René de Vries: Draagvlak, daadkracht bestaat dat nog? __________________________________________ Vorige maand was ik op een studiebijeenkomst van één van de organisaties waarvoor ik werkzaam ben. Als thema kwam aan de orde “draagvlak versus daadkracht”. Draagvlak en daadkracht staan wat mij betreft niet tegenover elkaar, maar juist naast elkaar: je hebt beide nodig. In ieder bestuur, bij iedere organisatie en bij elke beslissing moeten we streven naar draagvlak én ook daadkracht tonen. Zowel een maximale ondersteuning door de achterban, de belanghebbenden of betrokkenen én het vermogen om plannen snel en goed uit te voeren. Helaas moeten we vaststellen dat dit in onze samenleving steeds moeilijker, zo niet onmogelijk wordt. In diezelfde periode van de studiebijeenkomst was er heel veel heibel en ongenoegen in de landelijke politiek over de Klimaatplannen en het Kinderpardon. En dat gaat maar door. Politieke partijen die eerst de afgesproken uitgangspunten ervan onderschrijven wensen deze vervolgens niet na te komen. De één onder druk van een groot landelijk dagblad, de ander om met het oog op de komende verkiezingen de eigen kiezers te paaien. De vraag is natuurlijk of dit voorbeelden zijn van draagvlak of daadkracht, of van allebei. Voor veel Nederlanders leidt het denk ik eerder tot onbegrip en ongenoegen. Want waar staan die partijen nu eigenlijk voor, wat willen of denken ze te bereiken, wat is hun handtekening nog waard? ► Elders, de toverlocatie Maar ook in onze eigen gemeente valt het niet altijd mee. Natuurlijk is er draagvlak in onze samenleving voor zendmasten ten behoeve van mobiele telefonie, ondanks alle bezwaren die er zijn. Maar is er ook draagvlak in de buurt waar ze worden geplaatst? Als de bewoners van Schaveren zich tegen plaatsing in hun omgeving verzetten kiest de politiek voor draagvlak bij deze groep. De mast moet elders komen, de toverlocatie voor alle problemen. U begrijpt het al, “elders” is er ook geen draagvlak, wel onbegrip. Natuurlijk is er draagvlak voor grote economische ontwikkelingen, zoals de uitbreiding van de VMI, of is er adhesie voor vermindering van restafval en van beheersing van de kosten daarvan. Maar is er ook draagvlak bij de omwonenden van dat industrieterrein of bij de mensen die nu zelf hun eigen troep moeten wegbrengen? Hoe moet het nu verder: suggereren we oplossingen die er niet zijn, stellen we uit, worden de problemen straks wel elders opgelost of zijn we daadkrachtig? En wat is dat dan? Of moeten we vaststellen dat in onze tijd draagvlak en daadkracht vaak niet meer bestaan en dat daar meestal iets anders tegenover staat, zoals onbegrip en ongenoegen. Mijn inzet blijft hetzelfde: draagvlak én daadkracht! ► Info Elke week schrijven vertegenwoordigers van Nieuwe Lijn in een persoonlijke column over zaken waarmee zij bezig zijn, wat hen inspireert of overkomt. Voor overig nieuws en informatie is Nieuwe Lijn regelmatig met onze informatiekraam te vinden in het centrum van Vaassen. Ook beschikt Nieuwe Lijn over een actuele website, www.nieuwelijn.nl, en is zeer actief op Facebook, Twitter en Instagram. ► Reageren René de Vries is raadslid van Nieuwe Lijn. Reageren op deze column kan via rene@nieuwelijn.nl.