Poliflw

De Raad van State heeft positief geadviseerd over het wetsvoorstel toeristische verhuur van woonruimte. Na de aanpassingen op verzoek van onder meer gemeenten, is het nu klaar voor behandeling in de Tweede Kamer. Maar de vier grote steden vinden de plannen niet ver genoeg gaan.

//raadvanstate.nl/adviezen/@116514/w04-19-0184/" target="_blank" rel="noopener noreferrer" style="margin: 0px; padding: 0px; border: 0px; vertical-align: baseline; font-family: inherit; color: rgb(160, 48, 61); text-decoration-line: underline; transition: all 0.4s ease-in-out 0s;">De Raad van State gaf een positief advies en de plannen zijn nu klaar voor behandeling in de Kamer. Gemeenten krijgen de mogelijkheid om maatregelen te nemen, vooral als er schaarste is aan woonruimte of als de leefbaarheid van een wijk onder druk komt te staan. In alle gevallen geldt dat de gemeenteraad met een goede onderbouwing moet komen over nut en noodzaak om deze maatregelen in te zetten.

Tijdens de internetconsultatie eerder dit jaar vroeg de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) om een verruiming van de beoogde maatregelen. Ook zonder ‘onrechtvaardige en onevenwichtige effecten van schaarste’ zou het gemeentebestuur de verhuur aan banden moeten kunnen leggen. Die lobby heeft succes: mede naar aanleiding van reacties op de raadpleging biedt het definitieve voorstel daartoe mogelijkheden.

Maar volgens wethouders in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht gaat de ‘Airbnb-wet’ niet ver genoeg. Ze willen dat behalve verhuurders ook platforms verplichtingen krijgen, meldt NRC. Het wetsvoorstel kwam er juist na aandringen van de grote steden. Zij zijn tevreden met de komst van de registratieplicht, maar teleurgesteld dat de handhaving van de regels volledig bij hen komt te liggen, aldus de koepelorganisatie G4. Ook bestaan er twijfels over de bereidheid van platforms om mee te werken aan het registratiesysteem.

Het wordt vochtiger, meer spinnen in de tuin. Op de fiets koude handen bij het wegbrengen van de kinderen. De herfst komt er aan. En dat geldt ook voor de Haagse gemeentefinanciën. Stomverbaasd ben ik over het miljoenentekort dat is ontstaan, volledig op de schouders van kwetsbare ouderen en kinderen terecht komt. Je leest er meer over in mijn wekelijkse blog.

De Haagse begroting: Een rechtse klap in het gezicht

Gister werd de begroting van het stadsbestuur gepubliceerd. Na aftrek van de tegemoetkoming van het rijk, moet Den Haag 35 miljoen bezuinigen. Elk jaar weer. Veel geld, ook voor onze stad. Oorzaak zijn de tekorten op de ouderenhulp en de jeugdzorg. Want er blijken meer hulpbehoevenden dan verwacht en de jeugdhulp is harder nodig dan voorspeld. Maar Den Haag is ook welvarend. De verschillen zijn groot. Tegenover het gezin dat nauwelijks rond komt, staan mensen met meerdere woningen in de stad, een goed vermogen en inkomsten waarover je niet wakker hoeft te liggen. Dat er dan steden zijn die 400 of 500 euro gemeentebelasting ophalen per jaar en Den Haag er trots op is met ca. 160 euro per jaar de laagste lasten te hebben en te houden, doet mij pijn. Met een paar tientjes per jaar van de Hagenaars met de dikste portemonnee, kunnen wij deze bezuiniging volledig voorkomen. Maar dan moeten we bereid zijn eerlijk te delen. Ik zie dat niet in de voorstellen van dit stadsbestuur.

Lees hier mijn uitgebreide reactie, hier een uitgebreide analyse van Omroep West en bekijk hier een reportage van Omroep West.

