Poliflw

De afgelopen maanden kon niemand er omheen: stikstof. Soms zelfs letterlijk, omdat protesterende boeren de wegen blokkeerden om aandacht te vragen voor hun positie in het debat. Statenlid Antoon Kanis blikt terug op de afgelopen weken en kijkt vooruit naar hoe D66 in 2020 in Gelderland verder zal werken aan de oplossingen voor het stikstofprobleem.

Wie de stikstofcrisis probeert te doorgronden, ziet dat er eigenlijk twee vraagstukken voor liggen. Ten eerste het juridische vraagstuk: Hoe kunnen we na de uitspraak van de Raad van State weer vergunningen gaan verlenen. Hoe zorgen we dat bouwvakkers niet werkloos thuis komen te zitten en dat die broodnodige woningen voor starters gebouwd worden? En ten tweede het ecologische vraagstuk: De depositie van stikstofoxiden en ammoniak in kwetsbare natuur is veel te hoog. Hoe zorgen we er voor dat die depositie de komende jaren daalt? Hoe beschermen we stikstofgevoelige natuursoorten en zorgen we er voor dat de natuur kan herstellen?

De afgelopen weken zijn er op politiek vlak nuttige stappen gezet. In Den Haag ging de spoedwet van Carola Schouten in een sneltreinvaart door de Tweede en Eerste Kamer en de provincies stelden nieuwe beleidsregels vast. Deze stappen zorgen voor nu vooral voor duidelijkheid en een klein beetje rust. Ook de vergunningverlening voor grote projecten kan zo weer op gang komen. Een belangrijke stap voor het juridische vraagstuk, maar nog geen begin voor de natuur.

Daarom wordt 2020 een belangrijk jaar, waarin we nog veel over stikstof zullen spreken. Gelderland heeft in totaal 15 Natura 2000 gebieden die samen een kwart van de Nederlandse Natura 2000 gebieden op land uitmaken. Daarnaast hebben we een grote agrarische sector in onze provincie. Er ligt in Gelderland dus een grote opgave. D66 wil samen met de nieuwe generatie boeren vooruit, want de meeste jonge boeren wíllen vooruit. Zij vragen van de overheid een heldere visie, (financiële) waardering voor hun bijdrage aan maatschappelijke uitdagingen en ondersteuning bij de zoektocht naar nieuwe, duurzame verdienmodellen. We zullen samen de transitie naar een kringlooplandbouw versneld in gang moeten zetten.

Daarnaast kijken we ook naar andere bronnen van stikstof, die we vaak nog minder goed in beeld hebben. Denk aan mobiliteit, industrie, binnenvaart en ook de laagvliegroutes van Lelystad Airport. Als wij onze natuur willen beschermen met draagvlak, dan zal iedereen daar een bijdrage aan moeten leveren. De komende twee weken bieden de rust om het geheel rustig te beschouwen. En na het reces staat de fractie van D66 Gelderland klaar om te werken aan een effectief én eerlijk stikstofbeleid, waarmee we onze natuur beschermen en waaraan iedereen zijn steentje bijdraagt.

De eerste stappen zijn gezet, maar er zijn er nog vele te gaan. Het stikstofvraagstuk is geen sprint, maar een marathon.

