Poliflw

Nog maar drie maanden en dan zijn we alweer halverwege deze bestuursperiode. De laatste ledenvergadering (ALV) keken we terug naar de eerste helft. Waar is het ChristenUnie gelukt het verkiezingsprogramma te realiseren? En hoe hebben we de missie en visie van de ChristenUnie in de Delftse politiek zichtbaar gemaakt?

Lang niet alle vraagstukken die in de gemeenteraad langs zijn gekomen, hadden we voorzien in ons verkiezingsprogramma. Toch zien we ook dan dat het programma een leidraad is voor ons stemgedrag en het bijsturen van collegevoorstellen via moties of amendementen. In het programma staan namelijk concrete doorvertalingen vanuit de visie op het samenleven in Delft. Dat dient als voorbeeld voor andere thema’s en voorstellen van het college.

Onze eigen inbreng in de raad concentreerde zich rond deze drie terugkerende thema’s:

Hoe zorgen we ervoor dat mensen in de samenleving de ruimte hebben naar elkaar om te zien: hoe ondersteunen we vrijwilligers en verenigingen waar veel vrijwilligers actief zijn; hoe waarderen we mantelzorgers? Wat geven we door aan volgende generaties: durven we duurzame keuzes te maken, willen we genoeg geld uittrekken voor de energietransitie en hoe zorgen we ervoor dat de zwaarste last niet komt te liggen bij de mensen met de dunste portemonnee? Steeds weer opnieuw zoeken we naar mensen die tussen wal en schip vallen, die niet meekomen in alle ontwikkelingen of voor wie beleid verkeerd uitpakt.

Enkele voorbeelden van wat dit het afgelopen jaar heeft gedaan voor Delftse inwoners:

Afgelopen jaar blijken veel minder mensen die in de bijstand zitten een boete gekregen. Ook mensen die iets vergeten door te geven worden in de (landelijke) wet Werk en Bijstand gezien als fraudeurs. Zij moeten een boete (korting op de uitkering) krijgen. Dit brengt mensen in grote problemen. Door onze inzet, samen met andere partijen in de raad, zijn er veranderingen bij de gemeente (het Klantcontact Centrum) doorgevoerd en is er meer persoonlijk contact. Daardoor nemen onbewuste fouten af en worden veel minder mensen gekort op hun uitkering. In het verleden werd al het budget voor mantelzorgondersteuning gestoken in een ‘dag van de mantelzorg’ waar veel mantelzorgers niet kwamen, omdat ze geen tijd hadden of omdat ze het geen aansprekend programma vonden. Door onze motie kent Delft sinds dit jaar veel meer variatie in het aanbod om mantelzorgers in het zonnetje te zetten. Er is meer geld voor de begeleiding van statushouders dankzij ons voorstel (een amendement bij de kaderbrief 2019). Geld voor de aanpak van eenzaamheid ligt niet nodeloos lang op de plank én wordt dankzij onze motie niet alleen uitgegeven aan tablets, maar aan een breed palet aan maatregelen. Waarbij met veel partijen uit de stad (van middenstand tot bibliotheek tot welzijnsorganisaties en kerken) wordt samengewerkt. De motie Energiebesparing voor iedereen is aangenomen. Deze motie draagt het college op om te onderzoeken hoe de gemeente kan bijdragen aan het verminderen van energiearmoede (dat mensen met laag inkomen in slecht geïsoleerde huizen veel geld kwijt zijn aan hun energieverbruik), ook via het Energieloket, dat de gemeente gaat oprichten. Ook vraagt de motie om aandacht te besteden aan de energiekosten bij mensen die in de schuldhulpverlening zitten, of bij de voedselbank aankloppen. Als gevolg van de motie Housing First gaat de gemeente in overleg met woningbouwcorporaties en aanbieders van Maatschappelijke Opvang om deze bewezen effectieve methodiek ook in Delft in te voeren. Zodat mensen die dakloos zijn of worden eerst een woning krijgen en intensieve begeleiding en vandaar uit kunnen werken aan de andere problemen.

Zo zijn we de eerste helft van onze periode en ook het afgelopen jaar bezig geweest. En zo hopen we ook het komend jaar te zoeken naar het goede voor onze stad en haar inwoners. Graag horen we het als u goede ideeën hebt, of als u vindt dat we ons ergens hard voor moeten maken, vanuit onze visie en missie.

Heel erg bedankt voor uw steun en betrokkenheid!

 Joëlle Gooijer

In de raadsvergadering van donderdag 28 november spraken we in de raad verder over de zogenaamde ‘scholenschuif’ in Tanthof. Er zijn zorgen bij scholen, ze kampen met leegstand en hoge onderhoudskosten vanwege verouderde gebouwen. Dat kost geld dat niet naar het onderwijs (naar leerkrachten) gaat. De beide Protestantse scholen zijn intussen gefuseerd, en het proces voor fusie van de beide Openbare en Katholieke scholen is in gang gezet. Op termijn zijn er dan dus nog drie scholen/ schoolbesturen in Tanthof over; en zes locaties. Met elkaar hebben deze schoolbesturen al een lang traject met de gemeente achter de rug. Dit heeft geleid tot een breed gedragen wens van de scholen om te komen tot één scholencluster centraal in de wijk, waar drie scholen elk hun eigen plek hebben en samen voorzieningen kunnen delen. Het college moet deze wens onderzoeken.

