Nieuws van politieke partijen in Nederland over VVD inzichtelijk

3 documenten

FVD presenteert snelle, praktische oplossing voor stikstof-impasse

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD Nederland 30-09-2019 08:00

Woensdag 25 september presenteerde de Commissie Remkes (VVD) draconische en volstrekt onnodige maatregelen om een denkbeeldig ‘stikstofprobleem’ te ondervangen. Al maanden ligt ons land stil na een uitspraak van de Raad van State, eind mei dit jaar, dat het Nederlands vergunningstelsel voor de uitstoot van stikstof onverenigbaar is met Europees Recht. Een groot deel van de bouwvergunningen ging op de helling, waardoor nu zo’n 18.000 grote bouwprojecten met een totale waarde van ruim 14 miljard euro stil liggen. Boeren kunnen niet uitbreiden. Koeien mogen de wei niet meer in. De woningbouw gaat op slot. 

Het advies van VVD-prominent Johan Remkes maakt de situatie nóg erger. De maximumsnelheid moet in heel Nederland worden verlaagd; de veestapel moet drastisch verkleinen en boeren moeten weg uit de buurt van natuurgebieden. Totaal onnodig en desastreus voor ons land. 

Stikstof vormt geen bedreiging voor milieu- of natuurStikstof vormt ongeveer 80% van onze atmosfeer. Het is geenszins ‘gevaarlijk’ of ‘milieuonvriendelijk’. Ook de zogeheten ‘actieve stikstofverbindingen’ die worden gevormd bij industriële of agrarische activiteiten - zoals stikstofoxiden (NOx) en ammoniak (NH3) - zijn niet gevaarlijk. Integendeel: ze zijn in principe goed voor planten en bomen. Ze vormen de basis van Pokon plantenvoeding en andere vormen van bemesting. Natuurlijk moet overdaad worden voorkomen. Maar de uitstoot van deze stoffen daalt al jaren:

Dat het nu ineens tóch tot een ‘stikstofcrisis’ komt, heeft dan ook helemaal niets met milieuzaken te maken! Het gaat louter om een administratieve botsing van regelgeving. Het Nederlands vergunningstelsel (het ‘Programma Aanpak Stikstof’, oftewel: PAS) was volgens de Raad van State namelijk onverenigbaar met de Europese ‘Habitat-richtlijn’. Deze richtlijn bepaalt dat landen natuurgebieden (de zogeheten Natura-2000 gebieden) in stand moeten houden. Er mag geen ‘betekenisvol’ effect van stikstof op de soorten flora en fauna in natuurgebieden zijn. Wat vervolgens de betekenis van ‘betekenisvol’ is, wordt aan de lidstaten zélf overgelaten. Nederland koos voor een heel ingewikkelde aanpak: een zéér lage drempelwaarde voor een vergunningsaanvraag (maximaal 0,05 mol stikstofdepositie per hectare per jaar - dat is minder dan een zakje Pokon plantenvoeding!), maar bood dan wél weer een uitweg door de positieve gevolgen van toekomstige natuurbeschermende maatregelen mee te nemen in het rekenmodel. Bovendien werden het beweiden van vee en bemesten van landbouwgrond geheel uitgezonderd van een vergunningplicht.

De Raad van State oordeelde dat dit complexe systeem van extreem lage drempelwaardes en compensatie voor ‘toekomstige maatregelen’ en uitzondering voor specifieke sectoren tegen de Habitatrichtlijn ingaat. Dat betekent dus niet dat Nederland te veel stikstof uitstoot. Het betekent slechts dat bepaalde juridische constructies binnen het PAS onverenigbaar waren met EU-recht.

Kijk maar naar onze oosterburen. Pas vanaf 7 mol stikstof per hectare per jaar wordt in Duitsland überhaupt een verband tussen een project en de neerslag van stikstof aangenomen. Pas vanaf dan hoeft dus ook een vergunning te worden aangevraagd. Een belangrijke factor in het Duitse economische succes! En op geen enkele wijze strijdig met Europese regels!

Snelle werkbare oplossingFVD wil dat minister van Landbouw Carola Schouten (CU) de Nederlandse rekenmethode vandaag nog gelijk trekt met Duitsland. Stop de bizarre en volstrekt onnodige VVD-plannen om Nederland nóg verder stil te leggen! Door het eenvoudig ophogen van de limiet op stikstofdeposities kunnen onze boeren weer groeien, kan het vee weer de wei in, kunnen bouwprojecten doorgaan en auto’s weer doorrijden!

FVD eist van Minister Schouten: Stikstofverbod moet NU van de baan!

