Poliflw

Mijn laatste toespraak als politicus 24 maart 2018

Nu de uitslag van de verkiezingen voor een nieuwe gemeenteraad bekend is, is het tijd om een en ander van commentaar te voorzien. Ik doe dat stap voor stap in alinea's met kopjes. Er is veel over te schrijven, ik kan natuurlijk nooit compleet zijn en er zullen altijd onderwerpen zijn die niet aan bod komen. Zie deze speech maar als een soort luchten van het hart!

Schrijven is leuk

Schrijven heb ik altijd erg fijn gevonden. Toen ik in 2002 samen met Arend Pruijs begon met Betaalbaar Bunschoten verzorgde ik vele jaren de nieuwsbrief en bracht deze met Magda rond in het dorp bij een groot aantal leden. Ook begon ik met een weblog. De stukjes waren scherp en ik had een eigen stijl ontwikkeld. In 2012 bundelde ik alle stukjes en schreef een boek over 10 jaar lokale politiek. Het werd geen bestseller, maar ik vond het leuk om een boek te schrijven en ik heb er nog vaak in gelezen. Als partij konden we ingezonden stukken schrijven voor de lokale krant. Dit was meestal wel goed geregeld en ik wil de Bunschoter bedanken voor de mogelijkheid. Ik heb de reactie van deze krant ook kritisch bejegend en wel eens gesteld dat de pers je kan maken en breken. De laatste tijd was ik niet meer zo actief op mijn weblog en in de toekomst zal deze ook een rustige periode ingaan zo is mijn vermoeden. Het schrijven over politiek zal niet meer zo vaak gebeuren vrees ik. De pen kan scherp zijn en in medialand moet de invloed op de politiek niet worden onderschat. Ik stelde vaak dat de SVP haar eigen pers heeft. Al die jaren heb ik op de website van de SVP de eerste termijnen en andere speeches gepubliceerd. Ik bracht zodoende ook de politiek dicht bij de burger. Maar aan het schrijven over politiek is nu een einde gekomen.

Spreken is leuk

De periode van 16 jaar politiek bedrijven heeft mij veel gegeven. Ik ben dankbaar dat ik het heb mogen meemaken. Het was altijd een hele eer om namens mijn kiezers het woord te voeren. Ook vond ik het leuk om vele jaren commissievoorzitter te zijn. Je krijgt al die jaren wat ervaring, de zenuwen verdwijnen en ik probeerde er af een toe een kwinkslag tussen te gooien. Ik ben nooit een groot politiek talent geweest, maar ik zag wel een groei in spreken en het ontspannen kunnen reageren in de tweede termijnen tijdens de raadsvergaderingen. Overigens bleef ik ook genoeg stil, dit was dan bij voorstellen die onze goedkeuring kregen. Ik kijk ook terug met dank aan de mogelijkheden bij de lokale omroepen om interviews te geven. Vele filmpjes zijn op youtube terechtgekomen. En hoogtepunt hierin is toch wel de serie met Maarten van de Molen over politiek en mijn prive leven uit september 2014, welke ik onlangs nog op Facebook heb gezet om terug te zien. Toen ik begon te flirten met de PVV was er ook aandacht van de landelijke televisie en hier en daar vond men het interessant een christen politicus te interviewen die openlijk zijn steun voor Geert Wilders uitsprak. Ja, want in de kerk was het meer geaccepteerd om op de PVV af te geven dan om enige sympathie voor dit gedachtengoed te hebben.