Er zijn daar zorgen over in de wijk. Bij omwonenden, bij ouders en leerkrachten. Zorgen over het verdwijnen van groen, de verminderde bereikbaarheid, de geluidsoverlast, het effect op de winkelcentra of de verkeersveiligheid als er 1 scholencluster komt in het centrum van de wijk. De vraag die bij hen steeds bovenkomt is: waarom wordt er alleen onderzoek gedaan naar het scholencluster? Is er geen andere variant denkbaar? Bijvoorbeeld drie aparte scholen; 1 in west; 1 in oost en 1 in het centrum van Tanthof (de 1-1-1 variant). Of twee scholen aan de ene en één aan de andere kant van de wijk (de 2-1 variant). Als we te zijner tijd als raad besluiten moeten nemen - en de nadelen van de inpassing van zo'n cluster moeten afwegen tegen de voordelen, dan wil je ook weten wat de voor- en nadelen van alternatieven zijn.

Het college zegt deze alternatieven niet te willen onderzoeken omdat de scholen dit niet wenselijk vinden en ze scholen niet kan dwingen in een schoolgebouw te gaan zitten. Maar… in maart 2016 was de conclusie van de Scenarioanalyse dat er bij scholen en gemeente voldoende draagvlak was voor doorrekening van de campusvariant, de 1-1-1 variant en de 2-1 variant. Wat volgde, in november 2016, was een Ruimtelijke Verkenning van deze varianten op verschillende plekken in de wijk. Uit deze verkenning blijkt de variant van een scholencluster van 3 scholen op de plek van de keerlus van de tram zeker niet als beste naar boven te komen.

Dan volgt in 2018 een Plan Uitwerkings Kader voor deze clustervariant. De keuze voor deze variant is, zo lezen we in het PUK, gemaakt op basis van 'nader overleg'. Wat dit overleg is geweest, en waarom deze variant dus alleen overblijft is niet inzichtelijk. En is ook niet transparant of in overleg met andere belanghebbenden (bijv. wijkbewoners) gemaakt.

Het college moet dan ook niet gek opkijken dat omwonenden, leraren, ouders en ook raadsleden vragen om ook die andere varianten inzichtelijk te maken.

De Raad moet Algemeen Belang dienen. Het belang van de scholen - die ook oog hebben voor de toekomst van het onderwijs in Tanthof – en voor wie de clustervariant veel voordelen biedt, is zeker heel belangrijk. Zij kijken verder vooruit naar wat leerlingen nodig hebben, hoe zoveel mogelijk geld naar het onderwijs kan gaan en hoe verschillende schoolconcepten kunnen worden aangeboden.

Maar er zijn meer belangen, zoals het behoud van groen, de bereikbaarheid, de wijkstructuur, de verkeersveiligheid, geluidsoverlast, maar ook: draagvlak in de wijk.

Op basis van de documenten die er nu liggen, kan de raad geen goede belangenafweging maken; want de raad is niet betrokken en wordt tot op heden door het college niet meegenomen bij de keus voor de clustervariant, na de Scenarioanalyse en de Ruimtelijke Verkenning. Om deze reden steunden we de motie van de SP die vraagt om meerdere scenario’s gelijkwaardig in beeld te brengen aan de variant van het scholencluster centraal in de wijk, zodat de raad een goede afweging kan maken. Helaas is deze motie is verworpen.

We steunden ook de GroenLinks motie die vraagt om het gebiedsproces over de toekomst van de wijk Tanthof te verbinden aan het haalbaarheidsonderzoek naar de gezamenlijke huisvesting van 3 scholen in Tanthof. Wel vinden we het belangrijk dat deze koppeling niet vertragend werkt. Scholen moeten immers zo snel mogelijk duidelijkheid hebben. Elk jaar dat ze leegstand moeten financieren is zonde.

Onze oproep is: College, pak de regie. Ga met betrokkenen om tafel. En zorg dat de Raad op basis van alle relevante informatie (en dus zoveel mogelijk in lijn met de verworpen motie van de SP) een besluit kan nemen. Want dat het een lastige belangenafweging zal worden, staat buiten kijf

Joëlle Gooijer

Op donderdag 17 oktober werd in de commissie de Programmabegroting 2020 -2023 besproken. Hierbij een samenvatting van de bijdragen van Joëlle Gooijer en Bert van der Woerd aan dit debat.

