Poliflw

In de raadsvergadering van 13 juli 2021 werd de kadernota behandeld. De kadernota is een voorbereiding op de begroting, die in het najaar door de gemeenteraad behandeld wordt. Een speciale kadernota deze keer, want we leven in een bijzondere tijd. 2021 is een verschrikkelijk jaar. Het coronavirus treft velen, maar vooral mensen met gezondheidsproblemen en/of een laag inkomen. Ons veiligheidsgevoel krijgt een forse dreun nu opnieuw een boegbeeld voor die vrijheid Peter R. De Vries, is vermoord. En dan  de overstroming van de Maas. Vele mensen, ook in onze gemeente, zijn hierdoor getroffen. Er zijn geen doden te betreuren, maar de schade en het menselijk leed is enorm. Kortom: ook in onze gemeente moeten alle seinen op rood.

In de begroting blijft door corona een gat over van 1,4 miljoen. We moeten alles doen om dit gat te dichten met middelen vanuit de landelijke overheid. Het kan niet zo zijn dat Jan met de pet gaat betalen voor alle bedrijven die overeind gehouden zijn in deze coronatijd, of dat we dit aanvullen uit de algemene reserve, zodat er bij echte rampen geen geld meer in de spaarpot zit.

De keuze van de coalitiepartijen om de OZB minder te laten stijgen, maar wel de afvalstoffenheffing te verhogen vonden wij een hele slechte. Huiseigenaren profiteren van een lage rente en waardevermeerdering van hun huis. Huurders hebben dit niet, maar moeten wel meer afvalstoffenheffing gaan betalen. Ons voorstel om de laagste inkomens hierin tegemoet te komen werd niet gesteund door de andere partijen.

Er moeten veel meer sociale huurwoningen komen in elk dorp en elke kern. Om de wachtlijsten voor een sociale huurwoning korter te maken (nu zo’n 7 jaar), maar ook om de bijzondere doelgroepen (statushouders, arbeidsmigranten, inwoners die vanuit GGZ- instellingen en vanuit verslavingszorg weer zelfstandig gaan wonen) beter te verdelen dan nu het geval is. Hierbij moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten gaan dragen.

Ook de cultuur-, sport- en onderwijssector hebben het zwaar te verduren gehad tijdens de coronapandemie. Juist deze sectoren bieden een uitgelezen kans om kansgelijkheid te bevorderen. Daarom zijn wij bezorgd over de cultuursector in Horst aan de Maas, de bibliotheek en Omroep Horst aan de Maas. We zouden veel meer in moeten zetten op goede en professionele krachten om zodoende het maximale te bereiken voor onze burgers. Helaas geldt hier vaak het recht van de sterkste lobby.

Wij zijn natuurlijk blij dat het zwembad en sporthal De Berkel blijven waar ze nu liggen. Wat ons betreft moet dat ook zo ‘bliéve’ en gaan we de komende 15 jaar geen nieuwbouw plegen. We kunnen ons geld wel beter besteden.

In aanloop naar Prinsjesdag hebben veel huurders door het hele land zich uitgesproken tegen de huurverhoging. Ook vanuit Horst aan de Maas. Een krachtig signaal! Prinsjesdag 2020 is achter de rug en bij de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer werd volop gesproken over de wooncrisis en de hoogte van de huren.

Door de druk van acties - ook in Horst aan de Maas - en de druk vanuit de Eerste Kamer was het terugdraaien van de huurverhoging een belangrijk onderwerp in het debat. Minister Ollongren had onder alle druk al laten weten dat ze een huurverlaging wil voor een klein deel van de huurders. Het is mooi dat er beweging is, maar zij helpt hiermee maar één op de dertien huurders, terwijl voor de Coronacrisis de hélft van de huurders al moeite had om de huur te betalen en een kwart van de huurders te weinig geld had voor noodzakelijk levensonderhoud. Voor 92 procent van de huurders doet minister Ollongren nog steeds niks.

