Poliflw

Fotocredits: Robin Mathlener

ChristenUnie Wageningen's cover photo

Vertraging (door Monique Heger) Inmiddels kent u me mogelijk een beetje via deze stukjes. Ik houd van drukte en gezelligheid. Bezig zijn. Maar een paar keer per jaar ga ik op reces. Echt, helemaal weg. Dan zet ik een stoeltje aan een eenzame fjord. Rust, stilte en een voorbij springende vis. Dan vraag ik me af waarom we altijd maar aan het rennen zijn? Waarom altijd die focus op meer? Op je werk heb je ‘voortgangs’gesprekken, we hebben ‘problemen’ als de economie matig groeit, we hebben een ‘bereikbaarheidsprobleem’ als je af en toe eens vijf minuten rustig moet rijden voor de campusafslag. Hebben we ook tijd voor vertraging? “Beschaving vraagt vertraging,” citeer ik Wouter Beekers uit de NRC van 5 juli. “Pas als we ons denken durven vertragen, geduldig luisteren, durven twijfelen en nuance zoeken ontstaat er ruimte voor verbinding.” Verbinding op vele vlakken. Met mezelf, de buren of de automobilist naast me in de rij. Bij de fjord is er tijd om te luisteren. Naar mijn lief, naar een boek, en zeker ook naar God. Voor mezelf is Hij uiteindelijk de ultieme Rust. “Mijn hart is onrustig, tot het rust vindt bij U”. Een lied van Augustinus dat ik komende weken in mijn hoofd meeneem. En het is het goede voornemen voor het nieuwe jaar. Vertraag! Ik wens u ook een tijd van vertraging toe. Rust en tijd voor elkaar. Tot September.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post

UPDATE: de motie is met een meerderheid aangenomen! Terwijl overal in het land kerken leegstaan, ervaren minstens vijf kerken in Wageningen ruimtegebrek. De kerken, verenigd in Kerknet, hebben de Wageningse gemeenteraad om hulp gevraagd. Briefschrijver Albert Willemsen: „Ik voel een lentebriesje.” Motie ChristenUnie Monique Heger, raadslid voor de ChristenUnie in de Wageningse gemeenteraad, dient dinsdagavond een motie in. Daarin roept ze het college op om vóór het vaststellen van bestemmingsplannen in gesprek te gaan met het platform Kerknet en om na te denken over ruimte voor de kerken. https://www.rd.nl/wageningse-kerken-doen-beroep-op-gemeente-1.1582202

Wageningse kerken doen beroep op gemeente

Terwijl overal in het land kerken leegstaan, ervaren minstens vijf kerken in Wageningen ruimtegebrek. De kerken, verenigd in Kerknet, hebben de Wageningse gemeenteraad om hulp gevraagd. Briefschrijver Albert Willemsen: „Ik voel een lentebriesje.”

Grootse Dingen Doen door Monique Heger

Vanavond in Haarlem!

ChristenUnie

Op vrijdagavond 5 juli willen Gert-Jan Segers, Carla Dik-Faber, Michel Klein en weerman en klimatoloog Reinier van den Berg met de achterban van de ChristenUnie in gesprek over het klimaatakkoord. Gert-Jan Segers vertelt hoe het klimaatakkoord tot stand is gekomen en wat daarin voor de ChristenUnie belangrijk is. Reinier van den Berg gaat in op feiten en fabels rondom klimaatverandering. Tijdens de informatieavond is er veel ruimte voor interactie en vragen, uiteraard ook voor kritische vragen. De toegang is gratis. Kijk voor meer informatie op https://www.christenunie.nl/informatieavond-klimaatakkoord

Algemene Beschouwingen – ChristenUnie Wageningen “Als de Heere het huis niet bouwt, vergeefs zwoegen de bouwers.” (ps 127) Dit is een typisch vers uit de Bijbel dat mij bij de les houdt. Doe ik de goede dingen en doe ik de goede dingen goed. We kunnen nog zo hard werken, maar als het niet gedragen wordt, dan zwoegen we vergeefs. “Bouwen” zal dan ook de lijn worden in mijn beschouwingen. Ik speel al een aantal jaar in onze ‘kinderband’ van de kerk. Een aantal weken geleden, rond de komst van de kadernota, speelde we een lied dat ik wel toepasselijk vond voor vandaag. Het lied gaat over regen en zwaar weer. Het heeft drie coupletten. Dan weet u dat vast. Met heel veel herhalingen, zoals dat gaat bij kinderliedjes, maar die heb ik geschrapt. (door Monique Heger) Lees via de onderstaande link verder over de Algemene Beschouwingen: https://wageningen.christenunie.nl/blog/2019/07/02/Algemene-Beschouwingen--ChristenUnie-Wageningen?originNode=45253

