Poliflw

Vandaag een uitvoerige bijdrage. U bent wel iets gewend van ons, maar hier pakken we grondig uit. Dit bericht gaat nl ook over de toekomst van Bloemendaal. Wij schrijven u over ‘waarheidsvinding’ en over het recht op een ‘eerlijk proces’, over ‘schoon schip’ en de intenties van ons gemeentebestuur. Wij  koppelen dit aan het al dan niet voortzetten van het Integis onderzoek. Hoe staat het daar nu mee? #Integis rapporteerde eerder dit jaar aan de raad dat sprake was van ‘belemmeringen’. Een van die belemmeringen was de geheimhouding. Geheimhouding bemoeilijkt een forensisch accountantsonderzoek. Geheimhouding maakt het voor raadsleden onmogelijk vrijuit te spreken. De burgemeester verklaarde dat de geheimhouding zou worden opgeheven. Echter, de brieven die wij ontvingen lieten zien dat uitsluitend tbv de leden van het college de geheimhouding was opgeheven. Intussen zijn we zes maanden verder en heeft de burgemeester uitgezocht of er mogelijkheden zijn voor Integis het onderzoek alsnog te hervatten. Daarbij staat uiteraard de geheimhouding en de hoeveelheid ‘geheime stukken’ centraal. De bevindingen van de burgemeester zijn uiteengezet in een brief van 29 oktober jl aan de raad. Wij delen de brief hieronder met u.

Keurig netjes verwoord, toch? Het antwoord is kort en bondig: niet. Deze burgemeester schetst een onjuiste voorstelling van zaken. En dat rekenen wij hem zwaar aan omdat door deze brief die uiteraard ook door het Openbaar Ministerie wordt gelezen, een nog lopend strafproces wordt beïnvloed.

eeuw en raadslid Roos heeft recht op een EERLIJK PROCES. Hoe het moreel oordeel ook luidt over wat Roos heeft gedaan, deze burgemeestersbrief is een oproep aan het Hof om haar te veroordelen terwijl haar schuld aan een misdrijf niet bewezen is en er aan de kant van de gemeente de nodige fouten zijn gemaakt om het mild uit te drukken.

Burgemeester Roest verklaart o.a. dat er in november 2014 een collegebesluit tot het opleggen van geheimhouding is genomen. Dat terwijl het college het besluit tot op de dag van vandaag niet heeft kunnen en willen produceren en de oud-griffier onder ede bij het hof heeft verklaard dat er geen collegebesluit was en dat de burgemeester (Ruud Nederveen) daarvan op de hoogte was. En zo zijn er meer punten waarmee burgemeester Roest verschillende oud-bestuurders in bescherming neemt. De gedachte is immers: wanneer Roos wordt veroordeeld gaan  oud-bestuurders vrijuit.

Omdat Justitie meeleest, publiceren wij hieronder integraal de reactie van raadslid Roos op de burgemeestersbrief aan college en raad:

‘Refererend aan de brief van burgemeester Roest d.d. 29 oktober 2019  reageer ik hierbij op de brief van de burgemeester en verzoek ik mijn brief op de openbare lijst met ingekomen stukken te plaatsen alsmede openbaar op het RIS.

In de brief met kenmerk 2019007230 geeft de burgemeester een onjuiste voorstelling van de ‘feiten’, welke voorstelling mede van invloed is of kan zijn op het onderzoek waartoe de raad in juli 2018 opdracht gaf aan #Integis.

Hieronder zal ik toelichten wat ik bedoel met ‘onjuist’ en op basis waarvan ik tot deze conclusie kom.

De burgemeester verklaart dat naar aanleiding van het collegebesluit op 4 november 2014 tot oplegging van geheimhouding momenteel nog 16 documenten geheim zijn. Zie blz. 2 van de brief van de burgemeester met kenmerk 2019007230 (hierna te noemen ‘de brief’). Hiermee doet de burgemeester voorkomen alsof er op die datum een collegebesluit tot het opleggen van geheimhouding ex artikel 55 juncto artikel 25 Gemeentewet is genomen. Op de eerste plaats is dat besluit niet genomen en op de tweede plaats loopt over deze kwestie momenteel een strafzaak tegen ondergetekende. Voor zover een besluit is geproduceerd, is sprake van valsheid in geschrifte. Nl een collegebesluit dat valselijk is ondertekend door wethouder N Heijink en de gemeentesecretaris W Atsma op 12 april 2016. Niet alleen hebben zij beiden anderhalf jaar na dato alsnog onrechtmatig/onbevoegd getekend, zij hebben het ‘besluit’ ook voorzien van een ingevoegde cursieve tekst alsof zij de inhoud van het besluit (dat niet bestaat), op waarheid zouden hebben geverifieerd. Deze toevoeging in combinatie met de beide handtekeningen was voor ondergetekende aanleiding tot het doen van aangifte tegen de heer Heijink en mevrouw Atsma. De aangifte wegens valsheid in geschrifte is bij het OM ingediend eind december 2018 en later diverse keren nader aangevuld. Een feit is dat noch de heer Heijink, noch mevrouw Atsma bevoegd waren een collegebesluit uit 2014 te ondertekenen maar dat zij dit hebben gedaan teneinde een lopend strafproces te beïnvloeden. De oud-griffier heeft tijdens de rechtszitting van het strafproces op 17 september 2019 verklaard dat er geen collegebesluit van 4 november 2014 is. Zij heeft daarover onder ede verklaard. Feit is ook dat de heer Nederveen, oud-burgemeester van Bloemendaal, zich bewust was van het ontbreken van een rechtsgeldig collegebesluit maar dat hij niettemin valselijk aangifte deed tegen raadslid Roos.

Na het zomerreces 2015 is door het toenmalig college een collegebesluit genomen om een aantal stukken alsnog geheim te verklaren. Dit is op zichzelf onmogelijk aangezien deze stukken deel uitmaken van een openbaar strafproces en het college zelf deze stukken aan het OM heeft verstrekt. Van geheime stukken kan derhalve geen sprake meer zijn. Het besluit is een onzinnig besluit voor zover de stukken deel uitmaken van het openbaar strafproces.

Toenmalig wethouder De Rooij heeft stukken gedeeld met de pers en met haar GroenLinks achterban/fractie. O.a. heeft zij stukken gedeeld met de heer Fennema. Van deze stukken maakte een inventarisatielijst deel uit die was opgesteld door de huisadvocaat X. Deze huisadvocaat heeft in het kader van een tuchtprocedure in het voorjaar 2014 zelfstandig een inventarisatielijst opgesteld en deze toegestuurd aan het hoofd juridische zaken van de gemeente Bloemendaal met een ‘gewetensvraag’. Die gewetensvraag hield in dat hij het hoofd juridische zaken vroeg of zijn samenvatting wel gedragen zou worden door het ambtelijk apparaat. Het hoofd antwoordde dat hij niet verwachtte dat zijn collega ambtenaren bezwaar zouden hebben tegen de samenvatting van de advocaat, maar het hoofd liet na dit te verifiëren bij zijn collega’s. De heer X stuurde zijn samenvatting naar de Deken van de Haagse Orde, maar niet dan nadat hij zijn inventarisatie had laten controleren door een collega op het advocatenkantoor F. Deze collega maande de heer X tot voorzichtigheid. Hij meende dat de ‘feiten’ zoals X ze poneerde, geen feiten waren en dat datgene wat X aanvoerde als bewijs, geen deugdelijke grondslag voor bewijs kon zijn en door de Deken buiten beschouwing zou worden gelaten. Hoewel dus geen sprake was van enig bewijs inzake intimidaties, maakte oud-wethouder De Rooij, nadat zij de huisadvocaat om ‘bewijs’ had gevraagd van intimidaties en bedreigingen, gebruik van diezelfde inventarisatie en overhandigde zij deze inventarisatie hoogstpersoonlijk aan de pers. Eerder al deelde zij informatie uit stukken van de gemeente met de heer Fennema, hetgeen blijkt uit zijn citaten die rechtstreeks afkomstig zijn uit stukken waarvan de burgemeester (E Roest) thans verklaart dat deze geheim zijn (o.a. de verklaring van een juriste die destijds in dienst was van de gemeente Bloemendaal. Deze juriste verklaarde ten behoeve van de tuchtprocedure van X dat zij bedreigd was door de heer R. Slewe die haar had verklaard dat hij ‘net zo lang door zou gaan tot zij was ontslagen’ of woorden van gelijke strekking. Deze verklaring werd door de juriste afgelegd op verzoek van de accounthouder en in opdracht van oud-burgemeester Nederveen. De heer Nederveen had namelijk opdracht gegeven de huisadvocaat te helpen bij zijn tuchtzaak en alles te doen wat hem behulpzaam kon zijn bij het ‘hard maken’ van het verwijt dat de heren Slewe bedreigers waren).

Burgemeester Roest meent dat thans nog 16 stukken geheim zijn. Onder verwijzing naar hetgeen hierboven is uiteengezet, is deze conclusie niet in overeenstemming met de feiten, waarbij ik o.a. verwijs naar de inventarisatie die in het geheel niet werd opgesteld door mevrouw De Rooij, maar door de huisadvocaat zelf ten behoeve van zijn eigen tuchtzaak.

Daar komt nog bij dat tot deze lijst van 16 stukken ook enkele mails behoren die afkomstig zijn van de GroenLinks fractie met leden van GroenLinks en derden. Dit betreft correspondentie van de privé-mail account van de wethouder. Deze mails maken geen deel uit van de server noch van de back-up van de gemeente Bloemendaal. Uit de afwikkeling van mijn WOB-verzoek dat ik indiende in 2019 en waarop het college onlangs een besluit nam, blijkt dat ook. Immers, ik vroeg om de zakelijke mails die via de privé-mail waren doorgestuurd van of naar de gemeentelijke mailaccount. Deze zgn ‘GroenLinks mailberichten’ werden niet geproduceerd door de gemeente. Hetgeen betekent dat de mails nimmer geheim kunnen zijn verklaard. Dat is per definitie onmogelijk.

De burgemeester verklaart op blz. 2 van de brief ook dat de geheimhouding voor diverse stukken zou zijn opgeheven. Dat geldt zeker niet voor ondergetekende. Immers, er is geen rechtsgeldig collegebesluit dat ziet op geheimhouding op stukken aan ondergetekende.

De burgemeester vergeet bovendien te vermelden dat hij diverse brieven heeft gestuurd waarin hij heeft verklaard dat alle informatie die terug te vinden is op de USB-stick die aan diverse raadsleden is verstrekt, geheim is. Daarbij stelt de burgemeester ‘vertrouwelijkheid’ gelijk aan ‘geheim’. Dit is het standpunt van de burgemeester en hij baseert dat standpunt op jurisprudentie. De burgemeester stelt dat het schenden van vertrouwelijkheid ook een misdrijf oplevert in de zin van artikel 272 Wetboek van strafrecht. Of met andere woorden: uit diverse brieven van de burgemeester blijkt dat niet 16 documenten geheim zijn maar 40.000 documenten. Immers, alles is vertrouwelijk en vertrouwelijk = geheim.

