Poliflw

Onder deze noemer hebben de SP en het CDA samen een informatieve avond over de dak- en thuislozen problematiek georganiseerd. De avond, met raads- en commissieleden, medewerkers uit het werkveld van de maatschappelijke opvang, en ervaringsdeskundigen, was er één van inspiratie, mooie verhalen, veel informatie en soms een moment van stilte.

Dit laatste was het geval toen C, een dame die al lang dakloos is, haar verhaal deed en vertelde hoe mensonwaardig ze soms behandeld wordt:

“Weet je hoe het voelt als je buiten moet slapen en je pepperspray in je ogen gespoten krijgt en wordt weggejaagd? Waardeloos voel je je dan, alsof je van geen enkele waarde bent.”

Deze woorden kunnen niemand onberoerd laten, en riepen bij sommige mensen, ook mij, plaatsvervangende schaamte op. Tegelijkertijd besef ik dat het nu tijd is voor actie.

Na de presentaties en het verhaal van C, gingen we in groepjes uit elkaar om verder te praten over wat we kunnen doen om uiteindelijk een einde te maken aan  dak- en thuisloosheid. Ik zelf raakte aan de praat met een inspirerende meneer R. Kunstenaar en zelf ervaringsdeskundige. Wat mij vooral trof was zijn enthousiasme en zijn actiegerichtheid. Niet te veel denken, maar vooral doen.

Laten we niet teveel bedenken wat er allemaal niet kan, maar wat er allemaal wél kan. Als we elkaar opzoeken, verbinding met elkaar maken en samenwerken kunnen we een heel eind komen.

Dit betekent ook dat we aan de beeldvorming moeten werken en dak- en thuislozen eerst en vooral moeten zien als mensen!

Eindconclusie: zorg voor meer opvang die verspreid is over de gemeente en regio, doorontwikkeling van Skaeve Huse zodat ook die voor vrouwen beschikbaar zijn en huizen bouwen zodat er doorstroom in de keten blijft.

AAN DE SLAG!!

Marc König

Met de paplepel ingegoten

Eveline Wu is niet zomaar een horecaondernemer. Ze is een verhaal van passie, doorzettingsvermogen en gemeenschapsgevoel. Opgegroeid in een ondernemersfamilie, waarbij haar vader als kok werkte, heeft Eveline de liefde voor de horeca van jongs af aan ervaren. Ze hoopt deze passie door te geven aan haar kinderen Louise en Sem, die ze met trots "echte ondernemerskinderen" noemt. Ze helpen mee in het weekend en zijn gewend hun verjaardagen op alternatieve dagen te vieren, een teken van de diep gewortelde familietraditie om hard te werken en liefde te delen.

Auto uit de binnenstad is ondenkbaar!

Sinds 1999 runt Eveline haar onderneming zeven dagen per week, en haar liefde voor Eindhoven is duidelijk. Ze prijst de stad voor zijn internationale allure gecombineerd met een knus dorpsgevoel. Voor Eveline moet Eindhoven zijn unieke karakter behouden, een balans tussen zichtbaarheid en bereikbaarheid zonder te transformeren naar een stad vol wolkenkrabbers zoals Rotterdam. De auto uit de binnenstad is voor haar als ondernemer ondenkbaar. Eveline spreekt zich uit over de obstakels waar ondernemers in Nederland mee te maken krijgen, zoals overdreven regelgeving en een gebrek aan stem in het beleid. Tegelijkertijd illustreert ze ook haar maatschappelijke betrokkenheid door voor daklozen te koken en mensen in dienst te nemen via Springplank040 waarmee ze niet alleen werk biedt, maar ook structuur en zingeving.

Sleutel tot succes

Op zakelijk gebied heeft Eveline krapte op de arbeidsmarkt slim aangepakt door goed loon te betalen en een familiegevoel te creëren onder haar werknemers. Daardoor heeft ze geen last van personeelstekorten. Dit heeft geleid tot een loyaal team dat haar waarden deelt, een sleutel tot haar succes. Maar succes komt niet zonder offers. Eveline benadrukt dat een 100% inzet essentieel is. "4 dagen werken en een eigen zaak is niet mogelijk."

