Nieuws van politieke partijen in Nederland inzichtelijk

87 documenten

SP-Kamerleden laten zich niet temmen

SP SP Nederland 17-06-2020 11:21

Als Renske Leijten zich niet had vastgebeten in de Belastingdienst, dan waren de misstanden bij de toeslagen nooit aan het licht gekomen. De problemen als gevolg van de gaswinning in Groningen, cijfers over slachtoffers van een luchtaanval in Irak, informatie over de aankoop van aandelen KLM, het gerommel met granuliet-certificaten, het achterhouden van cijfers over het klimaatakkoord, het manipuleren van kritische gegevens over de Omgevingswet, leugens over de uitlevering van Poch aan Argentinië, het beïnvloeden van onderzoek naar de dood van Mitch Henriquez en het weglaten van informatie in een onderzoek naar kinderporno. Het is maar een kleine greep uit de grote stroom aan misstanden die alleen al dit jaar door de Tweede Kamer boven tafel zijn gehaald – en waarbij SP’ers voorop liepen.

In de Tweede Kamer zou te veel sprake zijn van een ‘afrekencultuur’, schrijft de Raad van State deze week in een advies. Kamerleden zouden hun boekje te buiten gaan in de manier waarop ze ministers ter verantwoording roepen. En de Kamerleden zouden minder achter ‘incidenten’ moeten aanhollen, meent dit adviesorgaan van de regering. Volgens de Raad van State zouden Kamerleden meer begrip moeten hebben voor de ministers, omdat het geven van informatie soms moeilijk kan zijn. Ook zijn veel overheidstaken uitbesteed (zoals het UWV) of geliberaliseerd (waaronder de NS) en in die gevallen zouden Kamerleden de ministers niet meer verantwoordelijk kunnen houden voor fraude en misstanden. Een opmerkelijk advies, waar niemand om heeft gevraagd. Maar dat de Kamer wel monddood maakt.

Het werk van een Kamerlid zou je kunnen vergelijken met het controleren van een wandtapijt. Je kunt niet alle draadjes inspecteren, daarvoor is het veel te groot. Je moet op zoek gaan naar losse eindjes en kijken waar de fouten zitten. Kamerleden controleren grote ministeries en overheidsorganisaties. Dat kan alleen als we op zoek gaan naar misstanden. Die staan nooit in de brieven die we krijgen van de ministers, daar moeten we zélf naar op zoek. Door zélf onderzoek te doen. Door te spreken met betrokkenen op de werkvloer, open te staan voor klokkenluiders en samen te werken met onderzoeksjournalisten. En daarna vragen te stellen en nóg meer vragen te stellen en vragen te blíjven stellen. Nét zo lang aan de losse eindjes trekken tot duidelijk wordt waar de fouten zitten en deze ook worden opgelost.

Podcast 'Daarom is het Goed' - Aflevering 2: Jan van de Ven

SP SP Nederland 15-05-2020 06:13

Voor corona de wereld op de kop zette sprak Lilian met Jan van de Ven, een van de oprichters van PO in Actie, de enorme beweging van leraren die opstaan voor hun vak. Het werd een mooi gesprek over de waarde van onderwijs, de staat van onze publieke sector en de mogelijkheden om verandering af te dwingen als je samen opstaat.

Deze week mochten de kinderen weer naar school en haalden veel ouders na wekenlang thuisonderwijs opgelucht adem. Onze leraren zijn goud waard. Een mooie aanleiding om de podcast met Jan van de Ven deze week alsnog uit te brengen.

GroenLinks wil bail-in voor KLM: ‘Financiële partners KLM moeten ook meebetalen’ | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Nederland 05-05-2020 00:00

GroenLinks gaat morgen tijdens het debat over de miljardensteun aan KLM voorstellen om een zogenaamde bail-in een harde voorwaarde te maken voor staatssteun.

