Nieuws van politieke partijen over SP inzichtelijk

58 documenten

Ons land moet eerlijker

SP SP Partij voor de Vrijheid PvdA Nederland 18-09-2020 09:43

Er gaat wat gebeuren. Daar ben ik van overtuigd. Afgelopen twee dagen debatteerden we van de ochtend tot de avond in de Tweede Kamer over de plannen van het kabinet. Het is mij duidelijk: ons land moet eerlijker. En het kan. Een grote SP is nodig om ervoor te zorgen dat het ook echt gaat gebeuren.

“Corona raakt ons allemaal”, sprak de koning op Prinsjesdag. En daar heeft hij gelijk in. Maar zeker niet iedereen even hard. De coronacrisis legt een vergrootglas op de ongelijkheid die we in de samenleving al zagen: een onzeker inkomen, de hoge werkdruk in de zorg, moeite hebben om rond te komen omdat de huur steeds verder stijgt. Deze problemen kenden we al, maar ze zijn door de coronacrisis nog groter geworden.

Vorig jaar hoorden we al dat partijen steeds meer terug kwamen op de gedachte dat het overlaten aan de markt, bijvoorbeeld van onze zorg en woningen, alles beter zou maken. De SP heeft daar nooit in geloofd, maar andere partijen, van de PvdA tot de PVV, hebben Mark Rutte geholpen om dit idee uit te voeren. En nu komen ze daar allemaal van terug. Het lijkt alsof de coronacrisis dat in een stroomversnelling heeft gebracht.

Maar gaat er nu vanzelf wat veranderen? Nee. Dat zullen we samen voor elkaar moeten krijgen.

Het einde van het neoliberalisme is in zicht. Dat is goed nieuws, want daarmee komt er meer ruimte voor onze ideeën, voor een eerlijke samenleving waarin onze zorg gebaseerd is op samenwerking in plaats van concurrentie, waarin een huis is om in te wonen en niet om rijk van te worden, waarin we omkijken naar elkaar, naar onze natuur en milieu en waarin de economie werkt voor iedereen en niet slechts voor een enkeling.

Maar gaat er nu vanzelf wat veranderen? Nee. Dat zullen we samen voor elkaar moeten krijgen. Ondanks de mooie woorden kiest het kabinet er nog steeds voor om weer twee miljard cadeau te doen aan de grote bedrijven in plaats van dat geld te gebruiken voor een eerlijke beloning voor onze zorgverleners. Daarom is een grote SP nodig om ervoor te zorgen dat er niet alleen verandering komt in woorden, maar vooral ook in daden.

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Nooit meer kernwapens!

SP SP Veenendaal 06-08-2020 14:18

petitie van PAX voor vrede

Het is 75 jaar geleden dat de atoombommen vielen op Hiroshima & Nagasaki met honderdduizenden doden als gevolg. Dit mag nooit meer gebeuren, spreek je ook uit! Herdenk met ons mee en vraag Mark Rutte hetzelfde te doen!

Kernwapens zouden nooit meer gebruikt mogen worden. Daarom herdenk ik 75 jaar Hiroshima & Nagasaki, zeg ik ‘nooit meer kernwapens’, en vraag ik Rutte hetzelfde te doen.

teken de petitie
Dossier: 

Solidariteit

SP SP Brielle 29-07-2020 09:54

Solidariteit. Ik weet het. Een oud woord. Misschien iets uit de jaren zeventig van de verre vorige eeuw. Hun strijd, onze strijd.Nog zo één. Weggezogen in de draaikolk van vergetelheid.

Toch kwamen ze weer bij mij boven de laatste tijd. Vooral toen iedereen begon te roepen dat Mark Rutte bij het kruisje had getekend. Onze Mark had ons toch weer uitverkocht aan die veelvraat die Europa heet.

Tekenen bij het kruisje. Zijn we vergeten dat natiestaten de grootste oorlogen in de kortste tijd hebben veroorzaakt?

Zijn we het optimisme vergeten over een Europa zonder grenzen? Het was toch wat die Benelux. Je kon gewoon doorrijden bij Hazeldonk.

Later, na vakanties in Frankrijk, Italië en Spanje. Waar we echt te eten kregen en onze drekandijvie rap inruilden voor coq au vin, pizza en paella?

En anders hebben we nog wel onze eigen Knorr wereldgerechten.

Natuurlijk, het is te snel gegaan met de uitbreiding van Europa. En ja, het ongebreidelde marktdenken heeft misstanden opgeleverd. Maar wat is het alternatief? Weleens nagedacht waarom ze in het zuiden eerder met pensioen gaan?

Waarom gaan wij eigenlijk niet op 65 met pensioen?

Ik heb veel gereisd. Was in Portugal toen na 2008 het land moest doen wat Dijsselbloem beval. Nooit zoveel mensen op straat zien creperen. Niemand zag meer een toekomst.

Een linkse regering brak met al die negatieve neoliberale bezuinigen en investeerde weer in de bevolking. Waar ben je anders voor als overheid? Toen leefde het leven in Portugal weer op.

Ach, het zal een Rolexje hebben gekost voor een zakenbankier in New York.

Dus mag ik van die kruisridders dan het alternatief hebben? Nederland sluist miljarden belastinggeld weg. We sterven van de schulden aan de bank. We komen er nu achter dat we de zorg, belasting, huisvesting, milieu en de rest van de overheid aan de markt hebben verkocht. Terwijl het toch iets is van ons allemaal. Dat hebben de Portugezen dan wel door. En waarom zou je de snot in je ogen moeten werken tot ver na je 65ste? Voor een aandeelhouder in Abu Dabi? Dan teken je toch bij een halve maan zou ik zeggen. En daar hebben onze kruisridders een nog grotere hekel aan.

Want ja, zo is het. Tempeliers van de grenzen gedicteerd door Rusland en Engeland in de 19e eeuw. Het aandeelkapitalisme kent geen grenzen. In ieder geval niet jullie benauwde versie ervan. Het schiet de hele wereld over. Het kent geen kruis, halve maan of zonsondergang.

We drinken nog wel een champagne, rijden even een Lamborghini tegen de vangrail, verhuren ons vastgoed via Booking.com, trekken de Hema nog even leeg en laten nog wat oesters invliegen met de KLM. 

Bij welk kruisje wil je dan tekenen?

Zie ook: Pieter Schol

Solidariteit

SP SP Rotterdam 29-07-2020 09:54

Solidariteit. Ik weet het. Een oud woord. Misschien iets uit de jaren zeventig van de verre vorige eeuw. Hun strijd, onze strijd.Nog zo één. Weggezogen in de draaikolk van vergetelheid.

