Poliflw

Peter van Dalen (ChristenUnie) en Bert-Jan Ruissen (SGP) gaan in het Europees Parlement verder in twee fracties. Van Dalen sluit zich aan bij de EVP, namens de SGP blijft Ruissen lid van de ECR. De beide Europarlementariërs blijven ook in de nieuwe situatie met elkaar samenwerken.

ChristenUnie en SGP hebben veel overeenkomsten. Tegelijkertijd zijn ChristenUnie en SGP twee verschillende partijen, met beide een eigen positie in het politieke landschap, die zich beide op een eigen manier tot bepaalde politieke ontwikkelingen verhouden.

ChristenUnie en SGP waren de afgelopen periode beide lid van de ECR-fractie. Volgens de ChristenUnie is de ECR in die tijd dusdanig veranderd dat de partij vindt dat zij niet meer geloofwaardig onderdeel van de ECR-fractie kan zijn. Voor de SGP ligt dat anders.

Beide partijen hechten aan de onderlinge samenwerking en zijn daarom gezamenlijk op zoek gegaan naar een voor beide partijen acceptabel politiek onderkomen. Ook het starten van een nieuwe fractie van partijen uit verschillende landen was nadrukkelijk een optie, maar dat is niet kansrijk gebleken.

Aansluiten bij de Europese Volkspartij waar onder meer het CDA in participeert is voor de SGP een brug te ver. Volgens de SGP is er bij de EVP onvoldoende ruimte om op een geloofwaardige manier een EU-kritisch geluid te laten horen.

De ChristenUnie sluit zich nu aan bij de EVP. Peter van Dalen: “Voor de ChristenUnie is het allerbelangrijkste dat wij geloofwaardig een herkenbaar christelijk-sociaal geluid kunnen laten horen. Dat we een verhaal kunnen vertellen dat mensen niet verdeelt, maar verbindt. Een verhaal waarbij zorg voor de schepping hoog in het vaandel staat. Dat de Europese Unie niet versterkt of verzwakt, maar verandert. Ik ben ervan overtuigd dat de ChristenUnie de ruimte heeft om dat vanuit de EVP ook te kunnen doen.”

De SGP blijft lid van de ECR. Bert-Jan Ruissen: “Binnen de ECR hebben we in de afgelopen tijd onze boodschap op een goede manier naar voren kunnen brengen. Die lijn zet ik graag voort. In de ECR heb ik alle ruimte voor een EU-kritisch en christelijk geluid en kan ik geloofwaardig opkomen voor mijn speerpunten, zoals Israël, Landbouw en vervolgde christenen.

Van Dalen en Ruissen en ook de gezamenlijke besturen geven aan dat hun onderlinge verhouding, ondanks de verschillende keuzes, altijd goed zijn gebleven. Van Dalen: “Het is geen verrassing dat er nog steeds veel overeenkomsten tussen onze partijen zijn. Bert-Jan en ik blijven samenwerken om onze idealen dichterbij te brengen.” Ruissen reageert: “Op deze manier kunnen we nu ons christelijke geluid in twee Europese fracties laten horen.”

Kandidaat Europarlementariër voor de SGP, Bert-Jan Ruissen, spreekt het partijcongres aan het einde van het programma toe. Lees hieronder zijn speech met als thema: 'Voor Nederland'. 

Beste partijgenoten,

In uw programmaboekje ziet u nu staan ‘Voor Nederland’. Dat zou zo aan het eind van deze partijdag weleens een hele chauvinistische, zo niet nationalistische uitsmijter kunnen worden. Volgens mannen als Juncker, Verhofstadt en Timmermans doen er volgende week donderdag namelijk maar twee typen partijen mee aan de verkiezingen. Je hebt nationalisten, partijen die Europa willen afbreken. En je hebt eurofielen, partijen die Europa willen opbouwen. Brekers dus en bouwers. En ja, met een titel als ‘Voor Nederland’ zit je dan al gauw in het nationalistische afbrekende kamp. Etiketje erop en klaar is Kees.

U snapt dat we ons niet in zo’n frame mee laten slepen. Wij zijn geen nationalisten. Wij zijn evenmin eurofielen.