Er is dus veel kritiek op de plannen van deze minister. Tijdens het debat in de Tweede Kamer heeft de SP een voorstel ingediend om de huren te verlagen. In de nacht van donderdag op vrijdag is daarover in de Tweede Kamer gestemd. Duidelijk is dat minister Olongren onder druk van de acties begint te bewegen. Zij wil een regeling treffen dat woningcorporaties voor de mensen met de laagste inkomens en hoge huren een korting krijgen op hun maandelijkse huur. Daarmee - zo stelt Lilian Marijnissen - is maar tien procent van de huurders geholpen. De SP-acties gaan dus gewoon door!

Eén van de - ludieke - acties was het massaal insturen van foto's van mensen die opkomen voor het voorstel om de huren tijdelijk te verlagen. De bijgaande fotocompilatie betreft foto's van actieve SP-ers uit Horst aan de Maas.

Op 1 juli 2020 zijn de huren weer verhoogd. De Eerste Kamer wilde net als tienduizenden huurders dat de huurverhoging van tafel ging, maar verantwoordelijk minister Ollongren weigerde te luisteren. Sterker nog: toen honderden huurders op haar stonden te wachten om te vertellen wat de gevolgen zijn van haar politieke keuzes, vertikte ze het om met hen in gesprek te gaan. Ze gaf "de hartelijke groeten" door en maakte zich snel uit de voeten.  De SP blijft strijden tegen dit onrecht. En ondertussen gaat de SP in Horst aan de Maas onderzoeken of huurders naast de huurverhoging ook andere problemen hebben.

Enquête over huurproblemen Vaak is de huur niet het enige probleem. Er speelt veel op huurgebied. Daarom will de SP Horst aan de Maas graag weten waar huurders van Wonen Limburg of een andere verhuurder in Horst aan de Maas tegen aanlopen. Behalve de huurverhoging kan dat bijvoorbeeld schimmelvorming, wachttijden of achterstallig onderhoud zijn.

Laat het ons weten via de enquête (onder aan het artikel kunt u doorklikken naar de enquête). Aan de hand van de ingevulde enquêtes kunnen we vervolgens gaan kijken of we de problemen (samen met u) op kunnen lossen. U alleen kunt wellicht geen verschil maken, maar met een grote groep kunnen we dat wel. Immers, samen sta je sterk.

Klik hier om de enquête in te vullen en aan te geven welke problemen er bij u spelen.

1 juli gaan de huren weer omhoog, terwijl de helft van de huurders vorig jaar al moeite had om de huur te betalen. Huurders betalen nog steeds voor de vorige crisis en van velen lopen de inkomsten terug. Daarom knokt de SP samen met tienduizenden huurders tegen de huurverhoging. Zo'n 20.000 mensen sloten zich al bij de beweging aan. Vanuit Horst aan de Maas reageerden zo'n 80 mensen op de flyer (1600 verspreid in Horst aan de Maas), een uitstekend resultaat.

Verzoek Sandra Beckerman aan minister Ollongren In de Eerste Kamer zijn voorstellen aangenomen om de huren te bevriezen, maar minister Ollongren weigert die uit te voeren. Daarom is het volgens de SP zaak om de druk op de minister nu zo groot mogelijk te maken. Dan gaat ze misschien overstag. Daarom organiseert de SP op vrijdag 26 juni om 15:00 uur een digitale demonstratie tegen minister Ollongren. Sandra  Beckerman nodigde haar hiervoor (zie het filmpje hieronder).

Wilt u ook aanwezig zijn bij de demonstratie? Indien u ook op vrijdag 26 juni vanaf 15:00 uur naar de digitale demonstratie wilt komen, laat dat dan weten aan de SP Horst aan de Maas (in het contactformulier geeft u aan dat u vrijdag deel wilt nemen aan de demonstratie van vrijdag 26 juni).