De burgemeester verklaart in de brief ook dat inzage plaatsvond in stukken op 8 september 2014. Daarbij vergeet de burgemeester te vermelden dat op talrijke andere momenten sprake was van inzage door allerlei personen, waaronder ook raadsleden. Hij vergeet te vermelden dat de ‘stukken’ geen geordend geheel vormden die netjes opgeborgen lagen in een kluis of op een veilige plek. Hij vergeet te vermelden dat stukken overal zwierven als losse velletjes, maar ook op de verschillende computers en iPads, mobile telefoons van diverse bestuurders, in e-mails van en naar privé-mail adressen etc. etc. De burgemeester wil doen voorkomen alsof wel sprake was van een geordend geheel, van een inzage waarbij restricties werden opgelegd en getekend voor geheimhouding en waarbij vooraf duidelijk was gemaakt dat schending een strafbaar feit opleverde. Echter, feit is dat dit niet de omstandigheden waren en dat de huisadvocaat, X, in het voorjaar van 2015 druk doende was om samen met diverse ambtenaren van de gemeente Bloemendaal te reconstrueren wat zich in 2014 ‘feitelijk’ had voorgedaan. Feit is dat niemand dat precies wist te reproduceren en feit is ook dat het hoofd juridische zaken zich vertwijfeld afvroeg wat die feiten dan wel waren nu ook de huisadvocaat de handdoek in de ring had gegooid terwijl juist de huisadvocaat degene was die om ‘input’ had gevraagd teneinde zijn tuchtzaak op een voor hem positieve wijze te kunnen voltooien met hulp van de gemeente.

De burgemeester vervolgt in de brief dat in totaal 109 stukken geheim zijn verklaard op 4 november 2014. Ook dat is in strijd met de feiten. Pas in 2015 (vier maanden na dato) werd een aanvang gemaakt met een inventarisatielijst en werd aan de hand van de WOB-gronden gewerkt aan een collegebesluit. Deze activiteit duurde vervolgens van maart tot en met augustus 2015. Daarbij werd de hulp van de huisadvocaat ingeroepen, zodat hij kon ‘rechtbreien’ wat krom was. Dat daarbij gebruik werd gemaakt van de publicatie op de website van Hart voor Bloemendaal is ook een feit: een van de juristen in dienst van de gemeente verwees expliciet naar deze website. De gemeente wist zelf ook niet wat er precies in de envelop zat die aan twee raadsleden was toegestuurd. Dat blijkt ook uit de correspondentie van oktober 2014. Diverse ambtenaren klagen in deze correspondentie dat het onmogelijk is precies te weten wat nu openbaar is en wat niet. Zij zullen daarvoor nog weken nodig hebben om dit te verifiëren. Het hoofd juridische zaken spreekt dan over een ‘onontwarbare kluwen’ of woorden van gelijke strekking. Dat er op dat moment 109 stukken geheim waren, is dus achteraf bedacht en gebaseerd op de publicatie op de website.

Dat de wethouder een mapje voor zichzelf had samengesteld, is, zoals uit het bovenstaande is gebleken, ook in strijd met de feiten. Na het interview medio augustus 2014, vroeg zij enkele weken later om acute hulp van de huisadvocaat. Zij schreef dat ze zelf geen bewijs had gezien van intimidaties of bedreigingen van de heren Slewe. Kon de huisadvocaat X haar daar misschien aan helpen? Dat kon hij niet. Het enige concrete dat hij mevrouw de Rooij kon bieden was zijn eigen inventarisatielijst en mevrouw De Rooij beaamde dat alleen die lijst haar concreet voorkwam. De rest beschouwde zij zelf ook als van geen enkele waarde. Vandaar ook dat de journaliste van het Haarlems Dagblad de inventarisatie van mevrouw De Rooij ontving, welke inventarisatie volgens burgemeester Roest nu nog steeds geheim zou zijn. De burgemeester is hiervan op de hoogte. Hij kent de correspondentie, hij kent ook de feiten omdat ondergetekende deze eerder met hem heeft gedeeld eind 2017 en in het voorjaar van 2018.

De burgemeester verwijst in de brief naar artikel 60 derde lid Gemeentewet. Deze passage is echter niet in overeenstemming met een correcte toepassing van de Gemeentewet. Die mening is ook de huisadvocaat X toegedaan. De huisadvocaat stelt een reparatie voor, welke reparatie vervolgens door de gemeente is uitgevoerd. Na het zomerreces van 2015 was de reparatie voltooid en is een openbaar collegebesluit genomen zonder dat daar een beroep is gedaan op artikel 60 Gemeentewet. De burgemeester is zich hiervan bewust wat blijkt uit de stukken waaraan hij in de brief refereert. Hij noemt artikel 60 Gemeentewet met uitsluitend 1 doel: te doen voorkomen dat er een rechtsgeldig collegebesluit bestond op 4 november 2014 en daarmee maakt deze burgemeester zich schuldig aan het mogelijk zeer negatief beïnvloeden van een nog lopend strafproces.

De burgemeester staat in de brief uitgebreid stil bij datgene wat de voorzieningenrechter in december 2014 uitsprak. Deze uitspraak is een voorlopige uitspraak omdat het een voorlopige voorziening betreft. Daarbij komt dat de voorzieningenrechter zich baseerde op de uitleg die oud-wethouder De Rooij verstrekte, nl dat zij het mapje voor zichzelf had samengesteld. Inderdaad was zij bezig geweest voor zichzelf en haar interview in het Haarlems Dagblad. Ambtenaren hadden immers niet hun hart uitgestort bij deze wethouder. Zij waren niet in de buurt geweest van deze wethouder. Op instructie van de heer Nederveen hadden diverse ambtenaren verklaringen afgelegd ten behoeve van de huisadvocaat. De wethouder maakte van de exercitie van de huisadvocaat gebruik om het Haarlems Dagblad zo ver te brengen dat de krant zou publiceren dat de heren Slewe bedreigers waren. Dat zij de heer X om een wederdienst vroeg omdat ze zelf over geen ‘concreet materiaal’ beschikte, blijkt uit de correspondentie tussen wethouder De Rooij en de heer X. Overigens blijkt uit geen enkel stuk dat ambtenaren verklaringen aflegden bij de wethouder onder toezegging dat zij deze verklaringen niet aan de grote klok zou hangen, zoals de wethouder tegenover voorlopige voorzieningenrechter verklaarde. Integendeel: de opdracht binnen het gemeentehuis in 2014 was juist om zo veel mogelijk bewijs te verzamelen teneinde het Haarlems Dagblad van informatie die ondersteunend was voor het artikel dat op 16 augustus 2014 werd gepubliceerd, te voorzien.

Dat het college een brief stuurde aan twee raadsleden met het aan hen gerichte besluit is wederom een verkeerde en valse voorstelling van zaken door burgemeester Roest. Een brief bevestigt een eerder genomen collegebesluit. De brief zelf is geen collegebesluit en door net te doen alsof een brief gelijkstaat aan een collegebesluit miskent de burgemeester de wet- en regelgeving op dit gebied. Rechtsgeleerden zijn het unaniem eens dat een besluit tot oplegging van geheimhouding niet buiten vergadering door het college kan worden genomen.

De burgemeester staat in de brief uitgebreid stil bij de bestuursrechtelijke procedure die een raadslid heeft doorlopen tot en met de Raad van State. Echter, in deze procedure is op een enkel moment stilgestaan bij de besluitvorming. Of er wel een collegebesluit bestond in november 2014, is niet aan de orde geweest. Dit proces heeft een zeer beperkte strekking en is voor de huidige stand van zaken volstrekt irrelevant. Door net te doen alsof dit proces van doorslaggevende betekenis is voor de beoordeling of stukken nu wel of niet geheim zijn, wordt geen recht gedaan aan de feiten die hierboven zijn genoemd. De Raad van State heeft bovendien niet geoordeeld of geheimhouding terecht bestond.

Dat personen die betrokken zijn bij de 16 stukken zij benaderd  met de vraag of zij kunnen instemmen met het opheffen van de geheimhouding is even onzinnig als opmerkelijk. Immers, de oud-bestuurders zijn allemaal persoonlijk betrokken bij het strafproces dat thans loopt en daar komt nog bij dat zij een belang hebben dat wat zij hebben veroorzaakt en georganiseerd, in de doofpot moet blijven. Dit geldt evenzeer voor bepaalde raadsleden, waaronder een raadslid van GroenLinks die nota bene zelf zijn eigen correspondentie geheim heeft laten verklaren in augustus 2015 toen hij wethouder was. Burgemeester Roest is zich van dit feit bewust. Hij laat immers weten dat diverse personen zich niet kunnen verenigen met openbaarheid hetgeen betekent dat hij precies weet wie waar belang bij heeft en waarom.

Ten aanzien van de constateringen (cursief gedrukt hierna) die de burgemeester noemt op blz. 6 van zijn brief, merk ik het volgende op:

Er zijn 109 documenten waarvan nog 16 geheim. Dit is in strijd met de waarheid, zie bovenstaand (vertrouwelijkheid = geheim volgens de burgemeester en stukken die geheim zouden zijn, werden met de pers en derden gedeeld).

Van 1 document kan geheimhouding worden opgeheven. Het opheffen van geheimhouding is niet aan personen maar aan het orgaan dat geheimhouding heeft opgelegd en hiervoor zijn de gronden van de WOB relevant. Het al dan niet opheffen is niet aan individuen op basis van hun persoonlijk belang.

De rechter heeft hierover een oordeel geveld. Onjuist. De bestuursrechter heeft alleen geoordeeld dat aan het verzoek van de indiener tot opschorting van de geheimhouding niet tegemoet kon worden gekomen. Of geheimhouding terecht was opgelegd is nooit door de bestuursrechter beoordeeld. Of sprake was van een rechtsgeldig collegebesluit is ook niet beoordeeld door de bestuursrechter aangezien dit nooit naar voren is gebracht en de rechter het ook niet ambtshalve heeft onderzocht.

Onevenredige benadeling. Ook dit is onjuist. De onevenredige benadeling is niet beoordeeld in het kader van een al dan niet terecht opgelegde geheimhouding. Dit argument is slechts door het college genoemd als rechtvaardigingsgrond. Het staat bovendien buiten kijf dat de belangen van de huisadvocaat en het college dienden te worden beschermd en dat sprake is van misbruik van recht en wet.

Het geheimhoudingsbesluit is onherroepelijk. Een besluit dat niet is genomen, kan per definitie niet onherroepelijk zijn. Hetzelfde geldt voor een vervalst collegebesluit.

Zorgvuldige bescherming van privacy van burgers. Wat de burgemeester niet vermeldt is dat burgers specifiek hebben gevraagd om openbaarmaking van de informatie waarop wethouder De Rooij haar interview met het Haarlems Dagblad baseerde. Daartoe werd door inwoners zelfs een WOB-verzoek ingediend. In de brief aan de raadsleden werd door oud wethouder Kokke geschreven dat de stukken voortaan geheim waren omdat inwoners zulks hadden gevraagd aan de gemeente. Een pertinente onwaarheid en ook daarvan is de heer Roest zich bewust.

