Poliflw

Door Eppo Bruins op 15 september 2020 om 16:48

Kiezen voor wat telt in de Miljoenennota

Vandaag is het de laatste Prinsjesdag voor de verkiezingen. Een Prinsjesdag die anders is dan anders vanwege de coronacrisis. Dat is ook te merken aan de Miljoenennota, waarin het kabinet presenteert waar het geld aan uitgeeft en waar dat geld vandaan moet komen. In die keuzes laat het kabinet zien wat het belangrijk vindt, wat écht telt. Zeker in de crisis.

Een heel duidelijke keuze van het kabinet is bijvoorbeeld om niet te bezuinigen in crisistijd, maar om flink te investeren. Zo komt het kabinet volgende maand met alweer het derde economische steunpakket om te voorkomen dat mensen hun baan en inkomen verliezen en zo in de armoede belanden. Dat is een goede keuze, vind ik. Het is belangrijk om mensen zo door de crisis heen te loodsen.

In de Miljoenennota zitten een aantal zaken waaraan je het kloppende hart van de ChristenUnie herkent. Dan gaat het bijvoorbeeld om omzien naar elkaar, zeker naar kwetsbare groepen. Zo komt het kabinet – na een mede door mij ingediende motie – dit jaar met een schuldenfonds om mensen met problematische schulden te ondersteunen. Zij verdienen perspectief op een schuldenvrije toekomst.

Of kijk bijvoorbeeld naar steun voor gezinnen. Juist in gezinnen horen liefde en zorg voor elkaar centraal te staan. Die verdienen financiële ruimte. Het is goed dat de inkomstenbelasting omlaag gaat en het kindgebonden budget omhoog gaat, juist voor gezinnen met lage inkomens. In gezinnen groeien onze kinderen op. En mocht dat niet mogelijk zijn, moet het blijven gaan om de zorg en aandacht voor het ene kind. Het is mooi dat het kabinet 300 miljoen euro uittrekt voor de jeugdzorg.

In de keuzes die je maakt, kun je als kabinet ruimte bieden aan wat je wil, maar ook extra belasten wat je níet wil. Zo komt het kabinet snel met een CO2-heffing voor de industrie. Op deze manier stimuleren we het beperken van de CO2-uitstoot, en kiezen we daarmee voor de schepping.

Economische groei zorgt niet altijd voor bloei van de samenleving. Kijk bijvoorbeeld naar de sterke groei van de huizenprijzen. De economie groeide de afgelopen jaren, maar voor starters werd het steeds moeilijker om een betaalbare woning te vinden. Ik vind het een goede keuze van het kabinet dat het meer geld beschikbaar stelt om woningbouw te stimuleren. Starters op de woningmarkt hoeven bij het kopen van een huis geen overdrachtsbelasting meer te betalen, de verhuurderheffing gaat omlaag en woningcorporaties krijgen meer financiële armslag om te investeren in renovatie en verduurzaming van huurwoningen.

Natuurlijk staan er nog veel meer maatregelen, getallen en bedragen in de Miljoenennota. Achter die cijfers zitten de keuzes die je maakt. Keuzes die verschil maken in levens van mensen: voor goede zorg, financiële rust, een betaalbare woning. De ChristenUnie vindt het goed dat het kabinet daarbij vooral oog heeft voor de laagste inkomens, jongeren op de woningmarkt en mensen met schulden. Juist in crisistijd is het – nog meer dan anders – nodig om kwetsbare groepen in de samenleving te ondersteunen en aandacht te hebben voor wat echt telt.

Meer weten over de Miljoenennota? Bekijk dan de nieuwste aflevering van 'Facts Friday':

Door Webredactie op 13 augustus 2020 om 12:31

Gisteren had het Kamerdebat over het coronabeleid een weinig verheffend einde. Dat vraagt om enige uitleg.

Na vrijwel ieder coronadebat zijn er stemmingen. Daarover stemmen we per fractie en daar zijn twee leden van iedere fractie bij aanwezig. Als de stemmen staken, wordt er later hoofdelijk gestemd.

In verband met de gezondheidsvoorschriften rond de coronacrisis heeft de Tweede Kamer dit voorjaar daar werkafspraken over gemaakt en tot nu toe hielden alle fracties zich hieraan.

De afspraak is dat een hoofdelijke stemming plaatsvindt op een vooraf afgesproken moment. Alle Kamerleden moeten dan namelijk aanwezig zijn. Meestal is dat op de dinsdag na het indienen van de motie. Deze afspraak geeft aan Kamerleden de mogelijkheid om zoveel mogelijk thuis te werken en voorkomt dat ook al het Kamerpersoneel in de Kamer aanwezig moet zijn en we vervolgens onvoldoende afstand kunnen bewaren.

Dat proberen we nu net zoals iedere Nederlander te doen.

Toen gisteren de stemmen staakten over een motie van de SP, hield Lilian Marijnissen dan ook haar motie aan zodat de Tweede Kamer daar later hoofdelijk over zou kunnen stemmen. Conform afspraak. Toen de stemmen staakten bij een PVV-motie vroeg Geert Wilders om een hoofdelijke stemming en dat is niet conform de eerder gemaakte afspraken.