Warm hart voor de agrarische sector, hoofd koel houden in het stikstofproces. Het CDA Brabant heeft vrijdag 18 oktober j.l. eisen geformuleerd voor het Brabantse landbouwbeleid. Aanleiding zijn de recente ontwikkelingen rondom de stikstofproblematiek, waaronder het eerste advies van de commissie-Remkes. Op provinciaal niveau is het stikstofbeleid mogelijk nog strakker aangehaald. Het beleid is niet afgestemd op het landelijke, maar ook tussen de provincies zijn er verschillen in aanpak. Namens CDA Brabant zijn het vooral fractieleider Ankie de Hoon en de landbouwwoordvoerder, onze Tanja van de Ven, die zich inzetten voor de agrariër. Het CDA komt op de Statenvergadering van 25 oktober met een plan dat de scherpe kantjes moet wegpoetsen. Op die dag behandelen Provinciale Staten de interim omgevingsverordening, een soort provinciale wet waarin de speelruimte voor de boeren wordt geregeld. Als onderdeel van de huidige coalitie zitten beide dames in een spagaat. In welke mate zal de VVD hun steunen? De VVD als grootste Brabantse coalitiepartner vervult hier een scharnierfunctie richting D66, GroenLinks en PvdA. Inmiddels heeft minister Carola Schouten ook tot 1 december te tijd genomen om tot heroverweging te komen. Een goede zaak, want ook zij heeft zich een beetje vertild aan de complexiteit van deze materie Sedert maandag 21 oktober tot en met donderdag 24 oktober wordt in estafettevorm actie gevoerd bij het provinciehuis door ZLTO leden. Dit als aanloop naar het Statendebat a.s. vrijdag. Iedere dag zijn 50 trekkers en 150 boeren tussen 12.00 en 14.00 uur op het provinciehuis aanwezig om daar de noodklok te luiden en de sleutel van het bedrijf in te leveren bij de provincie. Ook ZLTO leden (boeren) uit Laarbeek zullen donderdag hieraan een bijdragen leveren. De Brabantse economie mag niet op slot. Iedereen begrijpt dat en niemand wil dat ook. De stikstofproblematiek beperkt zich echter niet alleen tot de veehouderijen, ook andere sectoren moeten maximale maatregelen treffen om stikstofemissie terug te brengen. Het huidige provinciale beleid kijkt alleen naar succes op korte termijn. Dit beleid leidt niet tot duurzame oplossingen in de landbouw voor de langere termijn. Ook niet op het gebied van stikstof. Om naar een duurzame landbouw te gaan is meer tijd nodig om de juiste systemen te ontwikkelen. Daarom steunen wij, CDA Laarbeek, het standpunt van het CDA Brabant. “Geef de landbouw de ruimte om zich duurzaam te ontwikkelen”. Als CDA Laarbeek dragen wij onze boeren een warm hart toe en wensen wij Ankie en Tanja veel wijsheid en succes en hopelijk kan iedereen het hoofd koel houden in het verdere verloop van dit proces. Namens CDA fractie Laarbeek Marcel van der Heijden en Albèr van der Aa

Zaterdag 14 september 2019.

De media staan bol over stikstofreductie, het Programma Aanpak Stikstof, over een voorstel van de Tweede Kamer D66-fractie en vragen aan het College B&W Gennep van de D66-fractie gemeente Gennep.

Door de “stikstofuitspraak” van de hoogste bestuursrechter, de Raad van State, dreigen in de media en door sommige politieke vertegenwoordigers, natuur en economie tegenover elkaar te worden geplaatst. Volgens D66 in de Kamer en mede de D66-fractie van de gemeente Gennep is het tegenover elkaar plaatsen, absoluut onnodig, een uitspraak die wordt ondersteund door onderzoekers van de Radboud-universiteit. De D66-fractie van de gemeente Gennep stelde afgelopen vrijdag aan het College van B&W daarom vragen over haar inspanningen ten aanzien van de PAS (Het regeringsbeleid Programma Aanpak Stikstof) en de consequenties voor te verlenen (verleende) vergunningen aan burgers (woningbouw), agrarische bedrijven en industrie.

Eerst iets over de PAS. Het PAS is een poging van de regering om verdere ontwikkelingen mogelijk te maken, ontwikkelingen waarbij stikstof zal gaan vrijkomen (stikstofneerslag) zoals bij woningbouw, wegenaanleg, uitbreiding van agrarische bedrijven,…), en waarvoor een voorschot kan worden genomen door bedrijven en overheid voor toekomstige compensatie van de stikstofneerslag, door het aangeven van concrete plannen voor aanleg van bossen, bodemverbetering (verminderde vermesting en verzuring) en gesloten kringlopen.

Stikstof uit bouw, industrie, verkeer en landbouw vormen vandaag de dag een levensgrote bedreiging voor onze natuurkwaliteit zodat aan verdere economische ontwikkeling (industrie en landbouw) grenzen moeten worden gesteld.

Het gevolg. Door de recente “PAS-uitspraak” zijn duizenden nieuwe projecten in de wachtkamer gezet omdat concrete compenserende stikstofplannen ontbreken. Een reden dat de politiek naarstig op zoek is naar mogelijke duurzame oplossingsrichtingen die alleen kunnen worden bereikt door een eendrachtig bondgenootschap tussen economie (industrie), verkeer, landbouw en natuur.

