Twee SP Tweede Kamerleden, Lilian Marijnissen en Maarten Hijink kwamen maandag 2 december naar Montfoort. Zij gingen in gesprek met een aantal ouderen en de actiegeroep BOM (Behoud Ouderenzorg Montfoort). De ouderenzorg dreigt te verdwijnen uit Montfoort door het sluiten van de Vlinderhof (dagbesteding) en het kleinschalige verpleeghuis de Bloesemhof.
Lillian Marijnissen sprak haar zorg uit en stak de mensen een hart onder de riem. De ouderen kunnen rekenen op de steun van de SP. Lillian Marijnissen reikte de gouden roeispaan uit aan de oprichter van de actiegroep BOM, Angelique Huntink. Maarten Hijink, de woordvoerder zorg voor de SP heeft vragen gesteld aan minister Hugo de Jonge over de situatie in Montfoort en heeft zich er bij de minister hard voor gemaakt dat er een goede oplossing komt voor de ouderen van Montfoort.
In het gesprek met de ouderen en BOM kwam ter sprake dat niet te verkroppen is dat Rijnhoven de ouderen wil verplaatsen naar Leidsche Rijn. Echtparen komen daardoor ver bij elkaar uit de buurt te wonen elkaar bezoeken is alleen al kwa reisafstand praktisch onmogelijk. Ook voor de naasten, voor vrienden en familie is het sluiten van locaties voor ouderenzorg een hard gelag. De ouderen en actiegroep hadden geen goed woord voor de gemeente Montfoort. De deur lijkt dicht te zitten, inwoners kunnen er hun verhaal niet kwijt en een extra raadsvergadering is onbespreekbaar gebleken.
Wilma de Mooij, fractievoorzitter van de Woerdense SP was ook aanwezig bij het gesprek met de ouderen in Montfoort. Zij heeft de volgende dag schriftelijke vragen ingediend bij het Woerdense college. De zorginstelling Rijnhoven heeft locaties in gemeente Woerden, te Harmelen, dit zijn de Vijverhof (kleinschalig (groeps)wonen) en de Daghof (dagbesteding.
De SP wil zorgbuurthuizen, dit zijn kleinsschalige zorgvoorzieningen met een inloopfunctie waar ook 24 uurszorg geleverd wordt. Het plan van de SP voor zorgbuurthuizen maakt de zorg kleinschaliger en dichterbij de mensen, de zorg wordt er niet alleen beter van en leuker van om er te werken, maar ook goedkoper!
Het Zorgbuurthuis is een hele kleinschalige zorgvoorziening dat zoveel mogelijk een gewoon woonhuis is. Van zorgverlener, zorgbestuurder, architect tot hoogleraar zijn betrokken geweest bij het meedenken over de totstandkoming van dit initiatief. Met als uitgangspunt dat mensen zo lang mogelijk een normaal leven willen kunnen leiden. Samen met hun partner, ook al heeft de één zorg nodig en de ander niet. En als uitgangspunt dat mensen zoveel mogelijk de dingen willen blijven doen die ze gewend waren om te doen. In een vertrouwde omgeving.
We kijken daarom niet alleen naar zorg als wassen, aankleden en medicijnen toedienen. Zorg is meer dan dat. Zorg is ook welzijn, kwaliteit van leven. Voor de mens is het van groot belang dat er een sociaal leven en sociaal netwerk is. Maar met het ouder worden, wordt juist het sociaal netwerk vaak onzekerder. Door lichamelijke beperkingen wordt het moeilijker om bijvoorbeeld samen te sporten, samen muziek te maken, te reizen om vrienden of familie op te zoeken. En de onzekerheid neemt verder toe in de periode waar vrienden en familie uit het eigen (steeds ouder wordende) netwerk wegvallen. Die relaties zijn onvervangbaar. Optrekken met tijdgenoten, die gelijke herinneringen delen, kan in deze periode van het leven helpen. Bij mensen uit dezelfde buurt, met dezelfde achtergrond is de kans op gedeelde beleving en gedeelde herinnering groter.
Daarom is het Zorgbuurthuis op de schaal van de buurt. Want daar waar we wonen hebben we een sociaal netwerk, onze buren zijn bekend, onze buurtgemeenschap is vertrouwd. Daar zijn de mensen die mantelzorg verlenen, de vrijwilligers die zich willen inzetten voor hun eigen buurt en de buren, de bekende gezichten. In je eigen buurt is het veel gemakkelijker om vrijwilligerswerk te doen. Geen anonimiteit of grootschaligheid, maar als onderdeel van een betrokken gemeenschap.