Poliflw

Er gaat wat gebeuren. Daar ben ik van overtuigd. Afgelopen twee dagen debatteerden we van de ochtend tot de avond in de Tweede Kamer over de plannen van het kabinet. Het is mij duidelijk: ons land moet eerlijker. En het kan. Een grote SP is nodig om ervoor te zorgen dat het ook echt gaat gebeuren.

“Corona raakt ons allemaal”, sprak de koning op Prinsjesdag. En daar heeft hij gelijk in. Maar zeker niet iedereen even hard. De coronacrisis legt een vergrootglas op de ongelijkheid die we in de samenleving al zagen: een onzeker inkomen, de hoge werkdruk in de zorg, moeite hebben om rond te komen omdat de huur steeds verder stijgt. Deze problemen kenden we al, maar ze zijn door de coronacrisis nog groter geworden.

Vorig jaar hoorden we al dat partijen steeds meer terug kwamen op de gedachte dat het overlaten aan de markt, bijvoorbeeld van onze zorg en woningen, alles beter zou maken. De SP heeft daar nooit in geloofd, maar andere partijen, van de PvdA tot de PVV, hebben Mark Rutte geholpen om dit idee uit te voeren. En nu komen ze daar allemaal van terug. Het lijkt alsof de coronacrisis dat in een stroomversnelling heeft gebracht.

Maar gaat er nu vanzelf wat veranderen? Nee. Dat zullen we samen voor elkaar moeten krijgen.

Het einde van het neoliberalisme is in zicht. Dat is goed nieuws, want daarmee komt er meer ruimte voor onze ideeën, voor een eerlijke samenleving waarin onze zorg gebaseerd is op samenwerking in plaats van concurrentie, waarin een huis is om in te wonen en niet om rijk van te worden, waarin we omkijken naar elkaar, naar onze natuur en milieu en waarin de economie werkt voor iedereen en niet slechts voor een enkeling.

Maar gaat er nu vanzelf wat veranderen? Nee. Dat zullen we samen voor elkaar moeten krijgen. Ondanks de mooie woorden kiest het kabinet er nog steeds voor om weer twee miljard cadeau te doen aan de grote bedrijven in plaats van dat geld te gebruiken voor een eerlijke beloning voor onze zorgverleners. Daarom is een grote SP nodig om ervoor te zorgen dat er niet alleen verandering komt in woorden, maar vooral ook in daden.

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Geert Wilders: ‘‘Rutte laat mensen al tien jaar lang in de kou staan!’’

Reactie Geert Wilders op de troonrede:

Rutte heeft ons de afgelopen tien jaar niets gebracht.

Onze portemonnee is leeg, onze cultuur is opgegeven en onze oppositieleider is veroordeeld. Elk jaar komt Rutte weer met koopkrachtbeloftes waar niks van terechtkomt, terwijl hij wel tekent voor miljarden naar Zuid-Europa.

De PVV wil onze eigen mensen in ons eigen land direct meer geld in hun portemonnee geven. Een op de drie Nederlanders verwacht hun rekeningen niet meer te kunnen betalen. Door het verlagen van het lage Btw-tarief naar 0 procent, het verlagen van de energierekening met 375 euro per huishouden en het verlagen van de huren geven we Nederlanders in deze moeilijke tijd meer financiële ruimte.

Het roer moet om, Nederlanders moeten weer op 1 komen te staan!

Door Gert-Jan Segers op 14 september 2020 om 17:22

Een lelijke afspraak met een bittere nasmaak

Het is de week na de week ervoor... Een paar van de meest bewogen politieke dagen die ik heb meegemaakt. De al langer bestaande afschuwelijke situatie van vluchtelingen en migranten in kamp Moria veranderde in een inferno na een afschuwelijke brand die het kamp in de as legde. En dat gaf nog meer urgentie om te zoeken naar manieren om de mensen daar te helpen.

