Poliflw

Wandelend door het Groene Hart mijmert Nieke Jansen, fractievoorzittter van GroenLinks in Kampen, over de afgelopen maanden. Ze doet verslag in de rubriek Raadspraat van weekblad De Brug. Dit is haar verhaal. Over ruimte delen, elkaar verrassend ontmoeten en nieuwsgierig zijn naar anderen.

Ik kuierde een rondje door het Groene Hart en zag in flarden ons politieke jaar aan me voorbijgaan. Een pittig jaar was het. Een miljoenentekort maakte plannen en dromen voor onze gemeente onzeker. Elke cent moet opeens drie keer worden omgekeerd.

Het is hard werken om te blijven doen wat goed is voor onze gemeente en voor alle mensen die hier leven en werken. Het leidt soms tot vertraging; als de kale stukken in het park waar wel gekapt is, maar nog niets geplant. Sommige dingen gebeuren voorlopig niet of worden soberder.  

Jongeren Er kwamen al wandelend meer associaties. In dit Hart gebeurt veel wat raakt aan het hart van ons samenleven. Het Hart is een plek om elkaar te ontmoeten, afgesproken of spontaan, op de bankjes, in een zonnetje op het gras, in de natuurspeelplaats.

Op braakliggende grond kwam een lounge voor jongeren. Plek om te chillen, muziek te maken of een potje te voetballen. Het kwam er dankzij geld uit Den Haag, speciaal bestemd voor jongeren in coronatijd. Zeker nu het virus zich weer verspreidt, misschien wel juist via jongeren, is het goed dat zij hun eigen buitenplek hebben.

Standbeelden Het Hart is deze zomer een groen podium. Vijf zondagen op rij zorgt Ventura voor een route met ‘levende standbeelden’ tussen de poorten.

Op 14 en 15 augustus is de kindervoorstelling ‘Het ezeltje’ bij de Cellebroederspoort; ‘een cadeau van de gemeente’ noemt maker Willien van Dam het. Bij zeven bankjes in het park kun je via je telefoon luisteren naar een hoorspelroute, met dank aan Peter Schräder en Martin-Jan van Santen.

Levendig Kampen en cultuur horen bij elkaar. Daarom staat GroenLinks op de rem voor te grote bezuinigingen op cultuur. In een levendige stad zijn onze culturele instellingen én de culturele makers met hun kunstwerken, bijzondere wandelingen en producties onmisbaar.

Voedselbos Dicht bij de kinderboerderij ontstaat een voedselbos. Hier groeit een plek voor fruit- en notenbomen, groenten, bessenstruiken en planten waar insecten goed van leven.

Iedereen kan helpen bij de aanleg; door de handen uit de mouwen te steken of door een boom, een struik of zaaigoed te schenken. Het wordt gestaag een bos waar we kunnen beleven hoe voedsel groeit; aardappels in de grond, courgettes erop en noten er ver boven. En zeker zo mooi: het wordt een bos dat straks hartelijk uitdeelt wat het opbrengt.

Delen Halfweg het Groene Hart voel ik dat het daar vooral om draaide afgelopen jaar. Ruimte delen, elkaar verrassend ontmoeten en nieuwsgierig zijn naar anderen. In coronatijd werd dat ook: met liefde afstand (blijven) bewaren om samen gezond te blijven.

We zochten manieren om het geld zo te delen dat we in stand houden wat het allerbelangrijkst is. In één voorbeeld: ik ben blij dat bij de al geplande bijstelling van het armoedebeleid goed is geluisterd naar de mensen die het aangaat en dat dit leidde tot betere regelingen voor kinderen.

En het allerbelangrijkste, als ik wat mijmer in het Hart? Dat we samen deze wereld delen en maken, met al onze kleuren, al onze verhalen en dromen. ‘Werk in uitvoering’. Goede zomertijd!

Reageren? Dat kan via niekejansen@groenlinkskampen.nl

Wat doet het met je, als meedoen voor jou als kind niet vanzelfsprekend is. Als armoede mogelijkheden in de weg staat. Als het lastig is daardoor jouw talenten te ontplooien. GroenLinks-raadslid Edwin Burgman schrijft er uit eigen ervaring over in de rubriek Raadspraat van weekblad De Brug. ,,Wij willen dat kinderen en jongeren in armoede zo goed mogelijk kansen krijgen om mee te doen.''