Vijfpuntenplan: Toerisme in goede banen

De gemeenteraad debatteerde deze week over het nieuwe Haagse toerismebeleid. Er wordt vooral op groei ingezet en op kwaliteitstoeristen. Die laatste term gaat er bij mij moeilijk in, want waar kijk je dan naar? Maar er is ook echt te weinig oog voor de effecten van meer toerisme op de stad: denk aan Airbnb, denk aan verkeer, of de arbeidsverhoudingen die niet altijd goed gaan in horeca en hotels. Met een vijfpuntenplan, dat ik woensdag aan wethouder De Mos overhandigde, vroegen wij aandacht voor de negatieve effecten. Lees het plan hier en hier meer op Omroep West.

Hij komt, hij komt, die lieve Roetveegpiet

Het is nog vroeg. Maar in de raadscommissie sprak Mikal al over Piet en Sint. Den Haag heeft – zo vinden wij – de morele plicht niet achter te lopen met het moderniseren van het Sinterklaasfeest. Mikal deed dan ook een persoonlijke oproep om bij de intocht en op de Haagse scholen van de Roetveegpiet de nieuwe standaard te maken. Zodat ieder kind een leuk Sinterklaasfeest heeft. Lees haar verhaal hier!

Airbnb, zo lang het maar tijdelijk blijft

Op vakantie en je uitgaven terugverdienen met de verhuur van je huis via Airbnb. Moet kunnen. Maar al 900 huizen worden nu permanent via Airbnb verhuurd en zo onttrokken aan de woningvoorraad, met overlast en soms ook misstanden tot gevolg. Mijn oproep: begrens Airbnb tot waar het voor bedoeld is, tot 30 dagen. We spraken er over in de raadscommissie en ik legde uit wat onze plannen zijn in Den Haag Centraal.

Sociale woningbouw, gerommel met cijfers

100.000 mensen wachten nu actief op een sociaal huis. We bouwen er nu veel te weinig. Het stadsbestuur denkt dat het goedkomt. Maar steeds meer partijen hebben daar twijfels over. Ik rekende voor dat we minstens 30 procent meer moeten presteren om wachttijden niet op te laten lopen. Wethouder Revis wil er vooralsnog niets van weten. Lees erover in de Telegraaf.

Plannen om perronopgangen bij Holland Spoor te sluiten

Deze werd bekend dat Prorail de drukte op stations gaat onderzoeken. Maar ondertussen bleek ook dat er plannen zijn om de perronopgangen in de tunnel bij Holland Spoor te sluiten. Een onverstandig en slecht idee, zo vinden ook bewoners van de Haagse Stationsbuurt. Janneke trok met Maarten de Vuyst van GroenLinks en Marieke van Doorn van D66 aan de bel en vroegen de wethouder om te knokken voor het openblijven van de perronopgangen.

Terugblik seizoensopening in Zuidwest: nuttig en erg gezellig

Een dik compliment voor iedereen die meewerkte aan onze mooie seizoensstart afgelopen zaterdag! Een fietstocht door Zuidwest, een interessant gesprek tussen René Baron (programmaleider Regiodeal Zuidwest), Hamit Karakus (directeur Platform 31 & oud wethouder in Rotterdam); en een interessant debat met politieke jongerenorganisaties & het wijkberaad Leyenburg. Een mooie, strijdbare start van ons politiek seizoen!

Alvast een heerlijk gewenst!

Met rode groet,

Martijn

Het bericht Martijn Blogt: Een rechtse klap in het gezicht verscheen eerst op PvdA Den Haag.

De plannen voor het Nieuwe Zandpad bieden voldoende basis om raamprostitutie zo veilig mogelijk te laten plaatsvinden, met zo min mogelijk overlast voor de buurt. Deze boodschap verkondigt D66 tijdens de bespreking van het raadsvoorstel in de Utrechtse raad. Raadslid Ellen Bijsterbosch: “Natuurlijk heeft D66 nog vragen en suggesties. Maar in grote lijnen zijn wij positief. Het college heeft serieuze aanpassingen gedaan aan het voorstel en laat daarmee zien dat het Utrecht menens is: wij willen veilige werkplekken voor sekswerkers.”   

