Poliflw

In 2001, te midden van de puinhopen van paars en 9/11, ben ik lid geworden van de Socialistische Partij. Mijn idealen, gebaseerd op een betere wereld voor iedereen, kwamen het best overeen met die van het socialisme van de partij. Het beginselprogramma heet niet voor niets “Heel de Mens”. In die tijd schreeuwden we van de daken dat we tegen het koningshuis, tegen de NAVO en vooral tegen de Neoliberale koers van alle andere partijen in Nederland waren. 

Het was in die tijd ook volstrekt onbelangrijk, en in mijn ogen nog steeds, wat andere partijen vinden van de koers van de Socialistische Partij. Jan Marijnissen zei eens tegen mij dat je pas zorgen moest gaan maken als andere partijen in het parlement gaan vinden dat je het zo goed doet. Het was toen ook gebruikelijk dat we niet eerder in een college gingen dan dat we de grootste waren of minimaal twee wethouders konden leveren. In alle andere varianten zouden we aan het handje lopen van de grootste partij. 

De drie hoofdtaken die de Socialistische Partij heeft zijn: Het omverwerpen van het kapitalistische systeem, alternatieven aandragen zoals het terugpakken wat van ons allemaal is zoals Openbaar Vervoer, Zorg Onderwijs en Nutsbedrijven en zoveel mogelijk mensen en partijen organiseren die ons bij bovenstaande punten kunnen helpen. 

De laatste jaren heeft de nadruk in mijn partij gelegen op samenwerken. We deden in vele gemeenten en provincies mee in de colleges. Wat dat, zeker in Friesland, opgeleverd heeft is dat de SP een betrouwbare samenwerkingspartner is. Maar het kapitalisme tiert nog welig en de kloof tussen arm en rijk wordt alsmaar groter. 

Na de provinciale statenverkiezingen van maart werd er binnen mijn partij besloten om harder in te zetten op onze idealen. Wij zijn niet voor niets socialisten. Waarom moet de SP op partijen lijken die zichzelf links noemen maar bikkelhard kiezen voor een neoliberale lijn als het hen zo uitkomt? 

De taart etende eurocraat in het inmiddels befaamde campagnefilmpje van de SP laat precies zien waar de woede zit bij de mensen. Ver van de werkelijkheid levende politici die tijdens verkiezingen vlammende betogen houden over hoe betrokken ze zijn bij de gewone mensen. Eenmaal gekozen lopen ze weer achter het grootkapitaal aan. 

Jammer vind ik het dat Ron Meyer, onze partijvoorzitter, op gaat stappen. Juist deze strijdbare man hebben we hard nodig in de frontlinie. Het ergst vind ik echter het feit dat er zoveel partijgenoten zijn die in de frame (naar aanleiding van het filmpje) van andere partijen en de media trappen. De verdeeldheid die daardoor gecreeërd is, zal hersteld moeten worden. 

Ik geef de moed niet op. Socialisten gaan immer moedig voorwaarts. De Socialistische Partij is weer terug waar ik ooit begon,met een bescheiden parlementair aandeel maar bikkelhard strijdend voor menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit, niets meer, niets minder. 

Nu het stof van de verkiezingscampagne is nedergedaald wordt het tijd om een beschouwend woord te wijden aan de uitslag van deze meer dan opmerkelijke Provinciale Statenverkiezingen. Vanuit ons socialistisch gedachtengoed hebben we een duidelijke campagne in Fryslân gevoerd. Het campagneteam had drie speerpunten geformuleerd en deze kwamen in de verkiezingsfolder, de filmpjes (70.000 keer bekeken!) op de sociale media en onze facebookberichten, helder en duidelijk naar voren. 

De energierekening, het openbaar vervoer en cultuuronderwijs waren herkenbare punten voor onze kiezers. Ook hadden we samen met het FNV een actief mediaoffensief ingezet op bevriezing van de AOW-leeftijd op 66 jaar en de betaalbaarheid en hoogte van de pensioenen. 

