Poliflw

Vandaag, op Internationale Vrouwendag is het goed om terug te denken aan 14 november. Vanaf die dag hebben vrouwen de rest van het jaar symbolisch voor niets gewerkt. Vrouwen verdienen namelijk nog steeds gemiddeld 13% minder per uur dan mannen, wat in een heel leven op kan lopen tot 300.000 euro. Tel uit de winst.

Vrouwen werken vaak in cruciale beroepen die minder gewaardeerd worden dan beroepen waar veel mannen werken, denk bijvoorbeeld aan de zorg of aan kinderopvang. En ook in onbetaalde zorgtaken blinken vrouwen uit: ze besteden anderhalf keer zoveel tijd aan het huishouden, kinderen en aan mantelzorg dan mannen.

De lagere beloning en het onbetaalde werk dat vrouwen doen staat in schril contrast met de top. Voor elke vrouwelijke bestuurder zijn er zes mannelijke. Die mannen en enkele vrouw aan de top worden dan weer niet onderbetaald en ondergewaardeerd, want die verdienen bijvoorbeeld bij de grote bedrijven in een jaar net zoveel als wat een vrouw misloopt aan loon in haar hele werkende leven.

In een samenleving en economie die draait om winsten en om aandeelhouders is dit alles geen probleem. Want lagere lonen voor hetzelfde werk leiden per definitie tot hogere winsten. Het blijft ongelooflijk dat de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen zo groot is en nauwelijks afneemt, ondanks alle mooie woorden, voornemens en beloften. Het gaat hier om klassenstrijd.

En die strijd is hard nodig. Op de wereldwijde ranglijst voor gelijkheid tussen mannen en vrouwen staat Nederland op een magere 28e plaats. En met het tempo dat de ongelijkheid verkleint zijn we er pas over 72 jaar. Nou, dat maken ik en veel andere vrouwen dus niet meer mee.

Een lage waardering maakt vrouwen kwetsbaar. Vrouwen hebben een groter risico om in armoede te raken. Bijna de helft van de vrouwen in Nederland is afhankelijk van een partner of de overheid. In mijn eigen Arnhem heeft twee derde van de vrouwen of meisjes straatintimidatie of seksueel grensoverschrijdend gedrag meegemaakt. In die straten waar je in het donker naar huis loopt met de sleutels in de hand, of waar je net doet alsof je aan het bellen bent. ‘Ik app je als ik thuis ben.’ En elke 8 dagen wordt in Nederland een vrouw vermoord omdat ze vrouw is. Femicide als het ultieme dieptepunt van een totaal gebrek aan respect voor vrouwen.

Die respect en waardering voor vrouwen moet er komen. Dit betekent gelijke beloning als vrouwen en mannen hetzelfde werk doen. De beroepen waar veel vrouwen werken moeten worden opgewaardeerd, zoals bijvoorbeeld het onderwijs en de zorg, op het relatief hoge niveau zoals het was toen het nog typische mannenberoepen waren. Goede en toegankelijke kinderopvang, beter ouderschapsverlof, en meer zekere banen en contracten zijn nodig. Belangrijke stappen in de klassenstrijd. Op internationale vrouwendag zijn er mooie woorden, beloften en intenties. Maar zonder actie zal het echt 72 jaar gaan duren.

Overheidsinformatie wordt beter beschikbaar door vast te leggen dat alle bestuursorganen één landelijke zoekmachine gebruiken voor hun verplicht openbaar te maken informatie. Later kunnen de bestuursorganen ook andere documenten via deze weg openbaar maken. Dit is voor burgers, journalisten en andere gebruikers een belangrijke stap. Zij kunnen met een eenvoudige klik op de muis naar informatie zoeken. Voor de bestuursorganen drukt het bovendien kosten omdat zij niet zelf een platform hoeven te ontwikkelen. Daarnaast komt er per instantie ook een contactpersoon. Zodat inwoners gewoon de telefoon kunnen oppakken als ze meer willen weten over besluitvorming, bijvoorbeeld over de eigen wijk.

Sneller: “Schandalen zoals die met de toeslagenaffaire laten zien dat als ambtenaren opgevraagde stukken beter en sneller hadden kunnen vinden en verstrekken, we veel leed hadden kunnen voorkomen. Zo’n zoekmachine is dus een praktische, maar belangrijke stap.”