Toch kwamen ze weer bij mij boven de laatste tijd. Vooral toen iedereen begon te roepen dat Mark Rutte bij het kruisje had getekend. Onze Mark had ons toch weer uitverkocht aan die veelvraat die Europa heet.

Tekenen bij het kruisje. Zijn we vergeten dat natiestaten de grootste oorlogen in de kortste tijd hebben veroorzaakt?

Zijn we het optimisme vergeten over een Europa zonder grenzen? Het was toch wat die Benelux. Je kon gewoon doorrijden bij Hazeldonk.

Later, na vakanties in Frankrijk, Italië en Spanje. Waar we echt te eten kregen en onze drekandijvie rap inruilden voor coq au vin, pizza en paella?

En anders hebben we nog wel onze eigen Knorr wereldgerechten.

Natuurlijk, het is te snel gegaan met de uitbreiding van Europa. En ja, het ongebreidelde marktdenken heeft misstanden opgeleverd. Maar wat is het alternatief? Weleens nagedacht waarom ze in het zuiden eerder met pensioen gaan?

Waarom gaan wij eigenlijk niet op 65 met pensioen?

Ik heb veel gereisd. Was in Portugal toen na 2008 het land moest doen wat Dijsselbloem beval. Nooit zoveel mensen op straat zien creperen. Niemand zag meer een toekomst.

Een linkse regering brak met al die negatieve neoliberale bezuinigen en investeerde weer in de bevolking. Waar ben je anders voor als overheid? Toen leefde het leven in Portugal weer op.

Ach, het zal een Rolexje hebben gekost voor een zakenbankier in New York.

Dus mag ik van die kruisridders dan het alternatief hebben? Nederland sluist miljarden belastinggeld weg. We sterven van de schulden aan de bank. We komen er nu achter dat we de zorg, belasting, huisvesting, milieu en de rest van de overheid aan de markt hebben verkocht. Terwijl het toch iets is van ons allemaal. Dat hebben de Portugezen dan wel door. En waarom zou je de snot in je ogen moeten werken tot ver na je 65ste? Voor een aandeelhouder in Abu Dabi? Dan teken je toch bij een halve maan zou ik zeggen. En daar hebben onze kruisridders een nog grotere hekel aan.

Want ja, zo is het. Tempeliers van de grenzen gedicteerd door Rusland en Engeland in de 19e eeuw. Het aandeelkapitalisme kent geen grenzen. In ieder geval niet jullie benauwde versie ervan. Het schiet de hele wereld over. Het kent geen kruis, halve maan of zonsondergang.

We drinken nog wel een champagne, rijden even een Lamborghini tegen de vangrail, verhuren ons vastgoed via Booking.com, trekken de Hema nog even leeg en laten nog wat oesters invliegen met de KLM. 

Bij welk kruisje wil je dan tekenen?

Zie ook: Pieter Schol

Politiek café Zout gaat pop-up

SP SP Oss 09-07-2020 16:16

Politiek café Zout stopt met de maandelijkse programmering en gaat ‘pop-up’ op de momenten dat bekende gasten zich aandienen en Oss hunkert naar politiek spektakel in een bomvolle Groene Engel.

De bron van authentieke kritische denkers uit politiek, cultuur, wetenschap en sport die belangeloos aan het debat willen deelnemen, droogt langzaam op. In de gemeenteraad geeft het lokale politieke debat zelden meer aanleiding om in Zout op scherp te worden gezet. Voor het Zout-team is dat reden om na twintig jaar af te stappen van een periodieke programmering. Wij zijn veel dank verschuldigd aan onze vrijwilligers, (gast)interviewers, (gast)columnisten, gasten, ons publiek, de Groene Engel en ook aan de lokale pers waarvan wij veel waardering ontvangen hebben. Mits de corona-maatregelen het toelaten ligt er in het najaar een eerste pop-up editie met Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib in het verschiet.

Inmiddels al weer twintig jaar geleden werd door de SP het initiatief genomen voor politiek café Zout in Oss. We zijn gestart in het café van de Groene Engel, dat al snel te klein bleek met als vervolg verhuizing naar de grote zaal van het cultuurpodium. Doel was een levendig politiek debat brengen in een ontspannen sfeer, al was de sfeer ook regelmatig om te snijden. Ook werd ruimte geboden voor cultuur, wetenschap, sport en een vrolijke noot in cabaret en quiz. Columns waren er van onze vaste columnisten Theo van Duren, Jan Ulijn, afgewisseld met een lange rij van gastcolumnisten, waaronder Rene van der Lee, Martin Jan van Mourik, Tom Brocks en Wouter ter Haar. Veel (lokale) muzikanten traden er op - de eerste jaren de Osse bluesman Joop van Orsouw- met als trouwe programmeur Henk Sterken. Willeke Berendsen sloot het programma 20 jaar lang af met het Zout-slotlied, met teksten van Johan Berendsen.

Presentator Stijn Steenbakkers was de laatste reeks van jaren het gezicht van Zout. Als gastinterviewers ontvingen we Hans van Leeuwen, Rene van der Lee, John Jansen van Galen, Jan Tromp, Max van Weezel, Leonard Ornstein, Wim van de Donk, Tony van der Meulen, Peet Kappen, Bart Nolles, Özcan Akyol, Lilian Marijnissen en Wouke van Scherrenburg .

Achter de schermen werkte een team van tientallen vrijwilligers om bijna 200 edities van Zout voor het voetlicht te brengen. Een redactieteam met (de laatste jaren) Renier van de Giessen, Jurgen Pigmans, Marianne Aartsen, Johan Berendsen en Jules Iding. Een technisch team met Wim van Dorst, Jan van der Doelen, Jacques Bloks, Willie Bloks, Ans Rasing, Christa Kolman, Loes van Schaijk en het team van de Groene Engel. De mannen van OpenWebcast onder leiding van Marc van den Berg brachten het programma bij vele duizenden belangstellenden in de huiskamer.

In die twintig jaar hebben we, door overlijden, met diep verdriet afscheid moeten nemen van trouwe medewerkers. Van initiatiefnemer en presentator Leo Steenbakkers, van initiatiefnemer en floormanager Paul Peters en van zijn vrouw Elly Schuurmans, en van de columnist in de beginjaren, Henk de Bruijn.