Helaas wordt er op dit moment uitsluitend over de economische ontwikkelingen gesproken die nu in de “wachtkamer” lijken te worden gezet zoals woningbouwprojecten, wegenbouw en uitbreiding van stallen in de agrarische sector.

Door het PAS waren besluiten voor uitbreiding van stallen en verhoging/verlaging van de maximum snelheid snel genomen, maar afdoende effectieve maatregelen voor de natuur bleven uit. Het verminderen van de stikstofuitstoot bleek uiteindelijk veel, en veel lastiger dan gedacht door dat daardoor het actuele economisch handelen veelal werd beperkt. Er werd daarom vaak niet gezocht naar mogelijke alternatieve vormen van bedrijfsvoering waarbij een circulaire en natuurvriendelijke industriële productie, veeteelt en landbouw wordt gecombineerd met een levenskrachtige en veerkrachtige natuur.

Minister Carola Schouten (landbouw, natuur en voedselkwaliteit) schetste in 2018, in een beleidsnota een toekomstperspectief voor stikstofreductie in de landbouw door een meer circulaire landbouw te beschrijven, een aanpak gericht op ruilverkaveling, bodemverbetering, gesloten kringlopen, stikstofrecycling uit mest en vermindering van de veestapel.

(Link naar de beleidsnota een toekomstperspectief voor stikstofreductie in de landbouw)

Als we het er allemaal over eens zijn dat een aanzienlijke vermindering van de stikstofemissie van levensbelang is voor een duurzame samenleving, waar wachten we dan nog op? Niet door te wijzen naar anderen, wel door zelf te komen met suggesties en plannen. En dat durft D66. Door samenwerking te zoeken met alle betrokken partijen: de politiek, de bouw, de industrie, het transport en de landbouw. Door de dialoog met elkaar aan te gaan om te komen tot innovatie van bedrijfsprocessen zonder elkaar in een verdomhoekje te zetten.

D66 wil niet wachten. Vandaar dat we komen met suggesties en plannen. Na de minister heeft Kamerlid Tjeerd de Groot van D66 kortgeleden die stap gezet (Portefeuillehouder landbouw en visserij, natuur, dierenwelzijn, voedsel(productie), krimp en toerisme). Hij stelde vast dat van de Nederlandse stikstofuitstoot 45% afkomstig is van de Nederlandse landbouw, waarvan een groot gedeelte uit de intensieve veehouderij. Tegelijkertijd is de bijdrage van de intensieve veehouderij aan onze economie nog geen 1%.

Hij kwam met een D66-plan om boeren de overstap te laten maken van de huidige grootschalige veeteelt- en landbouw naar kringlooplandbouw. De aarde wordt daardoor veel minder belast en het is beter voor het dierenwelzijn. Met het plan helpen we de kringloopboeren meer te verdienen en leidt kringlooplandbouw tot fors minder dieren. Als boeren deze kans niet pakken, kunnen zij ervoor kiezen te stoppen.

Bij beide keuzes – stoppen of doorgaan als kringloopboer – gaat de overheid financieel helpen en bij beide keuzes wordt de veestapel met 50% verminderd. Dit kabinet heeft de keuze voor de huidige boeren zo aantrekkelijk mogelijk gemaakt. Stoppen of doorgaan naar kringlooplandbouw? Er is al een half miljard euro beschikbaar voor de inkrimping van de veestapel, waarbij boeren op een eerlijke manier worden uitgekocht.

Na de “Stikstof-uitspraak” door de Staten Generaal moet de politiek nu keuzes maken. Jonge mensen willen een huis, maar kunnen die niet vinden. De woningbouw dreigt stil te vallen door de stikstofproblematiek. Ook de aanleg van wegen en openbaar vervoer loopt daardoor gevaar. De schade van stikstof voor de natuur is veel te groot. Het wordt tijd dat er verantwoordelijkheid genomen wordt en dat de rest van de Tweede Kamer zich achter de plannen voor stikstofvermindering schaart.

