Poliflw

Het besluit van de gemeente Emmen om drugsgebruik op straat te verbieden is volgens de fractie van D66 in strijd met de Opiumwet. Die zegt namelijk dat gebruik van soft- en harddrugs uitdrukkelijk niet strafbaar is. D66 heeft daarom vragen gesteld.

Aan het college van burgemeester en wethouders van de gemeente Emmen

Op 3 juli bericht de NOS dat 218 van de Nederlandse gemeente een algeheel verbod op drugsgebruik hebben afgekondigd. Die gemeentes wijken daarmee af van de Opiumwet. Ook in onze gemeente geldt een algeheel verbod op drugsgebruik.

De Opium wet is duidelijk over het gebruik van soft- en harddrugs: dat wordt uitdrukkelijk niet strafbaar gesteld. Bij de totstandkoming van de huidige Opiumwet is duidelijk aangegeven dat het niet de bedoeling is aan de term “aanwezig hebben” een zo ruime uitleg te geven dat daaronder ook “gebruik” valt. Dat helpt bij het verweer tegen de stelling dat de gemeente met een blowverbod de Opiumwet dupliceert, maar volgens verschillende hoogleraren is het onwenselijk dat een gemeente op deze manier de Opiumwet in de wind slaat.

Dat is niet het enige probleem. De juridische toevlucht die ook door het college die het verbod heeft opgesteld wordt gezocht om een blowverbod in te kunnen stellen is dat met dit verbod slechts wordt beoogd overlast te beperken. Ondergetekende kan zich voorstellen dat dit argument wordt gevoerd bij een blowverbod voor een specifiek aangewezen gebied. Maar voor een verbod dat blind voor heel onze gemeente wordt afgekondigd kan moeilijk worden volgehouden dat het alleen bedoeld is én volstrekt noodzakelijk is om overlast te beperken.

De fractie van D66 hecht eraan dat het zware instrument van een APV-verbod alleen wordt ingesteld op basis van gedegen juridische gronden en zuivere argumentatie.

Gezien het vorenstaande stelt ondergetekende, namens de fractie van D66 de volgende schriftelijke vragen:

Bent u bekend met het bericht: https://nos.nl/artikel/2291720-van-de-wet-mag-het-maar-ruim-200-gemeenten-verbieden-drugsgebruik-op-straat.html? Hoe verhoudt een algeheel blowverbod zich tot de Opiumwet waarin uitdrukkelijk is gekozen het gebruik van drugs van strafbaarstelling uit te sluiten? Kunt u toelichten of met dit verbod de Opiumwet wordt doorkruist? Verschilt volgens u de overlast van iemand die een sigaret of een sigaar rookt fundamenteel ten opzichte van iemand die een joint rookt? Zo ja, waarom? Speelt bij de motivatie een blowverbod in te stellen ook de principiële afkeuring van drugsgebruik een rol? Waarom is een algeheel blowverbod volgens u noodzakelijk en het geijkte middel om overlast te voorkomen? Kunt u ter illustratie aangeven waaruit de overlast in gebieden in de gemeente waar niet of nauwelijks geblowd wordt bestond, op grond waarvan nu in die gebieden het instellen van een blowverbod het enige effectieve middel is om bestaande overlast tegen te gaan? Welke mogelijkheden om overlast te bestrijden heeft u nog meer overwogen alvorens een algeheel blowverbod in te stellen? Waarom is er niet voor gekozen een specifiek blowverbod in te stellen of gebruik te maken van andere beschikbare instrumenten (die in de APV kunnen worden opgenomen) om overlast tegen te gaan? Vindt u het duidelijk en voorzienbaar voor inwoners van onze gemeente dat hier en in de gemeente Tynaarlo een verbod geldt op drugsgebruik en niet in de andere Drentse gemeenten?

Met vriendelijke groet,

Karel Eggen namens de fractie van D66 Emmen.