We konden vier uur schorsen om iedereen terug te laten komen uit het hele land.

Er konden ook een aantal Kamerleden vertrekken waarmee de stemming op dat moment niet door kon gaan en de motie later in stemming zou komen.

Om die reden was bij de laatste stemming alleen Carla Dik-Faber nog namens onze fractie aanwezig.

De fout die we gisteren hebben gemaakt, is dat we dit dilemma niet tijdens de regeling in de plenaire zaal hebben uitgelegd. Er is niemand van de coalitiepartijen naar voren gelopen om de keuze toe te lichten en het gesprek met de oppositie aan te gaan. Dat had wel gemoeten.

En het is duidelijk dat de dit voorjaar gemaakte afspraak nu niet meer werkt. We zijn benieuwd of de voorzitter nu met nieuwe veiligheidsvoorschriften komt en wij voortaan met alle leden in de Tweede Kamer aanwezig moeten zijn. Als dat de nieuwe afspraak wordt, dan zullen we dat doen.

Uiteraard zal de hoofdelijke stemming over de PVV-motie op een later moment plaatsvinden. De voorzitter plant die stemming binnenkort in.

Door Gert-Jan Segers op 18 september 2019 om 20:58

We staan op een kruispunt. En de Raad van State heeft ons er hardhandig midden op gezet. We kunnen even geen kant meer op. Dat is het moment om na te denken over wat we echt belangrijk vinden. Over wat het goede leven is. We stoten teveel stikstof uit, zo oordeelde de Raad van State, en daarom liggen nu duizenden bouwprojecten stil. Komt er geen nieuwe wijk in Roermond, geen windmolens in zee, geen nieuwbouw voor bedrijven. Dit verhaal van ons stikstofprobleem is eigenlijk ook het verhaal van Nederland. Het verhaal van ons allemaal.

Lees hier de bijdrage aan de Algemene Politieke Beschouwingen 2019.

We willen alles. We willen het nu. En we willen het allemaal tegelijk op dat hele kleine stukje aarde. Terwijl de dingen die het leven waarde geven onder druk staan. De weg vooruit is dan niet om de uitspraak van de Raad van State de schuld te geven, de weg vooruit is niet om de natuurgebieden de schuld te geven dat ze zo ongelegen pal naast onze huizen en wegen zijn liggen, hoe brutaal. De weg vooruit is niet om te zoeken naar nieuwe juridische trucs.

Nee, de weg vooruit is erkennen dat onze manier van leven onszelf en de schepping uitput. We staan nu op het kruispunt waarop we na kunnen denken over het goede leven dat we als samenleving willen leiden.

Dat geldt niet alleen voor de omgang met de schepping, maar ook voor de omgang met elkaar.

Begin deze zomer waren we als ChristenUnie-fractie op bezoek bij Taste. Dit is een woongemeenschap in een moeilijke wijk Delft. Gezinnen en singles leven daar samen hun leven. Hun prachtige tuin is een buurttuin geworden in één van de dichtstbevolkte wijken in Nederland. Iedereen kan daar binnenlopen. Op vrijdag organiseren zij het buurtcafé. Een plek waar mensen er voor anderen zijn. Ik vond dat heel bijzonder.

Een prachtig hoopvol voorbeeld, waar het goede leven geleefd én gedeeld wordt. Waar mensen keuzes maken waarmee ze echt aandacht hebben voor elkaar.

De uitspraak van de Raad van State over de PAS herinnerde me aan de keuzes die daar worden gemaakt.

Laten we dit moment aangrijpen om na te gaan wat het goede leven is en wat onze prioriteiten zijn.

Ik zal maar duidelijk maken waar onze prioriteiten liggen. Die liggen niet bij verhoging van de maximumsnelheid en niet bij ongebreidelde groei van het vliegverkeer. Onze prioriteit ligt wel bij de omslag die onder de bezielende leiding van de minister van Landbouw is ingezet naar kringlooplandbouw. Maar dan wel met boeren. Niet over de boeren en zonder hen, maar met hen. En willen we ons leven leefbaar houden, dan zullen we allemaal moeten inschikken.

Ons antwoord op de uitspraak van de Raad van State moet uiteindelijk een keus zijn voor het goede leven.

Coalitie-Y

Zo kom ik als vanzelf te spreken over Coalitie-Y, over de hunkering van jongeren naar het goede leven. Een leven met minder schulden, met uitzicht en perspectief op een goede toekomst en een leven met meer rust en meer aandacht voor elkaar.

De inzet van Coalitie-Y heeft alles te maken met de hoognodige omslag van een gehaaste, neoliberale samenleving, naar een samenleving met aandacht.

Dat verlangen naar zo’n samenleving hoorde ik toen ik in gesprek ging met jongeren op Hogeschool Windesheim in Zwolle. Jongere, na jongere die zei dat ze dromen hebben. Maar steeds hoorde ik van hen hoe deze generatie onder druk staat door schulden, door prestatiedruk. Het leidt ertoe dat de uitval hoog is, dat steeds meer studenten er somber van worden en soms uitvallen met burn-outs en de vraag naar psychologen toeneemt.