(Link naar de maildiscussie tussen Tjeerd de Groot (D66) en Helma Lodders(VVD) over “Halveer de veestapel welof niet)

Ook de D66-fractie van de gemeente Gennep wil niet onder stoelen of banken steken dat we als gemeente de verantwoordelijkheid hebben om het stikstofprobleem te verkleinen. De fractie heeft daarom aan het College van B&W van Gennep de volgende schriftelijke vragen gesteld:

1. Hoeveel vergunningen heeft de Provincie Limburg/ gemeente Gennep voor het grondgebied van de gemeente Gennep de afgelopen 5 jaar afgegeven met toepassing van de PAS? 2. Over hoeveel vergunningaanvragen voor/in het Genneps grondgebied en voor welke categorieën (bouw- en industrie, woningbouw, landbouw) is door de Raad van State negatief beslist na 28 mei 2019? 3. Kan het college de gemeenteraad maar ook de Gennepse inwoners op de hoogte brengen van de gevolgen die de uitspraken van de Raad van State heeft voor de bedrijven/ instellingen enz. en de inwoners van Gennep. 4. Is het college het met ons van mening dat de gemeente Gennep ook zijn verantwoordelijkheid heeft om het stikstof probleem mede te verkleinen? En hoe gaat ze dat doen? De beantwoording van de vragen zal D66-Gennep weer op deze website mede publiceren.

De Partij voor de Dieren heeft vandaag een motie van wantrouwen ingediend tegen landbouwminister Carola Schouten. De minister en haar voorgangers hebben zich in Europese achterkamers jarenlang actief ingezet voor aanzienlijke afzwakking van een nieuw toetsingsmodel van landbouwgif, het zogenaamde bijenrichtsnoer, dat de risico’s van bestrijdingsmiddelen voor bijen en hommels veel beter in kaart brengt. De minister en haar voorgangers handelden daarmee volledig in strijd met aangenomen moties van de Tweede Kamer. Sinds begin 2013 vraagt de meerderheid van de Tweede Kamer, via aangenomen moties van de Partij voor de Dieren, het kabinet om schadelijke pesticiden voor bijen van de markt te halen en zich in Brussel hard te maken voor een verbod op deze middelen. De regering beloofde zich daarvoor in te zetten, maar deed achter de schermen het tegenovergestelde. “De Kamer werd met Ruttiaanse termen in de waan gelaten dat het kabinet zich inzette voor een goede bescherming van bijen en hommels, terwijl nu blijkt dat Nederlandse landbouwministers niet de bijen, maar de chemische industrie heeft gesteund”, stelt PvdD-Kamerlid Esther Ouwehand. Op 24 januari 2013 nam de Tweede Kamer met een grote meerderheid van PvdA, GroenLinks, ChristenUnie, D66, SP en 50plus een motie van de Partij voor de Dieren aan die het kabinet opriep zich in te zetten voor een Europese stop op alle toepassingen van neonicotinoiden en fipronil, tenzij onomstotelijk bewezen is dat zij geen schadelijk effect hebben op de gezondheid van bijen. Hierna nam de Kamer nog zo’n vijf moties van de Partij voor de Dieren aan, met als doel schadelijke stoffen als neonicotinoiden, glyfosaat en fipronil, zowel nationaal als in Europa aan banden te leggen. De moties voor een nationaal verbod werden niet uitgevoerd, maar de Kamer werd gerustgesteld met de toezegging dat Nederland zich in Europa zou inzetten voor een Europees verbod op deze middelen en voor een toelatingsproces dat zorgt voor goede bescherming van bijen en hommels. Staatssecretaris Dijksma beloofde in 2015 dat zij alle mogelijkheden hiervoor zou benutten. Staatssecretaris Van Dam zei in 2017 dat hij geen uitstel wilde van de besluitvorming. Uitholling van 'BeeGuidance' Eind 2018 kreeg de Partij voor de Dieren uitgelekte notulen in handen van het Europese overleg over het bijenrichtsnoer, waaruit bleek dat Nederland zich juist verzette tegen het bijenrichtsnoer, ook wel BeeGuidance. Op vragen hierover gaf minister Schouten onduidelijke, onjuiste en onvolledige informatie. Pas nadat journalistiek platform Follow the Money in april onthulde dat Nederland het bijenrichtsnoer probeerde uit te hollen, kwam de waarheid op tafel en stuurde de minister -op aandringen van de Partij voor de Dieren- een feitenrelaas naar de Kamer. De stukken die naar buiten kwamen waren ontluisterend. Terwijl de Kamer steeds is verteld het kabinet zich inzette voor het nieuwe, strengere richtsnoer voor de bescherming van bijen en hommels, drong het ministerie van LNV in Brussel aan op het schrappen van veldstudies, het verlagen van drempelwaarden en het vervangen van wetenschappelijke methoden door een rekenmodel dat door de chemische industrie is ontwikkeld en wordt bepleit. Nu was uitgekomen dat Nederland zich verzette tegen het bijenrichtsnoer, diende Esther Ouwehand een motie in die de regering opriep haar verzet te staken, en te pleiten voor invoering van het bijenrichtsnoer als geheel – dus zonder de uithollingen waar Nederland eerder voor had gepleit. Die motie werd met ruime meerderheid van stemmen aangenomen door de Tweede Kamer. "Geheel in lijn met de positie die de Kamer al jaren inneemt en die voor het kabinet leidend had moeten zijn: de huidige beoordeling van landbouwgif laat veel te veel risico’s toe voor bijen en hommels, en gevaarlijke pesticiden zoals thiacloprid moeten van de markt", aldus Ouwehand. Met de aangenomen motie moet Nederland zich dus alsnog gaan inzetten voor het bijenrichtsnoer. Maar daarmee is de kous niet af. "Al die jaren heeft het kabinet geprobeerd strengere toetsing van landbouwgif tegen te houden, met alle gevolgen voor bijen, hommels en de rest van het ecosysteem van dien. Dat was regelrecht in strijd met Kameruitspraken, wat al een doodzonde zou moeten zijn voor een bewindspersoon. Maar daarbij is de Kamer ook nog onjuist en onvolledig geïnformeerd", licht Ouwehand verder toe. "De minister van LNV bleef echter volhouden dat er niets onoorbaars is gebeurd. Dat betekent dat de Kamer haar er niet op kan vertrouwen dat ze de Kamer in het vervolg wel goed zal informeren, en dat is in strijd met de Grondwet." Je moet eerst cookies accepteren voordat je deze video kunt bekijken