Dat betekent dat niet alleen de overheid, maar ook aandeelhouders, banken, oliehandelaren en leasemaatschappijen meebetalen aan het overeind houden van KLM.

GroenLinks Kamerlid Bart Snels: ‘Marktpartijen maken enorme winsten in goede tijden, maar moeten ook meebetalen aan de verliezen in slechte tijden. Als het kabinet dit niet als scherpe inzet maakt dan is het cashen voor de markt en lappen voor de burger’.

Marktpartijen nemen doelbewust financiële risico’s door te investeren in en te lenen aan KLM. Dat betekent dat ook zij aansprakelijk zijn voor de enorme verliezen als resultaat van Corona. Daarnaast heeft KLM miljardenverplichtingen aan leasemaatschappijen voor vliegtuigen en aan oliehandelaren.

Omdat KLM geen wisselende prijzen wil betalen voor kerosine leggen zij de prijs voor een langere tijd vast bij oliehandelaren. De luchtvaartmaatschappij moet dus blijven betalen voor kerosine terwijl het overgrote deel van de vliegtuigen aan de grond staat. Uit onderzoek van Follow The Money blijkt daarnaast dat leasemaatschappijen zich bijna altijd in Ierland vestigen om zo belasting te ontwijken.

Snels: ‘Oliehandelaren en leasemaatschappijen maken miljardenwinsten door deze crisis en wentelen het verlies af op de portemonnee van de overheid waar ze bovendien door slimme belastingconstructies nauwelijks aan bijdragen.’

 

 

Hebben we geleerd van de bankencrisis?

PvdA PvdA Nederland 14-04-2020 15:32

Door Lodewijk Asscher op 14 april 2020 Delen  

KLM verliest nu 25 miljoen per dag. Wat gaat dit betekenen voor de 32.000 mensen die er werken? En voor al die mensen die in hun baan indirect afhankelijk zijn van KLM, Schiphol of het reizen in het algemeen?

Verbindingen met de wereld en heel erg veel banen voor heel veel mensen. Dat is de reden dat Nederland en Frankrijk nu over een steunpakket praten. Heel belangrijk, maar laten we wel heel scherp zijn in onze voorwaarden voor we bedrijven met miljarden steunen.

Laten we heel scherp zijn in onze voorwaarden voor we bedrijven met miljarden steunen

Toen in 2008 met de bankencrisis het bonusfestijn in een klap voorbij was, kon de samenleving het zich niet veroorloven de banken failliet te laten gaan. ‘Too big to fail.’ Want in tegenstelling tot wat de fetisjisten van de markt altijd beweerden bleken banken geen gewone bedrijven te zijn. De belastingbetaler draaide op voor de rekening.

Twaalf jaar later bevinden we ons opnieuw in een situatie waarbij we met staatssteun bedrijven overeind moeten houden. Verschil is dat deze crisis de bedrijven niet te verwijten is. Toch is de vraag: wat zijn de lessen van de bankencrisis?

Wat zijn de lessen van de bankencrisis?

Drie voorwaarden voor bedrijvensteun:

Als het noodzakelijk is een bedrijf te redden, dan is dat vanwege de mensen die er werken.

Vorige week heb ik er bij de regering op aangedrongen deze lessen ook toe te passen op KLM. In 2008 werden we overvallen, nu is er geen excuus meer. Als het noodzakelijk is een bedrijf te redden, dan is dat vanwege de mensen die er werken. En voor de samenleving als geheel die baat heeft bij het bedrijf. Die belangen moeten voorop staan. Nu in deze acute noodsituatie, en ook straks als de crisis voorbij is.