Forum voor Democratie Forum voor Democratie VVD Nederland 25-09-2019 17:00

In mei 2019 oordeelde de Raad van State dat het Nederlandse stikstofbeleid van tafel moest. Als gevolg liggen nu 18.000 bouwprojecten stil, met een totale waarde van 14 miljard euro. Verbetering van de infrastructuur, aanleg nieuwe woningen: allemaal stopgezet. Ook de agrarische sector wordt snoeihard getroffen. Boeren mogen niet meer uitbreiden, koeien mogen niet meer de wei in en zitten vast in stallen.

Het kabinet gaf de commissie-Remkes (VVD) de opdracht om de impasse zo snel mogelijk te doorbreken. Het rapport dat vandaag uitkwam, had maatregelen moeten bevatten om de bouw van woningen en wegen weer toe te staan. Om boeren hun stallen weer te laten uitbreiden en hun koeien weer in de wei te laten zetten.

Nu komt Remkes niet met een 'oplossing', maar met radicale plannen die op de korte termijn niets veranderen en op lange termijn de problemen alleen maar groter maken. Zo wil hij de maximumsnelheid ernstig verlagen en de veestapel drastisch verkleinen. Dramatisch voor ons land.

Er is helemaal geen ‘stikstofcrisis’. Er is een door onze eigen overheid gecreëerd probleem dat voortkomt uit verkeerde regelgeving. Stikstof is in het algemeen goed voor de groei van planten, maar bepaalde soorten (vooral dorre) planten gedijen minder goed bij hogere concentraties. De EU zag hier de perfecte aanleiding in om zich met ons te bemoeien en formuleerde een set regels. Volgens deze EU-regels mag stikstof geen “betekenisvolle” invloed op flora en fauna hebben. Nederland vertaalt dat, nu het PAS door de Raad van State is verworpen, naar een maximum van 0,00 mol stikstof per hectare - geheel onnodig, want bijvoorbeeld in Duitsland ligt de grens op 7 mol.

Gevestigde partijen doen echter niets om de gemaakte fouten te herstellen. Integendeel: ze grijpen deze gefabriceerde crisis aan om hun radicale klimaatplannen door te duwen. De commissie-Remkes gaat erin mee. Hij houdt het absurde maximum van 0,00 mol per hectare in stand en verlengt de impasse.

FVD gaat alles doen wat in onze mogelijkheden ligt om dit bizarre beleid te stoppen en weer woningen te bouwen. Gewoon te kunnen doorrijden op de snelweg. Onze agrarische sector te helpen groeien. Daarom roepen wij het kabinet op Remkes’ advies niet op te volgen, géén “drastische maatregelen” door te voeren, maar de stikstofnorm naar Duits voorbeeld te moderniseren. FVD stelt bovendien de volgende vragen aan minister Carola Schouten (Landbouw, ChristenUnie):

Vraag 1Hebt u kennisgenomen van het artikel “Stikstofmethode in Duitsland en België soepeler”?

Vraag 2Erkent u dat de Duitse aanpak vanuit juridisch perspectief geheel voldoet aan de vigerende EU-regelgeving? Zo nee, waarom niet?

Vraag 3Kunt u aangeven hoeveel het niet wijzigen van de huidige stikstofnorm Nederland per jaar kost vergeleken met de situatie waarin het PAS nog van kracht was? Zo nee, waarom niet?

Vraag 4Bent u bereid de stikstofnorm naar Duits voorbeeld te moderniseren, zodat tal van stilgelegde projecten weer door kunnen gaan? Zo nee, waarom niet? Hoeveel geld zou toepassing van de Duitse methode in Nederland ons opleveren?

Vraag 5Hoeveel soorten flora en fauna worden gered dankzij de Nederlandse methode, vergeleken met wanneer we de Duitse methode zouden toepassen? Welke soorten zijn dit? Hoeveel geld geven we dan per soort uit? Hoe verhoudt dit bedrag zich tot de prijs die de overheid hanteert om een mensenleven te redden bij een overstroming, zoals beprijsd bij de bouw van de Deltawerken? Vindt de minister dit te rechtvaardigen? Zo ja, waarom?

Vraag 6Deelt u de mening van enkele fracties in deze Kamer dat de veestapel gehalveerd moet worden? Hoeveel boeren zouden hun baan dan verliezen? Hoeveel geld zou dit Nederland jaarlijks kosten? Deelt u onze mening dat deze consequenties onacceptabel zouden zijn?

