De polder als werelderfgoed? De aantrekkelijkheid van Eemnes wordt voor een belangrijk deel bepaald door de nabijheid van de polder, als onderdeel van Eemland. De lofzang op dit gebied is herhaaldelijk gezongen. Het fenomeen kreeg extra publiciteit toen de Eemnesser polder in 2008 onderdeel werd van het Nationaal landschap Arkemheen-Eemland. De belangrijkste redenen waren de aard van het landschap als typisch voor Nederland en uniek in de wereld. Dit laatste door de combinatie van weidse vergezichten, drassige weilanden, massaal broedende weidevogels en waaien, oude kolkgaten die zijn ontstaan bij dijkdoorbraken van de voormalige Zuiderzee. Het is niet verwonderlijk dat Natuurmonumenten voor Eemland een specifiek actieplan heeft opgesteld: een groter leefgebied voor de weidevogels, de Eem als ecologische verbindingszone, herstel van de uiterwaarden langs de Eem als laaglandrivier, herstel van de waterplanten in de waaien en handhaven van de Valse Bosjes. Nu lijkt dit op het intrappen van een open deur, niemand zal de zin van deze initiatieven bestrijden. Deze opstelling ondermijnt dan wel de noodzaak tot actief optreden. Het uitblijven van acties kan kwalijke gevolgen hebben. Een voorbeeld hiervan, bij andere unieke gebieden, is de problematiek van de koraalriffen. Alom bewierookt, maar de neergang is de laatste jaren dramatisch. DorpsBelang wil extra aan de weg timmeren om een van haar kerndoelstellingen, het behoud van landschappelijke waarden, onder de aandacht te brengen. Hoe? Vanzelfsprekend door concrete initiatieven zoveel mogelijk te intensiveren. Maar ook, hoe symbolisch wellicht, door een verzoek in te dienen bij de overheid om de Eempolder als werelderfgoed voor te dragen. Zou dit een kans van slagen hebben? Wij denken van wel. De wereld erfgoedlijst is recent gekwalificeerd als onevenwichtig door te veel stadscentra en een groot arsenaal aan culturele en religieuze erfgoederen. De voordracht van een natuurlijk domein lijkt daarom welkom!