De ChristenUnie is blij dat het college een sluitende begroting heeft geleverd waarin het sociaal domein en de voorzieningen op peil blijven. Het belang van de zwakkeren wordt meegewogen in een samenleving gebaseerd op vrijheid. De ChristenUnie wil investeren in toekomstige generaties en komt op voor die vrijheid. Ook in Delft wordt niet elk belang gehoord en zijn er mensen die zich niet vrij voelen, zoals eenzamen. Onze manier van leven zorgt in bepaalde opzichten voor onvrijheid elders in de wereld of in de toekomst, omdat wij meer van de aarde gebruiken, dan ze kan leveren. Duurzame ontwikkelingsdoelen helpen bij het beoordelen van de begroting, besteden we geld aan de juiste zaken?

Ondanks dat Delft extra geld heeft ontvangen voor statushouders, meldt het college dat de huisvesting en maatschappelijke begeleiding in 2020 op dezelfde manier wordt uitgevoerd als tot nu toe gebeurde.

Hulp aan slachtoffers van mensenhandel in Delft zien we niet benoemd.

ChristenUnie ziet een tweedeling op de woningmarkt. De een kan wel verduurzaming betalen, een ander niet. Na de Bomenwijk, het Heilige Land is nu de Indische Buurt voor verbetering aan de beurt. Kunnen huurders in deze buurten blijven wonen met een hogere huur door woningverbetering?

Bewonersverenigingen signaleren onttrekkingen van woningen via bijvoorbeeld Airbnb. Heeft de gemeente voldoende capaciteit om te controleren dat men zich houdt aan regels zoals ze in Delft gelden? Het invoeren van een maximum aantal nachten zou in de nieuwe visie over het toerisme kunnen worden ingevoerd.

De weg naar een schuldenvrij leven van mensen in schulden blijkt door bewindvoerders nog wel eens belemmerd. Het college kan het % geslaagde trajecten toch wel meer laten stijgen dan van 77% naar 78 % met de extra 2 ton die het college steekt in de hulpverlening.

Het college hoeft niet te bezuinigen in het sociaal domein. Waarom dan wel 6,3 miljoen besparen? ChristenUnie Delft heeft wel enkele suggesties om geld te besparen én betere zorg te verlenen:

Housing First – waar daklozen met multi-problematiek eerst een woning krijgen; Familienetwerkberaad – in deze stad nog nooit echt goed van de grond gekomen, terwijl het bewezen effectief is.

In 2020 start een project voor ouderen. De vraag is hoe het college ervoor gaat zorgen dat er voldoende voor deze groep wordt gebouwd. Het Companen onderzoek moet snel opvolging krijgen.

ChristenUnie Delft ziet graag dat in een vrije samenleving organisaties die hoofdzakelijk met vrijwilligers werken worden ondersteund. De kinderboerderij, de waterspeeltuin, de kindertuinen en de wildopvang verdienen subsidie, omdat zij de samenleving ondersteunen.

Deze raad heeft een motie aangenomen om lokale journalistiek te ondersteunen. Waarom wacht het college een advies van de VNG af? De raad wil niet afwachten, wil wel het oordeel van het college.

Het college illustreert haar begroting met duurzame ontwikkelingsdoelen. Wat we in Delft vooral zien is voortzetten van oud beleid.Voorlopig zien we nog ontgroening van de binnenstad en verharding van binnenterreinen. De vraag is wat het college nu echt extra en beter doet nu u er etiketten van ontwikkelingsdoelen worden geplakt.

Bij duurzaam Delft goochelt het college met percentages CO₂ emissiereductie. Met één ding zal de gemeente toch rekening moeten houden, nl. dat elke volgende procent CO₂ emissiereductie of vervanging van fossiele energie door hernieuwbare energie moeilijker is en meer geld kost dan de zojuist behaalde procent.

Voor een bereikbare en leefbare stad wordt de Voorhofdreef versmald. De versmalling van de Voorhofdreef kan alleen doorgaan als er tegelijk compenserende maatregelen worden uitgevoerd, bijvoorbeeld een verbinding tussen de Beatrixlaan en de Martinus Nijhoflaan. Dat zal direct het Delflandplein ontlasten. Wat is de reden achter verplaatsing van de tramhalte op de Martinus Nijhoflaan? Besteed de € 87.000 voor onderzoek naar de overbodige halteverplaatsing anders.

Voor een schone en veilige stad verdient groeiparel winkelcentrum De Hoven onderhoud op niveau B, net als de binnenstad en het Agnetapark. Als het gaat om fietsveiligheid bij regen en in het donker, dan heeft de ChristenUnie nog een advies. Breng bij nieuwe fietspaden ledverlichting in de bestrating aan die met je mee beweegt.

Bij de Afdoening toezegging 2018-07 tarieven afvalstoffenheffing lijkt het college het belangrijker te vinden niet te stijgen op de COEL lijst, dan het principe te hanteren dat je betaalt voor je hoeveelheid afval. Het ging juist om differentiatie: toevoeging van een tarief voor een 2-persoonshuishouden.

