Poliflw

Recent onderzoek in Utrecht laat schokkende cijfers zien over discriminatie op de woningmarkt. Vooral makelaars en verhuurders in de particuliere huursector maken zich schuldig hieraan. Volgens eerdere antwoorden van de gemeente Den Haag op schriftelijke vragen zijn er in Den Haag maar weinig concrete gevallen bekend. Echter, de meldingsbereidheid is laag, en het meldpunt onbekend. De Haagse Stadspartij wil nu eindelijk serieus onderzoek in onze stad zoals ook al in Eindhoven, Amsterdam en Rotterdam plaatsvindt. Fractievertegenwoordiger Tim de Boer: “We hebben het vermoeden dat de situatie op de Haagse woningmarkt niet veel afwijkt. Uit het onderzoek in Utrecht blijkt dat 90% van de makelaars – ondanks dat ze weten dat het niet mag – discriminatie in opdracht van de verhuurder gewoon uitvoeren. Dit is onacceptabel.” De Haagse Stadspartij wil dat de gemeente zo spoedig mogelijk een vergelijkbaar onderzoek, met correspondentietesten en Mystery Calls, opzet. Deze middelen blijken namelijk zeer goed te werken.  Raadslid Fatima Faïd: “Als uit onderzoek blijkt dat dit ook in Den Haag een groot probleem is willen we concrete stappen en stevig optreden van de gemeente zien. Discriminatie moeten we hard aanpakken”.

Schriftelijke vragen: Onderzoek discriminatie op de woningmarkt

Datum:

Aan de voorzitter van de gemeenteraad,

Op 30 oktober 2019 verscheen op RTV Utrecht het volgende bericht: “Onderzoek toont discriminatie op Utrechtse woningmarkt aan”. De samenvatting van het onderzoek is als PDF bijgevoegd. Hierover stel ik overeenkomstig artikel 30 van het Reglement van orde de volgende schriftelijke vragen:

1. De resultaten van het onderzoek in Utrecht zijn schokkend. Ziet het college deze resultaten ook als indicator voor de Haagse woningmarkt?

2. Uit antwoorden op eerdere schriftelijke vragen blijken er maar weinig meldingen binnen te komen over discriminatie op de woningmarkt in Den Haag. Wat zijn de meest recente cijfers daarover?

3. Uit de managementsamenvatting van het onderzoek blijkt dat correspondentietesten en Mystery Calls goede instrumenten zijn om onderzoek te doen naar discriminatie op de woningmarkt. Is het college het daar mee eens?

4. Welke activiteiten heeft de gemeente in het verleden opgezet om discriminatie op de woningmarkt aan te pakken?

5. Wat doet de gemeente momenteel om discriminatie op de woningmarkt aan te pakken?

6. Is het college bereid om zo snel mogelijk een vergelijkbaar onderzoek met correspondentietesten en Mystery Calls op te zetten om zo de discriminatie op de overspannen Haagse huurmarkt te onderzoeken? Zo nee, waarom niet?

Fatima Faïd

Donderdagavond 5 september heeft raadslid Peter Bos van de Haagse Stadspartij in de commissie Ruimte de kwestie van de geschrapte sociale woningen in het Spuikwartier aan de kaak gesteld.

In januari 2019 meldde wethouder Revis (VVD) dat de beloofde sociale woningen in het Spuikwartier geschrapt waren. Het gaat om 88 woningen die in een van de drie torens van het project Sonate zouden worden gerealiseerd door Volker Wessels. De geraamde bouwkosten van de woningen waren volgens Revis opgelopen tot 280.000 euro per woning en dat leidde tot het afhaken van de woningcorporaties. Volgens de wethouder is vooral de funderingsconstructie van de woontoren een grote kostenpost. In juni 2019 beantwoordde het college 61 vragen van de Haagse Stadspartij, PvdA en Partij voor de Dieren hierover. De beantwoording was voor Peter Bos nu aanleiding om wethouder Revis aan de tand te voelen.

