Poliflw

Tijdens het congres op 14 december 2019 is de uitslag van de verkiezingen voor de nieuwe voorzitter en bestuur van de SP bekendgemaakt. Jannie Visscher uit Eindhoven volgt Ron Meyer op als partijvoorzitter. Jannie Visscher (58) heeft een lange staat van dienst in de partij, in de afdelingen, de gemeenteraad en als bestuurder. Ze was acht jaar wethouder in Groningen, daarna vier jaar in Eindhoven, waar ze nu raadslid is. Jannie Visscher werd met 1110 stemmen gekozen tot partijvoorzitter.

Jannie Visscher was voorgedragen als kandidaat-voorzitter door het vorige partijbestuur. De voorzitter van de selectiecommissie, Bastiaan van Apeldoorn: ‘Wij hebben alle vertrouwen in Jannie als voorzitter. Ze is wat ons betreft zonder enige twijfel de juiste vrouw op de juiste plaats. Niet alleen vanwege haar ruime ervaring in de partij, als wethouder en als raadslid, maar ook vanwege haar gedrevenheid en haar rustige, nuchtere en no-nonsense stijl.’

De stemmingen vonden plaats in meer dan 140 lokale ledenbijeenkomsten die tussen 13 en 23 november 2019 in het hele land plaatsvonden. De uitslag van de stemmingen werd tijdens het congres bekend gemaakt door de landelijke kiescommissie onder leiding van Meta Meijer.

Naast de voorzitter is ook een algemeen secretaris en 11 algemeen bestuursleden gekozen:     • Arnout Hoekstra (1984, Vlaardingen) algemeen secretaris (1492 stemmen)     • Sunita Bihari (1980, Apeldoorn) (789 stemmen)     • Thijs Coppus (1981, Leiden) (1065 stemmen)     • Jimmy Dijk (1985, Groningen) (1049 stemmen)     • Nicole van Gemert (1975, Utrecht) (1030 stemmen)     • Hans van Hooft (1966, Nijmegen) (807 stemmen)     • Laurens Ivens (1977, Amsterdam) (1102 stemmen)     • Bart van Kent (1983, Den Haag) (843 stemmen)     • Bert Peterse  (1983, Rotterdam) (795 stemmen)     • Bram Roovers (1999, Den Bosch) (902 stemmen)     • Lieke van Rossum (1982, Delft) (1037 stemmen)     • Spencer Zeegers (1954, Uden) (858 stemmen)

Het partijbestuur van de SP bestaat uit de in functie gekozen voorzitter en algemeen secretaris en 11 algemeen partijbestuursleden. Ook maken 19 regiovertegenwoordigers deel uit van het partijbestuur, die direct door de op regioconferenties aanwezige, actieve SP-leden gekozen worden. De fractievoorzitters van de Tweede en Eerste Kamer maken uit hoofde van hun functie deel uit van het bestuur.

WIJK BIJ DUURSTEDE – De Wijkse SP staat aankomende zaterdag tussen 10.00 uur en 12.00 uur op de Markt. De dag staat in het teken van woningbouw. Inwoners kunnen ook vragen stellen aan de fractieleden. ´Aedes, de landelijke vereniging van de woningbouworganisaties roept het kabinet op om te stoppen met de verhuurdersheffing. Door deze extra belasting gaan miljoenen euro´s van WS Cothen en Viveste naar Den Haag, geld dat zo niet lokaal geïnvesteerd kan worden. We doen mee aan acties tegen deze zinloze belasting´, aldus organisator Jeroen Brouwer. Hij is zaterdag 12 oktober tussen 10.00 uur en 12.00 uur ook aanwezig op de Markt.

De SP stelde wethouder Joustra (VVD) al eerder vragen over de heffing. Deze is in crisistijd ingevoerd. ´De bijdragen van woningbouworganisaties zoals Viveste en WS Cothen zijn alleen maar omhoog gegaan. Ook Wijkse, Cothens en Langbroekse huurders dragen minstens anderhalve maand van hun huur af aan Den Haag. Dat geld kunnen Viveste en WS Cothen niet investeren in dingen die nodig zijn zoals meer betaalbare huurwoningen. Dat moet stoppen. We willen dat ook ons college deze boodschap over gaat brengen´, begint de Brouwer.