Ambities

Eveline droomt van stabiliteit voor haar onderneming en maakt zich zorgen over wereldwijde problemen. Ze heeft ambities om internationaal uit te breiden, met Miami in zicht, maar haar focus blijft gericht op het behouden van het unieke karakter van haar bestaande ondernemingen. Het Stadspaviljoen, door Eveline omgetoverd tot "de huiskamer van Eindhoven," blijft haar trots, zowel op persoonlijk vlak als in haar rol als ondernemer. Eveline’s verlangen is om te blijven innoveren. Haar leven, een mengeling van intensief werken en het delen van kennis via kookworkshops, is een toonbeeld van haar organisatorisch talent en haar vermogen om alles zelf te regelen, van afspraken tot het betalen van facturen. 

Eveline Wu's verhaal is er een van hard werken, liefde voor de gemeenschap, en een onwrikbaar vertrouwen in de toekomst. Met de woorden "Let’s not waste time, get to the point" als haar motto, belichaamt Eveline de Nederlandse mentaliteit van directheid en efficiëntie, een inspiratie voor velen in en buiten Eindhoven.

Ons bereikte het droevige bericht dat ons oud-raadslid, fractievoorzitter en wethouder Jan Carel Schut is overleden. Jan Carel werd voor het eerst raadslid in 1978. Hij heeft zich als raadslid, fractievoorzitter en wethouder vervolgens ingezet voor de VVD en voor Eindhoven. In 2010 nam hij afscheid van de politiek en bij zijn afscheid kreeg hij namens het Hoofdbestuur van de VVD de mr. D.U. Stikkerplaquette.

Na 2010 bleef Jan Carel buiten de politiek in de stad en in het bijzonder als voorzitter van de toenmalige Stichting Ondernemersfonds Eindhoven Centrum. Daarnaast was Jan Carel altijd beschikbaar om advies te geven aan nieuwkomers in de Eindhovense politiek en de VVD.

 Wij zijn Jan Carel zeer erkentelijk voor zijn inzet, betrokkenheid en vriendschap. Wij wensen Ton, familie en vrienden heel veel sterkte.

Ons PSV is momenteel bezig aan een legendarisch seizoen. Binnen nu en niet al te lange tijd zullen zij dan ook zeer waarschijnlijk kampioen worden. In het verleden heeft gemeente Eindhoven het stadscentrum tijdens de kampioenswedstrijden voorzien van grote beeldschermen waarop inwoners de wedstrijd live konden zien mét elkaar. Dit was niet alleen goed voor de sociale cohesie; het zorgde er ook voor dat iedereen (ongeacht sociaaleconomische achtergrond) naar de wedstrijd kon kijken en dat het publiek zich niet centraliseert op een plek, maar zich verspreid over de stad. Daarmee zorgde dit ook voor extra inkomen bij onze (horeca)ondernemers. Nu heeft de Eindhovense VVD dan ook meerdere signalen ontvangen van inwoners en ondernemers die teleurgesteld waren in het feit dat er geen schermen geplaatst zouden worden tijdens de aankomende kampioenswedstrijd.

Daarom hebben wij de burgemeester en het college verzocht om dit beleid te herzien en goed nieuws; het beleid wordt aangepast! Zo kunnen we mooi samen achter ons PSV staan tijdens deze historische wedstrijd!

De Wielewaal als cadeau voor Eindhoven, voor nu en in de toekomst!

Eindhoven kende een aantal moeilijke jaren met grote te korten. Met moeilijke maar noodzakelijke financiële herstructureringen ontstond er weer ruimte op de balans. Ruimte om ook weer te kunnen investeren in onze snel groeiende stad. Zo kon twee jaar geleden ook de lang gekoesterde wens om landgoed de Wielewaal aan te kopen worden vervuld. Daar zijn we nog altijd heel erg trots op.