Tweede Kamerlid

https://www.pvda.nl/nieuws/hebben-we-geleerd-van-de-bankencrisis/Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

https://www.pvda.nl/nieuws/hebben-we-geleerd-van-de-bankencrisis/Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Internationale georganiseerde solidariteit is nu echt nodig

SP SP Nederland 07-04-2020 07:32

In crisistijd is internationale solidariteit nodig. Simpelweg omdat dit de meest beschaafde uitweg is. Door samen te werken kunnen we de gezondheid van mensen beter beschermen en onze werkgelegenheid en productiecapaciteit zoveel mogelijk in tact houden. Het is een aanfluiting om nu ruzie te maken binnen de Europese Unie en het economische verschil tussen noordelijke en zuidelijke lidstaten arrogant uit te vergroten. We moeten aanpakken en samenwerken in de bestrijding van het coronavirus. Dit moeten we doen uit respect voor alle mensen die nu in de frontlinie van onze publieke dienstverlening staan. We zijn het de frontsoldaten schatplichtig.

Laten we voorop stellen dat de discussie over de eurozone gevoerd moet worden. Want het is een feit dat noordelijke eurolanden economisch meer profiteren dan de zuidelijke landen. In de vorige crisis ging het de EU enkel om het redden van de financiële sector. Zo moeten we het dus niet doen bij deze crisis. Het moet gaan om de bestaanszekerheid van mensen, over werk en een fatsoenlijk inkomen. Maar het pleidooi dat enkel solidariteit binnen de eurozone mogelijk is door het gezamenlijk aangaan van schulden, is wél onterecht. Het hebben van een staatsschuld is namelijk tot nu toe altijd een nationale bevoegdheid geweest. De EU heeft geen Europese belastingen voor individuen en heeft ook geen staatsschuld. Er zijn vele manieren om financieel getroffen landen te steunen, zonder dat de euro verder wordt verdiept door het aangaan van een gezamenlijke Europese staatsschuld. Verdere verdieping vraagt om een democratisch debat, omdat het gaat over enorme overdracht van soevereiniteit naar Europees niveau. En dat democratisch debat kan in crisistijd niet goed gevoerd worden.

Ook wereldwijd is internationale georganiseerde solidariteit nu echt nodig.

Georganiseerde solidariteit is in Nederland, maar ook in Europa en de wereld het antwoord op deze crisis. Regeringen en parlementen dragen nu overal de verantwoordelijkheid om te doen wat nu nodig is. Internationale georganiseerde solidariteit biedt ook hier een uitweg. Daarom moet de Nederlandse regering nu snel eerlijke afspraken maken met alle andere lidstaten van de Europese Unie om de zwaarst getroffen landen onmiddellijk de steun te geven die zij nu nodig hebben. Een goede afweging is vanzelfsprekend noodzakelijk - maar niks doen is voor ons geen optie. We mogen de zwaarst getroffen landen nu niet aan hun lot overlaten. Onze regering moet niet langer op de rem gaan staan maar aan creatieve en effectieve oplossingen bijdragen.

Ook wereldwijd is internationale georganiseerde solidariteit nu echt nodig. Dat vereist grote steunbedragen en onorthodoxe maatregelen. Stel een solidariteitsheffing in op flitskapitaal en zet die opbrengst in om de coronacrisis te bestrijden. Zowel binnen als buiten Europa. Zorg dat grote bedrijven die bulken van de winsten en zelfs dividend willen uitkeren aan aandeelhouders een gigantische solidariteitsheffing krijgen. Ook een belasting op financiële activiteiten, om de financiële sector mee te laten betalen, ligt voor de hand Als we nu samen de strijd aangaan om wereldwijd mensenlevens te sparen, de gezondheid te beschermen, en de samenlevingen in tact te houden, dan zullen we daar per saldo allemaal beter van worden. Bestaande internationale structuren, zoals de Wereldgezondheidsorganisatie, de Verenigde Naties, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank, moeten nu allen gericht worden op het zo snel en goed mogelijk te boven komen van deze ongekende internationale crisis.

De oproep van secretaris-generaal Guterres van de Verenigde Naties om een moratorium voor alle gewapende conflicten af te kondigen, verdient alle steun, ook van de Nederlandse regering en de Europese Unie. In conflictgebieden ontbreekt immers een functionerende overheid waardoor het corona-virus volkomen vrij zijn gang kan gaan.