In de tweede termijn hebben we gezegd blij te zijn met:

de toezegging van wethouder Vollebregt dat hij voor het eind van het jaar met voorstellen wil komen voor de regulering van Airbnb; dat er ruimte is voor ideeën zoals Housing First en Familienetwerkberaad in het Actieplan Sociaal Domein.

En Moties te overwegen over de onderwerpen:

Opvolging Companen onderzoek – sneller meer ouderenhuisvesting; Impuls lokale journalistiek; Versmalling Voorhofdreef; (niet) Verplaatsen halte Martinus Nijhoflaan; Groeiparel winkelcentrum De Hoven; Differentiatie tarieven afvalstoffenheffing; Beter verlichte fietspaden

 

Op 7 november vindt de besluitvormende Raad plaats en komen eventuele moties in stemming

In de commissie SDW van 3 september jl hebben we met de wethouder gedebatteerd over de keuze van het college om 100 tablets aan te schaffen om eenzaamheid te bestrijden. We vragen ons sterk af of dit nu de beste besteding is van het extra geld voor eenzaamheidsbestrijding dat we van het Rijk krijgen.

Delft is een van de 16 gemeenten die van het Rijk extra geld krijgt voor de aanpak van eenzaamheid van 75plussers (Eén tegen eenzaamheid). De reden dat we 150.000 euro krijgen, is omdat in Delft relatief veel ouderen heel eenzaam zijn (56%).  Het doel van dit geld is dat andere gemeenten kunnen leren van de ervaringen van deze 16 gemeenten.

Het college heeft bedacht dat met dit geld, onder andere tablets worden aangeschaft waarmee ouderen makkelijker contact kunnen leggen met hun omgeving. Het gaat om een tablet die elders al succesvol is gebleken. Toch zijn we niet overtuigd. Een aantal redenen:

Het kost veel geld; we krijgen 150.000 euro. De aanschaf van 100 tablets kost (inclusief begeleiding van Delft voor elkaar en een projectleider) 115.000 euro; een hele grote hap uit het budget en omgerekend is het dus ruim 1000 euro per tablet; Slechts een beperkt aantal ouderen kan hiermee werken; niet duidelijk is hoe deze ouderen geselecteerd worden; Delft voor Elkaar moet begeleiding bieden. 100 ouderen in één keer begeleiden lijkt een onmogelijke opgave binnen de organisatie; Ouderen kunnen met een tablet makkelijker contact maken met hun netwerk. Maar ze krijgen er niet een groter netwerk van, of leren hun netwerk te vergroten; We denken niet dat de meest eenzame mensen hiermee bereikt of geholpen worden; Om eenzaamheid aan te pakken heeft de overheid de samenleving nodig: de bakker op de hoek, de supermarkt, de horeca, de bibliotheek, buurthuizen, kerken, moskeeën, etc. Deze partijen moeten betrokken worden, kunnen signaleren en kunnen toegerust worden om eenzaamheid te bestrijden; Door zo’n groot deel van het budget uit te geven aan de aanschaf van tablets en de begeleiding door een professionele partij geeft het college het signaal dat de samenleving niet nodig is, en dat is jammer; Delft krijgt geld om als een van de 16 gemeenten voorloper te worden op de aanpak van eenzaamheid. De inzet van tablets is elders al eens geprobeerd, en levert andere gemeenten dus geen nieuwe informatie op.

We hebben aangedrongen op de snelle inzet van de Rijksgelden voor de aanpak van eenzaamheid; het geld moest niet op de plank blijven liggen. Maar nu lijkt het college voor een te makkelijke weg te kiezen – waarbij een commerciële partij iets te makkelijk inspringt op de budgetten die een aantal gemeenten heeft gekregen.

We pleiten voor een bredere inzet – waar de samenleving intensief bij wordt betrokken. Daar moet het college grote prioriteit aan geven. Want alleen dan wordt Delft een stad waar we echt omzien naar elkaar.Joëlle Gooijer

Op 20 juni hield de raad haar Algemene Beschouwingen bij de kaderbrief 2019. Op basis van deze kaderbrief zal het college een Programmabegroting uitwerken voor 2020 - 2023. Fractievoorzitter Joëlle Gooijer sprak namens de ChristenUnie de volgende Algemene Beschouwingen uit: https://delft.christenunie.nl/k/n6025/news/view/1277242/131785/algemene-beschouwingen-bij-kaderbrief.html

Op 20 juni hield de raad haar Algemene Beschouwingen bij de kaderbrief 2019. Op basis van deze kaderbrief zal het college een Programmabegroting uitwerken voor 2020 - 2023. Fractievoorzitter Joëlle Gooijer sprak namens de ChristenUnie de volgende Algemene Beschouwingen uit:

Voorzitter,

Onlangs werd 75 jaar D-Day herdacht. NOS kwam met nieuwsuitzendingen en kranten lieten de nu nog levende veteranen aan het woord. Een van de uitspraken van een veteraan bleef bij me hangen. Rudi Hemmes, de 96 jarige Prinses Irenebrigade veteraan, zei: “ik realiseerde me steeds meer dat in niet een hekel had aan Duitsers, maar aan onrecht.”