 De Wielewaal behoort niet alleen tot het rijke verleden van onze stad, maar moet vooral ook een mooie toekomst tegemoet gaan. De VVD wil dat dit unieke landgoed, na decennia lang verborgen privébezit te zijn geweest, nu een betekenisvolle plek wordt in de levens van heel veel Eindhovenaren. Dat vraagt van ons als politiek dat we goed nadenken over die toekomst. Niet hoe wij vinden dat de wielewaal er tot in de kleinste details uit moet zien maar wel hoe we ervoor zorgen dat de wielewaal als uniek landgoed voor de stad behouden blijft.Voor onszelf en voor al die generaties Eindhovenaren die nog komen gaan. 

 Wat de VVD betreft werken we daarom toe naar een zelfstandige Wielewaal. Met een eigen entiteit voor het beheer. Op afstand van de dagelijkse grillen van de gemeentepolitiek. Met zaken als een eigen bestuur en toezichtorganen, een eigen begroting, met sponsoren, donateurs, vrienden en vrijwilligers, en met de autonomie over het beheer en de programmering van het landgoed.

 Zodat de Wielewaal ook in de toekomst van ons allemaal zal blijven!

 

Op bezoek bij Martin Scherpenhuizen, eigenaar van een handelsbedrijf in groente en fruit, één van de grootste exporteurs van ons land. Een parel, vooral ook op het gebied van duurzaamheid, gevestigd op bedrijventerrein GDC in Eindhoven.

Terug in de tijd

Als jongen van 13 al ondernemend, met kisten aardbeien langs de deur voor een extra zakcentje. Belangrijkste les; ook die laatste dozen moeten goed verkocht worden anders verdampt je winst meteen. Vervolgens droomde hij van een carrière in de opties en aandelen. Maar zoals het vaak gaat bij een familiebedrijf, als je er eenmaal begint zelfs met het idee tijdelijk, kom je er niet meer weg.

Ondernemer in Brabant

Ondernemer zijn in Eindhoven, in Brabant is bijzonder. Brabanders hebben een uitstraling die ook over de grenzen heen opvalt. Professionaliteit , maar wel in combinatie met de Brabantse gezelligheid en gastvrijheid. Dat trekt aan en geldt vooral ook voor de mensen die bij Scherpenhuizen werken,  de mens staat hier centraal en dat wordt gevoeld. 

Personeel

Kwaliteit van personeel staat voorop en dan pas de functie. Als iemand bij ons past dan komt de baan vanzelf wel, maar ook hier blijft goed personeel vinden een grote uitdaging. Wat Martin mist in Eindhoven is het meedenken, vooral buiten de eigen grenzen. Scherpenhuizen, met een grote vraag naar seizoenarbeiders, voelt de verantwoordelijkheid om deze goed te huisvesten en is bereid daarin ook te investeren. 

Tegenwerking

De tegenwerking daarin is hem rauw op het dak gevallen. Met de bril van een ondernemer is dat onbegrijpelijk en teleurstellend. Martin denkt en handelt vanuit passie en lef en dat zou binnen de politiek wel eens wat anders mogen, zelfs binnen de VVD. Ook waarschuwt hij voor de enorme focus op alleen maar hightech bedrijven. 

Bedrijventerrein GDC, van oorsprong Goederen en Distributie Centrum is er niet voor niets gevestigd, een goede balans in bedrijven is een voorwaarde. Daar moet ook de aandacht voor blijven.

Wat maakt jou een goede ondernemer?

Op de vraag wat hem een goede ondernemer maakt is het antwoord simpel, namelijk kansen zien, pakken en benutten en dat blijkt ook uit de enorme groei die Scherpenhuizen de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, een omzet van meer dan een half miljard.

Lokaal ondernemerschap staat hoog in het vaandel bij Martin. Een goed voorbeeld is de kerstmarkt die het bedrijf het afgelopen jaar heeft georganiseerd met lokale ondernemers. Het eigen personeel kon inkopen met gratis verstrekte muntjes.

