Poliflw

Met het overlijden van Paul Wessels verliezen wij iemand die zich onvermoeibaar inzet voor inclusie en verbondenheid. Zijn toewijding aan de Turkse, Marokkaanse en Molukse gemeenschappen, die teruggaat tot de jaren ’70, vormde een rode draad in zijn politieke carrière. Als een van de grondleggers van de Molukse Stichting Tjenke Muda en als lid van de Gemeenteraad van Gennep sinds 1978, zocht hij altijd de verbinding.

In 1988 trad hij aan als wethouder, maar zijn ambtstermijn kwam onverwacht tot een einde in 1994. Paul weigerde echter bij de pakken neer te zitten. In 1997 trad hij met trots toe tot de Tweede Kamer als vertegenwoordiger van zijn partij. Zijn talent lag niet alleen in het politieke spel, maar vooral in zijn vermogen om verbindingen te leggen, of het nu ging om hooggeplaatste politici of de bodes in de provincie. Voor Paul telde iedereen, ongeacht hun positie.

Beste Democraten, we weten allemaal dat deze verkiezingen zich afspelen in een totaal nieuwe realiteit.

Er raast een oorlog langs de randen van de Europese Unie. En er hangt een donkere wolk boven ons continent. We moeten opstaan tegen partijen die de rechtsstaat afbreken.

Een les die ik zélf heb geleerd is dat onze democratische verworvenheden nóoit vanzelfsprekend zijn.

Als twintiger bezocht ik een vriend in Bratislava. Nu de hoofdstad van Slowakije, maar al eeuwenlang een kruispunt van Europese culturen.

Mijn vriend Joszef was Slowaak, behorend tot de Hongaarse minderheid, en hij genoot in 1995 pas een paar jaar van de vrijheid die wij in het westen vanzelfsprekend vinden.

Wandelend door een zonnig Bratislava vertelde deze leeftijdsgenoot mij verhalen die ik vroeger van de generatie van mijn grootouders over de Duitse bezetting hoorde.

De krantenwinkel, waar illegaal westerse kranten werden verkocht,

het cafe waar het studentenverzet bijeen kwam,

en de statige schouwburg, waar opgepakte leden van het verzet gevangen zaten. Dierbare vrienden van Joszef.

Die wandeling door een stad die na decennia dictatuur weer opleefde, die de nieuwe vrijheid uitbundig vierde, maakte op mij een diepe, blijvende indruk.

Een leven in angst, geen bescherming tegen willekeur van de overheid. Het zijn – helaas – geen spoken uit het verleden die we 80 jaar geleden definitief hebben verslagen. Ze zijn nu nog steeds aan de orde van de dag.

De agressie van Poetin en een steeds assertiever China laten zien dat de antidemocratische krachten aan invloed winnen op het wereldtoneel.

Stérker nog, ook binnen onze éigen Europese grenzen heeft een autocratisch leider in Hongarije al jaren de touwtjes in handen.

Míj́n zorg is dat Orban straks samen met Wilders, le Pen en Meloni diezelfde sloophamer in Europa gaat hanteren.

Europa is niet van nature immuun voor autoritair gedachtegoed. Onze democratie is kwetsbaar, verre van zelfsprekend.

En dát terwijl democratie de belángrijkste voorwaarde is voor onze welvaart, vrijheid en veiligheid.

Dát is precies waar de Europese verkiezingen van 6 juni over gaan!!

Willen wij in ongekende vrijheid en welvaart blijven leven? Of laten wij onze toekomst gijzelen door de valse beloftes van extreemrechts?

Ik vind het daarom volstrékt onverantwoord dat partijen als de VVD een knieval maken voor extreemrechts, en dit afbraakbeleid mogelijk maken.

Congres, wij zijn échte liberalen. In onze Néderlandse traditie, in onze Europese samenwerking. En laat duidelijk zijn:  échte liberalen verdédigen onze Europese waarden, verdédigen onze vrijheid. Wij zullen daarom nóóit samenwerken met extreem-rechts, en échte liberalen zijn welkom bij D66!!