In 20 jaar hebben we ruim 25.000 bezoekers ontvangen en zo’n 1500 gasten aan de Zout-tafel gehad; ministers, staatssecretarissen, Kamerleden, Europarlementariërs, provinciale en gemeentelijke bestuurders en raadsleden. Daarnaast wetenschappers, geestelijken, journalisten, programmamakers, schrijvers, dichters, muzikanten, toneelspelers, cabaretiers, filmmakers, sporters. Onder hen niet de minsten zoals minister-president Mark Rutte, Jan Terlouw, Herman Tjeenk Willink, Jan Pronk, Dries van Agt, Klaas de Vries, Pieter Winsemius, priester/dichter Huub Oosterhuis, bisschop Gerard de Korte. Programmamakers als Sven Kockelmann, Antoinette Hertsenberg, Coen Verbraak, Jort Kelder, Jan Slagter, Frits Wester, Marcel van Dam. Wetenschappers als Maarten van Rossem, Herman Pleij, Arnold Heertje en Micha de Winter. Muzikanten zoals Thé Lau, Harry Muskee, Armand, Gerard van Maasakkers.

En niet te vergeten onze spraakmakende Prem Radhakishun die Zout van meet af aan in zijn hart heeft gesloten.

Namens Zout, 

mede-initiatiefnemer Jules Iding.

De columnisten: Een hete herfst is pure noodzaak

SP SP VVD D66 CDA Noord-Holland 26-06-2020 08:50

Tijdens de persconferentie van afgelopen woensdagavond kondigde minister-president Mark Rutte (VVD) versoepelingen aan voor de coronamaatregelen met de woorden: „Wij gaan met meer vrijheid de zomer in dan verwacht.” Het nieuwe moraal van de ‘anderhalve meter’ blijft overeind omdat het levensbedreigende coronavirus nog lang niet de kop is ingedrukt. Zolang er geen medische oplossingen zijn keert volgens hem het oude systeem niet terug, dus met aanpassingen kan het Nederlandse volk vakantie vieren is zijn stelling. Of de zomer een feestje wordt voor iedereen is maar de vraag.

Tekst: Willem Croese

Bij aanvang van de coronacrisis kwam zelfs het begrip ‘solidariteit’ uit de mond van Rutte en de zijnen. Velen applaudisseerden voor de zorgmedewerkers en zo werd het zogenaamde solidariteitsgevoel aangemoedigd. Eerlijk is eerlijk in de zorg is keihard gewerkt om met een zeer beperkte hoeveelheid middelen zo goed mogelijk patiënten te helpen. Wij kennen ook de trieste beelden en verhalen. Een belastingvrije bonus van duizend euro is voor het zorgpersoneel volgens de Tweede Kamer en het kabinet op zijn plaats. 

Het begrip solidariteit is intussen verdwenen uit de monden van de neoliberale politici met Rutte voorop. Het kapitalisme laat juist de zwakheden van het systeem zien. Bedrijven vallen om, werknemers raken hun banen kwijt, veel zelfstandigen zonder personeel (ZZP’ers) kunnen hun broeken niet meer ophouden, KLM krijgt 3,4 miljard euro van ons allen om weer te vliegen terwijl de grote jongens van dit bedrijf om die reden een jaar langer moeten wachten op hun dikke bonussen, en ga zo maar door. 

Een somber beeld dus. Wie betaalt de rekening? Het antwoord is wij. Neem bijvoorbeeld de ziektekostenverzekeraars die zullen zonder enige twijfel hun premies fors laten stijgen. Verhoging van het eigen risico en uitbreiding van de eigen bijdrage volgen vast ook wel. Of ondanks dat de meerderheid van de Eerste Kamer tegen de huurverhoging is per 1 juli weigert minister Ollongren (D66, Wonen) de maatregel af te blazen. Huurders kunnen dus vast hun knip openen.

Er is meer aan de hand. Het is niet voor niets dat wereldwijd tegen racisme wordt gestreden. Volkomen terecht dat men in opstand is. Je zult maar dagelijks ernstige hinder ondervinden door raciale en seksistische discriminatie in jouw woon-, werk- en leefsituatie. Het kapitalistische systeem is onder de anderhalve meter economie echt niet anders dan voorheen. En dan met de wetenschap dat de campagnes voor de Tweede Kamerverkiezingen van volgend jaar op gang komen. Mona Keijzer, CDA kandidaat lijsttrekker, maakte het van de week helemaal bont. Zij wil een ruk naar rechts, noemt het racismedebat een Randstedelijke discussie en sluit samenwerking met Forum voor Democratie niet uit, al moet Thierry Baudet volgens haar zijn mond spoelen.

De kaarten worden verder geschud om mensen tegen elkaar uit te spelen. Wij mogen eerst met alle risico’s van dien zoals gezegd vakantie vieren. In de tussentijd dendert het grootkapitaal zakkenvullend voort. Op de zogenaamde ‘routekaart’ zorgt het kabinet er voor niet te veel uit de bocht te vliegen. Het is een kwestie van geef het volk brood en spelen. In het najaar piekt naar verwachting het coronavirus weer met flinke nadelige gevolgen, terwijl er dan nog steeds geen medicatie is om deze sluipmoordenaar uit te schakelen. Met anderhalve meter afstand en internationale solidariteit is een hete herfst pure noodzaak om het kapitalisme van ons af te schudden.

De minister dient niet naar de andere Kamer te wijzen

SP SP VVD Nederland 25-06-2020 17:40

De Handelingen van 21 december 2010 lezen weliswaar niet als een spannend jongensboek maar het zou voor senatoren, staatsrechtgeleerden en politieke journalisten wel verplichte lectuur moeten zijn. De casus was dat de Eerste Kamer na de algemene beschouwingen een motie (32.500 I) had aangenomen tegen verhoging van de btw op podiumkunsten. Die verhoging stond wel in het wetsvoorstel Belastingplan, dat door een meerderheid van de Tweede Kamer was geaccordeerd. De Eerste Kamer oordeelde desalniettemin – als Kamer van heroverweging – dat de aangezegde btw-verhoging voor de cultuursector in de gegeven omstandigheden niet passend was.

Bij de behandeling van het Belastingplan in de Eerste Kamer deelde staatssecretaris van Financiën Frans Weekers (VVD) mee dat hij ‘klem zat’ tussen twee Kamers en derhalve niet bij machte was de aangenomen motie uit te voeren. Daarop verzocht ik – namens alle fractievoorzitters – om een derde termijn, in aanwezigheid van de premier Mark Rutte (toen nog van Rutte I). Zover hoefde het niet te komen omdat de staatssecretaris zijn ‘nieuwe doctrine’ – na intensief overleg met premier Rutte – na enkele uren terugtrok en meedeelde hoe hij alsnog uitvoering zou gaan geven aan de aangenomen motie.

