‘Het maatschappelijk belang is groot’
ESCHAREN – Suzanne de Zoeten heeft net de Carnavalsdagen achter de rug: “Mijn zoon was Adjudant van de Jeugdprins van de Pieperknallers. Dus dan ben je als moeder ook flink in de weer. Het was gezellig.” Dat vindt ook dochterlief, die slaperig de kamer binnenkomt: “Ik ben naar de Kuukse Kroegentocht geweest. Keileuk.” Kortom een gezin in Brabant dat aan het bekomen is van uitbundigheid, optochten, zwaaien met die handjes en het Brabantse leven met grote slokken heeft ingenomen. Maar het is weer tijd voor ‘het gewone leven’. Voor Suzanne betekent dit dat de laatste fase voor de Waterschapsverkiezingen is ingegaan. Op 20 maart zijn die verkiezingen. Suzanne staat op de tweede plaats op de lijst van Water Natuurlijk. Op dit moment levert deze partij zes leden voor het bestuur van het Waterschap Aa en Maas. Een herverkiezing zit er dus dik in.
“Ik ben geboren in Heemstede en getogen in de Wieringerwaard. Na het voortgezet onderwijs in Schagen studeerde ik in Wageningen af als ingenieur Milieuhygiëne. Ik ben getrouwd met Edgar Timmers, een vriendje sinds het voortgezet onderwijs. We hebben drie kinderen. Ik heb in Drunen gewerkt, natuurlijk op de afdeling Milieu. Van daaruit heb ik bij Energiebeleid in de gemeente ’s-Hertogenbosch gewerkt. Tien leuke jaren. Na een paar jaar wonen in Uden zijn we in Escharen komen wonen. In 2008 hebben we in Panama gewoond. Schitterende natuur was er daar. Maar de verdere infrastructuur was minder en daarom zijn we terug naar Escharen gegaan. Van daaruit ben ik in Eindhoven bij de Milieudienst gaan werken en ik werk nu sinds 3 jaar aan energie, natuur en duurzaamheid in de gemeente Veldhoven. Ik kwam ook in de Graafse gemeenteraad terecht. Bij VPGrave, een samenwerking van D66, Groen Links, Pv/dA en de SP. Met het Waterschap heb ik een speciale band. Ik heb er al eerder voor zes jaar in het bestuur gezeten, vervolgens tien jaar niet en nu heb ik er alweer vier jaar opzitten en ga ik vol vertrouwen op voor nog eens vier jaar.”
Eind vorige raadsperiode werd het wel erg druk voor Suzanne de Zoeten. Een druk gezinsleven, waterschap, gemeenteraad, mantelzorger voor haar ernstig zieke vader. Ze stopte met het raadswerk. Het waterschap bleef boeiend en uitdagend: “Er zitten veel deskundigen in het bestuur. Er wordt naar je geluisterd, ongeacht de grootte van je fractie. In mijn eerste periode was ik een eenmansfractie, maar dat maakte voor de belangstelling voor mijn inbreng niets uit.”
En dan zijn er de programmapunten van Water Natuurlijk Aa en Maas. Suzanne: “Dat gaat over alle aspecten die met water te maken hebben. Veilig water bijvoorbeeld. Zowel overlast en verdroging is een probleem. Na de heftige zomer vorig jaar kampen we nog met de naweeën. We moeten water dat valt proberen vast te houden. Het waterschap probeert met stuwen, bijvoorbeeld in de Raam, water tegen te houden. Maar, hoe hoog zet je die stuwen? Daarover zijn boeren en waterschap het niet eens. Over de veiligheid versus teveel water moeten er ook keuzes gemaakt worden. Neem de ophoging van de dijken langs de Maas. Dat vindt niemand fijn want je kijkt er niet meer overheen. Dus moeten we ruimte zoeken zodat het water weg kan. Of we maken een smal stuk in de rivier breder, zodat er meer water doorheen kan en het water sneller weg kan stromen. We hebben het ook over gezond water. Hoe ver kunnen we gaan met de zuivering? Kunnen we alle medicijnresten eruit halen? Is dat financieel mogelijk? Veranderingen van zuiveringsinstallaties moeten zeker zestig jaar meegaan. We hebben het over mooi water. Van kronkelende beken met een gezonde visstand en natuurlijke, vriendelijke oevers met bloemen en vogels. Ruimte, rust en afkoeling. Gezond ook in de zin van bron van prima voedsel voor mens, plant en dier.”
Er zijn ook knelpunten in de verantwoordelijkheid: “Het waterschap heeft zelf invloed op water dat uit de zuivering komt. Maar het mestbeleid, dat ook invloed heeft op het water, is dan weer rijksbeleid. Als waterschap hebben we daar last van. Je ziet dus dat het waterschap over onnoemelijk veel dingen gaat. Van bloemetjes, schapen op dijken of liever maaien, tot recreatieve routes. Van drinkwater tot veiligheid. Daarover gaan de gesprekken. Voor de komende vier jaar zal het omgaan met de dijken op de Brabantse agenda staan. Wij gaan toch proberen die zo mooi mogelijk te houden. En natuurlijk het water zelf. Teveel of te weinig. En wat kunnen we er mee? Ook de vraag hoe ver we met de waterzuivering moeten gaan. Allemaal moeilijke opgaven. Het maatschappelijk belang is groot.”