Wij zijn als D66’ers vaak ongeduldig, verandering gaat ons zelden snel genoeg. Maar verandering kost tijd. Het heeft ook tijd gekost om Europa de goede koers op te sturen.

Bóuwen duurt lang maar wij weten ook dat slopen snel kan gaan. De progressieve koers die wij in Nederland en Europa hebben ingezet, is zó weer onderuit gehaald. Onder de dreiging van extreemrechts zien we nú al dat conservatieve partijen zand in de motor strooien.

Het slopen van de natuurherstelwet was voor mij persoonlijk dé aanleiding om de politieke handschoen weer op te pakken.

Als zoon van twee biologen weet ik hoe mooi, maar ook hoe kwetsbaar de natuur is. En hoe belangrijk voor de mens. Wij kunnen simpelweg niet zonder.

Die natuurherstelwet staat niet op zichzelf, maar is een symbool voor iets groters. Voor een radicale, noodzakelijke verandering in ons denken over hoe wij met onze planeet omgaan.

Klimaatverandering en verlies aan biodiversiteit dwingen ons onze economie fundamenteel te veranderen.

Dat klinkt voor sommigen misschien bedreigend, maar voor ons spannend, uitdagend, en, als de enige weg vooruit.

De economie van morgen zal hóe dan ook groen zijn. En dat biedt juist kánsen. Kansen ook voor onze Nederlandse innovatieve ondernemers. Maar dan moeten we die wél pakken.

Voor míj́ is het duidelijk: wie groen beleid door de shredder wil halen, vernietigt ook het loonstrookje van morgen!!

De grote economische uitdaging is dus niet hoe we behoúden wat we hebben, maar hoe we de transities die over de wereld razen áanjagen.

Wat D66 betreft wordt Europa niet afhankelijk van groene technologie uit China en kunstmatige intelligentie uit de Verenigde Staten, maar loopt het zelf voorop.

Want een krachtige democratie en een leven in vrijheid vragen ook om een florerende economie.

Het moge duidelijk zijn: het worden cruciale jaren in het Europees Parlement. In deze veranderende wereld moet Europa eensgezinder zijn.

Geen 27 koninkrijkjes, maar één wereldmacht.

Dat dankzij haar kracht niet bedréigd wordt door anderen, maar bewónderd om haar democratie, individuele vrijheden en kwaliteit van leven.

Voor dát Europa gaan we in juni naar de stembus.

Ik ga er alles aan doen, samen met de andere kandidaten en met jullie, om te zorgen dat we Nederland overtuigen van dit verhaal. Niet aan de kant blijven staan. Sta op, laat je horen en doe mee. Meld je vandaag nog bij je lokale afdeling, ga de straat op, overtuig de buren, je vrienden en familie om óok D66 te stemmen.

Want ik wil dat straks een Oekraïense Jozsef met onze kinderen door een zonnig en vredig Marioepol kan wandelen.

Partijgenoten, vrienden, congresveteranen en al die nieuwe leden die hier voor het eerst zijn, welkom. Zoals altijd op een D66-congres schijnt de zon, fijn dat jullie er zijn.

Als partijleider mag je op zo’n congres 20 minuten speechen.

Ik dacht: waar zal ik het dit keer eens over hebben.

Jullie hebben deze week in de krant gelezen dat ik een betweter ben.

Daar klopt natuurlijk helemaal niks van.

‘En hoe dat zit, dat ga ik jullie in de komende twintig minuten nog even één keer heel goed uitleggen!’

Deze weken bezoek ik huiskamers in het hele land. En in die huiskamers ga ik elke keer in gesprek met tientallen D66-leden. Zoals aan de keukentafel van Joek & Talitha, uiteraard met Brabantse worstenbroodjes. Afgelopen woensdagavond in Groningen met huisgemaakte pizza van Pepijn. Of vorige maand in het Limburgse Meerlo waar pa en ma Jenneskens voor de verse soep en broodjes zorgden. Gastvrije en gezellige bijeenkomsten dus met leden jong en oud, van stad en platteland, kersvers bij de club of juist trouw en decennialang lid.

