Poliflw

Wat is het mooi te zien dat er in de verschillende dorpskernen meer groen aan het uitschieten is dan vorig jaar! Onze gemeente heeft eindelijk een stap gezet naar vergroening. In Heesch, Heeswijk-Dinther en Nistelrode is al het nodige geplant. Groen zorgt voor verkoeling in de zomer. Meer groen en minder bestrating zorgt ook voor een goede afvoer van regenwater. Het belang daarvan hebben we afgelopen natte winter gemerkt. Progressief Bernheze heeft al jaren geleden gepleit voor meer groen. En nu zijn we natuurlijk blij met deze eerste stapjes. Vijfhonderd bomen elk jaar erbij, dat is het streven uit ons verkiezingsprogramma.

De gemeente zorgt in Heeswijk-Dinther in ieder geval voor een heel speciale boom. Een Noorse esdoorn als afscheidscadeau voor onze vorige burgemeester, Marieke Moorman. In DeMooiBernhezeKrant was te lezen dat de aanbiedende partijen, waaronder de gemeente, stil willen staan bij het belang van groen in de dorpskernen. Eindelijk! Want als dat belang een paar jaar geleden duidelijk was geweest, was het nu niet nodig geweest de toen gelegde stenen weer uit te graven. Het belang van groen was voor Progressief Bernheze jaren geleden al duidelijk.

Ook zelf kun je dit voorjaar aan de slag. Tegels en grind eruit, bomen en struiken erin. De gemeente geeft in ieder geval het goede voorbeeld!

In Bernheze is veel te doen. We zijn een actieve gemeente. Graag zoom ik in op Heeswijk-Dinther waar geen fatsoenlijke podiumfaciliteit is voor concerten en toneelvoorstellingen. D’n Tol is afgebroken en daar is niets voor in de plaats gekomen.

De gemeente zal het niet eens zijn met deze stelling. De Zaert is de evenementenlocatie voor Heeswijk-Dinther. Dat het een sportaccommodatie is, doet daar niets aan af. Evenementen als carnaval en de zeskamp vinden er plaats. Die passen er omdat het voor een groot publiek is én omdat die activiteiten plaatsvinden wanneer sportverenigingen stilliggen door vakantie. Zo zit het elkaar niet in de weg. Maar… als tweede grootste kern van Bernheze heeft Heeswijk-Dinther behoefte aan een fatsoenlijke zaal mét podiumfaciliteit. Een zaal waar je tussen de 200 en 300 man publiek kunt plaatsen.

De locaties CC Servaes, Willibrordcentrum, Muziekfabriek en de aula van Bernrode kunnen elk hooguit tussen 100 en 200 man publiek aan. De Zaert zo’n 800 man publiek. Da’s een grote schaalsprong. Tel daar bij op de hoge kosten en het werk dat gepaard gaat met het huren en inrichten van de Zaert en je snapt waarom de amateurkunstverenigingen van Heeswijk en Dinther daar niet mee uit de voeten kunnen. En dat staat nog even los van de faciliteiten die nodig zijn voor een mooie voorstelling. In Nistelrode hebben we CC Nesterlé en in Heesch SCC De Pas. Ik spreek namens velen in de gemeenschap als ik vraag: ‘Wanneer krijgt Heeswijk-Dinther een fatsoenlijke zaal?’

Heb je wel eens het idee gehad dat je anders bent dan anderen? Dat je niet dezelfde dingen leuk vindt als de mensen om je heen? Misschien het idee dat je op het verkeerde moment geboren bent? Iedereen heeft wel eens een moment dat je beseft dat niet iedereen precies hetzelfde is. Sommige mensen hebben dat vaker.

Als je bij een minderheid in onze samenleving hoort, heb je regelmatig het gevoel dat je niet bent zoals de rest. Soms wordt die minderheid gevormd door de huidskleur die je hebt of het geslacht waarmee je geboren bent. Ook zijn er mensen die met een lichamelijk ongemak leven, of een geestelijke beperking hebben, waardoor ze bij een minderheid horen.

De kunst van het besturen van een gemeente is om iedereen erbij te laten horen en mensen te laten voelen dat ze er toe doen.

