Poliflw

Vijfenzeventig jaar gelden namen meer dan 750 afgevaardigden uit heel Europa deel aan de historische stappen naar Europese vrede op het Congres van Europa in Den Haag. Tegen die achtergrond kwamen op 1, 2 en 3 maart de delegatieleiders, commissievoorzitters, vice-voorzitters en fractievoorzitters van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa (PACE) samen in het Vredespaleis in Den Haag. Onder leiding van, SP-senator en president van de assemblee, Tiny Kox werd er teruggeblikt op 75 jaar Raad van Europa, en werd er vooruit gekeken naar de toekomst van Europa’s oudste en grootste verdragsorganisatie.

Kox: ‘Vijfenzeventig jaar geleden, op een moment dat Europa in puin lag en rouwde om de miljoenen doden die de Tweede Wereldoorlog heeft veroorzaakt, kwamen hier in Den Haag honderden politici, wetenschappers, journalisten, schrijvers en anderen bijeen in het ‘Congres van Den Haag’ om te debatteren over de mogelijke contouren van een naoorlogs Europa. Dit om te voorkomen dat er opnieuw een derde, en mogelijke laatste wereldoorlog op Europese bodem zou uitbreken. De afgelopen dagen hebben we de uitdagingen besproken waarmee Europa nu wordt geconfronteerd. En hoe de top van de Raad van Europa die in mei in Reykjavik zal worden gehouden, kan helpen om samenwerking te versterken en indien nodig opnieuw uit te vinden om de fundamentele rechten en vrijheden van onze 700 miljoen burgers te beschermen.’

Er zijn ook verbeteringen te melden, zoals hervormingen van het rechtsstelsel in Slowakije of maatregelen tegen corruptie in Bulgarije. Ondanks de diepgaande en kritische analyses, blijft de Commissie te diplomatiek. Dat is geen toeval: in tegenstelling tot de eis van het EP, weigert de Commissie het rapport te laten opstellen door onafhankelijke experts. Door het rapport helemaal zelf op te stellen, in nauwe samenspraak met de regeringen, bindt de Commissie haar eigen handen. Daardoor worden sommige regeringen in het rapport ontzien, en worden sommige netelige kwesties vermeden.

Sophie in ’t Veld: “Het is grote winst dat het jaarlijkse EU-rechtsstaatsrapport nu ook aanbevelingen per land bevat, maar het is doorspekt met vage taal om de lidstaten niet teveel voor het hoofd te stoten. Er is nog een hele weg te gaan om te komen tot wat het Europees Parlement aan de Commissie vraagt: een onafhankelijk rapport met tanden.”

Door Don Ceder op 2 juni 2022 om 17:16

Lees voor

Geen Europees burgerservicenummer

Nederland moet niet meewerken aan de invoering van een Europees burgerservicenummer. Die oproep heb ik vanmiddag gedaan in een motie die door de Kamer werd gesteund. In de motie vraag ik staatssecretaris Van Huffelen zich bij Europese onderhandelingen in te spannen om zo’n Europees BSN te voorkomen. Mocht dat niet lukken, dan moeten we als Kamer eerst opnieuw met elkaar in debat over alternatieve stappen die Nederland kan zetten voordat het Kabinet verdere beslissingen kan nemen.

Een Europees burgerservicenummer is namelijk niet nodig en niet zonder risico. Het maakt het makkelijker om mensen online te volgen of om burgers te profileren. Het risico op datalekken is ook groter en de gevolgen kunnen enorm schadelijk zijn. Daarom verzoeken we de staatssecretaris om aan de Europese onderhandelingstafel haar uiterste best doen om een gewijzigd plan tot stand te brengen. En als dat niet lukt moeten wat ons betreft alle opties op tafel liggen.

Daarnaast steunde de Kamer vandaag ook nog een tweede motie die door mij is ingediend. Die roept de regering op om een Europese digitale identiteit, als deze er komt, altijd vrijwillig te laten zijn en op geen enkele indirecte wijze verplicht te maken. Zodat mensen zelf zeggenschap houden over hun eigen data.

SP-senator Tiny Kox, president van de Parlementaire Assemblee van de Raad van Europa, is erg blij dat Europa’s oudste en grootste verdragsorganisatie zich gaat hervormen en versterken. Op korte termijn wordt daartoe een topontmoeting belegd van staatshoofden en regeringsleiders van de 46 lidstaten. Directe aanleiding is de Russische aanval op Oekraïne. Die leidde tot beëindiging, na 26 jaar, van het Russische lidmaatschap van de Raad van Europa. Diepere reden is de dringende behoefte aan een nieuwe Europese politieke architectuur en een effectiever multilateralisme.

