Poliflw

'Met de Omgevingswet heeft het kabinet een bestuurlijk en juridisch monster gecreëerd', aldus SP-Eerste Kamerlid Rik Janssen. Gemeenten zijn er niet klaar voor en deskundigen waarschuwen dat mensen en bedrijven straks de weg niet meer kunnen vinden bij de overheid. 'Met de Omgevingswet treedt de overheid weer verder terug, de burger moet het zelf weer oppakken. Niet iedereen kan dat.'

De Omgevingswet vervangt 26 andere wetten op diverse beleidsterreinen. De bedoeling is dat de regelgeving daarmee eenvoudiger wordt, zodat mensen en bedrijven gemakkelijker de weg kunnen vinden als ze iets willen regelen. Of het in de praktijk ook zo gaat uitpakken, is nog maar de vraag. Janssen: 'Ik heb de Omgevingswet eerder de wet van roze wolkjes en huppelende konijntjes genoemd. Alles wordt mooier met de Omgevingswet, als je er wegwijs in wordt tenminste en als iedereen het met elkaar eens is. Alles wat de afgelopen decennia door wetten, regels en jurisprudentie herkenbaar zwart/wit is geworden wordt met de invoering van de Omgevingswet weer grijs gemaakt met alle nieuwe onzekerheden van dien. De in de Omgevingswet veronderstelde zelfredzaamheid is een illusie, zegt de Nationale Ombudsman. Daar waar in toenemende mate participatie gevraagd wordt van mensen, ook nu weer in de Omgevingswet, raken steeds meer mensen de weg kwijt en weten ze niet meer bij welk loket ze moeten zijn. Kim Putters, directeur van het Sociaal-Cultureel Planbureau (SCP), wijst erop dat vooral goed geïnformeerde en opgeleide mensen zich hierin kunnen redden, maar lang niet iedereen -  misschien zelfs wel de meesten niet. Zij komen in een voortdurende staat van onzekerheid omdat ze de grip op hun eigen leven kwijtraken. Dat is ellende die we als politiek moeten voorkomen.'

Ondertussen lopen gemeenten volgens Janssen ernstig achter in de voorbereiding. 'Een jaar geleden gaf 46 procent van de gemeenteambtenaren aan dat de eigen gemeente op koers lag. Vier maanden geleden was dat afgenomen tot 43 procent. Eenmaal ingevoerd wordt de Omgevingswet een wet die alle eigenschappen heeft van 'too big to fail'. Als hij niet blijkt te functioneren zitten we er toch aan vast, met een daaraan verbonden geldverslindend ICT-project. Dat ICT-project is te ingewikkeld, de toegevoegde waarde van extra complexiteit is onvoldoende aangetoond en de kosten gaan veel hoger uitvallen dan begroot. Er is nog teveel onduidelijk, onaf en ongewis. Daarom zal de SP tegen de Invoeringswet Omgevingswet stemmen.'