De dag voor Prinsjesdag heeft Coalitie-Y haar manifest aan de minister-president aangeboden. Eerder hebben we met hem al gesproken in het Catshuis. Dank voor dat luisterend oor. Coalitie-Y is een brede coalitie met 36 jongerenorganisaties, inmiddels al acht politieke partijen en programmamaker Tim Hofman. En inmiddels duizenden mensen die zich online hebben aangemeld. En we maken ons sterk voor jongeren.

Dat doen we omdat we af moeten van de onbarmhartige mythe dat als jij maar investeert in jezelf, als jij maar alle kansen pakt, dat succes dan een keus is. Maar dus ook dat falen je eigen schuld is. Het is een neoliberaal sprookje waar volgens mij ook liberalen niet meer in geloven.

Het manifest van Coalitie-Y vraagt om stappen waardoor getalenteerde jongeren meer kansen krijgen op een huis. Het kabinet zet goede stappen op de woningmarkt. Ik wil het kabinet aanmoedigen daarbij starters wél een kans te geven. Wanneer krijgen we inzicht in de haalbaarheid van een vurige wens van de ChristenUnie om de overdrachtsbelasting voor starters naar nul te brengen en die voor investeerders vanaf hun derde huis te verhogen? Want een woning is geen winstfabriek.

Ik vraag de minister-president ook om te reageren op een ander voorstel van Coalitie-Y, namelijk de invoering van een generatietoets. Ik doe dat voorstel vandaag samen met collega Jetten. Daarmee borgen we dat bij het sluiten van bijvoorbeeld een pensioenakkoord en het woonbeleid goed in kaart  wordt gebracht wat de gevolgen zijn voor elke generatie, van jong tot oud. Om daarmee te zorgen voor eerlijke en generatiebestendige keuzes. Is het kabinet bereid om zo’n generatietoets te ontwikkelen en te bezien welke rol de planbureaus hierin kunnen vervullen?

Omslag

Het verhaal van onze stikstofuitstoot en het verhaal van Coalitie-Y staan voor iets groters in Nederland. En voor de kans die we hebben om een omslag te maken. Om niet te zoeken naar het betere of het beste, maar gewoon naar het goede leven.

Het goede leven is voor mij een leven in verbondenheid met de Schepper, de schepping en met elkaar. Als ChristenUnie willen we ruimte bieden voor een samenleving met aandacht. Waarin mensen regie hebben over hun leven, ruimte krijgen om naar elkaar om te zien, om voor elkaar te zorgen. Waarin we oog hebben voor de volgende generaties en waarin we zorg dragen voor de schepping en de vrijheden koesteren waar ons land op gebouwd is.

Ik ben dan ook blij met de reflectie in de miljoenennota op het Brede Welvaartsbegrip waarbij verder wordt gekeken dan de koopkracht en de omvang van de staatsschuld. De kwaliteit van leven wordt niet daardoor bepaald, maar door de vraag of je toegang hebt tot goed onderwijs, goede zorg en of je in een schone leefomgeving woont. En door behoud van vrijheid, onze rechtstaat, onze democratie en door veiligheid.

De kabinet schept daar de voorwaarden voor.

Ik ben blij dat het kabinet opnieuw de lasten voor burgers verlicht, dit jaar met zo’n drie miljard. Het is voor de ChristenUnie-fractie een nieuwe stap in de goede richting. Ik vraag het kabinet wel om blijvend oog te houden voor de verhouding tussen gezinnen die van één inkomen moeten rondkomen en de zogenaamde tweeverdieners. Het is onrechtvaardig als eenzelfde gezinsinkomen bij eenverdieners veel zwaarder wordt belast dan dat van tweeverdieners. Graag een reactie op dat punt.

Ik ben blij met de verhoging van het Kindgebonden Budget. Dat verlicht de druk op jonge gezinnen en geeft drukbezette ouders weer iets meer lucht. Ook in gezinnen moet alles, nu en allemaal tegelijk. De ChristenUnie wil werken aan een samenleving met ademruimte voor gezinnen, juist in het spitsuur van het leven.

Tegelijk maak ik me grote zorgen over het groeiend beroep dat op de zorg in het sociaal domein wordt gedaan en de noodklok die gemeenten daarover luiden. Dan moeten we zo eerlijk zijn om te erkennen dat gemeenten bij het maken van hun plannen belemmerd worden door de veranderingen in de uitgaven van de landelijke overheid. Als wij geen JSF kopen, kunnen onze gemeenten minder doen voor mensen die zorg nodig hebben, kinderen die jeugdzorg nodig hebben en dak- en thuislozen. Dat is niet uit te leggen! Wil het kabinet daarom werken aan een andere meer trendmatige manier van financieren van het gemeentefonds? De ChristenUnie wil, samen met D66, dat de schommelingen eruit worden gehaald.

Investeringsfonds

Dan de zogenaamde investeringsagenda. Het fonds. Als er ooit een kans is om na te gaan wat we willen, wat goede, duurzame groei is, zodat we het goede leven kunnen leven, dan is het wel nu.