Deze crisis legt overal ter wereld vele mankementen in de organisatie van onze maatschappijen en economieën bloot. Laten we afspreken dat hetgeen we nu zien, straks niet vergeten maar zullen gebruiken om duurzame maatschappelijke verbeteringen te bewerkstelligen, om zodoende een komende crisis beter het hoofd te kunnen bieden. In Nederland, in Europa en in de wereld.

You must have JavaScript enabled to use this form.

Ja, ik wil op de hoogte blijven van belangrijk nieuws en acties van de SP en Lilian Marijnissen.

Groningen vangt dubbele klappen

SP SP Nederland 23-03-2020 15:38

De coronacrisis maakt op een zeer pijnlijke wijze duidelijk wat er echt toe doet in onze samenleving. Waar we op terugvallen als al er zoveel zekerheid wegvalt. Onze zorg, cruciale beroepen, een zeker en goed inkomen, een veilig thuis en een overheid die weet hoe te handelen. En dat dus ook doet. Terwijl deze crisis zijn eigen ongekende dynamiek en verdriet toont, vallen deze weken heel veel Groningers extra zwaar. Omdat ze nog midden in die andere levensverwoestende crisis zitten. Wij moeten zoveel mogelijk thuisblijven, maar ons huis voelt vaak nog onveiliger dan onze wereld buiten. Daarom mijn oproep: stap af van de politieke gewoonte om weg te kijken van Groningen, zie om naar de stapeling van onze ellende en handel ernaar. Want als nu niet, wanneer dan wel?

Op dezelfde dag dat iedereen van de overheid een noodbericht via NL-alert ontving met de oproep afstand te houden en thuis te blijven beefde de aarde in Groningen. Drie keer zelfs. De overheid doet een oproep om zoveel mogelijk veilig thuis te blijven. Maar datzelfde huis is door toedoen van diezelfde overheid voor veel mensen helemaal geen veilig thuis. De angst krijgt in het eigen huis permanente voeding, terwijl de deuken in het vertrouwen inmiddels ontelbaar zijn. De al jaren, door de overheid, beloofde versterking van onveilige huizen verloopt dramatisch. Slechts duizend onveilige woningen zijn versterkt, 26.000 staan nog op de wachtlijst. Vanwege de coronacrisis zijn nu veel werkzaamheden stil komen te liggen. Herstel van huizen, vertrouwen en geloofwaardigheid lijkt verder weg dan ooit.

Coronacrisis en Groningencrisis gelijktijdig bevechten

Na drie jaar in de Tweede Kamer weet ik dat veel politici vooral bezig zijn met de waan van de dag. Met de koppen in de krant, met opiniepeilingen, met een gevat quootje op het journaal. Ondertussen struikelen we van crisis naar crisis. Deze crisistijd toont aan dat het geouwehoer op de politieke vierkante meter niet langer volstaat. Dat niet het belang van enkelen, maar de waarde van wat weerloos is belangrijker is dan ooit. Met pijn in ons hart moeten we constateren hoe verwaarloosd dat de afgelopen decennia is geweest. Van het uitkleden van onze zorg en het uitknijpen van onze zorghelden tot de flexibilisering van de arbeidsmarkt dat zoveel harde werkers juist nu naar de financieel afgrond brengt. En daar bovenop in Groningen een ongekende aanval op de zekerheid en veiligheid van gemeenschappen en gezinnen. Het is niet te verkroppen dat de overheid sinds de aardbeving van Huizinge 36 miljard verdiende aan het Groninger gas, er 12 keer zoveel van Groningen naar Den Haag ging als andersom en beloftes om onveilige en beschadigde huizen te versterken en repareren keer op keer werden gebroken. Kom hier nu niet aanzetten met politieke dooddoeners als ‘samen de crisis door’ als je geen concrete daden meebrengt.

