Na een zaterdagje trammen en praten met willekeurige Amstelveners, dienen zich de onderwerpen voor talrijke columns wel aan. Denk nu niet dat veel boze klagers de trams instapten. Integendeel. Want wellicht dankzij het mooie weer en de gastvrije ontvangst die hen ten deel viel, hebben we eigenlijk alleen maar blije Amstelveners gezien. Maar bbA daagde hen uit, want zij moesten punten van ergernis aanstrepen, die door bbA zelf waren aangegeven en waarvan werd vermoed dat die onder de Amstelveners leven.

U kunt het raden, onderwerpen als overlast, vuilnis, openbaar vervoer, luchtvervuiling en wegopbrekingen liggen voor de hand. Maar voor mij was wel duidelijk dat vooral het tekort aan huizen voor starters en de lagere inkomensgroepen erg zwaar weegt. Temeer omdat dit probleem vaak direct ingrijpt in iemands persoonlijke levensomstandigheden. De statistieken zeggen dat Amstelveen voldoende sociale huurwoningen heeft, maar de praktijk leert anders. Het gemeentebestuur heeft er regelmatig op gewezen dat er genoeg woningen zijn, maar dat de gewenste doorstroming niet werkt. Diverse matregelen om dit te verhelpen liepen op niets uit, met als gevolg dat er voor de Amstelvener met een midden- of nog lager inkomen geen plaats is. Moeten we dat willen?

Bij mij in de buurt aan de Groenelaan wordt een wijkje gebouwd met uitsluitend luxe villa’s, die, zo schat ik, voor anderhalf miljoen worden verkocht en een jaar later voor minstens twee miljoen doorverkocht. Gauw verdiend dus. Moeten we dat accepteren? Een legitieme vraag, omdat, zo stel ik regelmatig vast, juist die luxe villa‘s bepaald niet intensief worden bewoond. Het voordeel daarvan is dat dit weer auto’s scheelt op de toch al drukke Groenelaan. Uitgerekend tegenover dit luxe wijkje in wording – wat mij betreft het Asociale of tokkie wijkje – wonen flatbewoners, waarvan de meesten het moeten doen met een bescheiden inkomen. Denkend aan hun woningzoekende (klein)kinderen vragen zij zich af waarom op die plek geen 30 tot 40 goedkopere woningen konden worden gebouwd, in plaats van de 10 tot 12 villa’s die er nu komen en die zeker niet intensief bewoond gaan worden. Eerder worden ze gebruikt als beleggingsobject.

Frustraties alom in die buurt.

Een vriend van mij die in de kop van Noord-Holland onlangs nog een aardige nieuwbouwwoning betrok, tegen een zeer redelijke huur, zei me zomaar eens: ”Sociale woningbouw kan in Nederland eigenlijk niet meer. Bijna alle grond is in handen van projectontwikkelaars en daarom te duur. Die prijs moet in de huur worden doorberekend”. Dat is voor een deel waar. Andere prijsopdrijvende factoren zijn de druk op de woningmarkt, mede veroorzaakt door de kennelijk niet te beteugelen wens om nog meer bedrijven hier naar toe te halen (waarom eigenlijk?) en het speculeren met woningen. Maar ook omdat we zelf ruimer willen wonen. Waar vroeger een gezin van vijf personen woonde woont nu hooguit een drietal. In ons flatgebouw halen we dat getal niet eens.

Een stad kan alleen leuk en goed functioneren als in de bevolkingssamenstelling alle soorten en maten zijn vertegenwoordigd. Maar als de huidige ontwikkeling zo doorgaat, wordt Amstelveen een plaats waar zelfs gezinnen met tweemaal modaal inkomen niet meer kunnen wonen. Amstelveen wordt dan alleen voor de rijken. Het wordt dan een soort Wassenaar. En dat is saai. Rij er maar eens doorheen. Dat moeten we met z’n allen niet willen. Ik zou partijen, die in de gemeenteraad pleiten voor de bouw van woningen voor starters en gezinnen met lagere- en middeninkomens, willen adviseren hun pleidooi te vergezellen van een gespecificeerd voorstel hoe dat te financieren. Het zal dan zeker op een subsidie van de overheid aankomen. Ik vind dat niet erg. Alles beter dan de ‘verwassenaarsing’ van Amstelveen.

https://burgerbelangen-amstelveen.nl/is-het-nog-uit-te-leggen-dat-gebrek-aan-betaalbare-woningen/

Amstelveen, 30 augustus 2019 Frits Suèr

Voordat hij in 1986 het bedrijfsleven in ging was Frits Suer 25 jaar sportjournalist met uiteraard een onafhankelijke mening. Ook in zijn nieuwe functies in o.a. het bedrijfsleven bleef hij een onafhankelijke geest en dus nu ook als bestuurslid van bbA. Die onafhankelijkheid betekent automatisch dat zijn mening in zijn columns niet altijd de mening hoeft te zijn van de bbA – fractie