Na intense gesprekken in Den Haag konden we een kleine stap zetten. Maar dat heeft heel veel los gemaakt. Jullie hebben mij en de fractie gemaild, geappt, rechtstreeks aangesproken over jullie teleurstelling over de Nederlandse reactie op de ramp op Lesbos. Al schrijvend probeer ik hier voor mezelf tot meer helderheid te komen en daarmee jullie een eerste antwoord te geven op de vele vragen.

De kritiek die er loskwam heeft niet de vorm van kritiek zoals die er kan zijn bij een willekeurig andere politieke afspraak over een willekeurige begroting. Nee, dit ging dieper. In jullie reactie proefde ik diepe teleurstelling over de reactie van ons land na een humanitaire crisis op een eiland aan de rand van ons continent. Een onvrede – verdriet vaak zelfs – over een kille ‘deal’ waarin tegenover 100 kwetsbare mensen weer andere afspraken staan. Politiek op z’n lelijkst, las ik veel.

En zo is het. Het is een lelijke afspraak met een bittere nasmaak.

Ik heb er de laatste dagen veel over nagedacht en met mensen die het dichtst bij me staan over gesproken. En ik ben er nog niet over uitgedacht. Maar wil alvast wel een paar gedachten delen. Want juist nu het spannend is, moeten we elkaar proberen vast te houden.

Allereerst. De intense teleurstelling over de afspraken van donderdag laten zien waar ons hart klopt. In ieder geval het hart van een heel groot deel van de mensen die zich verbonden voelen met de ChristenUnie. Als we zeggen dat we willen opkomen voor kwetsbaren, dan is dat geen slogan of vrome wens. Het is echt. De verantwoordelijkheid voor wat er met deze mensen op het uiterste deel van ons continent gebeurt, voelen we ook echt. En als er hier dan slechts 100 mensen opgevangen gaan worden en als dat aantal ook nog eens afgaat van het totale aantal vluchtelingen dat Nederland van elders opneemt, dan is dat ook echt een bittere teleurstelling. En jullie hebben die niet onder stoelen of banken gestoken.

Voor mijzelf is dit een heel indringende herinnering aan de opdracht waarmee m’n vier collega’s en ik mede namens jullie de politieke arena zijn ingestuurd. In die weerbarstige politieke context proberen we ons altijd te laten leiden door naastenliefde, maar wel in de wetenschap dat we soms met vallen en opstaan maar een klein stapje in de goede richting kunnen zetten. En in de overtuiging dat iets doen altijd beter is dan niets doen.

Ten tweede. We hebben deze jaren niet alleen momenten gehad met mooie politieke resultaten, maar ook soms ook van grote teleurstelling. Zo’n moment was de onmogelijkheid om in de formatie het kinderpardon te verruimen. Ik noemde dat toen direct een bittere pil. Maar we hebben elkaar toen ook beloofd dat we elke kans om het kinderpardon alsnog te verruimen zouden aangrijpen. Met vijf zetels zijn we bescheiden qua omvang en kunnen we echt niet alles naar onze hand zetten. Maar soms is het precies genoeg om toch het verschil te maken. En dat lukte bij het kinderpardon op een moment dat we al bijna niet meer durfden te hopen.

Ook vandaag is die inzet precies hetzelfde. Ik vat jullie reacties ook nu op als een hardgrondige aanmoediging om het opnemen van 100 kinderen en andere kwetsbaren vanuit Lesbos niet het eindpunt te laten zijn.

Voor deze 100 mensen in de wanhoop van Lesbos wordt Nederland nu voor het eerst een plek van hoop. Nadat staatssecretaris Broekers-Knol vorige week eerder een hard ‘nee’ had laten horen op de vraag of Nederland kinderen wil opnemen, is dit een eerste stap in de goede richting. Maar omdat de wanhoop nog veel groter is, is dit voor ons niet het eindpunt, maar juist het hernieuwde begin van de blijvende zoektocht naar manieren om meer mensen hoop te bieden. Net als destijds bij het kinderpardon.

