Poliflw

Sinds een aantal maanden groeit het ledenaantal van de PvdA in Amsterdam weer. In deze nieuwe serie ‘Nieuw bij de PvdA’ stellen wij de komende tijd een aantal nieuwe Amsterdamse PvdA’ers aan je voor. Wat drijft hen? Waarom kozen zij voor de PvdA en wat vinden zij zo mooi aan Amsterdam? Vandaag in de eerste aflevering: Nikki Verhoeven (22): “Het opzoeken van de verbinding met de mensen voor wie je staat vind ik dé eigenschap van een goede politicus.” 

Dag Nikki, wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven? “Ik ben Nikki, 22 jaar, ik studeer Antropologie aan de UvA en ik werk al zo’n 3 jaar in een buurthuis VoorUit in Amsterdam-Slotervaart. VoorUit is een project waarbij studenten zich inzetten voor de buurt in ruil voor woonruimte in diezelfde buurt. Sinds afgelopen zomer ben ik ook coördinator van ons wijkteam. We organiseren allerlei activiteiten in de buurt, van computerlessen tot open mics en van knutselclubjes tot buurtdiners en taallessen voor anderstaligen. Momenteel volg ik een leergang van PvdA Amsterdam over Amsterdamse politiek dus daar ben ik ook zo nu en dan mee bezig. Verder schrijf ik graag (van artikelen tot gedichten en liedjes) en houd ik van lezen, muziek en muziek maken. Als ik niet werk of studeer vermaak ik me wel met een van deze dingen.”

Sinds wanneer mag jij jezelf Amsterdammer noemen? “Sinds 6 september 1997, toen werd ik geboren in Amsterdam-Osdorp haha. Ik woon al mijn hele leven in Amsterdam. Ik ben geboren in Osdorp en heb daar tot mijn 19e gewoond. Sindsdien woon ik in Slotervaart via VoorUit.”

Wat was het moment waarop je voor het eerst dacht: de PvdA is mijn partij? “Toen ik werd aangenomen bij de Hart voor Amsterdam-leergang van de PvdA en ik me meer en meer ging verdiepen in de partij voelde ik me steeds meer thuis bij de mensen en de ideeën van de PvdA. Toen ik lid wilde worden van een partij was het voor mij evident dat dat de PvdA moest zijn.”

“Toen ik lid wilde worden van een partij was het voor mij evident dat dat de PvdA moest zijn.”

Welke (ex) PvdA politicus of politica waardeer je het meest en waarom? “Ik waardeer veel PvdA’ers en vind dat de PvdA op elk politiek niveau sterke politici heeft. Dat vind ik niet van elke partij (thumbs up dus ). De politicus die ik het meest waardeer is wel Sofyan Mbarki, fractievoorzitter van Amsterdam. Ik waardeer hem heel erg door zijn oprechte bevlogenheid voor Amsterdam en de verbinding die hij met de stad aangaat; dat hij in gesprek gaat met actieve Amsterdammers, dat hij tijdens Corona-tijd Abdelhamid Idrissi van Studiezalen helpt met het bezorgen van voedselpakketten en dat hij Klaas Dijkhoff meeneemt naar Slotervaart toen de VVD’er met een wetsvoorstel kwam om criminelen harder te straffen voor het plegen van misdrijven in bepaalde wijken bijvoorbeeld. Het opzoeken van de verbinding met de mensen voor wie je staat vind ik dé eigenschap van een goede politicus.”

“Ik waardeer Sofyan Mbarki heel erg door zijn oprechte bevlogenheid voor Amsterdam.”

Wat was je eerste echte kennismaking met de PvdA of PvdA’ers en hoe ervaarde je dat? “Mijn eerste échte kennismaking met PvdA was denk ik de leergang. Daarbij ontmoette ik heel veel ambitieuze PvdA’ers. Dit was het begin van mijn ‘PvdA-avontuur’ waarbij ik me meer en meer ging verdiepen in de partij.”

Wat wil je verder uit je PvdA-lidmaatschap halen? “Ik wil me heel graag verdiepen in politieke processen: hoe zit ‘de politiek’ nu eigenlijk precies in elkaar en hoe werkt dit? Ik heb politiek altijd al wel interessant gevonden, maar wist nooit zo goed hoe ik hier invulling aan kon geven. Nu wil ik hier als lid actief naar op zoek gaan en in gesprek gaan met anderen met (relatief) dezelfde politieke ideeën en passies. Het lijkt me daarbij ook interessant om als Antropoloog in gesprek te gaan met andere PvdA’ers die vanuit een heel andere hoek komen dan ik.”

