Poliflw

Niet te geloven! Afgelopen week spraken we over het afvalbeleid in onze gemeente en de ermee samenhangende kosten. Een belangrijk en interessant onderwerp, met name de afvalscheiding. De informatie leidde op een bepaald moment bij mij tot de volgende uitroep: “ Ik kan dit of liever gezegd ik wil dit niet geloven.” Mijn opmerking had er niets mee te maken, dat ik de woorden van de betreffende ambtenaar die de presentatie verzorgde, in twijfel trok. Integendeel. Maar wel met het scheidingsgedrag van ons, inwoners van Bernheze. Wat blijkt namelijk?! Het is niet te geloven! De (gemiddelde) samenstelling van de restafvalcontainer ofwel de grijze container bestond in 2018 uit 41,6% etensresten. Keukenafval dus, jawel, ruim 40%. Onvoorstelbaar. Terwijl het via de GFT- container, inderdaad die groene, gratis en voor niets wordt opgehaald. Voor ( het restafval in ) de grijze container betaal je € 0,32 per kg + een vast bedrag per ophaalservice. Wat je zo al kunt besparen. Maar dit is nog niet alles. Ook kun je dat met plastic, blik en drankkartons; met textiel, papier/karton en glas. Van dit alles kun je gratis afkomen. Zoveel moeite kost dat niet. Voldoende (ophaal-)mogelijkheden. Maar je moet het wel willen! Ongelooflijk dat de samenstelling van de grijze container in 2018 slechts 13,4% afval bevatte, dat echt tot restafval behoort. Want 24,5% was overig afval, zoals hout, verf, batterijen en luiers, dat je ook elders kwijt kunt. Er valt dus heel wat te besparen en dan heb ik het nog eens niet over ‘duurzaamheid’. Ad Donkers, Politieke Partij Blanco

Van debat naar de bar Het is weer tijd om de verantwoordelijkheid voor een weekje over te dragen. De raad van 11 doet een stapje naar voren, en wij een stapje terug. In plaats van uit de mouwen, gaan nou de hendjes de lucht in. Voor een weekje willen we liever een bloemetjesgordijn zijn, dan de baas van Bernheze. Weg met de malaise want het is nu tijd voor de polonaise. Nu telt nog maar één Marieke: de dansmarieke. Af en toe moet je de teugels kunnen laten vieren. Veel mensen hebben er al lang naar uitgekeken: het is weer Carnaval! Even niet luisteren naar politieke verhalen met een belerend vingertje of een alwetend oordeel, maar naar slappe klets van zeverders en zwetsers in de ton. We hebben vier dagen (of meer) plezier en maken ons even nergens druk om. De prinsen zwaaien met hun scepter en de dansmariekes gooien hun benen nog eens flink de lucht in. Eindelijk heb ik weer eens ruim de tijd om met mijn vrienden op stap te gaan. Ik hoef geen stukken te lezen of vergaderingen te bezoeken. Alleen af en toe (bij)lappen en meedoen in de polonaise wanneer Dikke Leo de Pruimenpolka weer eens inzet. Volgende week mogen we weer dansen naar de pijpen van de coalitiepartijen, maar nu gaan we gewoon onze eigen gang. Geen verschil in rang of stand, iedereen is gelijk. Veel plezier allemaal. Marko Konings Fractievoorzitter Politieke Partij Blanco

Dat mag niet van de gemeente…. Dit zinnetje hoor je inwoners van de gemeente nog al eens zeggen. ‘ Dat mag niet van de gemeente…’ Maar realiseren we ons als inwoners dat het niet dé gemeente is, maar onze gemeente. Dus ook die van jou. Wij met z’n allen samen zijn en maken de gemeente. Daarover kunnen we ook praten, ideeën uitwisselen, plannen bedenken en indienen, enz. En natuurlijk zijn er afspraken en regels waaraan en waarbinnen we ons moeten houden. Maar er blijft een ruime mate van zelf invulling geven aan. Uiteraard worden er door het college en de gemeenteraad beslissingen en besluiten genomen over allerlei uiteenlopende zaken. Grotere en kleinere. Zaken die het algemeen belang betreffen en zaken die jou direct aangaan. Bij die algemene belanghebbende zaken word je als inwoner betrokken en kun je jouw inbreng hebben, direct of via jouw vereniging, organisatie of jouw ‘dorpsraad’. Zaken die jou direct aangaan, dienen ook nauwkeurig met jou besproken en afgestemd te worden. Daar hoort de nodige informatie, uitleg en communicatie bij, zodat in ieder geval voor jou alles helder is. Dat je begrijpt waarom dit wel kan en dat niet; dat je snapt dat het daar of bij die wel mogelijk is en bij jou niet. Een eerlijke en duidelijke betrokkenheid van ‘de gemeente’ naar jou. Dat is een grondvoorwaarde. In ieder geval wel van Politieke Partij Blanco. Maar dan nog kan het zeker wel gebeuren dat de conclusie is: Dat mag niet…..van de gemeente. Ad Donkers, Politieke Partij Blanco.