Burgers hebben destijds bezwaar gemaakt tegen openbaarmaking. De betrokken burgers hebben juist verzocht om openbaarmaking. Een andere niet betrokken burger heeft zijn diensten aangeboden aan de oud-wethouder. Mevrouw De Rooij ontving op haar verzoek van deze burger stukken die zij inbracht in het interview met het Haarlems Dagblad. Ook daarover bestaat een tamelijk uitvoerige en bijzonder lezenswaardige correspondentie. Van geheimhouding was geen sprake aangezien deze stukken zelfs speciaal aan mevrouw De Rooij ter beschikking werden gesteld door de burger met als doel het Haarlems Dagblad te overtuigen van de intimidatie van bepaalde met name genoemde inwoners. Mevrouw De Rooij correspondeerde rechtstreeks met deze burger over de door haar met name genoemde inwoners.

Er zijn toezeggingen gedaan over de bescherming van verklaringen. Op basis van welke wettelijke bepaling is het toegestaan informatie niet openbaar te maken indien een belanghebbende daarom uit eigen belang verzoekt? Dit is een cirkelredenering die geen hout snijdt. Indien iemand een misdrijf pleegt en de gemeente vraagt dit niet bekend te maken bij Justitie, is dit dan een geldige reden voor de gemeente om geen aangifte te doen indien sprake is van een ambtsmisdrijf? Dit is een retorische vraag uiteraard.

Betrokkenen hebben laten weten dat ze anders nooit die verklaringen hadden afgelegd. Ook dit is in strijd met de feiten. Verklaringen werden afgelegd op verzoek en instructie. En het was duidelijk dat deze verklaringen zouden worden ingezet in een tuchtprocedure. Ook is duidelijk dat verklaringen deel uitmaakten van een interview en van publicaties in de media. Nimmer zijn verklaringen afgelegd met daarbij een belofte deze nooit te zullen gebruiken. Nimmer ook zijn verklaringen afgelegd onder een toezegging dat etc.

De gemeente dient privacy van werknemers te garanderen en dat geldt ook voor adviseurs. Privacy van werknemers betekent niet dat informatie die van de overheid is volledig gezwart moet worden of volledig geheim of niet openbaar. De burgemeester doet net voorkomen alsof alle informatie privé is en dat de privacy van werknemers en adviseurs in het geding is. Dat werknemers in opdracht van de burgemeester handelden in het kader van hun ambt en dienstverband en zij handelden onder gezag en verantwoordelijkheid van het college c.q. de burgemeester, wordt ten onrechte buiten beschouwing gelaten door de heer Roest. Ambtenaren zijn nimmer persoonlijk aan te spreken. Namen kunnen worden gezwart. De burgemeester kent de wet- en regelgeving of wordt geacht deze te kennen. Hij is ook op de hoogte van de inhoud van de stukken. Hij weet derhalve wat op schrift is gesteld, ten behoeve van wie en waarom. Door voor te stellen alsof sprake is van privacy gevoelige informatie, wordt miskend dat sprake was van een opdracht die rechtstreeks afkomstig was van burgemeester Nederveen.

Bezwaar van betrokkenen. Ook hier geldt dat eigenbelang geen motief is en mag zijn en dat hier sprake is van tegenstrijdige belangen is duidelijk. Immers, oud-bestuurders hebben een persoonlijk belang bij het in stand houden van een doofpotcultuur en tegelijkertijd weet de burgemeester dat ondergetekende bij hem een melding heeft gedaan wegens schending van het ambtsgeheim door diverse oud-bestuurders, welke melding de burgemeester heeft afgedaan als niet ter zake doend onder verwijzing naar het sepot van een officier van justitie in het voorjaar van 2015. Echter dit sepot is niet gebaseerd op het onderzoek dat het OM had moeten doen naar aanleiding van de 40.000 stukken die alsnog op een USB-stick zijn gezet en in de loop van 2018 en 2019 aan diverse raadsleden zijn verstrekt. Daar komt bij dat de inhoud van de mailbox van de heer Nederveen is vernietigd bij zijn vertrek. Als die inhoud alsnog wordt teruggehaald door deskundigen, dan zal hieruit blijken dat bezwaar van betrokkenen is gebaseerd op het belang zaken die het daglicht niet kunnen verdragen verborgen te houden. De heer Nederveen deed een valse aangifte tegen ondergetekende.

Integis heeft verklaard kennis te kunnen nemen van de inhoud. Dat Integis kennis kan nemen staat niet ter discussie. Het gaat om de wijze waarop die inhoud deel kan en gaat uitmaken van een forensisch accountantsrapport. Ook daar miskent de burgemeester de doelstelling van de opdracht die de raad heeft gegeven aan Integis. De burgemeester laat door deze conclusie rechtstreekse bemoeienis zien met een onderzoek dat heet een onderzoek van de raad te zijn.

Integis waarschuwt voor de dynamiek van de opheffing van de geheimhouding. De burgemeester doet net voorkomen alsof Integis vraagt om geheimhouding (die niet bestaat) in stand te laten, terwijl het juist een uitdrukkelijk verzoek is van Integis de geheimhouding op te heffen zodat sprake is van een volwaardig forensisch accountantsonderzoek. Ook nu weer laat de burgemeester zien dat hij zich rechtstreeks met het Integis onderzoek bemoeit. De sturing die de burgemeester door zijn uitleg geeft is in strijd met de opdracht van de raad.

De Raad van State heeft geoordeeld etc. Dat Integis zonder geheimhouding het onderzoek goed kan uitvoeren, is niet alleen een feit, het is ook een verzoek van Integis. De Raad van State is niet de instantie die gaat over de opdracht aan Integis en de uitvoering van die opdracht door het forensisch accountantsbureau Integis. De Raad van State is niet gebonden aan de tuchtregels die gelden voor Integis. De Raad van State is en was evenmin op de hoogte van de ontwikkelingen die zich nadien in 2018 en 2019 hebben voorgedaan en evenmin van de correspondentie van Integis en de daarin vervatte verzoeken en waarschuwingen. De burgemeester tracht door deze constatering te doen voorkomen als zou de Raad van State zelf hebben opgeroepen de geheimhouding intact te laten voor zover die bestaat hetgeen ondergetekende betwist.

Betrokkenen zijn vrij te spreken met Integis. Dat is in strijd met de feiten. De burgemeester heeft 40.000 stukken vertrouwelijk verklaard en in diverse brieven bevestigt de heer Roest dat schending van vertrouwelijkheid een misdrijf ex art 272 Sr oplevert.

De USB-stick is verstrekt aan Integis. Dat die stick is verstrekt, betekent niet dat geen sprake zou zijn van vertrouwelijkheid en dat de informatie die op die stick staat in het publieke domein mag komen. Integendeel: schending van vertrouwelijkheid levert een misdrijf op volgens burgemeester Roest. De heer Roest heeft uitdrukkelijk bepaald in correspondentie aan ondergetekende dat zij daarover niet mag spreken.

Tot slot wijst de burgemeester op de gedane toezeggingen en de uitkomst van juridische procedures. Dat deze burgemeester toezeggingen aan oud-bestuurders voorrang geeft boven een ‘eerlijk’ en op feiten en informatie gebaseerd forensisch accountantsonderzoek, laat zien dat deze burgemeester niet integer is. Het enige dat voor deze burgemeester schijnbaar relevant is, dat is dat oud-bestuurders worden beschermd en dat hun naam wordt gezuiverd door het Integis-onderzoek. Dat de burgemeester een beroep doet op het vertrouwensbeginsel is in strijd met het correct  in achtnemen van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur. Indien een wethouder een misdrijf pleegt of zou willen plegen, dan is het niet de bedoeling dat zulks niet wordt gemeld bij Justitie omdat de wethouder erop mocht vertrouwen dat de burgemeester dan stil zou blijven zitten en zijn mond zou houden omdat diezelfde burgemeester dat zou hebben toegezegd. Met een dergelijke handelwijze en uitleg van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur wordt de rechtszekerheid niet gediend.

Aangezien de burgemeester via de brief die openbaar is en ook door het OM wordt gelezen en door de raadsheren bij het hof, is het belangrijk dat ik mij wend tot de gehele raad en het college alsmede de inwoners. Deze brief bevat tevens een integriteitsmelding welke ik hierbij indien omdat de burgemeester laat zien dat hij een strafproces, zij het op afstand, beïnvloedt en hij bovendien een sturing geeft aan een integriteitsonderzoek door een extern bureau waarmee hij geen recht doet aan de oorspronkelijke opdracht die door de raad is verstrekt en tenslotte geeft hij blijk van vooringenomenheid door met zijn brief de positie van diverse oud-bestuurders ten koste van derden te willen beschermen. Doelstellingen door de raad geformuleerd, worden door deze burgemeestersbrief niet gehaald.

Samenvattend: op basis van al hetgeen hierboven is uiteengezet, dien ik een melding wegens integriteitsschending in tegen de burgemeester, die in strijd met de waarheid heeft geschreven, een onjuiste voorstelling van zaken schetst en doelbewust, opzettelijk een verkeerd beeld schetst van de feiten en probeert oud-bestuurders te beschermen en tenslotte door deze bestuurders te beschermen een rechtstreeks negatieve invloed uitoefent op een nog lopend strafproces

U weet het misschien nog? Meerdere keren schreven wij over de verkoop door de gemeente  van de voormalige gymzaal in de historische kern van Bennebroek voor EUR 20.000. Adres: Kerklaan 8. Het transport vond plaats bij notaris Huisman in Heemstede op 21 januari 2019.