Kabinet respecteerde eigenstandige positie Eerste Kamer

D66-woordvoerder Hans Engels, zelf staatsrechtgeleerde, concludeerde daarop ‘dat ik met vreugde vaststel dat het kabinet uiteindelijk de eigenstandige positie en verantwoordelijkheid van de Eerste Kamer respecteert. Dat getuigt van constitutioneel bewustzijn en van respect voor de politieke behoorlijkheid. Het is wel jammer dat de Eerste Kamer daarvoor tot het uiterste heeft moeten gaan’. (Engels lichtte toe dat, als de regering bij haar eerdere standpunt in het debat gebleven was, de fractie van D66 – net als veel andere fracties – tegen het Belastingplan 2011 zou hebben gestemd).

De verantwoordelijkheid werkt in de richting van beide Kamers

PvdA-woordvoerder Frans Leijnse concludeerde: ‘Deze regering heeft een eigen verantwoordelijkheid. Die verantwoordelijkheid werkt in de richting van beide Kamers gelijk. In beide Kamers moet de regering volledig verantwoordelijk voor haar eigen gedrag optreden. Verwijzingen naar hetgeen in de andere Kamer plaatsvindt, zijn daarbij in beginsel niet aan de orde.’

En VVD-woordvoerder Ger Biermans concludeerde: ‘Wij zijn verheugd dat het kabinet de eigenstandige rol van deze Kamer heeft bevestigd, misschien moet ik vandaag zeggen: herbevestigd’.

Wij hebben een eigen relatie met de regering

Nadat de staatssecretaris, in overleg met de premier, ‘de oude doctrine’ in ere had hersteld, trok ik, opnieuw namens alle fractievoorzitters, het verzoek om een derde termijn in. Ik vatte het resultaat van het debat als volgt samen: ‘Nu staat vast dat als deze Kamer iets vraagt, de regering niet naar de overkant hoeft te lopen om te vragen of het mag. Wij hebben een eigen relatie met de regering. De regering besluit dan zelf. Als het erop aan komt, respecteert de regering de wens van deze Kamer’.

In dit debat in 2010 hebben Eerste Kamer en regering invulling gegeven aan de ongeschreven regels die in het verkeer tussen regering en parlement betamen. Dat was echt historisch: een Kamer die pal stond voor haar positie en de regering die uiteindelijk die positie niet terzijde schoof maar herbevestigde. En een constitutionele ordening die bewees oud maar effectief te zijn.

De minister dient niet naar de andere Kamer te wijzen

De geschiedenis van 2010 leert hoe van confrontatie tot compromis gekomen kan worden. Nu minister Ollongren beweert, als staatssecretaris Weekers  in 2010, ‘klem’ te zitten tussen twee Kamers, zegt de heersende doctrine dat dit argument niet valide is, niet constitutioneel. De minister heeft, ook nu, een eigenstandige relatie met de Eerste Kamer en dient niet naar de andere Kamer te wijzen.

Ook met die andere Kamer heeft de minister een eigenstandige relatie – en het is aan haar om beide relaties ‘constitutioneel bewustzijn’ te tonen. In 2010 werd aangetoond dat dat kan. Wellicht is het wijs dat de minister samen met de premier de Handelingen van 21 december 2010 nog eens even naleest?

Tiny Kox, SP-fractievoorzitter in de Eerste Kamer

SP niet eens met de eenzijdig focus van het Actieplan Arbeidsmarkt

SP SP D66 CDA GroenLinks SGP ChristenUnie VVD Partij voor de Dieren Noord-Brabant 21-06-2020 19:06

De provincie heeft op het terrein van de arbeidsmarkt geen wettelijke taken. Toen de SP voor het eerst deelnam in het provinciale college is er voor de eerste keer  een Actieplan Arbeidsmarkt gekomen. De SP is blij dat het  “actieplan arbeidsmarkt” sindsdien onderdeel uitmaakt van het provinciaal beleid. Dat betekent niet dat we geen kritiek hadden op het nieuwe actieplan.

Ongelijke behandeling op arbeidsmarkt

Het nieuwe actieplan arbeidsmarkt van het nieuwe college van VVD-FvD-CDA en Lokaal Brabant, is voornamelijk gericht op kennisindustrie, kenniseconomie en hoogopgeleid talent.

Hoewel de 50plussers en laaggeletterden wel genoemd worden, laten de doelen en ambities van dit college geen twijfel bestaan waar de middelen en inspanningen hoofdzakelijk naar toe zullen gaan nl. kennisindustrie, kenniseconomie, hoogopgeleid talent.

De SP is niet tegen kennisindustrie/-economie en talenten, maar we zijn voor een rechtvaardige en eerlijke verdeling van (provinciale) middelen, inspanningen en kansen in de arbeidsmarkt voor alle Brabanders en alle ondernemingen. Dit college wil dat de provincie zich zelf bezighoudt met werknemers en werklozen met toptalenten. Ze dragen alle andere werknemers en werklozen over aan de 5 arbeidsregio’s waarmee de provincie wegloopt van hun eigen verantwoordelijkheid die zij  voor alle werkenden en werkloze Brabanders zouden moeten hebben.   

Hoewel de wereld om ons heen fors aan het veranderen is, lijkt het dat dit college zich hiervan of niet bewust is, of zich er niets aantrekt. Ze dendert door met het blijven focussen op top, top en nogmaals top. Inmiddels weten we dat het VVD-stokpaardje: door het bedienen van de top zal de rest vanzelf volgen, niet automatisch opgaat.  

Ieder Brabander is even belangrijk

Dit college schrijft de werknemers en werklozen die ongeschoold zijn of een lager opleidingsniveau hebben, in feite af!  In 2019 vormde in Brabant de lager opgeleiden werklozen 60% van het werklozenbestand! Je zou dus verwachten dat bij het actieplan arbeidsmarkt de focus op deze grote groep zou liggen, of dat er minstens evenveel aandacht en inspanning voor zou zijn als voor toptalent en kennisindustrie/-economie. Het tegendeel is echter waar. Onze pogingen in de Statenvergadering van 19 juni 2020 om als provincie ook voor deze groep werknemers en werklozen dezelfde aandacht, inspanning en middelen te geven stuitte op grote weerstand van dit coalitie en de oppositiepartijen…... Ons amendement voor een evenwichtige aandacht, inspanning en toedeling van middelen voor alle werkenden en werkzoekenden in Brabant heeft helaas niet gehaald waardoor wij niet voor het statenvoorstel “Actieplan Arbeidsmarkt” voor de komende 4 jaar hebben ingestemd.