Wil jij net als Nikki ook lid worden van de PvdA? Klik dan hier!

Wat vind je het mooiste aan de stad Amsterdam? “De vrijheid die ik voel in de stad. Je kunt in Amsterdam heerlijk verdwalen, dat waardeer ik heel erg. Van mijn buurt Slotervaart waardeer ik dat er zo veel parken in de buurt zijn. Ik woon tussen het Rembrandtpark en Sloterpark in dus er is altijd wel wat groen in de buurt waar ik even lekker kan wandelen.”

“Het mooiste aan Amsterdam vind ik de vrijheid die ik er voel. Je kunt er heerlijk verdwalen.”

Welk probleem in de stad moet de PvdA als het kan morgen meteen oplossen? “Ik denk dat ik de woningmarkt als eerst aan zou willen pakken. De problematiek van de woningmarkt is verbonden met veel andere problematiek. Woningmarkt gaat niet alleen over betaalbare woningen in de stad, maar ook over genoeg (betaalbare) woningen voor de mensen die we hier nodig hebben, zoals leraren. Dee woningmarkt gaat over gentrificatie en hoe je ervoor zorgt dat de mensen die hier willen blijven wonen hier kunnen blijven wonen en zich thuis voelen. En de woningmarkt gaat over segregatie: hoe zorg je ervoor dat mensen uit verschillende sociale klassen bij elkaar in de buurt wonen, elkaar tegenkomen op straat en elkaars verhalen kennen?”

We zitten door de Coronacrisis in een rare tijd. Hoe ervaar jij alles wat er gebeurt en hoe ga je daarmee om? “Het is inderdaad een heel gekke tijd nu. De eerste week was ik echt een beetje in shock en kon ik alleen maar het nieuws en sociale media checken. Nu ben ik er wel rustig onder en richt ik me wat meer op mijn creatieve projectjes; gedichtjes schrijven en muziek maken. Ik ben van mezelf redelijk introvert dus ik kan me best goed afsluiten van de wereld en mezelf vermaken. Verder proberen we het werk in het buurthuis zoveel mogelijk (online) door te zetten en gaat mijn studie ook door.”

Tot slot, wat wil je nog kwijt aan Amsterdammers in deze coronatijd? “Ik zie bij veel mensen om me heen dat ze het lastig vinden om veel alleen te zijn, hun vrienden niet te zien, zich te focussen op werk en/of studie en ik wil aan hen (en aan iedereen) meegeven: het is even een heel gekke tijd en het is helemaal niet gek als je je wat vaker verdrietig voelt en/of je niet kunt concentreren. Hierbij een bericht voor iedereen die nu thuis werkt/studeert: wees niet te hard voor jezelf, dit is niet de tijd om hard voor jezelf te zijn. Kijk per dag hoe je je voelt en wat je gedaan krijgt. Het is heel logisch als je minder focus hebt dan normaal: je moet ineens werken op de plek waar je je normaal vooral ontspant en waar heel veel afleiding is, je kunt niet je normale routine volgen en er speelt zich momenteel een mondiale crisis af: je mag je best even wat minder voelen en minder ‘nuttig’ zijn.”

Wil jij net als Nikki ook lid worden van de PvdA? Klik dan hier!

Het bericht Nieuw bij de PvdA: Nikki Verhoeven (22) verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

De inbreng van onze fractievoorzitter Sofyan Mbarki tijdens de Algemene Beschouwingen over de Voorjaarsnota 2019. Voorzitter,

Vroeger,  toen ik nog een kleine jongen was, wilde ik prof bij Ajax worden.

Inmiddels ben ik bijna 2x zo oud als de Ligt dus ik zie het niet snel meer gebeuren. En misschien is dat voor iedereen beter… Ook zonder mij pakt Ajax schaal.

Tijdens het spelen op straat hadden we het vaak over wat je wilde zijn als je later groot was. Een mooie vraag, want de toekomst ligt dan nog open.

Hoe ouder je wordt, hoe minder tijd je voor die vraag krijgt, Hoe minder tijd je voor die vraagt neemt.

Dat geldt niet alleen voor mensen. Dat geldt ook voor een stad.

Amsterdam wordt de eerste miljoenenstad van Nederland, Amsterdam als miljonair Niet meteen vandaag, niet morgen, maar Amsterdam groeit naar de 1 miljoen inwoners. De groei van de stad maken we zelf. Elke dag weer wordt deze stad gemaakt door duizenden Amsterdammers Elke minuut opnieuw, elke seconde weer.