Esther Ouwehand, fractievoorzitter van de Partij voor de Dieren dient een wetsvoorstel in om te komen tot een verbod op consumentenvuurwerk. Na jarenlange door het kabinet onbeantwoorde smeekbedes van politie, brandweer, burgemeesters, artsen, ziekenhuizen, milieuorganisaties en de Onderzoeksraad voor de Veiligheid dient de Partij voor de Dieren een initiatiefwet in voor een verbod op consumentenvuurwerk. "De Partij voor de Dieren voert al jaren het verzet aan tegen consumentenvuurwerk", licht Ouwehand haar wetsvoorstel toe. "Lange tijd stonden we vrijwel alleen, maar de gelederen beginnen ook bij andere partijen te breken. Minister Grapperhaus liet doorschemeren met meer maatregelen te komen als de komende jaarwisseling weer uit de hand loopt. Op evaluaties kunnen we niet meer wachten. Het is nu al, vóór de Nieuwjaarsnacht, volstrekt duidelijk dat de vuurwerktraditie onacceptabele overlast en schade veroorzaakt." Het zijn vooral omstanders en voorbijgangers die letsel oplopen door vuurwerk. Andere slachtoffers zijn longpatiënten die gedwongen moeten binnen blijven vanwege het fijnstof dat vrijkomt bij het afsteken van vuurwerk en huisdieren die in totale paniek raken van alle knallen, omdat ze de oorzaak van het lawaai niet kunnen duiden. Steeds luider klinkt daarom de roep om een verbod op consumentenvuurwerk. Doorgaans kunnen de aanbevelingen van de OVV rekenen op navolging binnen de politiek, maar in het geval van vuurwerk lijkt het kabinet te vrezen voor een electorale opstand: de belangrijkste en meest effectieve aanbeveling wordt niet overgenomen: het verbod op vuurwerk blijft uit. Overtuigende argumenten daarvoor ontbreken. Er zou “onvoldoende draagvlak” zijn. Maar volgens opeenvolgende opiniepeilingen van onder meer EenVandaag, TNS NIPO en NO TIES blijkt een meerderheid van de bevolking achter een verbod te staan. En een derde van de bevolking zegt zelf geen vuurwerk af te steken. Een verbod zou ook niet nodig zijn volgens het kabinet, omdat gemeenten zelf steeds professioneler aan de slag gaan met vuurwerk. Maar gemeenten worstelen met het vuurwerkbeleid. Een aantal gemeenten wijst vuurwerkvrije zones aan. Andere gemeenten laten het over aan vrijwilligers om zones aan te wijzen en te handhaven. Die zones worden niet gehandhaafd, omdat de politie al de handen vol heeft tijdens de jaarwisseling. Ook in de aanloop naar oud en nieuw zijn er diverse meldingen van door overlastgevers mishandelde burgers die nul op het rekest krijgen van de politie. De Nederlandse Vereniging van Gemeenten heeft de minister nadrukkelijk gewaarschuwd dat lokale maatregelen niet effectief zijn vanwege het waterbedeffect; door verschillen in lokale maatregelen worden vuurwerkproblemen niet opgelost, maar slechtst verplaatst. Het risico op vuurwerktoerisme neemt toe. "De maatregelen die de minister wel neemt, beperken zich tot symboolpolitiek en enkele nauwelijks effectieve maatregelen. Zoals de verplichte levering van een lanceerstandaard bij de verkoop van vuurwerkpijlen en het promoten van veiligheidsbrillen", stelt Ouwehand. “Als het ooit tijd was voor de klap op de vuurpijl is het nu. Een vuurwerkverbod kan niet langer uitblijven."

De SP in de Eerste Kamer heeft dinsdag tegen het Belastingplan van de regering gestemd. SP-senator Bastiaan van Apeldoorn: 'Dit kabinet gaf bij de algemene beschouwingen niets aan anderen, gaf bij de financiële beschouwingen geen enkele ruimte aan de oppositie en volhardt bij het Belastingplan in een oneerlijke verdeling van de lasten voor het draaiend houden van de samenleving. Wie drie maal niks geeft aan anderen, noodzakelijke investeringen nalaat en de ongelijkheid in de samenleving per saldo vergroot, heeft bar weinig te bieden aan hen die de samenleving willen verbeteren en veranderen. De fractie van de SP kan daarom niets anders dan haar steun aan dit belastingplan onthouden.'

Veel oppositiepartijen hadden om hun eigen redenen moeite met het Belastingplan. Het was daarom maar de vraag of het voorstel het zou halen. SP-fractievoorzitter in de Eerste Kamer Tiny Kox: 'Dit was de grootste kans tot nu toe om het rechtse beleid van Rutte-III een halt toe te roepen. Heel jammer dat onze vrienden van GroenLinks – om voor mij onbegrijpelijke redenen – deze kans lieten liggen en, met de coalitiepartijen, voor het Belastingplan stemden. Hun stem gaf de doorslag, maar wel naar, volgens mij, precies de verkeerde kant. Heel erg jammer.'

Tijdens het congres van afgelopen zaterdag heeft SP-fractievoorzitter Lilian Marijnissen de Gouden Tomaat uitgereikt aan Bob Fosko, het alter ego van Geert Timmers. Hij is al jarenlang de huisartiest van de SP en heeft een aantal belangrijke SP-campagneliederen geschreven en gezongen.

‘Om samen te kunnen winnen, moeten we ook samen durven te strijden. En bij die strijd horen strijdliederen. Strijdliederen die ons in beweging helpen brengen, ons samen zingend ten strijde doen trekken. Ik ben er trots op dat een van de meest prominente vertolkers van het hedendaagse strijdlied sinds jaar en dag met ons meestrijdt, onze strijd ondersteunt, nationaal en internationaal, tegen maatschappelijk onrecht en voor een betere samenleving. Dat is niemand minder dan onze aller eigenste Bob Fosko,’ zegt Lilian Marijnissen.