Het sponsoren van de voedselbank en de scouting zijn taken die voor hem vanzelfsprekend zijn.

Trots is hij natuurlijk op zijn zonen en als we kijken naar zijn bedrijf, dan draait het allereerst om de mensen. Het pand, de uitstraling en de fijne werkplek komen op de tweede plaats.

Over 5 jaar is het bedrijf nog meer gegroeid, niet om de grootste-, maar wel de “beste in vers” te zijn. Met deze slogan, gecombineerd met “Brabantse gezelligheid en een dynamiek die klopt”, eindigen we het gesprek.

Wij, als SP, zijn niet per definitie tegen een deurbeleid (het weigeren van bepaalde mensen bij de inloop voor dakloze mensen) als het gaat om dakloze arbeidsmigranten en dus ook niet tegen een strenger deurbeleid. Waar wij wel moeite mee hebben, of wat wij niet kunnen en willen accepteren is het feit dat er geen oplossingen komen voor de echte problemen. De keuze om mensen, ook al noem je ze:” niet rechthebbende “ op te jagen in de hoop dat ze dan terug gaan naar het land van herkomst zien wij dan ook niet als oplossing.

We halen deze mensen zelf naar hier en de SP vindt dan ook dat je op een verantwoordelijke manier met deze mensen om dient te gaan. In navolging van Emile Roemer en zijn team van aanjagers (Zie rapport: “Geen tweederangs burgers) is de SP van mening dat er gerichte oplossingen voor het probleem met de dakloze arbeidsmigranten kunnen en moeten komen. Deels is dit een opdracht voor de landelijke politiek, maar in de gemeente Eindhoven kunnen we zeker ook de nodige stappen zetten. Zo kunnen we hier beginnen met het beter registreren van dakloze arbeidsmigranten waardoor we veel meer zicht op hen en op de problematiek gaan krijgen. Ook kunnen we stappen ondernemen tegen huisjesmelkers en tegen de eigenaren van malafide uitzendbureaus. Als we er voor gaan zorgen dat deze eigenaren geen enorme winsten meer kunnen maken over de ruggen van vele arbeiders die ze uitbuiten, dan maken we naar onze mening werkelijke stappen de goede richting op. Als we er gezamenlijk voor zorgen dat in huizen en appartementen, maar ook kamers die bedoeld zijn voor een of twee personen, geen zes mensen of meer worden gestopt die zich dan vervolgens blauw betalen aan huur, ook dan zetten we een stap richting gedegen oplossingen. Verder kunnen we deze groep dakloze mensen beter opvangen en bescherming bieden dan ze op straat te laten rondzwerven met alle ellende van dien. We experimenteren hier al met een kleine groep mee, breidt dit verder uit. Onze oproep is dus, hou op met het verplaatsen van de problemen en neem de nodige stappen die er echt toe gaan doen. De SP heeft hier meermaals en nog recentelijk raadsvragen over gesteld, maar vindt het nu tijd voor actie!

Deze raadsvragen zijn onlangs gesteld door Marc König:

Is het college het met de SP eens dat een strenger deurbeleid bij de  opvang aan de Visserstraat het probleem geen duurzame oplossing voor deze mensen is en het probleem heeft verplaatst naar andere plekken in de stad? Zo nee, waarom niet? Zo ja, is het college dan bereid om voor duurzame oplossingen te gaan voor deze groep niet-rechthebbenden en zo niet alleen de overlast in Eindhoven te verminderen, maar ook in een menswaardige behandeling van deze mensen te voorzien? Te denken valt aan bijvoorbeeld ( tijdelijke ) opvang en bescherming voor deze groep mogelijk maken en/of uit te breiden, aanpak van huisjesmelkers, maar ook malafide uitzendbureaus, door bijvoorbeeld certificering, vooruitlopend op landelijk beleid, etc.? Zo nee, waarom niet? Is het college bereid om op korte termijn iets aan de registratie van arbeidsmigranten te verbeteren, zodat we meer zicht hebben op deze mensen en waar ze verblijven? Zo niet, waarom niet?