De SP Horst aan de Maas start onder de slogan “Nul is Genoeg” een actie onder de huurders in Horst aan de Maas om een stop te leggen op de huurverhoging. De meeste verhuurders hebben de laatste weken een brief gestuurd naar hun huurders met de aankondiging van de jaarlijkse huurverhoging.

De SP start de actie omdat de huurders nog steeds betalen voor de vorige crisis en nu ook nog te maken hebben met de coronacrisis. Vorig jaar al had de helft van de huurders moeite om de huur te betalen en van velen lopen de inkomsten terug. Zowel in de Tweede als Eerste Kamer heeft de SP minister Ollongren (D66) opgeroepen de huur niet te laten verhogen.

Wilma Kurvers van de SP Horst aan de Maas: 'Het is een eenvoudige maatregel, met directe werking voor 3 miljoen huurders, zonder bureaucratie en met overzienbare gevolgen.' Volgens Kurvers is zo'n tijdelijke huurstop temeer passend omdat een bovengemiddeld groot deel van de Nederlandse huurders in een beduidend slechtere financiële uitgangspositie zit dan de gemiddelde Nederlander in deze crisis.

Volgens het  NIBUD zaten aan het begin van deze crisis al een kwart van alle huurhuishoudens financieel klem. Volgens onderzoek van de woningcorporaties is door de coronacrisis het inkomen van 360.000 van hun huurders financieel onzekerder geworden en nog eens een kwart van de huurders vreest dat hen dat ook kan overkomen.

Wilma Kurvers: “Wij roepen iedereen op, huurder of niet, die deze mening deelt op om steun uit te spreken. Zo laten we samen zien dat we willen dat de minister, wethouders en verhuurders deze noodzakelijke eerste stap zetten." De oproep aan huurders is via een flyer verspreid onder huurders in Horst aan de Maas én via een advertentie in weekblad Hallo Horst aan de Maas (zie bijlage). Voor de SP is huurbevriezing slechts een eerste stap. Veel meer is nodig om uit de wooncrisis te komen.

Bijlage: 

Oproep in weekblad "Hallo Horst aan de Maas"

Onder de slogan ‘Stop de Wooncrisis’ kwamen zaterdag 18 januari 2020 vertegenwoordigers van verschillende SP-afdelingen bij elkaar om geïnformeerd te worden over initiatieven uit binnen- en buitenland om de vermarkting en sloop van met name huurwoningen tegen te gaan en te pleiten voor méér betaalbare, duurzamere en veiligere huisvesting. Vanuit de SP Horst aan de Maas waren Wilma Kurvers en Sonja van Giersbergen vertegenwoordigd. Wilma Kurvers doet verslag.

"De initiatieven die aan bod kwamen op de conferentie hebben met elkaar gemeen dat ze allemaal vanuit de bewonersgroepen ontstaan en doorgezet zijn. Op ‘grass-root level’ zoals dat tegenwoordig vaak wordt aangeduid. Of het nu om klein- of grootschalige acties gaat, het belang van gezamenlijk aanpakken is noodzakelijk wil je op de lange termijn succesvol zijn. Want dat het tijd en veel energie kost, bleek wel uit de verhalen die we hoorden.