Geen officieel afscheid

Lang heb ik nagedacht om de officiële afscheidsbijeenkomst van 3 april aanstaande wel of niet bij te wonen. Ik heb besloten om dit niet te doen en blijf hierin in de lijn van mijn politieke standpunten en gebruiken van de afgelopen jaren. Melis weer dat ik geen lintje wil en op mooie woorden van collega's zit ik ook niet te wachten. Ik heb mijn werk als politicus gedaan voor de mensen die op ons gestemd hebben. Er is veel tijd en energie gestoken, ook in de laatste maanden voor de verkiezingen. De vorm van afscheid die ik hier kies, dus op mijn eigen weblog terugblikken en dankzeggen heeft mijn voorkeur. Natuurlijk wil ik alle mensen die mij helpen geholpen om politiek te bedrijven bedanken. Ik denk aan de griffie en de ambtenaren en de bodes die altijd gastvrij waren in het gemeentehuis waar we onze fractievergaderingen mochten houden. Dank ook aan de mensen die op de kieslijst durfden te gaan staan en de burgerleden die in de commissies hun SVP geluid lieten horen. En collega raadsleden die stoppen wens ik ook alle goeds toe voor de toekomst. De nieuwe raad ook alle goeds en wijsheid, maar ook plezier in het werk. Gekscherend heb ik wel eens gezegd 'ik ga door totdat ik nestor ben van de raad' met de finish in zicht ben ik echter nu gestrand...

Oorzaken van het verlies

Tja dat blijft koffiedik kijken. Toen ik op het stembureau zat in de Noorderkerk van 14 tot 21 uur kreeg ik al een soort voorgevoel dat het slecht zou aflopen. Ik probeerde oogcontact te maken met de kiezers, maar dit mislukte in vele gevallen. Dus op het non-verbale vlak zag het er niet goed uit. Dit was in vorige verkiezingen vaak anders. We kunnen niet helemaal doorgronden, wat de oorzaken van het verlies van stemmen zijn. Mogelijk grote concurrentie van de VVD. Aan de duidelijkheid van onze standpunten heeft het niet gelegen. En ook de mening dat je je moet onderscheiden van de rest staat op losse schroeven met deze uitslag. Juist de SVP had uitgesproken standpunten die nogal eens flink verschilden met de rest. Alle historie en eerste termijnen en algemene beschouwingen op de website van de partij kunnen dat aantonen. De SVP was heus niet overal op TEGEN. Maar in de politiek gelden andere wetten. Mogelijk hebben we teveel vertrouwen gehad in de kiezer. Maar laten we niet vergeten dat er ruim 300 kiezers ons trouw zijn gebleven. Deze kiezers hadden geen stemwijzer nodig om het vakje van de SVP rood te kleuren. Mogelijk hebben de veranderingen in mijn privéleven een rol gespeeld. Maar ja het volk wil blijkbaar dat Koops mag stoppen met het raadswerk en daar moet je je dan bij neerleggen. Zelf  ben ik ook niet altijd even tactisch en vriendelijk geweest tegen een aantal nare twitteraars, maar ja dat hoort er nu eenmaal bij. Wie kaatst kan de bal terug verwachten. Het zou mooi zijn dat een aantal burgers nog even laat weten waarom ze dit keer niet op de SVP hebben gestemd.

Twee hoogtepunten.

In al die jaren heb ik veel beleefd. 6 verkiezingen heb ik mogen meemaken, waarvan 5 met winst en nu de eerste met verlies. Hoogtepunten waren toch wel de winst in 2010 voor Henk van de Mheen, met zijn VVD en ik met de SVP, waarbij tegelijk Betaalbaar Bunschoten, die mij geroyeerd had op een officiële ledenvergadering, het veld moest ruimen en niet meer terugkwam in de raad. En dan het meedoen met de PVV tijdens de provinciale Statenverkiezingen in 2015. Ruim 700 stemmen in Bunschoten en 600 in de andere 25 gemeenten. Ja en dan ben ik trots op de SVP dat we stabiel zijn gebleven en geen interne ruzie hebben gekregen. Ook hebben we geen ruzie met andere fracties gemaakt en hebben de laatste jaren een fris tegengeluid laten horen. Ik heb toch het gevoel dat een groot aantal burgers onze standpunten niet goed wil  begrijpen en dat het volk nu besloten heeft om dit tegengeluid maar de nek om te draaien. Vreemd maar ook onrechtvaardig vind ik dat wel. Ja helemaal vrij van frustraties is mijn laatste toespraak op papier niet. Ik lucht mijn hart een beetje en schrijf wat van mij af. U begrijpt ik zal deze speech niet gaan voorlezen in de raad met het risico herinnert te worden aan een technisch voorzitter die mij probeert de mond te snoeren of mij te wijzen op een bepaalde spreektijd.

