Poliflw

Vrijdag kwamen er undercoverbeelden naar buiten van varkens die mishandeld worden in een slachterij. De arme dieren werden geslagen en bang gemaakt om een veewagen uit te rennen naar de stal in de slachterij. Een medewerker van de toezichthouder NVWA stond er zelfs bij en zei niets. Eerder kwamen er ook al beelden naar buiten van varkens die levend gekookt worden in een andere slachterij. Er gaat nog steeds veel mis in slachterijen, dus tijd om het daar eens met SP-Kamerlid Frank Futselaar over te hebben.

Wat denk je als je deze beelden ziet?

'Het is afschuwelijk: afschuwelijk omdat dieren mishandeld worden, en afschuwelijk omdat we steeds dit soort schandalen in slachterijen zien terugkeren. En steeds eisen we in de Tweede Kamer dat het probleem aangepakt wordt -vorige week maakte ik me nog boos bij het vragenuur -en we toch steeds weer nieuwe incidenten opkomen. Er is iets structureel mis bij onze slachterijen.'

Wat moet er gebeuren zodat dit niet voor kan komen?

'Ten eerste moet cameratoezicht op alle slachterijen verplicht worden. De beelden moeten extern gevold kunnen worden door de NVWA. Als er al een misstand wordt geconstateerd worden er nu vooral waarschuwingen afgegeven. Dat is voor zo’n bedrijfsleider echt niet genoeg om diervriendelijker te gaan handelen. Daarvoor spelen omzet en winst een te grote rol. Er moeten dus straffen komen die echt afschrikken: een dikke geldboete bij misstanden die hoger wordt naar mate er meer overtredingen worden geconstateerd. Nu gaat productiesnelheid te vaak boven veiligheid en dierenwelzijn. Met serieuze sancties kun je dat tegengaan. Wedden dat ze dan wél gauw diervriendelijker gaan werken? Heel cynisch, maar zo werkt het vaak wel.'

'Daarnaast is er drastisch meer capaciteit nodig bij de NVWA. Er zijn veel te weinig controleurs, overigens niet alleen voor de slachterijen, maar voor alles waar de NVWA op moet controleren. Zoals onze voedselveiligheid en veiligheid van producten in het algemeen. Er is écht meer personeel nodig daar om de werkdruk bij te benen en om onze veiligheid te kunnen waarborgen. Dat is nu gewoonweg niet het geval. Dat is ontzettend gevaarlijk.'

Maar er stond een medewerker van de NVWA bij. Waarom greep die niet in? Daar is de NVWA toch juist voor bedoeld?

'Ik weet in dit specifieke geval niet wat precies de reden is waarom de NVWA-medewerker niet ingrijpt, maar ik weet wel dat het vaker voorkomt dat NVWA’ers veel door de vingers zien. Dat komt onder andere door een heel gek systeem dat achter de betaling van zo’n medewerker van de NVWA schuil gaat. De controles worden namelijk betaald door de slachterij zelf. Er is een prijzenlijst voor alle handelingen en de slachterij mag die afrekenen. Slachterijen gaan daarom zo’n medewerker van de NVWA dan een beetje als hun eigen werknemer zien. Wie betaalt, bepaalt. En hoewel er veel NVWA-controleurs hun werk prima doen, zien we uit onderzoek dat sommigen zich ook teveel inleven in de belangen van de slachterijen. En dat zijn niet de belangen van de dieren.'

'De SP is ervoor dit geheel los te trekken door een centrale algemene slachthuisheffing van alle slachthuizen te vragen en daarvan controles te bekostigen.'

Frank Futselaar (SP-woordvoerder landbouw)

Duizenden boeren zijn in verzet gekomen tegen de stikstofmaatregelen van de overheid. Het boerenverzet richt zich tegen beperkende maatregelen om de uitstoot aan te pakken. Ze vinden dat ze te eenzijdig de schuld krijgen. Daar hebben ze gelijk in.