Naast de aandacht in de gemeenteraad roepen de socialisten mensen ook op om hun woonverhaal op te laten nemen bij de actie van Aedes en de Woonbond, de nationale bond die opkomt voor de belangen van de huurders. Via www.wooncrisis.nl kunnen mensen hun eigen crisis melden. ´Of nog beter; teken de internetpetitie zoals deze is opgestart door de Amsterdamse SP wethouder Laurens Ivens via https://www.petities.com/wooncrisis. We hopen dat er zo honderden handtekeningen en verhalen binnenkomen over hoe jongeren of ouderen al jaren wachten op een betaalbare woning´, voegt de SP fractievoorzitter aan.

Het geld dat naar de verhuurdersheffing gaat, is volgens de SP keihard nodig, zodat WS Cothen en Viveste lokaal de woonwensen uit kunnen laten komen. ´Laten we die boodschap als raad maar meegeven. Aangezien alle partijen voor meer sociale woningbouw zijn en ook het college doorkrijgt dat dit nodig is, zien wij niet in waarom deze oproep niet gesteund gaat worden. En dat zowel in de raad als door de inwoners´, bekijkt Brouwer. Met de SP-leden staat hij komende zaterdag op de Wijkse Markt om de acties verder onder de aandacht te brengen.

Door de verhuurderheffing moeten de woningbouwcorporaties ieder jaar enkele maanden huurinkomsten in de kas van Rutte III storten . Geld dat ze keihard nodig hebben voor de bouw en verduurzaming van sociale huurwoningen en om de huren te matigen. Spookrijderij van het zuiverste water van het kabinet, want er is een schreeuwend tekort. Het begrotingstekort van het Rijk, wat als argument werd gebruikt voor het instellen van de heffing, bestaat niet meer. Kappen ermee dus, vond en vindt de SP. En met succes.

In navolging van Provinciale Staten de week ervoor nam de Utrechtse gemeenteraad op 3 oktober de SP-motie ‘Stop de Verhuurderheffing’ aan. Met uitzondering van de VVD en Stadsbelang volgde de hele raad de SP. Ook D66, dat het in Provinciale Staten nog niet aandurfde, ging erin mee. Wethouder Diepeveen (GroenLinks) heeft met de motie mandaat om er met gestrekt been in te gaan in Den Haag.

SP-Fractievoorzitter Tim Schipper is uiteraard zeer blij met het resultaat. “Het verzet groeit. De woningbouwcorporaties, de Woonbond en minimaal twee regeringspartijen (CDA en ChristenUnie) willen ervan af. Het is goed dat zoveel mogelijk gemeenteraden en Provinciale Staten zich uitspreken tegen de heffing. Eens moeten ze in Den Haag toch bij zinnen komen.”

In Amsterdam is SP-wethouder Laurens Ivens een petitie begonnen tegen de verhuurderheffing. Tekenen kan hier.

Onderstaande tekst werd uitgesproken door Antoine Theeuwen, SP-fractievoorzitter, bij de Algemene Beschouwingen van de Leidse gemeenteraad van 20 juni 2019.

Voorzitter,

De jaarrekening 2018 heeft een overschot en we verwachten een goedkeurende verklaring van de externe accountant. De SP wil graag, als eerste punt van deze Algemene Beschouwingen, haar dank uitspreken. Dank aan alle mensen van de gemeente en Servicepunt71 die zo hard gewerkt hebben aan structurele verbetering van de interne financiële processen. Daarmee hebben we niet alleen een robuuster proces rondom de jaarrekening maar is ook de algehele kwaliteit van de gemeentelijke organisatie  verbeterd.

Verder wil ik het vanmiddag over drie onderwerpen hebben: de financiën van de gemeente, het maatschappelijk domein, en participatie en woningbouw. Bij deze onderwerpen zal ik vertellen welke rol de SP daar voor zichzelf bij ziet.