Prioriteit bij veiligheid  

De nieuwe plannen kenmerken zich door slimme samenwerking van de afdeling Vergunningen, Toezicht & Handhaving (VTH) van de gemeente met de politie en exploitanten. D66 vindt het verstandig dat de inzet van VTH daarbij intensiever is dan voorheen. Verder wordt er in de nieuwe plannen bij het selecteren van exploitanten meer nadruk gelegd op kwaliteit. D66 wil dat exploitanten in de tender scherp worden beoordeeld op hun visie op omgevingsbeheer en samenwerking met de buurt. D66 wil in de tender ook een vinger aan de pols houden als het gaat om de huurprijzen die worden doorberekend aan sekswerkers.

D66 is blij om te zien dat er meer mogelijkheden zijn om misstanden aan te pakken. Al eerder wezen wij erop dat er meer opties moeten zijn dan het intrekken van vergunningen. Deze zware sanctie kan de meldingsbereidheid van exploitanten namelijk verlagen. Ellen Bijsterbosch: “Eerder konden we óf niks doen, óf vergunningen intrekken. Wij hebben aangegeven dat deze situatie wat ons betreft niet eerlijk is en ook niet werkt. Met de nieuwe plannen kan de burgemeester sancties veel meer op maat toepassen.” 

Internetwerkplekken  

Digitalisering is een belangrijke ontwikkeling binnen de seksbranche. De werving van klanten vindt steeds meer online plaats. D66 wil dat afspreken via internet ook mogelijk wordt gemaakt op het Nieuwe Zandpad. Zo maken we ook voor sekswerkers die werven via internet veilige plekken mogelijk. Door het creëren van internetwerkplekken wordt bovendien ruimte gegeven aan innovatie binnen de branche. D66 hecht er waarde aan deze nieuwe ontwikkeling na een jaar te evalueren.

Sekswerk 

D66 vindt dat sekswerkers hun beroep moeten kunnen uitoefenen in veiligheid en vrijheid. Op dit moment is raamprostitutie niet mogelijk in onze stad. Het sluiten van ramen door het hele land heeft de positie van sekswerkers geen goed gedaan. Raamprostitutie is de veiligste manier van prostitutie. D66 vindt dat we er plek voor moeten maken in Utrecht. 

 

Het afgelopen politieke jaar was voor ons als fractie van de ChristenUnie Utrecht een bijzonder, dynamisch, mooi en soms ook heftig jaar. We zitten sinds de afgelopen verkiezingen in de coalitie (voor het geval u dat nog niet wist ;-)), onze wethouder Maarten van Ooijen doet goed werk in het college. Het reces was goed en welkom; we zijn weer opgeladen. De laatste raadsvergaderingen waren namelijk marathonsessies tot diep in de nacht. Ik hoor u denken: is dat nodig? En ben je dan nog wel scherp? Tja….

Fractie

Onze kleine fractie verzet veel werk en Jan en ik zijn dankbaar voor een goed stel betrokken medewerkers. Suzanne van Putten, onze steun en toeverlaat als fractiesecretaris gaat ons verlaten. Ze heeft een mooi huis gevonden, maar helaas niet meer in onze prachtig stad. We gaan haar missen. Gelukkig hebben we een nieuwe fractiemedewerker gevonden: Tijmen. Hier stelt hij zich even voor. Jiska, Pim en Rik blijven ons inhoudelijk bijstaan en Marleen Kieft (onderzoeker en zelfstandig ondernemer) wil ons op vrijwillige basis aanscherpen en helpen. We voelen ons gezegend.    

Mooi en heftig

Zoals ik al aangaf was afgelopen jaar een mooi jaar. Mooi omdat we echt stappen hebben kunnen maken om armoede en schulden van inwoners van onze stad terug te dringen, eenzaamheid te verminderen, Staatlozen in de stad betere positie te geven, vaart te maken om meer te bouwen en meer te bouwen aan gemengde wijken, zeker ook voor groepen die minder makkelijk op de woningmarkt komen. Zo zijn er concrete afspraken gemaakt met corporaties om meer woningen te bouwen voor mensen die uitstromen uit de daklozenopvang. En dat is hard nodig, want de wachtlijst wordt helaas nog altijd niet kleiner. 