Tijdens de bankencrisis in 2008 werden de banken gered met ongekende bedragen. Nu is het moment om alles wat er voor de samenleving echt toe doet te redden. Voor de zorg, voor andere cruciale beroepen, voor een zeker en goed inkomen, een betrouwbare overheid en een voor Groningers veilig thuis. ‘Huisvesting is de frontlinie tegen corona geworden. Thuis was zelden meer een situatie van leven en dood’, stelde de speciaal gezant van de VN voor huisvesting Leilani Farha vorige week. Als veilige huizen onze redding zijn in tijden van corona, dan kunnen we deze crisis en wat daarna komt enkel bevechten als we zorgen voor veilige huizen voor allen en overal. Groningen mag hierdoor niet opnieuw vergeten worden maar moet -net als alles wat nu van waarde blijkt- bovenaan de politieke en maatschappelijke prioriteitenlijst komen. Nu de politiek ineens in staat blijkt pijlsnel miljarden te kunnen vrijmaken moeten we zorgen dat ze dat ook voor Groningen doet. Dit is geen smeekbede maar een harde eis vanuit ons verwaarloosde wingewest. We hebben al veel te veel klappen moeten opvangen.

Industriestrategie Europese Commissie geeft te weinig sturing | GroenLinks

GroenLinks GroenLinks Nederland 10-03-2020 00:00

De plannen voor de Europese industrie die de Europese Commissie zojuist presenteerde, zijn volgens GroenLinks nog te onduidelijk en te voorzichtig. Keuzes worden ontweken en concrete invulling ontbreekt. “We moeten de Green Deal ondersteunen met krachtige groene industriepolitiek. Alleen dan kan Europa koploper worden in klimaatneutrale technologieën en productieprocessen”, aldus GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout.

GroenLinks wil dat de EU meer industriële sturing geeft. Eickhout: “Er zullen bijvoorbeeld per industriële sector plannen en verplichtingen moeten worden ontwikkeld om klimaatneutraal te worden. Er moet prioriteit gezet worden op het elektrificeren van industriële processen. Ook moet er veel meer aandacht komen voor nieuwe ontwikkelingen waar de EU wereldwijd in voorop kan lopen, zoals geïntegreerde PV-cellen. Ik had veel meer van dit soort aankondigingen willen zien. Dát is groene industriepolitiek.”

Duurzame producten

Eickhout: “Daarnaast moet Europa keihard inzetten op een gedurfde investeringsagenda waarin veel meer aandacht is voor potentiële doorbraaktechnologieën. Daarvoor hebben we een ambitieuze innovatieve meerjarenbegroting nodig en meer ruimte voor duurzame investeringen in de Europese begrotingsregels. Bovendien moeten er markten voor duurzame producten gecreëerd worden. Dat kan door in aanbestedingsregels groene voorwaarden op te nemen, maar bijvoorbeeld ook door de opname van gerecyclede materialen af te dwingen. Dat kan zelfs voor beton en staal.”

Oneerlijke concurrentie

Ook wil GroenLinks maatregelen zien die ervoor zorgen dat geen oneerlijke concurrentie op de Europese markt plaatsvindt wanneer regels in landen buiten de Europese Unie zwakker zijn. Eickhout: “Het is goed om te zien dat de Commissie serieus werk wil maken van een CO2-belasting aan de grens. Maar er zijn nog veel meer knoppen waaraan we kunnen draaien. Zo kan ook een uitgebreide lijst met schadelijke, onwenselijke, investeringen om de financiële sector de juiste richting in te duwen hierin een rol spelen.”

“De komende tijd ga ik er vanuit het Europees Parlement aan werken om duidelijke sturing in de Europese industriële strategie te krijgen. Sectoren moeten weten waar ze aan toe zijn. Dat is goed voor de positie van de Europese industrie én het klimaat”, stelt Eickhout.