Financiën

Bij de eerdere begrotingbehandeling hebben we nog flink gebakkeleid over de financiële positie van de gemeente. Ook spraken we over de risico’s van geld lenen en de mogelijkheid van stijgende rente. Nu blijkt dat het probleem op het gebied van financiën uit een andere hoek komt, namelijk die van de kostenstijgingen. Alles wordt flink duurder en vaak veel duurder dan waar wij als gemeente rekening mee hebben gehouden. De aanbesteding voor het zwembad en de ijsbaan is mislukt. Dat kwam omdat men het voor de prijs waarvoor wij het wilden aanbesteden niet kan of wil realiseren. Dat is een groot risico en probleem waarbij volgens de SP het nog steeds zaak is om de ambities zo veel mogelijk te temperen. Net als vorige keer zullen wij op zoek gaan naar projecten die niet echt noodzakelijk zijn. Ook zoeken we naar mogelijkheden om te bezuinigen en leggen dit bij de begrotingsbehandeling aan de raad voor.

De aanbeveling van de accountant om een grens te trekken, zodat we aangeven waar investeringen vanuit het eigen vermogen en het aangaan van schulden ophouden, lijkt ons een hele verstandige. Verder wil ik nog even opmerken dat het kabinet Rutte III de Nederlandse bevolking steeds verder uitperst. Met een lastendruk van 38.4 % van het bruto binnenlands product heeft dit geleid heeft tot een begrotingsoverschot van 11 miljard euro! En dat terwijl de gemeenten tekorten hebben. Zo blijkt uit de cijfers van het CBS. Hier baalt de SP wel van, de winsten klotsen niet alleen tegen de plinten van de bedrijven maar ook bij het Rijk zit de portemonnee vol met geld van de belastingbetalende burgers dus geef goddomme eens wat van dat geld terug aan de gemeenten!

Sociaal domein

Ja voorzitter en dan hebben we meteen de toon te pakken die de SP bij het sociaal domein van het college en de raad wenst te horen. Niks bezuinigen, niet over de rug van onze jeugd, ouderen en hulpbehoevenden! Als er politieke keuzes gemaakt moeten worden dan zijn die voor de SP duidelijk, mensen eerst, zeker hen die afhankelijk zijn van ons als lokale overheid. De drie vlaggenschepen die het college noemt, het Bio Science Park, de binnenstad en het stationsgebied daar stelt de SP graag de medemens boven. En we snappen ook niet dat het college die prioriteiten benoemt als vlaggenschepen. Zouden sociaal domein en duurzaamheid niet de vlaggenschepen van dit college moeten zijn? Mens en natuur boven stenen en asfalt!

Voorzitter, marktwerking in het sociaal domein werkt niet. De voorbeelden hiervan zijn al jaren bekend. De zorg zou goedkoper en beter worden. Is allebei niet gebeurd. Wij raden daarom het college aan niet deze weg in te slaan. De decentralisaties zijn nog niet klaar. Geef het de tijd. Bedrijf geen kortetermijnpolitiek, maar investeer in preventie, en vertrouw op de talloze professionals die het werk doen. Ga niet over tot aanbesteding. Dit zal leiden tot verlies in kwaliteit, onrust, ontslagen en uiteindelijk negatief rendement. De SP is erg geschrokken van dit slechte nieuws, maar wij hebben een alternatief. De SP stelt voor het plan voor de aanbesteding in het sociaal domein te stoppen. Stel daarnaast de jeugd- en welzijnsorganisaties in de gelegenheid om samen een visie te maken met een goed en concreet uitvoeringsplan en daar ook de gemeenteraad in te betrekken. De organisaties kunnen een plan opstellen om meer samen te werken, dubbelingen te voorkomen en efficiënter te werken. Samenwerking is het sleutelwoord, waardoor er voorkomen kan worden dat er inefficiënt wordt gewerkt. Zo kunnen we marktwerking buiten de deur houden en gaat er geen geld verloren aan bedrijven die winst moeten maken. En zo kunnen de échte professionals die verstand hebben van het sociaal domein hun werk doen.

