Poliflw

Het politieke seizoen 2019-2020 is voorbij en het zomerreces is begonnen. Voor onze wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering Marjolein Moorman was het een jaar waarin ze veel kon bereiken in haar strijd voor gelijke kansen in de stad, maar ook geconfronteerd werd met de coronacrisis die het hardste neer lijkt te slaan bij mensen die dat het minst kunnen gebruiken. In dit Zomerinterview blikken we met haar terug op een jaar dat we niet snel meer zullen vergeten: “Door de coronacrisis is de strijd voor kansengelijkheid in Amsterdam nog harder nodig.”

Marjolein, er is weer een politiek jaar voorbij. Hoe kijk je hierop terug? “Het was mijn tweede volledige politieke jaar als wethouder. Het was een heel intens jaar, kan ik wel zeggen. Een jaar dat vooral zal worden herinnerd vanwege de coronacrisis: deze ongekende pandemie heeft enorme gevolgen voor de stad en voor kansengelijkheid. Het was bijzonder om te zien hoe onze stad dan de handen ineenslaat om zoveel mogelijk samen zo’n crisis te lijf te gaan. Het is de kunst om die saamhorigheid vast te houden de komende tijd, want de gevolgen van de coronacrisis zullen nog lang voelbaar zijn en kunnen we alleen maar samen bestrijden. Die saamhorigheid zie je trouwens ook terug bij de wereldwijde protesten tegen racisme en discriminatie. Zoveel mensen die laten zien dat we het niet langer accepteren dat mensen anders worden behandeld op basis van wie ze zijn en hoe ze eruit zien. Zo’n massaal protest en bewustzijn heb ik nog niet eerder gezien. Wij moeten ervoor zorgen dat het niet alleen bij protesten blijft, maar dat er ook echt iets verandert. Het lijkt erop alsof we eindelijk de rol durven te erkennen dat racisme in ons dagelijks leven inneemt.” 

“Het lijkt erop alsof we eindelijk de rol durven te erkennen dat racisme in ons dagelijks leven inneemt.”

Wat zijn de bereikte resultaten het afgelopen jaar waar je als wethouder het meest trots op bent? “Mijn missie als wethouder is om kansenongelijkheid te bestrijden. Alle dingen die ik doe, leg ik langs die lat. De afgelopen jaren hebben we veel in gang gezet om ongelijkheid tegen te gaan. Al vanaf 2 jaar mogen kinderen 16 uur naar de voorschool, we hebben een maximum gezet op de ouderbijdrage zodat elk kind volledig mee kan doen en we hebben het probleem van onderadvisering bij de overgang naar het middelbaar onderwijs onder de loep genomen. Maar we kijken niet alleen hoe we kansenongelijkheid kunnen bestrijden, maar ook hoe we het systeem kunnen veranderen dat ongelijkheid veroorzaakt. Daarom hebben we bijvoorbeeld de systeem veranderende PIEK-aanpak geïntroduceerd in het onderwijs.”

Wat zijn de belangrijkste onderdelen van die PIEK-aanpak? “Dat zijn er eigenlijk drie. Allereerst de familieschool, scholen waar kinderen niet alleen extra les krijgen, maar waar er ook hulp geboden wordt aan ouders die bijvoorbeeld vragen hebben rondom hun financiën. Als tweede de Allesinéénschool, waar niet alleen onderwijs wordt gegeven, maar waar ook opvang en buitenschoolse activiteiten samenkomen. En als laatste natuurlijk de Brede Brugklasbonus. We geven scholen die brugklassers van alle niveaus bij elkaar in de klas zetten een extra subsidie. Op die manier krijgen kinderen meer tijd om het niveau te vinden dat bij ze past en zorgen we ervoor dat kinderen van verschillende niveaus elkaar ontmoeten en van elkaar leren. Ik vind het belangrijk dat we in Amsterdam dit soort systeem veranderende dingen durven te doen.”

“Door de Brede Brugklasbonus zorgen we ervoor dat kinderen van verschillende niveaus elkaar ontmoeten en van elkaar leren.”