We hebben het over wat ons bindt en waar we naartoe willen. In Zwolle waren er volop ideeën over onze onderwijsstrijd en het opkomen voor jongeren. In Utrecht bedachten we manieren om in elke wijk een aanspreekbare D66’er te hebben. In Venlo smeedden we een plan om het aantal Limburgse raadszetels te verdubbelen. En overal is de conclusie min of meer hetzelfde: wij zijn idealisten zonder illusies. Niet bang om de strijd aan te gaan. Altijd bereid een brug te slaan.

Congres,

We zijn voor het eerst bijeen sinds de verkiezingen. Op het vorige congres in Apeldoorn vroeg ik jullie vertrouwen voor de eindsprint van de campagne. Sinds dat moment hebben we ons voorspeld aantal zetels op een haar na verdubbeld. Meer dan 650 duizend mensen gaven ons het vertrouwen. Dertien volle Feyenoord stadions. Dat zegt veel over hoe hard jullie kunnen knokken, hoeveel enthousiasme en optimisme er in deze zaal zit, hoe sterk de behoefte blijft aan onze politiek. Ik ben dan ook kei-trots op onze optimistische campagne, verteld vanuit ons eigen verhaal. Jullie hebben dat gedaan – van Leiden tot Utrecht van Diepenheim tot Doetinchem. Als lijsttrekker voelde ik me door jullie gedragen. En daar wil ik iedereen in deze zaal voor bedanken.

Ondanks jullie campagnesprint konden we een groot zetelverlies niet afwenden. De uitslag was voor onze partij een harde klap. En die hebben we óók aan onszelf te danken. Mensen wilden samenwerking, maar zagen vaak gedonder. Mensen wilden empathie, maar zagen technocratie. Mensen wilden nieuw leiderschap, maar zagen dezelfde premier van een oude coalitie. Toen het kabinet op stoom kwam, werd het de VVD te veel. De VVD wilde breken en wij hebben ze daar niet van kunnen weerhouden.

De ruk naar extreemrechts leidt bij veel Nederlanders tot grote zorgen over ons land. Dat begrijp ik. Maar ik wil vandaag ook waarschuwen voor verslagenheid en cynisme over Nederland. Dat is het laatste wat we moeten toelaten! De liefde voor Nederland laat ik me niet afpakken door wie dan ook. Dit is óns land. Ieder land heeft een gemeenschappelijk verhaal. Dat verhaal is meer dan geschiedenis. Het drukt een overtuiging uit over wat de leden van die samenleving samenbindt.

Het wordingsverhaal van Nederland is dat van onze onafhankelijkheidsstrijd. De strijd tegen intolerantie. De strijd voor een samenleving waarin de terreur van meerderheden en machthebbers geen plaats heeft. Een samenleving waarin burgers met verschillende achtergronden, religies en levenswijzen naast elkaar bestaan, samengebonden door hun wens vreedzaam, veilig en vrij te leven.

Dat is ons verhaal. Dat is ons DNA, dat is waar onze driekleur voor staat: vrij, onverveerd.

Wie gelooft in die Nederlandse belofte, die zal zich altijd blijven verzetten tegen de ophitsers die prediken dat de ene religieuze overtuiging meer bestaansrecht heeft dan de andere. Verzetten tegen de haatzaaiers die hele bevolkingsgroepen uit willen sluiten van hun rechten als Nederlander.

Nederlander zijn heeft niets te maken met waar je wieg stond, hoe je kerk er uit ziet, van wie je houdt, wat je levensovertuiging is. Nederlanders zijn mensen die vrijwillig samenleven, die elkaar respecteren, die toegewijd zijn aan de vrijheid te mogen zijn wat je bent.