Waar loop je tegenaan als je elke maand krap bij kas zit? Wat gaat er in je om als je moet kiezen tussen eten of nieuwe schoenen voor je kinderen? Als financieel woordvoerder kan ik daarover meepraten, en vooral kan ik dat vanuit mijn eigen ervaringen. Ik ben opgegroeid in armoede. We leefden van de bijstand en ik weet uit die tijd maar al te goed dat in zo’n situatie elk dubbeltje wordt omgedraaid.

We hadden niet veel. Ook achteraf vind ik, dat ik een gelukkige jeugd heb gehad, maar mijn leven was wel degelijk anders dan dat van anderen. Meedoen aan bijzondere dingen of lid zijn van een vereniging was voor mij niet vanzelfsprekend. Als kind ben je je daar heel bewust van. Zij wel, wij niet. Ik heb veel herinneringen daaraan, met gevoelens als schaamte, jaloezie en verdriet.

Als mijn fiets kapot was, duurde het soms weken voordat hij gerepareerd was en dan moest ik maar lopen naar school. Van andere kinderen kwamen er dan vragen. Uit schaamte verzon ik iets. Op vakantie gingen we niet en om mee te kunnen op schoolreisje was het thuis voortdurend een strijd om weer een knaak los te peuteren om af te lossen aan je leraar.

Als het geld echt op was, aten we aardappelpuree met knakworst. Dan wist je gelijk hoe het ervoor stond.

Meedoen was voor mij niet vanzelfsprekend en hing vaak af van ‘extra’s’. Zo kregen we jaarlijks een kerstpakket van de kerk en ja, daar zat ook altijd wat geld in. En er waren soms ook potjes bij de gemeente. Die ’extra’s’ hadden we hard nodig om mee te kunnen doen. Er is ook niks ‘extra’s’ aan. Ze waren eigenlijk bittere noodzaak. Zo kijk ik ook naar de armoederegelingen van de gemeente. Het zijn noodzakelijke regelingen die ervoor moeten zorgen dat iedereen mee kan doen in de samenleving.

Vanavond bespreekt de commissie Inwoners ideeën om die regelingen te veranderen. Dat gebeurt, omdat de gemeente zelf een geldprobleem heeft. Ook voor de gemeente geldt: wat er niet is, kun je niet uitgeven. De vraag is dan, of we met minder geld toch minstens even goede regelingen kunnen maken.

De ideeën - ‘scenario’s’ - raken aan de mogelijkheden voor inwoners met een laag inkomen om mee te doen in onze samenleving. Dat vraagt om heel veel zorgvuldigheid. Ik ben me vanuit mijn eigen jeugd heel bewust van het effect van die besluiten. Armoede heeft mij gevormd en het heeft bijgedragen aan diverse keuzes in mijn leven zowel positief als negatief.

Als je opgroeit in armoede is het lastig om al je talenten te ontplooien. De diverse regelingen en de lokale ondersteuning droegen er in ieder geval aan bij dat ik als kind soms mee kon doen en dat heeft positief bijgedragen aan mijn ontwikkeling.

Nieke Jansen is vanavond tijdens de vergadering onze woordvoerder. GroenLinks wil voorkomen dat inwoners langs de zijlijn komen te staan of tussen wal en schip belanden. Wij willen dat kinderen en jongeren in armoede zo goed mogelijk kansen krijgen om mee te doen. En we willen dat regelingen helpen om uit de schulden te blijven of om daar weer uit te komen. Langs die meetlat zullen we de ideeën beoordelen. Kampen armoedevrij, daar willen we naartoe.

- Edwin Burgman -

In de raadsvergadering van 23 april vroeg GroenLinks aan het college om steun voor 500 kinderen die zonder hun ouders vastzitten in een vluchtelingenkamp op het Griekse Lesbos. Geef deze kinderen een toekomst in Nederland, was de oproep.

Nieke Jansen: “Vluchtelingenwerk Nederland, Stichting Vluchteling en Defence for Children hebben gemeentebesturen gevraagd om te laten zien dat er draagvlak is voor de opvang van de jonge vluchtelingen. Kinderen die zonder ouders in kampen leven op dit moment, in erbarmelijke omstandigheden. Voor opvang in Nederland zou dat gaan om 500 kinderen; gemiddeld 1,4 per gemeente. Tientallen gemeenten meldden zich al. Onze buurlanden nemen allemaal kinderen op.''