Vraag 7Deelt de minister de opvatting dat de betrouwbaarheidsintervallen in het AERIUS-model dermate groot zijn dat men op basis van dat model over de hoeveelheid stikstof in natuurgebieden geen precieze uitspraak kan doen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 8Is de minister bereid echte metingen te laten uitvoeren in alle Natura-2000 gebieden om de daadwerkelijke hoeveelheid stikstof in en op de grond vast te stellen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 9Hoe beziet u de consequenties van de PAS-uitspraken van de Raad van State voor de transportsector?

Vraag 10Hebt u kennis genomen van het artikel “Minder hard is nauwelijks meer schoon”?

Vraag 11Klopt het dat de stikstofuitstoot van het wegverkeer slechts 6% van het totaal bedraagt, het stikstofverlies nog geen half procent zou zijn als het verkeer overal 100 km/u in plaats van 130 km/u zou rijden en dat de verlaging van de stikstofdepositie in de praktijk nog lager zal uitvallen, omdat de maximumsnelheid nu niet overal 130 km/u is? Bent u bereid deze effecten voor de stikstofdepositie te berekenen voordat u de maximumsnelheid verlaagt?

Vraag 12Erkent u dat een verlaging van de maximumsnelheid op snelwegen potentieel risicovol is, omdat de meeste Nederlandse snelwegen zijn ingericht op een maximumsnelheid van 130 km/u en automobilisten op wegen met een dergelijk wegbeeld bij 100 km/u hun aandacht eerder verliezen? Bent u bereid hier onderzoek naar te doen voordat u deze maatregel doorvoert? Zo nee, waarom niet?

Vraag 13Deelt u de mening van de FVD-fractie dat het verlagen van de maximumsnelheid volkomen onwenselijk is? Zo nee, waarom niet? Zo ja, waarom?

Vraag 14Kunt u deze vragen zo spoedig mogelijk beantwoorden?

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

ChristenUnie ChristenUnie SGP D66 VVD CDA Nederland 07-06-2019 13:09

Door Piet Adema op 7 juni 2019 om 12:25

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

Onder het logo van de ChristenUnie staat sinds een aantal jaar de slogan ‘Geef geloof een stem’. Een mooie, heldere boodschap die slaat op wat we als partij zijn en wat we willen doen. We zijn een christelijke partij, sociaal bewogen en willen dat in de politiek handen en voeten geven. We willen een geloofwaardige en waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Christelijk en relevant zijn.

Daar werken we iedere dag hard aan. Met vijf zetels in de Tweede Kamer. Sinds kort vier zetels in de Eerste. Twee ministers, één staatssecretaris, één eigen Europarlementariër. In meer provincies dan ooit zijn we in beeld om bestuursverantwoordelijkheid te dragen en lokaal hebben we meer wethouders dan ooit.

Iedere dag gaan al onze vertegenwoordigers op landelijk, provinciaal en lokaal niveau naar hun werk om in de politiek, in onze democratie, onze idealen stapje voor stapje dichterbij te brengen. Dienstbaar aan dorp of stad, provincie of land, dienstbaar aan onze samenleving.

Verantwoordelijkheid

Om dat te kunnen doen, is het nodig om bereid te zijn om verantwoordelijkheid te nemen. Is het ook nodig om open te staan voor samenwerking. Omdat we zelf immers nergens een meerderheid hebben en – nog veel belangrijker – we in een democratie leven. Juist in een tijd waarin tegenstellingen toenemen, zoeken wij de maatschappelijke vrede. Ook in samenwerking met anderen.

En dus sluiten we als ChristenUnie nooit op voorhand andere partijen uit van samenwerking. We zijn tegen een cordon sanitaire voor welke partij dan ook. Dat zei onze partijleider Gert-Jan Segers nog expliciet op de avond van de Provinciale Statenverkiezingen: ‘Voor samenwerking kijken we naar links en kijken we naar rechts. Zetels winnen, betekent ook: verantwoordelijkheid nemen’.

Verschillen en overeenkomsten

Dat zeggen we natuurlijk wel in de wetenschap dat geen enkele partij dezelfde is als de ChristenUnie. Dat er met die partijen dus altijd verschillen zijn in idealen, in plannen, in wat we willen bereiken. Het is daarin geen geheim dat de afstand tot die verschillende partijen niet in alle gevallen hetzelfde is. De SGP staat inhoudelijk op veel onderdelen dichterbij dan bijvoorbeeld Forum voor Democratie. En onze samenlevingsvisie komt meer overeen met het CDA dan met D66.

