Poliflw

#Verkiezingsnieuws | Hoeveel stemmen hebben de Barneveldse kandidaten bij de Provinciale Statenverkiezingen in (de eigen gemeente) Barneveld behaald? We hebben het voor u op een rijtje gezet: VVD 31. Henny van Rij: 216 34. Henk Morren: 63 35. Gerard van den Tweel: 89 36. Gerard van den Hengel: 427 CDA 38. Eppie Fokkema: 38 48. Jaco Geurts: 419 ChristenUnie 27. Gaatze Rekker: 367 SGP 03. Bennie Wijnne: 1937 12. Jaap van den Bosch: 142 15. Leendert de Knegt: 303 23. Koos van der Tang: 275 GroenLinks 19. Age Kamermans: 64

#burgershoudenvanboeren Je zult koe zijn en geschilderd door De Haas. Dan klopt de uitdrukking: “Je weet nooit hoe een koe een haas vangt” echt niet meer? Ze is roodbont en je kijkt frontaal tegen haar kont. Sorry hoor, maar het rijmt zo mooi en het is echt wat je ziet. Zou de uitdrukking “Zo dom als het achtereinde van een koe” teruggaan naar dit schilderij uit 1880, zo bedenk ik mij. U kunt het kunstwerkje de komende tijd bewonderen in ons Pluimveemuseum; ik mocht recent de prachtige wisselexpositie aldaar over het rund openen. Jan de Haas was een schilder van de Haagse school. Stadsmensen als hij trokken er op uit met hun schildersdoos en –ezel om het prachtige buitengebied te portretteren. Levensecht geschilderd of uitvergroot met oog voor detail. Uit bewondering voor het land, het water en de luchten en wat zich in dit decor afspeelde. Dat misschien wel wat geromantiseerde beeld van de schilders van de Haagse School contrasteert nogal met de schokkende beelden die hedendaagse dierenactivisten ons schetsen. De stadse filmers die onze boeren “undercover” bezoeken om misstanden in de veehouderijen aan de kaak te stellen, dierenleed te ensceneren en ons in Hart voor Nederland trakteren op de uitwassen van de kiloknallers. Ja, misstanden moeten aan de kaak worden gesteld en uitwassen aangepakt. Maar doe je onze boeren recht door deze beeldvorming? Of is dit een manier van actievoeren om hen stelselmatig in een kwaad daglicht te stellen? De veganisten en vegetariërs tegen de vleeseters en veehouders. Laten we de koe dus bij de horens vatten. Ik zie boeren die vol overgave en met liefde hun dieren houden en verzorgen. Boerinnen met hart voor kippen, koeien, kalveren, varkens, schapen, geiten… Agrariërs die zich inzetten voor een vitale en goed verzorgde veestapel. Dag en nacht in de weer voor hun dieren. Met een inzet om ons, consumenten, te voorzien van gezond, veilig en voedzaam voedsel. De afgelopen tijd zijn in de sociale media onder de hashtag #boerenhoudenvandieren tal van filmpjes en berichten verschenen van deze boeren en boerinnen met hart voor hun dieren. Uit onze regio bijvoorbeeld van Christa Blom met haar kippen of Conny van den Top met Happy Farmlife. En wat roepen ze op? Bij mij goede gevoelens, maar bij de actievoerders van Animal Rights komen de reacties in de vorm van ontluisterende filmpjes, stuitende foto’s, en agressieve commentaren. Haal dan even diep adem en vraag je af of je meer bereikt met harder schreeuwen of met slimmer luisteren. Uit publieksonderzoek van Kantar Public (het vroegere NIPO) uit 2017 blijkt trouwens dat de maatschappelijke waardering voor de boer best groot is. Driekwart van de bevolking beoordeelt de agrarische ondernemer als positief en gemiddeld krijgt de sector een rapportcijfer van 7,7. Slechts 4% procent van de Nederlanders beoordeelt de agrarische ondernemer als negatief. Op zich heeft de agrarische sector dus best een groot draagvlak onder de bevolking. De berichtgeving in de media doet vele boeren soms misschien anders ervaren. Tel echter ook je zegeningen en hou dat draagvlak vast, zou ik zeggen. Van de cabaretier Herman Finkers is de uitdrukking dat, als je niet veel weet het eigenlijk allemaal heel makkelijk is. Soms hoor ik dat terug in de reacties van boeren op de dierenactivisten en de door hen geschetste beeldvorming. Daarin komt iets terug van dat gezegde “zo dom als het achtereinde van een koe” (of varken). Een verwijt aan de criticasters dat ze geen benul hebben van het moderne boerenbedrijf. Daaronder voel je de irritatie en frustratie dat die anderen “het” maar niet begrijpen. Om moedeloos van te worden. Natuurlijk, er zijn grenzen en daar mogen ook de dierenactivisten niet overheen. Om die reden vroeg ons Barneveldse Tweede Kamerlid Jaco Geurts recent ook om steviger maatregelen bij de minister van Justitie. Toch zou ik tegen onze boeren zeggen: blijf de dialoog zoeken, neem kritiek serieus en pak uitwassen aan. Sjoemelen hoort er niet bij, “een waarheid als een koe”, toch? Open en transparant zijn over jullie mooie bedrijven en het welzijn van de dieren. Natuurlijk, “er is geen koe zo bont of er zit wel een vlekje aan”, dat moet de samenleving zich ook realiseren. Niemand is perfect, ook dát hoeven we niet te verbergen. Dus, laat iedereen maar meekijken hoe er vandaag de dag wordt geboerd en leg het uit. Het draagvlak zal versterken en ik zie de campagne #burgershoudenvanboeren zich al ontwikkelen. Nog even terug naar ons Pluimveemuseum dat zich heeft verloofd en is gaan samenwonen met het veeteeltmuseum uit Beers. Een mooie verbreding en aanwinst voor Barneveld en onze Food Valley. In het museum wordt de grote kop van Sunny Boy tentoongesteld. Hij zorgde voor een miljoen nakomelingen. Kalveren dan wel te verstaan, die tot de beste melkkoeien van Nederland uitgroeiden. Dankzij wetenschappelijk onderzoek, uitgekiende fokmethodes en de goede verzorging van de dieren verdubbelde de melkproductie van de koe in de afgelopen vijftig jaar. Dierenwelzijn en gezonde voedselproductie kunnen echt hand in hand gaan. De anonieme roodbonte koe van De Haas en de zwartbonte stier Sunny Boy staan daarvoor model. Waarin een klein land groot kan zijn! Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Photos from Gemeente Barneveld's post