Wij Nederlanders verdedigen onze vrije samenleving. We laten ons niet verdelen door politieke avonturiers die bitterheid en onvrede aanwakkeren. We laten ons niet tegen elkaar opzetten door charlatans die een minderheid aanwijzen als zondebok en over hún rug hun machtshonger willen stillen. Wij laten ons niet in slaap sussen. Wij zeggen waar het op staat. Geert Wilders, met zijn ondemocratische eenmanspartij, is tot in de kern on-Nederlands. Hij is een bedreiging voor de Nederlandse waarden en voor de Nederlandse identiteit.

Dat er normale politici zijn die daar ruimte aan geven is buitengewoon zorgwekkend. Na alles wat er is gebeurd verbaas ik me niet meer over de VVD. Al maak ik me wel oprechte zorgen over het blijvende verlies van een liberale bondgenoot. Maar wat is er gebeurd met de frisse nieuwe club van Pieter Omtzigt? Wij hadden grote hoop om in hem een partner te vinden in het politieke midden. Zijn nadruk op sociale advocatuur, grondrechten en financiële degelijkheid klonk prachtig. Hij leek in de campagne zo duidelijk over zijn principes. Toch heeft hij in een mum van tijd zijn hart verkocht aan de PVV. Later vanmiddag praat hij in Breda met zijn leden over de formatie. Zij hebben de nu de sleutel in handen. Kiest Nieuw Sociaal Contract voor kabinet Wilders-I of voor Nederland?

Partijgenoten, wij zijn overtuigd democraten, sociaal-liberalen, Europeanen. Maar voor alles zijn wij ook Nederlander. Wij staan voor onze waarden, de traditie van vrijheid en tolerantie die wij hebben geërfd. Laten we die verdedigen met alles wat we in ons hebben. Laten we die sterker en vrijer doorgeven aan generaties na ons. Dát is wat dit moment in de geschiedenis van ons vraagt. Laat ons geluid helder zijn. Wij zullen de Nederlandse waarden nooit laten aantasten en verwateren. Nooit. Nooit. Nooit. -> -> Als wij alles goed doen, als we keihard werken, dan kunnen we extreemrechts verslaan. Rancune heeft een beperkte houdbaarheidsdatum, zelfs al stop je het in de ijskast. En als die datum is overschreden, dan staat dit prachtige land er nog steeds. Dan delen we onze meest fundamentele waarden nog altijd. Democraten, dan is het weer tijd voor het optimisme van D66!

Congres, we gaan aan het werk. Met een frisse fractie van jonge honden – en Hans Vijlbrief. We gaan keiharde oppositie voeren tegen de afbraak van internationale verdragen. Tegen de kaalslag in kunst, cultuur en de onafhankelijke journalistiek. Tegen de afbraak van de natuur en de wetenschap.

Van harte welkom op het derde verkiezingscongres op rij! Ik kijk er naar uit vandaag weer veel van jullie te spreken. Ik dank de Nieuwegeinse afdeling voor hun gastvrijheid en de organisatie van de traditionele pre-congresborrel gisteravond.

Dan richt ik mij nog even aan de vanzelfsprekend onpartijdige burgemeester: Marijke, fijn dat je er vandaag ook bij bent!

Democraten, de afgelopen tijd zitten we als partij zeker niet stil. In het Westland komt onze lokale fractie op voor fatsoenlijke opvang voor asielzoekers. In Limburg en Friesland zetten we ons in om de investeringen van het Groeifonds in de regionale economie veilig te stellen.

In Europa vechten we tegen dwangarbeid en zijn we tot in Sofia te vinden, waar we meedoen met Pride.

Natuurlijk zijn we vandaag bij elkaar om ons Europese verkiezingsprogramma nog beter te maken. We hebben in goede D66-traditie 100 amendementen op 100 kantjes. Met plannen voor een groener, veiliger en economisch sterker Europa.