Tegelijkertijd heb je je ook hard ingezet in de bestrijding van het lerarentekort. “Ja, dat klopt. We zagen het tekort in Amsterdam oplopen tot bijna 400 fte halverwege het jaar. Ik heb daarom ontzettend veel in Den Haag aan tafel gezeten met de minister. Het schrijnende aan het probleem is dat het niet alleen de kwaliteit van het onderwijs overal onder druk zet, maar ook nog eens vooral op de scholen waar kinderen het onderwijs juist het hardste nodig hebben omdat ze van thuis minder kennis en vaardigheden meekrijgen. Het tekort vergroot dus ook nog eens enorm de ongelijkheid. We hebben samen met de scholen heel hard gelobbyed in Den Haag voor een betere beloning voor onze Amsterdamse leraren. Dat heeft er onlangs geleid tot een Grotestedenbonus voor leraren. Alle Amsterdamse basisschoolleraren krijgen een bonus van 1000 euro en op een derde van de scholen waar de grootste problemen zijn, krijgen leraren daar nog eens 2500 euro bovenop. We investeren hiermee dus ongelijk om gelijke kansen te creëren. Een mooie eerste stap naar meer erkenning en een betere beloning voor onze leraren.”

Marjolein Moorman spreekt duizenden leraren toe tijdens de onderwijsstaking op de Dam in januari 2020

Kansenongelijkheid bestrijden doe je ook door armoede aan te pakken. Op welk resultaat op die portefeuille ben je het meest trots? “Mijn focus bij het bestrijden van armoede ligt op het bieden van perspectief. Armoede en schulden kunnen je uitzicht op een beter leven voorgoed verpesten. Daarom vind ik het belangrijk dat we mensen zo snel mogelijk helpen en de stress verlichten. Onze armoedevoorzieningen zijn gericht op mee kunnen doen in de stad en bij schuldhulpverlening werken we aan “schuldenrust”. Het duurt nu gemiddeld meer dan vijf jaar voordat mensen zich melden met problematische schulden. Vaak is in de tussentijd al veel meer kapot gegaan in het leven. Samen met heel veel andere partijen, zoals woningbouwcorporaties en zorgverzekeraars, proberen we schulden nu zo vroeg mogelijk te signaleren en zo snel mogelijk op te lossen. Voor jongeren heb ik dit jaar een apart programma geïntroduceerd: ‘Jongeren Schuldenvrije start’. We nemen met deze aanpak schulden van jongeren over en maken met hen een toekomstplan op het gebied van onderwijs of werk. Zodra ze een van de doelen behalen, bijvoorbeeld een diploma, wordt een deel van de schuld kwijt gescholden. Op deze manier zorgen we ervoor dat jongeren een mooie start kunnen maken in het leven.”

Tijdens het afgelopen politieke jaar ging ook jouw ‘PvdA-maatje’ en collega-wethouder Sharon Dijksma met zwangerschapsverlof. Wat veranderde er voor jou als wethouder in die periode? “Dat was natuurlijk de mooiste verrassing van het jaar. Vooral voor Sharon zelf. In december is Eleonora geboren. Een prachtig Amsterdams meisje. Ik heb Sharon met liefde waargenomen. En ik vond het trouwens ook verrassend leuk en leerzaam om me naast mijn sociale dossiers in onderwerpen als het taxi- en vaarbeleid te verdiepen. Voor even dan. Vlak voordat de coronacris uitbrak is Sharon weer volledig aan het werk gegaan. Gelukkig maar.”

Hoe heb jij die eerste weken van die coronacrisis beleefd? “Ik kan er niet één sentiment op plakken. Ik was wel meteen enorm onder de indruk van de veerkracht, flexibiliteit en solidariteit in Amsterdam, maar tegelijk maakte ik me ook meteen zorgen over wat dit voor gevolgen zou hebben voor veel Amsterdammers. Het zijn juist de mensen met weinig reserves, die niet alle wegen kennen, die in flexibele, onzekere contracten zitten die hierdoor het hardst getroffen worden. Je weet hierdoor zeker dat armoede en schulden gaan toenemen. En in het onderwijs zag ik dat de verschillen enorm vergroot werden. Voor sommige kinderen die thuis goede ondersteuning kregen, maakte het afstandsonderwijs weinig verschil, maar andere kinderen liepen grote achterstanden op.”

