Poliflw

 “Een dichtbevolkte en vruchtbare delta met bijzondere natuurwaarden vormen een spannende combinatie. De ‘samen uit, samen thuis’ houding ontbreekt helaas: specifieke natuurwaarden worden tot op de vierkante millimeter beschermd, terwijl toekomstperspectief voor bedrijven ontbreekt. Een verbod op drijfmest en 50% emissiereductie in tien jaar tijd, zoals Remkes wil, is zelfs met de beste wil van de wereld niet te doen.”

Dat zei Roelof Bisschop bij het zoveelste stikstofdebat. Het kabinet gaat, aangespoord door de commissie-Remkes, verder om stikstofambities wettelijk vast te leggen en de duimschroeven voor met name de boeren nog méér aan te draaien, waardoor ze niet weten waar ze aan toe zijn.

 Tijdens het debat kwamen verschillende aspecten van dit vraagstuk langs. Onder andere de regeling waarbij aan boeren exact wordt voorgeschreven welk soort krachtvoer niet mag worden gebruikt. Dat gaat veel te ver, vindt de SGP. Dierenartsen en andere deskundigen hebben ook gewaarschuwd voor mogelijke gezondheidsproblemen met het vee. “Die regeling moet van tafel” zei Bisschop. De SGP heeft een motie ingediend om de krachtvoerregeling in te trekken.

Waar de SGP-woordvoerder tevens op wees, is dat het kabinet bijna twee miljard euro uittrekt voor het wegsaneren van bedrijven, en slechts een half miljard voor ‘stal- en managementmaatregelen’. Dat is raar, want uit berekeningen blijkt dat die laatste maatregelen minstens drie keer zoveel stikstofreductie per euro opleveren. Daarom moeten die bedragen juist worden omgewisseld.

Een ander onderdeel van het betoog loopt al jaren als een rode lijn door al onze bijdragen: maatwerk, maatwerk, maatwerk! De globale normen die nu gelden doen absoluut geen recht aan de werkelijkheid, die per regio en gebied totaal verschillend is. Een gebiedsgerichte aanpak pakt beter uit voor de natuur, voor boeren én voor de schatkist. Het is misschien lastiger uit te voeren, maar dat nadeel weegt niet op tegen de vele voordelen.



De EU lijkt de coronacrisis te misbruiken om nog meer bevoegdheden naar zich toe te trekken. Roelof Bisschop geeft tegengas.

De coronacrisis heeft ook gevolgen voor de EU. Het gebeurde allemaal wat in de schaduw van de debatten over de gezondheid van de mensen, maar het lijkt erop dat Brussel van de coronacrisis dankbaar gebruik maakt om nóg meer bevoegdheden weg te halen bij de lidstaten. Sommige voorstanders van een grote Europese staat geven dat ook toe, al was het maar omdat ze het graag zouden zien.

In een Kameroverleg over de EU gaf de SGP tegengas. Roelof Bisschop herhaalde dat het niet de bedoeling kan en mag zijn om onder het mom van noodzakelijke en terechte hulp om de gevolgen van de coronacrisis te bestrijden nu maar een transferunie in te voeren. Want dat zou betekenen dat de noordelijke, financieel degelijke landen vele miljarden zouden gaan overmaken naar landen die zich al jaren, soms decennia, schuldig hebben gemaakt aan financieel wanbeheer.

De Brexit kwam ook ter sprake in het overleg. De SGP vindt dat nu de Britten uit de EU treden wij daar verstandig en niet bokkig mee om moeten gaan. Dat kan betekenen dat de overgangsperiode langer wordt. “De politieke en economische betrekkingen zijn te sterk en de handelsbelangen te groot, om tussen wal en schip te laten raken,” zei Bisschop. “Vlak voor de krijtrotsen van Dover bereiken we weliswaar de grenzen van de EU, maar niet die van het Europese continent. Dat weten onze vissers en exporteurs maar al te goed.”

Tenslotte de uitbreiding van de EU. Er staan nog landen in de wacht om toe te treden tot de EU. De SGP vindt dat landen die ‘in de wacht’ staan ook uit die wacht gezet moeten kunnen worden. En verder dat de rol van de Europese Commissie wel wat minder kan omdat je van tevoren weet dat de Europese top maar één ding wil: meer landen en verdere eenwording. De onbescheidenheid van de Europese top is alom bekend.

De Europese Commissie wil belasting gaan heffen. Daarmee zetten ze een wissel om. Lees hier de reactie van Europarlementariër Bert-Jan Ruissen en Tweede Kamerlid Roelof Bisschop.