Als eerste kregen we het inspirerende verhaal te horen van een bewoonster uit de wijk Granby in Liverpool. Zij vertelde hoe ongeveer 20 jaar geleden buurtbewoners in opstand kwamen tegen projectontwikkelaars die hun huizen wilden platgooien en er nieuwe huizen tegen hogere huren op wilden zetten die met name voor nieuwe huurders of kopers bedoeld waren. De wijk was vervallen en bood bewoners praktisch geen faciliteiten voor de leefbaarheid. De opstand en het uiteindelijke succes was een resultaat van zeer lange adem, blijven praten en de overheden ‘lastig vallen’. Ze kregen de hulp van een architectenbureau en een bedrijf dat zonder winstoogmerk bereid was te investeren in de woningen. In 2015 – dus 15 jaar later – kreeg de werkgroep die er de schouders onder had gezet een belangrijke kunstprijs en begon de wijk langzaamaan te lijken op de verbouwtekeningen. De huizen zijn allemaal gerenoveerd op een duurzame manier. Er is een winkel, een eethuisje, een kroeg en alles wordt gerund door bewoners. Eén van de huizen, in te slechte staat om te renoveren als woning, is veranderd in een wintertuin. In de workshop, in het pand ernaast, worden de spulletjes gemaakt die in de huizen gebruikt worden, zoals deurknoppen, behang, nep-schoorsteenmantels enzovoorts. Ook de gemeenschapszin heeft een metamorfose ondergaan, niet alleen door de bewoners meer verantwoordelijk te maken voor hun eigen leefomgeving maar door het organiseren van allerlei activiteiten waaronder een weekmarkt.

Daarna was het de beurt aan een vertegenwoordiger van Deutsche Wohnen & Co Enteignen uit Berlijn en een woordvoerder namens Die Linke die de actie ondersteunt. Grappig genoeg, respectievelijk een Amerikaanse en een Nederlandse Berliner. In Berlijn is 85 % van de woningen een huurwoning. De grootste eigenaar van deze huurwoningen is Pears Group, gevestigd in Londen, die met 76 (!) lege vennootschappen een enorme machtige vinger in de pap heeft. De DW&Co Enteignen is er met name vorig jaar in geslaagd om duizenden boze huurders op de been te krijgen en te protesteren tegen de huurcrisis in Berlijn. Ze hebben met succes gepleit voor een zogenaamde ‘Mietendeckel’, een bevriezing van de huren voor tenminste de komende vijf jaar in de stad.

Donald Pols, directeur van Milieudefensie, ging met name in op de maatregelen ten aanzien van klimaat en duurzaamheid. Hij vindt dat klimaatbeleid gelinkt moet zijn aan maatschappelijke context. Het stomste dat je met je groene hart kunt doen, is geen rekening houden met de maatschappelijke verschillen tussen mensen. Bijvoorbeeld: mensen met lage inkomens consumeren minder en zouden dus meer recht hebben op groen. Dus bij investeren moet je onderaf beginnen. Maar nu is het zo dat het tegenovergestelde gebeurt, waardoor het budget vaak op is als de buurten met sociale huurwoningen aan de buurt zijn. Verder pleit hij voor aanpak van ‘veelvliegers’, mensen die een aantal keren per jaar vliegen. Vaak voor hun bedrijf op pad. Maar de mensen die lang moeten sparen voor een weekje Spanje of iets dergelijks moet je ook een vliegvakantie gunnen en niet extra ‘pakken’ met een vliegtax.

Lilian Marijnissen riep in haar toespraak 2020 uit tot het jaar waarin de wooncrisis stopt en er werk wordt gemaakt van klimaatmaatregelen.

Met iets minder rechtstreekse betrekking op huurwoningen maar daarom niet minder interessant of inspirerend was de presentatie van Michel Huisman over de realisatie van de aanpak van het Maankwartier in Heerlen. Ooit de lelijkste plek van Nederland genoemd en nu misschien op weg naar de titel van mooiste plek. Zelf inwoner van Heerlen zag hij hoe de wijk waar ooit statige panden stonden – zowel woningen als winkels – door de jaren heen verloederde en onveilig werd. Vooral het wegvallen van de mijnbouw zorgde voor veel armoede, werkeloosheid en verwaarlozing van de leefomgeving. Veel beton en kleurloos, zo zou je het gebied van toen kunnen noemen. Hij ging aan de slag, kreeg steun van de SP Heerlen, heeft zijn plannen wel een aantal keren moeten verdedigen maar intussen heeft met name de stationsomgeving een gigantische facelift gekregen. Rondom het station is een complex verschenen dat ruimte biedt aan woningen, winkels, horecagelegenheden en kantoren.