‘Voor Nederland’. Wat bedoelen we daarmee? En wat bedoelen we er niet mee? Eerst maar de vraag: wat bedoelen we ermee?

Deel 1: De lidstaten aan het roer Om te beginnen bedoelen we ermee dat de lidstaten weer aan de roer moeten komen. Peter van Dalen en ik, wij zijn allebei van de Ridderkerkse school. Onze leermeester, Leen van der Waal, heeft ons geleerd met vier woorden te spreken: Samenwerking ja, Superstaat nee. De Europese samenwerking moet beperkt blijven tot een aantal grensoverschrijdende onderwerpen, zoals handel, klimaat en migratie. En verder moet Brussel zich niet teveel met ons bemoeien.

Momenteel is de voorzitter van de Europese Commissie, de heer Juncker oppermachtig. Hij is de enige die – zoals dat heet – beschikt over het initiatiefrecht. Dat betekent dat als hij weigert met een voorstel te komen, de lidstaten helemaal niets kunnen doen, ook al willen de lidstaten zelf wel iets veranderen. Het omgekeerde is ook het geval. Als Juncker iets bedenkt, hoe zinloos misschien ook, en op tafel legt bij de lidstaten, zijn we in beginsel verplicht dat in behandeling te nemen. Denk aan het voorstel om aan de zomer- en wintertijden te gaan rommelen. Een voorstel waar Juncker in zijn laatste maanden nog even mooie sier mee dacht te kunnen maken.

Dit recht op initiatief moet weg bij de Europese Commissie wat ons betreft. De Commissie gebruikt het namelijk te vaak om steeds maar meer bevoegdheden naar zich toe te trekken en om echt noodzakelijk hervormingen tegen te houden. Het recht van initiatief moet daarom naar de Europese Raad. Naar de regeringsleiders van de lidstaten dus, zodat de landen zelf weer aan het roer komen.

Wij willen de nationale parlementen ook een veel grotere invloed geven op de Europese besluitvorming. Daarom pleiten wij voor de invoering van een zogenaamde rode kaart procedure. Daarbij is een Europees voorstel automatisch verworpen als 50% van de nationale parlementen bezwaar maakt. Dan hoeven we er geen ellenlange discussies over te gaan voeren en kan het voorstel direct van tafel.

En verder zeggen we: weg met het hele idee van ‘Spitzenkandidaten’. Wij willen niet dat het Europees Parlement bepaalt wie de voorzitter wordt van de Commissie. Dat is aan de Raad van regeringsleiders. De Commissie is wat ons betreft geen regering, maar slechts een ambtelijke uitvoeringsdienst van de Raad.

De Tweede Kamer heeft de motie van Roelof Bisschop aangenomen over het schrappen van de zinsnede ‘ever closer Union’. We moeten stoppen met het noodgedwongen streven naar een ‘steeds hechtere Europese Unie’. Als ik verkozen word tot Europarlementariër, dan zal ik er alles aan doen om dit onderwerp ook op de agenda te krijgen in het Europees Parlement. Rutte heeft op de top van Sibiu nog niets met de motie gedaan (daar wordt nog steeds ingezet op steeds verdere integratie). Rutte mag dit duidelijke signaal van het Nederlandse parlement niet naast zich neerleggen.

Dat is wat we bedoelen met ‘Voor Nederland’. De lidstaten weer aan het roer. Wat bedoelen we er nog meer mee?

Deel 2: Opkomen voor Nederlandse belangen We zeggen er ook mee dat als ik straks gekozen mag worden, ik daar zit als Nederlands volksvertegenwoordiger met een mandaat van de Nederlandse kiezer. Dat betekent dat ik daar primair zit om de belangen van de Nederland te dienen. Een Europarlementariër uit Cyprus of Frankrijk zal dat niet doen. Dat zullen we toch echt zelf moeten doen.

De SGP staat erom bekend een ondernemersvriendelijke partij te zijn. Daar schamen we ons niet voor. Integendeel, daar zijn we trots op. Ondernemers zijn immers de steunpilaren van onze economie. Niet voor niets heb ik de afgelopen weken tientallen bedrijven bezocht: vissers, fruittelers, boomkwekers, veredelingsbedrijven, melkveehouders, handelaren, schippers, het Rotterdamse havenbedrijf, ICT bedrijven en nog veel meer.

