Poliflw

Onderzoek stemproces CDA: Landelijke bestuur bevestigt uitslag Naar aanleiding van vragen over de stemprocedure voor de verkiezing van de lijsttrekker voor het CDA heeft het landelijke bestuur, nadat twijfels waren ontstaan over de rechtmatigheid, opdracht gegeven voor een extern en onafhankelijk onderzoek. Dit onderzoek is uitgevoerd door Common Gateway Interface (CGI) en hun rapport is nu beschikbaar.CGIis eeninternettechnologiedie het mogelijk maakt om in dewebbrowserdynamisch gegevens op te vragen van dewebserver. CGI is een onderzoeksbureau waarvan uitgerekend CDA-spindoctor Jack de Vries lobbyist blijkt te zijn. Het rapport geeft antwoord op de gestelde vragen en bevestigt dat er geen onregelmatigheden zijn gevonden die van impact zouden zijn geweest op de uitslag van de stemming.Het landelijke bestuur bevestigt dan ook de uitslag: Hugo de Jonge is de terechte winnaar. Politieke soap Bij het aankondigen van dat onderzoek zei partijvoorzitter Rutger Ploum dat de uitkomst, hoe die ook zou luiden,geen invloedzou hebben op de positie van De Jonge. Dat is onnavolgbaar. Want als er wel degelijk fouten zijn gemaakt, moeten daar ookconclusiesaan wordenverbonden anders kan je een onderzoek net zo goed overslaan. De verkiezing van de lijsttrekker was dan ook ongetwijfeld de mooiste politieke soap van de afgelopen weken.Eerder jubelde Ploum nog over de extra publiciteit die de strijd het CDA had gebracht. Maar de voorzitter bleek met de schrik te zijn vrijgekomen. Nu er weken later verhalen blijven verschijnen over merkwaardige incidenten bij de verkiezingen, heeft de tevredenheid plaatsgemaakt voor zenuwachtigheid en ontstaat het beeld van een partij die de harmonie kwijt is. Kwetsbaarheden Het rapport gaat uitvoerig in op het stemproces, de applicatie en de techniek. Er zijn geen grove onregelmatigheden aangetroffen die de uitslag hebben beïnvloed en de uitslag is daarmee nogmaals bevestigd. Tegelijkertijd is er gewezen op enkele kwetsbaarheden waaruit de partij lering zal trekken. Ook wijst het ICT-bureau erop dat één persoon verantwoordelijk was voor alle werkzaamheden voor de stemprocedure, van coderen tot het testen. Dit brengt risico’s met zich mee ten aanzien van de integriteit van de in het onderzoek betrokken data. Grootschalig is het onderzoek evenmin geweest, eerder een haastklus. Zo melden de onderzoekers: ‘Een integrale beoordeling heeft gezien de beschikbare tijd niet kunnen plaatsvinden.’ Onduidelijkheid over stemcodes Pieter Omtzigt en staatssecretaris Mona Keijzer, die in een eerdere stemronde afviel, riepen op tot een onderzoek. Dat onderzoek moet nu op meerdere punten toegeven dat veel zaken achteraf niet meer te verifiëren zijn. Ook zijn er tekortkomingen in de procedure, zoals het ontbreken van een tussenstap ter controle voor de stemgerechtigde. Er bleek ook onduidelijkheid over stemcodes. CDA-leden kregen zo’n stemcode, maar er bleek een klein aantal extra stemcodes -142 in totaal- te zijn verstrekt aan mensen die helemaal geen lid zijn. De vraag was dan ook wat er met die codes is gebeurd en waarom ze niet zijn vernietigd. Dat is volgens betrokkenen niet gebeurd. Het stond ook niet in het verslag van de notaris. Bloedstollende tweestrijd Vicepremier De Jonge waarschuwde in maart jl. dat een verkiezingsstrijd niet het beste in de partij naar boven zou brengen. Het was volgens hem beter als het partijbestuur een kandidaat zou aanwijzen. Partijvoorzitter Ploum besliste echter anders en drukte met zijn bestuur in juni de verkiezing door, in de hoop daarmee een twijfelende Wopke Hoekstra tot een kandidaatstelling te verleiden. Die bedankte echter tot ieders verrassing voor de eer, en zo raakte De Jonge uiteindelijk in een bloedstollende tweestrijd verwikkeld met ultieme outsider Pieter Omtzigt, die hij onder toeziend oog van een nagelbijtend partij-establishment maar net wist te verslaan. Het verschil van slechts 258 stemmen verschafte de winnaar bepaald niet het interne draagvlak - laat staan het gezag - waarop hij had gehoopt. Maar Omtzigt, stelt een andere ingewijde, ging de strijd aan met een meer dan gemiddeld wantrouwen door de manier waarop het partijbestuur hem een aantal jaren geleden van de lijst af wilde gooien. Verbazing De concurrentie kijkt intussen met verbazing naar het schouwspel. Een jaar geleden werden de christendemocraten nog gezien als de meest te duchten tegenstander bij de aankomende Kamerverkiezingen, die het de VVD-premier weleens lastig zouden kunnen maken. In de peilingen hebben de liberalen echter een straatlengte voorsprong, terwijl het CDA nog altijd op verlies staat ten opzichte van de 19 zetels die de inmiddels vertrokken Sybrand Buma in de wacht sleepte. Na zijn rimpelloze vertrek dacht het CDA in 2020 - het jaar dat de partij veertig jaar bestaat - een jubeljaar te maken. Knagende twijfel over het verloop van de lijsttrekkersverkiezing en oplaaiende tweespalt dreigen echter uit te monden in een fiasco, met schade voor lijsttrekker Hugo de Jonge. Met de machtsoverdracht dit jaar zou de laatste stap moeten worden gezet naar eindelijk weer een verkiezingsoverwinning. Op het verjaardagspartijtje dat aanstaande is lijkt die droom voorlopig ver weg. Het is nu zaak om rust en eenheid binnen de partij te bewaren. Er is veel werk te verzetten, onderweg naar de TK-verkiezingen in maart 2021. En daar moet alle energie nu op gericht zijn. Samen op weg, met onze lijsttrekker Hugo de Jonge en zijn running mate Pieter Omtzigt.