Door Lilianne Ploumen op 10 september 2020 Delen  

En dat terwijl medisch wetenschappelijk onderzoek en ervaringen uitwijzen dat optimale zorg voor vrouwen niet hetzelfde is als optimale zorg voor mannen. Het leidt ertoe dat vrouwen weliswaar langer leven dan mannen, maar vaker in slechte gezondheid zijn.

Het is al lang bekend dat ziekten en gezondheidsklachten zich anders uiten bij mannen en vrouwen.

Het betekent dat sommige diagnoses bij vrouwen (te) laat worden gesteld. Zo wordt nog altijd 54 procent van de hartinfarcten bij vrouwen gemist. Daarnaast zijn behandelingen vaak op mannen afgestemd, waardoor vrouwen regelmatig de verkeerde of een te zware behandeling krijgen, met onnodige bijwerkingen tot gevolg. Vrouwen hebben 60 procent meer last van bijwerkingen.

Vrouwen hebben 60 procent meer last van bijwerkingen.

Bijvoorbeeld Bea die een hartinfarct had, maar in het ziekenhuis te horen kreeg dat er niets aan de hand was en weer naar huis werd gestuurd. De klachten werden afgedaan als ‘overgangsklachten in combinatie met vermoeidheid.’ Pas twee weken later werd de juiste diagnose gesteld. Ze heeft geluk dat ze nog leeft.

Het betekent dat sommige diagnoses bij vrouwen (te) laat worden gesteld.

Of Naomi die jarenlang  lang pijn had in haar rug en bekken. Volgens de huisarts het gevolg van haar zwangerschap. Na 6 jaar werd de diagnose ‘Ziekte van Bechterew’ geconstateerd en kon ze worden behandeld. 

Dit moet nu echt anders. Want gelijke zorg is een grondrecht. Voor iedereen. Het is tijd voor dwingender maatregelen. Daarom doe ik vandaag ruim dertig voorstellen om dit te verbeteren. Geen gemiste diagnoses en verkeerde behandelingen meer. Wel meer doelmatige zorg voor zowel mannen en vrouwen, die hierdoor een lagere ziektelast hebben en minder beroep hoeven doen op dure zorg. Dat is goed voor ons allemaal!

Lees de hele initiatiefnota ‘ongelijke behandeling = betere zorg’ hier.

Dit moet nu echt anders. Want gelijke zorg is een grondrecht. Voor iedereen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

De zorgmedewerkers kregen aan het begin van de coronacrisis nog een daverend applaus, maar zagen vervolgens wegrennende Kamerleden en voorstellen voor salarisverhoging keer op keer weggestemd worden.

Op 5 september organiseerden SP, GroenLinks, PvdA en vakbonden CNV, FNV en NU'91 een grote online demonstratie. Want dag in dag uit staan ze in de frontlinie: onze zorgmedewerkers. Zij verdienen meer dan applaus. Het is een politieke keuze om de lonen van zorgmedewerkers niet te verhogen. Daarom roepen we het kabinet op de mensen in de zorg te geven wat ze verdienen: structurele loonsverhoging en een verlaging van de werkdruk.

We komen hier als politieke partijen en vakbonden gezamenlijk voor in actie.

Kijk hier de demonstratie terug van 5 september 2020.

Een wet waarmee het minimumloon wordt verhoogd naar 14 euro. ‘Dat is eerlijk en nodig’, aldus SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen. De wet zorgt voor een loonsverhoging voor meer dan twee miljoen werknemers die nu op of rond het minimumloon verdienen. Denk aan winkelpersoneel, zorgmedewerkers, pakketbezorgers en schoonmakers. Lilian Marijnissen: ‘Hun lonen blijven al veertig jaar achter op de winsten van bedrijven. Met deze wet brengen we daar verandering in.’

Eerder onderzocht onafhankelijk onderzoeksbureau SEOR, gelieerd aan de Erasmus Universiteit, de effecten van het verhogen van het minimumloon. Daaruit bleek dat een verhoging van het minimumloon veel oplevert. Het zorgt er niet alleen voor dat werkende mensen gemakkelijker hun rekeningen kunnen betalen, het heeft ook een stuwend effect op de overige lonen. Daarnaast leidt het tot meer koopkracht van mensen die dit vaak ook direct uitgeven, wat goed is voor onze economie die nu in deze coronacrisis flinke klappen krijgt.

Een hoger minimumloon is niet alleen eerlijker, het pakt ook positief uit voor de economie.