Progressief Bernheze laat niet alleen iedereen in zijn/haar/hun waarde, we zijn ook een partij waar iedereen er echt bij hoort. We praten niet alleen over mensen die andere keuzes (moeten) maken, maar we praten vooral mét deze mensen. Vergis je niet, wij kunnen ook niet alles oplossen waar minderheden tegenaan lopen, maar ze hebben bij ons wel een stem.

Ik voel me thuis bij deze club mensen waar iedereen zichzelf mag zijn. Wil jij zaken aanpakken waar je tegenaan loopt? Dan vind je bij ons een groep die wel van veranderen houdt. Hopelijk komen we er samen uit.

Als ik dit artikel schrijf, is het carnavalsfeest net begonnen en als jij dit artikel leest, is het alweer bijna voorbij. Het mooie aan carnaval vind ik dat alle verschillen lijken weg te vallen. Groot en klein, jong en oud, politicus, schrijfster of stukadoor; met carnaval maakt het niet uit en worden we één grote familie. In de optochten worden maatschappelijke thema’s op de hak genomen en relativeren we verschillen. Mooi toch?

Voor wie het misschien niet weet; carnaval is het feest dat vooraf gaat aan de vastentijd. Van oudsher vieren we, vanuit de katholieke kerk, dat we nog één keer los kunnen gaan voordat de sobere vastentijd voor Pasen begint. In de vastentijd onthouden we ons van overmatig consumeren en nemen we de tijd om te bezinnen en meer aandacht te geven aan de mensen die het minder goed hebben.

Ik zou iedereen, of je nou carnaval viert of niet, willen oproepen om deze vastentijd te gebruiken om stil te staan bij de manier waarop we leven en met elkaar omgaan. Hoe mooi zou het zijn als we die grote familie die we tijdens carnaval zijn ook kunnen voortzetten in het ‘normale leven’? Geen gehakketak op sociale media, geen discriminatie of onveilig gedrag op de werkvloer. Geen elleboogstoten of geneuzel over houten paarden in draaimolens…

Gewoon begrip voor elkaar en iedereen in zijn of haar waarde laten.

Het kabinet Rutte IV is gestruikeld over de migratie- politiek. Nogal wat mensen brengen het woord migratie in verband met vluchtelingen en asielzoekers. Terwijl de werkelijkheid is dat het overgrote deel van de migranten bestaat uit werknemers binnen de EU die gebruik maken van het uitgangspunt dat in Europa vrij verkeer van goederen en personen bestaat. Daarnaast is er een aanzienlijke groep van expats van buiten de EU, veelal hoogopgeleide mensen. Tenslotte is er een groot aantal buitenlandse studenten dat aan onze universiteiten en hogescholen studeert.

Migratie is geen probleem van deze tijd, maar bestaat al vele eeuwenlang. Ook in de Middeleeuwen bestond er arbeidsmigratie, naast de groepen die om reden van geloof vluchten naar o.a. Nederland. Denk aan de Hugenoten in Frankrijk of de Portugese Joden die met name naar Amsterdam vluchtten.

