven geroepen omdat mensen die langdurig op het minimum zitten niet kunnen sparen voor een nieuwe winterjas en dat soort dingen) en het bedrag van deze toelslag gaat omlaag.

Een typische VVD-redenering: mensen zitten drie jaar maar op de bank te wachten tot ze eindelijk in aanmerking komen voor de Individuele Inkomenstoeslag. Maak die periode langer en het bedrag lager, dan verdwijnen alle problemen als sneeuw voor de zon en dan gaan deze mensen morgen meteen aan het werk. En waar blijft dit college dan in deze drie jaren als het gaat om het aan het werk helpen van deze mensen?

In plaats van te kijken wat deze mensen nodig hebben, worden ze nu verder de dieperik ingeduwd! Waar gebruiken mensen de Bijzondere Bijstand voor? Voor bewindvoering, juridische bijstand en medisch noodzakelijke kinderopvang bijvoorbeeld. Als je, omdat die eigen bijdrage te hoog is, van deze zaken afziet, komen mensen wellicht verder in de schulden, en in de psychische ellende ,omdat de kinderopvang wegvalt. Inderdaad, werken moet lonen, door een goede vergoeding voor de geleverde arbeid, maar niet door het bestaansminimum onder de mensen weg te trekken waarvan het door multiproblematiek al drie jaar niet lukt om zelf in inkomen te voorzien. Wij kennen de mensen niet voor wie hun enige probleem is dat zij liefst de hele dag op de bank hangen, en die dan ook nog eens drie jaar lang aan de controle en reïntegratie-inzet van de gemeente ontsnappen. U wel? En dat is toch de achterliggende redenering achter het op deze manier aanpakken van de armoedeval.

De langdurigheidstoeslag en bijzondere bijstand zijn ontstaan door te kijken naar de minimale middelen die nodig zijn voor levensonderhoud. We krijgen straks een grote groep mensen die door de bodem zakken, enkel omdat dit college de dekking voor het bevoordelen van anderen daarvandaan haalt. Iedereen heeft van tijd tot tijd duurzame investeringsgoederen nodig, zoals een winterjas of een wasmachine. Als de noodzaak blijft, maar het geld er niet is, gaan mensen omzien naar eigen oplossingen zoals het aangaan van onverantwoorde schulden, of zelfs criminaliteit. Breder maatschappelijk gezien, zijn de bezuinigingen op de langdurigheidstoeslag en de eigen bijdragen bij de bijzondere bijstand daarom ook pennywise-pound foulish.

Een cynische Robin Hood die steelt van de allerarmsten om het aan de iets minder armen te geven, dat kan toch niet de bedoeling zijn? Maar uiteraard zijn wij van GroenLinks niet te beroerd om mee te denken, en we zullen dan ook komen met een aantal amendementen en moties die de ellende voor de aller-allerarmsten eruit halen.”

 

Na een jaar wachten op het nieuwe armoedebeleid, presenteerde wethouder Boaz Adank (VVD) vorige week een flinterdunne ‘position paper’. De gemeente wil zich focussen op werkende armen, ouderen en kinderen. Maar heeft geen plannen om ze uit de armoede de halen, laat staan middelen. Gelukkig heeft de SP Breda wel oplossingen. Het kwijtschelden van gemeentelijke belastingen voor inkomens tot 130% van het bijstandsniveau en minimaregelingen voor deze groep bijvoorbeeld. Plannen heeft het college wel om te bezuinigen op de armste Bredanaars, namelijk om een drempelbedrag in te stellen voor de bijzondere bijstand. Ook wil het bezuinigen op de individuele inkomenstoeslag voor mensen die langdurig in de armoede leven. Maar om deze Bredanaars  in hun nood bij te staan of te helpen, heeft het geen concrete plannen.

De focus op werkende armen, kinderen en ouderen zou ten koste kunnen gaan van andere Bredanaars in armoede, schrijft de wethouder. Dat hoeft niet vindt de SP, want het college heeft vorig jaar een miljoen euro overgehouden op het armoedebeleid.  Dit is teruggevloeid naar de algemene reserves. Dus daar kunnen we dit en volgend jaar gebruik van maken. En een OZB-verhoging van 1 procent kan al een groot deel van het armoedebeleid betaald worden. Wethouder Adank vindt dat het beleid tegen kinderarmoede voortgezet moet worden. Nou hopelijk niet. Hij heeft  in 2017 en 2018 namelijk honderdduizenden euro's van het rijksbudget voor Bredase kinderen in armoede, aan andere zaken besteed. Gelukkig zal de wethouder er op toe zien dat in 2019 geld voor kinderen in armoede in natura aan ze wordt besteedt. Alle hoop op de thematafel - zorg voor elkaar - gooien en verwachten dat zorginstellingen met plannen komen voor arme kinderen heeft niet. gewerkt. De kinderen zijn dan ook niet ziek, maar hun ouders hebben pijn in de portemonnee.