Participatie en woningbouw

Dan, voorzitter, kom ik bij mijn derde punt: de woningbouwopgave en de onrust die de verschillende bouwprojecten in onze stad hebben teweeggebracht. Overal is het geluid hetzelfde, in de Merenwijk, Stevenshof, de Watergeuskade en bij het Energiepark. Mensen begrijpen dat er gebouwd moet worden en dat snapt de SP ook. Maar participatie betekent dat je mensen ook mee laat praten over hoeveelheid huizen, hoogte van gebouwen, hoeveelheid parkeerplekken, en noem maar op. Draagvlak komt voort uit betrokkenheid en de mogelijkheid tot meebeslissen. De huidige uitnodigingsplanologie waarbij de gemeente niet meer regisserend is maar faciliterend voor de projectontwikkelaars werkt niet! De bewoners van de stad verwachten dat de gemeente wel regisserend optreedt, zodat hun belang goed gehoord en meegenomen wordt. Wij zijn ook van mening dat er veel meer eisen aan de projectontwikkelaars gesteld kunnen worden. Wij raden aan om eens te praten met Laurens Ivens, wethouder van de SP in Amsterdam. Hij eist gewoon bij projecten 40 procent sociale huurwoningen, 40 procent huur tussen de 700 en de 1000 en 20 procent vrije huren. Het college denkt dat we afhankelijk zijn van de projectontwikkelaars en onderschat daarmee de aantrekkingskracht die Leiden heeft op ontwikkelaars. Daar kan volgens de SP veel scherper op onderhandeld worden.

Voorzitter, de SP kijkt uit naar de behandeling in de commissies. Daarbij zullen we, zoals u van ons bent gewend, ons best doen om ervoor te zorgen dat in Leiden sociaal heel normaal is.

In navolging van Amsterdam en Utrecht gaat de gemeente Den Haag ervoor zorgen dat nieuw te bouwen middeldure huurwoningen (met een huurprijs tussen de 720 en 950 euro) ook 20 jaar lang middelduur moeten blijven. Toch zat in de Woonagenda van wethouder Boudewijn Revis (VVD) een cadeautje voor de markt verstopt. Verhuurders mochten als het aan Revis lag al na tien jaar een verzoek indienen om middeldure huurwoningen te verkopen of duurder te maken. Dankzij een aangenomen SP-voorstel is er tijdens de behandeling van de Woonagenda in de raad korte metten gemaakt met deze mogelijkheid om woningen versneld duurder te maken.

SP-fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Waar SP-wethouders Laurens Ivens in Amsterdam en voormalig wethouder Paulus Jansen in Utrecht voorop liepen in het beteugelen van absurde huurstijgingen in de vrije sector, sukkelde Den Haag achter de andere grote steden aan. Mooi dat het Haagse stadsbestuur eindelijk hun voorbeeld volgt. Maar het was voor de Haagse SP een raadsel waarom wethouder Revis huurders van een middeldure woning mogelijk al na 10 jaar de hoofdprijs wilde laten betalen. Goed dat hij alsnog tot inkeer is gekomen.’

Liever had de SP in de Woonagenda nog stevigere afspraken gezien voor de bouw van middeldure én sociale huurwoningen, door de bouwambities voor verschillende prijscategorieën in bestemmingsplannen vast te leggen. Immers wordt de ambitie om 30% sociale huurwoningen te bouwen in Den Haag al jaren bij lange na niet gehaald. Hiertoe dienden de PvdA, Haagse Stadspartij en SP een gezamenlijk voorstel in, dat op onvoldoende steun kon rekenen. Ook betreurt de SP het dat de Woonagenda experimenten met flexibele huurcontracten en de stigmatiserende Rotterdamwet mogelijk maakt: maatregelen waarmee kwetsbare huurders tegen elkaar worden uitgespeeld op de woningmarkt zolang er een tekort is aan betaalbare woningen. Reden voor de SP om uiteindelijk tegen de Woonagenda te stemmen.

In navolging van Amsterdam en Utrecht gaat de gemeente Den Haag ervoor zorgen dat nieuw te bouwen middeldure huurwoningen (met een huurprijs tussen de 720 en 950 euro) ook 20 jaar lang middelduur moeten blijven. Toch zat in de Woonagenda van wethouder Boudewijn Revis (VVD) een cadeautje voor de markt verstopt. Verhuurders mochten als het aan Revis lag al na tien jaar een verzoek indienen om middeldure huurwoningen te verkopen of duurder te maken. Dankzij een aangenomen SP-voorstel is er tijdens de behandeling van de Woonagenda in de raad korte metten gemaakt met deze mogelijkheid om woningen versneld duurder te maken.