Dan ten derde. In deze coalitie komen sommige partijen op het punt van ons vluchtelingenbeleid van twee verschillende planeten. Waar velen van jullie kritiek laten horen over de te kleine stap in de goede richting, werd op de andere planeet de VVD onder vuur genomen door De Telegraaf, PVV en Forum omdat die partij juist weer te grote concessies zou hebben gedaan. In ons land dat op dit punt soms bitter verdeeld is, hebben we als fractie een uiterste poging ondernomen om toch een afspraak te maken waarmee we het leven voor sommige mensen op Lesbos verbeteren.

Wat daarbij niet hielp is dat we die dag tot een vergelijk móesten komen omdat er nu een keus van ons werd gevraagd. De tijdsdruk was hoog, juist omdat het acute leed ter plekke zo groot is. Niemand van Lesbos opnemen was voor mij ook geen optie meer. Niets doen kon echt niet meer. Maar het zo moeten praten over mensen in nood is al vreselijk. Onderhandelen over humaniteit is eigenlijk niet te doen. En het maken van een zeer onvolkomen afspraak over kwetsbare mensen is nog erger. Alleen zou ik niet weten hoe ik dat op deze plek en in deze verantwoordelijkheid middenin de polarisatie van ons land kan vermijden of ontlopen.

Ten vierde. Of deze afspraak een breekpunt in de coalitie zou moeten zijn, is een politieke inschatting die we allemaal verschillend maken. Ik wilde in deze, soms barre, zeer gepolariseerde verhoudingen het allemaal een heel klein beetje minder erg maken. Als we geen afspraken hadden gemaakt was niemand van Lesbos opgevangen. Niets doen of breken had daarmee ook vreselijke consequenties. De keus die we maakten, heb ik met mijn beste weten en beste kunnen gemaakt. Of het al deze moeite en teleurstelling waard was, is aan jullie. En aan God.

Tot slot. Er wordt mij deze dagen een spiegel voorgehouden en ik heb geleerd dat als dat gebeurt, je er even heel goed in moet kijken. En dat doe ik. Politiek is het zoeken naar een wankel vergelijk tussen mensen van soms totaal verschillende politieke planeten en met soms totaal verschillende opvattingen. Maar dat zoeken naar een vergelijk mag nooit ‘gewoon’ worden. Zeker niet als het gaat over humaniteit. Menswaardigheid. Dit werk is een roeping. Een opdracht. En deze dagen zijn een zeer intense herinnering aan de roeping waarmee ik acht jaar geleden ben begonnen en waaraan ik wil vasthouden:

Doe met je beste weten alles wat je kunt, geef alles wat je hebt, aan de mensen die het meeste van jouw hulp moeten hebben. Want alles wat je voor de minste aanzienlijken van Jezus’ broeders en zusters doet, dat doe je voor Hem (Matteus 25). Dit is waar ons, waar mijn hart klopt. Zó willen we politiek bedrijven. Op hoop van zegen.

Dank voor jullie eerlijkheid, jullie bewogenheid, jullie betrokkenheid, jullie gebed..

Ons land moet stoppen met het aardgasvrij maken van woningen. De alternatieve vormen van energie jagen huishoudens op enorme kosten en diep in de schulden, stellen Geert Wilders en Alexander Kops (PVV) vandaag op de Opiniepagina van het Algemeen Dagblad.

Wie in Duitsland een gasaansluiting neemt, krijgt geld toe. Aardgas is immers de schoonste fossiele brandstof. In Nederland wordt aardgas als ‘vervuilend’ gezien, en daarom moeten alle acht miljoen woningen aardgasvrij, oftewel ‘CO2-neutraal’ worden gemaakt. ‘Verduurzamen’, met een sjiek woord. Dat zou nodig zijn voor het klimaat én goed voor de portemonnee.

Beide zijn niet waar. Om met het klimaat te beginnen: Nederland, dat kleine landje, is verantwoordelijk voor slechts 0,35 procent van de totale wereldwijde CO2-uitstoot: verwaarloosbaar. Het klimaatbeleid van dit kabinet zorgt voor minder opwarming van de aarde van slechts 0,00007 graden in 2030: óók verwaarloosbaar. En voor zo’n minuscuul effect moeten onze betrouwbare aardgasvoorzieningen, de beste ter wereld, plaatsmaken voor onbetrouwbare, peperdure warmtepompen en warmtenetten.