Verkamerd…. (door Monique Heger) Als raadslid is je leven vol dilemma’s. Eigenlijk net als thuis. We zijn constant bezig om afwegingen te maken. Ook afgelopen 17 juni lag er weer zo’n dilemma voor. “Je kunt het in dit onderwerp nooit goed doen”, zei mijn buurman aan het begin van de vergadering. En zijn voorspelling kwam uit. Er komen steeds meer studenten, en dus de vraag naar woonruimte. Er komen meer studentenflats en er worden ook steeds vaker huizen verkamerd om studenten een onderkomen te geven. In sommige straten zijn er al heel veel studentenwoningen. De vraag is of dat ongelimiteerd kan blijven groeien als je ook ruimte wil maken voor jonge gezinnen, afgestudeerden die gaan samenwonen of jongeren die uit huis gaan. Tijdens het raadsgesprek met insprekers kwamen de verschillen snel op tafel. Studenten pleitten voor meer mogelijkheden in woonwijken. Maar sommige bewoners, van bijvoorbeeld de Nude en Wageningen Hoog, voor minder. Een richtlijn voor hoeveel kamers er in een straat mogen komen is dan ook niet zo makkelijk gemaakt. Voor mij staat vast dat we de verkamering moeten gaan inperken. Over details gaan we het volgende week verder hebben. Maar een ding is nu al zeker: we gaan het nooit goed doen voor iedereen.

Monique Heger: Onthutst Verdrietig en ook wel enigszins onthutst fietste ik maandag 3 juni na de raadsvergadering huiswaarts. Verdrietig omdat het niet mogelijk bleek om een voorstel door de raad goedgekeurd te krijgen om Wageningers die het niet breed hebben te compenseren voor een tijdelijke gemeentelijke belasting. En onthutst omdat partijen die zich sociaal noemen niet voor de inhoud maar voor het spel gaan en daarmee hun taak als volksvertegenwoordiger, en daarmee ook de raad als geheel, totaal ongeloofwaardig maken. Als raadslid zijn we, mijns inziens, gekozen om het beste te zoeken voor de stad, om te zoeken naar manieren om iedereen mee te laten doen in onze samenleving. Om te zorgen voor veiligheid op straat en goed wonen. Niet om spelletjes met elkaar te spelen en elkaar de loef af te steken. Mogelijk vindt u me nu naïef, maar ik probeer mijn werk integer te doen, met oog voor de samenleving. Als anderen dat niet doen, maar alleen een wig willen drijven in de gemeenteraad, schokt me dat. Of je nu wel of niet in de coalitie zit, het is je taak om te zorgen voor alle Wageningers. We gaan het oplossen, dat beloof ik, maar de deuk in mijn vertrouwen blijft.

Simpel? (door Monique Heger) Kent u dat? Dat iets wat als simpel wordt verkocht, bij thuiskomst toch erg moeilijk blijkt te zijn. Het gebeurt me bij het klussen in mijn camper of, zoals afgelopen weekend, met de installatie van de nieuwe regenton. De jonge regentonverkoper deed het voorkomen als een zeer eenvoudige klus. Na de eerste zaagsnede in de regenpijp bleek de uitdaging toch aardig groot om alles recht en waterpas aan de muur te krijgen. Uiteindelijk kostte het ‘simpele’ werkje me twee uur. Maar: hij staat! Het installeren van die regenton was eigenlijk net als mijn eerste jaar raadswerk. Wat er vanaf de zijlijn als relatief eenvoudig uitziet, blijkt een complexe, intensieve en tijdrovende klus. Als raadslid ben ik wekelijks zo’n twee a drie dagdelen bezig met gesprekken in de stad, vergaderingen of het voorbereiden van politieke stukken. Nu ik één van die 25 zetels bezet, wil ik elk besluit afgewogen nemen. En dat kost tijd; soms veel tijd. Dit kwam ook naar voren bij het afscheid van Rani, één van de twee raadsleden van Connect Wageningen. Ze is vol enthousiasme begonnen en heeft veel nieuwe ideeën geponeerd. Maar het bleek niet altijd makkelijk te combineren met werk en thuis. Dank Rani voor je vele uren inzet voor de Raad en voor de stad. Take Care.

Photos from ChristenUnie Wageningen's post