De thuiskopieheffing komt voort uit een misverstand over het doel van auteursrecht. Auteursrecht is niet bedoeld om makers te compenseren voor elk gebruik van hun werk. Het is bedoeld om de creativiteit en inventiviteit te bevorderen.

Het auteursrecht is een beperking van de rechten van het publiek. De beperkingen die de wet stelt geven bepaalde rechten terug aan het publiek. Die beperkingen zijn zowel wettelijk als eerlijk en praktisch, zoals het recht om een thuiskopie te maken voor eigen gebruik.

Het vrij mogen gebruiken en delen van kennis en cultuur is de normale situatie. We hebben meer gebruikersrechten nodig, niet minder.

Thuiskopieheffing is compensatie voor niet geleden schade

Consumenten worden benadeeld — in veel gevallen betalen ze dubbel of zelfs driedubbel voor het maken van een zelfde privé-kopie. Dit systeem verstoort de markt door economische schade te compenseren die niet duidelijk is aangetoond — er is geen onafhankelijke geloofwaardige studie hierover gepubliceerd.

Volgens het TNO-rapport “Systematiek voor thuiskopieheffing” uit het Eerste Kamer-dossier over het Auteursrechtbeleid, is (p25) “de hoeveelheid schade nergens uitgewerkt en is het omstreden of er überhaupt schade wordt geleden”.

Dalende trend, stijgende opbrengsten, hoge kosten

Volgens het Jaarverslag 2017 van Stichting de Thuiskopie heeft de stichting over de jaren 2013 t/m 2016 gemiddeld 41 miljoen euro opgehaald. De opbrengst in 2017 was zelfs 44,2 miljoen euro, in 2016 was dat nog 30,1 miljoen.

Een onderzoek gepubliceerd door Digital Europe toont aan, dat het voor elke euro 51,2 cent kost om de EU-thuiskopieheffing in te zamelen. Dit maakt de thuiskopieheffing een zeer inefficiënte heffing.

Economische schadepost van half miljard euro in vijf jaar

De branchevereniging Digital Europe — het samenwerkingsorgaan van Europese elektronicamerken en brancheorganisaties — heeft berekend dat de oprichting en uitvoering van het Nederlandse systeem 50 miljoen euro kost, terwijl er tot 2017 niet meer dan 40 miljoen euro wordt ingezameld.

Dat brengt de totale economische schade op meer dan 90 miljoen per jaar, ofwel bijna een half miljard euro over een periode van vijf jaar.

De heffing is niet billijk, en een cadeau aan auteursrechtorganisaties die de kosten en complexiteit van het wettelijk opnieuw gebruiken van content verder zal doen toenemen.

De economische verspilling van de thuiskopieheffing gaat richting 1 miljard euro in tien jaar.

Ook onder de bestaande wetgeving zouden de tarieven verlaagd moeten worden. Er is immers sprake van een dalende trend in de hoeveelheid thuiskopieën.

Er zouden geen nieuwe heffingen bij mogen komen. De nieuw bedachte heffing op opslag in de cloud die voor sommige voorwerpen geldt zou teruggedraaid moeten worden, en de consumenten die deze opslag reeds betaald hebben zouden moeten worden gecompenseerd.

Nog beter is afschaffing thuiskopieheffing

Finland heeft inmiddels de thuiskopieheffing op digitale apparaten weer afgeschaft. In de “digitale interne markt” leggen 22 van de 28 EU-lidstaten een heffing op. Het feit dat de regels niet overal in Europa hetzelfde zijn, geeft sommigen een oneerlijk voordeel en belemmert de eerlijke concurrentie.