Het kabinet wil een investeringsagenda ontwikkelen en daar veel geld – ik heb gelezen tientallen miljarden zelfs – voor uittrekken. Het komt overeen met de Bijbelse wijsheid van Jozef die de ChristenUnie-fractie geregeld heeft gedeeld. Jozef koos als onderkoning van Egypte voor investeringen in goede tijden, zodat het land goed was voorbereid op slechtere tijden.

Ik las dat er verschillende geestelijke vaders zijn van dit idee. Maar het is nu duidelijk dat de echte geestelijke vader Jozef is. Wat mij betreft hebben we straks geen Hoekstra-fonds, geen Wiebes-fonds, maar een Jozef-fonds.

Dit biedt de kans om te investeren in de economie van de toekomst, in een economie die mensgericht is en rekening houdt met de draagkracht van de schepping. Dan kiest de ChristenUnie ervoor om te investeren in de omslag naar onze eigen, schone energie. Dan kiezen we voor snelle OV-verbindingen tussen de landsdelen, binnen stedelijke regio’s en met het buitenland. En kiezen we voor investeren in innovatie en onderwijs waarbij alle jongeren meetellen, van jong tot ouder, en alle talenten de ruimte moeten krijgen. Dus niet alleen investeren in knappe koppen, maar ook in vakmensen, in gouden handen.

Het  investeringsfonds biedt de kans om de grote opgaven op het gebied van mobiliteit, woningbouw, klimaat en energie gezamenlijk te bezien, om dan in samenhang de goede keuzes te maken.

Een overheid met aandacht

De Raad van State heeft ons hardhandig stilgezet en we staan op een kruispunt waarop we de weg moeten inslaan naar een samenleving waarin overbelaste mensen weer rust en ruimte krijgen. En waarin we het goede leven kunnen leven. Daar is een andere, een hervormde en mensgerichte overheid voor nodig. Een overheid met aandacht.

Laat ik één voorbeeld geven.

Vorig jaar vroeg ik naar een energieloket waarbij elke burger in elke gemeente kan aankloppen om te vragen wat hij kan doen aan de verduurzaming van zijn woning en hoe hij daarbij geholpen kan worden. Tot mijn verbazing bestaat nu 1 jaar later de ontmoedigende situatie dat  wanneer een inwoner van Rijswijk op zoek gaat naar dat loket,  hij verwezen wordt naar Rotterdam en 69 euro moet betalen voor hij een gesprekje van een uur krijgt. Ik vind dat waanzin.

Als we dat willen doorbreken moeten we afscheid nemen van een denken dat al te lang de toon heeft gezet. Het is neoliberaal denken waarin de markt domineert, ons land de BV Nederland heet en de overheid als een bedrijf wordt gerund en de burgers worden gereduceerd tot klanten.

DUO, de belastingdienst, NVWA, CBR, UWV, IND, SVB en wat de afkortingen ook mogen zijn. Als de uitvoerende diensten van de overheid inderdaad bedrijven waren, waren ze allemaal al lang failliet gegaan. Alleen kunnen mensen die er van afhankelijk zijn nergens anders heen.

De vraag is: hoe gaat het kabinet werken aan de omslag naar een dienstbare uitvoering waarin de menselijke maat weer centraal staan? Waarin mensen belangrijker zijn dan regels?

Maar het vraagt ook iets van onszelf, als Kamer. Het vraagt zelfreflectie. Met welke wetten hebben wij al die uitvoeringsorganisaties opgezadeld? Want de mensen doen hun werk bij al die organisaties wel naar eer en geweten. Hoe werkbaar zijn de instructies die wij ze hebben meegegeven?

Vandaar dat ik me aansluit bij collega Heerma en dat wij samen het voorstel doen om tot een parlementair onderzoek te komen waarbij we langer terugkijken en naar de breedte van de uitvoering door de overheid kijken en zeker ook naar de rol van de Tweede Kamer.

Het falen in de uitvoering wordt misschien nergens zo hard gevoeld als in Groningen. Dit jaar moest volgens minister Wiebes het jaar van de uitvoering worden. Een jaar waarin mensen eindelijk voortgang zien in hun dorp, wijk, straat en huis. Hoe staat het daarmee en kunt u verzekeren dat ook als de gaswinning stopt, de inspanningen onverminderd erop gericht zullen zijn om recht te doen aan de  mensen in Groningen die al jaren kampen met de gevolgen van de gaswinning?

Leven in vrijheid

Een goed leven is een leven in vrijheid. Ons gemeenschappelijke huis kan alleen vertrouwd zijn als het ook veilig is. We kunnen alleen het goede leven leven als we beschermd zijn. 75 jaar geleden is onze vrijheid duur bevochten. Dat geeft ons de plicht om die vrijheid te beschermen.

Net als veel anderen maak ik me grote zorgen over de invloed van het salafisme op jonge kinderen. Ook hier moet de overheid een schild voor zwakkeren zijn en bescherming bieden tegen een radicale versie van de islam die vrijheid gebruikt om vrijheid om zeep te helpen. En daar is vrijheid niet voor bedoeld. En om eerlijk te zijn, mis ik daar soms het gevoel van urgentie bij het kabinet.