Paulus Janssen (directeur Woonbond en oud-Tweede Kamerlid voor de SP) zei nadrukkelijk dat er in Nederland ruimtelijk beleid nodig is. Ruimtelijke Ordening is versnipperd geraakt na afschaffing van VROM en integratie in Infrastructuur en Milieu. Ook vroeg hij aandacht voor eerlijke belasting. Nu dragen corporaties tweemaal zoveel af aan belasting dan bijvoorbeeld commerciële beleggers. Hij pleit ervoor dat woningcorporaties uitgesloten zouden moeten worden van ATAD (anti-belastingontwijkingsrichtlijn), net als de VNG enige tijd geleden ook al gedaan heeft.

De conferentie werd afgesloten met de verhalen uit verschillende steden – waaronder Groningen, Gouda, Arnhem en Rotterdam – van mensen die vaak met steun van de SP in opstand kwamen tegen wooncorporaties. Het ging bijvoorbeeld om acties tegen schimmelwoningen en de gevolgen voor de gezondheid van de bewoners en ongebreidelde huurverhogingen. Ze waren het allemaal met elkaar eens dat je als bewoner c.q. huurder alleen niet veel bereikt, maar dat je moet zorgen voor steun van je medebuurtbewoners. Het blijkt dan vaak dat je niet de enige bent met bepaalde klachten.

Zoals de bewoonster uit Granby, Liverpool, het zei: ‘Think big and don’t give up.'"

De locatie van de woonconferentie was het Zonnehuis aan het Zonneplein in Tuindorp, Oostzaan. Het is een rijksmonument in Amsterdam-Noord dat in 1932 gebouwd werd voor het gemeenschapsleven van (vooral) bewoners van Tuindorp Oostzaan, vanuit de filosofie dat een bloeiend verenigingsleven van belang is voor de opvoeding van de arbeidersklasse.

Het Zonnehuis is gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School naar ontwerp van J.H. Mulder. In tijden van financiële crisis zorgde de bouw voor banen en inkomens voor de vele werkeloze arbeiders in die periode. Dit was met name nadat de werven een voor een gesloten werden.

Tuindorp Oostzaan kent en kende een actief verenigingsleven. Het Zonnehuis speelde daarbij een belangrijke rol. Er zijn/waren voetbal-, atletiek-, toneel- en zangverenigingen en er waren verschillende harmonieën, waarvan er nu nog een actief is, en er werden ook bioscoopvoorstellingen gegeven. In de jaren 80 van de vorige eeuw werden er bokswedstrijden gehouden.

In 1993 werd het gebouw op het nippertje gered van de sloop. In 2002 kwam het in bezit van Stadsherstel Amsterdam. De prachtige interieurs waren nog grotendeels authentiek, maar casco was het in vervallen staat. Inmiddels is het gebouw een rijksmonument en gerestaureerd in oude staat.

(bron: Wikepedia)

Op 10 december 2019 werden in de gemeenteraad van Horst aan de Maas de prestatieafspraken besproken. Dit zijn de afspraken die de woningcorporaties maken met de gemeente voor het komende kalenderjaar. Voor de SP is het beleid rondom sociale huurwoningen erg belangrijk en SP-raadslid Sonja van Giersbergen had dan ook een aantal vragen en opmerkingen.

Er werd aangegeven dat er in 2020 maximaal 15 huurwoningen worden verkocht. Voor de SP is het onbespreekbaar om huurwoningen te verkopen als er zo’n groot tekort is aan betaalbare huurwoningen. Daarbij heeft het college zelf aangegeven 100 extra huurwoningen te willen bouwen. Dat is ook hard nodig in een gemeente waar maar een kleine 14% aan sociale huurwoningen is, terwijl het landelijk gemiddelde op 21%  ligt. De wethouder heeft aangegeven dat er inmiddels 40 woningen gepland staan in de Afhang en dat de 100 waarschijnlijk het komend jaar wordt behaald.