Onze buurlanden nemen allemaal kinderen op

Opnemen Kampen heeft zich eerder gemeld als kinderpardon-gemeente. We heten een hartelijke Hanzestad. We willen instaan voor wie kwetsbaar is. Onze vraag aan het college: Gaat het college aangeven dat Kampen bereid is om minderjarige vluchtelingen op te nemen en gaat het college aan de regering laten weten dat deze kinderen in Nederland welkom zijn?”

Kampen sluit zich aan bij de gemeenten die deze kinderen welkom heten

Voldoende Dat gaan we niet doen, zei het college bij monde van wethouder Van der Sluis. De opvang in Griekenland zou voldoende zijn. GroenLinks en Kampen Sociaal hebben toen de oproep voor deze opvang op de agenda van de meivergaderig gezet. Een motie lag al klaar, om vanuit de raad een duidelijke uitspraak te doen. Het bleek niet nodig; afgelopen dinsdag kwam het college met een ander geluid.

Heroverwogen Nieke Jansen: “Gelukkig heeft het college zijn besluit heroverwogen en veranderd. Kampen sluit zich aan bij de gemeenten die deze kinderen welkom heten. Mooi dat wij deze kinderen hoop kunnen geven op een veilige en eerlijke toekomst. Nu moet de regering haar hart laten spreken.”

GroenLinks Kampen adviseert iedereen: claim nu het recht op schadevergoeding voor de gevolgen van Lelystad Airport. Anders sta je straks als het zover komt met lege handen. Dit moet je doen!

De opening van Lelystad Airport zal waarschijnlijk leiden tot gevolgen voor het leefplezier en de gezondheid voor mensen die onder de vliegroutes wonen. Vervuiling en geluidsoverlast kunnen bovendien leiden tot financiële schade, bijvoorbeeld door waardevermindering van de woning, schade aan de natuur of door verlies van inkomsten uit toerisme.

Datum van belang Op grond van de Wet luchtvaart kan een belanghebbende een verzoek indienen voor vergoeding van de schade, die in dit geval een gevolg is van het Luchthavenbesluit Lelystad. Dit besluit is in werking getreden op 1 april 2015. Deze datum is van belang, want het recht op vergoeding van schade verjaart na vijf jaar. In het geval van Lelystad Airport is dit dus op 31 maart 2020.

Daarmee ontstaat een vreemde situatie. Lelystad Airport is nog niet open en er is dus nog geen schade. Toch moet de veroorzaker bínnen 5 jaar aansprakelijk gesteld zijn voor die schade, want anders loop je het risico op verjaring en geldt: pech gehad.

Rechten houden Burgers, eigenaren van grond en bedrijven kunnen hun rechten houden door vóór 1 april een zogenaamde stuitingsbrief naar de minister te sturen. Daarmee geef je aan dat je je schade wilt kunnen claimen, als Lelystad Airport toch open zou gaan als gewoon vliegveld.

GroenLinks Kampen wil alle inwoners en bedrijven die schade kunnen ondervinden van Lelystad Airport wijzen op hun rechten én op deze termijn. Fractievoorzitter Nieke Jansen: “Als je nu niets doet, kun je straks geen schade claimen. Wij denken dat Lelystad Airport steeds kanslozer wordt. Maar als het vliegveld ooit opent, dan behoud je met deze stuitingsbrief het recht om een beroep te doen op een schadevergoeding.”

Voor 1 april De stuitingsbrief moet vóór 1 april 2020 naar het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat gestuurd worden. Dankzij SATL (Samenwerkende Actiegroepen Tegen Laagvliegen) is er een stuitingsbrief beschikbaar, specifiek voor Lelystad Airport. Deze brief mogen anderen ook gebruiken. Op de site van SATL staat de brief en meer informatie. Informatie over de stuitingsbrief

Nieke Jansen: “Onze inzet tegen opening van Lelystad Airport gaat onverminderd door. GroenLinks-Kamerlid Suzanne Kröger maakt overuren op dit dossier, waarin het ministerie fout op fout lijkt te stapelen. Onze wethouder Irma van der Sloot lobbyt met de provincie en buurgemeenten tegen de overlast en tegen de nadelige effecten van Lelystad Airport in de schade voor gezondheid, natuur, milieu en economie.”

De Raad van State heeft op 24 december de uitspraak gedaan dat dorp Reeve in het buitengebied van Kampen gebouwd mag worden. Deze uitspraak van de Raad van State is meer dan teleurstellend, vindt GroenLinks.