Bos: “Uit de beantwoording blijkt dat projectontwikkelaar Volker Wessels zich niet aan de afspraken heeft gehouden. Uitgegaan zou worden van woningen van 51 m2, maar Volker Wessels heeft dat opgehoogd naar 83 m2. Daarmee is ook de kostprijs per woning met meer dan een ton toegenomen. Logisch dat de corporaties daardoor zijn afgehaakt”.

Uit de beantwoording blijkt ook dat de kosten van de funderingsconstructie niet zijn omgeslagen over alle 514 woningen in de drie torens van het project Sonate, maar slechts over de woningen in toren A. Ook dat maakt dat de sociale woningen exorbitant duur dreigden te worden. Peter Bos: “Het lijkt er op dat de ontwikkelaar de sociale woningen bewust uit de markt heeft gerekend. Op deze manier komt hij onder de afspraak uit om 88 woningen tegen de kostprijs te bouwen. Schandalig dat dit kan en de gemeente dit heeft goedgekeurd”.

Verder blijkt uit de beantwoording dat het schrappen van de sociale woningen al in juni 2018 bekend was. Bos: “De bouwvergunning met de gewijzigde plattegronden is in juni 2018 afgegeven. Op dat moment had de wethouder ons moeten informeren. Ook in de twee kwartaalrapportages daarna is dit niet gemeld. Het is ruim een half jaar verzwegen.”

Doordat de bouwvergunning voor Toren A en B al is verleend heeft het college een voldongen feit gecreëerd. Maar Peter Bos nam daar geen genoegen mee: “Ik eis van de wethouder dat de sociale woningen alsnog worden opgenomen in het plan. Voor Toren C is nog geen vergunning aangevraagd. Daar passen ook prima sociale woningen in. Dat doet niet alleen recht aan de afspraken met Volker Wessels, maar ook aan de belofte dat het Spuikwartier een gebied zou worden voor iedereen, ook voor mensen met een wat smallere beurs.”

De wethouder ontkende alles en weigerde om opnieuw te gaan onderhandelen met de projectontwikkelaar. Bos: “De antwoorden van de wethouder zijn ongeloofwaardig. Ik ga opnieuw schriftelijke vragen indienen”.

In de commissie ruimte van 20 februari 2019 sprak de raad over twee belangrijke onderwerpen, de prestatieafspraken met de woningcorporaties en de aanpak van de schimmeloverlast in corporatiewoningen. Fractievertegenwoordiger Tim de Boer van de Haagse Stadspartij was kritisch en had de volgende inbreng:

Prestatieafspraken

De discussie over de prestatieafspraken voor 2019 was vrij nutteloos. De afspraken waren al getekend en al van kracht. Voor mij inzet om de wethouder te bewegen weer terug te gaan naar het op tijd en in concept voorleggen van de raamovereenkomst en de jaarlijkse prestatieafspraken. Helaas wilde wethouder Revis hier niet in meegaan. Hij bleef op het standpunt dat de raad voldoende kon aangeven wat haar wensen zijn bij de bespreking van de woonagenda. Daarin worden de afspraken voor de hele woningmarkt vastgelegd. Dit terwijl de raad bij uitstek ook de vertegenwoordiger is van de huurders die niet zijn aangesloten bij de huurdersorganisaties. Juist de afspraken met de corporaties gaan veel mensen en beleidsterreinen aan. Waar gaan de corporaties investeren? Hoe lossen ze de schimmeloverlast op? Hoeveel geld gaat er naar onderhoud? En hoe werken de corporaties aan het oplossen van overlast?

De wethouder zet de raad op dit punt buitenspel door haar maar een keer in de vier jaar te laten meepraten.

Afdoening motie volkstuinen

De wethouder beloofde wel nog eens goed te kijken naar de afdoening van onze – door de raad aangenomen – motie uit 2018 over de mogelijkheid voor stadslandbouw/ volkstuintjes in zelfbeheer op de gronden van de gemeente en corporaties. De summiere brief, die hij als afdoening had geschreven, bevatte geen recente informatie en verwees alleen naar stukken van 2 jaar geleden. De wethouder zal nu een uitgebreidere reflectie naar de raad sturen waar ik naar uitkijk.