Nederland handelsland

SGP SGP Nederland 29-01-2020 00:00

Gisteren vergaderde de Tweede Kamer over de handel van Nederland met het buitenland. Dat is een regelmatig overleg waarbij op dát moment actuele thema’s worden besproken. SGP-woordvoerder Chris Stoffer zette in op vissers, boeren, water en startups.

De Brexit is, tegen de verwachting in van veel ‘deskundigen’,  nu bijna een feit. Er moet weliswaar nog zeker een jaar lang worden onderhandeld tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU, maar dan staan de Britten weer op eigen benen.

Nederlanders die hiermee te maken krijgen zijn de vissers in de Noordzee en andere wateren rondom Engeland en Schotland. Stoffer maakte zich sterk voor hen. Hij deed minister Kaag de suggestie aan de hand dat als Nederlandse vissers inderdaad niet meer onder de kust van Engeland mogen vissen, de Britten dan maar de toegang tot de Europese markt moet worden ontzegd.

Ook ging de SGP in op wat de nieuwe Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen heeft gezegd over de handel met de VS. Zij liet zich ontvallen dat zij erover denkt om geen eisen meer te stellen aan Amerikaanse landbouwproducten. Het zal helder zijn dat Europese, dus ook Nederlandse boeren daarvan de dupe zullen zijn. Daarom bepleitte de SGP een gelijk speelveld voor alle boeren waarvan de producten op de Europese markt komen.

De Nederlandse watersector is wereldwijd vermaard. Onlangs is becijferd dat maar liefst € 6.800 miljard nodig is voor het beschermen van de wereldbevolking tegen te veel, te weinig of vervuild water. “Hier liggen belangrijke kansen voor de Nederlandse watersector,” zei Stoffer. Gelukkig worden die vaak gepakt, maar er zijn ook forse uitdagingen. Investeerders moeten worden aangemoedigd en onze ambassades zouden onze specifieke wellicht ook meer aan de man kunnen brengen. Twee tips om voortvarend mee aan de slag te gaan.

Om nog even bij de Nederlandse ambassades in het buitenland te blijven.

De regering heeft Berlijn, Londen, Parijs, San Francisco, New York en Singapore aangewezen als startup-hubs. In normaal Nederlands: dat zijn hoofdsteden met veel gloednieuwe innovatieve bedrijfjes. Stoffer drong er bij het kabinet op aan om ook een ‘startup liaison officer’ aan te stellen in Tel Aviv. Israël is een van de meest innovatieve landen, en een land dat in een steeds vijandiger wereld best wat extra steun kan gebruiken.



Voor wie zijn de risico’s?

PvdA PvdA Nederland 21-01-2020 05:58

Door Lodewijk Asscher op 21 januari 2020 Delen  

Het zijn vragen die veel mensen (gelukkig!) absurd in de oren klinken. Maar verhuld achter mooie termen van ‘efficiency’ en ‘flexibiliteit’ is dit te vaak de uitkomst van het doorgeslagen geloof in de markt. Maar waar leidt dat toe?

Ik denk dan aan binnenvaartschipper Wieger. Hij is zelfstandig ondernemer. Maar geen verzekeraar wilde hem verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid. Te oud. Toen hij zijn kuitbeen brak tijdens het opruimen van het ruim dreigde hij een half jaar zonder inkomen te moeten. Toen de arts het hem vertelde trok hij wit weg.

Concurrentie leidt zo tot een race naar de bodem in beloning en bescherming.

Of een pakketbezorger die nu net kan rondkomen. Hij belt per dag 130 keer ergens aan. Maar het bedrijf waar hij voor werkt staat onder druk, want de concurrent is goedkoper. Daar bezoeken de bezorgers 240 adressen per dag. Ze verdienen ze ook nog eens honderden euro’s minder. En ook al wil het bedrijf niet, de markt dwingt af dat ook zij meedoen. Concurrentie leidt zo tot een race naar de bodem in beloning en bescherming.

