Kom je overal binnen met je hond? In deze video delen geleidehondgebruikers hun ervaringen qua toegankelijkheid met een geleidehond. Meer informatie is te lezen in ons nieuwsbericht over (on)toegankelijkheid: https://geleidehond.nl/artikel/deur-staat-op-kier-voor-geleidehond -------------------------------------------------------------------------------------- Tekstalternatief Mijn naam is Jan Taco Bosma, ik ben hier met Duba. Mijn naam is Jan Redegeld en dit is mijn buddyhond Bouba. Ik ben Diënne Robben en ik heb mijn geleidehond Toshan bij me. Ik ben Bert Kuitems en dit is mijn geleidehond Callou, mijn vrijheid. Ik ga niet vaak naar de winkel of naar een restaurant. Maar als ik het doe, dan doe ik dat alleen maar als hij erbij is. En… Het gaat niet zonder hem. Ik heb een keer bij een restaurant meegemaakt dat we binnen kwamen en dat de hond niet naar binnen mocht. En de leidinggevende kwam erbij en toen werden we toegelaten. Maar op een plaats neergezet waar we midden in de tocht zaten en gewoon niet fatsoenlijk konden zitten. Buiten het restaurant. In eerste geval had mijn zus een tafeltje gereserveerd en vergeten te melden dat er een hond mee kwam. En toen werden we toch gewoon echt geweigerd van. Nee, we willen geen dieren. Zometeen komen ze met een goudvis aan. Op een gegeven moment vroeg de dame aan de kassa, is het een blindengeleidehond? Nou, nee. Wilt u hem dan de volgende keer buiten laten? Ik sta eigenlijk een beetje met mijn mond vol tanden in eerste instantie. Maar thuis kan ik er dan wel heel boos over worden en ook verdrietig. Als ik weet dat ik ergens niet welkom ben dan ga ik er ook niet naar toe. Ik wil het conflict niet aan gaan want ik kan dat conflict niet aan. Want dan weet ik namelijk dat ik onrustig word. Dan lig ik ‘s nachts wakker. Als ik naar een hotel ga of ik ga naar een restaurant of ik ga naar iets anders. Dan bel ik van tevoren altijd even op om te vragen of het mogelijk is of ik met mijn geleidehond kan komen. Een zus van mij heeft op de intensive care gelegen, nou dat is een afdeling waar het niet mocht. Maar eigenlijk op heel veel afdelingen was dat mogelijk. En het heerlijke is dan dat je met zo’n hond het ziekenhuis in gaat waar het gewoon een gigantische drukte is. En waar mensen allemaal door elkaar heen lopen in stromen en die hond neemt zijn route en brengt me er heen. Dan voel je je gewoon zo… Ja, dan ga ik stralen. Dan word ik blij. Het is nog niet zo bekend dat iedereen het accepteert. Als je met een hond komt dat je zomaar binnen komt. Eigenlijk vind ik dat overal waar je met zo’n hond komt moet je welkom zijn. Als er zaken onbekend zijn laat ze het vragen. Met andere woorden, als je met de hond komt en ze weten niet wat ze er mee aan moeten. Als ze dat benoemen dan kun je met elkaar daarover in gesprek komen. Vooral uitleggen en begrip kweken. Ik denk dat het beste is om te doen. Naar elkaar met beide partijen. Hoe moeilijk dat ook is.