Ik zie het als mijn taak om in Brussel te zorgen voor goede werkbare regels waar ons bedrijfsleven mee uit de voeten kan. De signalen die ik heb gekregen over bureaucratische rompslomp, onlogische regels, nog steeds grote verschillen tussen lidstaten als het gaat over eisen en handhaving, met alle oneerlijke concurrentie van dien, heb ik goed in mijn oren geknoopt. Ze gaan allemaal mee naar Brussel en we gaan er wat mee doen. Dat verzeker ik u.

Wij blijven ons ook inzetten voor een duurzame visserij: toegang tot de Britse wateren, terugdraaien van de aanlandplicht en het onzinnige pulskorverbod zijn daarbij belangrijke speerpunten. Hoe moeilijk dat laatste ook zal worden, daar moeten we eerlijk in zijn. Wij blijven ons ook inzetten voor een duurzame en toekomstbestendige land- en tuinbouw. De telersprijzen en daarmee de inkomens staan enorm onder druk. Wij willen de marktmacht van de boeren vergroten door samenwerking te bevorderen en ze ruimte te geven prijs- en marktafspraken te maken. En zolang er geen sprake is van eerlijke prijzen, blijven inkomenssubsidies noodzakelijk. Groot probleem momenteel is ook de beschikbaarheid van gewasbeschermingsmiddelen. Het één na het andere middel wordt verboden, terwijl de toelating van nieuwe groene middelen enorme vertraging oploopt. Dit leidt tot zeer ongewenste situaties, zoals nu bij het verbod op neonicotinoïden bij zaadbehandeling in de suikerbietenteelt. Omdat deze middelen nu niet langer in de zaadcoating mogen worden gebruikt, neemt de insectendruk in de teelt enorm toe. Daardoor worden landbouwers genoodzaakt volvelds en met breedwerkende insecticiden te gaan werken die veel schadelijker zijn voor het milieu. Dat is het paard achter de wagen spannen.

‘Voor Nederland’ Dat betekent dus voor mij: de lidstaten weer aan het roer en op een verstandige manier opkomen voor onze Nederlandse belangen. Maar wat betekent het niet?

Deel 3: Verantwoordelijkheid nemen Het betekent in elk geval niet: laten we er maar uithalen wat er inzit en over de effecten op het milieu en toekomstige generaties bekommeren we ons niet. Dat is korte termijn denken. Het betekent ook niet: goed zorgen voor onszelf, en de rest van de wereld moet het maar zelf uitzoeken. Afgelopen zondag werd bij ons gepreekt over Lukas 12 vers 48:

‘En een iegelijk, wien veel gegeven is, van dien zal veel geëist worden.’

Als ik dat op de Nederlandse situatie mag toepassen. Wat is ons veel gegeven! Kennis, welvaart, vrijheid. Ligt er dan ook niet een extra grote verantwoordelijkheid bij ons om dat wat ons geschonken is, te gebruiken om de Heere te eren en te delen met anderen? Bas Belder maakte het mogelijk, samen met de VGS, jaarlijks in het Europees Parlement een conferentie om onze ervaringen op het vlak van christelijk onderwijs te delen met anderen in andere landen. Dat is toch fantastisch. Ik wil daar graag mee doorgaan. Dat is dan zomaar één voorbeeld.

Maar er is natuurlijk veel meer te noemen. Wat te denken van Wageningen Universiteit. Toonaangevend kenniscentrum in de wereld op het vlak van voedselproductie. Het is toch geweldig om die kennis in te kunnen zetten om ontwikkelingslanden te helpen hun voedselproductie op peil te brengen. Hiervoor moeten ook vanuit het EU-budget voldoende middelen beschikbaar worden gesteld.

En wat te denken van vervolgde christenen wereldwijd, terwijl wij hier in vrijheid mogen leven. Ligt er niet een duidelijke roeping bij ons om hen te helpen en voor hen te bidden. Bij de uitgang zullen er kaarten worden uitgereikt die u, met een persoonlijke bemoediging, kunt sturen naar vervolgde christenen. Het is belangrijk, denk ik, om ook op deze wijze mee te leven met hen die niet die vrijheid kennen die wij hier in Nederland wel mogen hebben.