Een paar bijzonderheden over deze ‘deal’:

Waarom is het bureau Savills ingeschakeld door de gemeente? Typisch, want dit bureau bevindt zich niet in de regio. Waarom niet een lokaal makelaarskantoor? Wethouder Nico Heijink, VVD hierover: Lokale makelaars waren niet bereid het in de markt te zetten. De wethouder had het geprobeerd, maar lokale makelaars zagen er geen been in en hadden geen expertise op dit gebied;

Hoe komt het dat Savills in het taxatierapport vermeldt dat het object een grondoppervlak van 230 m2 heeft terwijl dit volgens de kadastrale gegevens 552 m2 is? De raad is dus verkeerd geïnformeerd. Wie heeft dat aan Savills verteld en waarom heeft Savills niet zelf onderzoek gedaan naar het aantal vierkante meters? Toch een essentieel punt. We spreken hier over bouwgrond. Uitgaand van 552 vierkante meter is de verkoopprijs EUR 36 per meter. In Bloemendaal koop je nog geen eenvoudige garage voor EUR 20.000;

Uit het Savills rapport en uit de correspondentie die in het dossier zit (overigens incompleet) hebben wij kunnen opmaken, dat er  flink is gestuurd door de gemeente. Savills kreeg instructie uit te gaan van sloopwaarde van het object. Het was eigenlijk heel simpel: de taxatie moest uitkomen op EUR 20.000;

Dat er werd uitgegaan van sloop was voor de gemeente vanzelfsprekend: de koper had aangegeven een nieuw pand te willen bouwen. Dat is de omgekeerde wereld. Hier is de verkoopprijs bepaald op basis van een wensenlijstje van de inmiddels bekende koper. Dit is typisch een voorbeeld van een onzakelijke transactie;

Wethouder (Nico Heijink, VVD) heeft de raad verteld dat het pand in slechte staat verkeerde, de fundering was gebroken, er zou asbest in zitten, er was sprake van een slechte bereikbaarheid, er waren geen voorzieningen, de gymzaal zat vast aan de school en was dus niet te verkopen. Dit is allemaal volstrekt in strijd met de feiten. Het pand verkeert niet in slechte staat. De fundering is niet gebroken. Er is geen asbest gevonden, de bereikbaarheid en parkeervoorzieningen zijn voortreffelijk, de gymzaal zit niet vast aan de Franciscussschool en het object was wel degelijk verkoopbaar, zie hierna; Sterker nog: diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k zijn er een heleboel gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente hield de boot af en had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al beklonken was met de koper.

De wethouder beweerde vier, vijf jaar lang aan het leuren te zijn geweest met het object. Niemand wilde het hebben. Een oud-wethouder (Richard Kruijswijk) vertelde ons dat hij blij was van het object af te zijn. Voor EUR 20.000 was er geen enkele partij in de markt te vinden die het wilde kopen. Ook dit is in strijd met de feiten:  diverse personen hebben zich bij ons gemeld met de vraag of zij het nog konden kopen. Immers: voor EUR 20k is er een compleet leger aan gegadigden. De mensen die ons hebben benaderd waren bovendien bereid fors meer te betalen voor het object dan EUR 20k. De gemeente echter had deze deal al rond. De gemeenteraad werd pas geïnformeerd toen de zaak al was beklonken met de koper.

De toon in het dossier tussen koper en verkoper (de gemeente) was bijzonder amicaal. Dat is strijdig met zakelijkheid en onafhankelijkheid en het doet toch het ergste vermoeden. Namelijk dat deze transactie niet marktconform is en dat er een partij is of meerdere partijen zijn die hier aanzienlijk van profiteren. We praten tenslotte wel over een object dat gewild is midden in de Randstad;

Dat het pand er erg slecht bij stond met misschien wel een risico op instorting, had de wethouder geconcludeerd aan de hand van een technisch rapport. Daarin stond de staat van onderhoud beschreven.  Wij hebben gevraagd om het onderzoeksrapport en daar maanden op moeten wachten. Ten langen leste ontvingen wij een blaadje met daarop enige krabbels. Kladaantekeningen. In ieder geval geen technisch rapport met daarin een professionele beschrijving van de staat van onderhoud waarin het pand zich bevond.

Zicht op de kerk en de pastorie, beiden centraal in de historische oude kern van Bennebroek

Dit is slechts een greep uit de vele bevindingen. Hoewel wij in de periode 17 mei tot en met 31 december 2018 druk in de weer zijn geweest om deze verkoop ongedaan te maken, heeft dus toch het transport plaatsgevonden in januari 2019. Had de notaris hier geen onderzoek naar moeten doen? Is dit een normale gang van zaken bij een transport? Worden er dagelijks dit soort deals afgesloten of hoeft een notaris niet te controleren omdat de verkoper de gemeente Bloemendaal is? Belangrijk is te vermelden is dat de gemeenteraad alleen maar in staat was wensen of bedenkingen mee te geven. Omdat het slechts over EUR 20.000 ging, was een instemming met deze deal niet nodig. Het was een collegebevoegdheid. Wensen en bedenkingen werden uitsluitend door onze partij ingebracht maar met twee zetels in de raad is dat geen meerderheid. Desalniettemin zijn wij van mening dat een notaris een onderzoek plicht heeft.

Hoe ging het nu verder? Een inwoner uit Bennebroek met expertise op dit gebied heeft zich tot de gemeente gewend en een klacht ingediend over deze deal. Dagtekening 1 mei 2019.

De klacht werd direct al afgewezen. De inwoner kreeg te horen dat hij zich maar tot de gemeenteraad moest wenden. Daarop stuurde hij een nieuwe brief aan het college waarin hij uitlegde dat zijn klacht toch echt gericht was aan het college en verzocht om behandeling.

Op 20 augustus 2019 kreeg deze inwoner dan eindelijk inhoudelijk bericht van het college. Wat zegt het college?

‘Het indienen van een klacht geeft een burger de mogelijkheid om zijn onvrede te uiten over de wijze waarop hij, of een ander, is gehandeld. Hij kan zijn verhaal doen en zijn gedachten en emoties delen. Een klachtbehandeling is met name gericht op het herstel van vertrouwen van de burger in de overheid in concrete situaties. Uw klacht hangt naar onze mening vooral samen met een verschil van mening tussen u en de gemeente over het besluitvormingsproces rondom de verkoop van de gymzaal.

Wij nemen uw klacht niet in behandeling.

… Uw vraag mist een zekere mate van individuele relevantie. …een louter subjectief gevoel van sterke betrokkenheid bij een bestuurlijke aangelegenheid als de onderhavige is, hoe sterk dit gevoel ook is, niet voldoende om te kunnen spreken van een concreet individueel belang. Zelfs als van u als belastingbetaler gezegd zou kunnen worden dat u enig belang heft, onderscheidt u zich op dit punt niet van grote aantallen anderen…’

Getekend door burgemeester Elbert Roest en gemeentesecretaris Wilma Atsma. Hier publiceren wij de volledige brief aan de ‘betrokken’ inwoner:

Natuurlijk is dit een uitermate onbevredigende respons van deze burgemeester. Het gaat hier niet over een individueel belang maar over een klacht wegens, laten we het vermoeden dan maar eens zeer concreet benoemen, netwerkcorruptie, of laten we de koe maar bij de horens vatten: niet integer handelen door het college en dan met name door wethouder Nico Heijink.

En uitgerekend nu, terwijl het integriteitsmeldingen regent in Bloemendaal, heeft de gemeenteraad afgelopen donderdag, 5 september 2019, besloten dat deze meldingen worden afgedaan door Nico Heijink en burgemeester Elbert Roest. Meneer Heijink doet de meldingen tegen de burgemeester. De burgemeester doet de overige meldingen. Daarbij geldt het motto: hoe sneller we hiervan af zijn, des te beter. Want ‘wij’ hebben er last van.

Dat deze meldingen wel ergens over gaan, dat de inhoud relevant is, daar wordt volstrekt aan voorbij gegaan. Dit wordt allemaal onder een noemer weggeschoven: ‘sterk gevoel van betrokkenheid maar louter subjectief’. Of m.a.w.: ‘wij herkennen ons hier niet in’ ‘wij werpen dat verre van ons’.

Intussen zijn er drie zeer relevante en actuele gebeurtenissen:

Dit weekend heeft een lokaal makelaarskantoor een object in de verkoop gezet. Het betreft het ‘voormalig washok’ bij het St Luciaklooster in de historisch kern van Bennebroek. Adres: Schooollaan 68. Zowel het gymlokaal als het washok maken deel uit van hetzelfde cultuurhistorische ensemble. Ons raadslid Roos heeft zich in de tijd dat zij nog werkte voor de Stichting Bescherming Erfgoed Zuid-Kennemerland (SBEK) sterk gemaakt voor behoud van het gehele ensemble samen met o.a. Cuypersgenootschap. Het is een schitterend ensemble waar het kloostercomplex een absolute parel is. Het klooster is her ontwikkeld en hierin zijn intussen appartementen gerealiseerd. Het washok heeft een oppervlak van 141 vierkante meter. Het grondoppervlak is 330 vierkante meter. De vraagprijs: EUR 450.000. Zet dit af tegen het gymlokaal dat letterlijk binnen steenworp afstand ligt: 552 vierkante meter grondoppervlak en 206 vierkante meter bouwvlak voor EUR 20.000.

Bekend is geworden dat een architect een tekening heeft gemaakt voor het realiseren van 6 appartementen in het voormalig gymlokaal. Stelt u zich dat eens voor: 6 appartementen op die plek! In het washok kunnen 2 appartementen worden gerealiseerd. Voor het ene object wordt EUR 20.000 betaald, voor het andere EUR 450.000 in de markt gevraagd. En door een makelaar die goed bekend is in deze regio. Een makelaar die er dus ‘been in ziet’!

In de Volkskrant van 7 september 2019 een uitgebreid interview met afzwaaiend hoogleraar Leo Huberts. Hier vindt u de link naar volledige artikel. Afzwaaiend hoogleraar Huberts: investeer nu in integriteit! Huberts: ‘Houd de moraal hoog. Wacht niet tot de volgende affaire zich aandient, zegt Hubers. ‘Besteed nu aandacht aan integriteit’. ‘Zorg voor methoden en instrumenten om maatregelen te treffen en biedt kritische reflectie op het eigen handelen. Met bijvoorbeeld een ervaren vertrouwenspersoon en serieuze instanties die melden en onderzoeken wat fout gaat.’ Kernvraag is: waar zit de macht? Volgens Huberts moeten we onderzoek doen naar de besluitvorming voor maar ook achter de schermen. Er is een compleet gebrek aan transparantie in Bloemendaal. Alles is geheim, vertrouwelijk of, erger nog, überhaupt niet inzichtelijk of beschikbaar. Veel gaat mondeling. Duizenden mails zijn de afgelopen jaren vernietigd. Hebben de ambtenaren het voor het zeggen? Zit de macht daar? Of is ligt de oorzaak eerder in de gebrekkige controle door de gemeenteraad? Hebben inwoners dan helemaal geen enkele invloed? In Bloemendaal is dat zeker onze conclusie.

het vmlg ‘washok’ naast het klooster, gelegen in de oude kern van Bennebroek (op steenworp afstand van het voormaligy gymgebouw) staat nu te koop voor EUR 450.000

Een ding is duidelijk: dit valt in de categorie ‘niet integer handelen’ door de overheid. En het foutief informeren van de gemeenteraad (niet een keer maar bij herhaling), het achterhouden van informatie, het verdraaien van de feiten door wethouder Nico Heijink van de VVD, zou tot zijn onmiddellijk ontslag moeten leiden. Als het aan ons ligt gebeurt dat ogenblikkelijk.

Bovendien willen wij dat deze transactie ongedaan wordt gemaakt. Vernietigd of nietig verklaard, wegens misleiding van de gemeenteraad.

Hier ziet u wethouder Heijnk nog een keer in beeld met zijn uitleg over deze verkoop.

Wie vertelt hier de waarheid? Wilma #Atsma, gemeentesecretaris van #Bloemendaal, of Bernt #Schneiders, oud-burgemeester van Bloemendaal en Haarlem? Vertel het ons. We zijn benieuwd naar uw mening.