Doordat we in internationale verdragen en in de Rechten van de Mens het recht op gezinshereniging hebben verankerd, zijn de aantallen migranten omhooggegaan. Toen de gastarbeiders eind jaren vijftig, beginjaren zestig hier kwamen werken, daartoe geworven door bedrijven, was er bijv. in Heesch het zogeheten Turkenpension. Daar woonden enkel mannen die voornamelijk in de Osse industrie actief waren. Toen de werkgeversorganisaties beseften dat men langer dan tijdelijk deze arbeidskrachten nodig had, kwam ook het recht op gezinshereniging aan de orde. De toenmalige regeringspartijen, bestaande uit christelijke en liberale partijen, maakten hiertoe de weg vrij. Na de Tweede Wereldoorlog werden veel kinderen geboren; deze generatie noemen we de Babyboomers. Met als gevolg dat we nu anno 2024 spreken over vergrijzing en dubbele vergrijzing: het aantal ouderen is in verhouding tot het aantal jongeren onevenwichtig groot. Dat geldt eveneens in vele landen op deze wereld. De westers wereld heeft een economische ontwikkeling doorgemaakt die gekenmerkt werd door neoliberalisme. Marktdenken stond voorop; overheidsbeleid werd versmald, ook de overheid zelf bekeerde zich tot marktmeester. Door de scheve verhouding in de bevolkingsopbouw, ontstaat er spanning tussen de wens tot meer economische groei dan wel stabilisatie van het huidige welvaartsniveau en de beschikbaarheid van personeel; dat heeft ook zijn uitstraling naar sectoren van zorg, onderwijs. Nagenoeg in alle sectoren treden tekorten op. Ter compensatie van deze tekorten zijn arbeidskrachten van elders zeer welkom. In een aantal sectoren voeren zij de boventoon. Vele uitzendbureaus- de goeden uitgezonderd- laten deze buitenlandse werknemers werken onder slechte omstandigheden. Beloning en huisvesting zijn niet op orde. De aanbevelingen van de commissie Roemer worden nauwelijks omgezet in concrete maatregelen zoals het scheiden van werken en wonen. Wie nu ontslagen wordt, verliest ook zijn huisvesting. Met als gevolg dat bijv. in Rotterdam meer dan de helft van de daklozen bestaat uit Oost-Europeanen. Naarmate de bevolking steeds meer het beeld laat zien van grote tekorten aan mensen om alle economische activiteiten uit te voeren, moet de vraag op tafel of we door kunnen gaan op basis van neo-liberale uitgangspunten meer economische groei na te streven. Of moet de vraag gesteld worden of we met minder economische groei toekunnen, door bijv. bepaalde sectoren op slot te doen, of minder te produceren.  Met als gevolg een mindere behoefte om buitenlandse arbeiders hier naartoe te halen. Het gaat dan om werk in met name onze voedselketen. Ten aanzien van de expats, veelal hooggekwalificeerde mensen in combinatie met buitenlandse studenten, is een ontwikkeling zichtbaar dat men steeds meer in Nederland wil blijven wonen en werken. Een morele vraag moet hier gesteld worden: wat doen we landen elders in de wereld aan, met name in Afrika en Azie, als wij hun toptalenten hier naartoe halen? Vertragen we dan niet de ontwikkelingskansen in de landen van herkomst? Wat betekenen deze “drainages” voor de infrastructuur van bijv. een ontwikkelingsland, sociaal, cultureel maar ook economisch? Wat betekent het voor de ontwikkeling van bijvoorbeeld een kleine gemeenschap in Roemenië waar nagenoeg alle mannen in Spanje of Italie zijn gaan werken? Al deze vraagstukken behoeven een antwoord. Is er een antwoord? In een artikel van de Volkskrant d.d. zaterdag 27 januari 2024 merkt Paul Scheffer op dat er geen echte oplossing is; als reden voert hij aan dat op een paar Afrikaanse landen na, overal in de wereld de kloof tussen vergrijzing enerzijds en de aanwas van jongeren anderzijds, betekent dat op enig moment de bronnen zullen opdrogen waaruit arbeidskrachten geput kunnen worden om tekorten op te vullen. Want ieder land wordt hiermee geconfronteerd. De forse verbeteringen in met name de gezondheidszorg hebben er wereldwijd voor gezorgd dat de kindersterfte drastisch gedaald is, met als gevolg dat de behoeft aan grote gezinnen ook afneemt. De problematiek van de migratie zal gekoppeld moeten worden aan de vraag of we onbelemmerd door kunnen gaan om op basis van marktdenken en neo-liberale uitgangspunten onze economie in te richten.  De verandering in het klimaat en de maatregelen die we daarbij moeten gaan nemen, vormen een extra motief om onze economische- politiek drastisch te herzien. Eerst dan ontstaat er ruimte om een andere migratiepolitiek te voeren. Tenslotte: migratie is ook afhankelijk van het toeval, niemand kan voorspellen waar en wanneer de volgende ramp uitbreekt waardoor er weer stromen vluchtelingen hun land verlaten en naar elders vluchten. In de Duitse talkshow Lanz vroeg een journalist zich af of we ons ook voorbereiden op de mogelijkheid dat Oekraine de oorlog met Rusland verliest en er daardoor opnieuw stromen vluchtelingen op gang komen. Want leven onder de dictatuur van Poetin zal geen Oekrainer willen. De weg die de nu formerende partijen willen inslaan, is niet alleen onbegaanbaar, maar ook moreel verwerpelijk.