“Ik was onder de indruk van de veerkracht, flexibiliteit en solidariteit in Amsterdam.”

Desastreus voor de kansengelijkheid in de stad… “Zeker. Je wilt dat het onderwijs een plek is waar het er niet toe doet wie je ouders zijn of waar je opgroeit en ineens deed dat er maximaal toe. Hoeveel ruimte een kind thuis had om huiswerk te maken, of er een laptop aanwezig was, of de ouders de taal spraken; het werd in een keer allemaal heel relevant.” 

Marjolein op werkbezoek bij Narcis Querido, een basisschool in Amsterdam waar het ‘1,5-meter onderwijs’ snel was ingericht.

Jou kennende vond je het ook wel fijn dat je juist nu kon besturen. “Het is natuurlijk fijn als je in een crisis zo goed mogelijk kan helpen. De nood is dan namelijk het hoogst. We hebben duizenden laptops geregeld voor kinderen die thuis geen computer hadden. We hebben WIFI hotspots laten aanleggen in huishoudens zonder internet. De noodopvang voor kinderen was in no time geregeld. Het hele college stond overigens meteen in actiemodus, want deze crisis raakt alles en iedereen. Rutger Groot Wassink had zijn handen vol aan de daklozenopvang en de zorg voor de mensen die hun werk kwijt raakten en hulp nodig hadden, Simone Kukenheim de zorg voor kwetsbaren, Sharon het OV-gebruik en ga zo maar door. Tegelijkertijd ben je natuurlijk ook aan het nadenken over de iets verdere toekomst. Wat betekent dit voor de stad van straks. Hoe ga ik het beleid voor kansengelijkheid zo goed mogelijk vorm blijven geven, want die strijd is door de coronacrisis nog harder nodig.”

Wat voor stad zie jij in deze crisistijd? “Ik zie een hele weerbare stad. Een stad die ontzettend flexibel en creatief is. Een stad waar we voor elkaar klaar staan, door het ontplooien van ontzettend mooie initiatieven. Maar ik zie ook veel schrijnende dingen. Het aantal Amsterdammers dat afhankelijk is van voedselvoorzieningen is ontzettend toegenomen. Ik ging langs bij de Dappere Dames waar ze voedsel uitgaven en daar stond gewoon een rij tot om de hoek. Dat zijn Amerikaanse taferelen. Ik ben daar echt enorm van geschrokken. Mensen die zich normaal net weten te redden, zakten nu door de bodem. Ze werden compleet afhankelijk van al die barmhartige initiatieven.”

“Mensen die zich normaal net weten te redden, zakten nu door de bodem. Ze werden compleet afhankelijk van al die barmhartige initiatieven.”

Kom je ondertussen alweer meer toe aan beleid maken op de lange termijn? “Ja, steeds meer. Om hardnekkige schulden tegen te gaan heb ik vorige week een extra aanpak vroegsignalering gelanceerd, ik ben druk in het gesprek met het rijk over hoe we de ontstane onderwijsachterstanden in gaan lopen en ik ben met een aantal collega-wethouders natuurlijk druk met MidzomerMokum, een speciaal zomerprogramma voor Amsterdammers van 0 tot 23 jaar.”

Wat houdt dat programma in en waarom is het volgens jou zo hard nodig? “Het is een speciaal opgezet zomerprogramma voor Amsterdamse kinderen en jongeren. We bieden hen een aantal weken lang het mooiste dat Amsterdam te bieden heeft met activiteiten op het gebied van onderwijs, sport, cultuur, natuur, debat, voeding en allerlei andere vlakken. Enerzijds om onderwijsachterstanden gedeeltelijk in te halen, maar anderzijds om Amsterdamse jongeren een mooie, vrolijke en inspirerende tijd te bieden. Hen te verrijken. Zodat als ze terugkijken op de zomer van 2020, ze ook mooie herinneringen hebben. Want vergis je niet, zeker voor hen zijn de afgelopen maanden ontzettend zwaar geweest. Je zult maar een puber zijn, met veel broertjes en zusjes in een te klein huis wonen en wekenlang eigenlijk niet naar buiten mogen. Ik hoop dat heel veel Amsterdammers tussen 0 en 23 jaar zich aanmelden op www.amsterdam.nl/midzomermokum. Met dit programma laat Amsterdam zien dat we geloven in de toekomst en dat we daar samen hard aan werken. De eerste dagen zijn in ieder geval al super goed verlopen.”