En hoe staat het dan met het wetsvoorstel over het reguleren van buitenlandse financiering? Een wetsvoorstel waar ministers Blok, Koolmees en Dekker verantwoordelijk voor zijn. En hoe staat het met het eerder kunnen verbieden van antidemocratische organisaties?

Als een goed leven alleen in vrijheid geleefd kan worden, dan kan de overheid niet wegkijken bij het vreselijke onrecht van mensenhandel en gedwongen prostitutie. Er is te weinig politiecapaciteit om mensenhandel en gedwongen prostitutie aan te pakken. Ik vind dat onbestaanbaar. Daarom doe ik met collega Asscher het voorstel om structureel 10 miljoen euro extra vrij te maken voor politiecapaciteit om de strijd tegen mensenhandel en gedwongen prostitutie aan te pakken. Meer prioriteit is nodig. En ook hier is wetgeving nodig. Waar blijft de wet om de misstanden in de prostitutie tegen te gaan? Van mijn kant de aanmoediging om daar werk van te maken.

Als iets haaks staat op vrijheid en het goede leven, dan is dat wel drugsverslaving. We zien de impact op jongeren, we zien de impact op Brabant, op een stad als Amsterdam. We hebben het rapport ‘de achterkant van Amsterdam’ gelezen.

We hebben als ChristenUnie een kleine traditie van zelfkastijding. Vorig jaar spraken we hier over de meloen van de dividendbelasting. Dit jaar wil ik het hebben over de proeven met legale wietteelt.

Er zit een merkwaardige dubbelhartigheid in het Nederlandse beleid rond drugs. We laten burgemeesters wietplantages oprollen, maar laten ze zelf ook wiet verbouwen. We rollen drugslaboratoria op, maar hebben ook twintig plekken in het land om pillen te laten testen. Dat is toch een tweeslachtigheid? Voor onze fractie is dit experiment met legale wietteelt absoluut geen opmaat tot legalisering. Sterker nog, voor ons is nu de kernvraag: Hoe voorkomt de regering dat er een verdergaande normalisering van drugsgebruik optreedt? Hoe voorkomen we dat we met dit experiment het onzalige signaal afgeven dat drugs oké zijn?

Tot slot

We staan op een kruispunt en we moeten nagaan wat een goed leven is met 17 miljoen mensen op een beperkt stukje van de wereld. Het is een leven met minder schulden, met meer rust, meer aandacht voor elkaar, betere zorg voor de schepping, met een dienstbare, mensgerichte overheid. Het is een leven in veiligheid en vrijheid.

Maar als dit het moment van reflectie is op het goede leven, dan moeten we ook nagaan wat wij hier elkaar aandoen. We lijden hier in de Tweede Kamer een intens leven waar we allemaal in sociaal opzicht een prijs voor betalen. En die is voor sommigen zo hoog dat zij vroegtijdig stoppen. Of noodgedwongen moeten stoppen of tijdelijk moeten stoppen.

En iedere keer als dat bij een collega gebeurt, raakt dat ons allemaal. Het raakt in ieder geval mij. Omdat we ons realiseren dat we zelf ook kwetsbare mensen zijn. Zelf ook moeite hebben om een goed leven te leiden met de geliefden om ons heen.

Ik heb niet de finale wijsheid om deze spanning die we allemaal voelen op te lossen. Maar het beetje wijsheid dat ik heb, deel ik graag. Ik gun ons graag:

Iets meer geld voor ondersteuning in ons werk hier.

Iets meer zondagsrust.

En bovenal: de zegen van onze goede God.

Vandaag zijn er verkiezingen! Heb jij al gestemd? Wij horen het graag! Helaas is de opkomst bij Europese Verkiezingen meestal laag. Dat betekent wel dat je stem nóg zwaarder telt! Vergeet dus niet te stemmen! (En tag iemand die wel een reminder kan gebruiken 😉)

Door Webredactie op 21 maart 2019 15:32

Voorlopige uitslag Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen

De ChristenUnie kijkt dankbaar terug op de verkiezingen van 20 maart. In deze blogpost verzamelen we de uitslagen en prognoses. Dit blog wordt de komende dagen uitgebreid en bijgewerkt.

Aantal stemmen

De ChristenUnie is landelijk gegroeid van 243.209 stemmen in 2015 naar 352.844 stemmen in 2019. Dat zijn ruim 100.000 stemmen extra! Omdat de opkomst dit jaar óók hoger lag, 56,10% (2019) t.o.v. 47,80% (2015), resulteert deze stemmenwinst niet automatisch in veel extra zetels in de Provinciale Staten.

Grootste partij

De ChristenUnie was bij deze verkiezingen de grootste lokale partij in Het Hogeland, Westerkwartier, Stadskanaal, Kampen, Hattem, Oldebroek, Elburg, Ermelo, Putten, Bunschoten en Veenendaal.