Het fascineert me: hoe die duizenden Amerikanen en Canadezen hun veilige leven achter zich lieten, om in Europa bevrijding te brengen. Hoe ze geloofden in die missie, in de strijd tegen onrecht, waardoor ze in actie kwamen, ondanks het slechte weer op pad gingen, de boot verlieten, om meter voor meter, stap voor stap het verschil te maken samen met al die andere geallieerden. Dat lukte ook omdat ze op elkaar konden vertrouwen, omdat ze wisten dat die ander met diezelfde missie bezig was om het goede te doen.

Het is 75 jaar geleden, en we herdenken; omdat we dankbaar zijn voor vrijheid, omdat we willen dat het nooit meer oorlog wordt hier. Maar we herdenken ook omdat het ons blijvend mag inspireren om ook anno 2019 te vechten tegen onrecht, en stap voor stap en met elkaar, werk te maken van een vrije en rechtvaardige samenleving. Een samenleving waar verschillen vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan, waar elke stem gehoord wordt, waar we solidair zijn met mensen die het minder getroffen hebben én waar we zorgen voor de volgende generaties.

MISSIE

We zien dat wethouders en ambtenaren dagelijks bezig zijn om het goede te zoeken voor deze stad. Het is mooi dat dit college bij haar aantreden zich heeft gecommitteerd aan de Global Goals. Doelen die ons richten op het grote verhaal, over hoe we anno 2019 kunnen strijden tegen onrecht, tegen armoede, ongelijkheid en klimaatverandering. Het is jammer dat dit grote verhaal nauwelijks terugkomt in deze kaderbrief.

Volgens het college komt dat (onder meer) omdat ze eerst op zoek moet naar financiële ruimte en manieren moet vinden om de verdiencapaciteit te vergroten. Die financiële ruimte is er niet of nauwelijks. De meicirculaire geeft in elk geval ook geen goede weersvoorspelling.

Maar het werken aan deze Global Goals, of het werken aan een vreedzame, rechtvaardige samenleving is onze taak, ongeacht onze financiële ruimte. Er is elke dag werk aan de winkel om in deze tijd kansengelijkheid, solidariteit en rentmeesterschap vorm te geven.

Als we, in een kaderbrief, beschrijven wat er in de Programmabegroting moet landen, moet ons vertrekpunt zijn dat we in de stad op zoek gaan naar plekken van onrecht, naar groepen die buiten de boot dreigen te vallen. En we moeten op zoek naar wat er nodig is om dit stukje aarde goed door te geven aan volgende generaties.  

PLEKKEN VAN ONRECHT

Voorzitter: het lijkt in onze stad best goed te gaan, maar het is best moeilijk om recht te doen. En dan zie je mensen in beweging komen, om dat onrecht te bestrijden. Zoals bij de plannen van het Prinsenhof, of bij de omwonenden van de Kruisstraat, of bewoners van de Gasthuislaan. Niet altijd roeren mensen zich of komt het in ons blikveld. Denk aan slachtoffers van huiselijk geweld of van mensenhandel. Juist daar is onze inzet nodig.

BUITEN DE BOOT

Steeds weer moeten we zoeken naar mensen die aan het kortste eind trekken, die geen vuist kunnen maken. In de zorg, maar ook op de woningmarkt, in het openbaar vervoer of bij de energietransitie. Dat zijn vaak niet de mensen die het hardste roepen. Om deze groepen in het vizier te hebben, moeten we ons oor te luister leggen bij mensen die die verhalen wel horen: de belangenverenigingen, vrijwilligersorganisaties, thuiszorgmedewerkers, of de professional in de jeugdzorg. Niet omdat we iedereen kunnen geven waar hij of zij om vraagt. Maar wel omdat je alleen het algemeen belang kunt dienen als je alle belangen hoort en ze vervolgens tegen elkaar kunt afwegen. 

DE AARDE DOORGEVEN

En dan is het steeds weer de uitdaging hoe we de stad zo onderhouden en ontwikkelen dat we haar goed doorgeven aan volgende generaties. Waarbij we onze eigen belangen afwegen tegen de generaties na ons. Dat betekent dat er grenzen zitten aan groei, omdat we anders de leefbaarheid niet kunnen waarborgen in een steeds drukker wordende regio, dat we zorgen voor de broodnodige energietransitie, maar ook voor voldoende groen, en onderhoud en bescherming van gebouwen, wegen en voorzieningen.

CONCRETE ACTIE HIER EN NU

Concrete acties zijn nodig. Ook als de financiële weersomstandigheden niet zo mooi zijn als je had gehoopt, we moeten de spreekwoordelijke boot uit. Het college ziet de uitdagingen op lange termijn, als het gaat om wonen, mobiliteit en energietransitie. Maar neemt veel tijd in het uitwerken van dat grote verhaal, en het vinden van financiële ruimte, terwijl er op korte termijn, en binnen de huidige budgetten, ook keuzes gemaakt kunnen en moeten worden om te werken aan die Delftse Missie.