“Met het programma MidzomerMokum laat Amsterdam zien dat we geloven in de toekomst en dat we daar samen hard aan werken.“

Wil jij je net als Marjolein Moorman ook inzetten voor kansengelijkheid in Amsterdam?

Het bericht Zomerinterview met PvdA-wethouder Marjolein Moorman verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Wat een mooi nieuws! Er vaart tijdens de Canal Parade op 3 augustus een voetbalboot mee van de organisatie van het EK voetbal van 2020! De boot vraagt aandacht voor het EK, maar natuurlijk vooral voor inclusiviteit op en naast het voetbalveld. Lees het hele interview met Simone Kukenheim hier! https://www.degaykrant.nl/2019/07/22/voetbalboot-euro2020-vaart-mee-met-canal-parade/

Voetbalboot EURO2020 vaart mee met Canal Parade - gaykrant,

Een belangrijke voetbalprimeur: met de speciale voetbalboot EURO2020 is de laatste deelnemer aan de komende Canal Parade bekend geworden.

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van woensdag 23 januari heeft fractievoorzitter Diederik Boomsma een motie ingediend om sportvelden in Amsterdam te natuurinclusief te maken. Tijdens besprekingen over het Strategisch Huisvestingsplan Sport werden de ambitieuze ideeën van het college besproken. Het CDA is enthousiast over het geld dat uitgetrokken wordt voor sport, maar vindt dat de sportvelden beter gecombineerd kunnen worden met groenstroken erbij. De wethouder Sport, Simone Kukenheim, voorzag de CDA-motie van een positief preadvies en uiteindelijk is de motie aangenomen met steun van alle partijen in de gemeenteraad. Heel mooi dat de Amsterdamse gemeenteraad kiest voor een combinatie van groen en sport. Lees de motie hier.

Het kalenderjaar 2018 zit er bijna op. Voor onze wethouder Marjolein Moorman was het een bijzonder jaar. Er waren gemeenteraadsverkiezingen en de daaropvolgende onderhandelingen leidden tot een prachtig-coalitieakkoord waarna Marjolein hard aan de slag ging als wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering. De redactie van de PvdA Amsterdam blikt in een uitgebreid interview met haar terug- en vooruit. “Als we gelijkheid willen bevorderen, zullen we ongelijk moeten investeren.”

Marjolein, het jaar 2018 is bijna voorbij. Met welk woord zou jij jouw politieke jaar omschrijven? “Dynamisch!”

Hoe kom je tot dat woord? “Het was natuurlijk een heel vol jaar. Er waren verkiezingen, meteen daarna de onderhandelingen en de vorming van een college, Sharon (Dijksma, red.) kwam erbij en vervolgens startten we in een hele nieuwe setting met twaalf partijen in de raad. Als wethouder ben ik natuurlijk intensief gestart om de kansengelijkheid in Amsterdam te verbeteren. Daar haal ik ontzettend veel positieve energie uit. Daarnaast heb ik ook nog paar maanden de portefeuilles zorg en jeugd waargenomen van mijn collega Simone Kukenheim die met verlof was om voor haar zieke dochtertje te zorgen. Dit was precies in de tijd dat het Slotervaart ziekenhuis failliet ging.” Het jaar 2018 begon met de intensieve campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hoe heb jij die periode ervaren? “Ik vond het echt ontzettend leuk. En dat kwam met name omdat we een hele grote groep actieve mensen hadden. Het was een mooie mix van mensen die al jaren meedoen en nieuwe, vooral jonge mensen die het gevoel hadden dat de sociaal-democratie heel belangrijk is voor Amsterdam. We wisten natuurlijk dat we de tien zetels die we hadden niet gingen behouden, maar ik kreeg op geen enkele manier de indruk dat mensen daardoor hun koppie lieten hangen. Sterker nog, er was ontzettend veel positieve energie. Het bruiste van de ideeën en waar ik ook naartoe ging, overal gingen er rode truien met dat mooie hart erop met mij mee. Ik vond het echt een hele leuke tijd. Ik mis het nu ook wel een beetje, haha!”