De maandag voor de verkiezingsdag stonden FNV en SP nog zij aan zij in Leeuwarden bij de grote pensioenactie. Die maandag was helaas ook de dag van de aanslag in Utrecht en werden alle campagneactiviteiten uit piëteit met de slachtoffers stilgelegd. Ik vind het stuitend dat de twee partijen aan de rechterflank deze droevige gebeurtenis hebben aangegrepen om hierop te “scoren”. 

Deze provinciale verkiezingen waren dan ook voornamelijk landelijk georiënteerd. Voor de SP was dit geen verrassing. Het belangrijkste thema was voor SP Fryslân dan ook het klimaat en dan vooral wie de energierekening zou gaan betalen. De campagne ontwikkelde zich naar wat er zich in de landelijke media afspeelde. Na de bekendmaking van de cijfers van de doorrekening van de klimaatwet was het hek van de dam. De regeringspartijen draaiden direct enkele maatregelen om en zo kreeg Baudet gelijk en begon Klaver victorie te kraaien. 

Bij de SP bleef het stil. In de debatten deed onze Lilian enorm haar best om zich staande te houden, maar dat was niet genoeg. Net als in heel Nederland kozen ook de Friezen er massaal voor om het neoliberale beleid van Rutte af te straffen. Dat Forum voor Democratie daarin de voorkeur van de kiezer heeft gekregen en niet “mijn” SP doet me enorm veel pijn. Een partij die zich, noch op straat, noch in de debatten in Fryslân heeft laten zien haalt zes zetels in de Staten. “Klote!” riep ik naar de verslaggever van de LC. Een beter woord kon ik niet verzinnen om mijn gevoel van teleurstelling te verbeelden. 

Onze lijsttrekker Michiel Schrier hoeft zich nergens voor te schamen. Met zijn frisse en blijmoedige uitstraling was hij een boegbeeld voor ons socialisme, nuchter en reëel. Frustrerend voor hem en de hele SP in Fryslân was dat het er eigenlijk niet toe deed. Blijkbaar moeten we op een andere wijze campagne voeren. 

Wat we zeker moeten blijven doen is dat we als SP de mensen bezoeken. De komende tijd zullen we in Amersfoort en zeker ook in Leeuwarden ons moeten bezinnen op de toekomst. De idealen van de SP blijven voor mij als een paal boven water staan. Er zal een tijd komen dat de mensen in ons land gaan inzien dat de inhoud het wint van de verpakking. 

De schreeuwers hebben nu de macht gepakt, maar ze zullen ooit een keer gevraagd worden wat ze met ons voor hebben. Ik heb daar geen fiducie in. Waar ik wel in geloof zijn de kernwaarden van de Socialistische Partij. Menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit winnen het altijd van holle retoriek. 

Drachten stond zaterdag 2 maart voor de SP Fryslân in het teken van de Provinciale Statenverkiezingen. Uit alle afdelingen in Fryslân waren de leden naar Drachten gekomen om de stad rood te kleuren. 

In de wijk Noord Oost werden vragen gesteld aan de deur over de hoogte van de energierekening. Menigeen tekende ook de petitie tegen de hoge energieprijzen. Voor de SP is het een belangrijk speerpunt: Klimaatrechtvaardigheid. 

In het centrum van Drachten werden goede discussies gevoerd met de mensen. Het blijkt dat de verkiezingen steeds meer gaan leven en dat er goed gereageerd wordt op de standpunten van de SP. Op de foto Raadslid Ramon Vos in gesprek met een inwoner van Drachten. 