Uitslag per provincie

De ChristenUnie heeft in vrijwel elke provincie extra stemmen gekregen. Uitschieters zien we bijvoorbeeld in Zuid-Holland waar bijna 20.000 extra stemmen zijn gehaald, of Gelderland met + 15.000 stemmen. In Noord-Brabant is er een gecombineerde lijst met de SGP.

Vanwege de hoge opkomst resulteerde deze prachtige stemmenwinst alleen in Utrecht ook in zetelwinst. In Limburg heeft een enthousiast campagneteam de afgelopen maanden keihard campagne gevoerd, met als gevolg een mooie oogst aan stemmen. Helaas bleek het niet voldoende voor een historische eerste zetel in Limburg voor de ChristenUnie.

Eerste Kamer

In de laatste prognoses voor de Eerste Kamer zou de ChristenUnie uitkomen op vier zetels, in plaats van de huidige drie zetels. Het zal in de komende weken duidelijk worden of deze extra zetel ook verzilverd gaat worden.

Waterschappen

De uitslagen van de Waterschappen worden momenteel nog verzameld, houd dit blog in de gaten voor de laatste updates.

Sinds gisteren hebben we tijdelijk een nieuw Tweede Kamerlid! 🙂🔄 Nico Drost zal de komende maanden Stieneke van der Graaf vervangen tijdens haar zwangerschapsverlof. We wensen Stieneke een hele fijne verloftijd en Nico veel succes in de komende maanden!

Photos from ChristenUnie's post

Door Webredactie op 9 februari 2019 13:00

Speech van Mirjam Bikker (lijsttrekker Eerste Kamer) op het verkiezingscongres

Een klein inkijkje in het leven van een Eerste Kamerlid. En als ik dit filmpje zie dan besef ik meteen op wat voor een bijzondere plek ik de afgelopen jaren met Roel en Peter heb mogen werken.

In de oudste parlementaire vergaderzaal van de wereld. Waar ooit de Staten van Holland al vergaderden. Dat is natuurlijk een prachtige historie voor een Kamer die gekozen wordt door Statenleden. Maar het allermooist vind ik toch wel het plafond. Want helemaal boven in de plenaire zaal van de Eerste Kamer, wordt er op de senatoren neergekeken. Door kinderen. De kindertjes van staat. Daarmee of je het nu wilt of niet staat boven elke vergaderdag, elk debat, elke stemming de vraag: voor wie doen jullie dit? Helpt dit voor de toekomst van onze kinderen?

Neem afgelopen dinsdag. We spraken over twee wetsvoorstellen die verandering willen brengen in het gokbeleid. Nog een erfenis uit het vorige kabinet Rutte. Hetene wetsvoorstel wil online gokken toestaan en het is razend spannend of het een meerderheid in de Eerste Kamer zal halen. Online gokken neemt toe en het is illegaal. Je zou inmiddels, na de legalisering van de prostitutie en de voortdurende ellende daar, wat beters verwachten, maar het gebeurt weer! De bekende reflex … Als we het nu legaal maken dan krijgen we meer grip. Dan zijn de gokkers beter beschermd, dan worden de misstanden minder. Het is maakbaarheidsdenken pur sang. In alle landen om ons heen waar ze dezelfde gedachten hadden, heeft het online gokken een grote vlucht genomen, en het aantal verslaafden steeg hard. Doe het niet, roepen die cijfers. In Denemarken, België, Duitsland, Spanje, het is geen rooskleurig beeld. Trap er niet in, zeggen ex-verslaafden. Bedenk goed, mailde een meneer me, waar vroeger mijn pakje sigaretten zat, daar zit nu mijn telefoon. En altijd en overal kan ik gokken, straks nog legaal ook. Het is snel en anoniem, de verleiding is groot. In Den Haag willen ze af van het roken, waarom beginnen ze dan aan online gokken? Deze meneer heeft gelijk. Groot gelijk.

De overheid neemt een grote verantwoordelijkheid op zich, als ze online gokken toestaat. Want de sociale norm is danvoortaan dat het kan. De goede doelenclubs, de sportclubs, de KNVB, allemaal begonnen ze de lobby om een deel van de opbrengst veilig te stellen. De schatkist zal ook profiteren van de gokcenten. Maar is dat niet enorm cynisch, verdienen,terwijl de verslavingen toenemen. Er doodleuk reclame voor willen maken met je sportclub? Is dat het land dat we door willen geven aan onze kinderen? Het debat is nog niet klaar, de minister heeft nog wat uitzoekwerk, dinsdag gaan we verder. Mijn inzet blijft: stop met jezelf rijk rekenen door te reguleren, het is een illusie. Begin er niet aan. Geef jongeren het goede voorbeeld en help ze om uit de handen van de gokbedrijven te blijven.