Vrienden en vijanden.

Ik dank alle vrienden en steunbetuigers op sociale media en in het dagelijks leven. Mensen die je politieke denken niet goed willen begrijpen of die in hokjes denken die hadden niet altijd de moed om mij persoonlijk aan te spreken. Je hoorde wel eens wat achter je rug om. Maar ja er is in ons dorp een roddelcultuur. Maar lieden die anders denken hebben me ook wel eens persoonlijk aangesproken en dat was goed. Het is goed om misverstanden uit de wereld te helpen. Moeite heb ik met mensen die een mening hebben over de SVP, maar die nooit enige moeite namen om op de fractie te komen of ons persoonlijk aan te spreken. Maar ja in de politiek neem je controversiële standpunten in en je positioneert je hoofd boven het maaiveld. Deze zal er dan door de opponenten graag worden afgehakt. Ik ben blij en trots dat ik met twee eigen lokale partijen 16 jaar raadslid ben geweest. Criticasters die nu mekkeren, af geven en de spot drijven daag ik uit om dat ook eens te gaan presteren. Makkelijker is het om je aan te sluiten bij de bestaande landelijke partijen.  De visie die de SVP met het dorp voor stond wordt niet gedeeld door het gros van het volk. Het is niet anders, we zullen dit moeten accepteren en over moeten gaan tot de orde van de dag.

Toekomst

En dan zijn er mensen die vragen naar de toekomst. Niemand kan in de toekomst kijken, maar u zult begrijpen dat mijn pet even niet staat naar politiek. Ik heb geprobeerd een lokale PVV afdeling te realiseren, maar dit werd door derden de nek omgedraaid. En nu is het met de SVP ook over. En wat ik verder maatschappelijk en privé ga ondernemen dat laat ik nu even in het midden. Wel is voor mij duidelijk dat ik met mijn politieke denken niet goed in onze gemeente pas. Mogelijk ga ik mijn leven buiten de grenzen van ons land proberen in te richten. Ik ben los van mijn lieve vrouw Magda, die mij altijd politiek heeft gesteund. Ook dank ik mijn lieve zonen Huibert en Jan-Willem die ik redelijk (zonder drank, drugs, vloeken en nicotine) heb opgevoed, en ook politiek bewustzijn heb bijgebracht en die behoorden bij die trouwe achterban van ruim 300 stemmers. Ik ben gehard in de politiek maar heb ook een gevoelige kant nu ik deze laatste zinnen met tranen in mijn ogen schrijf. Ik schaam mij niet voor mijn denken en doen, het heeft zo moeten zijn in mijn leven. Ik zoek geen schuldigen maar vraag me wel af waar God is in het hele verhaal. Ergens kan ik sceptisch en cynisch ietwat opstandig reageren. God bestuurt onze levens? Blijkbaar vindt Hij het wel best dat er geen krachtig  islamkritisch geluid meer is in de raad. Tja een profeet, zo noemde mijn wijkpredikant mij wel eens, wordt in eigen land niet geëerd. Dat blijkt met deze verkiezingsuitslag maar weer eens. Wat de toekomst brengt Mij geleid des Heeren hand is een mooie spreuk. Ergens wil ik wel kind van God blijven en in hem geloven en in Jezus mijn verlosser zien. Mogelijk dat de lust om hiervoor te bidden terugkomt...