‘Het partijbestuur van de SP vindt het daarom absoluut passend om, als dank voor dat alles, aan Geert Timmers, net als eerder aan Karel Glastra van Loon, onze allerhoogste partijonderscheiding toe te kennen: de Gouden Tomaat.’

Ook werd een Gouden Tomaat uitgereikt aan Rosita van Gijlswijk. Zij heeft zich niet alleen jarenlang ingezet als raadslid en Kamerlid en voor onze solidariteitsregeling, maar ook vele jaren deel uitgemaakt van het partijbestuur van SP. En dat heeft ze fantastisch en met ontzettend veel energie en inzet gedaan

Tijdens het congres op 14 december 2019 is de uitslag van de verkiezingen voor de nieuwe voorzitter en bestuur van de SP bekendgemaakt. Jannie Visscher uit Eindhoven volgt Ron Meyer op als partijvoorzitter. Jannie Visscher (58) heeft een lange staat van dienst in de partij, in de afdelingen, de gemeenteraad en als bestuurder. Ze was acht jaar wethouder in Groningen, daarna vier jaar in Eindhoven, waar ze nu raadslid is. Jannie Visscher werd met 1110 stemmen gekozen tot partijvoorzitter.

Jannie Visscher was voorgedragen als kandidaat-voorzitter door het vorige partijbestuur. De voorzitter van de selectiecommissie, Bastiaan van Apeldoorn: ‘Wij hebben alle vertrouwen in Jannie als voorzitter. Ze is wat ons betreft zonder enige twijfel de juiste vrouw op de juiste plaats. Niet alleen vanwege haar ruime ervaring in de partij, als wethouder en als raadslid, maar ook vanwege haar gedrevenheid en haar rustige, nuchtere en no-nonsense stijl.’

De stemmingen vonden plaats in meer dan 140 lokale ledenbijeenkomsten die tussen 13 en 23 november 2019 in het hele land plaatsvonden. De uitslag van de stemmingen werd tijdens het congres bekend gemaakt door de landelijke kiescommissie onder leiding van Meta Meijer.

Naast de voorzitter is ook een algemeen secretaris en 11 algemeen bestuursleden gekozen:

• Arnout Hoekstra (1984, Vlaardingen) algemeen secretaris (1492 stemmen)

• Sunita Bihari (1980, Apeldoorn) (789 stemmen)

• Thijs Coppus (1981, Leiden) (1065 stemmen)

• Jimmy Dijk (1985, Groningen) (1049 stemmen)

• Nicole van Gemert (1975, Utrecht) (1030 stemmen)

• Hans van Hooft (1966, Nijmegen) (807 stemmen)

• Laurens Ivens (1977, Amsterdam) (1102 stemmen)

• Bart van Kent (1983, Den Haag) (843 stemmen)

• Bert Peterse  (1983, Rotterdam) (795 stemmen)

• Bram Roovers (1999, Den Bosch) (902 stemmen)

• Lieke van Rossum (1982, Delft) (1037 stemmen)

• Spencer Zeegers (1954, Uden) (858 stemmen)

Het partijbestuur van de SP bestaat uit de in functie gekozen voorzitter en algemeen secretaris en 11 algemeen partijbestuursleden. Ook maken 19 regiovertegenwoordigers deel uit van het partijbestuur, die direct door de op regioconferenties aanwezige, actieve SP-leden gekozen worden. De fractievoorzitters van de Tweede en Eerste Kamer maken uit hoofde van hun functie deel uit van het bestuur.

De niet gekozen kandidaten:

• Patrick van Lunteren (kandidaat-voorzitter) (618 stemmen)

• Eric van Kaathoven (249 stemmen)

Het kabinet moet de lokale democratie respecteren en de keuze voor een militair radarstation in Herwijnen nu niet afdwingen, betoogt SP-senator Rik Janssen. 'Je moet als Rijksoverheid zeer terughoudend omgaan met het ingrijpen in lokale democratische processen. Het is wat ons betreft: nee, tenzij. Herwijnen is geen bestuurlijk militair oefenterrein. Er is geen onderzoek gedaan naar alternatieve locaties en dus zal dat nu alsnog moeten gebeuren. De juiste weg is om eerst als ministerie zorgvuldig al je huiswerk te doen.'