Schimmelaanpak

Al een aantal jaar werken de corporaties samen met de gemeente aan de vermindering van het aantal klachten over schimmel in woningen. In deze bespreking stond de evaluatie van het beleid centraal. Uit de emotionele en indrukwekkende verhalen van de insprekers kwam naar voren dat de aanpak op papier misschien veel voor lijkt te stellen. De praktijk laat een ander beeld zien. Mensen geven na jaren van klagen en onvoldoende begrip bij de corporaties en haar onderhoudsmensen op. Ze stoppen met klagen. De problemen worden zo niet weggenomen. Ook de nieuwe onafhankelijke expert wordt nog te weinig gevonden door de bewoners.

Schimmel in woningen blijft in Den Haag zo een groot probleem. Zelfs al zouden alle individuele meldingen netjes worden opgelost blijven er veel mensen over die al hebben opgegeven, of niet durven te klagen. Een gebiedsgerichte aanpak is nodig. Als Haagse Stadspartij zullen we ons hard blijven maken voor oplossingen die uitgaan van daadwerkelijke verbetering van de situatie in plaats van goochelen met cijfers. Concrete actie vanuit de corporaties is op dit punt meer dan noodzakelijk

De Woonagenda van wethouder Revis (VVD) bevat een flink aantal maatregelen om de problemen op de woningmarkt aan te pakken. Op 16 januari werd de agenda besproken in de commissie Ruimte. Tim De Boer, de nieuwe fractievertegenwoordiger van de Haagse Stadspartij maakte een prima debuut met de volgende bijdrage:

Beste voorzitter, beste leden van de commissie, beste wethouder,

Den Haag groeit. Er komen veel nieuwe mensen naar Den Haag. Dit is niet alleen een grote opgave. Het is ook een kans om de stad te verrijken. Met nieuwe mensen, met nieuwe initiatieven. Met nieuwe ideeën. De woonagenda benadert de opgave echter teveel als kwantitatieve opgave. De Haagse Stadspartij mist in de agenda de mens achter de woning.

De kunstenaar, student, AOWer, kraker, statushouder, woonwagenbewoner of koninklijke familie. Iedereen is welkom. Ze dragen allemaal bij aan de stad. We zien dan ook niets in de inzet van de Rotterdamwet in Moerwijk.

De wethouder zegt onorthodoxe maatregelen te nemen. Toch missen we er een paar. We begrijpen niet dat de wethouder voor allerlei maatregelen gaat lobbyen bij het Rijk, maar zich nog niet heeft aangesloten bij de Amsterdamse wethouder Ivens in zijn oproep de verhuurdersheffing helemaal af te schaffen. Dit zou de Haagse corporaties in 1 klap veel meer ruimte geven, zo’n 60 -70 miljoen, niet alleen voor nieuwbouw, maar ook voor de verduurzaming van de bestaande voorraad. Het zou veel van de noodgrepen in de woonagenda overbodig maken.

Ook is er ondanks de gekte op de woningmarkt nog steeds sprake van leegstand. Het lobbyen voor het opheffen van het kraakverbod of het instellen van een leegstandsverordening kan bijdragen aan het sneller invullen van deze gaten in de stad. Hoe staat de wethouder hier tegenover?

Wonen is een grondrecht. De voorgestelde maatregelen leiden tot meer onzekerheid en ongelijkheid. De woonagenda en de beantwoording van de technische vragen laat wat mij betreft te veel vaagheden over bijzondere aanwijzingen van complexen voor bepaalde doelgroepen of juist het uitsluiten daarvan.

Het aanbieden van meer tijdelijke contracten wordt niet uitgewerkt. Bij campuscontracten voor studenten zie je al dat het vinden van een nieuw huis bij het aflopen van het contract moeizaam verloopt. Ik heb zelf ook met tijdelijke contracten gewoond. Ik kan vertellen dat niet weten waar je over een maand of 3 maanden woont, zeer onprettig is. Het mag geen beleid zijn.

Voor het realiseren van sociale woningen moet wat de Haagse Stadspartij betreft altijd prioriteit worden gegeven aan toegelaten instellingen als woningcorporaties boven commerciële partijen, want dan heb je een wettelijke basis om prestatieafspraken te maken. Gek is nu wel dat de wethouder nu al prestatieafspraken heeft afgesloten nog voordat wij de woonagenda vaststellen. Kan de wethouder toezeggen dat in het vervolg eerst de woonagenda wordt vastgesteld, en pas daarna de prestatieafspraken worden afgesloten? En dat de raad deze in concept krijgt voorgelegd en niet zoals dit jaar met een voldongen feit wordt geconfronteerd?