Dan de portemonnee: de kosten van deze zogeheten verduurzaming lopen uiteen: 30.000, 60.000, er zijn zelfs gevallen van meer dan een ton per woning. En keer op keer probeert het kabinet ons wijs te maken dat het voor iedereen ‘haalbaar en betaalbaar’ zou zijn. Immers, de kosten van de verduurzaming van je woning zou je direct terugverdienen met een fors lagere energierekening. Maar niets is minder waar: uit onderzoek van het Planbureau voor de Leefomgeving blijkt dat die verduurzaming ‘voor vrijwel niemand rendabel’ is. Heb je eenmaal een bak geld aan deze groene gekte uitgegeven, en diep in de schulden gestoken, dan duurt het tientallen jaren voordat die kosten zijn terugverdiend. Een complete hypotheek wordt sneller afgelost dan die verduurzaming ooit zal opleveren. Nu al kunnen 650.000 huishoudens hun energierekening nauwelijks of niet meer betalen. Onderzoeksbureau Ecorys concludeert dat deze groep de komende tien jaar meer dan verdubbelt, naar 1,5 miljoen huishoudens in 2030, als gevolg van het besluit om alle woningen van het gas te halen.

Huishoudens worden regelrecht de energiearmoede in gestort, voor een onmeetbaar klein klimaateffect. ‘Haalbaar en betaalbaar’, aldus het kabinet. Een grove leugen. Aardgasvrije woningen: het werkt niet, het is nergens goed voor, het is niet te betalen én mensen willen het niet. Steeds meer huishoudens zijn helemaal klaar met dat eindeloze duurzaamheidsgedram. Vorig jaar werden er dan ook opnieuw méér gasgestookte cv-ketels verkocht. Klimaatbeleid is een nietsontziende obsessie. Met gezond verstand heeft het niets te maken.

En toch is de keuze eenvoudig: kiezen we voor een warm huis met een vertrouwde cv-ketel en een betaalbare energierekening óf voor een huis met een niet-werkende warmtepomp, schulden en energiearmoede? De PVV kiest voor het eerste. Het aardgasvrij maken van woningen: stoppen met die waanzin.

Hieronder een video van de inbreng van Geert Wilders zojuist tijdens het Coronadebat. Daar ging Geert Wilders in op de positie van minister Grapperhaus en de wens van de PVV dat zorgmedewerkers structureel meer salaris krijgen.

Want dat verdienen onze zorghelden!

Grapperhaus zet zijn eigen belang boven het landsbelang

Nederland moet net als Duitsland en België het btw-tarief tijdelijk verlagen. Daarvoor pleit de PVV vandaag in de Telegraaf in aanloop naar Prinsjesdag. Partijleider Wilders ziet het als een coronamaatregel waarvan zowel consumenten als bedrijven flink profiteren.

De afgelopen week onderhandelde de coalitie over de begroting voor volgend jaar evenals een nieuw steunpakket voor bedrijven die door het coronavirus hard getroffen worden. Veel plannen lekten al uit. Een voorstel dat daar niet bij zat is het verlagen van de btw. Een gemiste kans, stelt Wilders.

De PVV wil dat het lage btw-tarief, dat op negen procent staat, per ingang van 1 oktober voor een jaar naar nul gaat. Dit kan voor consumenten tot een veel goedkopere boodschappenkar leiden. Volgens de grootste oppositiepartij plukken ook bedrijven die door corona in de knel zijn geraakt ervan. Wilders: „Er is geen tijd te verliezen. De banen van honderdduizenden Nederlanders staan op het spel en bedrijven in bijvoorbeeld de horeca en de evenementenbranche hebben het enorm moeilijk. Er is nu snel een investering nodig die burgers en bedrijven direct lucht geeft.”