Maar: plannen maken zichzelf niet zomaar waar. Vandaag stellen ook D66’ers uit heel het land zich kandidaat. Ik wil alle kandidaten van harte bedanken voor de stap naar voren die zij zetten om vrijwillig voor onze partij aan de slag te gaan.

De verkiezing van nieuwe commissie- en bestuursleden betekent ook dat er leden afzwaaien. Namens de hele vereniging, bedankt voor jullie inzet voor onze partij.

Nu de nieuwe Tweede Kamerfractie geïnstalleerd is zullen we vanmiddag afscheid nemen van onze oud-Kamerleden. Het is mooi om te zien dat zij vandaag aanwezig zijn, en ik ben blij dat we hen overal in de partij zullen blijven tegenkomen.

Onze bewindspersonen zullen tot er een nieuw kabinet op het bordes staat, doorgaan met hun werk voor Nederland. Van het sluiten van de gasputten in Groningen tot het versterken van onze Defensie, ook in het demissionaire kabinet zitten wij niet stil. In het najaar nemen wij als vereniging afscheid van deze geweldige ploeg en natuurlijk van onze vorige partijleider, Sigrid Kaag.

Democraten,

Na 3 jaar komt op het volgende congres mijn eigen voorzitterschap ten einde.

Vandaag dank ik Shermin, Hester en Wietske voor hun inzet de afgelopen jaren. Wietske: als vice-voorzitter in het bijzonder, je was een baken van rust in de drukte na de val van het kabinet. Veel dank!

Maartje, Serhat, ik kijk er naar uit om met jullie en onze nieuwe bestuursgenoten nog vol aan de bak te gaan de komende maanden.

De afgelopen tijd is er hard gewerkt aan de evaluatie van de processen tijdens de Tweede Kamerverkiezingen door de commissie onder leiding van Vera Bergkamp. Het Rapport ‘Het is aan ons’ waar de mr. Hans van Mierlo Stichting aan heeft gewerkt, leert ons hoe we de energie in de vereniging kunnen vasthouden. En natuurlijk dank ik de Permanente Programmacommissie, die binnen een half jaar twee verkiezingsprogramma’s hebben geschreven. Aan jullie allen: heel veel dank!

Democraten,

Er ligt de komende jaren een grote opgave. Extreemrechts gaat aan de macht komen. Het past in de traditie van D66 om zich daartegen altijd en als eerste te blijven uitspreken.

Daarbij zal ons progressieve verhaal leidend zijn. En zullen we mensen voorop zetten. Dat kan alleen met een wendbare vereniging, die leeft, actief is en met elkaar in gesprek is.

Wij vertellen ons eigen verhaal en laten ons niet afleiden door populistische proefballonnetjes en verzonnen problemen. We vertellen het verhaal van een Nederland waar je met het beste onderwijs de beste versie van jezelf kan worden. Waar we vooroplopen in de aanpak van de klimaatcrisis.

Het verhaal van een sterk Europa, dat zichzelf kan verdedigen en wereldwijd opkomt voor vrijheid en democratie. Het verhaal van een eerlijk Europa, waar werken beter loont.

Dit betekent ook iets voor hoe we onze vereniging vormgeven. Om ruimte te krijgen voor een scherp debat over de onderwerpen die voor ons belangrijk zijn, zullen we ergens ruimte moeten maken. De afdelings- en regiobestuurders in de zaal zullen herkennen dat we soms wel erg veel regels voor onszelf hebben opgetuigd, die lang niet altijd nodig zijn. De inrichting van onze vereniging moet ten dienste staan van onze doelen en geen doel op zich zichzelf worden. Door minder met onszelf bezig te zijn, maken we ruimte voor elkaar. We kiezen voor minder bureaucratie, en meer contact, meer nabijheid.

De afgelopen maanden zijn we hier al mee begonnen. En zoals u waarschijnlijk van hem gewend bent, met Rob voorop.