Alvorens lijsttrekker Michiel Schrier het woord kreeg was er ook nog even ruimte voor een plaatselijke actie. Jos van der Horst vroeg aandacht voor de schikking die de gemeente Smallingerland heeft getroffen met de Wind Groep inzake het uitgraven van de Drachtster Vaart. https://smallingerland.sp.nl/blog/alle/josvanderhorst/2019/03/sp-verkapte-staatsteun-laatste-hoofdstuk

Michiel Schrier: "De rekening van de klimaatverandering mag  niet bij gewone mensen neergelegd worden, terwijl grote bedrijven er met de winst vandoor gaan. Voor de SP geldt: de vervuiler betaalt. Betrek de inwoners bij plannen voor verduurzaming en laat iedereen mee profiteren inhet succes. De SP noemt dat ‘klimaatrechtvaardigheid’. Alleen zo creëren we voldoende draagvlak voor de energietransitie" 

Op maandag 10 december stond de ledenvergadering van de SP in het teken van de Europese verkiezingen. Voor de inhoudelijke behandeling van het programma sprak Jos van der Horst de volgende woorden:

De EU is er allang niet meer voor de gewone mensen. De economische elite heeft het feitelijk voor het zeggen in Brussel. Zij helpt beleggers, bankiers en multinationals in hun streven naar ongebreidelde mondialisering en roofdierkapitalisme. 

De vrije markt heeft zo langzamerhand een heilige status verworven. Dat gaat ten koste van vrijheid en zeggenschap van gewone mensen. Hoeveel mensen zijn er niet die zich bedreigt voelen in hun eigen gemeenschap, identiteit en bestaanszekerheid? 

De economische elite veroorzaakte 10 jaar geleden een mondiale crisis die in Europa twee keer zo hard aankwam. Dit kwam door de neoliberale constructie van de EU. Door de euro is namelijk alles met elkaar verknoopt. Griekenland, Italië, Spanje en Portugal moesten het hardste bloeden. Maar zeker ook veel mensen in ons land verloren hun baan, bestaanszekerheid terwijl de elite er nauwelijks iets van merkte. 

Nu lijkt de crisis bezworen en vieren de elites weer feest want hun geld kan overal weer heen en alle grenzen over, met de snelheid van het licht. De multinationals ontwijken weer massaal de belastingen en krijgen bovendien vaak ook nog belastingverlaging op de koop toe. Topinkomens rijzen de pan weer uit en lobbyisten van de grote bedrijven lopen in Brussel de deuren weer plat. 

Er is dus niks geleerd. Als er weer een financiële crisis uitbreekt en dat kan zo maar, dan kunnen de gewone mensen er weer voor opdraaien. 

Europese samenwerking moet weer worden zoals het bedoeld was. Grensoverschrijdende problemen aanpakken zoals klimaatverandering, migratie, en belastingontwijking. Landen moeten elkaar helpen in plaats van mekaar kapot te concurreren en bevechten. 

Als Nederland steeds zwakker wordt en de EU steeds overheersender dan helpt dat niet. We moeten de zeggenschap weer terug leggen naar waar dat hoort, bij de nationale parlementen. In dit programma staan voorstellen om te komen tot een sterk Nederland in een EU die doet wat ze hoort te doen: vrede, veiligheid en vooruitgang voor alle mensen te bewerkstelligen, ter bescherming van en vergroting van onze democratische en sociale rechten.

Een stem op de SP is een stem tegen de kapitalistische politiek in Brussel én Den Haag en een stem voor een sterk Nederland in een stabiel en solidair Europa. Breek de almacht van Brussel!

De vergadering leverde een aantal kritische opmerkingen aangaande het EU verkiezingsprogramma. Deze zullen met de programmacommissie worden gedeeld. Medio januari zullen de Friese afdelingen in een regioconferentie zich buigen over het definitieve verkiezingsprogramma. De vergadering werd bijgewoond door 19 leden van de afdeling Smallingerland. 

De fractie van de SP vindt dat Smallingerland haar progressieve karakter op dinsdag 4 september definitief is kwijtgeraakt.

Vooral coalitiepartij ELP liet zich van zijn slechtste kant zien. Met een gesloten blok werd de motie van SB, D’66 en PvdA om Smallingerland regenbooggemeente te maken zonder enig pardon van tafel geveegd. Daartussendoor probeerden de Christelijke partijen met een goedbedoelde maar verder nietszeggende motie ( “er zijn meer groepen die gediscrimineerd worden”) vooral de afkorting LHBTI te vermijden.