 

 

 

 

 

 

Vandaag stond er een opinieartikel in het Algemeen Dagblad over het wietexperiment zoals opgenomen in het regeerakkoord. Namens D66 Utrecht heeft raadslid Has Bakker dit artikel medeondertekend.

Meedoen aan proef haalt wiet uit schimmenrijk

2019 wordt het jaar dat wiettelers de voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na tientallen jaren gesteggel en stilstand zetten we nu een flinke stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waar vooral criminelen veel geld aan verdienen.

Eindelijk zetten we nu de eerste stap van oogkleprepressie naar realistischer softdrugbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in zes á tien gemeenten. Dat doen we voor consumenten die nu niet precies weten wat ze roken. We doen het voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor de ondernemers van de coffeeshops die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 ligt, dan waren we nog een stuk verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder de Nederlandse bevolking al een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat (nu nog) te eng. Die angst van tegenstanders kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging erover óf we de wietteelt wíllen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat hij is begonnen al op kritiek kan rekenen van voor- én tegenstanders. We moeten ook niet naïef zijn. Er spelen veel belangen, er wordt flink politiek bedreven. Ook is het een behoorlijke verandering. Er zijn veel vragen. Ook bij ons. Hoeveel verschillende wietsoorten zijn er nodig? Hoe controleren we de kwaliteit? Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat mensen verantwoord hun jointje roken? Maar de vragen die nu naar boven komen door het wietexperiment, zijn vaak dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we landelijk gaan reguleren. Het wietexperiment biedt ons de ultieme kans om te leren.

We roepen de bewindspersonen op om in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, de veiligheid, de wensen van de consument en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan ook worden verlengd. Dat is goed, want daarmee hoeft het experiment niet abrupt gestopt te worden. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven dus niet hoe dan ook terug naar de illegaliteit van nu. Daarmee laten we aan gemeenten zien dat deze proef dé kans is om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Maar of deze proef een succes wordt, hangt niet alleen af van de voorwaarden. Het hangt ook af van de oprechte wil van iedereen die een rol speelt in het experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat de wietteelt volledig wordt gereguleerd. Als wij met elkaar aantonen dat een gereguleerde wietteelt mogelijk is, waar criminelen buitenspel worden gezet en die beter is voor de volksgezondheid, dan kunnen ze er in Den Haag niet meer omheen.

Daarom roepen wij onze burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van de inwoners. In Uruguay is wiet sinds 2013 al gelegaliseerd. Zelfs in Amerika werd de eerste gelegaliseerde cannabiswinkel in Colorado al geopend in 2014.  Luxemburg heeft ook al dergelijke plannen. Wij willen nu in Nederland ook doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag met het wietexperiment. Zodat Nederland wellicht het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.

Has Bakker, Utrecht

Toon van Gent, Nijmegen

Stef Stevens, Helmond

Loes ten Dolle, Winterswijk

Frans Aerts en Remy Maessen, Venlo

Rene van den Kerkhof, Den Bosch

Alexander Hammelburg, Amsterdam

Karel Eggen, Emmen

Gernard Ekkelenkamp, Zoetermeer

Melanie Oderwald, Delft

Dilia Leitner, Haarlem

Julie Bruijnincx, Leeuwarden

Sanne de Wilde, Lelystad

Martine van Bemmel, Almere

Tyas Bijholt, Amersfoort

Robin Verleisdonk, Eindhoven

Claudia van Bruggen, Zwolle

Koen Mookhoek, Apeldoorn

Susan van Ommen, Arnhem

Francien Zeggelt, Leiden

Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn

Benjamin Hofland, Westland

Robin Visker, Zeewolde

Wim van Weegen, Noordoostpolder

Joek van Pul, Breda

Hanneke van der Werf, Den Haag

Peter de Kraker, Terneuzen

Jan Stoop, Tilburg

Elene Walgenbach, Rotterdam

Ine Woudstra, Oude IJsselstreek

Wieke Paulusma, Groningen

Saskia Verheij, Goes

Josephine Elliott, Vlissingen

Iris Rutjes, Enschede

 

Vandaag debatteert de  Tweede Kamer over het wietexperiment. De fracties van D66 hebben op initiatief van D66 Venlo de krachten gebundeld en doen een oproep aan iedereen die betrokken is bij het experiment: doe mee! We vragen onze burgemeesters, welke politieke kleur ze ook hebben, om zich in te schrijven voor het experiment.