Tijdens de jaarlijkse ministeriële conferentie in Turijn van de ministers van buitenlandse zaken van de lidstaten betoogde Kox dat na de unilaterale aanval van Rusland op Oekraïne de noodzaak tot versterking van het multilateralisme in Europa alleen maar dringender geworden is. 'Volgens de Assemblee, hoort de Raad van Europa de hoeder te blijven van democratische veiligheden, mensenrechten en rechtsstatelijkheid in Europa. Daarmee gaat hand in hand dat de Raad van Europa een echt platform moet blijven voor multilateralisme, evenals een onafhankelijk forum voor een uitgebreide en inclusieve politieke dialoog', aldus Kox in Turijn. ‘Dan – en alleen dan - kan de Raad van Europa fungeren als een hoeksteen van Europese politieke architectuur.’

Kox noemt de inval van Oekraïne als een van de redenen waarom een top nodig is: ‘Laten we ons inspireren door hoe we als Raad van Europa gereageerd hebben op Ruslands’ schaamteloze schending van onze verplichtingen: dat was onmiddellijk, resoluut en in voorbeeldige samenwerking. Lidmaatschap van de Raad van Europa krijg je niet voor niets. Juist omdat lidmaatschap bijdraagt aan de meest waardevolle, vitale en duurzame bescherming voor onze lidstaten en inwoners. Deze inwoners vragen nu, meer dan ooit, terecht, om een veiliger en duurzamer Europa.’

Het idee van een nieuwe top komt niet uit de lucht vallen. Al sinds 2017 wordt er vanuit de Parlementaire Assemblee bij de regeringen op aangedrongen. Kox: ‘Nu zijn onze regeringen ook zover. En terecht: als er ooit een moment was waarop de vraag beantwoord moet worden waartoe deze organisatie op aarde is, dan is dat nu!’ Als voorzitter van de Parlementaire Assemblee hield Kox de ministers voor dat er geen eenvoudige antwoorden te vinden zijn: ‘We zijn politici, geen tovenaars. Maar als de wil tot vernieuwing en versterking van het multilateralisme in Europa bestaat, dan zal er ook een weg gevonden kunnen worden, in het belang van onze meer dan 700 miljoen burgers in onze 46 lidstaten.’

Door Tineke Huizinga op 9 februari 2022 om 16:00

De wereld waarin wij leven wordt in een razend tempo kleiner. Een vleermuis op een markt in China zet binnen een paar maanden de hele wereld en de wereldeconomie op zijn kop. De coronacrisis heeft ons veel geleerd, ook dat de grote afhankelijkheid van de Europese economie van producten uit andere delen van de wereld onze economie heel kwetsbaar maken. Dat maakt duidelijk dat de Europese Unie op dit moment de juiste schaal is om weerbaar en min of meer onafhankelijk te kunnen leven in Europa. De landen van de EU hebben elkaar nodig.

Het ideaal van de EU, vastgelegd in het verdrag, is het zijn van een waardengemeenschap. Aan toetreders tot de Unie worden eisen gesteld op het gebied van de nationale rechtsstaat en democratie. Voor een goed functionerende Unie is een gemeenschappelijke basis met gedeelde waarden een voorwaarde. Het vrije verkeer van goederen en mensen, het samen kunnen optrekken op het gebied van klimaat, een gezamenlijk migratiebeleid vereist dat de landen globaal genomen dezelfde uitgangspunten hebben. Dat is niet alleen nodig om effectief te kunnen samenwerken, het is vooral ook een keuze uit overtuiging. De EU kiest voor de democratische rechtsstaat omdat zo’n rechtsvorm de inwoners de beste bescherming geeft tegen willekeur en machtsmisbruik. Het opkomen voor de rechtsstaat binnen Europa is opkomen voor de burgers van de Europa. Zij zijn de verliezers wanneer de rechtsstaat niet wordt gerespecteerd.

Dit leidt wel tot de vraag in hoeverre het functioneren van de Unie zelf democratisch en transparant is. Naarmate de EU meer taken op zich neemt of zijn taken uitgebreid ziet worden en linksom of rechtsom meer zeggenschap krijgt, wordt het steeds belangrijker dat de besluitvorming binnen de Unie helder en transparant is. Dat helder is welke argumenten doorslaggevend zijn, welke actoren een rol spelen en hoe de machtsbalans is waaronder besluiten tot stand komen. Op dat gebied zijn nog veel onduidelijkheden en ook zaken in ontwikkeling. Het is belangrijk dat de rechtsstatelijkheid van de EU langs de meetlat van de trias politica en de checks and balances wordt gelegd. De EU is een project waar nog veel zich zal moeten uitkristalliseren, het is een permanente metamorfose (Caroline de Gruyter) en het adagium ‘al doende leert men’, geldt ook hier. Het is daarom goed dat er gezamenlijk na wordt gedacht over de toekomst van Europa.

'De vraag of wij in staat zijn om Polen en Hongarije uiteindelijk in het rechtsstatelijke spoor te krijgen, is wellicht de grootste test voor de houdbaarheid van de EU.'