Er zijn te veel varkens, kippen en koeien, maar dat is niet de schuld van de individuele boeren. In 1997 en 1998 was er een uitbraak van de varkenspest. Er werden ruim 11 miljoen varkens 'geruimd'. Nadat de varkenspest was ingedamd maakte Remi Poppe, als toenmalig SP-landbouwwoordvoerder, een afspraak met een varkensboer om inzicht in de gevolgen te krijgen. Aan de keukentafel bij de boer zaten nog twee mensen. Een man van de Rabobank en iemand van de Dienst Landbouwvoorlichting van de overheid. De boer moest zijn stallen aanpassen aan nieuwe wettelijke regels. Hij moest daarom een lening aangaan bij de bank. Na wat heen en weer gepraat en rekenen, was de uitkomst dat de boer meer varkens moest nemen om kredietwaardig te zijn. 'Kijk heer Poppe, zo worden wij nu gedwongen om te groeien', riep hij vertwijfeld. En zo is het gegaan met veel boerenbedrijven. Groeien om het hoofd boven water te houden.

De economische druk om te groeien is groot.

In 2018 is voor 90,3 miljard euro geëxporteerd aan landbouwgoederen. Nederland is de op één na grootste landbouwexporteur van de wereld, na de Verenigde Staten. Iedereen kan snappen dat dit een geweldige negatieve druk geeft op ons kleine land, onze vruchtbare bodem en de laatste resten van onze natuur. Veel boeren moeten zich als voedselproducent de pleuris werken om met de huidige wereldmarktprijzen het hoofd boven water te houden. De opbrengsten voor de boer op de wereldmarkt zijn te laag om aan de terechte eisen voor beter dierenwelzijn, fosfaatrechten, mestregels en stikstofnormen te voldoen. Veel boeren hebben al investeringen gedaan om schonere stallen te bouwen. Waarvoor natuurlijk weer leningen nodig waren.

Remi Poppe (voormalig SP-woordvoerder landbouw)

Boerenbelangenorganisatie LTO, de VVD en het CDA hebben deze groei steeds maar weer bevorderd. Niet de boeren, maar de grote mondiale handelaren in veevoer en agrarische producten strijken het grootste deel van de 90 miljard euro aan export op. Als het gaat om het besteedbaar inkomen, dan is er bij veel boerengezinsbedrijven juist sprake van armoede.

Jammer dat het boerenverzet door de organisatoren vooral gericht is tegen milieumaatregelen, omdat 'we door deze maatregelen niet meer kunnen groeien'. Dat kan kloppen. Maar heel veel boeren die we gesproken hebben zeiden: 'als ik met minder dieren ook rond kan komen doe ik dat meteen'. En daar zit hem de kneep. De economische druk om te groeien is groot. Uitkopen van boeren die willen stoppen zou er best wel eens toe kunnen leiden dat juist de boerengezinsbedrijven gaan stoppen. Dan blijven de meer industriële, aan de tiet van de banken en exporteurs hangende landbouwbedrijven over. Een ontwikkeling die precies de verkeerde kant op gaat. Verder weg van de boerenlandbouw.

Het is dan ook bedenkelijk dat de financiële en organisatorische steun voor de tractorenmanifestaties van de agrarische zakensector komt. Het heeft er veel van weg dat de tractoren de verkeerde kant op rijden. Willen we dat de boeren een eerlijke prijs voor een eerlijk product krijgen en niet gedwongen moeten blijven groeien, dan zal het verzet tegen de macht van de internationaal opererende grootgrutters en handelaren gericht moeten worden. Dat is de echte bedreiging. Zij zijn de feitelijke uitbuiters van onze boeren, grond en natuur.

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief en mis nooit belangrijk SP-Nieuws!