2019 wordt het jaar dat wiettelers voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na jaren gesteggel zetten we een stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waaraan criminelen veel geld verdienen.

Eindelijk zetten we de stap van oogkleprepressie naar realistischer softdrugbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in een aantal gemeenten. Voor consumenten die nu niet weten wat ze roken. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor coffeeshophouders die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 lag, dan waren we verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder Nederlanders een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat nog te eng. Die angst kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging eerder over  óf we de wietteelt willen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat het is begonnen op kritiek kan rekenen. Er spelen veel belangen, er zijn veel vragen. Hoeveel wietsoorten zijn nodig? Hoe zorgen we ervoor dat mensen verantwoord hun jointje roken? De vragen die nu naar boven komen, zijn dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we gaan reguleren. Het wietexperiment biedt de kans te leren.

We roepen bewindspersonen op in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, veiligheid, de wensen van consumenten en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan worden verlengd. Dat is goed, want daarmee wordt het experiment niet abrupt gestopt. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven niet per definitie terug naar de illegaliteit van nu. Zo is deze proef dé kans om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Of deze proef een succes wordt, hangt af van de wil van iedereen die een rol speelt in dit experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat wietteelt wordt gereguleerd. Als wij aantonen dat gereguleerde wietteelt mogelijk is, dan kunnen ze er in Den Haag niet omheen.

We roepen burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. In Uruguay is wiet gelegaliseerd. Luxemburg heeft plannen. Wij willen in Nederland doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag. Zodat Nederland het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.

Frans Aerts en Remy Maessen, Venlo

Toon van Gent, Nijmegen

Stef Stevens, Helmond

Loes ten Dolle, Winterswijk

Rene van den Kerkhof, Den Bosch

Alexander Hammelburg, Amsterdam

Has Bakker, Utrecht

Karel Eggen, Emmen

Gernand Ekkelenkamp, Zoetermeer

Dilia Leitner, Haarlem

Julie Bruijnincx, Leeuwarden

Sanne de Wilde, Lelystad

Martine van Bemmel, Almere

Tyas Bijlholt, Amersfoort

Robin Verleisdonk, Eindhoven

Claudia van Bruggen, Zwolle

Pieter Herngreen, Doetinchem

Tiko Smetsers, Flevoland

Han Boer, Berkelland

Koen Mookhoek, Apeldoorn

Susan van Ommen, Arnhem

Francien Zeggelt, Leiden

Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn

Benjamin Hofland, Westland

Robin Visker, Zeewolde

Wim van Wegen, Noordoostpolder

Joek van Pul, Breda

Hanneke van der Werf, Den Haag

Peter de Kraker, Terneuzen

Jan Stoop, Tilburg

Elene Walgenbach, Rotterdam

Ine Woudstra, Oude IJsselstreek

Saskia Verheij, Goes

Josephine Elliott, Vlissingen

Iris Rutjes, Enschede

Pieter Herngreen, Doetinchem

Han Boer, Berkelland

Marc ten Barge, Hengelo

The post Burgemeesters: doe mee met het wietexperiment appeared first on D66 Leeuwarden .

‘Hoe meer gemeenten dit jaar meedoen met het experiment voor legale wiet, hoe beter.’  Deze oproep doet Joek van Pul samen met 35 andere lokale D66 fracties door heel Nederland in het Algemeen Dagblad.