De raadsvragen die de SP gesteld heeft zijn ook te vinden in de bijlage

Eindhovens kantoor van verhuurder Heimstaden krijgt bezoek van huurders uit Den Bosch

Achterstallig onderhoud, kou, tocht, vocht en hoge servicekosten maar bar weinig service: de bewoners van de Bomenlandflat in Den Bosch zijn er klaar mee. Woningcorporatie Heimstaden doet hoogstens mondjesmaat wat wel beloofd wordt, maar waar de huurders gewoon volop recht op hebben: een leefbare, prettige woning. De bewoners gingen naar het kantoor van Heimstaden in Eindhoven om een zwartboek aan te bieden. Ze werden daarbij gesteund door de SP Den Bosch en de Bond Precaire Woonvormen (BPW). Ook leden van SP Eindhoven waren aanwezig om hun solidariteit te tonen.

Ruim 40 mensen stonden donderdagmiddag op de stoep bij Heimstaden, maar het woord werd vooral gegeven aan de bewoners van de Bossche Bomenlandflat. Ze konden kort vertellen wat ze dwarszit, welke beloftes er niet werden nagekomen en hoeveel last ze hadden van de mate van achterstallig onderhoud. Bewoner Henk: ‘Als huurders betalen we elke maand zo 800 à 900 euro huur aan Heimstaden, al doen ze helemaal niks aan onderhoud. We bellen, we worden te woord gestaan, er wordt van alles toegezegd. En het jaar erop, hoppa, gaan de huurprijzen weer omhoog. Terwijl er niks gedaan is!’

Een enkele bewoner schiet vol; in haar huis waait het, ‘maar dan zeggen ze dat ik tochtstrips moet plakken…! Dat kán toch niet? Help ons nou toch!’, zegt ze tegen Edward Touw, aanwezig namens Heimstaden.

De Bossche SP voorzitter Sander van Hasselt hoopt dat de verhuurder hierdoor gaat inzien dat er in elke woning die Heimstaden verhuurt, een echt mens achter de voordeur woont. ‘Wij zijn solidair met deze huurders: wonen is een recht. Deze bewoners betalen huur, servicekosten, parkeerplaatsen en met elke stap die er wordt genomen gaat er vanuit Heimstaden wel weer iets mis. Dit moet nú anders!’

De lijst met eisen en het zwartboek worden door bewoner Silvester aangeboden aan Touw. ‘Dit kán zo niet langer, pleeg grootschalig onderhoud. We weten dat jullie veel woningen gaan verkopen;, de kans dat de Bomenlandflat verkocht wordt, nemen wij serieus. Maar tot die tijd hebben wij de rechten die alle huurders hebben.’

Touw gaf aan niet goed op de hoogte te zijn van de exacte klachten, maar beloofde ze heel serieus te nemen en er snel werk van te maken. Zo niet, dan beloofden de bewoners, de SP en de BPW binnenkort gewoon weer op de stoep te staan.

Tijdens de actie werd duidelijk dat de bewoners en de aanwezige SP’ers niet alleen stonden: Mensen die toevallig met hun voertuigen langsreden, toeterden soms zomaar ter aanmoediging. Daarnaast wist een actieveling te vertellen dat huurders van Heimstaden uit andere Europese steden (met soortgelijk problemen) deze actie ondersteunen.

Dat huurders hun verhuurder op deze manier moeten benaderen, komt voort uit de desastreuze politiek om de sociale woningmarkt open te stellen voor kapitaalkrachtige investeerders. Deze gaan puur voor de winst en dat gaat ten koste van huurders die denken dat ze er alleen voor staan. Met de SP laten we zien dat dat niet zo hoeft te zijn: Samen staan we sterk!    