Werk is zoveel meer dan alleen je inkomen. Het is een bron van trots. Het is plezier hebben met je collega’s en een kans om iets bij te dragen. Maar steeds minder werkenden bouwen een goed pensioen of kunnen rekenen op steun bij pech. Bedrijven concurreren op de zekerheden van werkenden. Alle winst voor de aandeelhouders, alle risico’s voor de werknemers.

We kunnen samen nieuwe zekerheden afdwingen.

Deze ontwikkelingen zijn geen natuurwet. Het is een politieke keuze. We kunnen samen nieuwe zekerheden afdwingen. Daarom stellen wij het volgende voor:

1. Het werknemersvoordeel. Beloon werkgevers die hun mensen zekerheid geven, belast cowboys die de risico’s afschuiven op de werknemers. Zo wordt het veel aantrekkelijker mensen weer in dienst te nemen. En bedrijven die het goede met hun mensen voorhebben, worden niet langer weggeconcurreerd door bedrijven die de werknemers uitknijpen. 2. Bescherming bij ziekte en pensioenopbouw voor alle werkenden. Iedereen die werkt krijgt steun als het even tegenzit. Het moet niet uitmaken of je liever als zelfstandige aan de slag gaat of meer hecht aan een vast contract. Waar het om gaat is dat alle werkenden moeten kunnen rekenen op een goed pensioen én een verzekering tegen arbeidsongeschiktheid.

Na het neoliberale decennium breekt een ander tijdperk aan. Er zit een omslag aan te komen. De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid onderstreepte het vorige week nog maar eens. De economie moet mensvriendelijker worden. Ons doel moet niet zijn om de meest concurrerende economie te hebben, maar om de beste plek te zijn om te werken.

Je bent pas echt vrij als je zeker bent van de basis. Als je je geen zorgen hoeft te maken over je baan en je inkomen. Als je weet dat er een vangnet is als er iets mis gaat. Als je zelf kan bepalen hoe je je werk doet. Minder stress, meer zekerheid. Kiezen voor menselijke waardigheid boven winst. Dat is de opdracht voor de komende jaren.

Ontvang de laatste ontwikkelingen rondom dit plan via onze nieuwsbrief over Werk en Sociale zekerheid.

Tweede Kamerlid

Wettelijk verbod op negatieve spaarrentes is goede stok achter de deur

SP SP Nederland 14-01-2020 08:58

Met de stap van ABN Amro en andere banken om voortaan 0% rente uit te keren komen negatieve spaarrentes dichterbij.

Minister Hoekstra van Financiën vindt negatieve spaarrentes ongewenst, net als de SP, maar hij vindt een wettelijk verbod voorlopig ook niet nodig. Hoewel ABN Amro als eerste grote bank heeft aangekondigd om vanaf april geen rente meer uit te keren aan spaarders, lijkt het er volgens hem namelijk niet op dat de financiële sector het aandurft om met de spaarrente ook onder de nul te duiken.

Op de achtergrond speelt mee dat De Nederlandsche Bank (DNB) op verzoek van de minister onderzoek heeft gedaan naar een mogelijk verbod op negatieve spaarrentes en tot de conclusie is gekomen dat het “overwegend nadelen en risico’s zou kennen”. Tóch moet de minister een verbod nu niet van tafel vegen. De analyse van DNB kent namelijk veel onjuistheden, en een stok achter deur kunnen wij in de toekomst zomaar weer nodig hebben.

De noodzaak voor een verbod lijkt nu heel eventjes afgenomen, omdat de grootste banken hebben aangegeven dat zij in de nabije toekomst bij ‘gewone spaarders’ (tot een spaartegoed van € 100.000) geen negatieve rente in rekening zullen brengen. Dat is mooi, maar deze toezegging hebben banken alleen maar gedaan omdat zij de afgelopen maanden onder hevige druk stonden.