De SGP is faliekant tegen de voorstellen van de Europese Commissie waarin voor het eerst in de geschiedenis EU-belastingen worden ingevoerd, een fonds van 750 miljard euro met geld dat overgeheveld wordt naar landen die hun financiën en economie niet op orde hebben en een forse verhoging van de EU-meerjarenbegroting.

“Met dit voorstel om de eerste EU-belasting in te voeren, gaat een wissel om”, zegt Kamerlid Roelof Bisschop van de SGP. “Als dit doorgezet wordt, is het een historische stap. Het begint met een heffing voor grote bedrijven, maar je kunt op je klompen aanvoelen dat het eindigt met nog veel meer belastingen, voor iedereen.”

"Dit voorstel getuigt van machtshonger,” zegt Europarlementariër Bert-Jan Ruissen. "We zijn voor hulp aan elkaar in moeilijke tijden, solidariteit, maar dat hoeft niet via een geldstroom van Noord- naar Zuid-Europa. Ook niet door de nationale bevoegdheid voor belastingheffing over te dragen aan Brussel. In dat geval maak je zo’n geldstroom zelfs permanent. Dat wil ik absoluut niet.”

"Dit voorstel komt voort uit een gevaarlijke combinatie: partijen die een grotere EU willen en landen die meer geld willen. We moeten ons niet laten meeslepen door deze wervelwind”, zegt Ruissen. “We weten nog niet eens de omvang van de economische crisis. En zelfs Italië kan met ruim 2400 miljard euro schuld nog steeds direct geld lenen op de financiële markt, zonder de EU. Dit is een verdere stap naar een Europese staat. Daar ga ik niet in mee.”

De SGP vindt dat de huidige EU-begroting voldoende mogelijkheden heeft om probleemgebieden te helpen, bijvoorbeeld via de fondsen voor regionale ontwikkeling. Bovendien ligt er al een pakket van maar liefst 540 miljard aan leningen waar EU-lidstaten uit kunnen putten. “De SGP zal de Nederlandse regering dan ook steunen als ze voet bij stuk houdt en niet zwicht voor de druk van met name de grote en zuidelijke landen. Buigen we wel, dan is het einde zoek,” aldus de SGP’ers.

Al eerder pleitten de SGP-parlementariërs voor een onderzoek naar en draaiboeken voor een exitmogelijkheid uit de eurozone. Daarmee zouden alle lidstaten wel eens beter af kunnen zijn. Bert Jan Ruissen: "Voor sommige schuldenlanden kan een euro-exit en devaluatie een verstandiger uitkomst zijn. In elk geval gezonder dan miljarden euro's schuld te blijven opstapelen.”

Je zult maar ondernemer zijn en vooral handel drijven met het Verenigd Koninkrijk… De Brexit geeft dan veel kopzorgen. Zeker als je versproducten hebt die niet uren lang kunnen wachten voor de douane.

SGP-Kamerlid Roelof Bisschop ging op werkbezoek bij GoGreen bv in Boskoop. Het bedrijf koopt plantgoed in bij (pot)plantenkwekers en verkoopt deze aan tuincentra, bouwmarkten en supermarktketens in het Verenigd Koninkrijk. Het bedrijf is al enkele jaren geleden begonnen om zich voor te bereiden op de Brexit. Het was en is onzekerheid troef. Hoe gaat het met de opstelling van de Nederlandse en Britse douane? Welke fytosanitaire eisen gaan de Britten hanteren? Het bedrijf is positief over de proactieve opstelling van de overheid, de Nederlandse douane en de NVWA. Het is van groot belang dat bedrijven vroegtijdig geïnformeerd worden over de koers die (waarschijnlijk) gevaren gaat worden. Ook vinden de ondernemers het belangrijk dat in de onderhandelingen over een handelsakkoord goede afspraken worden gemaakt over fytosanitaire eisen. Dit mag niet ondersneeuwen. De SGP zal hier in de Tweede Kamer aandacht voor blijven vragen.

En passant werd het Kamerlid bijgepraat over de ontwikkelingen in de potplantensector en over het plantenpaspoort. De Europese regels over het plantenpaspoort hebben voordelen, maar het moet in de praktijk wel werkbaar blijven.





Het kabinet wil in rap tempo anderhalf miljoen huizen van het gas af. Volgens SGP-Kamerlid Roelof Bisschop is dat niet haalbaar. Bovendien wil hij meer aandacht voor energiebesparing. Lees hier zijn bijdrage.