De rechter meent dat de woningbouw van 600 woningen over de Zwartendijk door mag gaan en heeft geen bezwaar tegen de schade die dit geeft voor de natuur. De Raad van State heeft daarmee toegestaan dat Kampen het plan voor woningbouw in tweeën knipte om aan een zwaardere toetsing te ontkomen. Het tweede deel, met nog eens 700 woningen, is al wel bedacht maar werd dankzij een kunstmatige knip nu niet getoetst. Voor de Raad van State was de bijstelling naar 600 woningen een argument om nu wel akkoord te gaan met het bestemmingsplan, dat eerder werd afgewezen.

Bescherming van het open landschap

Fractievoorzitter Nieke Jansen: “We hebben ons jarenlang uitgesproken voor bescherming van het open landschap en tegen deze bebouwing met uiteindelijk 1300 woningen. Afgelopen jaar hebben veel mensen het gebied herontdekt, wandelend of op de fiets. Dat dit nieuwe landschap aan de overkant van de Zwartendijk straks volgebouwd wordt tussen het Reevediep en de spoorlijn, daar gaan veel mensen nog van schrikken, vermoed ik. Wij kunnen nu niet anders dan ons neerleggen bij deze uitspraak en ons inzetten voor beperking van de schade. Schrale troost is dat Kampen een nieuwe financiële tegenslag bespaard blijft, al zal ook dat nog spannend blijven. Met enkel deze 600 woningen leidt het plan nog tot een fors tekort.”

Reevediep blijft doorvaarbaar

De uitspraak van de Raad van State houdt het Reevediep doorvaarbaar. Nieke Jansen: “Dat is goed nieuws voor de mensen die daar met een boot kunnen komen. Een domper is het vanwege de verstoring van het natuurlijke gebied dat er inmiddels is ontstaan. Het wordt een uitdaging om natuur en recreatie daar op een goede manier te combineren.”

Coalitieakkoord

Op het moment van de coalitievorming lag er al een raadsbesluit over woningbouw over de Zwartendijk. Dat besluit uit januari 2018 is bij de coalitievorming het uitgangspunt geweest, ook voor GroenLinks.

Nieke Jansen: “We hebben afgesproken dat de uitspraak van de Raad van State leidend zou zijn voor het vervolg. Daar zijn we nu aan toe. Het raadsbesluit had niet onze steun, maar kreeg wel een meerderheid. De nieuwe – en voor ons pijnlijke - politieke werkelijkheid is dat dit raadsbesluit mag worden uitgevoerd. De Raad van State heeft de weg daarvoor vrijgemaakt.”

Waardering

De Natuurvereniging IJsseldelta en de werkgroep Zwartendijk hebben ongelooflijk veel tijd en energie gestoken in het behoud van het open buitengebied en bescherming van vogels. Een gevecht van twee kleintjes tegen een reus is dat geweest.

Gemeente en provincie konden ongelimiteerd ambtenaren, experts en advocaten meebrengen naar Den Haag. Daar tegenover zaten een paar mensen van de vereniging en de werkgroep. GroenLinks spreekt zijn waardering uit voor hun kennis, bevlogenheid, vasthoudendheid en incasseringsvermogen.

De Raad van State heeft op 24 december de uitspraak gedaan dat dorp Reeve in het buitengebied van Kampen gebouwd mag worden. Deze uitspraak van de Raad van State is meer dan teleurstellend, vindt GroenLinks.

De rechter meent dat de woningbouw van 600 woningen over de Zwartendijk door mag gaan en heeft geen bezwaar tegen de schade die dit geeft voor de natuur.

Tweede deel met nog eens 700 woningen

De Raad van State heeft daarmee toegestaan dat Kampen het plan voor woningbouw in tweeën knipte om aan een zwaardere toetsing te ontkomen. Het tweede deel, met nog eens 700 woningen, is al wel bedacht maar werd dankzij een kunstmatige knip nu niet getoetst.

Voor de Raad van State was de bijstelling naar 600 woningen een argument om nu wel akkoord te gaan met het bestemmingsplan, dat eerder werd afgewezen.

Bescherming van het open landschap

Fractievoorzitter Nieke Jansen: “We hebben ons jarenlang uitgesproken voor bescherming van het open landschap en tegen deze bebouwing met uiteindelijk 1300 woningen. Afgelopen jaar hebben veel mensen het gebied herontdekt, wandelend of op de fiets. Dat dit nieuwe landschap aan de overkant van de Zwartendijk straks volgebouwd wordt tussen het Reevediep en de spoorlijn, daar gaan veel mensen nog van schrikken, vermoed ik.

