Naast de digitale reacties die ik ontving plofte deze week ook een brief op de mat van vrienden in Frankrijk. Zij staan achter de Gilets Jaunes (gele hesjes) en wijzen vooral op hun koopkracht. In het stuk spreken zij over het feit dat ze onderdrukt worden door een incapabele president, die ook op andere terreinen geen oplossing heeft geboden.
Door: Wim Verhoeven - De Koffiekring
Macron wordt zelfs gezien als een koning, die de mensen doet denken aan de tijd van Lodewijk de veertiende. Hij werkte ooit voor Rothschild, de grootste vermogensbeheerder ter wereld en het is voor veel Fransen duidelijk dat hij meer luistert naar het kapitaal dan naar de bevolking. Hoe zit het dan in Nederland, waar we steeds zaken ten gunste van het bedrijfsleven voorbij zien komen? In zeker opzicht lijken we in dezelfde situatie te verkeren.
Een persbericht van 8 december in het Noordhollands Dagblad vermeldt: ‘Overheid heeft gewoon greep in het loonzakje gedaan. De burger heeft volgens het stuk bijna niets gemerkt van de vijftien procent economische groei sinds 2002.’ Onze koopkracht ligt onder dat van Frankrijk! Toch krijgt bijvoorbeeld het koningshuis er in een jaar bijna een miljoen euro bij volgens een bericht van RTL4.
Achter een gordijn van geheimzinnigheid werden langzaam pionnen verschoven zodat het niet opvalt. In de apotheek van de overheid bevindt zich een slaapmiddel voor het volk onder de naam bbp. Het zogenaamde bruto binnenlands product, dus het inkomen uit alles wat we in dit land produceren. Als je dat cijfer per burger weergeeft zijn er maar vier landen in de EU die boven ons staan. De burger kan tevreden zijn of toch niet?
Achter de glimlach van de minister-president verbergt zich iets dat men waarschijnlijk niet graag prominent op de voorgrond wil uitdragen. Het gaat om de werkelijke koopkracht die wij als burger hebben. Nadat de belastingdienst langs is gekomen en je de zorgpremie en gemeentelijke lasten hebt betaald, heb je in Nederland minder te besteden dan in het land van de zonnekoning! Ons land staat als vier na rijkste in de EU op de 15e plaats qua besteedbaar inkomen.
Het dreigt ernaar uit te zien dat het nog veel erger wordt. Het scheren van de schapen is begonnen. Er wordt alvast een substantieel hogere energierekening aangekondigd. De heer Buma laat voor de camera weten dat hij wist dat dit eraan zat te komen, maar huishoudens zullen geen idee hebben gehad dat het zo absurd zou worden!
Als een ding duidelijk is geworden in de Franse situatie is het wel dat overheden zich in een sterke wurggreep van het kapitaal bevinden. Er zal pas echt naar het volk worden geluisterd als het niet anders kan. Hoe moeten we dan omgaan met de citroenpers waar wij in zitten? Hoe kan het dat deze ervoor heeft gezorgd dat ons besteedbaar inkomen onder dat van Frankrijk ligt? Als koopkracht daar een revolutie waard is dan bij ons rustigere noordelingen toch minstens grotere demonstraties. Toch maar wakker worden en een geel hesje aan?