Venijnig merkte de ELP op dat er wellicht partijen in onze Raad zijn die de rechten van Lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender- en intersekse personen (LHBTI) willen verkleinen. Een bizar debat ontwikkelde zich over nut en noodzaak en was het van begin af aan duidelijk dat deze motie het niet zou halen.

De fractie van de SP krijgt steeds meer afkeer van de manier waarop er politiek wordt bedreven in onze gemeente. Als het hebben van macht in houdt dat je de wil op kan leggen aan alle partijen in de Raad, dan is de missie van de grootste partij geslaagd lijkt het wel. Het maakt die partij ook niet meer uit of die partijen in de coalitie zitten of niet. Als deze partij niu eens bijdraait en af en toe ook eens de gunfactor laat gelden zou dit van grote toegevoegde waarde zijn aan het imago van de Raad. Nu vindt een verregaande polarisatie plaats waarbij in het geval van de regenboogmotie de LHBTI ers in Smallingerland de grote verliezers zijn.

Het wordt nog duidelijker dat de ondernemers aan de macht zijn en dat iedereen zich daarnaar moet schikken. Een motie om de regels te verruimen voor het vestigen van gokhallen en casino’s haalde het wel. Dat zegt in mijn ogen genoeg.

Jos van der Horst

De gemeenteraad van Smallingerland heeft dinsdag 10 juli unaniem een motie van de SP aangenomen waarin zij zich uitspreekt " het plan van het kabinet om loonkostensubsidie voor mensen met een arbeidsbeperking te vervangen door loondispensatie onwenselijk te vinden" Tevens roept de Raad het college op om er bij het kabinet op aan te dringen dat dit plan van tafel moet. 

Initiatiefnemer Jos van der Horst is blij en opgelucht dat deze motie nog voor het zomerreces door de Raad is aangenomen. " Voor de meest kwetsbare burgers van deze gemeente moet het wel duidelijk zijn dat wij hier als volksvertegenwoordigers een stokje voor moeten steken" 

Feit blijft wel dat dit plan nog steeds een meerderheid heeft in de Tweede Kamer, ondanks de motie van de SP-Tweede Kamer fractie. Opmerkelijk in Smallingerland is de brede steun, dus ook van regeringspartijen CDA, CU, VVD en D66, voor deze motie. 

Motie Vreemd aan de orde van de dag

De gemeenteraad van Smallingerland, in vergadering bijeen op dinsdag 10 juli 2018,

Constaterende dat:

het kabinet voor mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt het instrument loonkostensubsidie wil vervangen door loondispensatie, met als doel het werkgevers gemakkelijker te maken om mensen met een arbeidsbeperking aan te nemen; loondispensatie betekent dat een werkgever aan iemand met een arbeidsbeperking minder dan het minimumloon mag betalen en deze werknemers vervolgens zelf moeten regelen dat hun loon wordt aangevuld door de sociale dienst tot maximaal minimumloon; voor deze aanvullende uitkering de bijstandsregels gelden, waardoor zo'n 10% van de  werknemers, maar een 'half salaris' ontvangen, omdat zij een werkende partner hebben en als gevolg daarvan geen recht op een aanvullende uitkering hebben; de uitvoering voor zowel betrokken werknemers als gemeentelijke sociale diensten door bevoorschotting en verrekeningen achteraf complex is; betrokken werknemers bovendien geen pensioen- en WW-rechten opbouwen; 60% van de jonggehandicapten in de Participatiewet ook op dit moment niet in staat is om zelfstandig het minimumloon te verdienen, dat ook in de toekomst niet zal kunnen en met de plannen van het kabinet eeuwig tot bijstandsniveau worden veroordeelt; ruim 70% van de werkgevers tegen het kabinetsplan is, onder andere omdat zij geen behoefte aan weer een nieuw instrument hebben en dat ook werknemersvertegenwoordigers, cliëntenorganisaties, brancheorganisaties en deskundigen en het College voor de Rechten van de Mens zich inmiddels tegen het kabinetsplan hebben uitgesproken; het plan van het kabinet zorgt voor tweederangs werknemers: de ene werknemer krijgt een CAO-loon, de ander loon en eventueel een aanvullende uitkering. Bovendien hebben arbeidsbeperkten geen recht op extra’s die andere werknemers wel krijgen zoals extra vakantiedagen of een dertiende maand.