Onafgesproken en ongecoördineerd zetten al die Amsterdammers zich in voor de stad Door een koffiezaak te beginnen of een studie af te maken. Door computerles te geven of een blikje bier te vangen bij een huldiging.

Voorzitter,

Waarom houden wij hier dan vast aan die ene vraag? De vraag ‘Van wie is de stad?’ Die vraag is terecht, natuurlijk. Want wie heeft het voor het zeggen in deze stad?

Is dat de bewoner of de ondernemer? De toerist of de expat? Is het de kapitalist of de communist? Heeft de gemeente eigenlijk wel wat te zeggen? Of bepaalt de gemeente eigenlijk alles?

Voorzitter,

Op dit moment lijkt het er soms op alsof iedereen tegenover elkaar staat. Dat gaat onze stad zeker niet helpen

De vraag die wij ons echt zouden moeten stellen is volgens mij dan ook; Wat voor stad wil Amsterdam zijn? Wat voor stad willen wij zijn?

Het antwoord vinden we niet bij andere steden. Het antwoord ligt in de stad zelf

Deze stad heeft altijd een visie gehad op de toekomst. Deze stad kent een traditie van plannen, bijsturen en vooral vooruitkijken.

Tijdens de gouden eeuw groeide de bevolking naar een kwartmiljoen. We bouwden mede door het aantrekken van migranten uit binnen- en buitenland de grachtengordel en de Jordaan.

Begin vorige eeuw bereikte de stad een half miljoen inwoners! Ook toen was de Warmoestraat waanzinnig druk, en daarmee was de eerste discussie over balans en drukte in de stad een feit. Alleen toen zonder Nutellawinkels.

Voorzitter,

De stad groeide zo snel dat er kramp ontstond.

David en zijn zoon Jacob van Lennep voorzagen het, en startten de Duinwatermaatschappij. Zo werden Amsterdammers voorzien van schoon en zuiver drinkwater, op te halen op het Haarlemmerplein.

Rijke Amsterdammers die zich inzetten, voor andere Amsterdammers die hun huizen hadden gebouwd. Samen werkten ze aan een groeiende stad.

Ik denk ook aan de tijd van Wibaut, Er woedde onder zijn bewind een hevige discussie over de invloed van de gemeente op het bedrijfsleven. Het was zelfs zo dat de gemeente eigen viswinkels had. Zo ontstond destijds dus ook de eerste discussie over viswinkels in deze raadJ

De uitkomst daarvan was samenwerking. Ondernemers en gemeente voor een groeiende stad

Voorzitter,

Met zulke voorgangers past mij bescheidenheid Arbeiders, ondernemers en de Amsterdamse elite, Samen bouwden zij deze stad. Vanuit hun visie is deze stad ontstaan.

Laat ik vandaag een voorschot nemen op de groeiende stad. U kent mijn partij, we nemen immers maar al te graag verantwoordelijkheid.

Voorzitter,

Ik zie een ontspannen stad voor me, Een ontspannen stad met gelijke kansen voor iedereen.

Een stad waar we door elkaar heen werken, wonen en leven. Waar elk kind lopend naar een goede school kan en ook mijn ouders de zorg krijgen die ze verdienen.

Voorzitter,

Eerlijk gezegd heb ik dit beeld een beetje gejat. Niet dat ik vanochtend ‘”ben opgestaan in het Lloyd hotel’”, Maar veel Amsterdammers zien hun stad graag zo.

Het is wat ik hoor tijdens onze buurtbivaks door de hele stad, tijdens Iftars deze maand. Wat ik hoorde van jonge Amsterdammers die Klaas Dijkhoff en mij wilden laten zien hoe zij de toekomst van de stad zien.

Ik wil hier graag hun verhalen delen omdat we samen moeten nadenken over deze groeiende stad.

In Zuidoost trof ik Ismael. Hij reist 3 keer per week van Bos & Lommer naar de Bijlmer om vrijwillig ouderen computerles te geven. De waardering die hij krijgt is beloning genoeg. Maar hij loopt wel tegen de reiskosten aan. Samen zien we dat graag anders. Daarom een motie om dat voor de toekomst te verbeteren

Sjoerd werkte 5 jaar als bankier in The City in Londen maar is nu weer hier in Amsterdam. In zijn oude stad was bijna elke winkel van een keten. Hier beginnen Amsterdammers hun eigen zaakje. Die eigen, kleine zaakjes helpen onze groeiende stad. Daarom verzoek ik het college juist daar meer op in te zetten.