Het college heeft bij de paper een onderzoek van het NIBUD gevoegd naar de verlichtingen die gemeentelijke en landelijke regelingen kunnen bieden voor de armoedeval. Hij wil werkende armen vinden, maar hoe hij deze groep wil helpen laat hij in het midden. De SP Breda heeft in haar armoede notitie al een motie klaarliggen om voor meer Bredanaars met een laag inkomen de gemeentelijke belastingen en heffingen te kwijtschelden. De voorwaarden daarvoor zijn momenteel namelijk erg stringent. Werkende armen zouden er bij gebaat zijn als de vermogensgrens voor kwijtschelding per direct verhoogd wordt tot 130% van het sociaal minimum. In de armoedenotitie die wij deze zomer hebben gepresenteerd pleiten we ervoor om de inkomensgrens voor minimaregelingen te verhogen. Het zou veel Bredanaars uit de armoede halen, en juist ook de werkende armen. Financieel kan dat omdat het college vorig jaar wel een miljoen op de begroting voor armoedebeleid overhield. Dit is vreemd omdat  er nu nog steeds ongeveer 15.000 tot 20.000 Bredanaars zijn met schulden en armoedeproblemen.

Na een jaar mochten we als gemeenteraad pas een paper van de wethouder ontvangen waarin staat "Wij willen een actievere rol gaan vervullen in de ondersteuning van aankomende problematische schulden". Inderdaad heeft het nieuwe college al weer meer aan de schuldenproblematiek bijgedragen het afgelopen jaar, door bijvoorbeeld het woonlastenfonds af te schaffen. Dat was voor mensen die door omstandigheden zoals verlies van baan de huur niet konden betalen. En nu wil het college onderzoeken of er een mogelijkheid is om goedkope huurwoningen aan mensen met schulden aan te bieden. Er was een goed werkend woonlastenfonds met een budget van 400.000 per jaar. Helaas mochten Bredanaars zelf geen aanvraag doen, maar alleen maatschappelijke instellingen. Die hebben vorig jaar geen aanvragen voor hun cliënten gedaan waardoor het gehele fonds nagenoeg onbenut werd. Dit terwijl er wel tientallen huisuitzetting plaatsvonden. Dus stel dit woonlastenfonds weer in, vindt de SP Breda.

Uit de paper blijkt verder dat de wethouder vooral "wil kijken naar" en "onderzoek wil doen naar" armoede. Maar van onderzoek kunnen mensen niet eten en een dak boven hun hoofd houden. De wethouder moet minder naar de Bredanaars in armoede kijken maar iets voor ze doen, ook voor de werkende armen. En dat begint door onderbenutte armoede gelden niet als excuus aan te grijpen om te bezuinigen. Want armoede voorzieningen verminderen om mensen te stimuleren aan het werk te gaan, veroorzaakt alleen maar meer ellende. Dat schrijven de VNG en het NIBUD.

SP Breda roept met steun van CDA en GroenLinks, wethouder Boaz Adank (VVD) ter verantwoording over de teloorgang van Werk aan de Wijk. Dit doen de partijen door middel van een interpellatiedebat wat donderdag 12 september zal plaatsvinden. Onder de wethouder zijn verantwoordelijkheid (en die van zijn voorganger) zijn de afgelopen jaren veel zaken misgegaan waarover verantwoording moet worden afgelegd aan de Gemeenteraad. “Ik doel dan op de onderbetaling van medewerkers en het niet nakomen van pensioenverplichtingen, het niet aanleveren van voldoende, geschikte deelnemers en het opzadelen van Werk aan de Wijk met torenhoge huisvestings- en personeelslasten”, zegt SP-fractievoorzitter Bas Maes. “De slechte beantwoording van eerdere vragen van onze fractie, hebben niet de gewenste duidelijkheid verschaft. Dit rechtvaardigt naar onze mening dit voor Bredase begrippen niet alledaagse middel.”

Het heeft het er volgens SP Breda alle schijn van dat bewust is aangekoerst op de teloorgang van Werk aan de Wijk. Het college heeft het nieuwe bestuur in 2018 op een onmogelijke missie gestuurd door geen volledige openheid van zaken te gegeven. Hierdoor kon men onmogelijk weten dat personeel jarenlang onderbetaald werd. Bovendien zijn door wethouder Boaz Adank (VVD) afspraken niet nagekomen over het aanleveren van voldoende deelnemers en werd Werk aan de Wijk opgezadeld met torenhoge personeels- en huisvestingskosten. “Amper drie maanden na de feestelijke opening van het nieuwe pand van Werk aan de Wijk in de Hoge Vucht, komt de wethouder met de mededeling dat de stekker uit dit mooie initiatief wordt getrokken. Voor medewerkers, deelnemers, wijkbewoners en ook voor ons als lokale politiek – althans de oppositiepartijen - kwam dit besluit als donderslag bij heldere hemel”, zegt SP-fractievoorzitter Bas Maes. De aanvankelijke verbijstering heeft inmiddels plaatsgemaakt voor veel vragen. Maes: "Vragen over wie, wanneer, waarvan op de hoogte was. Het gevoel bekruipt ons dat er een vies politiek spelletje is gespeeld over de ruggen van medewerkers, deelnemers en bewoners van de Hoge Vucht, Heuvel en Haagse Beemden.”