In Brabant, Limburg, Utrecht, Overijssel en Groningen zijn al huiskamerbijeenkomsten georganiseerd waar leden in gesprek gingen over wat wij als D66 moeten doen om die ruimte te maken. Deze bijeenkomsten zijn natuurlijk slechts de eerste stap. Binnenskamers met andere leden in gesprek gaan is goed, maar we zijn er als partij om het gesprek op straat te voeren met de bijna 18 miljoen Nederlanders die geen lid zijn van D66.

Gelukkig heb ik daar goed nieuws over: de komende maanden kunnen we met heerlijk weer campagne voeren. En het beste gesprek voer je meestal niet met het clubje leden dat hetzelfde vindt als jijzelf, maar op straat en aan de deur. Met mensen uit je buurt, over hun zorgen en problemen. Over wat zij vinden dat beter kan of al goed gaat. We moeten allemaal naar buiten kijken en dat gesprek aan blijven gaan. Natuurlijk voor de verkiezingen voor het Europees Parlement op 6 juni, maar juist ook daarna.

Nederlanders willen allemaal op hun manier de wereld een beetje beter maken.

Door te helpen in de kantine bij de sportclub, een boek voor te lezen aan kinderen met een taalachterstand of door te protesteren tegen onrecht dat ze zien. We zitten als D66’ers bij een partij om hen te helpen die wereld wat mooier te maken. Dus ga in gesprek. Bij de sportclub, in het buurthuis en bij de demonstratie.

Democraten, de komende maanden bent u gelukkig nog niet van me af. Samen met jullie ga ik weer de straat op om ons eigen verhaal te vertellen. Nog even als uw voorzitter, daarna gewoon als trots D66-lid uit Utrecht. Het is me een waar genoegen uw voorzitter te mogen zijn.

En: Overigens ben ik van mening dat cannabis gelegaliseerd moet worden.

118 dagen na de verkiezingen en na veel omtrekkende bewegingen is het hoge woord er eindelijk uit. PVV, NSC, VVD en BBB willen onderhandelen over een kabinet. Chapeau.

Ik las in het verslag van de heer Putters over een ‘programkabinet’.

Ze bedoelen eigenlijk: een gewoon meerderheidskabinet.

Ik lees in het verslag dat de formerende partijen ‘geen bezwaar’ hebben tegen de volgende ronde. Geen bezwaar. Het enthousiasme is nog ver te zoeken, hè? Na het vorige debat gingen de partijen in relatietherapie. Nu moet ik bij de term ‘geen bezwaar’ denken aan wat je vroeger in contactadvertenties las: kinderen ‘geen bezwaar’. Ik heb altijd medelijden gehad met de kinderen die vervolgens in die relatie werden getrokken.

Voorzitter, laat ik duidelijk zijn. Ook bij D66 is er weinig enthousiasme over dit kabinet. Kabinet Wilders I, mogelijk gemaakt door PvdA’er Putters. En de fracties van NSC, VVD en BBB zijn bereid daar in te stappen. Daarmee zijn we opnieuw een grens over. Dat de VVD en NSC niet willen dat Geert Wilders premier wordt, is een magere schaamlap voor het feit dat ze toch met hem in een coalitie willen stappen.

D66 zal keihard oppositie voeren tegen een politiek van intolerantie. En we  zullen constructief-inhoudelijk meedenken over oplossingen om Nederland van het slot te halen.

Maar laat ik nu juist over de thema’s klimaat en onderwijs niets teruglezen in de brief van Putters. Mijn vraag aan de informateur: Waarom niet? Vinden de formerende partijen het niet belangrijk genoeg om íets af te spreken over de grote bedreigingen voor de economie en de veiligheid in Nederland: de crisis in het onderwijs en de opwarming van de aarde? Op die manier verspillen PVV, VVD, BBB en NSC het talent van Nederland en maken ze ons land onveilig. Dat is een verdrietige constatering.

Het valt mij op dat het in deze formatie vooral over de verhoudingen in Den Haag gaat: wie wordt er minister? Wie niet? En maar weinig over ons land? Wat gaan we doen met NL? Welke koers zetten we in?