Toch zijn er ook Amsterdammers die kiezen voor een ander pad. Ik sprak een moeder wiens zoon in de drugshandel zit. Helaas zien we dat er nog steeds Amsterdamse jongeren zijn die dat pad opgaan. Daarom ben ik blij dat we extra gaan investeren in veiligheid en ondermijning. Zodat ook deze jongen aan een toekomst kan werken.

Zo zit onze stad vol verhalen. Mijn fractie zal meer van deze verhalen met jullie delen tijdens de commissies. Wij zien die verhalen als antwoorden op de vraag wat Amsterdam wil zijn. En elke dag komen er meer verhalen bij.

Zo komen we vanzelf tot de 1 miljoen Zo werken we samen aan deze groeiende stad.

Aan een Amsterdam dat werkt voor al zijn inwoners. Waar we zeker kunnen zijn dat onze verhalen gehoord worden. Waar onze gedeelde verhalen, een gezamenlijke toekomst geven.

Dank u wel.

Het bericht Inbreng Sofyan Mbarki Voorjaarsnota 2019 verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Kiezen we voor de mensen - waar de PvdA voor staat - of voor de multinationals, zoals Klaas Dijkhoff tot nu toe doet? 👇

Asscher vs Dijkhoff

Amsterdam beschikt over heel veel parels. Veel van die parels zien we iedere dag glimmen. Ze staan voor de klas, ze besturen onze trams, zitten in onze studiezalen, besturen onze bedrijven of verzorgen onze ouderen.

Er zijn echter ook parels die we niet zien, of die niet glimmen op de manier zoals ze dat zelf zouden willen. Buiten hun eigen schuld om. Het zijn onze kwetsbare kinderen zonder goede leraar, het zijn onze studenten die geen geld hebben voor een goede laptop, het zijn onze vrouwen die thuis verteld wordt dat studeren en werken alleen voor mannen is, het zijn onze jongeren die geen geld hebben voor een treinticket naar een sollicitatiegesprek, het zijn onze kinderen die de dupe worden van vechtscheidingen en ga zo maar door. Deze parels beginnen op een achterstand of krijgen niet dezelfde kansen om te glimmen.

In kwetsbare wijken zijn de bovenstaande, verstopte parels oververtegenwoordigd. In deze wijken is het risico op misstappen extra groot. En deze misstappen vinden – helaas – ook plaats. Maar als we er vanuit gaan dat in iedereen een parel schuilt, wat hebben deze mensen dan voor politiek nodig? Politiek dat polariseert, kloven creëert en negatief gedrag uitvergroot? Of politiek dat handvaten biedt, overeenkomsten benadrukt en goed gedrag beloont? Ik denk dat laatste.

Dat was ook de reden waarom ik in september vorig jaar zo verontwaardigd was over het dubbel straffen in probleemwijken-plan van VVD’er Klaas Dijkhoff. Wéér een trap naar beneden. Wéér polariserend. Niet constructief. Daarom nodigde ik hem in december uit in Nieuw-West om hem te laten zien wat er wél nodig is om de parels van onze jongeren te laten glimmen: de allerbeste leraren, de mooiste speelveldjes, de allerbeste voorscholen, de allerbeste buurtwerkers, en het belangrijkste: geef ze het gevoel dat ze gezien worden, dat ze iemand zijn en dat ze erbij horen.

In de dagen na dat bezoek kreeg ik tientallen berichtjes van Amsterdammers die deze gedachte onderschrijven. Gisteravond kwamen we in Casa Sofia in Nieuw-West met een aantal van deze mensen samen om hierover door te praten.

Het werd een bijzondere avond met een divers gezelschap. Van een leraar, tot een jongerenwerker, tot een econoom, tot de Amsterdammer van het Jaar: iedereen deelde indrukwekkende verhalen over pech en geluk dat ze in het leven gekend hebben en over kansen en bedreigingen die onze jonge parels te wachten staan. De conclusie van de avond was eensgezind:

In iedereen schuilt een parel, maar om ze allemaal te laten glimmen, moeten we voor sommigen iets beter ons best doen. Dat is een taak voor ons allen. Dit wordt vervolgd…

Het bericht Sofyan blogt: in iedereen schuilt een parel verscheen eerst op PvdA Amsterdam.