Wat was voor jou het hoogtepunt van die campagne? “Die 100-uurs campagne vond ik prachtig. We waren 100 uur achter elkaar te zien in de stad. Hoe mooi! Maar ook de verkiezingsavond, het moment waarop alles samenkomt. We verloren natuurlijk fors, we gingen van tien naar vijf zetels , maar heel die zaal die bruiste gewoon! Er kwamen mensen naar mij toe die zeiden: “Hebben we gewonnen ofzo?” Maar ergens voelde het ook wel zo. We hebben de campagne gevoerd die we wilden voeren. Dat was ook het doel. Los van allerlei politiek-strategische overwegingen, wij geloven in onze visie op Amsterdam en dat hebben we uitgestraald.”

(tekst gaat verder onder de foto)

Marjolein met de grote groep PvdA-vrijwilligers voor het campagnepand in de Pijp

Het Dagblad Trouw was ook bij de uitslagenavond en schreef een dag later over de ‘blije verliezers van de PvdA’. Hoe duidt jij die constatering? “Nou, het was het ook wel een beetje zo. Zelf noemde ik ons the happy warriors, de blije strijders. Kijk, het is een wereldwijde trend dat het vertrouwen in de traditionele politieke partijen aan het afnemen is. En dat vertrouwen win je niet zomaar even terug. Dat is echt een lange weg. En waar die weg mee begint is staan voor- en geloven in je eigen boodschap. Het was voelbaar en zichtbaar dat we dat weer terug hadden gevonden. Trots op onszelf! Een leuk feitje is ook dat de barvrouw van die avond in Akhnaton uiteindelijk lid is geworden van de PvdA. Bij zo’n enthousiaste club mensen voelde ze zich waarschijnlijk thuis. Daar begint het terugwinnen van vertrouwen mee.” Voor de verkiezingen hadden GroenLinks, de SP en de PvdA samen al een links pact getekend. Waarom was dat in jou ogen zo belangrijk en welke invloed had dit pact op de onderhandelingen? “Het was op verschillende manieren belangrijk. Allereerst omdat wij met dit linkse pact met zijn drieën lieten zien aan Amsterdammers: het kan echt anders. We wilden de progressieve toekomst voor Amsterdam schetsen. Maar waarom ik dit ook heel belangrijk vond is omdat je linkse partijen vaak elkaar ziet bestrijden terwijl wij elkaars vijand helemaal niet zijn. Daar gaat wat mij betreft vaak teveel energie in verloren. Mensen haken daardoor ook af. Onze tegenstanders zitten op de rechterflank. Dus ik vond het belangrijk om voor de verkiezingen te durven zeggen: dit zijn de partijen waar wij graag mee willen samenwerken en dit wordt het beleid wat je dan krijgt. In de campagne hebben we dat ook goed volgehouden: we trokken samen op en gaven elkaar de ruimte waar nodig. Dat heeft zich ook verzilverd na de verkiezingen.”