2019 wordt het jaar dat wiettelers voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na jaren gesteggel zetten we een stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waaraan criminelen veel geld verdienen.

Eindelijk zetten we de stap van oogklep-repressie naar realistischer softdrugbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in een aantal gemeenten. Voor consumenten die nu niet weten wat ze roken. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor coffeeshophouders die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 lag, dan waren we verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder Nederlanders een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat nog te eng. Die angst kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging eerder over  óf we de wietteelt willen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat het is begonnen op kritiek kan rekenen. Er spelen veel belangen, er zijn veel vragen. Hoeveel wietsoorten zijn nodig? Hoe zorgen we ervoor dat mensen verantwoord hun jointje roken? De vragen die nu naar boven komen, zijn dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we gaan reguleren. Het wietexperiment biedt de kans te leren.

We roepen bewindspersonen op in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, veiligheid, de wensen van consumenten en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan worden verlengd. Dat is goed, want daarmee wordt het experiment niet abrupt gestopt. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven niet per definitie terug naar de illegaliteit van nu. Zo is deze proef dé kans om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Of deze proef een succes wordt, hangt niet alleen af van de voorwaarden. Het hangt ook af van de oprechte wil van iedereen die een rol speelt in het experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat wietteelt wordt gereguleerd. Als wij aantonen dat gereguleerde wietteelt mogelijk is, dan kunnen ze er in Den Haag niet omheen.

We roepen burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. In Uruguay is wiet gelegaliseerd. Luxemburg heeft plannen. Wij willen in Nederland doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag. Zodat Nederland het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.

Joek van Pul, Breda Hanneke van der Werf, Den Haag Peter de Kraker, Terneuzen Jan Stoop, Tilburg Elene Walgenbach, Rotterdam Ine Woudstra, Oude IJsselstreek Saskia Verheij, Goes Josephine Elliott, Vlissingen Iris Rutjes, Enschede Pieter Herngreen, Doetinchem Han Boer, Berkelland Julie Bruijnincx, Leeuwarden Sanne de Wilde, Lelystad Martine van Bemmel, Almere Tyas Bijlholt, Amersfoort Robin Verleisdonk, Eindhoven Claudia van Bruggen, Zwolle Pieter Herngreen, Doetinchem Tiko Smetsers, Flevoland Han Boer, Berkelland Koen Mookhoek, Apeldoorn Susan van Ommen, Arnhem Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn Benjamin Hofland, Westland Robin Visker, Zeewolde Wim van Wegen, Noordoostpolder Francien Zeggelt, Leiden Toon van Gent, Nijmegen Stef Stevens, Helmond Loes ten Dolle, Winterswijk Frans Aerts, Venlo Rene van den Kerkhof, Den Bosch Alexander Hammelburg, Amsterdam Has Bakker, Utrecht Karel Eggen, Emmen Gernard Ekkelenkamp, Zoetermeer Dilia Leitner, Haarlem

2019 wordt het jaar dat wiettelers de voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na tientallen jaren gesteggel en stilstand zetten we nu een flinke stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waar vooral criminelen veel geld aan verdienen.

Eindelijk zetten we nu de eerste stap van oogkleprepressie naar realistischer softdrugbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in zes á tien gemeenten. Dat doen we voor consumenten die nu niet precies weten wat ze roken. We doen het voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor de ondernemers van de coffeeshops die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 ligt, dan waren we nog een stuk verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder de Nederlandse bevolking al een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat (nu nog) te eng. Die angst van tegenstanders kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging eerder over  óf we de wietteelt willen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat hij is begonnen al op kritiek kan rekenen van voor- én tegenstanders. We moeten ook niet naïef zijn. Er spelen veel belangen, er wordt flink politiek bedreven. Ook is het een behoorlijke verandering. Er zijn veel vragen. Ook bij ons. Hoeveel verschillende wietsoorten zijn er nodig? Hoe controleren we de kwaliteit? Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat mensen verantwoord hun jointje roken? De vragen die nu naar boven komen door het wietexperiment, zijn vaak dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we landelijk gaan reguleren. Het wietexperiment biedt ons de ultieme kans om te leren.