Einde

Ondertussen bekruipt mij het gevoel dat ik moet gaan afronden. Het was een beetje een rommelige speech, maar ja het rommelt nog wel een tijdje in mijn hoofd. Ik dank u voor het lezen ervan. Ik ga afscheid nemen van het politieke werk in mijn leven en alleen nog maar leuke dingen doen zoals ik al stelde tijdens de laatste algemene beschouwingen. Mogelijk dacht u toen al, het wordt tijd dat Koops stopt, ik stem niet meer op hem. Bedankt voor uw aandacht en Gods zegen voor de toekomst...

De afgelopen maanden heeft mij nog wel eens de vraag bereikt of de Spakenburgse Vrijheidspartij SVP overgaat in een PVV-afdeling. Een voor de hand liggende vraag gezien het feit dat de SVP op een ledenvergadering van 18 april de bereidheid had getoond om hun politieke werk onder de vlag van de PVV te willen voortzetten in de periode 2018-2022. Het ietwat verrassende antwoord op deze vraag is echter tijdens de algemene beschouwingen in de gemeenteraadsvergadering van juni jongstleden gegeven. Er kan hier verwezen worden naar het weblogartikel van 29 juni. In die beschouwing werd gesteld dat ik mogelijk in een opinie-artikel wat dieper op de gebeurtenissen die tot dit besluit hebben geleid zou in gaan.

Het valt mij zwaar om dit te doen, vooral gezien het feit dat ik recent een principe besluit heb genomen om geen negatieve energie te verspillen en alleen nog maar leuke dingen wil doen in mijn leven.  Maar omdat ik een hoog rechtvaardigheidsgevoel heb kan ik er toch niet aan ontkomen om in dit betoog een aantal feiten te benoemen en een daarop aansluitende eindconclusie te componeren.

Laten we eerst eens kijken naar de feiten

- de SVP was bereid om PVV te worden. Vreemd overigens dat de PVV in Utrecht in de vertegenwoordiger van Rene Dercksen dit wel een aantal keren van ons wilde horen, terwijl dit al vanaf 2009 bekend was. Rene kwam begin dit jaar bij de SVP op de fractievergadering met de mededeling HEEL GRAAG in Bunschoten mee te willen doen met de gemeenteraadsverkiezingen.

- De SVP heeft altijd de PVV Utrecht gesteund. Er waren stemadviezen gegeven. Advertenties in de lokale krant de Bunschoter werden betaald door een burgerlid van de SVP. Tijdens de provinciale staten in 2015 had ik veel stemmen verzameld in alle 26 gemeenten. Meer dan 1300 stemmen. De verhoudingen tussen de SVP en de PVV Utrecht waren al die jaren goed. Posters voor landelijke verkiezingen werden trouw door SVP-ers opgehangen.

- De kandidatuur van Bunschoter An van Pijkeren voor de 2e kamerverkiezingen werd gesteund door de SVP. Ik schreef een persoonlijk stemadvies namens de SVP. An haalde evenwel nog geen 50 stemmen in Bunschoten. Overigens was het An verboden door de landelijke PVV een interview te geven in de lokale krant. Over vrijheid gesproken!?

- Na het nieuws dat de PVV in de gemeenteraden mee wilde gaan doen kwam de allesbehalve bescheiden An van Pijkeren op de televisie bij RTL4 met de boodschap graag in de gemeenteraad van Bunschoten wilde plaatsnemen.

- Met Rene had ik de afspraak gemaakt dat hij tijdens mijn vakantie de fractie zou bezoeken om te peilen wat mijn drive is voor de toekomst en of ik vertrouwen zou hebben mocht ik mij kandidaat willen stellen voor het lijsttrekkerschap. Ook was er een mondelinge afspraak om (zo min mogelijk) de pers te woord te staan.

- Op 3 mei was daar dan toch de uitzending bij Nieuwsuur waarin ik kort werd neergezet als een enthousiast en bewogen politicus die graag een PVV in Bunschoten wilde en daar zijn energie in wilde gaan steken.