Marijnissen: ‘Een hoger minimumloon is niet alleen eerlijker, het pakt dus ook positief uit voor de economie. De verhoging geldt ook voor mensen met een uitkering en AOW, vanwege de koppeling aan het minimumloon. We betalen dat door hogere belastingen op kapitaal. Wat ons betreft is het tijd voor een eerlijke economie, waarin iedereen zijn deel krijgt. Een hoger minimumloon is haalbaar en betaalbaar.’

De wet van de SP werkt eenvoudig: hij verhoogt het minimumloon jaarlijks met 2,5 procent. Na vier jaar leidt dit – bovenop de reguliere indexatie - tot een verhoging van ruim tien procent. Concreet betekent dit dat het minimumloon - nu ongeveer 10 euro per uur - in 2028 op 14 euro per uur komt te liggen. Einddoel is dat het minimumloon 60% van het gemiddelde loon gaat bedragen. Dit is een internationale doelstelling die wordt aanbevolen door de Europese vakbonden waaronder de FNV. Met de 60%-norm voorkom je dat het minimumloon te ver wegzakt ten opzichte van het gemiddelde loon.

De zorgmedewerkers kregen aan het begin van de coronacrisis nog een daverend applaus, maar zagen vervolgens wegrennende Kamerleden en voorstellen voor salarisverhoging keer op keer weggestemd worden. SP, GroenLinks, PvdA en vakbonden CNV, FNV en NU'91 roepen iedereen op om 5 september mee te doen met de grootste online demonstratie voor de zorg ooit.

Dag in dag uit staan ze in de frontlinie: onze zorgmedewerkers. Zij verdienen meer dan applaus. Het is een politieke keuze om de lonen van zorgmedewerkers niet te verhogen. Daarom roepen we het kabinet op de mensen in de zorg te geven wat ze verdienen: structurele loonsverhoging en een verlaging van de werkdruk.

We komen hier als politieke partijen en vakbonden gezamenlijk voor in actie. Doe mee en ga op 5 september om 14.00 naar meerdanapplaus.nl om je solidariteit richting de zorgmedewerkers te laten zien en je te laten horen richting dit kabinet.

De afgelopen 35 jaar zijn de dividenduitkeringen 10 keer harder gestegen dan de lonen. Het is een patroon dat in de gehele economie te zien is: de drang van aandeelhouders om zich winsten toe te eigenen zorgt voor een neerwaartse druk op de lonen van de mensen die het werk doen. Zo zijn de mensen met de laagste inkomens er de afgelopen 30 jaar meer dan 10 procent op achteruit gegaan.

De coronacrisis heeft glashelder aangetoond hoe essentieel de cruciale beroepen van mensen in de zorg, distributiecentra, post en supermarkten zijn. Maar het heeft ook aangetoond dat bedrijven terug willen naar 'business as usual'. Dat mogen we niet laten gebeuren. Het kan en moet anders. De lonen moeten omhoog!

Zo moeten de lonen van de vakkenvullers omhoog. De afgelopen maanden heeft iedereen kunnen zien hoe essentieel dit werk is; zonder vakkenvullers waren er lege schappen. Maar terwijl Ahold, Albert Heijn en bol.com, tijdens de piek van de coronacrisis 48% meer winst wist te maken, werken vakkenvullers en caissières nog steeds voor het minimumloon en moet hun inkomen met huur- en zorgtoeslag worden aangevuld. De winsten van deze bedrijven moeten van de zakkenvullers naar de vakkenvullers.

D66-Tweede Kamerlid Steven van Weyenberg: “Toen ik zelf vader werd, kreeg ik nog twee dagen vrij. Dat is veel te weinig. Nederland staat daarmee onderaan het rijtje in Europa. Dit is een grote sprong vooruit. Bij de geboorte van een kind zit je meteen in de spitsuur van je leven. En dan is het goed om extra tijd te krijgen, om te kunnen wennen aan het leven met een baby. Deze uitbreiding zorgt daarnaast voor meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen, het vergroot de kansen op de arbeidsmarkt voor vrouwen en het versterkt de band tussen de vader, partner of meemoeder en het kind.

Daarnaast worden de zorgtaken tussen partner en moeder eerlijker verdeeld. ”

Minister Koolmees is blij met de uitbreiding van het verlof: “Dit is een enorme stap vooruit. Hierdoor kunnen moeders, hun partner en het kind makkelijker en beter met elkaar een goede start maken.”