Van buitenaf leken de onderhandelingen tussen SP, Groenlinks, PvdA en D66 heel soepel te gaan. Als je erop terugkijkt, hoe zou jij de sfeer aan tafel dan beschrijven? “Als heel erg goed. En dat was ook belangrijk omdat je daarmee de basis legt voor je coalitie. Als het in de basis niet goed gaat, heb je daar jarenlang last van. Daar zijn talloze voorbeelden van te noemen. Uiteindelijk was iedereen ook blij met het resultaat. Ook ik. Een doorgaans opbouwend kritisch PvdA-lid zei tegen mij: ‘verkiezingen verloren, onderhandelingen gewonnen.’ Dat zijn leuke reacties. Maar in mijn ogen kende deze onderhandelingen alleen maar winnaars.” Namens de PvdA Amsterdam waren Sofyan Mbarki en jij de hoofdonderhandelaars. Is er dan ook een bepaalde rolverdeling tussen jullie? “Sofyan en ik kunnen heel goed met elkaar overweg en elkaar heel goed lezen. We hebben een soort natuurlijke partnerschap. En vullen elkaar aan waar nodig. Dus als ik me wat meer concentreerde op de inhoud, dan zorgde hij wat meer voor de verbinding. Sofyan bezit van nature de kwaliteit dat hij mensen ontzettend goed kan verbinden en op hun gemak kan stellen. Dat is erg bevorderlijk voor dit soort onderhandelingen.”

Onderhandelen is winnen en verliezen. Op welke punten die erin staan ben je het meest trots en waar zette jij je krabbel met meer moeite onder? “Ik ben trots op heel veel zaken in het akkoord. Het is een heel progressief akkoord met stevige ambitie en een langetermijnvisie. Er zit ook echt heel veel sociaal-democratie in zoals forse investeringen in onderwijs, armoedebestrijding en betaalbare woningen. We hebben bewust het jaar 2025 als ijkpunt genomen omdat veel veranderingen die we willen bewerkstelligen, dusdanig groot zijn dat ze niet van vandaag op morgen geregeld zijn. En ja, er zitten ook minder leuke dingen in voor de PvdA. De erfpachtkorting vond ik het aller moeilijkste. Daar kun je maar beter eerlijk over zijn, toch?”

(tekst gaat verder onder de foto)

Marjolein tijdens de presentatie van het coalitie-akkoord ‘Een nieuwe lente, een nieuw geluid.’

Wat was de mooiste reactie die je kreeg na de presentatie van het coalitie-akkoord ‘Een nieuwe lente, een nieuw geluid?’ “Wat ik niet alleen binnen de PvdA merkte, maar eigenlijk in de gehele stad, is dat het mensen hoop gaf. Mensen dachten: ‘zie je wel, het kan wél op een andere manier.’ En zelfs tot de dag van vandaag merk je dat. Mensen begrijpen ook best dat veel zaken niet meteen kunnen worden gerealiseerd. Maar alleen al dat je ervoor gaat staan, geeft men een goed gevoel. Ik kreeg berichtjes van mensen waarin ze me lieten weten echt trots te zijn op dit akkoord, trots dat ze in een stad wonen waar we voor deze progressieve politiek kiezen.”

Je werd daarna snel geïnstalleerd als wethouder Onderwijs, Armoede en Inburgering. Zelf spreek je altijd over wethouder Kansengelijkheid. Waarom wilde jij deze portefeuilles zo graag? “Nou, precies om die reden. Ik geloof heel erg in de basis van de sociaal-democratie, het bieden van gelijke kansen voor iedereen. Een stad als Amsterdam ademt die waarden en tegelijkertijd zien we dat dat de verkeerde kant op gaat. De ongelijkheid neemt alleen maar toe. Of we het nu hebben over ongelijkheid in het inkomen, ongelijkheid in het onderwijs of de ongelijkheid tussen mensen die hier hun plek al helemaal hebben gevonden en de mensen die hier nieuw zijn. Ik vind dat heel ernstig. Dat is ook de reden dat ik sociaal-democraat ben, lid van de PvdA ben geworden en dat ik heel graag deze combinatie portefeuilles wilde hebben om hier iets aan te doen. Als er namelijk iets is wat ongelijkheid versterkt, is het wel armoede.”