Als we het hebben over Europese rechtsstatelijkheid kunnen wij niet om Hongarije en Polen heen. De Europese Unie heeft een aantal mogelijkheden om deze landen tot de orde te roepen. Maar de praktijk is weerbarstiger dan het op papier lijkt. De uitspraak op grond van een inbraakprocedure wordt niet nageleefd. Artikel 7 procedures leiden tot goede gesprekken, maar voorlopig niet tot een resultaat. Het is onbevredigend dat in feite alleen financiële druk overblijft om de lidstaten te bewegen om recht te doen aan de beginselen van een democratische rechtsstaat. De minister van BuZa van Frankrijk, huidig voorzitter van Europa, heeft al aangekondigd dat het korten van steun aan Polen slecht is voor de Unie vanwege de grootte van de Poolse economie. Het is zoeken naar andere wegen naast financiële prikkels om de situatie in Polen en Hongarije te verbeteren. De vraag of wij in staat zijn om Polen en Hongarije uiteindelijk in het rechtsstatelijke spoor te krijgen, is wellicht de grootste test voor de houdbaarheid van de EU.

'Want de EU gaat niet over lidstaten, maar over burgers, die vrij en in vrede in Europa moeten kunnen wonen.'

De coronacrisis en de klimaatverandering hebben ertoe geleid dat in onderdelen van onze samenleving meer en meer de waarde van de EU wordt ingezien, tegelijk staat de EU onder druk. De EU staat onder druk wat betreft de gemeenschappelijke waarden die niet door ieder land worden nageleefd, zoals ik hiervoor schetste. Maar de EU en ook onze rechtsstaat kunnen ook onder druk komen te staan door de opkomst van populisten en in hun spoor sceptici. Of andersom. Zij betwijfelen de betrouwbaarheid van democratische processen en soms ook de onafhankelijkheid van volksvertegenwoordigers in het eigen land en in de EU.

Iedereen is vrij om zijn eigen mening te hebben over de waarde van onze rechtsstaat en van de Europese Unie, maar in dit licht baart het mij grote zorgen dat er sterke aanwijzingen zijn dat ook vanuit het buitenland welbewust valse informatie binnen de EU wordt verspreid. Geruchtenstromen bedoeld om verwarring te zaaien en vraagtekens te plaatsen bij democratische processen. Hoe ontwrichtend voor de democratie dat kan zijn heeft de bestorming vorig jaar van het Amerikaanse Capitool laten zien. Deze desinformatie is een bedreiging voor onze rechtsstaat en de aanpak ervan moet prioriteit krijgen. Zowel in Nederland als in de EU.

Het is goed dat er binnen de EU meer aandacht komt voor de rechtsstaat. Die rechtsstaat moet beschermd worden. Tegen desinformatie van buitenaf, maar ook tegen ondermijning van binnenuit. Die bescherming van de rechtsstaat moet samengaan met een transparante EU die zelf ook rechtsstatelijk gecontroleerd wordt. Daar plukken de burgers van Europa de vruchten van. Want de EU gaat niet over lidstaten, maar over burgers, die vrij en in vrede in Europa moeten kunnen wonen.

Geert Wilders: ‘‘Speech met interrupties: ruim twee uur lang. Fel Debat. Heerlijk. Kom maar op. Nederlanders weer op 1!’’

In veel gemeenteraden worden wethouders al gehoord voordat zij worden benoemd. En ook het Europees Parlement houdt openbare hoorzittingen met de beoogde Eurocommissarissen. Daarbij biedt het eigen Reglement van Orde het Europees Parlement voldoende handvatten om de toekomstig bestuurders stevig te ondervragen op hun kunnen en kennis. Tijdens de recente formatie van de Europese Commissie werd de kandidatuur van drie Eurocommissarissen teruggetrokken nadat twijfels over hun geschiktheid waren gerezen. Ook in Nederland is het voorgekomen dat bewindspersonen na zeer korte tijd moesten opstappen. Door een hoorzitting kunnen dergelijke incidenten worden voorkomen.

De benoeming van de bewindspersonen blijft in navolging van artikel 48 van de Grondwet voorbehouden aan de minister-president en de Koning.

Geert Wilders: ''Rutte tekende ervoor om 100 mrd Nederlandse euro’s over de balk te gooien naar Zuid-Europa. Hij knielt, kruipt en buigt weer voor de aasgieren uit Brussel. En laat Nederlanders in de kou staan. Wegwezen Rutte, zo’n premier willen we niet!''

TWEEDE TERMIJN

D66 komt nu met dit initiatief omdat binnenkort grote EU-plannen aankomen op dit terrein. Die wil D66 beïnvloeden. Dus er beweegt al veel, nu is het moment om iets te bereiken. Europa weet ook op andere zeer moeilijke onderwerpen compromissen te bereiken, denk bijvoorbeeld aan het EU-coronaherstelfonds waarover 4 dagen en nachten is onderhandeld. Het kan dus wel. Dan moeten de EU-lidstaten wel over hun schaduw heen durven stappen. Belangrijk daarbij: de meerderheid van lidstaten die wel vooruit wil met EU asiel- en migratiebeleid moet niet langer de oren laten hangen naar een kleine maar luide minderheid van lidstaten die denkt alles te kunnen blokkeren (Hongarije, Polen, Tsjechië bv).