Wij kunnen nu niet anders dan ons neerleggen bij deze uitspraak en ons inzetten voor beperking van de schade. Schrale troost is dat Kampen een nieuwe financiële tegenslag bespaard blijft, al zal ook dat nog spannend blijven. Met enkel deze 600 woningen leidt het plan nog tot een fors tekort.”

Reevediep blijft doorvaarbaar

De uitspraak van de Raad van State houdt het Reevediep doorvaarbaar. Nieke Jansen: “Dat is goed nieuws voor de mensen die daar met een boot kunnen komen. Een domper is het vanwege de verstoring van het natuurlijke gebied dat er inmiddels is ontstaan. Het wordt een uitdaging om natuur en recreatie daar op een goede manier te combineren.”

Coalitieakkoord

Op het moment van de coalitievorming lag er al een raadsbesluit over woningbouw over de Zwartendijk. Dat besluit uit januari 2018 is bij de coalitievorming het uitgangspunt geweest, ook voor GroenLinks.

Nieke Jansen: “We hebben afgesproken dat de uitspraak van de Raad van State leidend zou zijn voor het vervolg. Daar zijn we nu aan toe. Het raadsbesluit had niet onze steun, maar kreeg wel een meerderheid. De nieuwe – en voor ons pijnlijke - politieke werkelijkheid is dat dit raadsbesluit mag worden uitgevoerd. De Raad van State heeft de weg daarvoor vrijgemaakt.”

Waardering

De Natuurvereniging IJsseldelta en de werkgroep Zwartendijk hebben ongelooflijk veel tijd en energie gestoken in het behoud van het open buitengebied en bescherming van vogels. Een gevecht van twee kleintjes tegen een reus is dat geweest.

Gemeente en provincie konden ongelimiteerd ambtenaren, experts en advocaten meebrengen naar Den Haag. Daar tegenover zaten een paar mensen van de vereniging en de werkgroep. GroenLinks spreekt zijn waardering uit voor hun kennis, bevlogenheid, vasthoudendheid en incasseringsvermogen.

GroenLinks pleit voor snelle invoering van een meldpunt ondermijning. Daar moeten inwoners makkelijk terecht kunnen met signalen over verdachte zaken, zoals iemand die ineens over veel geld beschikt, een heel dure auto rijdt of plotseling wel heel veel mensen aan de deur krijgt. Ingrid Jansen zei er het volgende over tijdens een vergadering van de raadscommissie Bestuur en Middelen.

De term ondermijning hoor je tegenwoordig steeds vaker. Afgelopen woensdag stond het “Plan van aanpak ondermijning in de gemeente Kampen” op de agenda van de commissie Bestuur en Middelen.

Bij ondermijning is er sprake van zware, georganiseerde criminaliteit en vermenging van boven- en onderwereld. Deze criminaliteit kan op het gebied van drugs liggen, maar ook op terreinen als mensenhandel, prostitutie en het witwassen van geld. En ondermijning is natuurlijk ook je positie (als ambtenaar) misbruiken om bevriende/gelijkgestemde ondernemers of inwoners te bevoordelen.

Deze criminaliteit kan op het gebied van drugs liggen, maar ook op terreinen als mensenhandel, prostitutie en het witwassen van geld

Het aanpakken van ondermijning is belangrijk om onze inwoners te beschermen. Niet alleen tegen crimineel gedrag of oneerlijke concurrentie, maar ook tegen persoonlijke betrokkenheid. Wie zwak is, mentaal of financieel, is soms makkelijk te verleiden om mee te werken aan allerlei zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. En als je eenmaal het verkeerde pad op gaat kun je moeilijk terug.

Alles begint met het signaleren van zaken die met ondermijning te maken hebben, meestal door tips van burgers. Wij vinden daarom, dat de inwoners van Kampen bijzonderheden makkelijk moeten kunnen melden. Op de website van de gemeente Kampen is er een pagina waar je allerlei soorten overlast kunt melden. Wat ons betreft mag daar de melding van zaken die met ondermijning te maken hebben bij.

En dan gaat het bijvoorbeeld om iemand die ineens over veel geld beschikt, een heel dure auto rijdt of plotseling veel mensen aan de deur krijgt. Een meldpunt is wat GroenLinks betreft absoluut prioriteit 1. In het plan van aanpak is dit meldpunt een van de laatste zaken die opgepakt wordt. En dat vinden we een slechte zaak. Gelukkig is de burgemeester dit met ons eens en hij neemt het mee in de verdere uitwerking van het plan.