SP-fractievertegenwoordiger Lesley Arp: ‘Waar SP-wethouders Laurens Ivens in Amsterdam en voormalig wethouder Paulus Jansen in Utrecht voorop liepen in het beteugelen van absurde huurstijgingen in de vrije sector, sukkelde Den Haag achter de andere grote steden aan. Mooi dat het Haagse stadsbestuur eindelijk hun voorbeeld volgt. Maar het was voor de Haagse SP een raadsel waarom wethouder Revis huurders van een middeldure woning mogelijk al na 10 jaar de hoofdprijs wilde laten betalen. Goed dat hij alsnog tot inkeer is gekomen.’

Liever had de SP in de Woonagenda nog stevigere afspraken gezien voor de bouw van middeldure én sociale huurwoningen, door de bouwambities voor verschillende prijscategorieën in bestemmingsplannen vast te leggen. Immers wordt de ambitie om 30% sociale huurwoningen te bouwen in Den Haag al jaren bij lange na niet gehaald. Hiertoe dienden de PvdA, Haagse Stadspartij en SP een gezamenlijk voorstel in, dat op onvoldoende steun kon rekenen. Ook betreurt de SP het dat de Woonagenda experimenten met flexibele huurcontracten en de stigmatiserende Rotterdamwet mogelijk maakt: maatregelen waarmee kwetsbare huurders tegen elkaar worden uitgespeeld op de woningmarkt zolang er een tekort is aan betaalbare woningen. Reden voor de SP om uiteindelijk tegen de Woonagenda te stemmen.

Op 16 januari debatteerde de commissie Ruimte van de Haagse gemeenteraad over de Woonagenda van het stadsbestuur. Partijen werden door verantwoordelijk wethouder Boudewijn Revis (VVD) uitgedaagd om met ideeën te komen. Een definitieve uitwerking van de woonplannen van het college moet nog komen. Wat was de inzet van de SP?

1. Geen extra voorrangsregelingen, geen flexhuur

Wethouder Revis lijkt de oplossing voor de grote druk op de betaalbare woningvoorraad vooral te zoeken in het schuiven met groepen mensen. Sommige van de geopperde voorrangsregelingen (zoals bijvoorbeeld het verloten van woningen voor starters) lijken op het eerste oog sympathiek. Maar zolang de voorraad sociale huurwoningen - en met name in het goedkopere segment - de komende jaren niet flink toeneemt, zullen deze maatregelen vooral een ‘verdeel en heers’-effect hebben. Groepen woningzoekenden zullen met elkaar moeten concurreren om de schaarse voorraad betaalbare woningen, en vooral kwetsbare minima zullen hierbij steeds meer het onderspit delven. Ook woningcorporaties en huurdersorganisaties zijn tegen de nieuwe voorrangsregelingen, en vrezen zelfs dat de wachttijd van andere woningzoekenden hierdoor zal oplopen. Wethouder Revis had echter geen boodschap aan hun kritiek.

Even kritisch is de SP op het voornemen om met flexibele huurcontracten te gaan werken. Hiermee krijgen jongeren, die ook vaak aangewezen zijn op flexbanen, een dubbel zo onzeker bestaan. Schrijnend was dat het college geen duidelijk antwoord had op de vraag wat er met flexhuurders gebeurt die bij het aflopen van hun huurcontract geen alternatieve woonruimte hebben.

2. Ambitieuzere aanpak middenhuur

De SP is blij dat Den Haag, in navolging van andere grote steden, eindelijk met een aanpak komt om nieuw te bouwen middenhuur-woningen (710 – 950 euro) ook middelduur te houden. Echter mist de nodige ambitie. Waar Amsterdam (met SP-wethouder Laurens Ivens) er naar streeft om deze woningen 50 jaar middelduur te houden, gaat Revis voor een termijn van 20 jaar. Bovendien schermt de wethouder nu al met de optie om middenhuur-woningen al na 10 jaar in de verkoop te doen. ‘Een cadeautje voor marktpartijen’, stelt SP fractievertegenwoordiger Lesley Arp. Revis heeft de SP toegezegd om zijn eigen ambities nog eens kritisch onder de loep te nemen.