Overwegende dat:

het wenselijk is dat ook de raad van Smallingerland zich uitspreekt over het plan van het kabinet, omdat het huidige plan forse gevolgen heeft voor al die mensen in Smallingerland die onder de doelgroep vallen, waaronder velen die een bijstandsuitkering ontvangen;

Spreekt uit dat:

het plan van het kabinet om loonkostensubsidie voor mensen met een arbeidsbeperking te vervangen door loondispensatie onwenselijk te vinden;

 Roept het college op om:

bij het kabinet er op aan te dringen dat de vervanging van loonkostensubsidie  door loondispensatie voor de meest kwetsbaarste burgers van Smallingerland , van tafel moet.

En gaat over tot de orde van de dag.

Jos van der Horst

SP

Iedere partij moet zelf bepalen hoe die zijn volksvertegenwoordigende taak uitvoert. Daar heeft de SP  geen raadsprogramma voor nodig. Deze woorden sprak Jos van der Horst uit in de Raadsvergadering van 26 april 2018

Voor ons ligt een stuk waar de titel raadsprogramma aan gegeven is.  De fractie van de SP probeert in de eerste plaats te doorgronden waarom dit stuk op initiatief van de grootste partij in deze Raad hier nu ligt. Geen enkel verkiezingsprogramma, ook dat van de ELP maakt hier gewag van. Een duvel uit de grote doos van Pandora.  Helpen we met dit stuk wat de titel raadsprogramma draagt de democratie verder en brengen we de burger dichter bij het bestuur van deze gemeente? De fractie van de SP betwijfelt dit ten zeerste.

Dit "programma" is slechts een opsomming van punten die het werk van de gemeente en de raad van gisteren, eergisteren en daarvoor beschrijven, niets nieuws dus.   Het stuk zou naar het oordeel van mijn fractie alleen kunnen werken als besloten word om de gemeente als partijpolitiek stelsel op te heffen en over te gaan naar een bestuursmodel zoals dat in bedrijven werkt. Het bedrijf wordt dan bestierd door een bestuur, in de gaten gehouden door een raad van toezicht. De partijpolitiek daarin is geheel verdwenen.  Verkiezingen zijn dan ook niet meer nodig, je wijst alleen een aantal toezichthouders aan.

De SP vindt dat juist het klassieke spel tussen oppositie en coalitie er juist voor zorgt dat het bestuur van een gemeente scherp blijft en zich gecontroleerd weet door raadsleden die vanuit verschillende ideologieën meningen en voorstellen op het college afvuren. Dit stuk is er juist op gericht om een groot deel van het debat voor te zijn. Kortom het zou om ideologie moeten gaan. Scherpe accenten, scherpe, debatten dat is juist de bedoeling van dualisme. Als alle verschillen worden weggemoffeld onder het mom van een raadsbreed programma dan weet de kiezer straks helemaal niet meer waar ie op moet stemmen.  Hoe meer er collectieve afspraken in de Raad worden gemaakt des te groter de schade op het politieke stelsel in deze gemeente.

Het ziet er naar onze mening dus naar uit dat de Eerste Lokale Partij de gemeenteraad wil runnen als een bedrijf. Alle aandachtspunten worden gestroomlijnd en zijn erop gericht om de oppositie van meet af aan monddood te maken. De SP hecht veel waarde aan oppositievoeren, want dat houdt de Raad scherp. Als iedereen hetzelfde vindt houdt je middelmatigheid over.

Naar het gevoel van mijn fractie lees ik hier een afschrift van het verkiezingsprogramma van de ELP. Er wordt ons gevraagd dit stuk vast te stellen. Als bedoeld wordt dat we vaststellen dat het stuk hier in de Raad aan de orde komt dan stellen we dat vast. Dat is dan ook alles wat de SP betreft. De Raad bestaat uit 10 partijen met 10 programma's. Een verkiezingsprogramma is een afspraak tussen elke partij en zijn achterban.