Gelukkig werkt de gemeente samen met partijen die de benodigde kennis in huis hebben

Bij witwassen wordt vaak een reeks van vennootschappen gebruikt, waarbij het geld van de ene naar de andere wordt gesluisd. We hebben ook in Kampen voorbeelden gezien van ondernemers, die een ondoorzichtig web van ondernemingen om zich heen hebben geweven. Zonder de juiste informatie vind je daar de weg niet in. Gelukkig werkt de gemeente samen met andere partijen die die kennis in huis hebben, zoals het RIEC (Regionaal Informatie en Expertise Centrum).

Een deel van het stuk is gewijd aan de bestuurders en ambtenaren van de gemeente Kampen. Daarbij gaat het aan de ene kant om integriteit en anderzijds om het herkennen van ondermijning en het oppakken van de juiste signalen door de gemeente. GroenLinks is blij dat dit onderdeel zo breed opgepakt wordt.

Wij zijn tenslotte van mening dat coördinatie van groot belang is, om te voorkomen dat het probleem zich verplaatst van regio naar regio of van sector naar sector. Daarom heeft GroenLinks in de Tweede Kamer gepleit voor een Nationale Coördinator Ondermijning.

We zijn blij dat er eindelijk een plan van aanpak ondermijning ligt

GroenLinks staat voor een gemeente die groener, socialer en eerlijker is, daarom zijn we blij dat er eindelijk een plan van aanpak ondermijning ligt. Als je inwoners van Kampen spreekt zeggen ze vaak dat “de gemeente toch niets doet”. Het is dus essentieel dat we het plan ook daadwerkelijk uitvoeren en tot een succes maken.

Het plan van aanpak is slechts een begin. We moeten ons er terdege van bewust zijn, dat er nog heel veel moet gebeuren om tot een werkelijk succesvolle aanpak van ondermijning te komen.

De bezuinigingen die de gemeente moet doorvoeren om de begroting rond te krijgen, zijn een worsteling voor GroenLinks. We hebben wel verloren, maar we zijn het niet, zegt fractievoorzitter Nieke Jansen met een tekst van Claudia de Breij.

Ik heb hier vaak gestaan met stevige kritiek op een begroting, omdat goed geld ging naar zaken waar GroenLinks het niet aan wilde besteden. Vandaag sta ik hier met gemengde gevoelens.

Leven op te grote voet We gingen de zomer in met de zoektocht naar lagere uitgaven en hogere inkomsten. Dat was nodig vanwege een gigatekort dat volgens onderzoeker BMC ontstond door jarenlang leven op te grote voet, te weinig oog voor de resultaten van alle plannen en werkzaamheden en te weinig geld vanuit Den Haag voor het Sociaal domein

Oplossingen voor het tekort zijn gevonden, en die gaan niet zonder pijnlijke keuzes. Als nieuwe coalitiepartij hadden we graag andere tijden gehad. Veel liever gingen we op volle energie door; socialer, duurzamer, inclusiever, groener. Maar dít is de tijd waarin we onze verantwoordelijkheid hebben. Daar staan we voor.

“We hebben wel verloren, maar we zijn het niet.” – zegt Claudia de Breij. Ik zeg het haar na: We hebben wel verloren, maar we zíjn het niet.

Miljoenen armer dan lang gedacht. Maar ook: een begroting op orde, met oog voor meer dan plussen en minnen.

Moed gehad Dit college heeft de moed gehad om te komen met een rigoureuze aanpak. Meer nog dan wij als raad kregen zij lastige vragen en boze bezwaren.

Mijn complimenten aan dit college voor de manier waarop het dit proces heeft georganiseerd en voor de uitkomsten daarvan: een solide begroting en een meerjarenperspectief dat vertrouwen geeft. Waardering ook voor ambtenaren, inwoners, vertegenwoordigers van verenigingen en instellingen vanwege hun bijdrage. Er is mijn beleving niet eerder door zoveel mensen meegedacht over een begroting. Gelukkig deden de meesten dat met een insteek die loskwam van ‘als ik maar niet inlever...’ En inleveren gebeurt. En dat wordt voelbaar, dat zijn we ons zeer bewust.

We hebben de voorstellen en de begroting gespeld, soms met grote instemming, soms met een frons.