Ook wil de SP dat het college onderzoekt of een gemeentelijk puntenstelsel ingevoerd kan worden voor middenhuur woningen. Hiermee kunnen we zorgen dat deze woningen ook op de langere termijn niet duurder mogen worden zolang de kwaliteit niet aanmerkelijk verbeterd is.

3. Geen gegoochel met bouwcijfers meer

Al jaren heeft de SP kritiek op het feit dat het stadsbestuur geen aparte ambities opstelt voor de bouw van sociale studentenwoningen (gebouwd door corporatie DUWO) enerzijds, en ‘gewone’ sociale huurwoningen anderzijds. Dit geeft een erg vertekend beeld van de daadwerkelijke bouwprestaties van het college. Zo bestond de helft van de sociale woningbouw die in 2017 in aanbouw is genomen uit 1 grote studentenflat achter station Hollands Spoor. Hierdoor hoefde het college veel minder sociale huurwoningen te bouwen om haar eigen ambities te halen. Wat de SP betreft moet het afgelopen zijn met dit soort gegoochel met cijfers, en moet het stadsbestuur vooraf heldere bouwambities formuleren.

4. Steun voor huurders die te duur wonen

Het aantal huurders van een corporatiewoning dat naar verhouding van hun inkomen te duur woont is tussen 2009 en 2015 verdubbeld. De SP maakt zich hier ernstige zorgen over. Daarom wil de SP dat het stadsbestuur onderzoekt of de gemeente, in navolging van Amsterdam, een woonkostenbijdrage voor deze huurders in het leven kan roepen. Hiermee krijgen zij meer ademruimte, waardoor de kans op schulden afneemt.

Op 16 januari debatteerde de commissie Ruimte van de Haagse gemeenteraad over de Woonagenda van het stadsbestuur. Partijen werden door verantwoordelijk wethouder Boudewijn Revis (VVD) uitgedaagd om met ideeën te komen. Een definitieve uitwerking van de woonplannen van het college moet nog komen. Wat was de inzet van de SP?

1. Geen extra voorrangsregelingen, geen flexhuur

Wethouder Revis lijkt de oplossing voor de grote druk op de betaalbare woningvoorraad vooral te zoeken in het schuiven met groepen mensen. Sommige van de geopperde voorrangsregelingen (zoals bijvoorbeeld het verloten van woningen voor starters) lijken op het eerste oog sympathiek. Maar zolang de voorraad sociale huurwoningen - en met name in het goedkopere segment - de komende jaren niet flink toeneemt, zullen deze maatregelen vooral een ‘verdeel en heers’-effect hebben. Groepen woningzoekenden zullen met elkaar moeten concurreren om de schaarse voorraad betaalbare woningen, en vooral kwetsbare minima zullen hierbij steeds meer het onderspit delven. Ook woningcorporaties en huurdersorganisaties zijn tegen de nieuwe voorrangsregelingen, en vrezen zelfs dat de wachttijd van andere woningzoekenden hierdoor zal oplopen. Wethouder Revis had echter geen boodschap aan hun kritiek.

Even kritisch is de SP op het voornemen om met flexibele huurcontracten te gaan werken. Hiermee krijgen jongeren, die ook vaak aangewezen zijn op flexbanen, een dubbel zo onzeker bestaan. Schrijnend was dat het college geen duidelijk antwoord had op de vraag wat er met flexhuurders gebeurt die bij het aflopen van hun huurcontract geen alternatieve woonruimte hebben.

2. Ambitieuzere aanpak middenhuur

De SP is blij dat Den Haag, in navolging van andere grote steden, eindelijk met een aanpak komt om nieuw te bouwen middenhuur-woningen (710 – 950 euro) ook middelduur te houden. Echter mist de nodige ambitie. Waar Amsterdam (met SP-wethouder Laurens Ivens) er naar streeft om deze woningen 50 jaar middelduur te houden, gaat Revis voor een termijn van 20 jaar. Bovendien schermt de wethouder nu al met de optie om middenhuur-woningen al na 10 jaar in de verkoop te doen. ‘Een cadeautje voor marktpartijen’, stelt SP fractievertegenwoordiger Lesley Arp. Revis heeft de SP toegezegd om zijn eigen ambities nog eens kritisch onder de loep te nemen.