Mijn advies aan de ELP is: pak de macht, lever twee wethouders, ga ervoor staan en laat de raad haar werk doen op de klassieke manier. Vorm een coalitie. De SP houdt u in de gaten en wij zullen alle voorstellen langs onze meetlat van menselijke waardigheid,gelijkwaardigheid en solidariteit leggen. Voorstellen die aan die drie beginselen voldoen zullen we steunen. Verder moet iedere partij zelf bepalen hoe die zijn volksvertegenwoordigende taak uitvoert. Daar heeft de SP in ieder geval geen raadsprogramma voor nodig.

Laat de ELP de punten maar inbrengen tijdens de coalitiebesprekingen. Als de andere partijen hetaccepteren mee te gaan in het programma van de ELP, dan is dat aan hen. Wij van de SP gaan niet op voorhand al instemmen en de aanhangwagen zijn van de grootste partij.

 

Door Jos van der Horst

( Duiding van de verkiezingsuitslag in de Raad van 4-4-2018)                                                                                               

Hier zitten we dan als nieuwe raad van deze gemeente. Het resultaat van democratische verkiezingen met een campagne die op het scherpst van de snede gevoerd is. Opmerkelijk was de soepelheid van deze gemeente aangaande de verkiezingsposters, doeken , borden op stekpalen, reusachtige afbeeldingen aan hekken van scholen, sportclubs en kinderspeelplaatsen. Ook op de fietsbrug mocht opgehangen worden, alles bleek te mogen deze keer, fantastisch. De fractie van de SP zal zo snel mogelijk met voorstellen komen die er voor gaan zorgen dat de verordening die deze uitingen tijdens verkiezingen reguleert veranderd wordt of dat ze in zijn geheel afgeschaft wordt zodat het bij de volgende verkiezingen een nog groter festijn kan worden.

 

De kiezers hebben  duidelijk aan gegeven dat het over een andere boeg gegooid moet worden. Dat is goed. De lokalen hebben de verkiezingen gewonnen en dat is een trend in bijna alle gemeenten in Nederland. In onze gemeente hakte die trend er nogal fors in. Lokaal won hier in totaal 10 zetels en daar hebben( bijna) alle andere partijen last van gekregen.

Smallingerland heeft gekozen voor consumentisme riep ik op de verkiezingsavond. Nu wint zo'n uitspraak niet de hoofdprijs als het gaat om sportiviteit. Ik ben een slecht verliezer, altijd al geweest.

 

Toch vind ik het jammer dat het consumentenbelang van de zondagopening van winkels zo'n groot punt is geweest tijdens deze verkiezingscampagne. Ik vind het dan wel weer knap dat dit punt door toedoen van de grote winnaar van deze verkiezingen op de agenda is gebleven. Ondanks dat de SP er alles aan heeft gedaan om het van de agenda af te krijgen.

 

Naar mijn mening is er in deze campagne te weinig aandacht geweest voor de zaken waar de SP zich in de coalitie van 2014 sterk voor heeft gemaakt. Wij hebben naar mijn mening een enorme klus voor de kiezen gehad als het gaat om het regelen van zorg en welzijn. Die klus is nog niet af, maar de marktwerking is voor een gedeelte, wel een halt toegeroepen. Ook zijn de huishoudelijke hulpen in vaste dienst genomen.

 

Voor de SP waren het 4 fantastische jaren in het college waarin we heel wat voor elkaar hebben gekregen. Er zijn moeilijke klussen geklaard, ook klussen waar we liever onze vingers niet aan hadden gebrand. Ook hebben we heel wat geleerd. We hebben geleerd dat doen alleen niet telt. We hadden wel wat vaker onze successen mogen claimen bijvoorbeeld. Ook hebben we bewezen dat er met De SP afspraken gemaakt kunnen worden en dat wij die ook nakomen.