Het afgelopen jaar heeft de gemeenteraad gezocht naar een nieuwe burgemeester. Een serieuze klus want de burgemeester speelt een belangrijke rol in onze gemeente.

De burgemeester is verbinder, ambassadeur én hoeder van onze veiligheid en integriteit tegelijkertijd. Dat betekent dat de burgemeester de ene dag een jubileum mee viert met een echtpaar, terwijl hij de volgende dag ingrijpende besluiten moet nemen over bijvoorbeeld het sluiten van een drugspand.

Daarmee is de ideale burgemeester eigenlijk het schaap met de vijf poten. We gingen op zoek naar iemand die ervoor zorgt dat iedereen zich gehoord en gezien voelt, iemand die een goede ambassadeur is van Bernheze in de regio en iemand die doortastend en krachtig optreedt als dat nodig is.

Hoewel ook hij geen schaap met de vijf poten is, denken wij in Mark de Man een uitstekende burgemeester voor Bernheze gevonden te hebben. Geboren in Veghel, bestuurlijke ervaring opgedaan in Friesland én nu klaar om met een aanstekelijke ambitie Bernheze klaar te gaan maken voor de toekomst.

Inmiddels is burgemeester de Man begonnen aan zijn klus. Progressief Bernheze wenst hem heel veel plezier en succes toe. Wij kijken er naar uit om samen te werken aan een groener, gezonder en socialer Bernheze.

Potverdikkeme. Eigenlijk is Bernheze best een aantrekkelijke gemeente. Fijn om te wonen, toch? En dan kunnen die vijf kernen het ook nog eens goed met elkaar vinden. Met respect voor ieders eigen identiteit. Waar je ook woont, in Heesch, Heeswijk-Dinther, Loosbroek, Nistelrode of Vorstenbosch; overal is het sociale leven op orde. Goed gedaan mensen en dank vooral aan al die vrijwilligers die ervoor zorgen dat iedereen wel iets naar zijn of haar zin vindt om overdag of ’s avonds bij aan te sluiten. Vrijwilligerswerk is onmisbaar voor een gemeenschap.

We moeten daarom met elkaar goed voor onze gemeenschappen blijven zorgen. Het is geen vanzelfsprekendheid dat alles wat onze dorpen ons te bieden hebben automatisch in stand blijft. Dat vereist doorlopende inzet en waakzaamheid. Inzet van al die vrijwilligers, inzet van onze horecaondernemers, de middenstand, de vele buurtverenigingen em het bedrijfsleven en ook van de plaatselijke politiek.

Alle politieke partijen hebben de plicht zich dagelijks ook bezig te houden met het culturele en sociaalmaatschappelijke leven in onze dorpen. Progressief Bernheze zal vanuit haar sociaaldemocratische achtergrond in de raad waar maar nodig op die plicht blijven wijzen.

Het is weer december en de discussie over vuurwerk steekt de kop weer op. Voorstanders vinden het een traditie die bij Nieuwjaar hoort. Tegenstanders vinden het vooral gevaarlijk en overlast veroorzakend. Het levert stress op bij mens en dier. Luchtvervuiling zorgt voor klachten bij mensen met luchtwegproblemen. Elk jaar raken mensen gewond, er sterven zelfs mensen. Mooie traditie toch?

Tradities zijn belangrijk, maar laten we dan ook bij het traditionele blijven; bij siervuurwerk en eventueel rotjes. De zware explosieven die nu (illegaal) gekocht en afgestoken worden, hebben niks met die traditie te maken. Overigens is het nog niet eens zo lang een traditie in Nederland: pas sinds de jaren ‘60 van de vorige eeuw is dit waarschijnlijk door oud-Indiëgangers en immigranten meegebracht uit Indonesië. Dus om nou van een diepgewortelde traditie te spreken….