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Frank Futselaar (SP-woordvoerder landbouw)

Duizenden boeren zijn in verzet gekomen tegen de stikstofmaatregelen van de overheid. Het boerenverzet richt zich tegen beperkende maatregelen om de uitstoot aan te pakken. Ze vinden dat ze te eenzijdig de schuld krijgen. Daar hebben ze gelijk in.

Er zijn te veel varkens, kippen en koeien, maar dat is niet de schuld van de individuele boeren. In 1997 en 1998 was er een uitbraak van de varkenspest. Er werden ruim 11 miljoen varkens 'geruimd'. Nadat de varkenspest was ingedamd maakte Remi Poppe, als toenmalig SP-landbouwwoordvoerder, een afspraak met een varkensboer om inzicht in de gevolgen te krijgen. Aan de keukentafel bij de boer zaten nog twee mensen. Een man van de Rabobank en iemand van de Dienst Landbouwvoorlichting van de overheid. De boer moest zijn stallen aanpassen aan nieuwe wettelijke regels. Hij moest daarom een lening aangaan bij de bank. Na wat heen en weer gepraat en rekenen, was de uitkomst dat de boer meer varkens moest nemen om kredietwaardig te zijn. 'Kijk heer Poppe, zo worden wij nu gedwongen om te groeien', riep hij vertwijfeld. En zo is het gegaan met veel boerenbedrijven. Groeien om het hoofd boven water te houden.

De economische druk om te groeien is groot.

In 2018 is voor 90,3 miljard euro geëxporteerd aan landbouwgoederen. Nederland is de op één na grootste landbouwexporteur van de wereld, na de Verenigde Staten. Iedereen kan snappen dat dit een geweldige negatieve druk geeft op ons kleine land, onze vruchtbare bodem en de laatste resten van onze natuur. Veel boeren moeten zich als voedselproducent de pleuris werken om met de huidige wereldmarktprijzen het hoofd boven water te houden. De opbrengsten voor de boer op de wereldmarkt zijn te laag om aan de terechte eisen voor beter dierenwelzijn, fosfaatrechten, mestregels en stikstofnormen te voldoen. Veel boeren hebben al investeringen gedaan om schonere stallen te bouwen. Waarvoor natuurlijk weer leningen nodig waren.

Remi Poppe (voormalig SP-woordvoerder landbouw)

Boerenbelangenorganisatie LTO, de VVD en het CDA hebben deze groei steeds maar weer bevorderd. Niet de boeren, maar de grote mondiale handelaren in veevoer en agrarische producten strijken het grootste deel van de 90 miljard euro aan export op. Als het gaat om het besteedbaar inkomen, dan is er bij veel boerengezinsbedrijven juist sprake van armoede.

Jammer dat het boerenverzet door de organisatoren vooral gericht is tegen milieumaatregelen, omdat 'we door deze maatregelen niet meer kunnen groeien'. Dat kan kloppen. Maar heel veel boeren die we gesproken hebben zeiden: 'als ik met minder dieren ook rond kan komen doe ik dat meteen'. En daar zit hem de kneep. De economische druk om te groeien is groot. Uitkopen van boeren die willen stoppen zou er best wel eens toe kunnen leiden dat juist de boerengezinsbedrijven gaan stoppen. Dan blijven de meer industriële, aan de tiet van de banken en exporteurs hangende landbouwbedrijven over. Een ontwikkeling die precies de verkeerde kant op gaat. Verder weg van de boerenlandbouw.

Het is dan ook bedenkelijk dat de financiële en organisatorische steun voor de tractorenmanifestaties van de agrarische zakensector komt. Het heeft er veel van weg dat de tractoren de verkeerde kant op rijden. Willen we dat de boeren een eerlijke prijs voor een eerlijk product krijgen en niet gedwongen moeten blijven groeien, dan zal het verzet tegen de macht van de internationaal opererende grootgrutters en handelaren gericht moeten worden. Dat is de echte bedreiging. Zij zijn de feitelijke uitbuiters van onze boeren, grond en natuur.

Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief en mis nooit belangrijk SP-Nieuws!

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.