 

Het bravoure waarmee we in het college kwamen hebben we waargemaakt. We hebben de gemeente een beetje socialer gemaakt dan ze al was. De uitslag van de verkiezingen zegt mij echter dat de kiezers dat te weinig gezien of gehoord hebben. Daar gaan we als partij aan werken door nog meer de mensen op te zoeken en nog meer aanwezig te zijn in de buurten en dorpen.

 

De SP blijft dus strijden voor een eerlijke samenleving, zeker in Smallingerland. Dat niet de financiering van de voedselbank een speerpunt is maar het daadwerkelijk verbeteren van de omstandigheden van mensen zodat ze hier geen gebruik van hoeven te maken. De kloof tussen arm en rijk , gezond en ongezond, hoog en laag opgeleid, wel of geen woning, moet veel kleiner en kan zelfs gedicht worden.

 

Gezien de uitslag zien wij voor ons zelf geen rol van betekenis in de vorming van een nieuw college. Wij zien ook geen voorkeurscollege voor ons waar wij wel een rol in zouden kunnen spelen. Het is aan de winnaars van deze verkiezingen de verantwoordelijkheid  te nemen een college te vormen.

 

De koers van de SP zal door deze uitslag zeker niet veranderen. Sterker nog ,het maakt ons des te strijdbaarder om vanuit welke rol dan ook er voor te zorgen dat het beleid wat wij mede ingezet hebben te bewaken en te verbeteren.

 

Het was vier jaar geleden nog feest voor de SP Smallingerland met een verdubbeling van het aantal zetels (2 naar 4). Deze winst en goede inhoudelijke onderhandelingen leidde tot collegedeelname. Woensdagavond 21 maart was het ook feest maar dan vooral voor de ELP. Lokale partijen deden het overal in het land goed, maar de partij van Yntze de Vries presteerde bovengemiddeld. De SP moest de in 2014 gewonnen zetels weer inleveren en vervult daardoor in de vorming van een nieuw college een ondergeschikte rol.

Collegedeelname van de SP, de afgelopen periode, heeft veel opgeleverd. Er zijn grote stappen gezet om de zorg redelijk tot goed te laten regelen. Een gigantisch project nadat de zorg in 2014 over de schutting werd gekieperd door het rijk. Het is alleen jammer dat wij die klus niet kunnen afmaken.

Het draaide bij deze verkiezingen slechts om een ding en dat was het invoeren van een koopzondag. Een thema wat heel veel mensen aansprak bleek wel uit alle aandacht. De lokale partijen domineerden de discussie rondom dit onderwerp. Liever voerden wij het debat over wezenlijke zaken zoals: goede zorg, een goed sociaal vangnet, minimabeleid, aandacht voor onze jongeren en duurzaam & betaalbaar wonen. Thema’s waar de SP zich vooral sterk voor maakt.

In de publieke discussie rondom de koopzondag bleven wij eerlijk richting onze idealen, ondanks grote druk vanuit de samenleving. Wij hadden en hebben vraagtekens over de wenselijkheid van een 24/7 economie en maken ons zorgen over kleine ondernemers en personeel. Gelukkig waren 1903 stemmers dit met de SP eens en die wil ik graag bedanken voor het vertrouwen in onze partij. Wij zijn in de campagne heel dicht bij onze principes gebleven en daar ben ik best wel trots op, ondanks dit verlies aan zetels. De komende vier jaar zullen wij met volle overgave het volk weer dienen op straat en in de Raad van Smallingerland.

Een woord van dank is verschuldigd aan al die onvermoeibare strijders die het vuur uit de sloffen hebben gelopen om ons zichtbaar op straat te krijgen en te houden: Andre, Jamal, Ramon, Michiel, Geartsje, Diny, Ronald, Eva, Andries, Jan Boonstra, Jan Nieuwland, Judith, Mirjam, Jan van Dijk, Tjibbe, Dennis Meulman, Dennis van Leeuwen, Henk, Gjalt, Paulus, Harry, Jeroen, Aaron, Renny, Fenna, Susan, Hanneke, Ymelde, Machiel, Hillie, Gosse en iedereen die ik nog vergeten ben bedankt!

Jos van der Horst