We roepen de bewindspersonen op om in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, de veiligheid, de wensen van de consument en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan  worden verlengd. Dat is goed, want daarmee hoeft het experiment niet abrupt gestopt te worden. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven dus niet hoe dan ook terug naar de illegaliteit van nu. Daarmee laten we aan gemeenten zien dat deze proef dé kans is om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Maar of deze proef een succes wordt, hangt niet alleen af van de voorwaarden. Het hangt ook af van de oprechte wil van iedereen die een rol speelt in het experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat de wietteelt volledig wordt gereguleerd. Als wij met elkaar aantonen dat een gereguleerde wietteelt mogelijk is, waar criminelen buitenspel worden gezet en die beter is voor de volksgezondheid, dan kunnen ze er in Den Haag niet meer omheen.

Daarom roepen wij onze burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van de inwoners. In Uruguay is wiet sinds 2013 al gelegaliseerd. Zelfs in Amerika werd de eerste gelegaliseerde cannabiswinkel in Colorado al geopend in 2014.  Luxemburg heeft ook al dergelijke plannen. Wij willen in Nederland nu ook doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag met het wietexperiment. Zodat Nederland wellicht het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.

Toon van Gent, Nijmegen

Stef Stevens, Helmond

Loes ten Dolle, Winterswijk

Frans Aerts, Venlo

Rene van den Kerkhof, Den Bosch

Alexander Hammelburg, Amsterdam

Has Bakker, Utrecht

Karel Eggen, Emmen

Gernard Ekkelenkamp, Zoetermeer

Dilia Leitner, Haarlem

Julie Bruijnincx, Leeuwarden

Sanne de Wilde, Lelystad

Martine van Bemmel, Almere

Tyas Bijlholt, Amersfoort

Robin Verleisdonk, Eindhoven

Claudia van Bruggen, Zwolle

Pieter Herngreen, Doetinchem

Tiko Smetsers, Flevoland

Han Boer, Berkelland

Koen Mookhoek, Apeldoorn

Susan van Ommen, Arnhem

Francien Zeggelt, Leiden

Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn

Benjamin Hofland, Westland

Robin Visker, Zeewolde

Wim van Wegen, Noordoostpolder

Joek van Pul, Breda

Hanneke van der Werf, Den Haag

Peter de Kraker, Terneuzen

Jan Stoop, Tilburg

Elene Walgenbach, Rotterdam

Ine Woudstra, Oude IJsselstreek

Saskia Verheij, Goes

Josephine Elliott, Vlissingen

Iris Rutjes, Enschede

Pieter Herngreen, Doetinchem

Han Boer, Berkelland

Op initiatief van D66 komt er een experiment met legale wietkweek. Vervolgens heeft Lelystad zich op initiatief van D66 Lelystad hier ook voor aangemeld. Het is belangrijk om van dit experiment een succes te maken, om eindelijk de achterdeur te reguleren en daarmee de georganiseerde misdaad en onveilige thuiskweek tegen te gaan.

Samen met 35 collega’s uit andere gemeenten schreven we hierover een opiniestuk, wat vandaag in het AD staat. De Tweede Kamer debatteert er vandaag over.

2019 wordt het jaar dat wiettelers voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na jaren gesteggel zetten we een stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waaraan criminelen veel geld verdienen.

Eindelijk zetten we de stap van oogkleprepressie naar realistischer softdrugsbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in een aantal gemeenten. Voor consumenten die nu niet weten wat ze roken. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor coffeeshophouders die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 lag, dan waren we verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder Nederlanders een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat nog te eng. Die angst kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging eerder over  óf we de wietteelt willen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat het is begonnen op kritiek kan rekenen. Er spelen veel belangen, er zijn veel vragen. Hoeveel wietsoorten zijn nodig? Hoe zorgen we ervoor dat mensen verantwoord hun jointje roken? De vragen die nu naar boven komen, zijn dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we gaan reguleren. Het wietexperiment biedt de kans te leren.