Hier zijn we blij mee Drie noem ik er waar we blij mee zijn.

Een groot deel van het tekort wordt opgelost met bezuinigingsopdrachten in het gemeentehuis. We zijn blij met de keuze om de opgave voor het sociaal domein te beperken tot een evengoed forse 4 miljoen en tot de manier van werken. Daarmee blijven we staan voor goede zorg en begeleiding en voor armoedebeleid dat mensen vooruit helpt.

Ook blij zijn we met de keuze om door te gaan met wat nodig is voor een schone omgeving en voor een klimaat dat toekomst geeft aan de generaties na ons: het energiefonds en het asbestfonds blijven.

En de derde: de inzet op meer groen en biodiversiteit gaat door. De herplant-afspraak voor bomen blijft. Er komen drie ‘Tiny Forests’ in wijken. Meer biodiversiteit wordt na een jaar van voorbereiden gestaag meer zichtbaar.

Hier zijn we minder blij mee Er zijn ook zaken waar we minder blij mee zijn.

BMC noemde erg snel cultuur als grote kostenpost. Dat doet geen recht aan de grote waarde van onze verenigingen, culturele instellingen en creatieve ondernemers. Geld vrijmaken voor cultuur is investeren: in mensen die zingen, dansen en lezen én in ons samenleven. Cultuur verrast en leert ons om over de grenzen te kijken van onze eigen gewoonten en ons eigen gelijk. In een samenleving die zienderogen polariseert, helpt cultuur ons om verhalen te delen en verschillen te waarderen.

Niet zomaar Wij zijn blij met de toezegging van de wethouder om de voorgestelde bezuiniging op de gesubsidieerde instellingen niet zomaar door te voeren. Met de instellingen zal zij komen tot een plan dat haalbaar, aanvaardbaar en – mijn woorden – ook wijs is. We zijn mee-indiener van de motie die de bezuiniging op de amateurkunst terugdraait. Niet alleen cultureel, ook sociaal zijn deze verenigingen betekenisvol. Daarom willen we wél herverdelen, maar niet bezuinigen.

Met inbreng van veel mensen is er een plan gemaakt voor Schans(Bolwerk)-Buitenwacht. Alleen de waterhuishouding wordt nu aangepakt. Het kan niet anders, maar het is pijnlijk. Wat ons betreft wordt zo snel mogelijk een slag gemaakt in de groene herinrichting van het gebied. Goed voor de buurt, goed voor de eerste indruk die Kampen maakt vanaf het station.

Brunneper Bongerd en Groene Hart Op twee plekken – de Brunneper Bongerd en het Groene Hart - stagneert de gebiedsontwikkeling als we deze begroting aannemen. Op beide plekken is dat een verlies in sociaal en groen opzicht.

De Brunneper Bongerd verdient voortgang na alles wat er in de wijk door bewoners al gerealiseerd is. Het Groene Hart oogt al jaren als een bouwplaats, terwijl het plan allang klaarligt. Het is hoog tijd dat beide gebieden een kloppend hart worden: ontspannen, groen, veilig en levendig. Voor beide gebieden komen wij met een amendement die de plannen in 2020 laten doorgaan.

Extra inkomsten Er kwam veel reactie op het voorstel voor extra inkomsten in deze begroting. Dat verdient ook een oordeel van GroenLinks. Wij vinden het belangrijk dat onze gemeente kleur op de wangen heeft. Dat we een stad zijn met grote culturele kracht en prachtige monumenten. Dat ieder mens hier gewoon meetelt – zonder gedoe over acceptatie en tolerantie. Dat hier passende zorg en begeleiding is, voor jong en oud, voor even of voor altijd. Dat er groen is en dat dat met oog voor biodiversiteit onderhouden wordt. Dat onze straten veilig zijn en de lucht gezond. Dat kinderen vrijuit kunnen spelen en sporten en goed onderwijs vinden.

Kleur op de wangen Wij willen die kleur op de wangen brengen en houden.

Daarom vinden we dat Den Haag voldoende moet gaan betalen voor het sociaal domein. Hier moet het werk op orde zijn, zeker. Maar de druk op Den Haag moet onverminderd hoog blijven.

Van ons mag de OZB woningen enigszins omhoog. Zo dragen we samen bij aan onze gemeente, naar rato van het bezit: wie duur woont, betaalt meer. De OZB voor niet-woningen stijgt forser. Los van de afweging hierboven weegt voor ons daarin mee dat deze OZB in Kampen al lang heel laag is – en relatief laag blijft.