Elswoutshoek

Dit zegt toch eigenlijk wel alles over de geloofwaardigheid van het openbaar bestuur in Bloemendaal. Een burgemeester die niet zou weten dat een gemeente verplicht is een back up te hebben. Iets dat al in 2015 is verklaard door Kuitenbrouwer en een hoge ambtenaar. En gemeentesecretaris Wilma Atsma die gewoon Schneiders informeert dat er geen back-up is ...................................................... Hoe kan je daar nou tegen op, de zoveelste valse verklaring. Ik zou wel willen weten of Schneiders echt niet wist dat er wel degelijk 'bewijs' zat in de bestanden van Hoffmann bedrijfsrecherche

“In Bloemendaal is de maffia de baas”

De temperatuur gaat buiten richting de 40 graden en iedereen zoekt verkoeling. Niet naar het strand gaan luidde het advies gisterenavond nog. Binnenblijven is nu zeker geen straf. Veel water drinken en rustig aan doen. Ga zitten en pak een boek. We hebben een leestip: ‘In Bloemendaal is de maffia de baas’. Voor iedereen die geïnteresseerd is in het doen en laten van de bestuurders in dat mooie witte gemeentehuis van #Bloemendaal is dit boek de moeite waard. Schrijver van het boek is Rob #Slewe. Hij is sinds maart 2018 raadslid en heeft zijn belevenissen aan het papier toevertrouwd. Wij laten wij u hieronder kennismaken met zijn boek. In dit hoofdstuk treedt een van de hoofdrolspelers op: onze gemeentesecretaris, de hoogste ambtenaar, Wilma Atsma. Slewe beschrijft hoe hij samen met Roos bij Atsma op bezoek gaat. Na vier jaar bidden en smeken heeft Roos eindelijk te horen gekregen dat Atsma haar het geheimhoudingsbesluit gaat geven. Dat is het besluit waarop haar strafzaak is gebaseerd. Al die jaren is tegen haar gezegd dat het besluit geheim is. Typisch Bloemendaal. Alles is hier geheim.

Voor de overdracht van dit belangrijke document is warempel een heuse bijeenkomst georganiseerd in het gemeentehuis door de griffier. Tijdstip van handeling: 15 augustus 2018. Krijgt Roos dat besluit? Wat in principe niet meer dan 1 minuut zou moeten kosten, duurt in realiteit bijna anderhalf uur.

Leest u hoe dit afloopt…

Hebben jullie dan helemaal geen ziel?

Het zomerreces staat voor de deur en ondanks de belofte van burgemeester Elbert Roest van begin juli om ‘open kaart’ te spelen en alle dossiers ter beschikking van raadsleden te stellen, is er nog helemaal niets veranderd. Nog steeds hebben we geen inzage in de dossiers zoals het dossier Hoofdgebouw Park Brederode, de Fennema stukken uit het Hoffman dossier, het geheimhoudingsbesluit, enzovoort.

Ook mogen we geen ambtenaren meer spreken na het gesprek over de gymzaal in Bennebroek. Onze meldingen over schending integriteit tegen Roest (gijzeling) en Schneiders (achterhouden stukken) worden eenvoudigweg niet in behandeling genomen.

Via de griffie kunnen we eindelijk een afspraak maken met gemeentesecretaris Atsma.

De griffier is aanwezig en ook de rechterhand van burgemeester Roest, een juriste.

Het mag allemaal wat kosten die hofhouding van Roest. De juriste stelt alle brieven op die betrekking hebben op Roos en Slewe en ze beheert bovendien het Hoffmandossier. Ze weet dus precies wat daar allemaal uitgehaald is.

Bijzonder eigenlijk, zo’n privéjuriste voor Roest bovenop de secretariële ondersteuning die hij al heeft. Geen wonder dat de stijging van de Onroerende Zaak Belasting in Bloemendaal dit jaar de hoogste was van Nederland. Volstrekt idioot dat dit allemaal maar kan, een privéjuriste voor Roest die als een soort tweede secretaresse optreedt.

Ik merk meteen dat de gemeentesecretaris er heel gespannen bij zit, Roos heeft van tevoren aangegeven dat ze nu eindelijk wel eens dat geheimhoudingsbesluit wil zien. Al vier jaar vraagt Roos er om en de burgemeester heeft toch toegezegd dat alles vrijgegeven zou worden.

Eerst doet gemeentesecretaris Atsma alsof ze van niets weet.

Dat besluit heeft u toch al gehad?

Roos beseft dat dit het moment is waar iets te halen valt. Atsma zit vreselijk te stuntelen en weet duidelijk niet wat ze er mee aan moet. Ze geeft toe niets gedaan te hebben met onze meldingen maar het belangrijkste onderwerp blijft het geheimhoudingsbesluit en de achterliggende adviezen. Die willen we nu eindelijk eens zien, na vier jaar!

Onder elk Collegebesluit liggen adviezen vanuit de ambtelijke organisatie. Zo ook bij het geheimhoudingsbesluit. De meeste van de achterliggende adviezen waren opgesteld door de senior jurist die alles regelde rondom het dossier Elswoutshoek. Diezelfde senior jurist die ook betrokken was bij het heimelijk aftappen van telefoongesprekken, heeft inmiddels ook de organisatie verlaten. Deze zelfde jurist hield een privé archief bij over Elswoutshoek. Ze weten gewoon te veel en dan moeten ze weg. Net als de gemeentesecretaris die met een uiterst riante regeling is weggestuurd.

Er is in Bloemendaal met tonnen gesmeten om ambtenaren, die te veel weten, weg te krijgen.

Een van de adviezen van deze seniorjurist is overigens heel opmerkelijk. De ambtenaar adviseert het College om aangifte te doen tegen een aantal raadsleden!

“Aangezien het vertrouwelijke informatie betreft, had hiermee niet door een aantal raadsleden naar buiten mogen worden getreden. Dat dit wel is gedaan, is niet alleen strafbaar ingevolge artikel 272 SR lid 1, kijk dan ook naar het arrest van de Hoge Raad uit 2010 nummer …, maar ook is het slecht voor de relatie met de families Slewe.”.

Waar is dat besluit? En ook dat onderliggende advies van die ambtenaar willen we natuurlijk zien want hij zal dat toch echt wel ergens op baseren. Zoiets verzin je niet en zeker niet als jij de aangewezen jurist bent met betrekking tot het dossier Elswoutshoek.

Een stukje uit het bizarre gesprek dat dan volgt:

Roos: “Ik wil nu heel graag weten welk besluit het College genomen heeft en welk advies daar definitief aan hangt`” Tot onze verbazing had de gemeentesecretaris het besluit niet meegenomen. De privé juriste van Roest werd naar boven gestuurd om het besluit te halen.

Weer een paar tientjes verder dacht ik toen ze terugkwam met een paar velletjes.

Atsma sputtert nog tegen over de adviezen vanuit de ambtelijke organisatie die achter het besluit horen te zitten.

Atsma: “Nee, dat is wel wat u vraagt. Want u vraagt het nu voor dit dossier maar u vraagt het straks voor de sportnota want ik wil graag alle gedachten… “ Roos: “Nee joh, Dat gaan we helemaal niet doen.”

Atsma: Nee, maar ik vind het heel erg lastig wat u zegt..”

“Hoe veel versies zijn er überhaupt?” wordt er gevraagd.

Roos: “Ja, want ik probeer nu echt tot de kern door te dringen zodat we voorwaarts kunnen.”

Dan keert de juriste terug met het Collegebesluit geheimhouding.

G: “Maar dan moeten we wel scherp hebben wat. Want jullie zeggen dat is er? Maar wat is er nou precies? We hadden het over een getekende besluitenlijst toch?“

Atsma: “Mmmmm” G: “Dat is er.“

Roos: “Nou ik heb gehoord, eerst het is er niet, dan het is er wel, dan hoor ik, het is er wel maar het is niet getekend, dus ik heb drie varianten op het thema.”

Atsma: “Ik heb gevraagd wat het is, kan ik niet zo goed “ Juriste: “Nee ik weet het ook niet.”

Ik weet het ook niet? denk ik. We zijn al vier jaar bezig met dit besluit. Er loopt een strafzaak en nu weten jullie het niet. Onzin natuurlijk.

Roos vraagt of ze het mag bekijken en aarzelend geeft Atsma het stuk.

Huh, er staan wel handtekeningen op. Hoe kan dat nou? Heijink en Roest hebben beiden bij herhaling gezegd dat er geen handtekeningen op staan. Dat ging toen zo in die tijd, volgens Roest.

Ik weet inmiddels natuurlijk wel wat het woord van deze burgervader waard is, namelijk helemaal niets en dat blijkt nu ook weer.

De griffier bevestigt dat dit het besluit is en Atsma verklaart dat dit de niet openbare besluitenlijst is.

Roos en ik kijken elkaar aan, die handtekeningen hoe kan dat nou?

Roos: “Ehm even goed nadenken hoor. Dit is Van der Wees volgens mij? Toch?”

Slewe: “Ja.”

Roos: “En dit?”

Ik vraag vervolgens direct aan Atsma of zij weet wiens handtekeningen hier onder staan. Tegelijkertijd probeert ze het stuk terug te pakken uit onze handen maar we hebben het stevig vast. Dit klopt niet, wat is er aan de hand…?

Slewe: … “Weet u dat? Wiens handtekening staat eronder?”

Atsma: “Nee dat weet ik niet, want dat kan ik niet hier overzien, want het is van vier november of zo natuurlijk van 2014 natuurlijk.“

Slewe: “Ja, maar u weet toch wel wiens handtekening hieronder staat”? Roos: “Uijl of zo? Dit is niet Nederveen…” Slewe: “Heijink?” Roos: “Nee”

Slewe: “Nee die was er niet. In 2015 was die er.” Roos: “Kijk er staat hieronder, kijk ehm…Dit is niet de handtekening van K.” (de plaatsvervangend gemeentesecretaris)

Slewe: “Nee.”

Roos: “Dit is een andere handtekening. K heeft een andere handtekening, ehm… nou ik ben in ieder geval heel blij dat ik dit zie… hartstikke bedankt… ehm dit is niet de besluitenlijst dit zijn de niet-openbare notulen.“

Atsma: “Zo heetten ze toentertijd. Tegenwoordig heet het besluitenlijst wat u altijd krijgt he? Dit is de besluitenlijst, de niet-openbare notulen.”

Roos: “Dus dit is zeg maar het besluit?”

Ik zie dat Atsma steeds zenuwachtiger probeert om het stuk weer in handen te krijgen. Ze strekt haar arm uit om het besluit uit onze handen te graaien maar tevergeefs. We draaien het stuk om zodat ze nog een keer goed kan kijken naar de handtekeningen. Ze schudt met haar hoofd, ze weet niet van wie die handtekeningen zijn…

Dan ziet Roos dat er een stempel onder aan de brief staat.