Op dinsdag 7 juli 2020 debatteerde de gemeenteraad over de Jaarrekening 2019. PvdA Maastricht was bij monde van fractievoorzitter Manon Fokke bijzonder kritisch op het werk van het college en vroeg zich af: Wat voor stad willen we zijn? Maastricht verdient zoveel beter!

Lees hier de inbreng van de PvdA in eerste termijn (gesproken tekst geldt)

Voorzitter, normaal gesproken hebben we rond deze tijd van het jaar altijd 10 minuten om u mee te nemen in wat de PvdA vindt van de plannen van het college. Een mooi moment om de goede en slechte dingen te bespreken. Dit jaar hebben we echter maar 6 minuten, we zullen ons dan ook beperken tot wat niet goed gaat en eigenlijk komt dan ook wel zo’n beetje alles uit 2019 aan de orde. We begonnen 2019 met de spionage-affaire. Nog steeds een onderwerp met een groot “kan niet waar zijn” gehalte. Helaas bleek alles waar, en plukken we daar vandaag de dag de zure vruchten nog van. En dat het college twee weken nodig had om het vonnis van de rechter op zich in te laten werken en niet meteen toegaf dat de rechter gelijk had, zegt eigenlijk genoeg. Net als uw recente briefje aan de Rekenkamer, maar dat komt op een later moment zeker nog aan de orde.

Voorzitter, eind maart stortte pardoes, of toch niet zo pardoes, een gedeelte van de stadsmuur in. Je kunt je met terugwerkende kracht afvragen over welke magische krachten onze oude stadsmuur beschikt dat hij, voordat ook nog maar iemand op het stadhuis het in de gaten had wat er speelde, voorzag dat onze stad langzaam afbrokkelt en dit vrij beeldend en pijnlijk duidelijk maakte. Wat ook duidelijk werd op dat moment, is dat er in de stad nodig behoefte is aan een goed fietsplan met stallingsbeleid, want onze wethouder had nog maar net z’n fietsje geparkeerd, om aan de pers uit te leggen dat er toch echt een gat in de muur zat, toen zomaar z’n supersonisch snelle fiets vliegensvlug verdwenen bleek.