We roepen bewindspersonen op in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, veiligheid, de wensen van consumenten en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan worden verlengd. Dat is goed, want daarmee wordt het experiment niet abrupt gestopt. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven niet per definitie terug naar de illegaliteit van nu. Zo is deze proef dé kans om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Of deze proef een succes wordt, hangt niet alleen af van de voorwaarden. Het hangt ook af van de oprechte wil van iedereen die een rol speelt in het experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat wietteelt wordt gereguleerd. Als wij aantonen dat gereguleerde wietteelt mogelijk is, dan kunnen ze er in Den Haag niet omheen.

We roepen burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. In Uruguay is wiet gelegaliseerd. Luxemburg heeft plannen. Wij willen in Nederland doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag. Zodat Nederland het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.  

Sanne de Wilde, Lelystad

Toon van Gent, Nijmegen

Stef Stevens, Helmond

Loes ten Dolle, Winterswijk

Frans Aerts, Venlo

Rene van den Kerkhof, Den Bosch

Alexander Hammelburg, Amsterdam

Has Bakker, Utrecht

Karel Eggen, Emmen

Gernard Ekkelenkamp, Zoetermeer

Dilia Leitner, Haarlem

Julie Bruijnincx, Leeuwarden

Martine van Bemmel, Almere

Tyas Bijlholt, Amersfoort

Robin Verleisdonk, Eindhoven

Claudia van Bruggen, Zwolle

Pieter Herngreen, Doetinchem

Tiko Smetsers, Flevoland

Han Boer, Berkelland

Koen Mookhoek, Apeldoorn

Susan van Ommen, Arnhem

Francien Zeggelt, Leiden

Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn

Benjamin Hofland, Westland

Robin Visker, Zeewolde

Wim van Wegen, Noordoostpolder

Joek van Pul, Breda

Hanneke van der Werf, Den Haag

Peter de Kraker, Terneuzen

Jan Stoop, Tilburg

Elene Walgenbach, Rotterdam

Ine Woudstra, Oude IJsselstreek

Saskia Verheij, Goes

Josephine Elliott, Vlissingen

Iris Rutjes, Enschede

Pieter Herngreen, Doetinchem

Han Boer, Berkelland

The post Haal wietkweek uit het schimmenrijk appeared first on LELYSTAD.

Vandaag debatteert de  Tweede Kamer over het wietexperiment. De fracties van D66 hebben op initiatief van D66 Venlo de krachten gebundeld en doen een oproep aan iedereen die betrokken is bij het experiment: doe mee! We vragen onze burgemeesters, welke politieke kleur ze ook hebben, om zich in te schrijven voor het experiment.

2019 wordt het jaar dat wiettelers voorbereidingen treffen om het eerste gereguleerde jointje in de coffeeshop te krijgen. Ook worden gemeenten geselecteerd die meedoen aan het wietexperiment. Na jaren gesteggel zetten we een stap vooruit om een einde te maken aan decennialang dubbelzinnig softdrugsbeleid: je mag wel wiet kopen, maar de coffeeshop mag het niet inkopen. Daardoor zijn we overgeleverd aan illegale teelt waaraan criminelen veel geld verdienen.

Eindelijk zetten we de stap van oogkleprepressie naar realistischer softdrugbeleid. We gaan de achterdeuren van coffeeshops reguleren in een aantal gemeenten. Voor consumenten die nu niet weten wat ze roken. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. En voor coffeeshophouders die nu voor hun waar overgeleverd zijn aan de illegaliteit. Welke burgervader wil dat nou niet?

