Het nieuws van alle kanten Het was jammer dat het Nederlands elftal deze zomer net naast het wereldkampioenschap greep. De prijsuitreiking was een wat vreemde gebeurtenis. Het publiek begon te fluiten. Het was voor de Nederlandse verslaggevers niet duidelijk waarom. De NOS deed twee weken geleden verslag op 14 juli. De Franse nationale feestdag. Tijdens de feestelijkheden op de Champs Elysées werd de Franse president Macron door het publiek keihard uitgefloten. De NOS redactie reageerde ouderwets door te doen of de neus bloedt. Mark Rutte en ons leger deden mee aan de feestelijkheden. Echter, over de weerzin die Macron oproept bij een groot deel van zijn onderdanen bij de NOS geen woord. Honderdtachtig demonstranten werden opgepakt. Het is heel kwalijk dat de NOS redactie voor mij als nieuwsconsument wil bepalen wat wel en niet goed is om te weten. 14 juli is ironisch genoeg de dag dat de bestorming van de Bastille in Parijs plaats vond. Het wordt gezien als het begin van de Franse revolutie in 1789. De ironie zit hem er in dat de nieuwe Zonnekoning Macron inmiddels zijn weg naar het pluche heeft gevonden. De Champs Elysées is lang en vooral heel breed. Na een opstand in 1848 ontwierp Baron Haussmann in opdracht van keizer (en president) Napoleon III een plan waarin grote brede boulevards dwars door de binnenstad werden aangelegd. Hiervoor werden veel woningen plat gegooid. Bewoners werden gedwongen te verhuizen naar de buitenwijken van Parijs. Om te voorkomen dat de opvliegende Fransen barricaden konden opwerpen, werden deze boulevards extra breed gemaakt. Zo werd het onmogelijk de straat over de hele breedte te blokkeren. Het uitfluiten van Macron op 14 juli, op de Champs Elysées heeft een ironisch historische waarde. Alleen mag ik dat niet weten. Nieuwe E.U. wetgeving tegen nepnieuws en beïnvloeding van verkiezingen heeft er alleen voor gezorgd dat er een minder evenwichtige informatie voorziening is. En de mening van het individu kan worden kwijtgemaakt met filters. Deze column is niet van historische waarde. Het kijkt naar het maatschappelijke gerommel van vandaag. Enkele weken geleden voerde Facebook een nieuw beleid in m.b.t. politieke uitingen. In het kort kwam het er op neer dat de POV besloten had één van mijn columns een duwtje te geven om een wat groter bereik te krijgen. Dit mocht alleen niet van dhr. Zuckerberg. Ik vond het persoonlijk wel grappig dat een Amerikaans bedrijf het een lokale Nederlandse politieke partij verbiedt om politiek te bedrijven op haar social media platform. En nee, het is niet terecht dat het platvorm stukken die voldoen aan de wet weigert. Facebook levert een product, ze is geen eigenaar van de gedachten van haar klanten. Diezelfde meneer Zuckerberg heeft zijn compagnon Eduardo Saverin, de man waarmee hij het inmiddels miljardenbedrijf gestart is, op een tamelijk vervelende manier pootje gelicht. Door een juridische truc werden de aandelen van Saverin homeopathisch verdunt. Een beetje onvolwassen als je het mij vraagt. En die meneer staat aan het roer van Facebook en moet dus bepalen wie er in de wereld zijn mond moet houden? Inmiddels worden ook stukken met de naam van een Engelse dwarsligger met ondubbelzinnige kritiek op de overheid uitgefilterd en geweigerd. En daarmee kan ook de vraag waarom T.R. geen recht van spreken heeft niet meer worden beantwoord. Een social media platform in ontwikkeling waar dat straks wel kan is Thinkspot. De aankondiging was dat zij deze maand live gaan. Ik ben benieuwd naar dit initiatief. Het is voor de toekomst niet vanzelfsprekend dat je nog langer een ander geluid dan die van onze machthebbers zult horen. Daarom is het verstandig om zelf de plekjes op te zoeken die met zaken komen die interessant zijn. Zoals het ‘zwartboek NOS’ van Journalist Arnold Karskens. En je kunt zelf een bijdrage leveren, door bijvoorbeeld te zorgen dat dit geluid breder gehoord wordt. Door dit stuk te delen. Dan maak je zelf nieuwsvrijheid en heeft deze column geen goedkeuring meer nodig van Mark. Ik kies namelijk graag zelf door wie ik mij laat indoctrineren. Mike Umas