Poliflw

Over de nota meerjarenbeleid en de geplande bezuinigingen was op woensdag 25 september een raadsvergadering. Onze raadsleden Roselien Slagers en Egbert Wessels hebben tijdens deze vergadering hun zegje gedaan over de gang van zaken.

De nota meerjarenbeleid laat weinig nieuws zien. Wij schatten in dat meer dan de helft van de tekst dezelfde is als vorig jaar. Opvallend is dat veel ambitie uit de nota is geschrapt. Verkiezingsbeloften zijn gebroken, waren soms ook zo onrealistisch dat veel kiezers teleurgesteld zullen zijn en het vertrouwen in de politiek kwijtraken.

Over de bezuinigingen kan de PPW duidelijk zijn. Op woensdag 11 september hebben veel organisaties, stichtingen en verenigingen hun zegje gedaan over de op handen zijnde bezuinigingen. Allemaal waren ze onthutst over het gebrek aan communicatie: slechts een brief op de deurmat met daarin de kille mededeling over het te bezuinigen bedrag. Natuurlijk kan u als college niet bij elk gesubsidieerd zangkoor langs, maar zonder overleg vooraf de mededeling droppen, vlak voor de vakantie begint, is niet hoe ze het hier gewend zijn. De term onbehoorlijk bestuur viel meerdere keren. Het werd ervaren als een ‘klap in het gezicht’. Hier zijn wij hartgrondig mee eens.

Ook de raad heeft niets te kiezen gehad in de bezuinigingsoperatie. Ondanks een motie die opriep tot het aanbieden van alternatieven leverde dit geen onderbouwde voorstellen op.

Teleurgesteld

“Hier staat een teleurgesteld raadslid”, zei Egbert Wessels bij de raadsvergadering over de bezuinigingen op woensdag 25 september. “Ik miste één ding bij het college van B en W, en dat is visie. Ik hoorde de drie wethouders heel vaak de woorden ‘ik moet dit ontraden’ uitspreken over de amendementen en moties, zonder dat ze de achterliggende motivatie vertelden. Met de mond werd beleden dat de mens centraal staat, maar ik kreeg het idee dat dit juist gold voor het geld.”

Meer lezen? Hier vind je de hele bijdrage van Roselien Slagers. Het artikel in de Tubantia van 28 september 2019 met daarin de bijdrage van Egbert Wessels staat hieronder.

Na de verkiezingen van 21 maart hadden wij, PPW, nog slechts twee zetels over. De volgende ochtend bleek dat naast lijsttrekker Roselien Slagers ook de nummer 6 van de kieslijst, Sander Salakory, zitting kon nemen de de Raad. Hiermee kwam een abrupt einde aan twaalf jaar raadslidmaatschap van Bert Klaas, vier jaar raadslidmaatschap van Egbert Wessels en Herman Minkjan en daarnaast ruim een jaar van Jan Willem Bronsgeest.

Er is in de periode na de verkiezingen in de ledenvergadering uitgebreid gesproken over hoe dit heeft kunnen gebeuren, maar al snel werd de blik ook weer op de toekomst gericht. Ieder nadeel heeft zijn voordeel en in dit geval minstens twee voordelen. Sander, pas 35 jaar jong, heeft zitting genomen in de Raad namens PPW. Hij is daarmee het jongste raadslid in onze geschiedenis, mooi toch!

Een tweede voordeel is het volgende. Er is een groep PPW leden opgestaan die heeft aangegeven de raadsleden te willen ondersteunen, stukken mee te willen lezen en vergaderingen te bezoeken. De fractie is hier heel erg blij mee, want voor twee personen is het gewoon teveel werk. Een groep van 15 personen van diverse pluimage heeft al een aantal keer bij elkaar gezeten om vergaderingen voor te bereiden en taken te verdelen.

De allereerste opdracht voor de fractie was het kiezen van een steunfractie. Deze steunfractieleden kunnen names PPW aanschuiven in de commissievergaderingen. De fractie heeft gekozen voor de ervaring van Egbert Wessels en daarnaast voor nieuwkomer Aalsen Everts, gezien zijn jarenlange ervaring in de gemeenteraad van Montfoort. Als politiek adviseur blijft gelukkig Bert Klaas ook betrokken. Jan Willem Bronsgeest blijft ook zeer betrokken en maakt ook onderdeel uit van de eerder genoemde groep die zichzelf ‘De Bouwers’ heeft genoemd. Herman Minkjan moet helaas een stapje terug nemen om gezondheidsredenen. ‘De Bouwers’ is een enthousiaste groep en eenieders inbreng is welkom, dus kom gewoon eens langs!

Inmiddels zijn de nieuwe wethouders benoemd is en op 5 juni het coalitieakkoord besproken. Wij hebben vooral geconstateerd dat er weinig nieuws onder de zon is en dat de nieuwe coalitie voortborduurt op reeds bestaand beleid. Eigenlijk was het enige concrete punt in het coalitieprogramma dat de winkels op zondag open mogen. Een overijverige winkelier die meteen de daad bij het woord wilde voegen hebben we een handje geholpen door een motie in te dienen zodat er niet meer op allerlei verordeningen gewacht hoefde te worden. Dit wordt gedoogd totdat ook alles formeel rond is. Deze motie werd door alle partijen, met uitzondering van ChristenUnie, ondertekend!

Ook hebben we beide coalitiepartijen de uitspraak weten te ontlokken dat zij de duurzaamheidsdoelstellingen, zoals die in augustus 2017 zijn vastgesteld door de Raad, willen halen en dat we nauwgezet worden geïnformeerd over de stand van zaken, het eerst in het eerste kwartaal van 2019.

Het was een rumoerige periode, maar al met al is dit toch een goed begin!