Hoe lastig het aardgasvrij maken van woonwijken is, blijkt uit een interview met een bewoner:  “Ik heb het afgelopen jaar dit hele huis verbouwd. (…) 45.000 euro heeft het me gekost. En de week voordat de nieuwe keuken geleverd wordt, krijg ik een brief van de gemeente dat ze van het gas af willen. (…) Nou, toen kon ik mijn pet wel opvreten." Einde citaat.Waarom aardgasvrij?Volgens kabinet en klimaatakkoord moeten in 2030 anderhalf miljoen huizen van het gas af zijn. Vergeet het maar. De pilots laten zien hoe lastig het is. Eind vorig jaar waren nog maar 26.000 huizen van het gas afgehaald. Waarom direct aardgasvrij?Professor Smeulders trok onlangs aan de bel. Gas is juist relatief schoon. Warmtepompen op stroom uit biomassacentrales of op fossiele stroom is ook niet waar wij op zitten te wachten. Waarom zet het kabinet niet veel meer in op isolatie? Zelfs een groot deel van de kantoorpanden heeft nog niet eens label C. Bij blokverwarming is een alternatieve warmtevoorziening met bijvoorbeeld warmtekoude opslag goed mogelijk. Bij veel woningen is dat lastiger. Wat is er later mogelijk met waterstof of groen gas? Isolatie is in elk scenario nodig.De SGP stelt voor om 20% energiebesparing in 2030 als doelstelling te nemen. Dan hebben gemeenten ruimte om te kiezen voor meer isolatie in plaats van het compleet aardgasvrij maken van wijken. Milieuorganisaties kunnen hard roepen, maar het zijn de bewoners die het voor hun kiezen krijgen.Vraagtekens financiële onderbouwingIk zet grote vraagtekens bij de financiële onderbouwing. De minister schermt met woonlastenneutrale verduurzaming. Experts vinden dit voor de stap label C naar BENG wensdenken. Die 40.000 euro is via de energierekening niet zomaar terugverdiend. Graag meer duidelijkheid over de invulling van het principe woonlastenneutraal. Hoe wordt gewaarborgd dat verduurzaming van huurwoningen voor huurders inderdaad woonlastenneutraal is?Voor het Warmtefonds wordt 900 miljoen euro uitgetrokken, uitgesmeerd over tien jaar, dus nog geen 100 miljoen per jaar. Is de minister het met mij eens dat dit volstrekt ontoereikend is als je naar anderhalf miljoen aardgasvrije woningen wilt? Gebouwgebonden financieringFinanciering kan in veel gevallen niet via erfpacht of baatbelasting, schrijft de minister. Hij wil het Burgerlijk Wetboek wijzigen om gebouwgebonden financiering mogelijk te maken. Wanneer komt het er nu echt van? De rente van die lening wil het kabinet niet fiscaal aftrekbaar maken. Wat betekent dat voor de aantrekkelijkheid ervan? Het is lastig, maar niet onmogelijk. Bij andere duurzaamheidsleningen kan het wel. Graag actie.

HuurwoningenKleine particuliere verhuurders die opgeteld honderdduizenden woningen verhuren dreigen tussen wal en schip te vallen. En ook hun huurders. Ze kunnen geen gebruik maken van de korting op de verhuurdersheffing, de subsidieregeling eigen huis en de gebouwgebonden financiering. Hoe gaat de minister voorkomen dat deze groep in de kou komt te staan?De Woonbond suggereert om de huren voor woningen met label F of G te bevriezen. De gasbelasting gaat nu omhoog, terwijl huurders geen kant op kunnen. Wat vind de minister van dit voorstel?Voor ondernemers die willen investeren in een lokale warmtevoorziening is de vraag of er voldoende aansluitingen komen een belangrijke risicofactor. Kan de overheid een rol spelen om dit risico af te dekken, in de vorm van een garantstelling?Tot slotOnderdeel van het Programma Aardgasvrije Wijken is een Kennis- en Leerprogramma. Dit programma is vooral gericht op gemeenten. Het is echter ook van belang dat het bedrijfsleven kennis opdoet over efficiënte uitvoering van het aardgasvrij maken van woningen. Worden zij er ook bij betrokken?

Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Roelof Bisschop aan het debat over het CETA-handelsverdrag. Voor de SGP geeft de positie van de agrarische sector de doorslag.