Utrecht gezonder maken, ook voor generaties na ons, blijft onze focus houden. We zijn blij dat er echt begonnen gaat worden om het aantal parkeerplaatsen aan de Oude Gracht en de binnenstad te verminderen. Zo wordt de binnenstad beter toegankelijk voor fietsers en voetgangers. Onze mooie grachten kunnen de stroom van auto’s gewoonweg niet aan. En ook blijven we inzetten op een tweede tunnel bij de Noordelijke Rondweg (NRU). 

Het was ook een heftig jaar. Denk aan de debatten over de Uithoflijn. We hopen echt dat de tram nu in december 2019 klaar is om te rijden. Of klachten over Save/Veilig Thuis. Het werk dat zij doen is complex, waarbij zorgvuldigheid en wijsheid gevraagd wordt om de strijd en onveiligheid die er soms in en rond gezinnen is, te verminderen. We moeten constateren dat dat niet altijd goed gaat. We blijven de aanpak om te verbeteren raadsbreed nauw volgen. Ook de mogelijke komst van een kleinschalige opvang van een minderjarige asielzoekers zonder ouders (AMV) in de Meern zorgt (begrijpelijk) voor onrust. Wie zijn deze jongeren zonder ouders? De landelijke berichtgeving over minderjarige asielzoekers die verdwijnen of in de criminaliteit belanden helpt niet. Extra reden dat, als deze locatie er komt, de gemeente Utrecht met het COA moet laten zien dat het anders en beter kan. Adequate begeleiding, meer structuur, geen verzuim op school en betere inbedding in de buurt. 

Zandpad

Waar onze worsteling ook vooral zat en zit is het dossier Zandpad. In de onderhandelingen hebben we het voor elkaar gekregen dat de tippelzone aan de Europlaan gaat sluiten per 1 juli 2021. Er is sinds dit jaar gestart met begeleiding op maat voor de mannen en vrouwen die daar nu nog werken zodat zij bijvoorbeeld (praktisch) geholpen worden bij het vinden van ander werk, de Nederlandse taal leren, van de verslaving afkomen of psychische begeleiding krijgen. Maar helaas heeft de raad in 2015 met meerderheid (alleen CU en CDA waren tegen) besloten dat de raamprostitutie aan Het Zandpad er komt. De politieke realiteit is dat we dat niet tegen hebben kunnen houden. We zijn nog steeds tegen (raam)prostitutie, want helaas is het werk voor veel sekswerkers niet veilig, ondanks de gedachte dat dit met de legalisering van deze branche wel zou gebeuren. Op z’n zachts gezegd: best naïef.

In het voorstel dat er nu ligt zijn gelukkig de voorstellen en eisen van de CU opgenomen. Zo komen er beduidend minder ramen (98 en geen 162), is er meer geld en hulp beschikbaar voor vrouwen die uit de prostitutie willen stappen, zullen we als gemeente niet financieel faciliteren in de opbouw (het is o.i. geen gemeentelijke kerntaak) en komt er meer inzet op veiligheid van de sekswerkers en het tegengaan van overlast in de buurt. Over het voorstel wordt in het najaar in de raad gestemd. Daarna wordt de tender gestart. Onduidelijk is natuurlijk of deze gaat slagen aangezien de vorige tenders zijn mislukt. We wachten het af…. 

Tot zover even een inkijk in ons afgelopen jaar en vooruitblik naar het nieuwe politieke jaar. Een jaar waarin we met veel energie, plezier en goede moed ons ChristenUnie geluid laten horen. Maarten van Ooijen doet dat in het college, wij in de raad. Heeft u vragen, wilt u ons aanscherpen of ondersteunen: laat het ons vooral weten. 

Mede namens Jan Wijmenga,

Rachel Streefland Fractievoorzitter ChristenUnie UtrechtLees meer over het Zandpad

Tot aan de verkiezingen op 21 november publiceren we elke maandag een verkiezingsblog. Vandaag is het de beurt aan Edward Koopmans, afzwaaiend raadslid voor de ChristenUnie. Wat heeft hij de afgelopen raadsperiode gezien en gedaan, en wat wenst hij de gemeente toe voor de komende vier jaar?