Afgelopen zomer nog gooide Ralph Hamers, topman van ING, een steentje in de vijver en zei hij dat zijn bank een negatieve spaarrente niet meer uitsloot. Boze klanten buitelden – terecht – over elkaar heen om te zeggen dat zij hun spaargeld dan direct van de bank af zouden halen. Ook van politieke partijen, waaronder de SP, en de Consumentenbond kreeg de financiële sector de wind van voren.

Uit onderzoek van de Consumentenbond bleek dat de overgrote meerderheid (80%) van de consumenten zijn spaargeld zou verplaatsen wanneer de spaarrente negatief wordt. Veel mensen gaven zelfs aan hun spaargeld thuis te zullen bewaren, met alle risico’s van dien, zoals verlies door brand of inbraak.

Onder dreiging van een wettelijk verbod deed de sector toezeggingen, maar zij willen eigenlijk nog steeds niets liever dan negatieve rentes doorberekenen aan gewone spaarders. Zij durven het voorlopig even niet meer aan, maar dat weerhoudt hen er niet van om wél alvast voorbereidingen te treffen voor de toekomst. De Consumentenbond waarschuwt voor financiële instellingen die alvast hun algemene voorwaarden aan het aanpassen zijn, zoals Centraal Beheer. Het lijkt dus slechts een kwestie van tijd voordat de sector het nogmaals probeert.

Een andere reden voor de minister om (nog) niet over te gaan tot een verbod op negatieve spaarrentes aan gewone spaarders is een analyse van DNB, waarin vier argumenten tegen een wettelijk verbod worden gegeven. Deze zijn alle vier onjuist:

Een verbod op negatieve spaarrentes zou de contractvrijheid in een markteconomie ondergraven… Maar de financiële sector is nu al geen functionerende vrije markt. In een vrije markt kunnen mensen immers stemmen met hun voeten, maar dat kan niet in een sector die wordt gedomineerd door slechts drie grote commerciële banken. Prijsvorming in de financiële sector is dus al niet gezond en wordt gekenmerkt door de marktmacht van ING, Rabobank en ABN Amro.

Een verbod op negatieve spaarrentes zou ECB-beleid doorkruisen en daarom nadelig zijn voor onze economie… De aanname achter dit argument is dat ECB-beleid nu voordelig zou zijn voor de Nederlandse economie. Je hoeft maar een blik te werpen op de inflatie, de pensioenfondsen en de huizenprijzen om te zien dat dit niet klopt. Het doorkruisen van ECB-beleid zou juist voordelig kunnen zijn voor ons.

Een verbod op negatieve spaarrentes zou de winstgevendheid van banken aantasten… Maar de verhouding tussen de winst van commerciële banken en wat spaarders daarvan terugzien is nu juist scheef. Commerciële banken maken al jaren winst en keren dividend uit aan aandeelhouders, met dividendrendementen tot wel 10%, terwijl spaarders met een beetje geluk 0,01% op hun spaarcenten kregen. Dat die verhouding wat rechtgetrokken zou worden is dus geen argument tegen, maar juist een argument vóór een verbod op negatieve spaarrentes.

Het laatste argument van DNB is niet eens een argument te noemen. DNB zegt de gevolgen niet te kunnen overzien… De gevolgen van negatieve spaarrentes kan ook niemand overzien, en juist daarom moet de politiek ingrijpen, als de sector ooit weer negatieve spaarrentes overweegt.

Met de stap van ABN Amro en andere banken om voortaan 0% rente uit te keren komen negatieve spaarrentes dichterbij en wordt de vraag waarom mensen hun geld nog aan een commerciële bank zouden toevertrouwen prangend. Het hebben van een spaarrekening kost namelijk geld, dat men niet meer terugverdient. Dat veel mensen ondanks de dalende spaarrentes zijn blijven sparen bewijst dat men niet uit is op rendement, maar inleveren op je spaarcenten gaat veel mensen gewoon te ver. De mogelijkheid van een wettelijk verbod blijft daarom nodig als stok achter de deur om de financiële sector mee te slaan als dat toch nodig blijkt. Waar geen wil is, is er immers een wet.