Je bent op de dag van dit interview precies 203 dagen wethouder. Wat is de grootste uitdaging voor jou als wethouder op jouw portefeuilles? “Ik denk het feit dat er niet één knop is waar je aan kunt draaien. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de ongelijkheid in het onderwijs, dan is dat niet alleen maar op te lossen met een betere voorschool. Ik ben er heel trots op dat we het moment waarop je naar de voorschool mag van 2,5 naar 2 jaar hebben gehaald, dat we het aantal uren uitgebreid hebben en dat we er een hele stevige lobby op voeren in Den Haag, maar daarmee is de ongelijkheid niet meteen weg. Ik ben er ook heel trots op dat we voorloper zijn in het bestrijden van het lerarentekort, maar het probleem is daarmee niet meteen opgelost. Sterker nog, je ziet dat op plekken waar goede leraren het hardst nodig zijn, het probleem zich het sterkst manifesteert. Ik ben er heel trots op dat we inzetten op brede scholen en brede brugklassen, maar nog steeds worden er kinderen op te jonge leeftijd naar een te laag niveau gestuurd waar ze niet meer uit kunnen klimmen. Helaas zie je dit het vaakst gebeuren bij kinderen uit lage sociaal-economische klassen en/of kinderen wiens ouders niet goed weten hoe het systeem hier precies werkt.”

Maar jij kunt aan meerdere knoppen draaien… “Precies, en dat maakt deze combinatie zo interessant. Als we met ons beleid gezinnen uit de armoede kunnen halen, hebben ouders misschien minder stress en meer tijd om zich met het onderwijs van hun kind bezig te houden. Als we ervoor zorgen dat ouders de taal beter spreken en ervoor zorgen dat zij beter weten hoe bijvoorbeeld ons onderwijssysteem werkt, gaan ze misschien wel sneller naar het ouderspreekuur om met de school over de toekomst van het kind te praten. Ik probeer dit ook bij alle diensten van de gemeente erin te prenten: jullie werken allemaal in relatie tot elkaar om de kansengelijkheid te verbeteren, met als uitgangspunt dáár investeren waar het het hardst nodig is. Als we gelijkheid willen bevorderen, zullen we ongelijk moeten investeren.”

Marjolein als wethouder Onderwijs, Armoede & Inburgering 

Hoe kijk jij naar de huidige stand van de PvdA en de sociaal-democratie in het algemeen? “Het vertaalt zich nog niet helemaal in zetelaantallen en peilingen, maar ik ben wel heel hoopvol. Ik zie op allerlei plekken dat de sociaal-democratie nog steeds hartstikke levend is. Of ik nou actief ben in het werkveld van armoedebestrijding, onderwijs of inburgering, ik spreek ontzettend veel mensen die de sociaal-democratische idealen onderschrijven. En sommige mensen vertalen die idealen niet direct door naar de Partij van de Arbeid, maar dan is het onze taak om ervoor te zorgen dat mensen ons daarmee wél gaan associëren. Daar werken we iedere dag heel hard aan. De PvdA als drager van de sociaal-democratie. Wat ik ook hoopvol vind is dat je echt ziet dat er zich een nieuwe generatie aandient binnen de partij waarmee we naar de toekomst kunnen kijken.” Het jaar 2019 staat voor de deur, wat wil jij gaan bereiken? “Ik zal nu niet gaan vervallen in gedetailleerde beleidsstukken, maar we gaan met ontzettend veel mooie plannen komen. Wat ik belangrijk vind is dat je gaat zien in de stad dat de verandering echt mogelijk is. Zo was ik vorige week op het Bindelmeer College, een school voor VMBO Basis, Kader en Leerwegondersteuning. Deze school komt echt van heel ver. En nu zag ik daar zoveel mensen heel hard en goed werken om alle jongens en meisjes die daar op school zitten een mooie toekomst te bieden. En dat bevestigt dan weer mijn gevoel dat als je met de juiste mensen, instrumenten en idealen aan de slag gaat, je zoveel kan bereiken. Maar let wel: het werk is niet af als alle Amsterdamse scholen een voldoende scoren. Je moet volhouden. Ongelijkheid is net als onkruid; als je het niet voortdurend bestrijdt, dan blijft het terugkomen. En dat is zeker niet alleen op te lossen met alleen maar meer geld.”