Als het aan D66 lag, dan waren we verder gegaan: alle teelt voor coffeeshops reguleren. Daar is onder Nederlanders een meerderheid voor, maar veel van onze collega-politici vinden dat nog te eng. Die angst kunnen we met het wietexperiment hopelijk wegnemen.

De discussie ging eerder over  óf we de wietteelt willen reguleren. Dankzij het wietexperiment gaat de discussie er nu over hóe we kunnen reguleren. We zien dat het experiment nog voordat het is begonnen op kritiek kan rekenen. Er spelen veel belangen, er zijn veel vragen. Hoeveel wietsoorten zijn nodig? Hoe zorgen we ervoor dat mensen verantwoord hun jointje roken? De vragen die nu naar boven komen, zijn dezelfde vragen die beantwoord moeten worden als we gaan reguleren. Het wietexperiment biedt de kans te leren.

We roepen bewindspersonen op in gesprek te blijven met coffeeshophouders en gemeenten. Zij weten hoe de dagelijkse praktijk eruitziet als het gaat om de levering en de soorten wiet, veiligheid, de wensen van consumenten en kunnen onderbouwen waarom een overgangssituatie belangrijk is.

Het experiment kan worden verlengd. Dat is goed, want daarmee wordt het experiment niet abrupt gestopt. Die mogelijkheid staat nu gelukkig in het wetsvoorstel van het kabinet. Coffeeshops en telers die meedoen, hoeven niet per definitie terug naar de illegaliteit van nu. Zo is deze proef dé kans om te bewijzen dat gereguleerde wietteelt werkt.

Of deze proef een succes wordt, hangt af van de wil van iedereen die een rol speelt in dit experiment om er een succes van te maken. Een succesvol experiment is het beste argument voor degenen die willen dat wietteelt wordt gereguleerd. Als wij aantonen dat gereguleerde wietteelt mogelijk is, dan kunnen ze er in Den Haag niet omheen.

We roepen burgemeesters op: doe mee met de wietproef. Voor de gezondheid en veiligheid van onze inwoners. In Uruguay is wiet gelegaliseerd. Luxemburg heeft plannen. Wij willen in Nederland doorpakken. Niet in de schimmigheid blijven hangen, maar aan de slag. Zodat Nederland het eerste Europese land is met een verstandig wietbeleid.

Frans Aerts en Remy Maessen, Venlo

Toon van Gent, Nijmegen

Stef Stevens, Helmond

Loes ten Dolle, Winterswijk

Rene van den Kerkhof, Den Bosch

Alexander Hammelburg, Amsterdam

Has Bakker, Utrecht

Karel Eggen, Emmen

Gernand Ekkelenkamp, Zoetermeer

Dilia Leitner, Haarlem

Julie Bruijnincx, Leeuwarden

Sanne de Wilde, Lelystad

Martine van Bemmel, Almere

Tyas Bijlholt, Amersfoort

Robin Verleisdonk, Eindhoven

Claudia van Bruggen, Zwolle

Pieter Herngreen, Doetinchem

Tiko Smetsers, Flevoland

Han Boer, Berkelland

Koen Mookhoek, Apeldoorn

Susan van Ommen, Arnhem

Francien Zeggelt, Leiden

Gert van den Ham, Alphen aan den Rijn

Benjamin Hofland, Westland

Robin Visker, Zeewolde

Wim van Wegen, Noordoostpolder

Joek van Pul, Breda

Hanneke van der Werf, Den Haag

Peter de Kraker, Terneuzen

Jan Stoop, Tilburg

Elene Walgenbach, Rotterdam

Ine Woudstra, Oude IJsselstreek

Saskia Verheij, Goes

Josephine Elliott, Vlissingen

Iris Rutjes, Enschede

Pieter Herngreen, Doetinchem

Han Boer, Berkelland

Marc ten Barge, Hengelo

The post Burgemeesters: doe mee met het wietexperiment appeared first on Venlo.