Want als we niets doen, dan betalen juist de mensen met de laagste inkomens de rekening van de stijgende energiekosten. We stellen voor om een energiecoach aan te stellen – en via vindplaatsen als de voedselbank, het ISF of de financiële winkel aan te bieden dat iemand meekijkt naar de energierekening van mensen met een laag inkomen en op welke wijze mensen daar zelf invloed op kunnen uitoefenen Het is tijd voor concrete actie: want als we armoede willen aanpakken, ligt de sleutel bij kinderen; zij moeten gelijke kansen krijgen en soms een extra steun in de rug zodat we de vicieuze cirkel van armoede kunnen doorbreken. Bijvoorbeeld door bereid zijn om meer te investeren voor Voor- en vroegschoolse educatie dan de Rijksbudgetten dekken. Het is tijd voor concrete actie: want als we willen dat mensen in Delft Waardig oud kunnen worden, dan zijn er nieuwe woonvormen voor ouderen nodig, en om dat echt mogelijk te maken moeten we met corporaties prestatieafspraken maken en projectontwikkelaars verleiden, grond reserveren en particulier initiatief stimuleren Het is tijd voor concrete actie om eenzaamheid aan te pakken, niet door te blijven hangen bij één tijdelijk initiatief als Abtswoude bloeit, maar door veel breder acties inzetten en kijken wat werkt voor wie Het is tijd om concrete actie om ook op het gebied van vervoer werk te maken van de missie voor energietransitie en een leefbare stad in de toekomst. De MobilityHub is misschien een goede, concrete actie. Helaas verzuimt het college het om de keuze om daar 1 miljoen euro in te steken te motiveren. Bij een zogenaamde beleidsarme kadernota, vinden we dus een begrotingswijziging waar een politieke keus - om de grondopbrengst van Nieuw Delft te stoppen in een Mobility Hub - wordt weggemoffeld. Graag een reactie van het college.

VERTROUWEN

Voorzitter, we kunnen en moeten dus concreet, hier en nu, stap voor stap aan de slag. En dat hoeven we niet alleen te doen. In plaats van ons steeds meer als marktpartij te gaan gedragen, die zijn verdiencapaciteit wil verhogen, moeten en kunnen we investeren in het zachte kapitaal van de samenleving: in onze inwoners, in vrijwilligers, verenigingen, en professionals. Zij zijn het die dagelijks onze stad leefbaar maken. Het is onze taak om dat kapitaal de ruimte te geven en te laten groeien. Dat doen we door naar hen te zien, te waarderen en te luisteren naar hun signalen.  En bovenal: door hen te vertrouwen

Als we dan keer op keer horen dat het niet goed gaat met de integratie van Statushouders: laten we dan keuzes durven maken die andere gemeenten ook maken en de begeleiding verlengen van ½ naar 1 jaar. We hebben financiële ruimte bij de bijstandsuitkeringen. Ruimte die je ook kunt benutten ten behoeve van een maatwerk budget voor mensen in de bijstand. In andere steden blijkt dit een erg effectieve maatregel te zijn; je geeft de professional het vertrouwen om snel geld in te zetten en daarmee betere resultaten en kostenbesparing te realiseren. We overwegen voorstellen om dit te regelen. Het college kiest er nu voor om meerjarig overschotten op de bijstand grotendeels in de reserve sociaal domein stoppen, waaruit het actieplan sociaal domein wordt betaald. Het is goed en nodig om binnenkort als raad te praten over de resultaten en de gekozen prioriteiten van dit actieplan. Laten we bij dit actieplan niet uit het oog verliezen dat het om mensen gaat en niet primair om geld besparing. Vertrouwen in de samenleving, geven we ook vorm door een passend subsidiekader. Met een klein beetje overheidssteun kunnen heel veel kapitaal (menskracht, motivatie en uren) kunnen mobiliseren. De CU wacht met smart op de koppeling van het bestuursprogramma aan het subsidiekader en vraagt aan t college wanneer we daar nu eindelijk wat van gaan zien.

FINANCIËN

Tenslotte, voorzitter kom ik toch uit bij de financiën. Want natuurlijk kosten plannen geld – en moeten we structurele uitgaven dekken met structurele inkomsten, moeten we streven naar een beheersbare stadsschuld en een algemene reserve die voldoende buffer biedt voor de risico’s die we lopen en met lagere lokale lasten en ruimte voor investeringen die bijdragen aan de missie om de stad goed door te geven aan volgende generaties.

Er komt ook geld binnen via de toerismebelasting. We lezen dat het Platform Toerisme een voorstel opstelt om de inkomsten uit toeristenbelasting en de uitgaven aan toeristisch beleid met ingang van 2020 structureel te koppelen. Wij zijn benieuwd naar de visie van het college, maar zijn daar zelf geen voorstander van; ook het legen van prullenbakken, het onderhoud aan straten en groen, het aanleggen van parkeerplaatsen en het laten rijden van Openbaar Vervoer draagt er immers aan bij dat mensen een goed verblijf in onze stad kunnen hebben. Of we kunnen de toenemende opbrengsten van de toerismebelasting gebruiken voor het goed herdenken van 75 jaar bevrijding.