Verdeling van de beschikbare sociale woonruimte, ook bij commerciële eigenaren, dient volgens ons alleen via het woningverdeelsysteem te gebeuren. Werken buiten het systeem om creëert alleen maar meer willekeur, lastig te controleren situaties, en beperkte toegankelijkheid. Kan de wethouder dit garanderen? We kennen namelijk allemaal de verhalen van het regelen van een woning via een medewerker van een corporatie. Hoe voorkomen we dat dit weer gebeurd?

Ook de gestelde “optimalisering” van het urgentiebeleid wordt niet uitgelegd. Het krijgen van een urgentie is al erg moeilijk. Waarom moet dat nog moeilijker? Ligt dat aan de urgentiehouders of gewoon aan het beperkte aanbod? Om hoeveel gevallen gaat het?

Hoe staat het trouwens met de eerdere plannen voor woonwagenbewoners, zoals de verplaatsing van de standplaatsen Energiestraat, en uitbreiding van bestaande locaties, zoals Issabellaland?

Dan nog het punt van handhaving. De woonagenda geeft nog geen inzicht in de kosten voor de handhaving die gekoppeld is aan de verschillende instrumenten. In de beantwoording op onze vragen lijkt de wethouder een voorschot te nemen op een gelijkblijvend budget terwijl de taken overduidelijk toenemen. Welke terrein krijgt dan minder aandacht?

Bij handhaven horen ook sancties. Welke sancties denkt de wethouder op te nemen in de overeenkomsten met commerciële partijen als deze zich niet aan de afspraken houden? Hebben deze ook een afschrikkende werking?

Daarnaast neemt de wethouder een voorschot op de situatie over 10 of 20 jaar met de mogelijkheid om de woningen dan uit te ponden. Wij zijn voorstander van het opnemen van de plicht om de woningen eerst aan de huidige huurders aan te bieden. Zowel bij verkoop per gebouw als per woning. Kan de wethouder dat onderzoeken of dit mogelijk is juridisch vast te leggen?

De woonagenda zet vol in op de marktpartijen. Zij moeten het regelen voor de stad. In de vorige periode is er echter ook zeer succesvol gewerkt met klein particulier opdrachtgeverschap en cpo, ook voor betaalbare koopwoningen met de regeling ikbouwbetaalbaar. Daarnaast is er ook volop geëxperimenteerd met nieuwe vormen van eigenaarschap, zoals de wooncoöperatie Roggeveenstraat. Dit laatste project is een goed voorbeeld dat deze vorm van bouwen meer is dan stenen stapelen. Betrokkenheid in de wijk, het maken van gemeenschappen leidt ook tot ver buiten de projectgrenzen tot positieve effecten op de stad. Dit zie je niet snel terug bij projecten die door de markt gerealiseerd worden.

Kan de wethouder aangeven of ikbouwbetaalbaar blijft behouden en met nieuwe locaties en middelen wordt uitgebreid? En of hij nieuwe initiatieven zoals wooncoöperaties ook in de toekomst wil blijven ondersteunen gezien de grote maatschappelijke waarde? Kunnen dit soort initiatieven voor zelfbouw en zelfbeheer nog wel op het stadhuis terecht? En wordt er dan ook actief gezocht naar manieren om deze te ondersteunen zoals het hanteren van sociale prijzen?

Bewoners van een kleine driehonderd woningen in de Notenbuurt in Den Haag maken zich grote zorgen. Woningcorporatie Staedion denkt dat de noodzakelijke renovatiewerkzaamheden aan de huizen te veel gaan kosten. De bewoners vrezen nu dat hun woningen gesloopt gaan worden. De politieke partijen CDA en Haagse Stadspartij nemen het op voor de bewoners en hebben schriftelijke vragen gesteld aan het college.