Lees onderstaand de vragen van SP Breda aan het College van B&W

SP Breda en Breda’97 roepen het college op de Klijnsma-gelden, het geld wat vanuit het Rijk komt voor kinderen die opgroeien in armoede, daar ook daadwerkelijk aan uit te geven. Ondanks eerdere aangenomen moties in juli en november vorig jaar, bleek recent uit de beantwoording van raadsvragen, dat dit nog altijd niet gebeurt. “Het is niets minder dan een grof schandaal dat er geld dat bestemd is voor kinderen die opgroeien  in armoede, van ze afgepakt wordt”, zegt SP-raadslid Boi Boi Huong. “Daarom roepen wij wethouder Boaz Adank (VVD) op de aangenomen moties eindelijk uit te voeren. Ook moet het geld wat in 2017 en 2018 niet juist of volledig is uitgegeven dit jaar nog alsnog ten goede komen aan kinderen in armoede en ik wil de toezegging dat we dit ook in de toekomst zo blijven doen in Breda.”

Zie onderstaand de motie van SP en Breda'97

De verplichte tegenprestatie voor bijstandsgerechtigden is donderdagavond wel afgezwakt, maar door coalitiepartijen VVD, D66 en PvdA toch door de raad gedrukt. Oppositiepartijen CDA, GroenLinks en SP stemden tegen. Onder druk van vele inwoners, organisaties en de oppositie, werd het oorspronkelijke plan van wethouder Boaz Adank (VVD) flink aangepast. De verplichte tegenprestatie telt bijvoorbeeld niet langer voor mensen die al vrijwilliger of mantelzorger zijn. “Maar het blijft mogelijk om mensen te korten op hun uitkering waardoor ze onder het bestaansminimum zakken”, zegt SP-fractievoorzitter Bas Maes. “Bovendien is ‘maatwerk’ het antwoord op alles wat rammelt aan dit voorstel, terwijl er geen geld of capaciteit voor is. Ik vrees dat maatwerk eerder willekeur zal blijken en tot veel onzekerheid en problemen gaat leiden.”

Na massaal protest vanuit de stad en de oppositie, hebben coalitiepartijen VVD, D66 en PvdA besloten om mantelzorg en bestaand vrijwilligerswerk toch mee te laten tellen als tegenprestatie voor mensen in de bijstand. De afgelopen maanden kwam er veel kritiek vanuit mantelzorg- en vrijwilligersorganisaties. Zij vreesden een ontwrichtende werking als mantelzorgers en dragende vrijwilligers in bijvoorbeeld buurthuizen, verplicht iets anders moesten gaan doen. “Ik ben blij dat dit zoveelste rammelende voorstel van VVD-wethouder Boaz Adank al grotendeels sneuvelt, voordat het politieke debat überhaupt heeft plaatsgevonden”, zegt SP-fractievoorzitter Bas Maes. “Nog beter was het geweest als het college niet eerst duizenden mensen en tientallen organisaties maandenlang in spanning had gelaten, maar met een gedragen en doordacht plan was gekomen.”

In tegenstelling tot wat het College van B&W heeft toegezegd bij de invoering van het bedelverbod 14 juni vorig jaar, zijn er tóch boetes uitgedeeld aan bedelende dak- en thuislozen in Breda. Om het bedelverbod waartegen veel weerstand kwam vanuit de stad goed te praten, zei het college dat dit instrument nodig was om Roemeense bendes aan te kunnen pakken. Bedelende dak- en thuislozen die al geen cent te makken hebben, zouden worden ontzien. Dat werd recent nog eens bevestigd tijdens het bespreken van de APV (algemene plaatselijke verordening) in een beeldvormende sessie van de gemeenteraad. Een ambtenaar zei hierbij onder het toeziend oog van wethouder Boaz Adank (VVD), dat er geen boetes zijn uitgedeeld in het kader van het bedelverbod. "Na gesprekken met organisaties welke zich inzetten voor kwetsbare Bredanaars in de stad, blijkt nu dat dit wel degelijk het geval is", zegt SP-raadslid Inge Verdaasdonk. "Wij willen weten van het college waarom de toezegging niet is nagekomen, waarom de raad recent nog verkeerd geïnformeerd is en of het college vanaf nu wel de belofte nakomt om geen boetes uit te delen aan mensen die al vrijwel niets hebben."

Zie onderstaand de vragen van SP Breda aan het College van B&W