75 jaar na D-day mogen we allereerst dankbaar zijn voor het land, voor de stad waarin we leven. Als we iets verder om ons heen kijken weten we dat die vrede, veiligheid en welvaart op heel veel plekken niet vanzelfsprekend is. We zijn hier als raad en college om onze stad te dienen – om vrede te bewaren en recht te doen. En om handen en voeten te geven aan die vrije samenleving waarin er ruimte is voor verschil. Juist in deze zaal kunnen we laten zien dat we ondanks verschil, in staat zijn samen te zoeken naar het goede. Laten we daarbij ons hart spreken: wat drijft ons; welk onrecht willen we bestrijden. Want we hebben geen hekel aan de ander of aan de standpunten van de ander, maar aan onrecht.

Voorzitter, de ChristenUnie doet dit vanuit het besef dat er een Hemelse Vader die zijn Rijk van Recht en Vrede niet afdwingt door tanks en kanonnen. Maar die zijn zoon gaf, omdat hij die wereld zo liefhad. Die liefde die mensen, ook anno 2019 in beweging brengt om het goede te doen en met elkaar te bouwen aan een samenleving van vrede en recht. Mag dat ons inspireren. Ook bij de plannen die zullen landen in de programmabegroting.

 

 

De ChristenUnie is verontwaardigd over de nieuwe OV-dienstregeling die vanaf eind augustus in Delft zal gelden. De nieuwe busvervoerder EBS laat vanaf dan de buslijn door het Centrum, bus 62 in Buitenhof en bus 33 in Westerkwartier vervallen en vervangen door een belbus. Absurd, vindt de ChristenUnie. De fractie heeft in de commissievergadering van 9 mei wethouder Huismans hierover ter verantwoording geroepen.

Egged Bussed System zal vanaf 25 augustus 2019 het busvervoer in de regio Haaglanden overnemen van Connexxion. EBS heeft onlangs op haar website kenbaar gemaakt hoe ze vanaf dan het busvervoer wil organiseren. Daaruit blijkt dat een aantal buslijnen vervangen zal worden door een Delfthopper. Deze Delfthopper heeft geen vaste dienstregeling, maar rijdt op verzoek. De ChristenUnie is zeer ontstemd over deze plannen. Volgens verantwoordelijk wethouder Huijsmans passen de voorstellen binnen het programma van eisen dat begin 2017 door de gemeenten is vastgesteld. En dus zijn ze niet meer tegen te houden. Maar over de invulling van de plannen heeft de raad zich nooit kunnen uitspreken. De raad heeft ook niet kunnen voorzien dat een busaanbieder vaste buslijnen zou gaan vervangen voor een belbus.

Het effect is bijvoorbeeld dat voor delen van Buitenhof de dichtstbijzijnde halte (waar ook een echte dienstregeling geldt) straks 1000 meter lopen is, waar 400 à 500 meter de norm is. Fractievoorzitter Joëlle Gooijer: “Ik herinner me hoe groot de verontwaardiging in de stad was toen een lus van buslijn 62 in Voorhof, langs de verzorgingshuizen verdween. We hebben ons ingespannen om die plannen van tafel te krijgen, maar tevergeefs. En nu vervalt buslijn 62 helemaal in Buitenhof. Ik kan dit niet uitleggen aan de stad! Ik heb er geen vertrouwen in dat deze Delfthopper een klantvriendelijk alternatief is voor de vervallen buslijnen. Delft is toch geen buitengebied?!”

De wethouder heeft in de commissie donderdagavond beloofd met een brief te komen naar de raad, waar de commissie Ruimte en Verkeer op 11 juni over verder zal debatteren. De brief is vrijdag 10 mei verschenen. De wethouder verschuilt zich achter de procedure en laat helemaal niet blijken wat ze vindt van de plannen. “Ongelofelijk”, vind de ChristenUnie. “We gaan dit tot op de bodem uitzoeken. We kunnen dit niet zomaar laten gebeuren in onze stad. De stad moet er wat van kunnen vinden. En de raad moet hierover kunnen beslissen.”