Bijna tweeënhalf jaar geleden traden delen van het CETA-verdrag voorlopig in werking. De SGP stemde hier destijds tegen. Onze belangrijkste zorg lag bij de toekomst van de boer. Daarom riepen wij het kabinet op de economische, sociale- en milieugevolgen van CETA beter in kaart te brengen. Vandaag maken we opnieuw – ditmaal definitief – de balans op: ratificeren of niet? Enkele voordelenLaat ik allereerst erkennen dat er argumenten vóór CETA zijn.1. Canada is een belangrijke bondgenoot. Alleen al in het perspectief van mondiale spanningen, handelsoorlogen en een zeer assertieve wereldmacht China moet je elkaar vasthouden. De SGP-fractie is in dat licht ook warm voorstander van de Strategische Partnerschapovereenkomst (SPA) tussen de EU en Canada. 2. Ten tweede biedt het verdrag – onder de streep – waarschijnlijk handelsvoordelen. Het kan de export van goederen en diensten bevorderen, en investeringen vergemakkelijken. Alhoewel je jezelf natuurlijk kan afvragen wie er vooral profiteert van een half miljard euro extra handel in fossiele brandstoffen, zoals na voorlopige inwerkingtreding is gebeurd. Het klimaat in ieder geval niet.3. Tot slot zorgt het Investment Court System (ICS) in zekere zin voor transparantere procedures en betere beroepsmogelijkheden.Belangrijke zorgpuntenToch moet ik ook eerlijk zijn over de – al dan niet toekomstige – nadelen van het handelsverdrag.1. Weliswaar zijn voor de kwetsbare rundvlees- en varkenssector beperkte quota’s opgenomen. Maar voor hen kan ook beperkte extra import significante gevolgen hebben. En de tariefvrije contingenten voor agrarische producten gaan de komende jaren nog omhoog. Dat geldt ook voor de import van tarwe – import die overigens haaks staat op de kringlooplandbouw die het kabinet voor ogen heeft.2. Ten tweede: CETA kan een gelijk speelveld ondermijnen. Ja, Europese productstandaarden, zoals op vlak van dierenwelzijn, blijven in stand. Maar teelt van bijvoorbeeld tarwe en voedergewassen is in Canada aan minder (milieu-) normen gebonden. Dan zet Nederlandse producent op achterstand tegenover de Canadese concurrent.3. Ten derde kan het ICS wel degelijk een inperking van onze soevereiniteit betekenen. De minister zegt dat ICS “geen afbreuk doet aan de regelgevende autonomie en de beleidsvrijheid van Nederland”. Maar wat als straks claims van bedrijven haaks staan op, zeg, ons volksgezondheid- of ontwikkelingsbeleid? Dat gum je niet zomaar weg. Hetzelfde geldt voor het gebrek aan democratische controle op verdragscomité’s. Daar komt nog bij dat het ICS slechts toegankelijk is voor investeerders en bedrijven, en niet voor het maatschappelijk middenveld: een ongelijkheid die eigenlijk niet meer van deze tijd is.4. Voorzitter, een vierde – voor mijn fractie belangwekkend – bezwaar. We moeten naast CETA óók rekening houden met steeds strenger klimaatbeleid uit Brussel en met het MERCOSUR-verdrag dat in onderhandeling is. Onder andere voor onze boeren maken al die “kleine” – tussen aanhalingstekens – beetjes samen één hele grote!Mijn vragen aan de minister voor BH-OS luiden dan ook- Is het geen dubbele moraal om enerzijds de landbouw allerlei extra eisen op te leggen, terwijl anderzijds meer ruimte geboden wordt voor import van producten die niet aan die teelt-/productie-eisen hoeven te voldoen?- Begrijpt de minister de zorgen van vooral boeren over het ‘cumulatieve’ effect, en overweegt zij in dat opzicht een ‘nee’ tegen het MERCOSUR-verdrag?- Hoe gaat de minister sectoren die aanzienlijke nadelen van CETA ondervinden compenseren?

SlotsomDe SGP-fractie zet dus grote vraagtekens bij de noodzaak en algehele meerwaarde van CETA. Weliswaar kan het verdrag belangrijke handelsvoordelen bieden. Maar het kan ook negatieve gevolgen hebben voor onze landbouw, soevereiniteit, en de schepping. Onze zorgen op dit punt van 2,5 jaar geleden zijn helaas niet overtuigend weggenomen. Moeten we niet terug naar de tekentafel voor een nieuw model voor CETA? Een nieuw model voor toekomstige handelsverdragen? Een model dat niet alleen de belangen van internationale investeerders dient en hen toegang verschaft tot geschillenbeslechting, maar óók de belangen van degenen die opkomen voor marktbescherming, duurzaamheid- en sociale gerechtigheid? Ik zie uit naar de visie van de minister.