Door Piet Adema op 7 juni 2019 om 12:25

Hoe de ChristenUnie (al dan niet) samenwerkt met andere partijen

Onder het logo van de ChristenUnie staat sinds een aantal jaar de slogan ‘Geef geloof een stem’. Een mooie, heldere boodschap die slaat op wat we als partij zijn en wat we willen doen. We zijn een christelijke partij, sociaal bewogen en willen dat in de politiek handen en voeten geven. We willen een geloofwaardige en waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Christelijk en relevant zijn.

Daar werken we iedere dag hard aan. Met vijf zetels in de Tweede Kamer. Sinds kort vier zetels in de Eerste. Twee ministers, één staatssecretaris, één eigen Europarlementariër. In meer provincies dan ooit zijn we in beeld om bestuursverantwoordelijkheid te dragen en lokaal hebben we meer wethouders dan ooit.

Iedere dag gaan al onze vertegenwoordigers op landelijk, provinciaal en lokaal niveau naar hun werk om in de politiek, in onze democratie, onze idealen stapje voor stapje dichterbij te brengen. Dienstbaar aan dorp of stad, provincie of land, dienstbaar aan onze samenleving.

Verantwoordelijkheid

Om dat te kunnen doen, is het nodig om bereid te zijn om verantwoordelijkheid te nemen. Is het ook nodig om open te staan voor samenwerking. Omdat we zelf immers nergens een meerderheid hebben en – nog veel belangrijker – we in een democratie leven. Juist in een tijd waarin tegenstellingen toenemen, zoeken wij de maatschappelijke vrede. Ook in samenwerking met anderen.

En dus sluiten we als ChristenUnie nooit op voorhand andere partijen uit van samenwerking. We zijn tegen een cordon sanitaire voor welke partij dan ook. Dat zei onze partijleider Gert-Jan Segers nog expliciet op de avond van de Provinciale Statenverkiezingen: ‘Voor samenwerking kijken we naar links en kijken we naar rechts. Zetels winnen, betekent ook: verantwoordelijkheid nemen’.