Roos: “ik zie het al. Dit is een uitdraai van de digitale notulen van 4 november waarvan de inhoud op waarheid is geverifieerd en ondertekend op 12 april 2016. Begrijp je dat is het, want toen … Dit is dus de handtekening van …”

Huh, 2016 ? Het besluit is genomen in 2014. Hoe kan dat nu weer?

Dan herken ik de handtekening van wethouder Nico Heijink. Maar wie is die gemeentesecretaris die het besluit mede ondertekend heeft?

Slewe: “Heijink.”

Roos: “Heijink… en dit is die van … hoe heette nou die interim gemeentesecretaris?”

Atsma: “Quint.”

Roos: “Quint Meijer.”

Atsma: “Dat kan wel maar het is niet nodig dat zulke besluitenlijsten getekend worden.”

Slewe: “Maar als het niet nodig is waarom staat er dan wel nu een handtekening op …?”

…

Atsma: “Ik zie trouwens dat dit mijn eigen handtekening is.”

Roos: ‘Oh… Dat is jouw handtekening?” Atsma: “En dan zal dit Bernt Schneiders zijn.“ Roos: “Oh want jij was er toen…… dat is Schneiders?”

Slewe: “Dat is helemaal mooi…” Roos: “He? Nee toch?” Atsma: “Ja dat denk ik dan wel, maar dat kan ik… Roos: nee, dat is Heijink.”

Vol ongeloof kijk ik de hoogste ambtenaar van de gemeente Bloemendaal aan. Gemeentesecretaris Atsma herkent haar eigen handtekening niet, noemt eerst nog de naam van Quint Meijer, haar voorganger en uiteindelijk moet ze toegeven dat het haar eigen handtekening is. En ze gaat nog even door want ook de handtekening van Nico Heijink herkent ze zogenaamd niet.

Slewe: “Heijink.”

Roos: “Nee, dat is volgens mij niet Schneiders hoor…”

Slewe: “Nee dat is Schneiders niet.“

Atsma: “Nee, ik zou het dus niet eens weten…”

Slewe: “Dus u gaat in 2016 stukken uit 2014 tekenen?”

Atsma: “Ja dat mag.”

Slewe: “Dit is serieus?”

Roos: “Dit is jouw handtekening inderdaad. Dit is niet de handtekening van Schneiders. Schneiders heeft een heel andere handtekening. …Dat is Heijink volgens mij, ja…”

Slewe: “Hoe is het dan mogelijk dat burgemeester Roest tegen mij zegt, in een gesprek waar meerdere mensen bij aanwezig waren, dat de lijst niet getekend was?”

Atsma: “… dat moet u aan meneer Roest vragen. Slewe: “Ja maar..” Roos: “Maar dat heeft Heijink ook gezegd”.” Slewe: “Ja, Heijink heeft dat ook gezegd.“

Atsma: “Dat moet u aan…“

Roos :“Ja en in mei 2016 is Leonard op een donderdagochtend bij Nico langs geweest want ik bleef er maar om vragen waar is nou die besluitenlijst, maar toen is Leonard op de kamer geweest van Nico en Nico zei ik heb het niet. Dus dat is ook een beetje… Door al dat soort communicatie raak je op een gegeven moment helemaal in de war. Wat is er nou wel wat is er nou niet, zeg maar.”

Slewe: “Ik heb er heel specifiek naar gevraagd.” Atsma: Ik weet het niet.”

Roos: “Maar we hebben nu iets. We zien een handtekening van Heijink en een handtekening van Wilma die erop gezet zijn op 12 april 2016.“

Roos en ik zijn verbijsterd. Eerst werd het besluit jarenlang achtergehouden en dan twee jaar later alsnog tekenen en er onder zetten: ‘geverifieerd en naar waarheid opgemaakt’.

En Roest en Heijink die verklaren dat er helemaal geen handtekening onder stond. Hoe geloofwaardig ben je dan nog? Liegen is gewoon de standaard geworden.

En dan zie je wat de inmiddels jarenlange strafvervolging door de gemeente met je doet. Roos is letterlijk ontgoocheld. Al die jaren het besluit achterhouden, al die leugens, hoe kan je hier tegenop? Het is al vechten tegen de bierkaai, tegen hele diepe zakken en tegen een totaal gecorrumpeerd overheidsapparaat, maar hoe kan je óp tegen een liegende burgemeester, een liegende wethouder en een liegende gemeentesecretaris? En dan al die jaren maar de boel bedonderen. En dat dus op grote schaal. Het gaat hier niet om een enkele ambtenaar die een keertje een scheve schaats rijdt maar om burgemeesters, wethouders, gemeentesecretarissen en ambtenaren die georganiseerd de boel bedonderen.

Roos staat op en roept wanhopig tegen Atsma: “Hebben jullie dan helemaal geen ziel”?

Rob Slewe samen met Fred en Karin Vos uit Bergen tijdens de boekpresentatie

aangifte wegens valsheid in geschrift tegen Bernt Schneiders - https://hartvoorbloemendaal.nl/aangifte-wegens-valsheid-in-geschrift-tegen-bernt-schneiders/

aangifte wegens valsheid in geschrift tegen Bernt Schneiders

Afgelopen vrijdag deed Roos via haar advocaat aangifte tegen voormalig burgemeester van Bloemendaal, Bernt Schneiders en de gemeentesecretaris Wilma Atsma wegens valsheid in geschrift. Meer hierover

Afgelopen vrijdag deed Roos via haar advocaat aangifte tegen voormalig burgemeester van #Bloemendaal, Bernt #Schneiders en de gemeentesecretaris Wilma Atsma wegens valsheid in geschrift. Meer hierover leest u hier in het nieuwsbericht van NHNieuws over de aangifte tegen Schneiders

Dit nav onze persverklaring:

Persbericht: aangifte wegens valsheid in geschrifte

In artikel 225 van het Wetboek van Strafrecht is valsheid van geschrifte omschreven als: “Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt als schuldig aan valsheid in geschrift gestraft”.

Op 12 april 2016 hebben mevrouw #Atsma en de heer Schneiders gezamenlijk in totaal drieëntwintig niet-openbare besluitenlijsten vervalst. Het betreft de zgn. ‘niet-openbare notulen’ van collegevergaderingen die hebben plaatsgevonden in 2014. Mevrouw Atsma en de heer Schneiders traden echter pas in dienst van de gemeente Bloemendaal in de loop van 2015.

Atsma en Schneiders hebben de besluitenlijsten dus bijna twee jaar na dato vastgesteld terwijl zij hiertoe niet bevoegd waren. Niet alleen hebben Atsma en Schneiders hun handtekening gezet op 23 documenten, zij hebben bovendien eigenmachtig een tekst ingevoegd welke luidt als volgt: ‘Dit is een uitdraai van de digitale niet-openbare notulen van … (NB: hier staat de datum vermeld waarop de bewuste collegevergaderingen in 2014 zouden hebben plaatsgevonden) waarvan de inhoud op waarheid is geverifieerd en ondertekend op 12 april 2016’.

Het oogmerk van deze invoeging was om de digitale uitdraai van de niet-openbare besluiten die in 2016 werden voorzien van de handtekeningen van mevrouw Atsma en de heer Schneiders, te gaan gebruiken alsof het echte documenten betrof met bewijskracht, dat wil zeggen: echte collegebesluiten. Dit blijkt o.a. uit de verklaring van mevrouw Atsma op 15 augustus 2018 gedaan tegenover raadsleden #Roos en #Slewe (fractie Hart voor Bloemendaal). Roos deed eind december 2018 al aangifte tegen mevrouw Atsma en de heer Heijink (locoburgemeester) n.a.v. het vervalsen van het collegebesluit tot oplegging van geheimhouding d.d. 4 november 2014.

Dit collegebesluit waarvan beweerd wordt dat het genomen is, hetgeen Roos betwist, werd vervalst op dezelfde datum als de overige drieëntwintig besluitenlijsten waarvan Roos thans aangifte heeft gedaan. Opmerkelijk is dat de heer Schneiders op 12 april 2016 drieëntwintig stukken tekende en de heer #Heijink uitsluitend het besluit dat op het strafproces van Roos betrekking had. Dat moet wel een zeer bijzondere bijeenkomst geweest zijn op 12 april 2016! Van een onderliggend mandaat of een voorafgaand collegebesluit op grond waarvan beide bestuurders en de gemeentesecretaris gemachtigd waren deze handtekeningenactie alsnog uit te voeren inclusief de ingevoegde tekst, is niet gebleken.

Roos kwam recent tot de ontdekking dat niet slechts 1 document was vervalst maar dat het om een complete serie ging.  Roos was eerder niet op de hoogte van deze feiten. Haar was slechts dat ene vervalste besluit bekend. Zij vroeg om inzage in de archiefexemplaren van de besluiten maar dat is haar tot nu toe geweigerd.

Gevraagd naar de wijze waarop de waarheid werd geverifieerd, heeft Roos geen enkele inhoudelijke reactie ontvangen. Wel is haar een contactverbod met mevrouw Atsma opgelegd en heeft zij van het college te horen gekregen dat het college meent dat van een vervalsing van stukken geen sprake is. Het college steunt mevrouw Atsma ten volle.

De ‘handtekeningenactie’ is extra pikant omdat het volstrekt onwaarschijnlijk moet worden geacht dat het drietal gezamenlijk van te voren alle vierentwintig besluitenlijsten met daarop een groot aantal verschillende collegebesluiten op inhoud heeft (laten) geverifieerd (verifiëren) en vooral ook omdat geen der in 2014 verantwoordelijke bestuurders het nog na kon vertellen op 12 april 2016. Dat gegeven in combinatie met het strafproces tegen Roos dat al bijna vijf jaar loopt, brengt het vertrouwen in het openbaar bestuur en de overheid in het algemeen een ernstige slag toe.

In dit verband is het bovendien relevant te wijzen op de bijzondere positie van de gemeentesecretaris. Het gaat hier namelijk niet zo maar om een handtekening. De handtekening van de gemeentesecretaris geldt als een certificaat van echtheid. Gewezen wordt op artikel 59a lid 1 Gemeentewet. De gemeentesecretaris is vanuit zijn ambt gehouden tot een zelfstandige beoordeling, namelijk of een stuk dat van het college uitgaat ook werkelijk het besluit behelst zoals dat in het stuk is weergegeven. De gemeentesecretaris is dus de enige die gerechtigd is deze certificerende handeling te verrichten op basis van de Gemeentewet en aan diens handtekening komt een zeer hoge bewijskracht toe. Door het plaatsen van haar handtekening in 2016 heeft mevrouw Atsma haar positie als hoogste ambtenaar misbruikt en willens en wetens een complete serie geschriften vervalst die dienst doen als ‘echt en waarachtig genomen besluiten’ waaronder een besluit dat een cruciale rol speelt in het strafproces tegen Roos.