Corona en de effecten

Wij hebben in deze Coronaperiode ervaren welke waardevolle bijdrage werd en nog steeds wordt geleverd door werknemers in de vitale sectoren. Onder hen zijn ook heel veel laaggeschoolde beroepen zoals schoonmaak, huisvuilophalers, vakkenvullers, kassières, transportmedewerkers etc.

Al maanden worden we door deskundigen geattendeerd op de negatieve effecten van de corona op de economie en werkgelegenheid. Inmiddels is duidelijk dat de coronacrisis diepere sporen zal trekken dan de kredietcrisis. Wij zullen in ons land dit jaar rekening moeten houden met mogelijk zo’n 36% meer faillissementen wat gepaard zal gaan met toenemende werkloosheid. Ook in Brabant! Maar dit college lijkt dovemans oren te hebben en wil zich desondanks voornamelijk bezighouden met toptalent, kennisindustrie, kenniseconomie. Onze motie om een plan van aanpak op te stellen voor het behoud en stimuleren van de werkgelegenheid in de vitale beroepen en een evenwichtig verdeling van de middelen en inspanningen voor de werknemers en werklozen die geen of een lagere opleiding hebben, heeft het ook niet gehaald.

Aandachtsgroep Laageletterden

In het Actieplan Arbeidsmarkt wordt ‘170.000 Brabanders die “laaggeletterden” zijn’ als aandachtsgroep genoemd zonder concrete doelen en ambities te vermelden. De dag voor de statenvergadering werden wij ook nog verrast met de mededeling dat na 2020 fors bezuinigd wordt op de subsidie voor taalvaardigheid van Cubiss. Deze subsidie zorgde ervoor dat activiteiten voor laaggeletterden werden gefinancierd.  Dit college wil dat de 5 arbeidsregio’s aandacht gaan geven aan de laaggelleterden! Hiervoor stellen zij 1 miljoen beschikbaar voor 50plussers, laaggeletterden en let op: ook “andere doelen” wat dat dan ook mogen zijn. De laaggeletterden worden dus de dupe van de bezuinigingsoperatie van dit college.

Onze motie waarin wij een concrete doelstelling stelden voor het terugdringen van laaggeletterdheid in Brabant heeft het niet gehaald. D66 die mede-indiener van de motie was,  trok zich terug en nam genoegen met de bereidheid van het college om over de voortgang van tijd tot tijd rapportage uit te brengen.

Aanpak Discriminatie op het Arbeidsmarkt

Er is discriminatie op de arbeidsmarkt of je nou aan de top zit of een stageplaats zoekt. Natuurlijk niet bij ieder bedrijf, maar het komt op alle niveaus voor. Om een voorbeeld te geven uit landelijke cijfers: de bbl- en bol studenten met een niet-westerse migratieachtergrond moeten vaak veel vaker solliciteren dan hun autochtone studiegenoten, soms wel 3 of 4 keer vaker. Een baan vinden kan al lastig zijn, maar is vaak nog moeilijker als je bijvoorbeeld een Turkse, Marokkaanse of Antilliaanse achtergrond hebt. Zij hebben 40 procent minder kans om een reactie te krijgen op hun sollicitatie. Er is sprake van discriminatie op de werkvloer vanwege herkomst of afkomst, geslacht, godsdienst, handicap of leeftijd. Zelfs premier Mark Rutte moest erkennen dat ook Nederland institutioneel racisme kent.

Dit zijn landelijke cijfers maar in Brabant is het niet veel anders. Brabant dat zich internationaal wil profileren, in een arbeidsmarkt waar van laag tot hoog  mensen van verschillende etniciteiten werken, kan naar de mening van de SP niet zonder een duidelijke aanpak om discriminatie tegen te gaan.

Wij zijn van mening dat discriminatie op de arbeidsmarkt tegengegaan moet worden. Werk is een van de wezenlijkste voorwaarden om mee te kunnen doen in onze maatschappij, om te kunnen participeren en het gevoel te hebben er bij te horen in onze samenleving. Vanuit dit belang dienden wij daarom een motie in waarin wij het college hebben gevraagd om met een plan van aanpak te komen om de discriminatie op de arbeidsmarkt in Brabant zoveel mogelijk te voorkomen en tegen te gaan.We zijn dan ook blij dat deze motie met als mede-indieners: GL, D66 en PvdD is aangenomen

Arbeidsmigranten

Als SP hebben wij ook aandacht gevraagd voor de positie van de Arbeidsmigranten. Er is te veel negatieve beeldvorming rondom arbeidsmigranten. Zij worden door sommige werkgevers naar Brabant gehaald, en/of via tussen personen geworven in het land van herkomst of komen uit eigen initiatieven hierheen om te werken. Arbeidsmigranten hebben al jaren te kampen met huisvestigingsproblemen, slechte arbeidsvoorwaarden, ed. De uitkomst van het onderzoek van CoMensha samen met Tilburg University (december 2019) heeft eerder de basis gelegd om de weerbaarheid en zelfstandigheid van arbeidsmigranten te vergroten. De uitbuiting van deze groep wordt door RIEC (Regionaal Informatie- en Expertisecentrum) met een aanvalsplan bestreden.

De SP snapt de gevoeligheid van dit onderwerp voor sommige partijen en bij een deel van de Brabanders. Het fenomeen Arbeidsmigranten is in Brabant een feit en realiteit en zal altijd bestaan. We moeten weten dat arbeidsmigranten in het bestaande liberale kapitalistische denkwereld deel uitmaken van strategieën en worden gebruikt als instrument voor goedkope arbeid, het creëren van concurrentie op arbeidsvoorwaarden en het creëren van concurrentie tussen de werknemers, en  zo een onderdeel vormen van het economische verdienmodel.

De SP voert al heel lang strijd tegen dit verdienmodel waar werknemers/arbeiders -al dan niet van verschillende afkomsten- tegen elkaar uitgespeeld worden. Zolang dit liberale kapitalistische verdienmodel bestaat zal een deel van onze arbeidsmarkt beschikbaar blijven voor de arbeidsmigranten.

De SP is daarom van mening dat in het actieplan arbeidsmarkt ook aandacht en inspanningen moeten zijn voor bijna 92.000 (2018) arbeidsmigranten die een bijdrage leveren aan de Brabantse economie.