Hoe bedoel je dat? “Nou, het gaat ook heel erg om bewustzijn. Wat vinden we normaal? Daar gaf Arnold Jonk laatst in zijn column ook een mooi voorbeeld van. Stel je hebt twee kinderen met een even hoge CITO-score. Het ene kind komt uit een gezin met weinig stimulans en het andere kind uit een gezin waar veel ruimte en budget is voor stimulans en bijlessen. Welk kind hoort dan het meest thuis op het niveau van het CITO-resultaat? Als je logisch nadenkt, is dat het eerste kind. Want die heeft het helemaal zelf bereikt. Maar wat doen we vaak in onze maatschappij? We geven dat eerste kind een lager advies dan het kind met veel stimulans vanuit thuis. We moeten veel meer kijken naar wat iemand kan, in plaats van waar iemand vandaan komt.”

Wat wens je de Amsterdammers toe voor het nieuwe jaar? “Ik vond dat wat Sofyan Mbarki tijdens de Algemene Beschouwingen aanhaalde heel erg belangrijk. De grip op de stad, het gevoel dat je je eigen leven in de mooiste stad van de wereld in de hand hebt. Je merkt dat dat onder druk staat door zaken als hoge huizenprijzen, discriminatie en grote verschillen tussen rijke en arme buurten. Ik wens Amsterdammers voor 2019 daarom heel erg het Amsterdammerschap toe; dat je vrij bent, je jezelf kunt zijn en dat je alle kansen krijgt om te kunnen worden wie je wilt worden. En daarnaast natuurlijk heel erg veel geluk in alle gezondheid.”

“Ik ben heel erg hoopvol over de sociaal-democratie”

Het bericht Eindejaars-interview met Marjolein Moorman verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Het is een bijzonder jaar geweest voor Simone Kukenheim wethouder (Zorg, Jeugd(zorg), Beroepsonderwijs en Sport. In Het Parool blikt zij terug op de start van haar tweede termijn in het nieuwe stadsbestuur, de plotselinge ziekte van haar dochtertje en het verlof dat zij nam, het MC Slotervaart dat failliet ging, Ajax dat overwinterde in Europa en het herstel van haar dochter. Lees het hele artikel hier: https://www.parool.nl/amsterdam/kukenheim-de-ziekte-van-ons-kind-overschaduwt-alles~a4614288/

Kukenheim: 'De ziekte van ons kind overschaduwt alles' - Amsterdam - PAROOL

Simone Kukenheim (39) nam na de zomer verlof om voor haar dochter te zorgen. Hierna kwam ze terug als wethouder van Amsterdam. 'Ik heb geen seconde ­g

⚽ Goed nieuws! Het stadsbestuur investeert 276 miljoen in sportaccommodaties! Onder andere deze nieuwe plekken komen er bij: 🏑 29 sportvelden ⛹🏿 4 sporthallen 🏊🏻 1 zwembad Simone Kukenheim "De stad groeit als een tierelier en sportvoorzieningen moeten daarin mee" Duoraadslid Sport Danielle de Jager: “Een heel goed bericht voor alle sportende Amsterdammers! In elk stadsdeel komt er flink meer ruimte om te sporten en daar profiteert iedereen van.” Benieuwd wat er in jouw stadsdeel bij komt? Lees dan het hele artikel hier: https://www.parool.nl/amsterdam/amsterdam-trekt-276-miljoen-uit-voor-sport-in-de-stad~a4612435/

Amsterdam trekt 276 miljoen uit voor sport in de stad - Amsterdam - PAROOL

De gemeente trekt 276 miljoen euro uit voor sport in de stad. Dit levert 29 velden, vier extra hallen en één nieuw zwembad op. Alle grasvelden worden

Yes! Het coalitieakkoord is aangenomen en het nieuwe college kan van start! Maar wie zijn ook alweer de wethouders en raadsleden van D66 in Amsterdam? Om je geheugen op te frissen stellen zij zich de komende dagen aan je voor. Onze tweede wethouder is natuurlijk Simone Kukenheim! Zij gaat de komende periode over de portefeuilles Zorg, Jeugdzorg, Jeugdpreventie, Sport en het MBO!

Profiel Simone Kukenheim