Het stadsbestuur en de bevolking maken zich zorgen over wat de komst van het station voor hen betekent, bijvoorbeeld met betrekking tot straling, en hebben nee gezegd tegen het radarstation in Herwijnen. Toch zet staatssecretaris Visser (VVD) door via een zogeheten rijkscoördinatieregeling, waarbij het ministerie in feite de taken van het stadsbestuur overneemt. Dit omdat er sprake zou zijn van een ‘nationaal belang’. Janssen: 'Herwijnen werd gepresenteerd als de locatie waar na zorgvuldige afweging voor gekozen was. Dit alles blijkt toch - laat ik mij nog voorzichtig uitdrukken - op een aantal punten wat genuanceerder te zijn. Herwijnen leek in 2014 een makkelijke optie. Dat was wat er werkelijk aan de hand was: eenvoudig te verwerven en geen politieke weerstand. Verder onderzoek naar andere locaties bleef achterwege. De staatssecretaris moet uit de groef dat een radarstation in Herwijnen een nationaal belang is. Een radarstation is een nationaal belang, niet een radarstation in Herwijnen.'

In antwoord op vragen van de SP  beloofde de staatssecretaris dat het onafhankelijke onderzoeksbureau TNO de gegevens over straling zal controleren. Er wordt dus niet alleen afgegaan op de informatie van de fabrikant. Janssen: 'Daarmee is hopelijk de angel uit de zorgen van de bewoners. Maar het inzetten de Rijkscoordinatieregeling op dit moment is onnodig, ontijdig en ongewenst. Daarom zal de SP tegen stemmen.'

In januari organiseerde het Renaissance Instituut twee geweldige winterscholen! Met in totaal 60 ambitieuze en getalenteerde twintigers en dertigers kwamen we bij elkaar op een prachtige locatie om ons te verdiepen in de Westerse traditie, filosofie en politieke theorie & praktijk. Plato lezen, sporten, zingen, en workshops onder leiding van (inter)nationale experts over tal van onderwerpen: van islamitische theologie tot de Franse revolutie, van de Spaanse gouden eeuw tot klimaat en geopolitiek. 

Vanaf april kun je je aanmelden voor de zomerschool!

Precies 53 jaar geleden, op 14 oktober 1966, is onze partij opgericht. Door 44 bezorgde burgers, voor democratische vernieuwing in Nederland. In de tussentijd is er ontzettend veel gebeurd. Tijd voor een update.

Op 6 oktober 2018 nam het D66-congres de resolutie Democratie van Nu aan. Hier zijn 18 voorstellen met concrete instrumenten in opgenomen. Sommige voorstellen uit Democratie van Nu kunnen alleen via landelijke wetgeving worden ingevoerd. Maar voor andere geldt dat ze relatief eenvoudig in de lokale praktijk kunnen worden gebracht.

D66 heeft een handreiking opgesteld met negen voorstellen die bij uitstek geschikt zijn voor de lokale politiek. Op de website en in deze handreiking vindt u ook zes uitgewerkte voorstellen (moties en initiatiefvoorstellen) die u vandaag nog kunt lanceren in uw gemeente.

Een aantal voorbeelden van wat onze fracties door het hele land doen ter gelegenheid van onze verjaardag om de lokale democratie te versterken en mensen meer te zeggen te geven over het bestuur van hún gemeente, vind je hier:

Fractieassistent Ton Lesscher: “Almeerders zijn vaak enorm betrokken bij een specifiek onderwerp. Met het ‘burgerrecht van amendement’ hebben zij een middel om met voldoende steun een bestaand voorstel uit de gemeenteraad aan te passen. Met dit recht versterken we de democratie en de betrokkenheid van onze inwoners.”

Raadslid Dilia Leitner: “Versterking van de lokale democratie is een speerpunt in Haarlem. We willen Haarlemmers betrekken bij wat er lokaal speelt door experimenten met loting bij inspraak, een gelote wijkraad en de buurtbegroting.”

Raadslid Ingrid van Wifferen: “In Rotterdam zet D66 in op het recht op samenwerking waardoor bewoners als serieuze gesprekspartners worden gezien en de gemeente met hen moet samenwerken. Dat zorgt voor meer draagvlak.