Van een traditie om op Oudjaarsavond vuurwerk af te steken, is inmiddels sprake van een vorm van terreur die de hele maand december duurt. Veel mensen durven op Oudejaarsdag niet naar buiten of kunnen hun bange hond, die thuis al tegen de muren omhoog schiet, niet uitlaten. En het gaat van kwaad tot erger; brievenbussen worden opgeblazen en zelfs auto’s worden in de fik gestoken. En wat te denken van het geweld tegen onze hulpverleners? Sinds wanneer past dat in de traditie?

Nee, we hebben het flink verknald voor onszelf. Tijd voor een gemeentelijk, liefst landelijk, verbod. Progressief Bernheze maakt zich daar graag hard voor.

Afgelopen 5 december had Progressief Bernheze een duurzaam cadeau voor de gemeente: het rapport “Aangenaam fietsen” kon die dag aan wethouder Tielemans worden aangeboden. In dat rapport doet de politieke partij aanbevelingen om de gemeente Bernheze voor voetgangers en fietsers veiliger en aantrekkelijker te maken.

Progressief Bernheze wil dat fietsen en wandelen gestimuleerd wordt. Wandelen of het nemen van de fiets zorgt ervoor dat mensen gezond blijven, dat er minder schadelijke stoffen uitgestoten worden en dat er minder ruimte nodig is voor parkeerplaatsen.

In het rapport ‘Aangenaam fietsen’, dat is samengesteld door betrokken leden en deskundigen, laat de partij zien hoe dat kan. Op basis van een enquête die door honderden inwoners van Bernheze is ingevuld zijn de grootste wensen en knelpunten geïnventariseerd. In het rapport worden suggesties gedaan voor kleine en grote veranderingen die het fiets- en wandelplezier in onze gemeente moeten vergroten.

‘Wij zijn trots op het werk dat de werkgroep Aangenaam Fietsen heeft geleverd. Dit rapport helpt ons om in de gemeenteraad te pleiten voor betere fietspaden in en tussen de dorpen, voor de aanleg van fietssnelwegen en voor een betere inrichting van de dorpscentra’, zeggen raadsleden Ellen Neelen en Jesse Jansen over het werk van de werkgroep. Het rapport ‘Aangenaam Fietsen’ is op dinsdag 5 december aangeboden aan wethouder Marius Tielemans van de gemeente Bernheze. Het rapport zal betrokken worden bij het opstellen van de mobiliteitsvisie van de gemeente.

Download het rapport ‘Aangenaam fietsen’

Ook in onze gemeente is door veel kiezers bij de verkiezingen grote ontevredenheid uitgesproken. Wij, Progressief Bernheze, begrijpen dat goed. Terecht wordt opgestaan tegen een landsbestuur dat al vele jaren onmachtig blijkt om de grote problemen op te lossen. Sterker; op tal van terreinen is de situatie oneerlijker en onrechtvaardiger geworden. De rijken worden steeds rijker, de armen raken steeds verder achterop. Nederland is op allerlei Internationale lijstjes achteruit gekacheld. Samengevat in de Europese statistieken dat ons land in 2022 uit de top 3 van meest “gave” landen is verdwenen, de koortsachtige woorden van Rutte om dat gave beeld in stand te houden ten spijt.

Zoals u weet bestaat Progressief Bernheze onder meer uit leden van GroenLinks en de Partij van de Arbeid. De voornemens van de samenwerking tussen deze partijen waren duidelijk. Het terugdringen van de armoede, het minimumloon naar zestien euro, gratis kinderopvang en duidelijke klimaat- en milieumaatregelen.

Vele zaken worden landelijk geregeld, maar dat betekent niet dat we er als lokale politiek geen invloed op kunnen uitoefenen.  Wat ons betreft staan de lijntjes die we naar “Den Haag” hebben roodgloeiend. Op lokaal niveau zullen we in de komende tijd met nog meer kracht en inspanning opkomen voor uw belangen, ons hard maken voor voldoende woningen, goede sociale voorzieningen, voor begeleiding van mensen die in de knel zitten en om werkgelegenheid binnen onze gemeentegrenzen te halen.  Bernheze kan op ons rekenen.