Het wordt dus spannend dinsdag. Onze drie zetels in de Eerste Kamer doen er toe. We kunnen verschil maken. Eerst als constructieve oppositie, nu als positief-kritische coalitie. Zo heb ik gezien hoe Peter Ester telkens opnieuw medestanders weet te vinden. Voor een eerlijker belastingstelsel waarin het niet uitmaakt hoe je zorg en werk in je gezin verdeelt. Voor een eerlijker belastingstelsel waarinvrijwilligers en mantelzorgers meer gewaardeerd worden. En voor een eerlijker blik op de staatsbegroting. Niet alleen de economische. De economische blik is van het Centraal Planbureau. Heel goed en nuttig, maar niet om het hele debat te domineren. Meer geld, meer groei, betekent nog geen gelukkiger, gezonder land. Voortaan publiceren alle drie de planbureaus tegelijk hun oordeel, zodat ook duidelijk wordt wat de nieuwe plannen van het kabinet voor schepping en samenleving betekenen. Een eerlijk belastingstelsel voor alle huishoudens, een eerlijke waardering voor vrijwilligers en mantelzorgers, en een eerlijke blik op de nieuwe plannen van het kabinet. Peter heeft zich als ijzersterke senator laten kennen en ik zie er naar uit om de komende jaren opnieuw samen op te trekken. Mag ik een hartelijk applaus voor Peter!

En dan Roel. Als nieuwe lijstaanvoerder van de ChristenUnie voor de Eerste Kamer, moet ik u wel bekennen dat een ding me enige schroom bezorgd. Want mijn twee voorgangers, Roel Kuiper en eerder Egbert Schuurman, tja dan sta je toch wel op de schouders van reuzen. Roel is in de Eerste Kamer een man van statuur. Een paar weken geleden verving ik Roel in een van de commissies. Het ging er over het vierde spoorwegpakket. Dat klinkt niet zo spannend en dat dachten de senatoren van andere partijen ook geloof ik. Maar Roel niet, die kijkt naar de kern, en hij zag hoe de voortdurende Europese agenda van liberalisering beetje bij beetje de Nederlandse zeggenschap over het spoor weghaalt. Hij wilde een debat. Als je dat in zo’n commissie zegt, dan merk je dat als Roel zo’n punt maakt, er meteen goed geluisterd wordt. Want Roel heeft een haarscherp oog voor de gevolgen van liberalisering en privatisering. Hij gaf leiding aan het eerste en tot nu toe enige Parlementair onderzoek in de senaat. Hij muntte daarbij het woord privatiseringsverdriet. De overheid verliest haar grip op diensten die van nationaal belang zijn. Dat optreden van Roel heeft effect: hij dwong zo de staatssecretaris om helder uit te spreken dat Nederland de ruimte houdt eigen keuzes te maken en daarvoor geen goedkeuring moet halen vanuit Brussel. En voor de toekomst ook dat de NS gewoon haar werk goed kan doen op het hoofdspoornet.

Roel, we gaan op een later moment uitgebreid afscheid van je nemen, dat komt. De komende maanden genieten we nog van jouw aanwezigheid in de Eerste Kamer. Maar ik wil nu al wel noemen dat het fantastisch is om een fractievoorzitter te hebben die echt als christen in de politieke arena staat.Vriendelijk, maar met vaste overtuiging wijs jij telkens weer op de rijke meerwaarde van het geloof dat ten diepste onze overtuigingen vorm geeft, je wijst op de rijke traditie waar we uit mogen putten. Ik ben je enorm dankbaar voor jouw jaren voor de ChristenUnie in de senaat.

Als ik zeg dat ik op de schouders van reuzen stap dan denk ik aan Roel, maar ook aan Egbert Schuurman. Nog zo’n bijzondere voorganger in de Eerste Kamerfractie. Deze periode wist Peter Ester een motie aangenomen te krijgen die de regering opdraagt zich te bezinnen op de ethische vragen die gesteld moeten worden bij et innovatie en technologische beleid. Dan denken wij met dankbaarheid aan het werk van Egbert Schuurman. We noemen zijn naam met ere. En dan meteen maar een onthulling, in onze kamer staat de Egbert Schuurmanstoel. Een stoel die hem jarenlang vertrouwd was, die houdt een vaste plek. Zo draagt de inrichting ook bij aan goede gedachtenvorming over nieuwe vraagstukken.

Ik begon mijn verhaal met de kinderen in het dak van de Eerste Kamer. Zij zetten ons werk in het juiste perspectief. Over minder dan 40 dagen zijn de verkiezingen, een belangrijk moment. Er wordt volop gefilosofeerd over de uitslag, over de coalitie. We gaan enthousiast campagne voeren en laten zien waar ons hart voor klopt. Biddend willen we verder werken. Je hebt trouwens campagne voeren en campagne voeren. De nieuwe trend lijkt anderen de maat nemen. Dat klinkt lekker, maar zegt heel vaak vooral negatief wat over jezelf. Ik vind het dan fantastisch om juist in deze dagen te kijken naar de mensen achter mij! De provinciale campagneteams. Positief en inhoudsvol. Neem deluistertour in Limburg, waar het enthousiasme vanaf spat en waar Limburgers kunnen laten zien wat hen bezig houdt, waar de zorgen zijn. Een gezamenlijke actie van de statenfracties in Gelderland en Noord-Brabant tegen drugsafval en de toenemende ellende van dumpingen. Wist u dat een Brabantse boswachter gemiddeld tussen de 5 en 25 dumpingen per week heeft? Hermen en Dirk Vreugdenhil, steken het hoofd niet in het zand. Ze staan op om de ellende te benoemen en woonwijken en natuurgebieden te beschermen. We hebben gezien dat Henk Staghouwer in Groningen en Michel Klein in Noord-Holland vanwege hun goede werk zijn genomineerd als groenste politicus. Geen gesneer naar anderen, maar nuchter en gedreven de hand aan de ploeg. En zo het verschil maken. Dat doen onze provinciale lijsttrekkers. Wat ben ik trots op ze.