Parkeren duurder Parkeren in de binnenstad wordt duurder. Dat is akkoord. Houders van een invalidenkaart mogen al overal parkeren. Wie gratis wil parkeren, kan naar de randen van de binnenstad, of op de fiets. Net als GBK vinden wij het nadeel van de duurdere parkeervergunning voor de bewoners van de binnenstad  onevenredig groot. De binnenstad is levendiger en veiliger als er gewoond wordt. Hoge kosten maken dat minder aantrekkelijk. Met een amendement verlagen we deze extra kosten van 50 naar 10 euro.

Voorzitter, ik rond af. Het diepste punt is aangetikt dit jaar, zo lijkt het.“We hebben wel verloren, maar we zíjn het niet.”

GroenLinks heeft vertrouwen in deze begroting en de ingeslagen route.

En minstens zo belangrijk: we hebben er vertrouwen in dat inwoners van onze gemeente samen de schouders blijven zetten onder een hechte samenleving.

Een samenleving waar niet de schreeuwers het laatste woord krijgen, maar de mensen die er samen iets moois van willen maken.

Nieke Jansen gaat in de rubriek Raadspraat in weekblad De Brug in op de geest van Sint Maarten. Het feest van (ver)delen.

Gisteren was het Sint Maarten. Ik vond het als kind een prachtfeest. Een echt kaarsje in m’n zelfgemaakte lampion, bedel-liedjes zingen. Goed voor een tas vol los snoep en wat stuivers.

Mantel Sint Maarten is de ‘vader’ van dit feest van delen. Hij gaf onderweg de helft van zijn mantel – de helft die van hemzelf en niet van de keizer was - aan een mens in nood. Hij zet me aan het denken in deze tijd, waarin we plussen en minnen over de begroting en geld verdelen. Verdelen gaat al gauw op de manier van: ik wat, jij wat. Van voor wat hoort wat en vooral zelf niet tekort komen.

Delen Wie deelt op de manier van Sint Maarten, die ziet wie of wat kwetsbaar is en hoort wat een ander nodig heeft. Stel je voor, dat we op zíjn manier onze keuzes zouden maken in onze samenleving. Kinderen, hun kinderen en alle nieuwe generaties zoeken een plek op deze aarde. Dat kan alleen maar goed gaan als wij nú bereid zijn om te delen. Nadenken over wat we eten. Een eerlijke prijs betalen voor voedsel. Kleiner en schoner bouwen. Zorg en onderwijs meer waarderen. Niet bang worden van verschillen.

Wat heb je nodig? Oog hebben voor wie of wat kwetsbaar is. En dan doen wat nodig is. Zo weegt GroenLinks de begroting. Kampen is een cultuurstad, met veel verenigingen, sterke culturele instellingen en creatieve ondernemers. Cultuur verbindt ons. Als je daar zwaar op bezuinigt, verdwijnen de bieb en Quintus uit IJsselmuiden. Lidmaatschappen en muzieklessen worden duurder. Dat schaadt mensen met een kleine portemonnee en onze hele samenleving.

Wij vroegen het college om de bezuinigingsplannen op cultuur eerst kritisch tegen het licht te houden. Dat gaat gebeuren. Samen met de instellingen worden de gevolgen in kaart gebracht en bijgesteld waar nodig. Zo bewaren we wat goed is.

Bouwplaats Ons Groene Hart ligt er al jaren bij als een bouwplaats. Met het Voedselbos, een particulier initiatief, is een start gemaakt. Dat wordt een plek van delen: noten, appels en veel meer. Nu moet de rest van het Hart snel volgen. Zodat we het hele park ontspannen en veilig kunnen delen. Volop groen voor wandelaars, spelende kinderen, skaters, dieren.

Brunnepers wachten al jaren op verbeteringen in hun wijk. Ze hebben afgelopen jaren met vereende kracht hun straten mooier gemaakt: meer samen, meer groen. Ook dat is delen. Wij willen daarom vaart achter de plannen voor Brunnepe.

Grenzen Kampen bezuinigt fors en dat heeft grenzen. We willen instaan voor de voorzieningen die onze gemeente kleur geven. We bezuinigen niet op goede zorg. We willen delen; samen bijdragen naar vermogen en nooit de rekening neerleggen bij de zwakste groepen. Vrij naar Sint Maarten is dat: samen ‘mantelzorger’ zijn.