Hiertoe hebben wij een motie ingediend met D66, Groen Links, Partij voor de Dieren en ChristenUnie SGP als mede-indieners. We zijn erg blij dat deze is aangenomen. Hier verzoeken wij het college:

Om in de uitvoering van de actieplan Arbeidsmarkt, samen met de gemeenten, vakbonden en ondernemingen/sectoren waar veel arbeidsmigranten werkzaam zijn te komen met een plan van aanpak waarin:

•          de uitbuiting van de arbeidsmigranten tegen gegaan kan worden

•          de positie van de arbeidsmigranten zoals huisvestiging, arbeidsvoorwaarden, scholing te verbeteren zodat hun participatie in onze samenleving bevorderd wordt.

Wie gaat de rekening van de crisis betalen

SP SP Dongeradeel 16-05-2020 15:07

Wie gaat de rekening van deze coronacrisis betalen? Lilian Marijnissen vroeg het aan Mark Rutte. In het YouTube filmpje hieronder kun je het antwoord zien.

Steun de helden van deze crisis en leg de rekening bij de grote bedrijven, de grote belastingontwijkers...Niet klappen maar lappen! Teken hier de petitie.

Want wat de SP betreft is het antwoord heel eenvoudig: laat grote bedrijven eindelijk hun eerlijke deel aan belasting betalen. Dan kunnen we dat geld gebruiken om te investeren in de samenleving, om samen sterker uit de crisis te komen. En cruciale beroepen, zoals de zorgverleners, een fatsoenlijk salaris geven. Doe je ook mee? Teken hierboven de petitie.

De economische crisis en de Corona-epidemie.

SP SP VVD D66 CDA PvdA Alkmaar 12-05-2020 10:22

Nog maar kort geleden werden er juichende verhalen verteld over economisch herstel na de vorige crisis. Maar de gevolgen van de  crisis in de jaren 2008-2010 en later zijn nog lang niet verwerkt. En aan de oorzaken is niets gedaan. Van controle op de banken en meer regels voor de financiële sector is niets terecht gekomen.      De dreigende volgende recessie in 2020 werd al ver vóór de corona-epidemie voorspeld. En dreigt nu over te gaan in een echte economische crisis. Nu wordt die epidemie voorgesteld als oorzaak van de economische crisis. Maar de recessie in de economie was er al vóór corona. Corona als oorzaak van de economische crisis: een omkering van de werkelijkheid.  Al ver vóór de epidemie waren de problemen in de economie nog steeds en  opnieuw voelbaar voor heel veel werkende mensen. In de industrie, in de havens en in de bouw, bij de banken en bij de overheid wordt de werkgelegenheid minder, er dreigen ontslagen en loonsverhoging is zeldzaam.                                                                                                   

Nederland: 2018-2019-2020.

In Nederland leven 600.000 huishoudens in armoede, dat zijn 1.100.000 personen, waaronder 300.000 kinderen. Een toenemend aantal zzp-ers loopt een groter risico op armoede dan anderen. Eén op de acht huishoudens staat rood, 110.000 hebben een achterstand in hun hypotheekbetaling. De zorgpremie kan door 270.000 huishoudens niet op tijd betaald worden. Van de huishoudens in Nederland heeft 1 op 5 problematische schulden. De lonen en salarissen van werkende mensen blijven achter bij de kosten van levensonderhoud. Evenals de inkomens van ouderen. Veel mensen hebben dubbele banen voor een fatsoenlijk inkomen voor hun gezin. Het reëel besteedbaar inkomen van huishoudens is in 2018 gelijk aan dat in 1977. En sterk achter gebleven bij de economische groei. Steeds meer mensen werken gedwongen in flexbanen, met tijdelijke contracten, als uitzendkracht of als zzp-er. Veel werk van mensen wordt vervangen door machines, computers en robots. En in plaats van vooruitgang betekent dat werk- en bestaansonzekerheid. De gevolgen van de politiek van afbraak en bezuiniging na de vorige crisis zijn nog iedere dag voelbaar voor grote delen van de bevolking. De verzorgingsstaat is bijna helemaal afgebroken. De zorg voor jeugd en jongeren is een chaos en onbereikbaar, met groeiende wachtlijsten. “Wajongers” met een ernstige handicap wordt verteld dat zij “hun eigen broek moeten ophouden”. De sociale werkplaatsen zijn nagenoeg gesloopt. Werkelozen worden gedwongen zwaar, gevaarlijk en ongezond werk uit te voeren. Voor jongeren op zoek naar een woning zijn geen woningen beschikbaar. De vroegere woningnood als in de jaren vijftig is weer terug. Het aantal vooral jongere daklozen groeit.

De AOW voor de oudere bevolking is al jaren lang niet verhoogd. Ook de pensioenen stagneren, er dreigen zelfs pensioenkortingen. En de pensioenleeftijd gaat omhoog. De verzorgingshuizen voor hulp behoevende ouderen zijn opgeheven. De toegang tot verpleeghuizen wordt bemoeilijkt, zieke ouderen moeten maar door hun kinderen, kleinkinderen en andere familie verzorgd worden. In de uitbraak van de corona-epidemie wordt duidelijk dat de bezuinigingen van de afgelopen jaren hebben geleid tot tekorten aan materialen die voor de zorg voor coronapatiënten nodig. Niet alleen tekort aan bedden, IC-kamers en beademingsapparaten, maar ook een tekort aan persoonlijke beschermingsmiddelen voor zorgverleners. In de verpleeghuizen hebben mensen wekenlang zonder die middelen gewerkt. Een ruime voorraad van die middelen aanleggen was in de zieken-  en verpleeghuizen verboden. Door die tekorten zijn behandelingen en operaties voor ernstig zieken uitgesteld, zelfs voor baby’s en jonge kinderen. De lonen en salarissen voor werkers in de thuiszorg en in de ziekenhuizen blijven steeds meer achter bij de stijgende kosten van levensonderhoud. Goede zorg is er vooral voor mensen met veel geld, in dure privé klinieken en verzorgingshuizen. De kwaliteit van het basisonderwijs wordt minder, meesters en juffen krijgen onvoldoende betaald, de werkdruk neemt toe, evenals de ongelijkheid van kansen voor de kinderen. Goed onderwijs wordt steeds meer een kwestie van geld. Ook voor de werkers in de publieke sector (politie, brandweer, ambulance) neemt de werkdruk toe en zijn de lonen bevroren.                                                    

Dat is de situatie voor heel veel mensen, nu ook tijdens de corona-epidemie. Maar de crisis was al aanwezig en voelbaar, lang vóór er sprake was van corona.