Hoe zat dat ook alweer met die muur? Er was ontdekt dat er iets gaande was, maar onderzoek had aangetoond dat het allemaal zo erg niet was. Voelt u de vergelijking al aankomen? Op het stadhuis hadden ze wel door dat Den Haag flink had lopen korten op de budgetten voor het sociaal domein, maar in Maastricht hadden ze daar iets op gevonden: 1) haal al reservepotjes die er nog zo’n beetje zijn leeg (en vul zo structurele uitgaven met incidenteel geld) 2) introduceer draaiknoppen, want met die knoppen komt alles goed. Maar net als bij de muur kwam het niet goed, maar ging het helemaal fout en is dit college gierend uit de bocht gevlogen. En het erge is dat de raad eindeloos moet vissen  naar informatie. Het is altijd net iets anders dan je denkt dat het is. Bij de zorggelden wordt niet netjes gemeld dat we veel geld verloren zijn. Nee, nee, in de rapportage sociaal domein lezen we dat de rechtmatigheidsonderzoeken geld hebben opgeleverd. Ja, dames en heren, dat is de zin in de rapportage waarmee dat dossier aan het rollen kwam. Je voelt je hier in deze zaal af en toe werkelijk als Pieter Omtzigt. Je moet duwen, vragen en doorvragen. Het is echt niet normaal wat er in Maastricht de afgelopen jaren gebeurt. En als je dan eindelijk hoopt dat de bewoners van onze stad te horen krijgen hoeveel zorggeld er daadwerkelijk verloren is gegaan, dan is er altijd nog de stadsadvocaat met een advies dat het bedrag toch echt niet openbaar gemaakt kan worden en alle raadsleden van de coalitie stemmen daar klakkeloos mee in. Hoe staat het eigenlijk met de zorggelden? Is conform eerdere mededelingen alles afgerond? Laat me raden: niet afgerond. Wat als dat wel het geval is, vervalt de reden voor de vertrouwelijkheid en moet u alsnog met de billen bloot. En waarom denk ik nu dat dat niet gaat gebeuren? Zou het geen idee zijn als onze Rekenkamer zich eens over die zorggelden zou buigen?

En toen kwam het Songfestival of eigenlijk ook weer niet. Het plafond van het MECC verdient met terugwerkende kracht een lintje. Want wat heeft dat dak ons een hoop ellende bespaart. Want toen, toen kwam ineens de onheilstijding van het stadhuis: er zat niet alleen een gat in de stadsmuur, nee, er zat ook een gat in onze begroting. Hoe groot dat gat is, weet, vrees ik, niemand. Bij een spelletje op tv ben je blij met de verdubbelaar. Nou dit college kan het ook, van 6 miljoen, naar 12 miljoen, nee naar 25 miljoen. En nee voorzitter, voordat u mij vertelt dat ik daar vandaag niet verder over mag gaan, omdat dat niet voorligt, zal ik zelf op iets anders overgaan, maar weet alvast dat hier het laatste woord nog lang niet over is gezegd, want het is te zot voor woorden dat u denkt overal een potje van te kunnen maken en dat de stad vervolgens op de blaren mag zitten.

Ik hoop dat u net als bij de stadsmuur een grondig onderzoek gaat doen naar hoe het werkelijk zit. Net als bij de muur zult u ongetwijfeld loopgraven tegenkomen, want u wapent zich maar wat graag tegen oppositievuur. Ik hoop dat u onderweg geen schietgaten tegen zult komen, want hoewel ik de sfeer in de raad van Maastricht vaak ver beneden het nulpunt vind, hoop ik dat u op inhoud gaat acteren, al ben ik daar zelfs niet altijd van overtuigd. En in the end hoop ik dat een stadsbestuur eindelijk gaat doen waarvoor het is aangesteld: de stad besturen. Maastricht verdient zoveel beter dan u op dit moment laat zien.

Ik sluit af. Tijdens het KPMG debat had ik ineens het gevoel dat u mij ergens aan deed denken. In de eerste plaats dacht ik aan Buurman & Buurman, maar dat kon niet waar zijn, Buurman & Buurman zijn immers 2 vrolijke mannetjes, terwijl u zelden aan de omschrijving vrolijk voldoet, daarnaast weten zij het altijd te fixen en dat lijkt u nou juist niet te kunnen. Nee, ik moest dieper graven in mijn geheugen. Uw optreden deed me denken aan FC Knudde en nee dat is geen compliment. Ik hoop dat u het zich eens een keer aantrekt, niet boos en verveeld naar de oppositie kijkt, maar gewoon eens denkt: hoe komt dat nou dat ze dat van ons vinden? Een beetje zelfreflectie in deze zaal zou wonderen doen!

Luister hier het debat nog eens terug (bijdrage PvdA in eerste termijn start op 37 min. 20 sec.):

Raadsvergadering 7 juli 2020: Jaarrekening 2019

Het bericht Debat over de jaarrekening 2019 verscheen eerst op PvdA Maastricht.