Verder heeft de SP-woordvoerder Van Giersbergen nadrukkelijk gewezen op de leefbaarheid in de oude woonwijken in Horst en de noodzaak tot herstructurering. Die opgave wordt door wethouder Bouten gezien en hij heeft toegezegd om in het komende half jaar met plannen hiervoor te komen die moeten leiden tot herstel van balans tussen draagkracht en draaglast in deze wijken. Ook wordt gewerkt aan plannen om sociale huurwoningen toe te voegen in de kleine kernen, hoewel Wonen Limburg aangeeft hier niet te willen bouwen.

De SP schrok van de cijfers over de huurachterstanden. In 2017 waren dat er 703, in 2018 1531. Meer dan een verdubbeling! Hoe zouden de cijfers van 2019 zijn? Die laatste cijfers zijn nog niet bekend, maar ook de wethouder was geschrokken van de resultaten en gaf ook aan dat de inkomens van mensen in sociale huurwoningen steeds lager worden. Hier ligt volgens de SP een hele duidelijke taak voor de gemeente. Dit werd door de wethouder erkend.

Sonja van Giersbergen: "Wij houden de komende tijd de vinger aan de pols als het gaat om de bouw van sociale huurwoningen. Het hoeft niet allemaal morgen klaar te zijn, maar we willen wel concrete plannen zien om de mensen met de laagste inkomens in onze rijke gemeente een fatsoenlijke woonomgeving te geven".

Onlangs kwamen de plannen die Wonen Limburg en Woonwenz hebben in onze gemeente voor het komende jaar aan de orde. Voor de SP is de sociale huursector enorm belangrijk. Landelijk is 21% van de woningen een sociale huurwoning. In Horst is dat amper 14%. Daarbij zijn de wachtlijsten voor een sociale huurwoning lang, gemiddeld 2 jaar, maar 7 jaar is geen uitzondering.

Volgens de SP moeten er dus fors meer huurwoningen komen. Vorig jaar vroeg Wonen Limburg om 100 kavels bij de gemeente die ze meteen wilde volbouwen. De teller blijft echter steken op 40 woningen in Horst (De Afhang) en 10 in Grubbenvorst (De Comert). Veel te mager dus. Bij elke bijeenkomst in elk dorp in onze gemeente horen we zowel jongeren als ouderen noemen dat ze zo graag in hun eigen dorp willen (blijven) wonen, maar dat er gewoonweg niets te krijgen is. En dan nog maar te zwijgen over gezinnen die in de knel komen bij een scheiding of financiële problemen. Het is te gek voor woorden dat deze gezinnen nu vaak een aantal jaren moeten overbruggen in chalets op campings.

Een andere belangrijk punt is herstructurering van wijken in de kern Horst zoals de Norbertuswijk, De Riet en de Mussenbuurt. In deze wijken, waarin veel huurwoningen bij elkaar liggen, komen alle problemen bij elkaar: taal- en cultuurproblemen vanwege de aantallen arbeidsmigranten en statushouders, onbegrip door huisvesting van mensen uit de geestelijke gezondheidszorg en mensen die kampen met sociale problematiek. Dit geeft veel druk op de leefbaarheid in deze wijken. Ook hiervoor moet veel meer aandacht komen. Passend toewijzen van woningen – zodat je kunt sturen op samenstelling van buurten, straten en wijken – zou hier een middel voor kunnen zijn.

Verder moet er veel meer ingezet worden op het huisvesten van groepen mensen. Een voorbeeld zijn de senioren die vaak graag bij elkaar blijven wonen, om een helpende hand toe te steken of een praatje te kunnen maken. Een ander voorbeeld zijn de woonwagenbewoners. Ook zij verdienen een plek in Horst aan de Maas.