Hart voor Bloemendaal, 15 juli 2019,

Bloemendaal

As maandag, 6 mei is er een extra raadsvergadering. Integis heeft aan de bel getrokken. Het onderzoek is op de klippen gelopen. Daarover een strak commentaar in het Haarlems Dagblad van verslaggeefster Margot Klompmaker.

Het forensisch accountantsbureau Integis heeft een tussenrapport toegestuurd aan de raad waarin staat dat de onderzoekers zijn gestrand. Dat rapport vindt u hier:

Deze mislukking zagen wij al lang aankomen. Met alle toestanden die de burgemeester heeft gecreëerd rond de ‘geheimhouding’ en het gedoe over stukken die niet door hem zijn vrijgegeven, is het vertrouwen in dit onderzoek bij onze fractie weg. Wij leggen de verantwoordelijkheid hiervoor op de eerste plaats bij de burgemeester. Want waarom geeft Elbert Roest niet gewoon de informatie die hij bij wijze van spreken kant en klaar op zijn bureau heeft liggen aan Integis? En waarom die verkramping en angst om zaken aan het daglicht te brengen? Wie wordt hier nu beter van of worden bepaalde personen zo in bescherming genomen? De vraag stellen is hem beantwoorden.

Dan iets over de kwaliteit van het tussenrapport. Wij zijn hier glashelder over: dit is prutswerk. Als dit bij elkaar EUR 60.000 gekost heeft, dan gooien wij de armen in de lucht. In dit rapport staat namelijk helemaal niets nieuws aan feiten of bevindingen. En deels is het ook niet correct. In de tijdlijn staan diverse fouten.

Wat heeft Integis de afgelopen maanden dan precies gedaan? Heeft de gemeente dit bedrag al betaald? Waar is de controle over de financiën in deze gemeente? Zijn er geen duidelijke afspraken gemaakt over betaling en levering of kreeg Integis de vrije hand? Het is wel erg makkelijk om uren op te tellen en in rekening te brengen, maar je wil toch waar voor je geld? Wij geloven heus dat de medewerkers van Integis tijd hebben besteed aan het tussenrapport. Alleen: je kunt populair gezegd je tijd ook wel doorbrengen met het bakken van pannenkoeken. Of dat EUR 60.000 waard is, wagen wij te betwijfelen. Als het waar is dat de gemeente blind geld heeft overgemaakt, zonder zich af te vragen wat daar nu precies tegenover staat, dan trekken wij de haren uit ons hoofd. Dat Integis het presteert om met zo’n waardeloos rapport aan te komen, vinden we onaanvaardbaar gezien de goede reputatie van dit bureau.

Dan nog iets over de belemmeringen waar Integis melding van maakt in dit tussenrapport. Dat is allemaal flauwekul. Die belemmeringen waren te voorzien. We noemen een concreet voorbeeld: dat Roos in een strafproces zit weet iedereen in de gemeente. Dat is geen belemmering. Dat is een feit. En dat feit is al vier jaar bekend. Dat er binnen deze gemeente voortdurend gewerkt en gedreigd wordt met geheimhoudingen, is ook een gegeven.  Integis had moeten eisen dat het werk alleen dan kan worden uitgevoerd indien die geheimhoudingen worden opgeheven. Punt. Wanneer bepaalde personen niet willen meewerken, dan betekent dat nog niet het einde van een goed onderzoek. Waarom niet voormalig loco-gemeentesecretaris Katinka Kensen opgeroepen  voor een interview? En wat te denken van Wilma Atsma (de huidige gemeentesecretaris), Ton van der Wees (gemeentesecretaris in 2014), de voormalig huisadvocaat Willem van der Werf  die nauw betrokken was bij het dossier Elswoutshoek en hierin een centrale rol speelde etc. Waarom niet Harry Borghouts opgeroepen? Wat te denken van Meindert Fennema? oud-wethouder Jur Botter? Er zijn meer dan voldoende kandidaten die kunnen verklaren wat er is gebeurd. Waarom is Integis akkoord gegaan met het buiten het onderzoek houden van de ambtenaren? Achtergrondinformatie van Roos en Slewe staat bovendien in de boeken die zij schreven (‘Alles is hier geheim‘ resp. ‘Niet ons soort mensen‘).

Tenslotte vinden wij het belangrijk om u te vertellen dat wij niet hebben ingestemd met de onderzoeksopdracht omdat meteen al duidelijk werd dat de burgemeester zijn beloften niet nakwam. Hieronder ziet u een filmpje over het verloop van de raadsvergadering van 13 december 2018.

Onze fractie heeft grote moeite met de gebrekkige, onvolledige, onjuiste en te late informatievoorziening door het college aan de raad. We hebben het niet over incidenten. Dit gebeurt stelselmatig. Dat niet alleen: het komt zelfs voor dat informatie aan onze fractie domweg wordt geweigerd. De reden daarvoor is dat het college ons niet vertrouwt. Dat wordt niet met zo veel woorden gezegd maar dat horen wij van onze bronnen in de wandelgangen. Controle is niet gewenst. Kritiek wordt als bedreigend ervaren door het college van B & W en door de gemeentesecretaris. Wanneer kritiek gerechtvaardigd en terecht is en de intentie is het bestuur naar een hoger niveau te tillen, dan is kritiek niet verkeerd. Zodra echter het debat uit angst voor kritiek wordt uitgeschakeld en raadsleden monddood worden gemaakt of alleen nog politiek correct gedrag gaan vertonen, neemt het risico op ongelukken toe. En dat gaat altijd ten koste van de inwoners. Uiteindelijk betalen zij de rekening.

Terug naar de gebrekkige informatievoorziening. Op grond van artikel 169 Gemeentewet heeft elk raadslid recht op informatie en hoort deze ook te worden verstrekt. Helaas is de werkelijkheid dus anders. Begin juli 2018 beloofde onze burgemeester nog plechtig beterschap.  Daar is bar weinig van terecht gekomen. Binnen enkele maanden ging het al weer de foute kant op. Zo wordt het wel erg ingewikkeld om nog goed de controlerende taak uit te voeren. Dat gebrekkige controle door de raad grote gevolgen heeft blijkt uit het feit dat Bloemendaal de afgelopen jaren miljoenen EUR is kwijtgeraakt aan slecht functionerende IT systemen met Heemstede. Wij kenden de inhoud van de Gateway reviews van 2017 niet. Er was toen al sprake van een noodsituatie. Twee jaar verder en EUR 6 miljoen armer, wordt IT bij een derde partij ondergebracht. Slechte of gebrekkige controle kost geld. Veel geld.

Een ander punt van zorg is het gerommel met handtekeningen. Eerder deed ons raadslid Roos aangifte tegen wethouder N Heijink (VVD) en gemeentesecretaris W Atsma wegens valsheid in geschrifte. Gisterenavond vertelde raadslid Heukels (LB) dat hij had geconstateerd voor de tweede keer dat handtekeningen in stukken niet ‘echt’ waren. Als wij niet meer kunnen vertrouwen op handtekeningen, dan is het eind zoek. Het wordt op die manier wel erg eenvoudig de waarheid geweld aan te doen. Het is terecht dat Heukels dit aankaart bij de burgemeester. Hieronder een kort fragment van de vergadering van 4 april jl met daarin de reactie van de burgemeester.

De afgelopen jaren zijn miljoenen uitgegeven aan IT (ICT/GRIT). De automatisering en informatisering binnen de gemeente Bloemendaal kost jaarlijks afgerond EUR 2,9 miljoen. Sinds enkele jaren is sprake van een samenwerking op het gebied van de IT infrastructuur met Heemstede.  Er blijken grote problemen te bestaan. Gateway heeft een aantal rapporten uitgebracht waarin zware kritiek wordt uitgeoefend op de gemeente. Het eerste rapport dateert van medio 2017. Een tweede rapport is van eind 2018. Onze fractie heeft de bevindingen van Gateway gisteren voor het eerst kunnen inzien. Reden voor die inzage (waar wij al veel eerder om vroegen) is dat het college vandaag besluit over een aanbestedingsprocedure die in 2018 al is gestart. Wij maken ons zeer ernstig zorgen over de werkwijze van het college en de gemeentesecretaris omdat doelstellingen niet helder zijn geformuleerd en daarbij ook niet duidelijk is wat de kostenbesparing is en hoe de samenwerking met Heemstede hierin wordt vormgegeven. Duidelijk is wel dat de gemeenten Bloemendaal en Heemstede zo niet verder kunnen en dat het uitbesteden niet een keuze is maar bittere noodzaak.

Echter, voordat wordt besloten tot het zgn outsourcen van ICT systemen dient op zijn minst duidelijk te zijn welke keuzemogelijkheden voorliggen en wat daarvan de consequenties zijn op het gebied van ambtelijke samenwerking met Heemstede.  In dit geval lijkt het college aan te koersen op een sprong in het diepe met de ogen dicht. Wij constateren dat er inmiddels al 9 miljoen is uitgegeven zonder dat duidelijk is wat die uitgaven onze gemeente op langere termijn hebben opgeleverd.

De alarmfase rood spreekt echter boekdelen uit de Gateway reviews. Wij nemen het college hoogst kwalijk dat de raad hierin onvoldoende is meegenomen en de punten van kritiek van Gateway niet op een heldere en vooral eerlijke wijze aan ons is gecommuniceerd. De verantwoordelijkheid van de gemeentesecretaris voor dit deel van de organisatie weegt zwaar en wij zijn diep teleurgesteld in de aanpak tot nu toe. Veel eerder al had het college dringend aan de bel moeten trekken bij de gemeenteraad. De brief van 14 november 2017 aan de gemeenteraad slaat een veel te optimistische toon aan. Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat de voorstelling van zaken rooskleuriger is weergegeven dan de realiteit rechtvaardigde op dat moment. Het link met de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 is dan vrij snel getrokken. Hoe dan ook vinden wij dat het college nu niet kan besluiten tot outsourcing voordat eerst duidelijk op tafel is gelegd op welke wijze dit gebeurt, wat de keuzemogelijkheden zijn, welke applicaties dit betreft, hoe uniform er wordt gewerkt met Heemstede en hoeveel kosten bespaard worden dan wel extra gemaakt zullen worden de komende vier jaar. Want het contract loopt voor een periode van maar liefst 4 jaar!

De automatiseringskwestie houdt onze fractie al sinds begin 2018 in zijn greep. De eerste alarmbellen gingen bij ons rinkelen nav een rapport van de Rekenkamercommissie van Heemstede dat werd uitgebracht in november 2017. Wij hebben getracht dit dringende onderwerp eerder in de raad van Bloemendaal te bespreken maar hebben daarbij veel tegenwerking ondervonden. Ruim een jaar hebben wij moeten wachten en nu is het te laat.

