Het gezegde ‘beren op de weg’ is vast uitgevonden in het Dordtse stadskantoor. De communicatie met inwoners, bedrijven en organisaties heeft vaak een verdedigende, arrogante toon. En er wordt vaak uitgegaan van beperkingen in plaats van kansen. Dat rekenen wij vanuit Gewoon Dordt de ambtelijke organisatie overigens niet aan. We hadden wel gehoopt dat het nieuwe college transparanter, ondernemender en meer oplossingsgericht zou gaan werken. En dat hierdoor de organisatiecultuur in het stadskantoor een oppepper zou krijgen.
Zoals ook het Teerlinkpand toe is aan een oppepper. Het pand geniet de monumentenstatus. Dan neem je aan dat zowel de gemeente als de eigenaar het belangrijk vinden om tot afspraken te komen over renovatie en herstel. Om niet alleen af te gaan op informatie vanuit de gemeente over dit ‘Teerlinkpand-dossier’ heeft de eigenaar, Arie van Pelt, al eens ingesproken tijdens een commissievergadering. Het verhaal kent per slot van rekening twee kanten.
De reputatie van Van Pelt in Dordrecht is niet best. Is dit terecht? Want de gemeente bepaalt wat er allemaal niet mag met het pand. Maar het ontbreekt volledig aan een gedegen visie wat er dan wel mee kan gebeuren. En zo ga je geen overeenstemming bereiken. Vanuit Gewoon Dordt hebben wij – in een motie die helaas niet is aangenomen – daarom voorgesteld dat er mediation zou moeten plaatsvinden tussen de gemeente en de eigenaar. Met als doel dus die overeenstemming te bereiken die nodig is voor de renovatie van het pand. Natuurlijk met behoud van het monumentale karakter. Hier zijn best mogelijkheden voor. Wij noemen als voorbeeld het Stedelijk Museum in Amsterdam of de Fundatie in Zwolle.
Wij raden de gemeente en Van Pelt aan om de strijdbijl te begraven en de koppen bij elkaar te steken. Want met verhitte koppen tegenover elkaar blijven staan is niet beter voor Dordt. Gewoon samenwerken om het iconische plekje aan de kop van de Kalkhaven die waarde te geven die het verdient.