Met de grote bedrijven, met hun directies, besturen en aandeelhouders ging en gaat het intussen nog steeds uitstekend. De verzekeringsbedrijven die in feite de baas zijn over de gezondheidszorg maken flinke winst. Ook de grote banken maken enorme winsten. De winst van beursfondsen is in vijf jaar verdubbeld van 33 naar 66 miljard. Van alle bedrijven in Nederland samen groeide de winst een kwart, tot 290 miljard. De bedrijfswinsten groeien al jaren vele malen sneller dan het aantal banen of de loonsom. Het deel van het nationaal inkomen dat naar de beleggers gaat stijgt van jaar tot jaar. Het deel van het nationaal inkomen dat naar de werknemers gaat daalt van jaar tot jaar. Het aandeel van de factor arbeid in het nationaal inkomen is gedaald van 92 procent in 1977 naar 73 procent in 2018. In de jaren 1965 tot 1975 was vennootschapsbelasting voor bedrijven 45 tot 48 procent van de winst. In de jaren tot 2020 is dat verlaagd naar nog maar 20 tot 25 procent. Eén procent van de vermogenden in Nederland bezit 25 procent van alle vermogens. En de rijkste 10 procent heeft 60% van het vermogen.

Dank zij het corona-virus zijn Rutte en de VVD plotseling bij veel mensen populair. Maar hoewel zij uitvoerders zijn van de gevoerde politiek, zijn niet alleen Rutte en de VVD aansprakelijk. Het waren ook andere, zogenaamd “progressieve” partijen die afbraak en bezuiniging ondersteunden en uitvoerden. Allereerst moet de PvdA genoemd worden. Het begon al bij Kok, jaren geleden, gestimuleerd en gesteund door zijn Europese collega’s Schroeder (Duitsland) en Blair (Engeland). En door hun Amerikaanse voorbeelden, de presidenten Reagan en Clinton.                                     En dan de PvdA-ers van recenter datum: Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem, Diederik Samsom, Lodewijk Ascher. Maar ook Halsema en Klaver van Groen Links. Samen met CDA en D66. Bij al die partijen krijgen gewone werkende mensen de schuld van heel veel problemen in de schoenen geschoven. En die zelfde mensen moeten opdraaien voor de kosten en de gevolgen.

Financiële steun voor de grote bedrijven. Een oplossing voor de crisis?                  

Als reactie op de vorige crisis kregen de banken massale steun. En in de huidige crisis wordt massale steun aan vooral bedrijven aangekondigd. Die steun voor de banken heeft die vorige crisis niet echt opgelost. Miljarden steun voor de grote bedrijven zal ook nu niet helpen.  Directies, managers, besturen, commissarissen en aandeelhouders zullen daarvan profiteren. Werknemers hebben het nakijken en worden bedreigd met massale werkeloosheid.  De armoede zal toe nemen. Maar tegelijk ook het aantal miljardairs. En ook  de ongelijkheid in rijkdom en vermogen zal groeien. De overheid trekt miljarden uit om de crisis te bestrijden. Maar die miljarden moeten niet naar de grote bedrijven gaan. Bedrijven die kort geleden nog grote bedragen als dividend aan hun aandeelhouders hebben betaald komen niet in aanmerking voor steun. Ondernemingen die met slimme trucs belastingen ontwijken en ontduiken worden van financiële steun uitgesloten. Dat geldt ook voor grote uitzendbureaus die miljarden hebben verdiend aan hun uitzendkrachten. De KLM en Schiphol worden al jarenlang gesteund met belastingvrijstelling en subsidies. De lobby voor de luchtvaart doet het voorkomen dat die bedrijven zeer belangrijk zijn voor het nationaal inkomen en de werkgelegenheid. Die “iconen van ons land” (Mark Rutte!) zijn van veel minder betekenis dan hun leugenachtige lobby ons wil wijs maken. Ook grote verzekeringsmaatschappijen komen niet voor steun in aanmerking, het zelfde geldt voor de grote supermarkten en reisorganisaties. Een reisorganisatie als Booking.Com moet eerst de vooruit betaalde reisgelden maar terug betalen! En natuurlijk komen de banken helemaal niet in aanmerking voor steun. Bovendien moet voor al die bedrijven de dividendbelasting verhoogd worden.  Bedrijven waar “het geld tegen de plinten klotst” (Rutte) hoeven niet gesteund te worden, integendeel.

Geen steun voor kapitaal, maar steun voor arbeid.                                                

Steun moet er zijn voor werknemers die door de crisis hun baan verliezen. De uitkeringen voor werkelozen moeten naar 100% van het laatst verdiende loon. De bijstand en de AOW moeten omhoog. Kleine ondernemers in het midden- en kleinbedrijf moeten ruim gesteund worden, evenals de kleine ondernemers zonder personeel: zzp-ers. Mensen van 65 jaar die nog niet met pensioen zijn moeten direct in aanmerking komen voor hun AOW en pensioen. De pensioenfondsen zullen daarbij door de overheid gesteund moeten worden. De slachtoffers van het toeslagenschandaal bij de belastingdienst worden per direct schadeloos gesteld. De lonen in de zorg (ziekenhuizen, thuiszorg, verpleeghuizen), in het basisonderwijs en in de publieke sector (politie, brandweer en ambulance) moeten direct met 10% verhoogd worden. Steun is er ook nodig voor huisartsen, tandartsen, pedicures, mondhygiënisten, fysiotherapeuten, verloskundigen enz. Die komen nu door de crisis in moeilijkheden, maar ze blijven ook in de toekomst hard nodig. Artsen, verpleegkundigen en andere zorgverleners voor corona-patiënten lopen een groot risico ziek te worden en zelfs te overlijden. Zij werken nu zelf aan een stichting en een fonds om te helpen als zij of hun gezinnen financieel in de problemen komen bij ziekte of overlijden. Eigenlijk is het schandalig dat deze mensen dat zelf moeten organiseren, alsof ze het nog niet druk genoeg hebben. De overheid moet er voor zorgen dat dat fonds er direct komt en gevuld wordt met de nodige miljoenen die de regering beschikbaar heeft voor de bestrijding van de economische crisis. De huurdersheffing (extra belasting voor woningcorporaties) moet gestopt worden.  Die corporaties moeten financieel gesteund worden bij het realiseren van grote aantallen eenvoudige en goedkope prefab starterswoningen. Geproduceerd in een fabriek, gemonteerd op de bouwplaats. De mogelijkheden zijn er al, bedrijven in die sector moeten ondersteund worden. En de regels en voorschriften vereenvoudigd. Ook biologische en duurzame land- en tuinbouw moet een kans krijgen door boeren die hiermee een begin maken financieel te steunen. En eindelijk moet er ook geld beschikbaar komen om de jeugdzorg fatsoenlijk te organiseren. Huisuitzettingen als gevolg van huur- of hypotheekschulden zijn tot het einde van de crisis niet toegestaan. En het werk van deurwaarders wordt stil gelegd zo lang dat werk niet fatsoenlijk en eerlijk wordt georganiseerd. Er zijn nog veel meer zaken die het verdienen ondersteund te worden met de miljarden die minister Hoekstra tot zijn beschikking heeft. Beter dan die miljarden te storten in de bodemloze putten van de banken en de grote bedrijven.                                                                                                                   

Alle hier voorgestelde maatregelen moeten genomen worden, niet alleen omdat ze rechtvaardig en eerlijk zijn, maar ook economisch gezien het meest nuttig zijn.