Bewoners hebben dankzij D66 de mogelijkheid om zelf innovatieve ideeën voor te stellen en geld te krijgen om hun idee ook echt uit te voeren. Dit heeft al talloze mooie projecten opgeleverd zoals virtual reality brillen voor ouderen en schaakles op scholen.”

Raadslid Has Bakker: “In Utrecht zijn we hard bezig om de lokale democratie te versterken. Eind vorig jaar voerden we op initiatief van D66 al de Burgeragendering in, waarmee 100 bewoners vanaf 12 jaar oud een onderwerp op de politieke agenda kunnen plaatsen. Maar we zijn nog niet klaar! Zo willen we het ‘recht op informatie & data’ voor Utrechters verankeren. Daarmee zorgen we ervoor dat mensen echt mee kunnen praten.”

Raadslid Jan-Bert Vroege: “Het versterken van de democratie zie ik als mijn plicht als democraat. Ik wil alle Amsterdammers namelijk graag horen over ingrijpende en bepalende besluiten voor de stad. De stem van de Amsterdammer hoort een grote rol te spelen, maar horen we nu nog te weinig. Een burgerforum waar ingelote Amsterdammers mee kunnen praten moet daar verandering in brengen. Het zou geweldig zijn om meer dan politieke meningen te horen over een onderwerp.”

Raadslid Nick van Egmond: “Op dit moment kennen we het ‘’Right to Challenge’’ waarmee inwoners de gemeente uit kunnen dagen als zij een bepaalde taak beter of anders kunnen en willen doen. Wij willen dit omdraaien. De gemeente moet laten zien welke taken zij met welke middelen uitvoert en vragen aan de inwoners of zij dit slimmer, beter, goedkoper of anders kunnen doen. Hierdoor wordt het voor de inwoners makkelijker om mee te doen en de gemeente uit te dagen.”

Raadslid Joeri de Jong: “Voor D66 Dongen is bestuurlijke vernieuwing een belangrijk en noodzakelijk thema. Wij vragen hier dan ook regelmatig aandacht voor. In dit kader gaan wij in de komende periode initiatieven uit de handreiking “Democratie van nu” inbrengen in de Dongense gemeenteraad.”

Raadslid Wieke Paulusma: “Onze (lokale) democratie is gebaat bij dat wat wij in Groningen het ‘democratisch gesprek’ zijn gaan noemen. En dat is niet het politieke debat op het stadhuis, maar juist de gesprekjes op straat, in buurthuizen, op school en in de supermarkt. Wat kunnen we samen doen voor Groningen? Wij ondersteunen de lokale democratie en het ‘gesprek met elkaar’ met een aantal experimenten.

De coöperatieve wijkraad is er een. Net als het initiatief met de omgekeerde Right to Challenge, waarbij de gemeente op wijkniveau kan laten wat ze allemaal doet, wat dit kost en oplevert. Niet alleen om bewoners in staat te stellen het over te nemen, maar juist om meer begrip voor elkaar te krijgen. Om trots te zijn op elkaar.”

Raadslid Antje Jordan: “Met de omgevingswet worden alle ruimtelijke plannen op wijkniveau inzichtelijk gemaakt. Wij willen dat daarbij per wijk ook duidelijk wordt welke taken de Leidenaren van de gemeente kunnen overnemen.”

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Overheden moeten zelf kun taken kunnen uitvoeren en niet afhankelijk zijn van dure externen, zoals consultants. Daarom maakt Ronald van Raak een wet om de inhuur van externen bij overheden te beperken tot maximaal tien procent van de totale personeelskosten. Deze wet sluit aan bij de ‘Roemernorm’ die de Tweede Kamer in 2010 met algemene stemmen heeft aangenomen, maar waar de ministeries zich niet aan houden.

Van Raak: ‘Bij ministeries is het percentage inhuur soms opgelopen tot twintig procent. Sommige gemeenten en provincies geven dertig procent van hun totale personeelskosten uit aan externen. Dat is niet alleen heel duur, ministeries gaven vorig jaar ruim 1,4 miljard uit aan externen, maar het is ook heel slecht voor het bestuur, omdat overheden voor hun kennis en hun contacten steeds afhankelijker worden van dure externen.’

De wet voor maximering van de inhuur van externen gaat gelden voor het Rijk, de provincies, de gemeenten en de waterschappen.