- Rene bezocht na 3 mei de fractie van de SVP maar kwam niet om de mening van de fractie over mij te peilen. Hij kwam alleen maar zijn gal spuwen over Koops die op de de televisie was geweest. In deze periode waren er ook media optredens zichtbaar van andere PVV kandidaten elders in het land.

- Na afloop van mijn vakantie heeft de SVP besloten niet meer PVV te willen worden. Achter mijn rug om werden burgerleden benaderd om zich aan te sluiten bij An van Pijkeren. Maar alle burgerleden bleven de SVP en mij trouw. Zover mij bekend heeft de PVV geen voldoende geschikte kandidaten in Bunschoten kunnen vinden.

- De PVV zou in juni bekend maken in welke gemeenten ze mee gaan doen. Over het houden van afspraken gesproken. Het is inmiddels bijna oktober. We zullen nog zien wat het gaat worden in Bunschoten.

Genoeg feiten, over nu naar wat conclusies en mijn eindoordeel

Naar mijn mening is Rene Dercksen allesbehalve oplossingsgericht bezig geweest. Hij hanteerde de botte bijl en vond een stok, van dat TV optreden, om een hond mee te slaan. Ik heb mij nota bene 8 jaar constructief opgesteld richting de PVV. Ik bezocht trouw de klasjes en kwam op de kieslijst van #PS2015. Ik schreef positief kritische artikelen in het belang van de PVV en het gedachtegoed uitgedragen door Geert Wilders. Zoals eens een moslimwijk bezoeken ipv alleen maar afgeven. Hetgeen Geert later deed in de Schilderswijk in Den Haag. Zoals samenwerken met het Vlaams Belang ipv afgeven op Filip Dewinter, hetgeen ook onlangs is gebeurd. Ik heb adviezen gegeven over de samenstelling van kieslijsten en het contact met burgers tijdens de campagne en in het algemeen. Zover mij bekend is er alle schijn van dat achter mijn rug om leugens over mij werden verteld zonder hoor en wederhoor. Er leek sprake van een verborgen agenda om An van Pijkeren lijsttrekker te laten worden, met goedkeuring van de PVV fractie uit Utrecht. Al met al smerige spelletjes achter de schermen. Iets waarvoor ik niet meer teken in mijn leven. Die eigenwijze Koops is ongewenst... Mijn eindoordeel is dan ook;

1. De verantwoordelijken (Rene Dercksen en zijn kameraden) voor de organisatie van een PVV afdeling in Bunschoten hebben er een potje van gemaakt door o.a. De hele SVP fractie 5 kandidaten uit te sluiten van deelname.

2. Het eigen belang van o.a. An van Pijkeren lijkt zwaarder te wegen dan het partijbelang.

3. De verantwoordelijken hebben de PVV als partij geen goede dienst bewezen met hun amateuristisch en kinderachtig optreden.

Verwachting-voorspelling

Mijn verwachting is dat de PVV uiteindelijk niet mee gaat doen in Bunschoten. De gebeurtenissen hebben meer weg van een soapserie dan enige werkelijkheidszin. Mocht de waarheid anders zijn dan wens ik ze veel succes toe met #gr2018. De toekomst zal de waarheid ons vertellen en ondertussen gaan we over tot de orde van de dag...

De PVV groeit naar plaats 2 maar imponeert niet!