Maak jij ook zoiets mee als deze Bosschenaren? Laat het ons weten via eindhoven@sp.nl

https://dtvnieuws.nl/nieuws/artikel/bossche-huurders-gaan-de-strijd-aan-tegen-buitenlandse-belegger-gevaar-voor-de-gezondheid

Een nieuw bestuur voor afdeling Eindhoven

Op donderdag, 22 februari, is door de ALV van de SP-afdeling Eindhoven een nieuw bestuur gekozen. De nieuwe afdelingsvoorzitter is Willem Burger (foto, 2e van rechts), en de nieuwe penningmeester Wouter Scharpach (2e van links). Antonio Vaccaro (foto, links) werd voor de tweede keer gekozen als organisatiesecretaris. Jannie Visscher (foto, rechts) blijft bestuurslid door haar functie als raadsfractievoorzitter. Hans Delissen werd in afwezigheid verkozen als algemeen bestuurslid.

Onder de aftredende bestuursleden werd in het bijzonder afdelingsvoorzitter Anneke Smit-Maréchal in het zonnetje gezet. Dit werd gedaan uit erkenning van en dank voor haar intensieve en cruciale inzet voor onze afdeling in de laatste vier jaren.

(foto's Murat Memis)

De leukste kleermaker ‘Hasan Jas’ an zit in ‘De Bergen’, de hipste wijk van Eindhoven, zo staat vermeld op hun website. Vandaag in gesprek met Sami Kutlu, de zoon van eigenaar Levent. Al meer dan 27 jaar een begrip voor alle kledingreparaties en daarnaast ook een stomerij service. Een echt familiebedrijf met oorspronkelijke roots uit Denizli in Turkije. In 2015 hebben ze de zaak overgenomen en Sami runt het samen met zijn vader. Ook hebben ze een zaak in Vught. Onze vraag, wat maakt ondernemen aantrekkelijk, was niet moeilijk te beantwoorden.

Drijfveren

De vrijheid, niet onder een baas werken en sociaal werkgeverschap dat zijn onze drijfveren en daar doen we het voor. Er werken niet alleen turkse mederwerkers bij Hasan Jas’an, maar ook andere mensen uit Syrië en Afghanistan. Zo lang je maar goed met de handen kunt werken en affiniteit hebt met het vak kun je aan de slag. Ook hier valt het niet mee om aan goed personeel te komen, een grote uitdaging. Mooi dat we vanuit onze expertise als raadslid nog tips konden geven over bijvoorbeeld ‘Huis naar Werk’ op het Stadhuisplein 10. De mogelijkheden om als werkgever in contact te komen met arbeidsmarktexperts van de gemeente om samen te zoeken naar geschikt personeel.

Kernwaarden

Hasan Jas’an heeft veel contact met andere kledingzaken in de stad, 4 dagen per week halen ze kleding op en wordt het netjes terug bezorgd als het vermaakt is. Service, letten op detail en goed zijn voor het personeel zijn de kernwaarden van het bedrijf. Alleen daarom al hebben ze een groot vast klantenbestand. Een klant tevreden stellen is niet altijd even gemakkelijk, maar elke dag doen ze hun uiterste best. Corona is ze niet in de koude kleren gaan zitten , het was een moeilijke tijd en nog steeds zitten ze qua omzet nog niet op hetzelfde niveau als vóór de coronatijd. Méér reclame maken en een goed werkende website zijn wel belangrijke randvoorwaarden. Over 5 jaar hoopt Sami meerdere filialen te hebben, uitbreiden is wel zijn droom, misschien nog zelfs wel in een andere sector.

Het meest trots is wel dat hij eigen ondernemer is geworden, op jonge leeftijd én dat zijn vader hem deze kans heeft geboden.

De slogan van de zaak komt van zijn vader Levent en daar sluit Sami zich volledig bij aan: ‘Alles wat onder een naaimachine past, maken wij’.

En zo sluiten wij het gesprek af met een echte ‘usta’ , in het turks betekent dit vakman.

Wij wensen hem en zijn familie veel succes!