Nu ik mij voor de herindelingsverkiezingen van 21 november a.s. niet weer verkiesbaar heb gesteld, stopt op 1 januari mijn werk in de gemeenteraad. Ik ben dankbaar voor de periode dat ik raadslid mocht zijn voor de ChristenUnie in Groningen. In de afgelopen 4 jaar heb ik de stad op een geweldige manier leren kennen. Het is allereerst bijzonder hoeveel Stadjers zich dagelijks inzetten voor een Groningen waar het fijn wonen en werken is. De een is vrijwilliger in een buurtcentrum, een ander is actief bij een culturele instelling of sportvereniging waar men zijn of haar talenten kan laten ontplooien. Groningen heeft zo veel moois te bieden. Niet voor niets was onze campagneslogan in 2014 ‘Laat Stadjers bloeien!’.   Daar staat echter tegenover dat de stad ook minder mooie kanten kent, waar ik me in de afgelopen jaren ook mee geconfronteerd zag: kinderen die opgroeien in armoede, Stadjers die de voedselbank nodig hebben om in hun onderhoud te kunnen voorzien, daklozen, verslaafden en prostituees. En bij die laatste groep wil ik even stil staan. Want hoewel er nog wel eens een vals beeld wordt geschetst van prostitutie, waarin vrouwen geheel vrijwillig hun diensten leveren, gaat het hierbij vaak om een nachtmerrie van uitbuiting en verkrachting. Seksualiteit is een prachtig geschenk dat we van God hebben gekregen, maar als dat niet plaatsvindt binnen een gelijkwaardige relatie, is het het misbruiken van iemands lichaam. In de recente #MeToo-discussie zien we dat er (terecht) meer en meer aandacht is voor gelijkwaardigheid en gewenstheid. Dit zal ook zijn weerslag hebben op hoe we omgaan met prostitutie.   In Groningen zijn, mede door de continue inzet van de ChristenUnie, hierbij in de afgelopen jaren al mooie resultaten bereikt: in 2015 werd besloten tot sluiting van het prostitutiegebied in het A-kwartier. En vorig jaar werd het besluit genomen om toe te werken naar een situatie waarin ook de tippelzone aan de Bornholmstraat, waar op dat moment ruim 60 vrouwen werkzaam waren, gesloten kan worden. Een proces dat onder meer mogelijk gemaakt is door een, voor elke vrouw, persoonsgebonden aanpak door het Leger des Heils en Terwille. Organisaties die de afgelopen jaren al contacten hadden opgebouwd met de vrouwen omdat ze dagelijks aanwezig waren op de tippelzone in de zg. ‘huiskamer’. Een plek waar de vrouwen terecht kunnen voor een kop koffie, een eenvoudige maaltijd, maar waar dus ook hulpverleners aanwezig zijn. Ik ben erg blij en dankbaar dat dit proces zo zorgvuldig is opgepakt. Immers, met het van de een op de andere dag sluiten van de tippelzone zouden de vrouwen niet geholpen zijn. Aangezien veel vrouwen drugsverslaafd zijn zouden ze in dat geval op een andere manier of plek hun geld verdienen en daarmee uit beeld kunnen raken van de verslavingszorg. Door met deze aanpak met de vrouwen in gesprek te blijven en hen te wijzen op uitstapprogramma’s en daarmee een leven zonder prositutie mogelijk te maken, is zeer waardevol. Deze week zullen Terwille en het Leger des Heils de resultaten hiervan ook aan Gert-Jan Segers, onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer, presenteren.   Aan de zuidkant van de binnenstad is in de Nieuwstad echter nog steeds een gebied waar legaal raamprostitutie plaatsvindt. Vrijwel elke bezoeker die de stad met de trein bezoekt doorkruist deze straat. Een toegangspoort naar het centrum waar we allerminst trots op moeten zijn. Het is dan ook mijn vurige wens dat, nadat de tippelzone gesloten is, een proces in gang gezet wordt waarbij ook de Nieuwstad vrij wordt van prostitutie. Daarbij zou een soortgelijke aanpak gehanteerd moeten worden als voor het A-kwartier en voor de tippelzone. Het gaat immers allereerst om hulp aan de vrouwen, die een beter leven verdienen dan zich te moeten prostitueren. Tot die tijd blijft, naar aanleiding van een motie van de ChristenUnie, de ‘huiskamer’, zij het op een andere locatie, wel beschikbaar voor de vrouwen die in de Nieuwstad werken.   Daarnaast moet er ook streng op illegale prostitutie toegezien worden. Het bestaan van illegale prostitutie mag echter geen reden zijn om als gemeente de legale sector te facilliteren. Ik zeg dit uiteraard niet als spreekbuis van de prostituees die zelfstandig zijn en voor zichzelf kunnen opkomen, maar juist voor de vrouwen (en mannen) die dat niet kunnen en tegen hun wil het werk doen dat ze doen. Zij zijn er niet bij gebaat als we blijven roepen dat het een gewoon beroep is.   Ik begon mijn blog met de mooie kanten van de stad. In de afgelopen jaren heb ik ook rond prostitutie een aantal mooie initiatieven gezien. Ik noemde de hulpverleners van het Leger des Heils en Terwille al, maar momenteel is ook een groep vrijwilligers druk bezig huisvesting te vinden voor vrouwen die overwegen om uit de prostitutie te stappen en hierbij even op adem willen komen. Daarnaast is ook het werk van ‘Hope for Groningen’ erg waardevol. Deze groep vrouwen uit verschillende kerken gaat wekelijks naar prostituees toe met een klein presentje en luistert naar hun verhalen. Met de vrouwen die dat willen wordt gebeden of gezongen. Al met al mensen en initiatieven die ‘Oog voor elkaar’ hebben, iets wat in deze mooie gemeente door de ChristenUnie van harte ondersteund wordt!  