Ze praten nu al vier maanden over welke VORM het kabinet moet hebben, maar wat lezen we over de inhoud? Dat deze vier partijen nu waarschijnlijk weer twee maanden gaan praten over hoofdlijnen. De echte inhoud, de echte besluiten, gaat dat programkabinet dan daarna pas uitwerken. Dan zijn we waarschijnlijk weer maanden verder.

Voor de verkiezingen zei de heer Wilders: het eigen risico schaffen we in één dag af. Maar 120 dagen later nog geen besluit.

Voor de verkiezingen zei mevrouw Yeşilgöz: met de heer Wilders maak je makkelijk afspraken over migratie, maar 120 dagen later is er nog geen afspraak gemaakt.

Voor de verkiezingen zei mevrouw Van der Plas: het stikstof beleid gaan we helemaal anders doen. Maar 120 dagen later hebben we nog steeds het beleid van Tjeerd de Groot.

Wanneer gaat u nou eens besluiten nemen? Wanneer gaat u iets DOEN?

Voorzitter,

Deze meerderheid gaat nu eindelijk onderhandelen over dit kabinet. Deze partijen draaien al zo lang om elkaar heen dat ik ervan uitga dat het hoofdlijnenakkoord dat er nu moet komen niet lang op zich laat wachten. Ik roep de formerende partijen op nu aan het werk te gaan en hun akkoord op hoofdlijnen vóór Koningsdag te presenteren.

Dank.

Jaarlijks belanden ongeveer 3500 kinderen met het virus in het ziekenhuis. D66 Tweede Kamerlid Wieke Paulusma: ‘Een deel van deze kinderen, vaak jonge baby’s, wordt ernstig ziek. Dat is enorm heftig. In de eerste plaats voor het kind zelf, maar ook voor de ouders. De verhalen zijn aangrijpend. Hoe eerder we beginnen met vaccineren, hoe meer ziekteleed we kunnen voorkomen. Ik ben blij met de steun voor mijn voorstel.’

De Gezondheidsraad adviseerde in februari om alle baby’s via het rijksvaccinatieprogramma te vaccineren tegen het RS-virus.

The post Landelijk Bestuurslid Shermin Amiri legt zijn functie neer appeared first on D66.

Sjoerdsma: “De Oekraïense mannen en vrouwen aan het front vechten elke dag voor hun vrijheid en indirect ook voor de onze. Hun strijd tegen de Russische agressie is ook onze strijd. Dat heb ik altijd uitgedragen. Ik ben vereerd dat president Zelensky mijn inzet heeft willen onderscheiden, maar vind wat ik heb gedaan ook vanzelfsprekend. Als je staat voor internationaal recht en mensenrechten dan kan je simpelweg niet anders.”

Tweede Kamerlid Anne-Marijke Podt: ‘De strijd van Oekraïne gaat ook over de veiligheid en stabiliteit van Europa en ons eigen land. Het is naïef om te denken dat Poetin stopt bij de Oekraïne grens. Daarom moeten we Oekraïne langdurig blijven steunen.’

Podt is blij dat een meerderheid van de Kamer haar voorstel steunt. ‘In Rusland werd vol enthousiasme gereageerd op de Nederlandse verkiezingsuitslag. De grootste partij vindt steun aan Oekraïne overbodig en wil het liefst dat we ons terugtrekken achter de dijken. Het is goed dat de Kamer nu een krachtig signaal afgeeft: wij staan achter Oekraïne. Nu en in de toekomst.’

Dijkstra wordt vrijdag 2 februari 2024 beëdigd. D66-leider Rob Jetten: “Omdat de formatie van een nieuw kabinet minder snel gaat dan gehoopt, hebben we besloten de post tijdelijk in te vullen. We rekenen erop dat deze benoeming voor een korte periode zal zijn en dat er zo spoedig mogelijk een nieuw kabinet aantreedt.”