Ook wil de SP dat het college onderzoekt of een gemeentelijk puntenstelsel ingevoerd kan worden voor middenhuur woningen. Hiermee kunnen we zorgen dat deze woningen ook op de langere termijn niet duurder mogen worden zolang de kwaliteit niet aanmerkelijk verbeterd is.

3. Geen gegoochel met bouwcijfers meer

Al jaren heeft de SP kritiek op het feit dat het stadsbestuur geen aparte ambities opstelt voor de bouw van sociale studentenwoningen (gebouwd door corporatie DUWO) enerzijds, en ‘gewone’ sociale huurwoningen anderzijds. Dit geeft een erg vertekend beeld van de daadwerkelijke bouwprestaties van het college. Zo bestond de helft van de sociale woningbouw die in 2017 in aanbouw is genomen uit 1 grote studentenflat achter station Hollands Spoor. Hierdoor hoefde het college veel minder sociale huurwoningen te bouwen om haar eigen ambities te halen. Wat de SP betreft moet het afgelopen zijn met dit soort gegoochel met cijfers, en moet het stadsbestuur vooraf heldere bouwambities formuleren.

4. Steun voor huurders die te duur wonen

Het aantal huurders van een corporatiewoning dat naar verhouding van hun inkomen te duur woont is tussen 2009 en 2015 verdubbeld. De SP maakt zich hier ernstige zorgen over. Daarom wil de SP dat het stadsbestuur onderzoekt of de gemeente, in navolging van Amsterdam, een woonkostenbijdrage voor deze huurders in het leven kan roepen. Hiermee krijgen zij meer ademruimte, waardoor de kans op schulden afneemt.

Op verzoek van onze fractievoorzitter, Frits Garretsen, is gisteren de huisvesting van de middeninkomens in de raadscommissie Ontwikkeling besproken.

Niet alleen Haarlemmers met een inkomen lager dan 36.000 euro per jaar hebben grote moeite met het vinden van een woning, ook mensen met een iets hoger inkomen hebben dat. Er zijn in Haarlem ook veel te weinig woningen met een huur tussen de 710 en 950 euro per maand ( de zogenoemde middenhuurwoningen) en sociale koopwoningen met een koopprijs tot 220.000 euro.

In het coalitieakkoord staat dat van alle woningen die de gemeente Haarlem de komende jaren wil gaan bouwen 40% sociale huur moet zijn. Maar ook 40%  middenhuur en sociale koop. De SP wil dat die woningen geserveerd worden voor Haarlemmers en mensen die economisch of maatschappelijk gebonden zijn aan Haarlem met een inkomen tot anderhalf keer modaal, dus met een inkomen van 36.000 tot 54.000 euro per jaar. Ook de leraar en de politieagent moeten in Haarlem kunnen blijven wonen. Twee derde van alle middenhuurwoningen is in het bezit van particuliere huiseigenaren. Het moet niet zo zijn dat die eigenaren deze woningen verhuren aan mensen met een hoger inkomen van wel twee keer modaal, bijvoorbeeld aan Amsterdammers met een inkomen van wel 70.000 euro per jaar of meer.

Sinds kort kan een gemeente eisen stellen aan de inkomens van mensen die zijn aangewezen op een woning met een huur tot 950 euro of op het kopen van een woning met een koopprijs tot 220.000 euro. Die eisen moeten dan in een doelgroepenverordening worden opgenomen. Onze wethouder in Amsterdam, Laurens Ivens, heeft al zo’n verordening opgesteld.

De linkse meerderheid in de gemeenteraad ging akkoord met de wens van de SP om ook in Haarlem de mensen met een middeninkomen niet in de kou te laten staan. Wethouder Meijs van Groen Links komt dit najaar met een voorstel voor een doelgroepenverordening.