Staatssecretaris Vijlbrief (Financiën) gooide eerder in de coronacrisis de deur niet meteen dicht voor een tijdelijke btw-verlaging. Later krabbelde hij terug. De systemen van de fiscus zouden niet bestand zijn tegen de tariefwijzing. Hij noemde de ingreep daarnaast ’ongericht’, omdat het volgens hem onduidelijk is of winkels de verlaging wel zouden vertalen naar lagere prijzen.

Het lage btw-tarief geldt lang niet voor alle producten. Etenswaren vallen eronder, maar bijvoorbeeld ook kranten en boeken. Het kabinet-Rutte III verhoogde in 2019 het lage btw-tarief van 6 naar 9 procent.

In Duitsland werd onlangs besloten om het hoge btw-tarief omlaag te schroeven van 19 naar 16 procent en speciaal voor groente en fruit van 7 naar 5 procent. Onze zuiderburen verlaagden het btw-tarief in de horeca.

In aanloop naar Prinsjesdag legden al meer partijen hun wensen op tafel. PvdA-leider Asscher pleitte voor een 40 miljard kostend coronaplan dat Nederland uit een diepe financiële crisis moet houden. Hij wil dat de portemonnee wijder opengaat voor zaken als huurwoningen en bijscholing. Deze investeringen moeten wat de PvdA betreft gefinancierd worden uit het Wopke-Wiebesfonds waar het kabinet eerder zei mee te zullen komen. Ook Wilders’ btw-verlaging moet via die weg worden bekostigd, geeft hij aan. Er is volgens hem een bedrag van 9 miljard euro mee gemoeid.

De nu als paddenstoelen uit de grond schietende politieke plannen vormen de inleidende beschietingen voor de algemene politieke beschouwingen die daags na Prinsjesdag in de Tweede Kamer worden gehouden. Tijdens dit meerdaagse debat sparren de politieke partijen over de nieuwe begroting van het kabinet en overige politieke voornemens voor volgend jaar.

Klik hier om het bericht te lezen op de website van de Telegraaf.

Wat een gebrek aan respect.

Er wordt ze een tweede bonus beloofd terwijl ze de eerste nog niet eens hebben ontvangen.

Rutte schenkt wél miljarden aan Italië en Frankrijk maar gunt onze zorghelden geen fatsoenlijke salarisverhoging! #zorgmedewerkers #PVV https://t.co/10coAjAZKL

— Geert Wilders (@geertwilderspvv) August 27, 2020

Door Webredactie op 13 augustus 2020 om 12:31

Gisteren had het Kamerdebat over het coronabeleid een weinig verheffend einde. Dat vraagt om enige uitleg.

Na vrijwel ieder coronadebat zijn er stemmingen. Daarover stemmen we per fractie en daar zijn twee leden van iedere fractie bij aanwezig. Als de stemmen staken, wordt er later hoofdelijk gestemd.

In verband met de gezondheidsvoorschriften rond de coronacrisis heeft de Tweede Kamer dit voorjaar daar werkafspraken over gemaakt en tot nu toe hielden alle fracties zich hieraan.

De afspraak is dat een hoofdelijke stemming plaatsvindt op een vooraf afgesproken moment. Alle Kamerleden moeten dan namelijk aanwezig zijn. Meestal is dat op de dinsdag na het indienen van de motie. Deze afspraak geeft aan Kamerleden de mogelijkheid om zoveel mogelijk thuis te werken en voorkomt dat ook al het Kamerpersoneel in de Kamer aanwezig moet zijn en we vervolgens onvoldoende afstand kunnen bewaren.

Dat proberen we nu net zoals iedere Nederlander te doen.

Toen gisteren de stemmen staakten over een motie van de SP, hield Lilian Marijnissen dan ook haar motie aan zodat de Tweede Kamer daar later hoofdelijk over zou kunnen stemmen. Conform afspraak. Toen de stemmen staakten bij een PVV-motie vroeg Geert Wilders om een hoofdelijke stemming en dat is niet conform de eerder gemaakte afspraken.

We konden vier uur schorsen om iedereen terug te laten komen uit het hele land.