Het gaat deze dagen veel over het klimaat. Maar er is een groep die van mij wel wat meer daarover aan het woord mag komen. Dat zijn de waterschappers, over hun relevantie hoeven we het in deze tijd niet te hebben. De extremen in het weer nemen toe. Wat hadden we een hete zomer en wat is het knap dat we al die tijd goed drinkwater hadden. Ik woon in Gouda en daar weten we heel goed he belangrijk waterbeheer is en wat droogte doet. Scheuren, paalrot en verzakkingen.Klimaatextremen hebben grote gevolgen. De waterschappers weten als geen ander wat er op het spel staat. Straks op de bank meer hierover begreep ik. Ik ben echt trots op onze waterschappers de afgelopen zomer laat zien hoe belangrijk jullie werk is, heel veel succes deze campagne!

Nog even over dat klimaat… Er is heel veel over te zeggen, maar soms kan het ook simpel. Ik noem het woord rentmeesterschap. Dat betekent dat je leeft van de rente die deze aarde geeft. Dat is ook nuchter kijken naar onze levensstijl, naar wat vervuilend is. En nuchter kijken hoe we van de rente van deze aarde kunnen leven. Dat kan met een eerlijke betaalbare rekening voor burgers en bedrijven, daar ben ik van overtuigd. Wat zou het mooi zijn als het kabinet met een helder klimaatplan komt dat Nederland sterker en schoner maakt. Maak werk van draagvlak, verlies je niet in symboolmaatregelen, maar durf te investeren in schone energie en innovatie van de industrie. Hoe de verkiezingsuitslag ook wordt, dit moet een breed gedragen verhaal zijn. Want het gaat niet over een kabinetsperiode, het gaat over tientallen jaren.

Dat brede draagvlak geldt eigenlijk alle grote vraagstukken van dit moment. Ook na de verkiezingen draait het niet om de rekenmachine die tot 38 zetels telt voor de steun in de senaat. Of je het nu hebt over de pensioenen, de arbeidsmarkt of de woningmarkt de oplossingen moeten sterker zijn een regeringsperiode. Dat is dus een verantwoordelijkheid van iedereen die gekozen wordt. Nederland is niet sterk geworden door zich te wentelen in het verschil maar juist door mensen die ondanks hele andere overtuigingen samenwerkten en zo het verschil durfden te maken.

Politiek is daarbij ook een zaak van lange adem. Ik noem u nog een voorbeeld. Na jaren van bezuinigingen kraakte het in de rechtspraak, in het openbaar ministerie, in de politie. De opeenvolgende ministers van justitie hadden het zwaar in de Eerste Kamer. Dit kabinet heeft geïnvesteerd in de politie.Daar ben ik blij mee. Het komt er nu wel op aan om de lijn van herstel vast te houden. Dat de rechtspraak kwaliteit kan blijven leveren en dichtbij de Nederlander is die recht zoekt. Wat de uitwerking van de kabinetsplannen voor de gesubsidieerde rechtsbijstand ook wordt, er mag niet gegokt worden met de toegang tot het recht. Of je nu een kleine of een grote ondernemer bent, een middeninkomen hebt of elke maand tekort komt. Recht vinden, is geen voorrecht maar een grondrecht voor iedereen.

Vrienden van de ChristenUnie, die verkiezingen over 39 nachtjes die doen er toe. Wie straks bij de statenverkiezingen zijn stem waardevol wil maken, stemt op een van de fantastische mensen achter me. Zij hebben laten zien dat ze met de hand aan de ploeg staan voor een waardevolle samenleving en een waardevolle schepping. Als we samen aan de slag gaan om heel veel stemmers voor die hoopvolle politiek enthousiast voor te krijgen, dan kan er zomaar iets heel bijzonders gebeuren… het kan echt.. groei in de Staten betekent al snel van drie naar vier zetels in de Eerste Kamer.Wij gaan voor een ChristenUnie-kwartet. Met Peter Ester,met Tineke Huizinga uit Friesland en alle ervaring die zij met zich meebrengt. Met de eerste Limburgse senator voor de ChristenUnie, Maarten Verkerk. Doe mee, help mee, maak je stem dubbel waardevol! En vraag mensen om je heen dat ook te doen.

Ik zie er naar uit om samen campagne te voeren. Hard te werken, veel mensen te spreken. Maar bovenal biddend te vragen dat we tot zegen mogen zijn voor Nederland en de kinderen aan wie we dit land weer doorgeven. Zo, biddend en werkend zoeken we het goede voor Nederland. Dank u wel!