Verschillen en overeenkomsten

Dat zeggen we natuurlijk wel in de wetenschap dat geen enkele partij dezelfde is als de ChristenUnie. Dat er met die partijen dus altijd verschillen zijn in idealen, in plannen, in wat we willen bereiken. Het is daarin geen geheim dat de afstand tot die verschillende partijen niet in alle gevallen hetzelfde is. De SGP staat inhoudelijk op veel onderdelen dichterbij dan bijvoorbeeld Forum voor Democratie. En onze samenlevingsvisie komt meer overeen met het CDA dan met D66.

Maar belangrijker dan te weten waar andere partijen staan, is te weten waar je zelf staat. Wij, als ChristenUnie, willen werk maken van een hoopvolle toekomst voor onze kinderen - onder meer door een ambitieus klimaatbeleid, we willen bouwen aan een samenleving waarin elk leven waardevol is, waarin we omzien naar elkaar en waarin we tegenstellingen verkleinen. En we willen opkomen voor vrijheid en veiligheid, hier en elders in de wereld. In welke rol dan ook, in welke mogelijke samenwerking dan ook, zijn die idealen leidend.

Vormen van samenwerking

Dat uitgangspunt maakt dat de manier waarop we met elkaar samenwerken van plaatst tot plaats, van partij tot partij en van keer tot keer verschilt. Met de ene partij zit je een keer in een coalitie, met afspraken voor de komende paar jaar. Met een andere partij doe je eens of vaker samen voorstellen, vanuit oppositie of coalitie. Beide vormen van samenwerking zijn in principe mogelijk met alle partijen.

Soms gaat samenwerking verder. Dan vorm je met een andere partij een gezamenlijke fractie - wat met name in Europa speelt - of kom je in verkiezingstijd met een gezamenlijke kandidatenlijst. Deze laatste twee zijn de meest intensieve vormen van samenwerking die we kennen en waarbij er dus ook echt veel gezamenlijke grond moet zijn om dit met een andere partij te kunnen doen. Dat doen we weleens met de SGP, die, net als wij, politiek wil bedrijven bij een open Bijbel.

Terwijl het geen verrassing is dat deze vorm van samenwerking bijvoorbeeld in Europa níet voor de hand ligt met Forum voor Democratie, die Nederland uit de EU wil. Net zomin als we in één fractie zouden kunnen zitten met D66, die juist veel te veel van Europa verwacht en ook op andere punten ver van ons af staat.

Er is geen vast draaiboek hoe we op welk niveau, op welk moment en op welke manier we omgaan met welke partij. Iedere keer opnieuw maken onze volksvertegenwoordigers de afweging hoe we geloofwaardig onze idealen dichterbij kunnen brengen.

Open en eerlijk

Als je het gesprek met andere partijen over samenwerking aangaat, kan het ‘lukken’ en dan kan het dus daadwerkelijk tot samenwerking in enigerlei vorm komen, als die samenwerking bijdraagt aan het geloofwaardig verder bouwen aan onze idealen.

Maar óf het lukt, weet je van tevoren niet. Twee jaar geleden hebben Gert-Jan Segers en Carola Schouten bij de coalitieonderhandelingen heel moeilijke gesprekken gehad. Bijvoorbeeld met D66 over medische ethiek, waarmee de verschillen op dat onderwerp levensgroot zijn. Gert-Jan en Carola zijn aan tafel gaan zitten in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Dat het alleen kon lukken als we over medische ethiek en over al die andere onderwerpen heel heldere afspraken konden maken. Dat het alleen kon lukken als we er vervolgens van op aan kunnen dat de andere partij die afspraken tijdens de coalitieperiode ook zal respecteren.

Toen, twee jaar geleden, is dat gelukt. Het kabinet maakt werk van Waardig Ouder Worden. We zetten alles op alles om te voorkómen dat mensen hun leven als voltooid ervaren. Dat zijn belangrijke resultaten voor de ChristenUnie.