Maar belangrijker dan te weten waar andere partijen staan, is te weten waar je zelf staat. Wij, als ChristenUnie, willen werk maken van een hoopvolle toekomst voor onze kinderen - onder meer door een ambitieus klimaatbeleid, we willen bouwen aan een samenleving waarin elk leven waardevol is, waarin we omzien naar elkaar en waarin we tegenstellingen verkleinen. En we willen opkomen voor vrijheid en veiligheid, hier en elders in de wereld. In welke rol dan ook, in welke mogelijke samenwerking dan ook, zijn die idealen leidend.

Vormen van samenwerking

Dat uitgangspunt maakt dat de manier waarop we met elkaar samenwerken van plaatst tot plaats, van partij tot partij en van keer tot keer verschilt. Met de ene partij zit je een keer in een coalitie, met afspraken voor de komende paar jaar. Met een andere partij doe je eens of vaker samen voorstellen, vanuit oppositie of coalitie. Beide vormen van samenwerking zijn in principe mogelijk met alle partijen.

Soms gaat samenwerking verder. Dan vorm je met een andere partij een gezamenlijke fractie - wat met name in Europa speelt - of kom je in verkiezingstijd met een gezamenlijke kandidatenlijst. Deze laatste twee zijn de meest intensieve vormen van samenwerking die we kennen en waarbij er dus ook echt veel gezamenlijke grond moet zijn om dit met een andere partij te kunnen doen. Dat doen we weleens met de SGP, die, net als wij, politiek wil bedrijven bij een open Bijbel.

Terwijl het geen verrassing is dat deze vorm van samenwerking bijvoorbeeld in Europa níet voor de hand ligt met Forum voor Democratie, die Nederland uit de EU wil. Net zomin als we in één fractie zouden kunnen zitten met D66, die juist veel te veel van Europa verwacht en ook op andere punten ver van ons af staat.

Er is geen vast draaiboek hoe we op welk niveau, op welk moment en op welke manier we omgaan met welke partij. Iedere keer opnieuw maken onze volksvertegenwoordigers de afweging hoe we geloofwaardig onze idealen dichterbij kunnen brengen.

Open en eerlijk

Als je het gesprek met andere partijen over samenwerking aangaat, kan het ‘lukken’ en dan kan het dus daadwerkelijk tot samenwerking in enigerlei vorm komen, als die samenwerking bijdraagt aan het geloofwaardig verder bouwen aan onze idealen.

Maar óf het lukt, weet je van tevoren niet. Twee jaar geleden hebben Gert-Jan Segers en Carola Schouten bij de coalitieonderhandelingen heel moeilijke gesprekken gehad. Bijvoorbeeld met D66 over medische ethiek, waarmee de verschillen op dat onderwerp levensgroot zijn. Gert-Jan en Carola zijn aan tafel gaan zitten in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Dat het alleen kon lukken als we over medische ethiek en over al die andere onderwerpen heel heldere afspraken konden maken. Dat het alleen kon lukken als we er vervolgens van op aan kunnen dat de andere partij die afspraken tijdens de coalitieperiode ook zal respecteren.

Toen, twee jaar geleden, is dat gelukt. Het kabinet maakt werk van Waardig Ouder Worden. We zetten alles op alles om te voorkómen dat mensen hun leven als voltooid ervaren. Dat zijn belangrijke resultaten voor de ChristenUnie.

Maar zo niet, dan moet je ook daar open en eerlijk over zijn: dan kan het ook mislukken en kun je concluderen dat er te veel in de weg staat om op dat moment, op die plek met die partij of partijen samen te werken. Zo ging dat ook in Zuid-Holland, waar we om tafel zijn gegaan samen met de SGP, maar ook met Forum voor Democratie, VVD en CDA.

Ook onze mensen in Zuid-Holland zijn dat gesprek aangegaan in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Deze week werden de gesprekken afgebroken. De ChristenUnie Zuid-Holland besloot, ook in nauw contact met betrokken ChristenUnie-leden en ChristenUnie-stemmers, dat zij niet genoeg vertrouwen hebben in een gemeenschappelijke basis en de stabiliteit van deze mogelijke coalitie. Terwijl dat vertrouwen wel nodig is om samen te kunnen werken aan het verkleinen van kloven in onze samenleving.

Dat zijn soms ingewikkelde besluiten. Maar ik ben trots op onze vertegenwoordigers, op ieder niveau, die hier hun tijd, energie en denkkracht in stoppen. Zij maken deze afwegingen op hun niveau, vanuit onze christelijk-sociale idealen. Omdat zij hoe dan ook, waar dan ook, geloof een stem geven. Omdat ze vinden dat ze, dat wij als ChristenUnie, een hoopvolle boodschap hebben voor ons land, voor onze samenleving. En die boodschap, die mag gehoord worden.

Piet Adema is partijvoorzitter van de ChristenUnie