We maken ons ernstig zorgen over de verslechterde situatie in China bijvoorbeeld, waar voorgangers tijdens de preek van de preekstoel worden gehaald als ze zeggen dat de Heere Jezus de belangrijkste persoon is Die gediend moet worden. Ik verwijs naar het jongste nummer van de Stem van vervolgde Christen van de SDOK. De handelsakkoorden die de EU heeft met tal van landen, zijn momenteel zeer eenzijdig economisch aangedreven. Wij pleiten ervoor in dergelijke handelsakkoorden duidelijke afspraken te maken over de bescherming van mensenrechten en godsdienstvrijheid. Dat is één van onze speerpunten de komende periode.

Afsluiting Zo hopen wij ons de komende jaren in te mogen zetten voor Nederland. Dat vanuit het besef dat we als Nederland ook internationaal veel te bieden hebben. Een jaar geleden stond ik hier ook, door u aangewezen als nr. 1 voor de EP-verkiezingen. Ik heb toen gezegd dat het EP-lidmaatschap niet een soort eenmansbedrijfje mag worden en u uitgedaagd met ons mee te denken. Die oproep bleek niet aan dovemansoren gezegd. De afgelopen maanden ben ik bij heel wat plaatselijke afdelingen langs geweest. Ook van de buitengewoon actieve SGP-jongeren. Dank voor jullie betrokkenheid, aanvullingen, tips en suggesties. En niet in de laatste plaats voor uw gebed en overdenkingen over de gelezen Bijbelgedeelten. Wat is het een zegen om altijd weer terug te kunnen vallen op het levende Woord van de levende God.

Volgende week donderdag, 23 mei, zullen als alles goed gaat, de stembussen weer open gaan… Ga stemmen, voor een christelijk geluid in Europa, en benut de komende dagen om mensen in uw omgeving te activeren hetzelfde te doen. Uw stem doet er toe!

De SGP overhandigt vandaag een pamflet met 7 voorstellen voor een hervormde EU. Bert-Jan Ruissen, SGP-kandidaat Europarlementariër, en Tweede Kamerlid Roelof Bisschop zijn daarom met een delegatie naar Luxemburg gereisd.

In het pamflet stelt de SGP onder andere voor om de zinsnede “ever closer union” te schrappen en meer ruimte te laten voor verschillen tussen lidstaten. Wij zeggen: ‘Samenwerking JA. Superstaat NEE.’

Download hier het SGP-Pamflet ‘7 voorstellen voor een hervormde EU' (PDF-versie).

De toekomst van de groenteveredeling en de positie van Nederlandse familiebedrijven daarbij staat op het spel. Dat kregen SGP-Kamerlid Roelof Bisschop en kandidaat-Europarlementariër Bert-Jan Ruissen vorige week vrijdag mee tijdens een werkbezoek aan veredelingsbedrijf RijkZwaan. 

Voor de ontwikkeling van onder meer ziekte- en droogteresistentie bij groentegewassen is het cruciaal dat bedrijven gebruik kunnen maken van bestaande plantenrassen. Deze ruimte onder het bestaande kwekersrecht wordt doorkruist doordat multinationals octrooien proberen te vestigen op planten die via klassieke veredeling tot stand zijn gekomen. Dan is het voor andere bedrijven veel lastiger om deze planten te gebruiken voor de ontwikkeling van nieuwe rassen. Onlangs gaf de Raad van Beroep van het Europees Octrooibureau een van deze multinationals gelijk. De verklaring van de Europese Commissie dat de Bio-octrooirichtlijn zo uitgelegd moet worden dat planten die op de klassieke wijze veredeld zijn niet onder de octrooibescherming mogen vallen, voldoet niet. 

De SGP maakt zich grote zorgen. SGP-Kamerlid Roelof Bisschop: ‘We moeten monopolisering van de groenteveredeling voorkomen. Dat is niet goed voor de noodzakelijke innovatie. Ziektedruk en veranderingen in het klimaat vragen om doorontwikkeling. Het patenteren van gewone planten moeten we daarom aanpakken. In Den Haag en Brussel pleiten we voor actie op Europees niveau om de toekomst van de groenteveredeling en onze familiebedrijven veilig te stellen.’