Maar zo niet, dan moet je ook daar open en eerlijk over zijn: dan kan het ook mislukken en kun je concluderen dat er te veel in de weg staat om op dat moment, op die plek met die partij of partijen samen te werken. Zo ging dat ook in Zuid-Holland, waar we om tafel zijn gegaan samen met de SGP, maar ook met Forum voor Democratie, VVD en CDA.

Ook onze mensen in Zuid-Holland zijn dat gesprek aangegaan in de wetenschap dat het kon lukken en dat het kon mislukken. Deze week werden de gesprekken afgebroken. De ChristenUnie Zuid-Holland besloot, ook in nauw contact met betrokken ChristenUnie-leden en ChristenUnie-stemmers, dat zij niet genoeg vertrouwen hebben in een gemeenschappelijke basis en de stabiliteit van deze mogelijke coalitie. Terwijl dat vertrouwen wel nodig is om samen te kunnen werken aan het verkleinen van kloven in onze samenleving.

Dat zijn soms ingewikkelde besluiten. Maar ik ben trots op onze vertegenwoordigers, op ieder niveau, die hier hun tijd, energie en denkkracht in stoppen. Zij maken deze afwegingen op hun niveau, vanuit onze christelijk-sociale idealen. Omdat zij hoe dan ook, waar dan ook, geloof een stem geven. Omdat ze vinden dat ze, dat wij als ChristenUnie, een hoopvolle boodschap hebben voor ons land, voor onze samenleving. En die boodschap, die mag gehoord worden.

Piet Adema is partijvoorzitter van de ChristenUnie

Nederland wordt wereldwijd geroemd om de efficiëntie van zijn landbouwsector, maar is die lof wel terecht? Het gaat zo slecht met de verscheidenheid aan plant- en diersoorten, dat de efficiëntie van onze landbouw in veel opzichten op roofbouw begint te lijken.

Uit onderzoek van Natuurmonumenten kwam naar voren, dat het aantal insecten in de Nederlandse natuur de laatste dertig jaarschrikbarend is afgenomen. Het Centraal Bureau voor de Statistiek stelt dat de duurzaamheid van onze voedselproductie en onze biodiversiteit achterlopen in Europa. Ook moeten we concluderen dat het boereninkomen nog altijd een zorgenkindje is. Kortom: we hebben een zwakkere natuur en boeren verdienen nog altijd geen goede boterham. We boeren dus eerder achteruit, dan vooruit.

D66 is van mening dat een radicale verandering van onze wijze van voedsel produceren noodzakelijk én goed realiseerbaar is. We hebben veel vooruitstrevende landbouwkennis in huis. Laten we daar liever vandaag dan morgen wat mee doen.

Een nieuw succesmodel

Het Nederlandse ‘succesmodel’ leunt nu nog op de import van granen zoals soja en mais als diervoer. Granen die geplant zijn op akkers, waar geen voedsel voor mensen op kan groeien, maar waar wel bossen voor gekapt zijn. Bijzonder inefficiënt. Dieren eten drie tot zes kilo granen om één kilo vlees of eieren te produceren.

Gelukkig komen er voorbeelden op de markt waarmee deze verspilling wordt teruggebracht. Bij het Kipster-ei krijgen de kippen geen mais en soja meer, maar reststromen uit de productie van levensmiddelen. Voedzaam afval dat anders verbrand of weggegooid wordt. Bij het Oerei dat onlangs in de schappen verscheen, eten de kippen insecten die zijn gekweekt op voedselresten. Deze initiatieven komen uit de markt en zijn er niet op gericht om het bestaande systeem nog efficiënter te maken, maar duurzamer.

Niet kwantiteit, maar kwaliteit wordt het nieuwe antwoord: onderscheidende producten, toegevoegde waarden en een productie die de aarde niet belast, maar voedingsstoffen teruggeeft. We zouden een voorbeeld voor de hele wereld kunnen zijn. De vraag hoe we dit voor elkaar krijgen heeft een heel eenvoudig antwoord: Kringlooplandbouw. Dat betekent dat we niet alleen kijken naar het voer, maar ook zorgvuldiger omgaan met mest, de bodem en voedselverspilling terugdringen.

Overgang naar Kringlooplandbouw

Een overgang naar Kringlooplandbouw vereist dat we in de eerste plaats meer reststromen, het zogenaamde ‘afval’, aan dieren voeren. Nu is dat voor een groot deel verboden. Als we de wetgeving op dit vlak veranderen, is bijvoorbeeld 300.000 hectare minder soja nodig voor de aanbouw van varkensvoer.