Nu de kruitdampen zijn weggewaaid na een enerverende en zonnige verkiezingsdag is er de gelegenheid om de wonden te likken of een feestje te vieren. Ik zal me focussen op de partij waarop ik heb gestemd, de PVV van Geert Wilders. In aanloop van 15 maart stond de PVV erg hoog in de peilingen. Ik heb overigens altijd mijn twijfels gehad of de PVV de verwachtingen waar kon maken. Dat de VVD de grootste blijft is uiteindelijk niet echt een verrassing. In Mark Rutte hebben ze een gewiekst leider. Geert Wilders is een ander type leider. Rutte wil een allemansvriend zijn en Wilders jaagt met zijn ongenuanceerde uitspraken veel mensen tegen zich onnodig in het harnas. De PVV is het na een lange periode van impliciete campagne dus niet gelukt de grootste te worden. Ik heb nagedacht wat de redenen hiervoor zouden kunnen zijn. Ik heb nog eens kritisch naar de kieslijst gekeken. Hierop viel mij op dat er geen kleurling op staat. Maar ook mis ik dat er 1 of meer ex-moslims op staan. Ook zou een overtuigend christen de lijst wat kunnen verlevendigen.  Ik kwam op deze gedachten nadat ik zelf op de avond van de verkiezingen nog moest tafeltennissen. Ik speelde tegen een man uit Iran, geboren als moslim, maar nu in Nederland en zichzelf bevrijd van de enge banden van de islam. Hij zei dat Wilders gelijk heeft over het Mohammedanisme. Op dit vlak heeft de PVV dus nog huiswerk te doen. Wie kan er nu beter getuigen van de ellende van de islam als ex-moslims zelf. Ayaan Hirsi Ali, Wafa Sultan en Sam Solomon zijn goede voorbeelden. En dan natuurlijk is de interne organisatie en de invulling van de campagneactiviteiten voor veel verbetering vatbaar. Er is nog veel te weinig gebruik gemaakt om als partij naar buiten te treden via kranten interviews, debatavonden en TV – optredens. Ook zag ik dat in een blad van de ANWB (Kampioen) veel politieke partijen aan het woord kwamen met de redactionele opmerking dat de PVV niet had gereageerd op de vragen die aan hen waren gesteld. Al met al zijn er dus nog veel verbeterpunten. In mijn woonplaats Bunschoten heeft de PVV het erg goed gedaan. Er is groei van 7,8% naar 13,2% van het aantal stemmen. Felicitaties zijn op de plaats voor de winnaars. We zullen zien wat voor ministersgroep het derde kabinet Rutte zullen gaan vormen. Lang leve de democratie…

Gepost door

Dit e-mailen Dit bloggen!Delen op TwitterDelen op FacebookDelen op Pinterest

Woensdag stem ik op de sympathieke An van Pijkeren. Zij is na een politieke carrière bij het CDA overgestapt naar de PVV. Zij maakt zich met vele Nederlanders zorgen over de islamisering van Nederland. Ze durft haar nek uit te steken en zij bekent kleur door volledig te gaan voor het rechtse gedachtegoed van de PVV. Ik vind het bovendien leuk om op iemand uit onze gemeente Bunschoten te stemmen. Ik wens An veel succes en plezier bij haar nieuwe uitdagingen. Onderstaand stukje schreef ik onder verantwoordelijkheid van de Spakenburgse Vrijheidspartij.

SVP adviseert PVV te stemmen

Aanstaande woensdag zijn er verkiezingen voor de Tweede Kamer. De Spakenburgse Vrijheidspartij (SVP) heeft in het verleden bij landelijke, provinciale of Europese verkiezingen altijd een stemadvies op de PVV gegeven. Inlijn hiermee adviseert de SVP haar achterban nu ook op de PVV te stemmen. Hoewel de SVP geen officiële banden met de PVV heeft en zij in deze campagnetijd een minder actieve houding met betrekking tot campagne voeren aanneemt voelt de plaatselijke Vrijheidspartij zich ideologisch hetmeeste thuis bij de beweging van Geert Wilders. De SVP ziet in Wilders een eerlijke bevlogen politicus met een grote missie. De SVP kan zich vinden in de partij punten mbt minder asielzoekers, minder EU en minder islamin de openbare ruimte. Het verheugt de SVP dat plaatsgenote An van Pijkeren op de kieslijst van de PVV is terechtgekomen. Zij adviseert de Bunschoter bevolking dan ook om op An te stemmen. Wij wensen haar een goede uitslag met veel steun van onze lokale bevolking. NEDERLAND WEER VAN ONS!