 

 

 

Tot aan de verkiezingen op 21 november publiceren we elke maandag een verkiezingsblog. Vandaag is het de beurt aan Edward Koopmans, afzwaaiend raadslid voor de ChristenUnie. Wat heeft hij de afgelopen raadsperiode gezien en gedaan, en wat wenst hij de gemeente toe voor de komende vier jaar?

Nu ik mij voor de herindelingsverkiezingen van 21 november a.s. niet weer verkiesbaar heb gesteld, stopt op 1 januari mijn werk in de gemeenteraad. Ik ben dankbaar voor de periode dat ik raadslid mocht zijn voor de ChristenUnie in Groningen. In de afgelopen 4 jaar heb ik de stad op een geweldige manier leren kennen. Het is allereerst bijzonder hoeveel Stadjers zich dagelijks inzetten voor een Groningen waar het fijn wonen en werken is. De een is vrijwilliger in een buurtcentrum, een ander is actief bij een culturele instelling of sportvereniging waar men zijn of haar talenten kan laten ontplooien. Groningen heeft zo veel moois te bieden. Niet voor niets was onze campagneslogan in 2014 ‘Laat Stadjers bloeien!’.   Daar staat echter tegenover dat de stad ook minder mooie kanten kent, waar ik me in de afgelopen jaren ook mee geconfronteerd zag: kinderen die opgroeien in armoede, Stadjers die de voedselbank nodig hebben om in hun onderhoud te kunnen voorzien, daklozen, verslaafden en prostituees. En bij die laatste groep wil ik even stil staan. Want hoewel er nog wel eens een vals beeld wordt geschetst van prostitutie, waarin vrouwen geheel vrijwillig hun diensten leveren, gaat het hierbij vaak om een nachtmerrie van uitbuiting en verkrachting. Seksualiteit is een prachtig geschenk dat we van God hebben gekregen, maar als dat niet plaatsvindt binnen een gelijkwaardige relatie, is het het misbruiken van iemands lichaam. In de recente #MeToo-discussie zien we dat er (terecht) meer en meer aandacht is voor gelijkwaardigheid en gewenstheid. Dit zal ook zijn weerslag hebben op hoe we omgaan met prostitutie.   In Groningen zijn, mede door de continue inzet van de ChristenUnie, hierbij in de afgelopen jaren al mooie resultaten bereikt: in 2015 werd besloten tot sluiting van het prostitutiegebied in het A-kwartier. En vorig jaar werd het besluit genomen om toe te werken naar een situatie waarin ook de tippelzone aan de Bornholmstraat, waar op dat moment ruim 60 vrouwen werkzaam waren, gesloten kan worden. Een proces dat onder meer mogelijk gemaakt is door een, voor elke vrouw, persoonsgebonden aanpak door het Leger des Heils en Terwille. Organisaties die de afgelopen jaren al contacten hadden opgebouwd met de vrouwen omdat ze dagelijks aanwezig waren op de tippelzone in de zg. ‘huiskamer’. Een plek waar de vrouwen terecht kunnen voor een kop koffie, een eenvoudige maaltijd, maar waar dus ook hulpverleners aanwezig zijn. Ik ben erg blij