Maar afval kan ook ingezet worden als voedingsbodem voor voedselproductie. Neem bijvoorbeeld Rotterzwam, waar koffiedik ingezet wordt als voedingsbodem voor de kweek van oesterzwammen. Koffiedik wordt anders verbrand, terwijl het nog veel voedingsstoffen bevat. Na de oogst is het koffiedik nog goed als mest te benutten. Thuis kun je hetzelfde doen: met de Growthkit. Verzamel het koffiedik in een emmer, voeg sporen toe en een paar weken later heb je op je eigen aanrecht zwammen gekweekt. Op https://www.rotterzwam.nl staat meer informatie.

In Dordrecht is overigens een vergelijkbaar initiatief. Oesterzwammen zijn zowel vers als gedroogd te koop bij Villa Augustus: https://villa-augustus.nl/oogst/post/117-oesterzwammen-van-dordtse-bodem-en-uit-ons-eigen-koffiedik.

Verbinden van wetgeving

De tweede stap is om alle wetgeving ten aanzien van voer, mest en bodem te verbinden. Het is namelijk verplicht om kunstmest aan te voeren en dierlijke mest weg te voeren van de boerderij. Dat doorbreekt een duurzame cirkel en is helemaal niet nodig.

De overheid moet alle geldstromen voor de landbouw inzetten om kringlooplandbouw te stimuleren. Subsidies voor boeren vanuit Europa worden dan ingezet om de bodem, het landschap en de biodiversiteit te verbeteren. Als we bijvoorbeeld boeren belonen om de bodem zodanig te behandelen dat deze CO2 vasthoudt, kan dat een grote bijdrage leveren aan het halen van klimaatdoelen. Op die manier werken we samen met de natuur in plaats van ertegenin.

Verder kunnen we de afstand die ons voedsel aflegt van boerderij naar tafel zo kort mogelijk maken. Iedere kilometer die een vrachtauto niet rijdt, vervuilt die ook niet. Een goed voorbeeld uit Rotterdam is Rechtstreex, dat alleen lokaal verbouwde groente levert.

Het model van Rechtstreex is dat rechtstreeks bij de boeren in de omgeving ingekocht wordt. Dit gebeurt aan de hand van online bestellingen. De bestelling kun je dan afhalen bij een afhaalpunt. Een van de boeren is het eerder genoemde Rotterzwam.

In Barendrecht is er een afhaalpunt in Smitshoek. Op https://www.rechtstreex.nl/smitshoek kun je hier meer over lezen en direct bestellen. TIP: ze hebben ook het lekkerste brood ter wereld! Het brood van de wereldkampioen broodbakken (uit Barendrecht) is ook te bestellen.

Politieke leiding

In dit stadium is politieke leiding cruciaal. D66 heeft vertrouwen in de toekomst, omdat we in het regeerakkoord hebben afgesproken om de overgang naar Kringlooplandbouw in te zetten. Deze toekomstvisie gaat alleen maar slagen als de verantwoordelijke minister Carola Schouten de logica ervan consequent doorvoert in wetten en subsidies.

D66 kijkt ook in Barendrecht op welke wijze we bij kunnen dragen. Met de veiling als grote werkgever in de regio, is dat voor Barendrecht extra belangrijk. U wijzen op de lokale ontwikkelingen is een eerste stap van de bijdrage van D66 Barendrecht in de ontwikkeling van kringlooplandbouw.

Kijkend naar die toekomst, waarin we een gezond klimaat en een duurzame voedselproductie willen, kunnen we alleen voorop blijven lopen door in te zetten op kringlooplandbouw. Met kringlooplandbouw halen we de klimaatakkoorden van Parijs op onze sloffen, omdat we de voedselproductie slimmer en duurzamer maken.

The post Kringlooplandbouw appeared first on Barendrecht.

Carola Schouten en Arie Slob krijgen het meeste vertrouwen. https://eenvandaag.avrotros.nl/panels/opiniepanel/alle-uitslagen/item/coalitiekiezers-verliezen-vertrouwen-in-kabinet/