De kern van de huidige economische problemen is dat er te veel aanbod is (er is te veel geproduceerd) en te weinig vraag (de koopkracht is voor veel mensen onvoldoende). Er is een praktische, eenvoudige en nuttige reactie mogelijk op de crisis, direct te realiseren, met het doel de koopkracht te verbeteren en kleine ondernemers te steunen.

Stimuleer de vraag, steun de middenstand.                                                              

Twaalf jaar geleden was er een financiële crisis, daarna een economische. Nu een gezondheidscrisis en een economische. Reactie op de vorige crisis: steun voor de banken. En nu, in 2020, wordt er geroepen om steun voor het grote bedrijfsleven. Steun voor de grote banken heeft die crisis van 12 jaar geleden niet echt opgelost. De grote bedrijven steunen zal ook nu niet helpen om de crisis te beëindigen.

Bij recessie, depressie en crisis is er altijd sprake van overproductie en onderconsumptie. Een scheve relatie tussen aanbod en vraag. Aan de aanbodzijde worden kleine ondernemers zwaar getroffen. Aan de vraagzijde zien werkende mensen hun inkomen dalen.                                                                                            Begin van een oplossing: een modern distributiesysteem.                                          Alle Nederlanders krijgen van de overheid vijf bonnen van € 10.-, te besteden bij bakker, slager, groenteboer, kaaswinkel en visboer. Geen contant geld, maar bonnen. Niet te besteden in supermarkten, grootwinkelbedrijven of in de winkels van de grote winkelketens. Ondernemers (kleine middenstanders) verkopen hun producten, niet voor geld, maar voor bonnen. En ruilen die bij de overheid in voor geld. Kosten: 850 miljoen euro. Bedrag van niets, vergeleken met  de bedragen die minister Hoekstra beschikbaar heeft. De actie kan na enkele maanden herhaald worden. Dan mogelijk ook voor kleding- en schoenwinkels. Lastig te organiseren, misschien, maar voor slimme i.c.t.-ers goed te bedenken. Stimuleer de vraagzijde van de economie. Breng de economie weer op gang, de reële economie van het dagelijks leven, voor klanten en winkeliers.

Ongeorganiseerd zijn en blijven we slachtoffer.

Tijdens de crisis van 2008-2010 en latere jaren werd er door actievoerders vaak geschreven en gesproken over de 1 procent en de 99 procent. De 1 procent waren de veroorzakers en de profiteurs van de crisis, de 99 procent waren de slachtoffers die voor de kosten moesten opdraaien. En eigenlijk is dat nu nog of weer zo. Die 1% is sterk en goed georganiseerd. De 99% is bijna ongeorganiseerd en dus zwak. En dan zijn zij alleen maar slachtoffers. Dat leidt tot uitspraken als: “Het is altijd zo geweest en zal altijd wel zo blijven”. En: “Wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje”. Dat denken maakt mensen machteloos en houdt verandering tegen. Toch is die machteloosheid maar schijn, het kan wel anders.

 

In wat voor maatschappij leven wij eigenlijk? Hoe zit onze samenleving in elkaar?  

In iedere samenleving vindt productie plaats (er wordt gewerkt) waardoor de mensen in hun levensonderhoud kunnen voorzien. In de organisatie van die productie hebben niet alle mensen dezelfde positie.

Algemeen gezegd onderscheiden we ook in het tegenwoordige kapitalisme twee belangrijke groepen mensen: klassen. De  ene groep bezit het vermogen arbeidskracht te verkopen, de andere groep heeft de productie-middelen in bezit en heeft het vermogen arbeidskracht te kopen.

Productiemiddelen zijn niet alleen fabrieken en gebouwen met machines en

grondstoffen, maar ook de middelen van banken, verzekeringen, ziekenhuizen, onderwijsorganisaties en winkelbedrijven.

                                                                                                                                           Werkende klassen: alle werkende mensen die voor hun levensonderhoud aangewezen zijn op hun arbeidskracht, of dat nu hoofd- of handarbeid is. Niet alleen werknemers in fabrieken.

Maar ook in bouw, schoonmaak, transport en openbaar vervoer. Daarnaast administratieve medewerkers in bedrijven en instellingen, bij banken, verzekeringen en de overheid.  En mensen die werken in onderwijs, zorg of winkelbedrijf.

 

Heersende klassen: grootaandeelhouders, financiers en eigenaren van grote, vaak internationaal georganiseerde ondernemingen, met de in hun dienst werkende commissarissen, directies, besturen en managers. En de zich met de heersende klassen identificerende politici, hoge militairen, hoge leidinggevende politiefunctionarissen en duur betaalde juridische, financiële, economische, organisatie- en belastingspecialisten.

                                                                                                                                                  Wie in de tegenwoordige tijd van crisis de eigen belangen wil verdedigen en mee wil delen in welvaart en vooruitgang moet zich realiseren als eenling en individu heel zwak te staan. Degenen die die iets willen bereiken zullen dat samen met anderen moeten doen. En zich moeten realiseren waar zij bij horen. Natuurlijk iedereen hoort bij een gezin, een familie, bij de mannen of bij de vrouwen, bij de ouderen of bij de jongeren, bij de hoog- of de laagopgeleiden, bij de blanke of de gekleurde Nederlanders. Maar vooral moeten zij zich realiseren met wie zij gedeelde belangen hebben. Kort gezegd: hoor je bij de 1 procent of bij de 99 procent? Bij de werkende of bij de heersende klasse? Dat woord “klasse” klinkt ouderwets, maar juist in tijden van crisis is het nog steeds bruikbaar.

De strijd voor de belangen van de 99 procent is niet alleen te voeren, dat moet samen gebeuren. Op basis van gemeenschappelijk belang en solidariteit.

Willem de Vroomen Alkmaar april 2020