Het is feest! Toch? Het is dit jaar 25 jaar geleden dat de gemeentes Heesch, Nistelrode en Heeswijk-Dinther opgingen in de nieuwe gemeente Bernheze. Niet omdat ze dat zo graag wilden, maar omdat hogere overheden dit domweg zo beslisten. We vieren dit jaar dus het zilveren huwelijksfeest van een gedwongen ménage à trois. Logische gedachte van iedereen destijds: “Als dat maar goed gaat…”. Maar nu, 25 jaar later, houdt het huwelijk nog steeds stand. Er wordt nog wel eens getwist of alle partners wel gelijkwaardig zijn. En of er (inmiddels) wel sprake is van wederzijdse genegenheid, of zelfs van aantrekkelijkheid. Maar ook zonder onvoorwaardelijke liefde over en weer blijft de relatie goed. Op zijn tijd gekissebis komt in de beste huwelijken voor, niet waar? Het is misschien het beste te vergelijken met een relatie waarvan je soms hoort dat de partners zeggen: “we leven niet meer als man en vrouw, maar meer als broer en zus”. Maar ik weet ik dat er op verschillende plaatsen in onze gemeente broers en zussen samen een huishouding voeren. Nooit bewust voor elkaar gekozen, maar wel elkaar respecterend. Bekend met de nukken en grillen van de ander, beseffen dat je het samen toch eigenlijk nog niet zo slecht hebt. Politieke Partij Blanco feliciteert de gemeente met het jubileum. Al zal er waarschijnlijk nooit een diepgeworteld Bernhezegevoel ontstaan, vrijwel iedereen is tevreden over de gemeente. En ook al heeft Heeswijk-Dinther dan niets met Heesch, ze hebben er ook geen last van. Marko Konings Fractievoorzitter Politieke Partij Blanco

Geen ver-van-mijn-bed-show De lokale politiek is misschien niet altijd het meest populaire gesprek op verjaardagsfeestjes. Maar toch is er regelmatig een hoop discussie over onderwerpen die uiteindelijk door de gemeenteraad beslist worden in het gemeentehuis. Het is dan belangrijk dat ‘de politiek’ weet wat er leeft onder de mensen. Daarom vinden wij het zo fijn dat ‘de inwoners’ ons regelmatig weten te vinden. Of het nu gaat om de herinrichting van de doorgaande route door Heeswijk-Dinther, de komst van een 2e supermarkt in Nistelrode (of juist niet), het verdwijnen van de bomen uit het centrum van Heesch, de aanleg van tennisbanen in Loosbroek of de bouw van een nieuwe gymzaal in Vorstenbosch. Mensen hebben daar een mening over, maar lang niet altijd dezelfde. Een mevrouw die mij laatst aansprak over de onmogelijke trottoirs aan de Hertog-Jan straat voor mensen met een scootmobiel of rollator kent alleen maar medestanders. Maar de initiatiefnemers voor een whisky-stokerij aan Bus of een huisvesting voor arbeidsmigranten aan de Koffiestraat vinden niet alle buurtbewoners aan hun zijde. Politieke Partij Blanco gaat bij dit soort onderwerpen met diverse partijen om tafel en luistert naar voor- en tegenstanders. Het is dus belangrijk om niet alleen op feesten en partijen je mening te geven over zaken die je wil, of juist niet. Maar praat er ook met de mensen over die er uiteindelijk over beslissen. Politieke Partij Blanco heeft altijd een open oor. Neem contact op via info@ppblanco.nl of 06-11311713 Marko Konings Fractievoorzitter Politieke Partij Blanco

Gisteravond een leerzame brainstormsessie gehad met een aantal leden van Politieke Partij Blanco. Wil jij ook een keer mee komen praten, of alleen luisteren? Meld je zonder verplichtingen: info@ppblanco.nl of 06-11311713

Het Bernhezer gevoel Onlangs mocht ik weer naar het gemeentehuis in Heesch. Onderweg flitsten allerlei gedachtes door mijn hoofd over de goede-oude-tijd, het gemeentekantoor in Heeswijk-Dinther en de discussies over het Bernhezer gevoel van toen met burgemeester van Gorp voorop. Op de Vinkelsestraat net voor het bord Heesch werden mijn gedachten ruw verstoord door iets dat in mijn ooghoeken de aandacht trok. Het duurde even voordat ‘ iets’ tot mij was doorgedrongen maar toen herkende ik de platanen van Plein 1969 uit Heeswijk-Dinther, 8 stuks netjes in het gelid achterin een privetuin. Hoe is het mogelijk dacht ik nog, Heeswijk-Dintherse bomen die met hun poten in Heesche grond staan te pronken. Op de weg terug heb ik nog even stilgestaan om het tafereel op me in te laten werken. Ik moet zeggen dat ze er patent uitzagen, zonder blad in het naakte Heesche land. Nu nog afwachten of hier ook het bekende Bernhezer gevoel gaat aanslaan. Het voorval bracht mij overigens wel op een heel andere gedachte. Als je door Heesch rijdt dan valt op dat daar best wel veel verkeersborden ‘verboden voor vrachtverkeer’ geplant zijn. Dit verbodsbord doet het erg goed in Heesch en draagt daar ook zichtbaar bij aan een gezellig en gezond leefmilieu. In Heeswijk-Dinther daarentegen willen deze borden maar niet aanslaan, ondanks verwoede pogingen van veel inwoners. Wat nu als Heesch spontaan een paar van hun beproefde verbodsborden cadeau zou doen aan Heeswijk-Dinther? Zou dat niet het toppunt van een Bernhezer gevoel kunnen zijn? Joop Akkermans, Politieke Partij Blanco