In juni heeft Staedion in een brief aan de bewoners van 294 woningen laten weten dat geplande werkzaamheden niet kunnen worden uitgevoerd. Staedion wilde onder andere aan de slag met de isolatie van de ramen en de gevel, het plaatsen van geluidsisolatie en de vloeren en plafonds aanpakken. Maar na onderzoek blijkt dit te duur.

Volgens de bewoners zijn de woningen nog in redelijke staat. De wijk is de laatste jaren veiliger en leefbaarder geworden dus de buurt is het waard om in te investeren vinden zij.

Ismet Bingöl, fractievertegenwoordiger van het CDA, wil niet dat de woningen gesloopt worden: ‘Het zijn goede woningen en het is voor de bewoners belangrijk dat ze in hun buurt kunnen blijven. De gemeente zou een rol kunnen spelen om samen met Staedion plannen te maken.’

Ook voor raadslid Peter Bos van de Haagse Stadspartij is sloop van de woningen geen optie: ‘Dit is een mooie buurt, in karakteristieke jaren ’30 architectuur en een sterke sociale samenhang. Er is een groot tekort aan sociale woningen. Het zou dan ook onzinnig zijn om deze woningen te slopen.’

Hieronder de schriftelijke vragen

Aan de voorzitter van de gemeenteraad,

In de Walnoot-, Kokosnoot-, Okkernoot-, Alberdastraat en het Notenplein in Den Haag maken bewoners zich grote zorgen. Veel mensen wonen al jaren in dit deel van Den Haag en zijn onlangs door Staedion geïnformeerd dat hun huis niet meer gerenoveerd gaat worden. Dit heeft betrekking op ongeveer 300 woningen.

Ook geven de bewoners aan dat er de afgelopen jaren nauwelijks onderhoud aan de woningen plaats heeft gevonden. Vanaf 2016 zijn er vanuit Staedion onderzoeken uitgevoerd of de woningen gerenoveerd kunnen worden of niet. Kort daarvoor hebben bewoners nog juist geïnvesteerd in hun huis. Dit in overleg met Staedion, zonder ervoor gewaarschuwd te worden dat de huizen mogelijk gesloopt zullen gaan worden.

Bewoners hebben grote behoefte aan duidelijkheid en vragen zich af wat de motivatie tot sloop is.

Overeenkomstig art. 30 van het Reglement van orde stellen de raadsleden Kavish Partiman en Peter Bos de volgende vragen:

1. Is het college bekend met de zorgen van de bewoners van de Walnoot-, Kokosnoot-, Okkernoot-, Alberdastraat en Notenplein?

2. Is het college op de hoogte van de plannen van Staedion in bovengenoemde straten? Klopt het dat dit deel van de wijk gesloopt wordt?

3. Heeft het college bewoners hier actief over geïnformeerd? Of is dit de taak van Staedion?

4. Waarom wordt slechts dit deel van de wijk gesloopt en de rest niet? Komt dit door achterstallig onderhoud van Staedion?

5. Ook Haag Wonen heeft veel sociale woningen in de Notenbuurt. Is het college op de hoogte van eventuele plannen van Haag Wonen?

6. In de bovengenoemde straten bevinden zich ook koopwoningen. Zijn de eigenaren van deze woningen ook geïnformeerd over de mogelijke sloopplannen?

7. Zijn de rapporten van Staedion over de staat van de woningen bekend bij de gemeente? Zo ja, is het college bereid deze met de raad te delen?

8. Mocht de sloop doorgaan hebben bewoners dan recht op terugkeerregeling in hun eigen straat of elders in de wijk? Mocht dit niet het geval zijn, welke garantie biedt het college dat men qua prijs en vierkante meters er niet op achteruit gaat, bij een eventuele verplichte verhuizing?

9. Welke rol speelt de gemeente als de corporaties met sloopplannen komen?

10. Bewoners geven aan klaar te zijn met alle onduidelijkheid. Kan het college het CDA, de HSP en de bewoners duidelijkheid geven over de mogelijke sloopplannen?

11. Tot slot, is het college bereid en voornemens om zich in te zetten voor behoud van dit deel van een mooie vooroorlogse wijk? Zo nee, waarom niet?

CDA Den Haag Haagse Stadspartij