Er konden ook een aantal Kamerleden vertrekken waarmee de stemming op dat moment niet door kon gaan en de motie later in stemming zou komen.

Om die reden was bij de laatste stemming alleen Carla Dik-Faber nog namens onze fractie aanwezig.

De fout die we gisteren hebben gemaakt, is dat we dit dilemma niet tijdens de regeling in de plenaire zaal hebben uitgelegd. Er is niemand van de coalitiepartijen naar voren gelopen om de keuze toe te lichten en het gesprek met de oppositie aan te gaan. Dat had wel gemoeten.

En het is duidelijk dat de dit voorjaar gemaakte afspraak nu niet meer werkt. We zijn benieuwd of de voorzitter nu met nieuwe veiligheidsvoorschriften komt en wij voortaan met alle leden in de Tweede Kamer aanwezig moeten zijn. Als dat de nieuwe afspraak wordt, dan zullen we dat doen.

Uiteraard zal de hoofdelijke stemming over de PVV-motie op een later moment plaatsvinden. De voorzitter plant die stemming binnenkort in.

De Partij voor de Dieren vraagt opheldering van minister Schouten (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) over de weigering van Nederland om bijen en hommels te beschermen tegen schadelijke landbouwgiffen. Onderzoek van Follow the Money laat zien dat Nederland van plan is om, tegen de wens van de Tweede Kamer, in te stemmen met een verzwakte bescherming en zo gehoor geeft aan een lobby van pesticideproducenten. De Partij voor de Dieren heeft daarom samen met GroenLinks, de SP, de PvdA en de PVV spoedvragen gesteld aan de minister. “Dit is een buitengewoon vreemde gang van zaken: midden in het zomerreces zou opeens in Europa een knoop moeten worden doorgehakt over het beschermingsniveau van insecten bij de toelating van landbouwgif,” zegt Kamerlid Frank Wassenberg (PvdD). “Een heel belangrijk onderwerp, gezien de dramatische achteruitgang van insecten, waaronder bijen en hommels. Zeker omdat de Kamer eerder al in meerderheid heeft gestemd vóór een betere bescherming van hommels en bijen. Minister Schouten negeert zo niet alleen de meerderheid in de Kamer, zij heeft bovendien nagelaten om de Kamer hierover te informeren. Dat is heel kwalijk.” Minister Schouten stelde in een brief van 13 juli dat zij deze week in Europa zal spreken over het bijenrichtsnoer; een document dat in 2013 door voedselveiligheidsinstituut EFSA is ontwikkeld en regelt hoe pesticiden getoetst kunnen worden op hun schadelijkheid voor honingbijen, wilde bijen en hommels. Het bijenrichtsnoer is echter nog niet ingevoerd, omdat enkele landen – waaronder Nederland – al jaren achter de schermen pleiten voor een afzwakking van deze toetsen. Toen dat vorig jaar aan het licht kwam, werd een motie van de Partij voor de Dieren aangenomen voor de snelle inwerkingtreding van het originele bijenrichtsnoer. Desondanks laat Follow the Money vandaag zien dat minister Schouten zich weigert in te zetten voor een sterkere bescherming van bijen en hommels. In Europa bepleit Nederland, achter gesloten deuren, juist een zwakker model, waar ook voor gelobbyd wordt door de gif-industrie. “Minister Schouten heeft de Kamer voorgehouden dat alleen het model dat uit de koker van de gif-industrie nog op tafel ligt en verzuimde daarbij te vermelden dat er nog een keuze voorligt. Oók het originele bijenrichtsnoer is namelijk nog een optie,” zegt Wassenberg. “De bedoeling is dat de lidstaten morgen kenbaar maken welke optie hun voorkeur heeft. Maar minister Schouten probeert de schijn te wekken dat het al een uitgemaakte zaak is.” Oppositiepartijen GroenLinks, SP, PvdA en PVV sluiten zich aan bij de kritiek van de Partij voor de Dieren op deze gang van zaken. De partijen eisen op zeer korte termijn antwoorden van de minister, vóór aanvang van de Europese vergadering, morgenochtend 16 juli.