Poliflw

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’

Gemeenten moeten de vrijheid krijgen om aanbestedingstrajecten voor de lokaal of regionaal georganiseerde zorg te schrappen. Dat staat in een initiatiefwet van GroenLinks en de SGP die deze week is ingediend. Met de wet kan worden voorkomen dat jeugdzorginstanties die zeer specifieke zorg aanbieden moeten sluiten, of dat de zorg voor bijvoorbeeld chronisch zieken steeds weer bij een andere aanbieder wordt ondergebracht.

Indieners Corinne Ellemeet en Kees van der Staaij zijn van mening dat de Aanbestedingswet de zorg weinig goeds heeft gebracht. Vertrouwde instanties en hulverleners verdwenen van het toneel. Niet omdat ze hun werk verkeerd deden of omdat de gemeente dat wil, maar omdat gemeenten worden gedwongen aan te besteden volgens zeer strikte regels waardoor kleinere, lokaal opererende partijen vaak het nakijken hebben wanneer ze wedijveren met grote spelers die deelname aan dit soort procedures tot kunst verheffen.

De zorg zelf wordt daar vaak niet beter van: aanbieders worden in afwachting van nieuwe aanbestedingen huiverig om te investeren in personeel. Terwijl we grote tekorten kennen in de zorg vrezen instellingen in de problemen te komen als zij investeren in vaste contracten of opleidingen.

Corinne Ellemeet (GroenLinks) ziet dat de uit 2016 aangepaste Aanbestedingswet een averechts effect heeft. ‘De rekening ligt enerzijds bij het personeel dat geen perspectief heeft en anderzijds bij de patiënt die niet meer weet waar hij of zij aan toe is. We worden door deze wetgeving gedwongen na te denken over de mogelijke sluiting van een jeugdzorginstelling in Noord-Holland omdat de organisatie die de boel overneemt vindt dat de jongeren ook wel een provincie verder kunnen worden opgevangen. Het kan niet de bedoeling van regelgeving zijn dat we extra onzekerheden inbouwen voor kwetsbare groepen. Maar het is wel gebeurd. Deze initiatiefwet pakt dat aan.’