en dankbaar dat dit proces zo zorgvuldig is opgepakt. Immers, met het van de een op de andere dag sluiten van de tippelzone zouden de vrouwen niet geholpen zijn. Aangezien veel vrouwen drugsverslaafd zijn zouden ze in dat geval op een andere manier of plek hun geld verdienen en daarmee uit beeld kunnen raken van de verslavingszorg. Door met deze aanpak met de vrouwen in gesprek te blijven en hen te wijzen op uitstapprogramma’s en daarmee een leven zonder prositutie mogelijk te maken, is zeer waardevol. Deze week zullen Terwille en het Leger des Heils de resultaten hiervan ook aan Gert-Jan Segers, onze fractievoorzitter in de Tweede Kamer, presenteren.   Aan de zuidkant van de binnenstad is in de Nieuwstad echter nog steeds een gebied waar legaal raamprostitutie plaatsvindt. Vrijwel elke bezoeker die de stad met de trein bezoekt doorkruist deze straat. Een toegangspoort naar het centrum waar we allerminst trots op moeten zijn. Het is dan ook mijn vurige wens dat, nadat de tippelzone gesloten is, een proces in gang gezet wordt waarbij ook de Nieuwstad vrij wordt van prostitutie. Daarbij zou een soortgelijke aanpak gehanteerd moeten worden als voor het A-kwartier en voor de tippelzone. Het gaat immers allereerst om hulp aan de vrouwen, die een beter leven verdienen dan zich te moeten prostitueren. Tot die tijd blijft, naar aanleiding van een motie van de ChristenUnie, de ‘huiskamer’, zij het op een andere locatie, wel beschikbaar voor de vrouwen die in de Nieuwstad werken.   Daarnaast moet er ook streng op illegale prostitutie toegezien worden. Het bestaan van illegale prostitutie mag echter geen reden zijn om als gemeente de legale sector te facilliteren. Ik zeg dit uiteraard niet als spreekbuis van de prostituees die zelfstandig zijn en voor zichzelf kunnen opkomen, maar juist voor de vrouwen (en mannen) die dat niet kunnen en tegen hun wil het werk doen dat ze doen. Zij zijn er niet bij gebaat als we blijven roepen dat het een gewoon beroep is.   Ik begon mijn blog met de mooie kanten van de stad. In de afgelopen jaren heb ik ook rond prostitutie een aantal mooie initiatieven gezien. Ik noemde de hulpverleners van het Leger des Heils en Terwille al, maar momenteel is ook een groep vrijwilligers druk bezig huisvesting te vinden voor vrouwen die overwegen om uit de prostitutie te stappen en hierbij even op adem willen komen. Daarnaast is ook het werk van ‘Hope for Groningen’ erg waardevol. Deze groep vrouwen uit verschillende kerken gaat wekelijks naar prostituees toe met een klein presentje en luistert naar hun verhalen. Met de vrouwen die dat willen wordt gebeden of gezongen. Al met al mensen en initiatieven die ‘Oog voor elkaar’ hebben, iets wat in deze mooie gemeente door de ChristenUnie van harte ondersteund wordt!