Ook in januari jl toen de meerderheid in de raad op voorspraak van de VVD ervoor zorgde dat het onderwerp van de agenda werd gehaald. Het is dan ook de VVD-wethouder Nico Heijink die belast is met het automatiseringsvraagstuk. Het valt onder zijn portefeuille, wat de andere leden van het college niet ontslaat van de verplichting actief mee te kijken en te beslissen. Hieronder publiceren wij onze oproep aan het college vandaag. Wij beschouwen dit als een brandbrief en wensen uit alle macht dat de rest van de raad nu ook actief wordt en het college vraagt naar het mandaat om volstrekt eigenmachtig een strategisch besluit te nemen over iets dat de toekomst van onze gemeente in het hart raakt.

zoals wij het zien: de gemeente Bloemendaal in de rol van patient

Geacht college,

Gisterenavond heeft de gemeentesecretaris, Wilma Atsma , ons verteld dat het college vandaag een besluit neemt om GRIT te outsourcen. Dat zou een collegebevoegdheid zijn. Volgens Atsma wordt vervolgens ‘alleen nog maar’ aan de raad gevraagd om extra geld. In de begroting staat een risico van EUR 111.000 genoemd. Als we daar binnen blijven, kan de raad in haar ogen alleen maar ‘ja’ zeggen.

Conclusie: dit is een gelopen race en de raad zal moeten instemmen in april tijdens de raadsvergadering. Immers, het besluit is dan al genomen door het college en budget is beschikbaar volgens de begroting. Bovendien is er geen alternatief. Immers, de gemeente kan dit niet meer zelf bolwerken en met Heemstede samen lukt het ook niet.

Onze fractie tekent ernstig bezwaar aan tegen deze gang van zaken om de volgende redenen:

Dit betreft een strategisch belangrijk besluit waar de gemeente de komende vier jaar aan vast zit met een kostenpost van miljoenen. Bij elkaar geeft onze gemeente EUR 3 miljoen per jaar uit aan ICT/GRIT. Bij een strategisch belangrijke aanbesteding dient de raad in de kern en dus inhoudelijk betrokken te worden;

Wij betwisten dat dit slechts een collegebevoegdheid is gezien het grote belang voor onze gemeente en onze inwoners;

De raad heeft nooit de beschikking gekregen over de Gateway rapporten. Atsma vertelde dat deze rapporten wel via de griffie aan de raad zijn gestuurd, maar de Gateway rapporten heeft onze fractie pas gisterenavond voor het eerst kunnen lezen en de inhoud is schrikbarend. Overal kleurt het donker rood en de kritiek is niet mals. ‘GRIT LOOPT VAST!” is de veelzeggende titel van een van die rapporten. Alarmfase 1 al in 2017. Onze fractie vindt het onbestaanbaar dat het college vandaag besluit de outsourcing erdoor te drukken. Bij elke aanbesteding of uitbesteding van werk, is sprake van keuzemogelijkheden. Die keuzes worden ons als raad onthouden en dat kan niet en dat mag niet omdat het hier niet over dagelijks bestuur en uitvoering gaat;

Doelen moeten helder zijn geformuleerd. Dat ontbreekt en Atsma kon het gisterenavond ook niet uitleggen. Ook het 2018 Gateway rapport laat overal rood zien als ‘Essentieel, doe binnenkort’ en ‘Kritiek, doe onmiddellijk’ en daarin wordt verwezen naar het concreet maken van doelen. Is dit een open eind constructie? Hoe slecht is dat?

De samenwerking met Heemstede: daarover gaan we het de komende maanden nog met elkaar hebben. Dat zal best, maar de timing van deze aanbesteding is precies fout. In plaats van dat we eerst en vooraf spreken over wat en hoe we gaan outsourcen en wat de rol is van Heemstede en hoe we de samenwerking vorm geven, wordt nu al besloten dat een belangrijk deel wordt uitbesteed zonder de gevolgen te kennen. De volgorde moet precies andersom. Nu wordt het praten over samenwerking met Heemstede ofwel een farce, of we snijden onszelf nu in de vingers omdat we de aanbesteding qua kosten veel efficiënter en effectiever hadden kunnen doen. Bijv. door een zeer strakke regie te houden op wat we met Heemstede doen. Je kunt het een niet los zien van het ander. Dit is ook een stevig kritiekpunt volgens Gateway;

Ons wordt voorgehouden dat er geen besparingen zullen zijn op software, maar wel op beheer. Waar is het bewijs? Wat heeft de raad hiervan gezien? Hoe groot is die besparing?

Idem: meer winst als werkprocessen op dezelfde manier worden ingericht. Dat werd ons verteld, maar waaruit blijkt dat? Hoe gebeurt dat en welke winst is er dan te behalen en hoe werkt dat uit in de samenwerking met Heemstede?

Mozard: dit heeft een grote impact op het werken van de raad. Welke garanties zijn er dat dit goed gaat en dat informatie beschikbaar is of blijft?

Om korte te gaan: het college kan de rol van de raad nu niet beperken tot het ‘budgetrecht’ en dan net doen alsof we overal alles van af wisten. Dat is niet het geval en het college had ons zorgvuldig en proactief moeten voorbereiden en de Gateway rapporten niet alleen aan ons ter beschikking moeten stellen, wat niet is gebeurd, maar ook moeten bespreken. Bovendien druist dit direct in tegen het beginsel dat de raad beslist over de wijze waarop er wordt samengewerkt met Heemstede.

Wij verzoeken het college geen definitief besluit te nemen vandaag.

Hart voor Bloemendaal

Vorig jaar kondigde burgemeester Elbert Roest een onafhankelijk onderzoek aan naar de gebeurtenissen in het dossier ‘Elswoutshoek’. Dit dossier houdt de gemeente al sinds 2010 bezig. De gemeenteraad stemde op 4 juli 2018 in met dat onderzoek en stelde een budget beschikbaar van EUR 130.000. Vervolgens werd een bureau aangezocht dat het onderzoek diende uit te voeren en dat werd #Integis. Een bureau met een grote reputatie op dit gebied. Ons raadslid Roos stemde in met het onderzoek, al had zij wel vragen. Zouden haar integriteitsmeldingen die zij in aanwezigheid van haar advocaat op 7 maart 2018 bij burgemeester Roest deed worden meegenomen? Zou Integis de beschikking krijgen over alle informatie? En wat zou er gebeuren met de meldingen van Roos die betrekking hadden op vermoedens van strafbare feiten, gepleegd door twee oud-wethouders. De formulering van de onderzoeksopdracht liet zien dat juist die meldingen buiten de scope van het onderzoek vielen. Niettemin hield zij hoop op een gedegen aanpak en was zij overtuigd van de professionaliteit van het bureau Integis. Raadslid Slewe onthield zich van stemming over het raadsvoorstel. Hij had ernstig bezwaar tegen het feit dat slechts het jaar 2014 zou worden onderzocht terwijl juist in eerdere jaren de basis was gelegd voor de bestuurlijke ellende die daaruit was voortgevloeid. Bovendien zou het onderzoek op basis van vrijwilligheid worden uitgevoerd, werden ambtenaren buiten het onderzoek gelaten en kon niemand onder ede worden gehoord. Tenslotte speelde voor Slewe uiteraard een rol dat hij persoonlijk betrokken was en is bij Elswoutshoek als mede-eigenaar wat hem ervan heeft weerhouden te stemmen.

Tot zo ver in het kort de voorgeschiedenis. Afgelopen week werd Roos gebeld door #Integis met de vraag of zij wilde meewerken aan het onderzoek en bereid was tot een interview. Zij liet weten hier enige bedenktijd voor nodig te hebben aangezien Roos op dit moment nog altijd bezig is met een strafproces dat direct te maken heeft met het dossier Elswoutshoek. Het hoger beroep loopt nog. Het is in dat kader van belang ook daarin zuiver te acteren en niet het ene belang te vermengen met het andere. Dat neemt niet weg dat Roos verklaarde de wens van het onderzoeksbureau te respecteren en niet te twijfelen aan de deskundigheid van het bureau. Tegelijkertijd zou een open en eerlijk gesprek met alle feiten en stukken op tafel wellicht toch een stap in de goede richting zijn om in het onderzoek de onderste steen boven te krijgen. Waarheidsvinding was tot op heden onmogelijk zoals Roos ook heeft ervaren in haar strafproces. Immers: alle van belang zijnde stukken zijn haar onthouden. De burgemeester, c.q. het college weigert voor Roos ontlastend bewijs te overhandigen, dan wel beschikbaar te stellen wat in strijd is met een van de beginselen in het strafprocesrecht, nl dat iedere verdachte recht heeft op een fair trial. Maar zouden alle feiten en stukken dan ook echt getoond worden? Dat was de vraag die Roos zichzelf stelde.

Roos en Slewe ontvingen direct na dit telefoongesprek een brief van burgemeester Roest. De brief publiceren wij hieronder. De burgemeester beveelt de twee raadsleden van harte aan mee te werken aan het onderzoek van Integis en de onderzoekers van alle informatie te voorzien. Maar dan. In de laatste alinea van zijn brief vertelt Roest dat het verboden is te praten over stukken die geheim zijn in het Elswoutshoekdossier. Beste lezers: op het bureau van Roos en Slewe ligt een grote stapel brieven van het college waarin iedere keer opnieuw wordt meegedeeld dat gegevens geheim of vertrouwelijk zijn. Daar wordt direct artikel 272 Wetboek van Strafrecht aan gekoppeld wat betekent dat als hierover wordt gesproken door Roos of Slewe, direct strafvervolging volgt. De kans op een volgend strafproces is allerminst denkbeeldig. De dreiging is reëel. Alles wat #Elswoutshoek raakt of aangaat is geheim of vertrouwelijk en de beide raadsleden zijn gewaarschuwd. Dat daarbij door het college, dan wel de betrokken burgemeester destijds en door de gemeentesecretaris in strijd is gehandeld met de Gemeentewet, dat Roos aangifte heeft gedaan wegens valsheid in geschrifte tegen de gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink komt daar nog eens bij. De burgemeester Roest beroept zich juist op dat besluit waarvan Roos zegt: dit besluit is niet rechtsgeldig genomen en is later vervalst.

Filmpje

Het is uitgesloten dat dit onderzoek tot een goed einde kan worden volbracht. Roos en Slewe hebben een door de burgemeester hoogstpersoonlijk overgebracht spreekverbod ontvangen om datgene met Integis te bespreken dat de kern vormt van de problematiek die Bloemendaal in een wurggreep houdt.

Resumerend. Een onderzoek is alleen dan volwaardig als een complete openheid van zaken wordt gegeven. Zonder belemmeringen en zonder valkuilen, zonder dreiging van een strafvervolging. De positie van Roos en Slewe wordt door deze burgemeester ernstig ondermijnd. Rest ons nog te zeggen dat wij het als fractie diep betreuren dat dit onderzoek, waarvan de uitkomst achter de schermen indirect wordt beïnvloed door het opleggen van een spreekverbod en wel zodanig dat van een fundamentele zoektocht naar de waarheid geen sprake meer kan zijn, de gemeenschap van #Bloemendaal nog zo veel geld kost.

Brief van BM Roest:

nb: Foto: Haarlems Dagblad 30 maart 2018, Burgemeester Bloemendaal onderzoek Elswoutshoek