Joëlle Gooijer

Met de wijkverpleging mee in Buitenhof Woensdagavond 3 april mocht ik met wijkverpleegkundige Chynna mee op haar ronde door Buitenhof. Het is mooi om te zien hoe zij met haar team ervoor zorgt dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen. Bijzonder hoe ze in de relatief korte tijd, die ze per cliënt heeft, toch rust en aandacht weet te brengen. Ik zag hoe betrokken Chynna is op haar cliënten en hoe ze rekening houdt met hun levensverhaal en wensen. Veel cliënten hadden aanvankelijk moeite om te accepteren dat ze hulp nodig hebben, maar zijn nu erg blij met de ondersteuning die ze krijgen. Maar je ziet ook dat zo lang mogelijk thuis ook zijn grenzen heeft: voor sommige cliënten zou het beter zijn als ze in een verzorgingshuis zouden wonen met meer aanspraak en toezicht. De thuiszorg doet wat ze kan, maar kan dat nooit vervangen. Kromme regelgeving Als opname eigenlijk nodig is, kunnen mensen een WLZ indicatie aanvragen. Veel mensen kunnen of willen dan nog niet opgenomen worden, maar krijgen vanaf dat deze indicatie er ligt, hun zorg gefinancierd uit de WLZ en niet langer uit de Zorgverzekeringswet. Dat klinkt logisch. Maar met een WLZ indicatie is het aantal zorgmomenten beperkt. Er kan daardoor minder zorg worden geleverd dan voor de WLZ indicatie. Van de wijkverpleegkundige wordt intussen verwacht dat ze als soort spin in het web fungeert en dus ook overlegt met huisarts, familie en therapeuten. Maar soms gaat in dat overleg en regelen al zoveel tijd zitten, dat er geen tijd meer over is voor de daadwerkelijke zorg. Het gevolg is dat thuiszorgmedewerkers veel ‘onbetaald’ werk doen. Dat is een onmogelijke keus tussen goede, menselijke zorg, tussen de druk van het management om zoveel mogelijk ‘productief’ te zijn en tussen het bewaken van je eigen vrije tijd. Veel respect voor de manier waarop thuiszorgmedewerkers daarmee om gaan en steeds het belang van de cliënt voor ogen houden. Terwijl ik ’s avonds laat naar huis fiets realiseer ik me weer eens hoe dankbaar we mogen zijn met al die medewerkers van de thuiszorg, die dag en nacht klaar staan voor al die inwoners van onze stad die een beetje of veel hulp nodig hebben om thuis te kunnen (blijven) wonen. Joëlle Gooijer

Beste ChristenUnieleden en PerspectieFleden,

Op 20 maart mogen we naar de stembus om nieuwe vertegenwoordigers in Provinciale Staten en waterschappen te kiezen. Wil je goed scherp krijgen waar de ChristenUnie voor staat, waar ze haar standpunten op baseert en wil je ook aan anderen kunnen uitleggen wat de meerwaarde is van christelijke politiek? Volg dan de cursus Welkom bij de ChristenUnie in Delft. Deze cursus van één avond vindt plaats in het nieuwe Stadskantoor in Delft direct boven het NS-station.

De cursus bestaat uit een korte lezing waarna je in gesprek kunt met cursusleider en Delfts raadslid Joëlle Gooijer en de andere deelnemers. Lijsttrekker Pieter-Jan Hofman van waterschap Delfland vertelt kort wat de issues zijn bij deze waterschapsverkiezingen. Met interactieve werkvormen dagen we je uit jouw kennis van politieke standpunten te testen.

Neem niet-leden mee!Mensen die nog geen lid zijn van de ChristenUnie zijn van harte welkom bij deze cursus. Attendeer je netwerk hierop en neem mensen die dicht bij de waarden van de ChristenUnie staan gratis mee! Ook als je er zelf niet bij kunt zijn, zijn je contacten van harte welkom. Aanmelden is wel nodig.

Praktische informatiePlaats: DelftDatum: woensdag 6 maart van 19:45 - 22.00 uurAanmelden: www.christenunie.nl/cursus of telefonisch via 033 – 4226969 tot uiterlijk 27 februari

We hopen je te ontmoeten bij deze cursus!

Hartelijke groet,

De medewerkers van het ChristenUnie Opleidingscentrum

Kerstfeest: Het feest van het Licht. Waarin we mogen vieren dat er ‘uit ’s werelds duist’re wolken - een licht der lichten is opgegaan’. God die redding brengt. Ongedacht; als een kwetsbaar kind naar deze wereld kwam. Het blijft me verwonderen. En inspireren. Het afgelopen jaar zijn we ook als fractie met van alles druk geweest. En ook (of juist) in de politiek kan je het gevoel krijgen dat het nooit goed genoeg is, dat er altijd mensen tussen wal en schip vallen, dat er altijd te weinig geld is en dat er altijd mensen ontevreden zijn over de besluiten die we nemen. Hoe wonderlijk mooi is het dan om te beseffen dat Gods plan met deze wereld wél volmaakt is. Hij ziet wat mensen teweeg brengen; en hoe mensen met elkaar en met Zijn schepping omgaan. Intussen laat Hij ons niet aan ons lot over. Maar brengt redding. Die wetenschap mag ons uittillen boven ons eigen werk. En mag ons tegelijkertijd inspireren om - met de verantwoordelijkheid die we van Hem hebben gekregen - te werken in zijn Koninkrijk én zo een licht te zijn. Ik wens u allen een mooi en inspirerend Kerstfeest! Joëlle Gooijer Fractievoorzitter